kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Πορεία διαμαρτυρίας για τον πνιγμό των μεταναστών στο Φαρμακονήσι

Το Κοινωνικό Στέκι- Στέκι Μεταναστών Χανίων, καλεί κάθε συλλογικότητα και κάθε πολίτη, με τη σειρά του να καλέσει και να συμμετάσχει σε πορεία την Παρασκευή 31 Ιανουαρίου.

Ελληνική Δημοκρατία 2014: «Προσπαθήσαμε να ανεβούμε στη βάρκα του λιμενικού και εκείνοι μας χτυπούσαν για να πέσουμε πάλι στο νερό, ενός χρονών παιδί φώναζε και ζητούσε βοήθεια…»

Μόνο θλίψη και αποτροπιασμό μπορεί να προκαλέσει η είδηση για τον πνιγμό 2 προσφύγων στα νερά του Αιγαίου, ανοιχτά της Σάμου τα ξημερώματα του Σαββάτου 14/12, ενώ αγνοούνται ακόμα 10 άτομα (2 γυναίκες και 8 βρέφη και μικρά παιδιά). Η ιστορία είναι ίδια, τραγικά επαναλαμβανόμενη και την έχουμε ζήσει πολλές φορές: Ένα σαπιοκάραβο φεύγει από την Τουρκία και μεσοπέλαγα βουλιάζει με «τη βοήθεια των οργάνων του ελληνικού κράτους» ενώ είναι υπερφορτωμένο με ανθρώπους, που φεύγουν από τη φτώχια, τη μιζέρια και τον πόλεμο, για «τη γη της επαγγελίας».

Από τις σοκαριστικές μαρτυρίες των 16 επιζώντων προσφύγων προκύπτει ότι οι λιμενικοί όχι μόνο δεν τους βοήθησαν, αλλά οι ίδιοι χτυπούσαν τη βάρκα για να βυθιστεί, ενώ τους τραβούσαν με ταχύτητα προς την Τουρκία!
Αλλά ακόμα και αυτό να μην συνέβη (σύμφωνα με την εκδοχή του Λιμενικού) προκύπτουν κάποια σοβαρά ερωτήματα:

• Πώς είναι δυνατό ένα πλοίο με πολεμικές προδιαγραφές όπως είναι τα πλοία του λιμενικού να ρυμουλκούν μια απλή βάρκα και αυτή να βυθίζεται;
• Πώς γίνεται να μην παίρνουν μέτρα προστασίας των ανθρωπίνων ζωών που σέρνουν; Γιατί δεν τους ανέβασαν στο πλοίο του λιμενικού από την πρώτη στιγμή;
• Ποια ήταν τελικά η διαταγή που πήρε το πλήρωμα του λιμενικού να σώσει ή να επαναπροωθήσει στα τουρκικά χωρικά ύδατα πάση θυσία;

Οι πνιγμοί των μεταναστών που συνέβησαν στο Φαρμακονήσι, δεν είναι απλοί θάνατοι αλλά δολοφονίες, του ελληνικού κράτους και συνολικά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που θέλει σύνορα γεμάτα νεκρούς. Θέλουν να μας πείσουν ότι αυτό γίνεται για την ασφάλεια των Ελλήνων και Ευρωπαίων πολιτών. Δεν είναι όμως έτσι, αφού η ασφάλεια των πολιτών δεν κινδυνεύει από τους μετανάστες που ζητάνε ένα κομμάτι ψωμί, αλλά από τους τραπεζίτες και το μεγάλο κεφάλαιο, που για να αυξήσουν τα κέρδη τους έχουν ρίξει τους λαούς στην πείνα και την εξαθλίωση

Ζητάμε την παραδειγματική τιμωρία των ενόχων γι' αυτό το νέο έγκλημα. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να αδιαφορεί για την ανθρώπινη ζωή, πολύ περισσότερο δεν έχει δικαίωμα με τις πράξεις του να προκαλεί το θάνατο αθώων.

Καλούμε σε πορεία την Παρασκευή 31 Ιανουαρίου στις 18.30 από την Πλατεία Αγοράς στο κεντρικό λιμεναρχείο.

Να είμαστε όλοι εκεί.

Κοινωνικό Στέκι- Στέκι Μεταναστών Χανίων

Μεσόγειος : Ένα απέραντο νεκροταφείο προσφύγων. Συγκέντρωση-πορεία, παρασκευή 31/1 πλατεία αγοράς

Τα μεσάνυχτα της Δευτέρας 20 Ιανουαρίου ένα αλιευτικό σκάφος με προσφυγικές οικογένειες σε αναζήτηση ασύλου λόγω των πολέμων στη Συρία και το Αφγανιστάν, βυθίζεται στο Φαρμακονήσι από το ελληνικό λιμενικό. Δύο γυναίκες, εννιά παιδιά και βρέφη θα πνιγούν στην «ευρώπη των δικαιωμάτων», δολοφονημένοι από τις κρατικές πολιτικές υποτίμησης και εκμετάλλευσης της προσφυγικής ζωής και της μεταναστευτικής εργασίας.

Το γεγονός αποδίδεται αρχικά από τις λιμενικές αρχές και τους δημοσιογράφους σε λάθος κατά τη διαδικασία ρυμούλκησης. Σύντομα όμως οργανώσεις αλληλεγγύης και ανθρωπίνων δικαιωμάτων φέρνουν στο φως τις μαρτυρίες των επιζώντων του ναυαγίου. Εκεί αποκαλύπτεται πως πρόκειται για άλλη μια δολοφονία, άλλο ένα αποτέλεσμα των δια-κρατικών αντιμεταναστευτικών πολιτικών ελλάδας και τουρκίας, σε συνεργασία με την υπόλοιπη ευρώπη. Ο κρατικός πόλεμος ενάντια στην προσφυγιά και την ξενιτιά περιλαμβάνει μαζί με τις παράνομες και βίαιες επαναπροωθήσεις, την σταδιακή κατάργηση των δικαιωμάτων προστασίας των προσφυγικών οικογενειών και τις κρατικές στρατηγικές υπονόμευσης του ασύλου. Ένα στρατιωτικοποιημένο σύμπαν παράνομων και απάνθρωπων εγκλεισμών και βασανιστηρίων, όπου όλα επιτρέπονται για τους ανθρωποφύλακες. Και επιτρέπονται όλα με ευθύνη αυτής της κοινωνίας και των ανοχών της.

Μετά τη δημοσίευση των μαρτυριών, ξαναγίνεται από το κράτος και τον τύπο μια προσπάθεια συγκάλυψης της κρατικής δολοφονίας μέσα από ρεπορτάζ που στοχεύουν στον εύκολο συναισθηματισμό, στην πρόκληση σύγχυσης ή και τη σχετικοποίηση γύρω από το έγκλημα. Τα γεγονότα όμως μιλάνε από μόνα τους, ακόμα κι αν αποδεχτεί κανείς την εκδοχή των ίδιων των λιμενικών αρχών: Το σκάφος του λιμενικού ρυμούλκησε με μεγάλη ταχύτητα το σκάφος των προσφύγων και αρνήθηκε να επιβιβάσει τους πρόσφυγες. Παρόλα αυτά η επιβίβαση έγινε μόνο όταν το αλιευτικό βυθίστηκε και χάθηκαν οι δύο γυναίκες και τα εννιά παιδιά. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες των προσφύγων, υπό την απειλή όπλου οι πρόσφυγες αναγκάστηκαν να ξαναδέσουν το σκοινί που κόπηκε κατά τη ρυμούλκηση, ενώ απωθήθηκαν και το λιμενικό τους αρνήθηκε βίαια να επιβιβάσουν έστω τα παιδιά παρά το ότι το προσφυγικό σκάφος είχε αρχίσει να μπάζει νερά. Παράλληλα τους έβριζαν και τους έλεγαν «να γυρίσουν στην τουρκία». Σύμφωνα με τις καταγγελίες των οργανώσεων δικαιωμάτων των προσφύγων οι λιμενικές αρχές δεν έχουν δώσει καμία εξήγηση, γιατί όταν τα παιδιά πνίγονταν στη θάλασσα δεν τους δόθηκαν σωσίβια ή σκοινί, ενώ οι επιζήσαντες δέχτηκαν κατά την επιβίβαση την κακομεταχείριση από τους λιμενικούς. Ας σημειωθεί πως στην περιοχή(γύρω απ' το φαρμακονήσι) έχουν τεκμηριωθεί υποθέσεις που αφορούν βασανισμούς, παράνομες επαναπροωθήσεις και εγκαταλείψεις προσφύγων, τόσο από το ελληνικό όσο και από το τουρκικό κράτος. Οι επιζήσαντες του ναυαγίου μεταφέρθηκαν στον Πειραιά, συκοφαντήθηκαν από το υπουργείο των μπάτσων, ενώ αίτημά τους για ανάσυρση των νεκρών σωμάτων των οικογενειών τους δεν έχει απαντηθεί ακόμα.

Πέρα από τους εσκεμμένα ανεπαρκείς θεσμούς προστασίας - σε αντίθεση με τους καλοπληρωμένους και τεχνολογικά άρτιους θεσμούς δολοφονίας - η ιστορία των δολοφονιών στο Φαρμακονήσι επαναλαμβάνει το αίτημα του κράτους και των μικρών και μεγάλων αφεντικών για «βίο αβίωτο» των μεταναστών (όπως «στοχευμένα» το διατύπωσε ο αρχηγός της ελληνικής αστυνομίας) αλλά και την ξεφτίλα μιας κοινωνίας χωρίς ανθρωπιά. Ακριβώς επειδή η υποτίμηση της μεταναστευτικής ζωής και εργασίας δεν έγινε μόνο «από τα πάνω», αλλά και με την ευθύνη μεγάλων κομματιών της ελληνικής κοινωνίας που είδαν τη ζωή των μεταναστών και των μεταναστριών ως φτηνή εργασία, τους πρόσφυγες ως αναλώσιμες ζωές και παράπλευρες απώλειες στη γεωπολιτική διαδρομή του ελληνικού επεκτατισμού. Πολλοί από τους πρόσφυγες που χάθηκαν από τη δεκαετία του '90 μέχρι σήμερα, προσπαθώντας να βρουν άσυλο ή ένα καλύτερο μέλλον στην ευρώπη, διέφευγαν από χώρες σε εμπόλεμη κατάσταση, στις οποίες ακόμα βρίσκεται ο ελληνικός στρατός στο πλαίσιο γεωπολιτικών ανακατατάξεων που ονομάστηκαν «ανθρωπιστικές αποστολές». Άλλωστε ο ευρύτερος στόχος των στρατιωτικών πολιτικών για έναν «αβίωτο βίο» είναι η καταλήστευση της μεταναστευτικής ζωής και εργασίας και η αναγκαστική παρανομοποίηση, με στόχο την ευρύτερη υποτίμηση της ζωής και της εργασίας.

Θα το πούμε ακόμα μια φορά…

Τα ευρωπαϊκά κράτη, όπως και το ελληνικό κράτος σε συνεργασία με το τουρκικό, συμμετέχουν σε ένα από τα μεγάλα και «αόρατα» εγκλήματα της εποχής μας: την αναγκαστική παρανομοποίηση της προσφυγιάς και της ξενιτιάς που οδηγεί στην εκμετάλλευση και στο θάνατο όσων επιχειρούν - αναγκαστικά παράνομα - να βρουν καταφύγιο ή εργασία στις χώρες της Ευρώπης. Πρόκειται για κρατικές δολοφονίες των κατ' εξοχήν ανθρώπινων ζωών που έχουν ανάγκη προστασίας. Aπό το '93 μέχρι σήμερα έχουν τεκμηριωθεί από οργανώσεις δικαιωμάτων 17.500 θάνατοι για τους οποίους ευθύνονται οι πολιτικές ελέγχου της μετανάστευσης και της διακρατικής υπονόμευσης της παροχής ασύλου σε όσους το έχουν ανάγκη. Ο πραγματικός αριθμός των νεκρών και των αγνοούμενων είναι πολύ μεγαλύτερος.

Η Ελλάδα συμμετέχει πρόθυμα στον πόλεμο ενάντια στην μετανάστευση, αντιμετωπίζοντας με στρατιωτικούς και αστυνομικούς θεσμούς την προσφυγιά και τις οικογένειες των μεταναστών, ενώ οι θεσμοί προστασίας των προσφύγων και των οικογενειών τους είναι εσκεμμένα χαλαροί και ανεπαρκείς. Με αφορμή την εξέγερση στην Αμυγδαλέζα, το καλοκαίρι του 2013 γράφαμε για τις εξαιρέσεις αυτής της κοινωνίας, όπως τους ψαράδες στη Σκάλα της Συκαμινιάς στη Λέσβο που αντίθετα με τους λιμενικούς στο φαρμακονήσι, ρισκάραν τη ζωή τους για να σώσουν τις οικογένειες των σύριων προσφύγων από τα σαπιοκάραβα.

Η τελευταία ελπίδα αυτής της κοινωνίας είναι όσοι και όσες υπερασπίζονται την αυτονόητη ελευθερία της ανθρώπινης μετακίνησης και τους αγώνες ντόπιων και μεταναστών στους χώρους της δουλειάς και στην καθημερινή ζωή.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 31/1 ΣΤΙΣ 18:30 ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΓΟΡΑΣ

Κατάληψη Rosa Nera

πηγή: http://rosanera.squat.gr/

Συλλαλητήριο σήμερα στις 6.30 μμ στην πλατεία Αγοράς ενάντια στο ρατσισμό

Τι συνέβη: Η Αριστερή Ενότητα στις σχολές της Αθήνας έχει καλέσει για ακτιβισμό-διαμαρτυρία έξω από το Πολιτικό Γραφείο του υπουργού Ναυτιλίας Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη, σχετικά με τη τραγωδία που έλαβε χώρα πριν λίγες ημέρες στο Φαρμακονήσι. Οι φοιτητές της Αρ.Εν. αναρτούν πανό και φωνάζουν συνθήματα για την εν λόγω τραγωδία στο Αιγαίο και την ελληνική μεταναστευτική πολιτική. Κατά τη διάρκεια του ακτιβισμού και συγκεκριμένα λίγο πριν τις 11 το πρωί, άντρες της ασφάλειας και αστυνομικοί της Ομάδας Δέλτα και των ΜΑΤ (χωρίς διακριτικά) εμφανίζονται στην οδό Γενναδίου που βρίσκεται το ΠΓ του υπουργού και με πρόσχημα ότι επιχειρήθηκε βίαιη κατάληψη σε αυτό απομάκρυναν τα μέλη της Αριστερής Ενότητας αλλά και μέλη της νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ που είχαν φτάσει στο σημείο. Η μέθοδος ήταν γνωστή: η καταστολή της ακροδεξιάς κυβέρνησης των Σαμαρά-Βενιζέλου. Αφού περικύκλωσαν τους φοιτητές, χτύπησαν ένα μέρος αυτών και απείλησαν δημοσιογράφους του left.gr, τους πέρασαν χειροπέδες και τους μετέφεραν στη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αττικής.
Η δολοφονική αντιμετώπιση των μεταναστών από το λιμενικό (βλ. επιχείρηση στο Φαρμακονήσι) και η καταστολή ενάντια στο φοιτητικό κίνημα, δεν είναι λύσεις έκτακτης ανάγκης, αλλά το επίσημο πρόγραμμα της Κυβέρνησης.
Δε θα μας εξοικειώσουν με το θάνατο!
Δε θα μάθουμε να ζούμε με τους πνιγμούς και τις αυτοκτονίες!

Ας είμαστε όλες και όλοι, λοιπόν, στην κινητοποίηση στα Χανιά να διαμαρτυρηθούμε για το θάνατο 12 ανθρώπων στο Φαρμακονήσι, ενάντια στην Κυβέρνηση που καταστέλλει και δολοφονεί.

Όλες και όλοι στην πλατεία της Αγοράς, την Παρασκευή 30/1/2014 στις 18:30

Αριστερή Ενότητα Φοιτητών Πολυτεχνείου Κρήτης
Αριστερή Ενότητα Φοιτητών ΤΕΙ Κρήτης

πηγή: http://www.agonaskritis.gr/%CE%B7-%CE%B1%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%AE-%CE%B5%CE%BD%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B1-%CF%87%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CF%89%CE%BD-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B1-%CF%87%CE%B8%CE%B5%CF%83%CE%B9/#