Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2013 στις 17.00
Κάλεσμα σε πορεία για το Πολυτεχνείο
Κάλεσμα ΑΚΘ σε πορεία στο Πολυτεχνείο
Η Αντιεξουσιαστική Κίνηση Θεσσαλονίκης καλεί σε πορεία το Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2013(στην επέτειο του Πολυτεχνείου) στην Καμάρα στις 18.00 (προσυγκέντρωση στις 17.00) Απέναντι στη λεηλασία της ζωής εγκληματική οργάνωση είναι το κράτος και τα αφεντικά. Δεν είναι σύγκρουση δύο άκρων είναι σύγκρουση δύο κόσμων. akthess.blogspot.gr ak_salonica@espiv.net
πηγή : email received on 15 Νοέμβριος 23h
ΠΟΡΕΙΑ 17/11 17:30 καμάρα
ΨΩΜΙ;____________________________________________________________________________
Η διαφθορά και η διαπλοκή του κράτους και η συνεχής διάπραξη οικονομικών εγκλημάτων έχει οδηγήσει το 1/3 σχεδόν της κοινωνίας στα όρια της φτώχειας, ενώ το ίδιο απολαμβάνει καθεστώς ατιμωρησίας. Θεωρητικά, τα απαραίτητα για την επιβίωση αγαθά είναι δικαίωμα για όλους και όχι προνόμιο για λίγους. Τι συμβαίνει όμως στην πραγματικότητα; Από τη μία, με χαράτσια, περικοπές μισθών και συντάξεων, πλήθος μέτρων αφαίμαξης που φτάνουν μέχρι και την κατάσχεση των πρώτων κατοικιών, απολύσεις σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, διαλύεται ο κοινωνικός ιστός. Η ανεργία έχει αγγίξει το 28%,οι αυτοκτονίες λόγω χρεών αυξάνονται μέρα με τη μέρα και μεγάλο μέρος του πληθυσμού αντιμετωπίζει καθημερινά πρόβλημα σίτισης. Κάθε έννοια κράτους πρόνοιας έχει καταλυθεί, με βασικά αγαθά όπως το νερό και η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη να περνούν στα χέρια ιδιωτών, με τραγικές συνέπειες στην ποιότητα και στη δυνατότητα πρόσβασης σε αυτά. Από την άλλη, ενώ οι από τα κάτω εξαθλιώνονται και συνθλίβονται, οι κεφαλαιούχοι απολαμβάνουν ειδικές διευκολύνσεις και οι τραπεζίτες την απροκάλυπτη προστασία του συστήματος.
ΠΑΙΔΕΙΑ;_________________________________________________________________________
Η παιδεία που επιβάλλεται μέσα από τις εκπαιδευτικές επιταγές του εκάστοτε κράτους αντανακλά πιο καθαρά απ' οτιδήποτε άλλο την πολιτική του. Η νεοφιλελεύθερη και συνάμα συντηρητική πολιτική που ακολουθείται σήμερα είναι αυτή που εξοπλίζει το υπάρχον εκπαιδευτικό σύστημα -και τους υπόλοιπους φορείς διαμόρφωσης προβατοποιημένων συνειδήσεων- με τον αλλοτριωτικό και εμπορευματοποιημένο χαρακτήρα που έχει αυτή τη στιγμή.
Οι μειώσεις δαπανών που επιτάσσει η ακολουθούμενη οικονομική πολιτική πλήττουν τον τομέα της εκπαίδευσης από τις κατώτερες έως τις ανώτερες βαθμίδες. Συγχωνεύσεις σχολείων, ελλείψεις σε υποδομές και προσωπικό, διάλυση του δημόσιου Πανεπιστημίου και συνακόλουθα των βασικών κεκτημένων που αυτό διασφαλίζει, ανοίγουν το δρόμο για το ξεπούλημα της παιδείας. Στα πλαίσια της εμπορευματοποίησης του, προβαίνουν σε ιδιωτικοποιήσεις σχετικές με τη σίτιση, τη στέγαση, την έκδοση και διανομή συγγραμμάτων, υιοθετούν την καταβολή διδάκτρων και επιτρέπουν την είσοδο χορηγών. Έτσι καταργείται κάθε έννοια της δημόσιας και δωρεάν παιδείας. Το άσυλο άρεται και από ελεύθερος χώρος διακίνησης ιδεών, το πανεπιστήμιο μετατρέπεται σε πεδίο ανταγωνισμού αντί να λειτουργεί ως φορέας προβληματισμού και αμφισβήτησης της υπάρχουσας πραγματικότητας σε διαρκή σύνδεση με τους κοινωνικούς αγώνες και τα κινήματα.
Την ίδια στιγμή, η συντηρητική προπαγάνδα, τόσο εντός και όσο εκτός του σχολείου (εκκλησία, ΜΜΕ) καλλιεργεί τη θρησκοληψία, τον εθνικισμό και την ξενοφοβία, αποπροσανατολίζοντας την κοινωνία από τα πραγματικά, απτά της προβλήματα και στρώνοντας το έδαφος για τον κοινωνικό κανιβαλισμό.
Όταν ένας παντοδύναμος μηχανισμός προπαγάνδας όπως είναι η κρατική εκπαίδευση έχει ως κύριο στόχο το να μας μετατρέψει σε πειθήνια όργανα του πως είναι δυνατόν να αντιδράσουμε στις διαρκείς επιθέσεις εις βάρος των δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειάς μας;
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ;______________________________________________________________________
Το προσωπείο της ελευθερίας έχει σαπίσει και αναδεικνύεται όλο και περισσότερο -αδιάντροπα πλέον- το φασιστικό τέρας που η ίδια η κυβέρνηση τρέφει και προστατεύει. Εφευρίσκει, λοιπόν, «θεωρίες των 2 άκρων», εξισώνει δηλαδή τη φασιστική βία με τους κοινωνικούς αγώνες. Χρησιμοποιεί ως πρόσχημα την εφαρμογή του Νόμου -που η ίδια η κυβέρνηση καταπατά- και ως μέσο το Δένδια και τα στρατιωτάκια του, αλλά και τους δολοφόνους της χρυσής αυγής (η συνεργασία μεταξύ των οποίων είναι γνωστή εδώ και χρόνια), για να προχωρήσει σε συλλήψεις μαθητών, διαπόμπευση οροθετικών και τρανς ατόμων, δολοφονίες μεταναστών και αντιφασιστών, δημιουργία στρατοπέδων συγκέντρωσης, εξαναγκαστικές λήψεις DNA, συλλήψεις αγωνιζόμενων στις Σκουριές και για να βάλει αντισυνταγματικό λουκέτο στην ΕΡΤ, κάτι που σε τίποτα δε διαφέρει από τη χουντική λογοκρισία του '73. Λουκέτα και εισιτήρια σε νοσοκομεία, κλείσιμο και συγχωνεύσεις σχολών, υποτίμηση των ζωών μας, ανασφάλεια και ανεργία είναι μερικά ακόμα μέσα τρομοκρατίας του ψευτοδημοκρατικού κράτους. Σας θυμίζουν κάτι όλα αυτά;
Η ΧΟΥΝΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΤΟ ΄73…_______________________________________________
Παρά τη ζοφερή πραγματικότητα της καταπάτησης όλων των κοινωνικών κεκτημένων, ένα προς ένα (και έπεται συνέχεια), πολλοί εξακολουθούν να πιστεύουν αυτάρεσκα πως ζούμε πλέον σε μια ελεύθερη και δημοκρατική χώρα. Κι όμως, δεν πρόκειται παρά για έναν νέο ολοκληρωτισμό που δεν μπαίνει πια ούτε στον κόπο να εμφανιστεί σαν δημοκρατία: Τα τελευταία χρόνια βιώνουμε την πλήρη κατάλυση των όποιων δημοκρατικών διαδικασιών.
Οι αποφάσεις δεν λαμβάνονται με τις διαδικασίες που προβλέπει το σύνταγμα, με διαβούλευση και ψηφοφορία μέσα στο κοινοβούλιο, από τα εκλεγμένα μέλη του. Αντίθετα, περνούν ετσιθελικά, με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου και προεδρικά διατάγματα, βασισμένα στις επιταγές εξωτερικών μηχανισμών και τεχνοκρατών, με το πρόσχημα μιας διαρκούς κατάστασης εκτάκτου ανάγκης.
Ακόμη κι αν οι αποφάσεις λαμβάνονταν με τις πρέπουσες συνταγματικές διαδικασίες, τα μέλη του κοινοβουλίου δεν είναι ουσιαστικά επιλογή των εκλογέων, αφού το υπάρχον εκλογικό σύστημα επιτρέπει το σχηματισμό κυβέρνησης με μεγαλύτερο αριθμό εδρών από αυτές που ποσοστιαία της αναλογούν, ενώ δεν λαμβάνονται υπ' όψη τα γιγάντια ποσοστά αποχής.
Αν ωστόσο ίσχυε η πιο δίκαιη κατανομή των εδρών που παρέχει η απλή αναλογική, θα ήταν αρκετό; Ας μην ξεχνάμε πως η επιλογή των κυβερνώντων από το εκλογικό σώμα παραμένει κατευθυνόμενη από τους προπαγανδιστικούς μηχανισμούς του κράτους, που είτε προωθούν την πλήρη αδιαφορία για την πολιτική, προβάλλοντας ως πρότυπο την παρακμιακή κουλτούρα ενός συμπλεγματικού lifestyle της ψωροκώσταινας, είτε εξασφαλίζουν την κοινωνική συναίνεση με την προβολή κατασκευασμένων και διαστρεβλωμένων ειδήσεων, τη μεροληπτική ενημέρωση, ακόμη και τον απροκάλυπτο εκφοβισμό.
Κι αν τελικά ήμασταν σε θέση να επιλέγουμε ελεύθερα και αμερόληπτα τους αντιπροσώπους μας, θα ήταν όλα εντάξει; Η ουσιαστική συμμετοχή στην πολιτική ζωή δεν έχει καμία σχέση με την επιλογή, κάθε τέσσερα χρόνια, ανάμεσα σε μία γκάμα πολιτικών ανδρείκελων που ελάχιστα διαφέρουν μεταξύ τους. Η αστική δημοκρατία δίνει την ψευδαίσθηση της συμμετοχής, στην πραγματικότητα όμως δεν είναι παρά μια διαδικασία ανάθεσης της ζωής μας στα χέρια κάποιων άλλων.
ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ!____________________________________
Σήμερα, πιο επιτακτικά από ποτέ, εμφανίζεται η ανάγκη να βρούμε εναλλακτικά στον καπιταλισμό μοντέλα οικονομίας. Η λογική του ανταγωνισμού και της ατέρμονης συσσώρευσης κεφαλαίου έχει αποτύχει, καθώς δημιουργεί ακραίες ανισότητες και καταδικάζει τους μη έχοντες στην εκμηδένιση. Χρειαζόμαστε ένα νέο τύπο οικονομίας βασισμένο σε σχέσεις αλληλεγγύης και συνεργασίας, ικανό να εξασφαλίσει την αξιοπρεπή επιβίωση για όλους.
Το υπάρχον οικονομικό σύστημα δεν θα καταρρεύσει ποτέ εάν δεν καταρρεύσει πρώτα το ανταγωνιστικό και ατομικιστικό αξιακό σύστημα πάνω στο οποίο στηρίζεται και γιγαντώνεται. Μέσα από συμμετοχικές διαδικασίες αυτομόρφωσης, είναι αναγκαίο να πειρατιστούμε πάνω στην ελεύθερη μάθηση και στην επαναδιαπραγμάτευση της γνώσης. Σκοπός είναι, μέσα από τέτοιες διαδικασίες, να περάσουμε στην παραγωγή νέων αξιών, αυτονομίας, αλληλεγγύης, αξιοπρέπειας και ελευθερίας, από και για την κοινωνία και μέσα από την έμπρακτη αμφισβήτηση του υπάρχοντος και την σύγκρουση με το κυρίαρχο μοντέλο εκπαίδευσης να οδηγηθούμε στην ατομική και συλλογική χειραφέτηση.
Πρόθεση μας δεν μπορεί να είναι άλλη παρά η συνολική ρήξη μ' αυτό το χρεοκοπημένο και κοινωνικά απονοηματοδοτημένο πολιτικό σύστημα, μπροστά στην δυνατότητα που εγείρεται για την κοινωνία να πάρει τη ζωή στα χέρια της συλλογικά και από τα κάτω. Μέσα από διαδικασίες αυτοοργάνωσης και άμεσης δημοκρατίας να δημιουργήσουμε νέες κοινωνικές σχέσεις, σχέσεις αλληλεγγύης και αξιοπρέπειας που πραγματώνονται μόνο μέσα από τη λογική του αγώνα και της αντίστασης απέναντι σ' ότι εκβιάζει της ίδιες μας τις υπάρξεις.