Παρασκευή 25 Οκτωβρίου 2013 στις 18.00
Συζήτηση: Ριζοσπαστικό κίνημα, φυλακισμένοι αγωνιστές και ταμείο
3 μέρες για την οργάνωση της αλληλεγγύης με τους φυλακισμένους και διωκόμενους αγωνιστές (24-25-26/10)
25/10 : - 18.00, Συζήτηση με θέμα "Ριζοσπαστικό κίνημα, φυλακισμένοι αγωνιστές και ταμείο αλληλεγγύης ως μια δομή σύνδεσης των αγώνων εντός και εκτός των τειχών", στο κτήριο του φυσικού (απθ)
- 22.00, Συναυλία στο στέκι στο βιολογικό με : Καταχνιά, Mummrah, Johnny Carbonaras, Monozid
Ριζοσπαστικό κίνημα, φυλακισμένοι αγωνιστές και ταμείο αλληλεγγύης, ως μια δομή σύνδεσης των αγώνων εντός και εκτός των τειχών.
Το παρών κείμενο αποτελεί κάλεσμα για συμμετοχή στην κουβέντα που θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 25 Οκτωβρίου, στα πλαίσια 3μέρου για τη στήριξη των φυλακισμένων αγωνιστών και συμπίπτει χρονικά με την επόμενη πανελλαδική συνάντηση των συνελεύσεων του ταμείου. Θα μας ενδιέφερε σίγουρα η φυσική παρουσία καθώς και οι γραπτές τοποθετήσεις ομάδων ή ατόμων που αναγνωρίζουν την προσπάθεια του ταμείου και επιθυμούν να βοηθήσουν με την κριτική και/ή την αυτοκριτική τους στη διαδικασία αναδιοργάνωσης του. Τέλος οφείλουμε να καταστήσουμε σαφές πως ακόμα και η επιχειρηματολογία που εξηγεί την απουσία διάθεσης για στήριξη του είναι επιθυμητή καθώς θεωρούμε πως μπορεί να λειτουργήσει προωθητικά ως προς την κατεύθυνση της εξέλιξης της δομής.
Το "ταμείο αλληλεγγύης" συστάθηκε το 2010 σε μία συγκυρία όπου ο αριθμός των συντρόφων και συντροφισσών που έπαιρναν το δρόμο προς τη φυλακή διαρκώς αυξάνονταν δημιουργώντας μία κατάσταση πρωτόγνωρη για το ριζοσπαστικό κίνημα από τη μεταπολίτευση και μετέπειτα. Η βάση πάνω στη οποία οικοδομήθηκε αφενός προήρθε από την αναγνώριση της ανάγκης για σταθερή, συνεπή και εκτός των στενών ορίων που θέτουν οι διαπροσωπικές σχέσεις, στήριξη του συνόλου των φυλακισμένων αγωνιστών. Αφετέρου, καθορίστηκε από τη διαπίστωση που επισημάνθηκε αρχικά από το σύντροφο, και κρατούμενο τότε, Γ. Δημητράκη, ότι με μια ελάχιστη ατομική χρηματική συνεισφορά (της τάξης των 5-10 ευρώ μηνιαίως) του καθενός/μίας που συμμετέχει στις διαδικασίες του ριζοσπαστικού κινήματος και που αντιλαμβάνεται την προαναφερθείσα αναγκαιότητα ως τέτοια, θα μπορούσε εύκολα να αντιμετωπιστεί το οικονομικό πρόβλημα των φυλακισμένων αγωνιστών. Έκτοτε, η δομή του ταμείου έχει καταφέρει να στηρίξει πάνω από 50 έγκλειστους αγωνιστές και επιδιώκει να συνεχίσει να στηρίζει ανθρώπους που αιχμαλωτίζονται από το κράτος για την ανατρεπτική τους δράση. Ανθρώπους που αποτελούν κομμάτι της αγωνιζόμενης κοινότητας της οποίας θεωρούμε ότι είμαστε μέρος.
Η αρχική στόχευση της δομής του "ταμείου", όπως αναφέρεται και στα κείμενα που εξηγούν τη λειτουργία του, ήταν και συνεχίζει να είναι η δυνατότητα συνεπούς και σταθερής στήριξης (υλικής, ηθικής, πολιτικής) μέσα από μια συλλογική διαδικασία συγκέντρωσης πόρων που προέρχονται όμως κατά βάση από την ατομική συνειδητοποίηση και συμμετοχή της καθεμιάς και του καθενός μας. Παράλληλα, στα πλαίσια της δραστηριότητάς του και συνεπικουρικά στην κεντρική ιδέα, εκδόθηκαν από διάφορες πρωτοβουλίες συντρόφων βιβλία το αντίτιμο των οποίων διαθέτονταν για τον ίδιο σκοπό όπως και διοργανώθηκαν μία σειρά εκδηλώσεων με κύριο στόχο τόσο την ανεύρεση πόρων όσο και το "άνοιγμα" της ίδιας της δομής. Επιπλέον, ξεφεύγοντας από τον τομέα της στείρας οικονομικής στήριξης, το ταμείο βοήθησε στη διάχυση του λόγου των κρατουμένων εκδίδοντας και διακινώντας το περιοδικό ''γκρεμίστε τη Βαστίλη'' αποτελούμενο αποκλειστικά από κείμενα των ίδιων και υπό το ίδιο σκεπτικό διαχειρίζεται τον ιστότοπο http://tameio.espivblogs.net/.
Στο ξεκίνημά της η δομή αυτή οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι έλαβε αρκετά μαζική στήριξη. Οι συνελεύσεις απαρτίζονταν από πολύ κόσμο, οι μηνιαίες εισφορές δίνονταν σταθερά από αρκετές συνελεύσεις, ομάδες, στέκια και καταλήψεις (ή και ατομικά από συντρόφους), και η προσπάθεια για τη στήριξη του νέου (τότε) εγχειρήματος ήταν έντονη και χαρακτηρίζονταν από αξιοσημείωτη δυναμική. Προσπαθώντας να προσδιορίσουμε την αρχική αυτή επιτυχία μπορούμε να υποθέσουμε ότι αυτό αφενός συνέβαινε γιατί ήταν περισσότερο από εμφανής η αναγκαιότητα της ύπαρξης του "ταμείου", λόγω των συνεχών συλλήψεων και της απότομης αύξησης των πολιτικών κρατουμένων, εν μέρει και ως αποτέλεσμα της εντεινόμενης καταστολής (βλέπε αντιτρομοκρατικοί νόμοι και ούτω καθεξής) όμως και αφετέρου διότι ίσως καθετί ''φρέσκο'' εγείρει σε πρώτο βαθμό το ενδιαφέρον.
Στο διάστημα που ακολούθησε και με την παρέλευση του χρόνου τόσο η ενεργή συμμετοχή στις συνελεύσεις όσο και η συνεπή στήριξη στη διαδικασία συλλογής των απαραίτητων χρημάτων άρχισε σταδιακά να συρρικνώνεται και να φθίνει. Όλο και λιγότερα οργανωμένα εγχειρήματα στήριζαν συστηματικά, οι ατομικές εισφορές σχεδόν εκλίπανε, ενώ οι συνελεύσεις έγιναν σταδιακά ολοένα και πιο ολιγομελείς. Αποτέλεσμα αυτής της πορείας ήταν να έχει απομείνει πλέον μια χούφτα ανθρώπων που προσπαθούν να οργανώσουν τις κινήσεις για τη συνέχιση της λειτουργίας της δομής και να καλούνται να ανταπεξέλθουν στο τεράστιο μα και συνάμα αξιακό έργο της συνεπούς στήριξης των φυλακισμένων συντρόφων.
Σε αυτό το σημείο όμως θα είχε περισσότερο νόημα από το να μεμψιμοιρούμε, να αναζητήσουμε της αιτίες που οδήγησαν σε αυτήν την παθογένεια, και που ίσως σε αρκετές περιπτώσεις να μη διαφέρουν και πολύ από αντίστοιχες που χαρακτηρίζουν εν γένει τη διαχρονική παθογένεια που διέπει τον αναρχικό χώρο σε αυτόν τον τόπο. Αιτίες που ίσως αν αναλυθούν και αντιμετωπιστούν με τη δέουσα σοβαρότητα, σταδιακά να εξαλειφθούν και η επίλυση τους να συμβάλει έτσι από τη μεριά της στην οικοδόμηση ενός πραγματικά ανατρεπτικού κινήματος. Αναζητώντας λοιπόν τους λάθος χειρισμούς αλλά και τις καταστάσεις που ευθύνονται για όλα τα παραπάνω, θα μπορούσαμε να προσδιορίσουμε τα εξής:
• Η επανάπαυση ή μία λάθος εκτίμηση πως το "ταμείο" είναι κάτι αυθύπαρκτο και λειτουργεί "από μόνο του", αυτοματοποιημένα.
• Οι πολιτικές διαφωνίες που προέκυψαν μέσα στους κόλπους της δομής αλλά καθώς και άλλες που σε μεγάλο βαθμό εισήχθησαν εντέχνως σε αυτήν.
• Η οικονομική στενότητα που αν μη τι άλλο αποτελεί γεγονός για να ένα διευρυνόμενο όγκο ανθρώπων.
• Η αίσθηση πως ο ρόλος του "ταμείου" είναι καθαρά εργαλειακός-οικονομίστικος και άρα δεν καλύπτει καμία περαιτέρω πολιτική ζύμωση.
• Η επιφανειακή και παροδική ενασχόληση με διαδικασίες που αντιμετωπίζονται σαν να γεμίζουν το πρόγραμμα για την ερχόμενη κάθε φόρα σχολική χρονιά.
• Η συντεχνιακή αντίληψη για τις δομές, τις κινήσεις και τις δραστηριότητες εντός του ριζοσπαστικού χώρου.
Σε καιρούς όπου η οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα γίνεται όλο και πιο αμείλικτη για τον καθένα μας, θα πρέπει να βρούμε τρόπους να κάνουμε τα προστάγματα μας πραγματικότητα. Να αντιληφθούμε δηλαδή ότι εάν θέλουμε στα πλαίσια ενός αγώνα, να χτίσουμε σχέσεις αλληλεγγύης που θα μας δώσουν μιαν άλλη δυναμική, τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο καθένας σε ατομικό επίπεδο θα πρέπει να αποτελούν αφορμές για επικοινωνία και δράση και να μη μας οδηγούν στην περιχαράκωση και την απομόνωση. Το στοίχημα είναι να μπορούμε να μοιραστούμε τους κοινούς μας προβληματισμούς (υλικού και μη περιεχομένου) και να οργανώσουμε τους συλλογικούς μας τρόπους επίλυσης.
Η δομή του ''ταμείου'' θεωρούμε πως αποτελεί μια τέτοια πρόταση αγώνα και οργάνωσης, που δεν παραβλέπει την υλική διάσταση της αλληλεγγύης. Μία ζωντανή σχέση αλληλεγγύης με τους έγκλειστους και διωκόμενους συντρόφους που βρίσκονται σε αυτήν τη θέση επειδή ακριβώς επέλεξαν να αγωνίζονται όπως και εμείς. Το άνοιγμα που επιχειρούμε μέσα από αυτήν τη διαδικασία, αποσκοπεί στην υπενθύμιση αυτής της στόχευσης που είναι και απαραίτητη για τη βιωσιμότητα του εγχειρήματος. Και ένα απαραίτητο βήμα για τη συνέχισή της ύπαρξης του είναι να αναλογιστεί ο καθένας την ατομική του ευθύνη στην υπεύθυνη και συνεπή στήριξη των κρατουμένων.
…Για την υλική, ηθική και πολιτική στήριξη των φυλακισμένων και διωκόμενων αγωνιστών
ΥΓ. Τα κείμενα μπορούν και να αποσταλούν στην ηλεκτρονική διεύθυνση: tameio-selanik@lists.espiv.net
Ταμείο αλληλεγγύης φυλακισμένων
και διωκόμενων αγωνιστών,
συνέλευση Θεσσαλονίκης
Οκτώβρης 2013
πηγή : email που λάβαμε στις 15 Οκτώβριος 17h