Σάββατο 7 Σεπτεμβρίου 2013 στις 17.30
Ανεξάρτητη συγκέντρωση και πορεία στα εγκαίνια της ΔΕΘ
Στις σημερινές συνθήκες της καπιταλιστικής χρεοκοπίας χρειαζόμαστε περισσότερο παρά ποτέ ένα εργατικό κίνημα με νέες δομές, απαλλαγμένο από τις πρακτικές και τις παθογένειες του παρελθόντος. Ένα εργατικό κίνημα από την βάση, χωρίς καρεκλοκένταυρους γραφειοκράτες, σωματεία σφραγίδες και αποφάσεις πίσω από κλειστές πόρτες. Ένα κίνημα που θα συνενώνει τους εργάτες με όλους αυτούς που παρέμεναν όλα αυτά τα χρόνια αποκλεισμένοι από την συνδικαλιστική γραφειοκρατία, όπως οι άνεργοι και οι επισφαλώς εργαζόμενοι. και το οποίο θα αγωνίζεται για την ολοκληρωτική ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος εκμετάλλευσης και που θα οδηγήσει στην ανθρώπινη χειραφέτηση.
Όλοι στην ανεξάρτητη ταξική πορεία Σάββατο, 07/09, 17:30 στην Καμάρα
Κυριακή 08/09, 11:00, στο κατειλημμένο εργοστάσιο της ΒιοΜε, πανελλαδική συνέλευση Σωματείων Βάσης, Πρωτοβουλιών για ένα Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών, εργαζομένων και ανέργων.
Στην έναρξη της διεθνούς έκθεσης Θεσσαλονίκης συνηθίζεται ο εντολοδόχος της τρόικας κατ' όνομα πρωθυπουργός να κάνει εξαγγελία για το τί πρόκειται να κάνει η κυβέρνηση τη νέα χρονιά. Κανένας όμως φέτος δεν περιμένει τις εξαγγελίες αυτές αφού είναι ήδη γνωστό από τα αφεντικά του ότι νέο μνημόνιο -με αλλαγή βέβαια ονόματος- πρόκειται να ακολουθήσει την στιγμή που το χρέος της χώρας -παρά τα χρόνια μνημονίων- αυξάνεται με τρομερά γρήγορο ρυθμό. Βέβαια, σύμφωνα με τον Στουρνάρα δε χρειάζεται να ανησυχούμε, γιατί τα λεφτά πήγαν στις αγαπημένες μας τράπεζες που μας καταληστεύουν χρόνια τώρα.
Για μας είναι ανεπιθύμητος και αυτός και οι εξαγγελίες του και η τρόικα που εκπροσωπεί και το σύστημά τους που βουλιάζει στην κρίση και θέλει να μας αφανίσει. Με ανεξάρτητη ταξική πορεία χωρίς γραφειοκράτες η ΔΕΘ είναι η έναρξη της δικής μας αντεπίθεσης, η έναρξη του ταξικού πολέμου.
Η χρονιά ξεκινάει με προαγγελία μεγάλων αγώνων με χαρακτηριστικά κινητοποιήσεων διαρκείας. Η απολυμένοι της ΕΡΤ που την λειτουργούν μήνες τώρα μόνοι τους, οι καθηγητές και γενικότερα η παιδεία που φαίνεται ότι θα ξεκινήσουν απεργία και κινητοποιήσεις διαρκείας.
Οι εργαζόμενοι στην αυτοδιοίκηση, στα υπό διάλυση νοσοκομεία, στα λίγα μεγάλα κρατικά εργοστάσια ΕΛΒΟ, ΛΑΡΚΟ κλπ που ξεπουλιούνται ή κλείνουν ετοιμάζονται για μαζικές απολύσεις και οδηγούνται υποχρεωτικά σε απεργίες διαρκείας ή διαφορετικά σε άμεση ήττα, ξεπούλημα και την ανθρωποφαγία που θα ακολουθήσει.
Ολόκληρη η εργατική τάξη βράζει σε συνθήκες που ένα τεράστιο κομμάτι της είναι άνεργο ενώ οι υπόλοιποι φυτοζωούν με μισθούς πείνας και υπό την απειλή της ακόμα χειρότερης μέρας. Τα τελευταία χρόνια έγιναν μεγάλες και μαζικές κινητοποιήσεις με 24ωρες και 48ωρες απεργίες με περικυκλώσεις της βουλής και καταλήψεις πλατειών, με κλαδικούς και εργοστασιακούς αγώνες, αλλά με τεράστιες αυταπάτες ενδοσυστημικής λύσης οι οποίες κατέρρευσαν στην πράξη, αδυνατώντας να πετύχουν την παραμικρή αλλαγή.
Η πάλη για την οργάνωση της Γενικής Πολιτικής Απεργίας Διαρκείας
Κανείς από αυτούς τους αγώνες δεν μπορεί να πετύχει ούτε την παραμικρή έστω προσωρινή υποχώρηση του τρικέφαλου τέρατος του παγκόσμιου καπιταλισμού αν δεν είναι στραμμένος στην ολική ρήξη με το σύστημα και αν δεν ενωθεί με τους υπόλοιπους στην ανάγκη της οργάνωσης της Γενικής Πολιτικής Απεργίας Διαρκείας.
Ο αγώνας στα χέρια των εργατών
Σε αυτόν τον αγώνα η διαπλεκόμενη όλα αυτά τα χρόνια με τα κόμματα εξουσίας καθεστωτική συνδικαλιστική γραφειοκρατία, όχι μόνο δε μπορεί να υπερασπιστεί τα δικαιώματα της εργατικής τάξης αλλά ούτε καν τον ίδιο της εαυτό, καθώς αφού συνέβαλε τα μέγιστα στο ξεπούλημα όλων των εργατικών αγώνων και δικαιωμάτων τώρα βάλλεται και η ίδια από την κυβέρνηση ως φορέας διαφθοράς. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η ΕΡΤ που το εν μία νυκτί κλείσιμο της οδήγησε στην ταυτόχρονη διάλυση της πάλε ποτέ κραταιάς ΠΟΣΠΕΡΤ. Οι ολοένα και αυξανόμενες "επαναστατικές" κορώνες που αρθρώνουν οι εργατοπατέρες αυτό το διάστημα δεν είναι τίποτα άλλο από μια προσπάθεια να διαφυλαχθούν τα ιδιαίτερα προνόμια της γραφειοκρατίας και δεν πρέπει να ξεγελάσουν κανέναν.
Στις σημερινές συνθήκες της καπιταλιστικής χρεοκοπίας χρειαζόμαστε περισσότερο παρά ποτέ ένα εργατικό κίνημα με νέες δομές, απαλλαγμένο από τις πρακτικές και τις παθογένειες του παρελθόντος. Ένα εργατικό κίνημα από την βάση, χωρίς καρεκλοκενταύρους γραφειοκράτες, σωματεία σφραγίδες και αποφάσεις πίσω από κλειστές πόρτες. Ένα κίνημα που θα συνενώνει τους εργάτες με όλους αυτούς που παρέμεναν όλα αυτά τα χρόνια αποκλεισμένοι από την συνδικαλιστική γραφειοκρατία -όπως οι άνεργοι και οι επισφαλώς εργαζόμενοι- το οποίο θα αγωνίζεται για την ολοκληρωτική ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος εκμετάλλευσης και που θα οδηγήσει στην ανθρώπινη χειραφέτηση.
Τα εργοστάσια και όλη η οργάνωση της κοινωνίας στα χέρια των εργατών
Δε φτάνουν τόσο χρόνια καταπίεσης και εκμετάλλευσης από μια χούφτα παράσιτα καπιταλιστές και τραπεζίτες, τώρα που το σύστημα ζει την επιθανάτια κρίση του προσπαθεί να την φορτώσει μαζί με τα χρέη τους στις πλάτες μας.
Η ΒιοΜε σαν σπίθα έδειξε το δρόμο. Οι εργάτες πήραν στα χέρια τους το εργοστάσιο που παράτησαν τα αφεντικά. Τα εργοστάσια και όλος ο πλούτος της κοινωνίας ανήκουν στους εργάτες που τα παράγουν.
η κρίση εξουσίας και η κρατική καταστολή
Η παγκόσμια οικονομική κρίση του καπιταλιστικού συστήματος έχει οδηγήσει σε μια άνευ προηγουμένου κρίση εξουσίας. Το τελικό και μοναδικό επιχείρημα του συστήματος ότι μόνο το κίνητρο του κέρδους μπορεί να φέρει πρόοδο στην ανθρωπότητα κατέρρευσε, δείχνοντας ότι το μόνο που φέρνει είναι η κοινωνική καταστροφή. Οι κυβερνήσεις δικομματικές η τρικομματικές διαδέχονται η μια την άλλη χωρίς καμιά ιδιαίτερη κοινωνική αποδοχή. Ό κύριος τρόπος όμως που κυβερνούν είναι η απροκάλυπτη βία του κράτους και η κατάργηση κάθε επίφασης δημοκρατικών κατακτήσεων. Η επιστράτευση των καθηγητών πριν καν αποφασίσουν την απεργία, το κτύπημα των καταλήψεων σε όλη τη χώρα, η δολοφονία του 19χρονου για 1 ευρώ μαζί με τις διώξεις που ακολούθησαν σε νεολαίους στην Θεσσαλονίκη -που 7 από αυτούς καταδικάστηκαν θρασύτατα από το κράτος των δολοφόνων σε 1 χρόνο φυλάκισης με αναστολή (για γράψιμο με σπρέι!!), οι συνήθεις επιθέσεις στις μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις, το κυνήγι και οι δολοφονίες των μεταναστών από το κράτος και το φασιστικό του ακολούθημα της συμμορίας της Χρυσής Αυγής, οι άγριες επιθέσεις και συλλήψεις στους κατοίκους της Χαλκιδικής, είναι κάποια πρόσφατα παραδείγματα από τον ατελείωτο κατάλογο.
Απέναντι στη βία του αστικού κράτους και των φασιστικών συμμοριών το κίνημα πρέπει να οργανωθεί και να παλέψει για τη συντριβή τους σαν τον μόνο τρόπο να απελευθερωθούμε από κάθε καταπίεση και εκμετάλλευση και σαν τον μόνο δρόμο για το σβήσιμο κάθε είδους βίας και κράτους.
· Με εργατική αυτοδιαχείριση στην παραγωγή και άμεση δημοκρατία στην βάση
· Με αυτοοργάνωση για Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας
· Τα εργοστάσια και όλη η οργάνωση της κοινωνίας στα χέρια των εργατών
Πρωτοβουλία για τον Συντονισμό Σωματείων Βάσης, Εργαζομένων, Ανέργων και Συλλογικοτήτων
πηγή : http://protovouliathess.blogspot.gr/
πηγή : email που λάβαμε στις 31 Αύγουστος 20h
Ανεξάρτητη ταξική συγκέντρωση
Η ελπίδα στις συνελεύσεις μας και στους αγώνες μας!
Γενική Πολιτική Απεργίας Διαρκείας
Να ρίξουμε την κυβέρνηση. Για την Εργατική Εξουσία.
Συνάδελφοι, Συναδέλφισες,
Μια πρωτοφανής κοινωνική καταστροφή είναι σε εξέλιξη. Παρά τα μνημόνια, την ισοπέδωση των μισθών στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, την άγρια φορολογία, τις βάρβαρες περικοπές των κοινωνικών δαπανών, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και των δημόσιων αγαθών από τα κρατικά στα ιδιωτικά λαμόγια, την διάλυση της παιδείας και της υγείας, δεν υπάρχει ορατό τέλος της κρίσης. Με δύο εκατομμύρια ανέργους, ανασφάλιστους και χωρίς καμία προοπτική να εργαστούν με αξιοπρέπεια, ολόκληρη η κοινωνία βυθίζεται στην κόλαση. Με δημόσιο χρέος στο 180% του ΑΕΠ, μόνο ως ανέκδοτο μπορεί να ακουστεί ότι η χώρα θα βγει στις αγορές του χρόνου ή ότι θα έχουμε ανάπτυξη! Στην Ελλάδα σήμερα εκδηλώνεται με τον πιο τραγικό τρόπο, το απόλυτο αδιέξοδο του παγκόσμιου καπιταλισμού. Η μαύρη τρύπα της παρασιτικής φούσκας που αναγεννά συνεχώς στα σπλάχνα του ο σάπιος καπιταλισμός απειλεί να καταπιεί την εργατική τάξη, ολόκληρη την κοινωνία και τον πολιτισμό. Ακόμα και η απόλυτη εκμετάλλευση της εργασίας δεν μπορεί να βγάλει τον καπιταλισμό από το αδιέξοδο.
Μέσα σε αυτήν την ζοφερή πραγματικότητα που βιώνει κάθε εργαζόμενος και μπροστά στον φάβλο κύκλο της κρίσης που είναι αδύνατον να κρυφτεί, όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι αυτά που μας σερβίρει η κυβέρνηση των κανιβάλων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ ,η κυβέρνηση των Στουρνάρα -Δένδια-Μουμπούκου- Μητσοτάκη είναι ψέματα. Οι «θυσίες» μας όχι μόνο δεν φτάνουν στο τέλος τους, αλλά ένας νέος κύκλος σκληρών συγκρούσεων είναι μπροστά μας. Ακόμα κι ο πιο δύσπιστος αντιλαμβάνεται ότι χωρίς μια πανελλαδική, μαζική, μετωπική σύγκρουση διαρκείας, χωρίς ταλαντεύσεις και συμβιβασμούς με τη κυβέρνηση, ο δρόμος της κόλασης και της βαρβαρότητας παραμένει ανοικτός για εμάς και τα παιδιά μας.
Διαψεύστηκαν οικτρά όποιοι νόμιζαν ότι με 24ωρες, 48ωρες διάσπαρτες απεργιακές κινητοποιήσεις θα αποτρέπονταν τα εγκληματικά σχέδια του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του. Απέτυχαν όσοι έκοβαν χιλιόμετρα στα υπουργικά γραφεία για να εξαιρεθούν από τα μέτρα των αρμοστών του ΔΝΤ και της ΕΕ, γέμιζαν με αισιοδοξία τους εργαζόμενους και καλλιεργούσαν την αναμονή, και την αδράνεια. . Όσων καλλιεργούσαν την αναμονή και την απάθεια, μάταια, μέσα στους εργαζόμενους, προκειμένου να εμπιστευθούν κάποιον διαχειριστή της ίδιας αστικής και βάρβαρης πολιτικής. Των κυβερνήσεών τους.Τέλειωσαν τα παραμύθια όσων έταζαν πως η Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι φορέας σταθερότητας για τις ζωές μας. Πως μπορεί να αλλάξει, να γίνει φιλεργατική και φιλολαϊκή.
Όσοι υποστηρίζουν ότι οι εργαζόμενοι δεν είναι έτοιμοι για αγώνες εξαιτίας των κακών συσχετισμών και της έλλειψης οργάνωσης, σκόπιμα αγνοούν τη ΒΙΟ.ΜΕ, τις χιλιάδες ψήφους των εκπαιδευτικών παρά την επιστράτευση υπέρ της απεργίας τον Μαϊο και την πιθανη νέα απόφαση,παρά την προδοσία, για απεργία διαρκείας στα σχολεία, την ΕΡΤ. Υποτιμούν, πάλι σκόπιμα, την δύναμη που συσσωρεύεται από την τεράστια αγανάκτηση και την απόγνωση της κοινωνίας. Σε κρίσιμες καμπές της ιστορικής εξέλιξης η οργάνωση είναι αποτέλεσμα των αγώνων που ξεσπούν και όχι το αντίστροφο.
Στη πραγματικότητα, οι περισσότερες πολιτικές και συνδικαλιστικές ηγεσίες, και συντάσσονται με την πολιτική του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του (ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚΕ), μπλοκάρουν κάθε κίνηση προς τα μπρος, για να δοθούν οι αγώνες με όρους ταξικής ενότητας και νίκης. Δεν οργανώνουν και δεν μας προετοιμάζουν για τη σύγκρουση που οι ίδιες εξαγγέλλουν. Απεναντίας επικαλούνται την καταστολή της αστυνομίας ,την επιστράτευση, την ανάκληση άρθρων του συντάγματος με το πρόσχημα του «εθνικού κινδύνου για να σαλπίσουν άτακτη υποχώρηση.
Ταξική Ενότητα στη δράση
Το αίτημα από τη βάση του εργατικού κινήματος για ενότητα στη δράση κι γενική απεργία διαρκείας, μετά από 3 χρόνια αγώνων που έριξε 2 ½ κυβερνήσεις (Καραμανλή, Παπανδρέου, Παπαδήμου) είναι αναγκαίο αυτή τη στιγμή, ώριμο στη βάση των εργαζομένων και πρέπει να ανεπιφύλακτα να υποστηριχτεί.
Θα ήταν όμως τραγικό λάθος να αφεθεί μια τόσο σοβαρή υπόθεση που απαιτεί θυσίες, να οργανωθεί και να διεξαχθεί από όσους μας έχουν προδώσει τρία χρόνια τώρα, όσους αναρωτιούνται αν υπάρχουν απεργιακές προϋποθέσεις, όσους ταλαντεύονται ή όσους δεν έχουν εμπιστοσύνη στους εργαζόμενους και το 1,5 εκατομμύριο ανέργους στους οποίους πρέπει να γίνει προσκλητήριο αγώνα. Η Πρωτοβουλία για Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών και από την ΔΕΘ δίνει το μήνυμα της πάλης για την πολιτική και ιδεολογική ανεξαρτησία της εργατικής τάξης από την κυβέρνηση, τα αφεντικά, το κράτος. Παλεύει για την ανεξάρτητη πάλη της τάξης μας από τους προδότες της ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ και από κάθε γραφειοκρατικό μόρφωμα στα συνδικάτα και τις οργανώσεις μας. Παλεύουμε για την οργάνωση γενικής πολιτικής απεργίας διαρκείας από τα κάτω, μέσα από γενικές συνελεύσεις εργατών, απεργιακές επιτροπές εγχειρήματα αυτοοργάνωσης και λαϊκές συνελεύσεις. Παλεύουμε για το χτίσιμο της επαναστατικής ηγεσίας για την ανατροπή του καπιταλισμού. Καμιά επιστροφή στο παρελθόν ούτε στα χρόνια της πλαστής ευημερίας του 2009 είναι δυνατή. Το χτίσιμο μιας νέας σοσιαλιστικής κοινωνίας είναι η μόνη διέξοδος για να ξανανοίξουν τα εργοστάσια, να υπάρξει δουλειά για όλους, κοινωνική δικαιοσύνη και ισότητα.
Τα αιτήματά μας είναι πολιτικά
Ο αγώνας μας για να συσπειρώσει τη πλειοψηφία των εργαζομένων αλλά και των ανέργων, όπως σωστά επισημαίνεται (έστω και καθυστερημένα) πια από πολλούς, πρέπει να έχει πολιτικούς και όχι στενά οικονομικούς, συνδικαλιστικούς ή κλαδικούς στόχους. Δεν μπορεί πια να υπάρξει κατάσταση εξαίρεσης για κανέναν. Οι επικείμενες χιλιάδες απολύσεις στο δημόσιο, η γενικευμένη ύφεση και η αύξηση της ανεργίας στο εφιαλτικό 27,6% είναι αδιάψευστος μάρτυρας:
Στηρίζουμε τους παρακάτω πολιτικούς στόχους χωρίς καμιά ταλάντευση και αναμονή:
- Κάτω η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, έξω η τρόικα, το ΔΝΤ και η ΕΕ.
- Να συντριβούν οι ναζιστές, οι υποστηρικτές της διάλυσης των εργατικών οργανώσεων και σωματείων, οι μισάνθρωποι του ανθρώπινου.
- Καμιά συμμετοχή στους πολέμους του κεφαλαίου, κλείσιμο όλων των νατοϊκών βάσεων.
- Να απαγορευτούν οι απολύσεις σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.
- Να μοιραστεί ο κοινωνικά αναγκαίος χρόνος σε όλους τους εργαζόμενους με μισθούς για να ζούμε και όχι να επιβιώνουμε.
- Να καταργηθούν όλα τα μνημόνια και οι εφαρμοστικοί τους νόμοι.
- επαναστατική διαγραφή του ¨μη βιώσιμου¨ χρέους που δημιούργησαν οι καπιταλιστές.
- Εθνικοποίηση των τραπεζών και των μεγάλων παραγωγικών μονάδων, χωρίς αποζημίωση στο κεφάλαιο, τους δανειστές και κάτω από τον άμεσο έλεγχο των εργαζομένων.
- ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ - ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ.
Απεργιακές επιτροπές σε κάθε χώρο δουλειάς, σε τοπικό και πανεθνικό επίπεδο.
Το αίτημα να τελειώνουμε με τις κυβερνήσεις της κοινωνικής καταστροφής και τα μνημόνια, απαιτεί από εμάς να μην αφήσουμε τη διεξαγωγή των αγώνων στα χέρια αυτών που σφυρίζουν την έναρξη και τη λήξη των αγώνων σύμφωνα με τα συμφέροντα του κυβερνητικού συνδικαλισμού και όχι των εργαζομένων.
Σε όλες τις γενικές συνελεύσεις που θα διεξαχθούν την επόμενη περίοδο, προτείνουμε τα παρακάτω:
- Λήψη απόφασης για τη κήρυξη Γενικής Πολιτικής Απεργίας Διαρκείας με τη μορφή 5θήμερων κινητοποιήσεων και την 5η μέρα γενικές συνελεύσεις σε πανελλαδικό επίπεδο.
- Λήψη απόφασης από πρωτοβάθμια σωματεία για άμεση εκκίνηση απεργιακών κινητοποιήσεων οποιασδήποτε μορφής (στάσεις εργασίας, 24ωρες, καταλήψεις κλπ).
- Εκλογή από τις γενικές συνελεύσεις απεργιακής επιτροπής (ο αριθμός ανάλογα με τα μέλη του σωματείου και τις ανάγκες του αγώνα) για τη περιφρούρηση του αγώνα, ιδιαίτερα ενάντια στις προσπάθειες υπονόμευσής από τις γραφειοκρατίες και το κράτος. Η απεργιακή επιτροπή πρέπει να είναι υπόλογη για τις ενέργειές της στη γενική συνέλευση των εργαζομένων.
- Μέσω της απεργιακής επιτροπής, δημιουργία επιτροπής σύνδεσης με άλλους εργασιακούς χώρους, για τη δημοσιότητα και την επικοινωνία με άλλες απεργιακές επιτροπές ή μαχόμενες δυνάμεις (άνεργοι, συνελεύσεις γειτονιάς, αντιφασιστικές κινήσεις κλπ) προκειμένου να δημιουργηθεί ένα ανεξάρτητο κέντρο αγώνα όλων των μαχόμενων εργατικών δυνάμεων σε τοπικό επίπεδο και μια πανεθνική κεντρική απεργιακή επιτροπή υπόλογη στη βάση των εργαζομένων και που θα παρακάμψει τους απεργοσπάστες της ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ.
- Άμεση εκπόνηση ενός προγράμματος δράσης σε περιπτώσεις καταστολής από την αστυνομία και τους φασίστες, δικαστικών διώξεων (νομική βοήθεια κλπ), επιστράτευσης από τη κυβέρνηση ή αναστολής άρθρων του Συντάγματος (πχ των διαδηλώσεων για λόγους εθνικής ασφάλειας & δημοσίου συμφέροντος κλπ).
- Διαφύλαξη των οικονομικών διαθεσίμων των σωματείων μας από οποιαδήποτε παρέμβαση του κράτους και χρησιμοποίηση τους για τις ανάγκες του αγώνα.
ΒΑΡΚΙΖΑ ΤΕΛΟΣ! - VENCEREMOS!
Ολοι το Σάββατο 7/9 στην ΚΑΜΑΡΑ 530 μ.μ στην ανεξάρτητη απο γραφειοκράτες συγκέντρωση και πορεία στα εγκαίνια της ΔΕΘ
κάλεσμα : Πρωτοβουλια για ένα ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΓΩΝΑ ΕΡΓΑΤΩΝ
επικοινωνία : http://kentroagona-ergaton.blogspot
Σάββατο 07/09, 17:30 στην Καμάρα, Κυριακή 08/09, 11:00 στο εργοστάσιο της ΒΙΟ.ΜΕ.
Όλοι στην ανεξάρτητη εργατική συγκέντρωση και πορεία
Σάββατο 07/09, 17:30 στην Καμάρα
Όλοι στην Πανελλαδική Εργατική Συνέλευση στο κατειλημμένο εργοστάσιο της ΒιοΜε, Κυριακή 08/09, 11:00
Μετά από ένα θερμό καλοκαίρι, με εξαγγελίες νέων μέτρων, επιθέσεις σε καταλήψεις και κοινωνικούς χώρους, συλλήψεις, απολύσεις, ανεργία, εξαθλίωση, και πάνω απ' όλα την δολοφονία από ελεγκτή και κράτος του 19χρονου Θ.Κ. στο Περιστέρι για ένα εισιτήριο των 1,40 -τελευταία στα μακρά σειρά των δολοφονιών του κράτους- η καθιερωμένη πορεία της ΔΕΘ έρχεται να σημάνει την αρχή για έναν καυτό χειμώνα. Καυτό τόσο για την αγριότατη επίθεση που κράτος και κεφάλαιο έχει εξαπολύσει εναντίον της εργατικής τάξης και των φτωχών στρωμάτων της κοινωνίας, όσο και για τους δυναμικούς εργατικούς αγώνες που απαραίτητα θα ξεπηδήσουν για να απαντήσουν σε αυτήν την επίθεση.
Για την κυβέρνηση στόχος είναι η φετινή πορεία να παραμείνει μέσα στα όρια της τυπικής μεμονωμένης διαμαρτυρίας, χωρίς συνέχεια ή αντίκτυπο στην εργατική τάξη. Πιστό αρωγό έχει τους καρεκλοκένταυρους γραφειοκράτες των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, οι οποίοι αποδείχτηκαν προθυμότατοι προδότες κάθε αγώνα, σε αντάλλαγμα για την ελπίδα (έστω και αμυδρή) της διατήρησης της θεσούλας και των προνομίων τους. Ειδικά μετά την προδομένη απεργία των καθηγητών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης τον Μάη, την οποία το ΔΣ της ΟΛΜΕ τυπικά υπερψήφισε, μόνο για να την χαντακώσει στην πράξη με την δεύτερη ψηφοφορία και δικαιολογία της απουσίας των "απαραίτητων όρων και συσχετισμών" για την διεξαγωγή της, και ο πιο ανυποψίαστος δεν μπορεί παρά να διακρίνει τον καθαρά αντιδραστικό ρόλο που παίζουν οι γραφειοκράτες στο εργατικό κίνημα.
Τώρα λοιπόν οι εργατοπατέρες των ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ/ΕΚΘ μας καλούν για άλλη μια χρονιά να πάμε στην συγκέντρωση και πορεία τους, και μετά σπίτια μας, για να "λύσουν" αυτοί τα προβλήματά μας χωρίς εμάς. Δεν θα τους περάσει όμως. Η συμπόρευση με τους προδότες της εργατικής τάξης είναι φέτος περισσότερο από ποτέ αδύνατη.
Είναι επιτακτική ανάγκη το εργατικό και κοινωνικό κίνημα, ακολουθώντας το παράδειγμα της ΒιοΜε, να διαχωριστεί από την γραφειοκρατεία και να συντονιστεί με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες βάσης· με σωματεία βάσης, επιτροπές αγώνα, συνελεύσεις γειτονιάς και κάθε άλλη μορφή αυτοοργάνωσης, συντονιζόμενα σε ανεξάρτητα από την γραφειοκρατία κέντρα αγώνα, να οργανώσει την Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας και να ανατρέψει όλους αυτούς που μας καταστρέφουν την ζωή.
· Με εργατική αυτοδιαχείριση στην παραγωγή και άμεση δημοκρατία στην βάση
· Με αυτοοργάνωση για Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας
· Τα εργοστάσια και όλη η οργάνωση της κοινωνίας στα χέρια των εργατών
κάλεσμα : Ανοιχτή Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στον αγώνα των εργατών της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής
επικοινωνία : http://biom-metal.blogspot.gr/
πηγή : email που λάβαμε στις 6 Σεπτέμβριος 15h
Όλοι στη ΔΕθ στην καμάρα στις 17:30
κάλεσμα : ΕΕΚ
ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΔΥΣΤΥΧΙΑΣ
Όλοι στη ΔΕθ στην καμάρα στις 17:30
Αναχώρηση πούλμαν από Αθήνα (Πολυτεχνείο-Πατησίων) στις 8:00 (δωρεάν)
Τι πρέπει να περιμένουμε από τις φετινές κυβερνητικές εξαγγελίες στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης;
Όταν οι βασικότεροι εκπρόσωποι του διεθνούς κεφαλαίου (Μπερνάνκε, Λαγκάρντ κ.λπ.) ομολογούν ανοιχτά την αποτυχία κάθε προσπάθειας αντιμετώπισης της κρίσης, ότι κάθε κίνηση τους είναι απλά για να κερδίσουν χρόνο κι ότι ο πλανήτης πλέον κινείται στο άγνωστο, τι θα μπορούσε να ακούσει κανείς από το στόμα του Έλληνα πρωθυπουργού στη ΔΕΘ, που να του γεννήσει ελπίδα έστω για τη παραμικρή βελτίωση στη ζωή μας; Χορτάσαμε ψέματα κι από τον νεοδημοκράτη υπερφίαλο διάδοχο του Γιωργάκη και από τον εξίσου υπερφίαλο συμπαραστάτη του Βενιζέλο.
Ο πρώην «αντιμνημονιακός» Σαμαράς, κατ' εντολή της τρόικας, καταδίκασε ένα λαό σε «αιώνια» ανεργία, φτώχεια και πείνα. Αυτό είναι το σαμαρικό success story. Επί των ημερών του το χρέος εκτινάχτηκε στο 180% του ΑΕΠ, προμηνύοντας νέα μνημόνια και νέα μέτρα κοινωνικού κανιβαλισμού. Η κυβέρνηση έχει ήδη βάλει μπρος ένα σχέδιο λαοκτονίας: απολύοντας εκατοντάδες χιλιάδες δημοσίους υπαλλήλους, κλείνοντας δημόσιους οργανισμούς όπως της ΕΡΤ, διαλύοντας τους ΟΤΑ και ζωτικές για το λαό υπηρεσίες. Κλείνοντας τις μεγαλύτερες βιομηχανίες της χώρας (ΛΑΡΚΟ, ΕΑΣ, ΕΛΒΟ), εξαφανίζοντας ολόκληρους νομούς από το χάρτη. Στερώντας μας τα αγαθά της Υγείας και Παιδείας, βάζοντας λουκέτο σε σχολεία και νοσοκομεία σε όλη τη χώρα.
Τώρα ετοιμάζεται να σύρει την Ελλάδα στο Ιμπεριαλιστικό σφαγείο που στήνεται πάνω από τη Συρία από τους Αμερικανούς και Ευρωπαίους «συμμάχους» μας. Το δήλωσε κυνικά ο πρώτος πρόθυμος υπηρέτης-Σταυροφόρος Βενιζέλος, πριν καλά-καλά ψηφιστεί η απόφαση για επέμβαση.
Δεν είμαστε ουδέτεροι στο σφαγείο. Στεκόμαστε στο πλευρό του λαού της Συρίας, ενάντια στον ιμπεριαλισμό. Αυτό δεν σημαίνει ότι μένουμε τυφλοί μπροστά στο τυραννικό καθεστώς Άσαντ που άνοιξε τον δρόμο στην επιδρομή του ιμπεριαλισμού. Είμαστε με τους Σύριους εργάτες, τους αγρότες, και την φτωχολογιά των πόλεων και των χωριών, με την επανάσταση κι όχι με τους μισθοφόρους του ιμπεριαλισμού, της Σαουδαραβικής μοναρχίας και του Κατάρ που παριστάνουν την αντιπολίτευση. Αν ο σάπιος καπιταλισμός αναζητεί διέξοδο στη κρίση του μέσα από πολέμους -που απειλούν με γενική ανάφλεξη και μακελειό ολόκληρη τη περιοχή- το καθήκον της εργατικής μας τάξης είναι να αποτρέψει τη συμμετοχή της χώρας στο έγκλημα, ανατρέποντας την ελληνική κυβέρνηση-κολαούζο των Ιμπεριαλιστικών συμφερόντων και ξηλώνοντας τις βάσεις του θανάτου.
Δεν περισσεύει ούτε στάλα υπομονή για την εγκληματική κυβερνητική κλίκα. Πρέπει να τους ανατρέψουμε τώρα! Μπορούμε να το κάνουμε γιατί είναι αδύναμοι. Και γι' αυτό το λόγο είναι κι επικίνδυνοι: τώρα που ο επαναστατικός Σιμούν από τις Αραβικές χώρες, απειλεί να διασχίσει τη Μεσόγειο φτάνοντας στην Ευρώπη και στην Ελλάδα, τώρα αναδύεται ξανά το έρεβος του φασισμού, τώρα η αποφορά του ρατσισμού και του αντισημιτισμού κατακλύζει τους μηχανισμούς του «βαθέως» κράτους, που βαδίζουν χέρι-χέρι με τους Ναζί.
Η εισαγγελική παραπομπή σε δίκη του Γ.Γ. του ΕΕΚ, σ. Σάββα Μιχαήλ, αλλά και του Κ. Μουτζούρη, μετά από μήνυση των φασιστών, όσο εξωφρενική και πρωτάκουστη κι αν ήταν, δείχνει το «τι μέλλει γενέσθαι» σε όλα τα επίπεδα της καταστολής και τους σχεδιασμούς κράτους-παρακράτους. Η αθώωση των δύο, είναι μια πρώτη νίκη, σε μια πολιτική μάχη που δόθηκε αδιάλλακτα, χωρίς υπαναχωρήσεις και δισταγμούς, χωρίς απολογητικούς «όρκους» στην αστική νομιμότητα αλλά και χωρίς στενοκέφαλους σεχταρισμούς, με ενότητα με όλο το αγωνιστικό αντιφασιστικό δυναμικό. Η απόπειρα ποινικοποίησης του αντιφασιστικού λόγου και δράσης έπεσε στο κενό, χάρη στη πολιτική κινητοποίηση της εργατικής τάξης κι όλων των καταπιεσμένων, οργανώσεων, σωματείων, διανοουμένων, ακαδημαϊκών, αριστερών κι αναρχικών συλλογικοτήτων, στην Ελλάδα αλλά προπαντός διεθνώς. Ο φασισμός κι ο ρατσισμός θα τσακιστούν οριστικά μόνο με την αστείρευτη ορμή της εργατικής τάξης, τσακίζοντας τον ίδιο τον καπιταλισμό και το κράτος του, που θρέφει στις αγκάλες του τα φασιστικά φίδια, με την παγκόσμια σοσιαλιστική επανάσταση.
Με το ίδιο πνεύμα και στάση ταξικής αλληλεγγύης, πρέπει το κίνημα να απελευθερώσει τους τέσσερις πολιτικούς κρατούμενους, κατοίκους της Ιερισσού. Στο πρόσωπο τους το αστικό κράτος διώκει τον ηρωικό αγώνα όλου του λαού των Σκουριών ενάντια στη καταστροφή του τόπου τους και της ζωής τους από τους χρυσοθήρες του κεφαλαίου.
Η αστική δημοκρατία εκφυλίζεται και παρακμάζει μαζί με το σάπισμα του καπιταλισμού. Όσες αυταπάτες κι να σπέρνει η αξιωματική αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ, την λύση δεν θα την φέρουν οι εκλογές και ένα κοινοβούλιο που το έχουν κάνει σφραγίδα για τις προαποφασισμένες εντολές της ΕΕ, της ΕΚΤ και του ΔΝΤ. Ο μόνος τρόπος να διασφαλίσουμε το ψωμί μας, την αξιοπρέπεια μας, την ελευθερία μας και τη ζωή μας, είναι να ανατρέψουμε το σύστημα της εκμετάλλευσης. Η εργατική τάξη, οδηγός όλων των καταπιεσμένων, πρέπει να δείξει το δρόμο της καθολικής, μετωπικής σύγκρουσης με το κεφάλαιο και το κράτος του.
Πρέπει να αναδείξουμε τη σημασία εργατικών εγχειρημάτων όπως της ΒΙΟΜΕ, να οραματιστούμε και να παλέψουμε για μια κοινωνία που τα μέσα παραγωγής θα ανήκουν στους εργάτες. Πρέπει να βγάλουμε τα μαθήματα από τους αγώνες της περασμένης χρονιάς, για να σταθούμε πιο δυνατοί δίπλα στους αγώνες που ξεκινούν τώρα, όπως με τους καθηγητές, που σε ολόκληρη τη χώρα παίρνουν αποφάσεις για απεργία κι απειλούν να βάλουν φωτιά στο διάχυτο κοινωνικό μπαρούτι. Πρέπει κάθε αγώνας, ακόμα και η τελευταία ικμάδα ζωντάνιας κι ενεργητικότητας της τάξης μας, να προσανατολιστεί στην οργάνωση της Γενικής Πολιτικής Απεργίας Διαρκείας, σε ανεξαρτησία από τους γραφειοκράτες και τους συμβιβασμένους. Γι' αυτό για άλλη μια χρονιά, διαδηλώνουμε ανεξάρτητα από τις ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ, κι όσων καλλιεργούν αυταπάτες για τον ρόλο τους, μαζί με τις ανεξάρτητες αγωνιστικές δυνάμεις που συγκεντρωνόμαστε στην Καμάρα.
Οι αγώνες μας θα δικαιωθούν στους δρόμους, με στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου-Άδωνη και κάθε αστικής κυβέρνησης, ανοίγοντας τον δρόμο στην εργατική εξουσία, έξω από το χρεοκοπημένο καπιταλιστικό σύστημα, για να βγούμε επιτέλους από την κρίση, από τη φτώχεια και τη δυστυχία!
πηγή : https://athens.indymedia.org/calendar/event.php?id=45932
Κάλεσμα για ΔΕΘ
κάλεσμα : Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης
Η ΕΠΘ θα συμμετέχει στη συγκέντρωση της Πρωτοβουλίας για τον συντονισμό σωματείων βάσης, εργαζόμενων, ανέργων και συλλογικοτήτων. Ενωνόμαστε στο δρόμο και διαδηλώνουμε μαζί με τις συγκεντρώσεις των πρωτοβουλιών ενάντια στα ορυχεία χρυσού και του Ορφανοτροφείου και των καταλήψεων σε μια μεγάλη ανεξάρτητη απο κράτος, αφεντικά κι εργατοπατέρες πορεία.
πηγή : https://athens.indymedia.org/calendar/event.php?id=45936
Κάλεσμα στην ανεξάρτητη ταξική πορεία ενόψει της ΔΕΘ
κάλεσμα : Αναρχοσυνδικαλιστική Πρωτοβουλία Ροσινάντε
Η Αναρχοσυνδικαλιστική Πρωτοβουλία Ροσινάντε ενόψει των εγκαινίων της ΔΕΘ, καλεί σε συγκέντρωση και πορεία ενάντια στους σχεδιασμούς κράτους και κεφαλαίου στις 17.30 στην Καμάρα, συμμετέχοντας στην ανεξάρτητη ταξική πορεία.
...Να τους πετάξουμε στη Θάλασσα