Κυριακή 9 Ιουνίου 2013 στις 10.30 πμ
Γενική συνέλευση συλλόγου βιβλίου χάρτου
Η απεργία της Πέμπτης 23 Μάη στον κλάδο του βιβλίου, στην οποία ως Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής προχωρήσαμε, αποτέλεσε ένα σημαντικό σταθμό του συνολικού αγώνα που δίνουμε ως σωματείο, ως κομμάτι της εργατικής τάξης, σε μια συγκυρία ενός ανελέητου κοινωνικού πολέμου που δεχόμαστε από την τάξη των αφεντικών, από το αστικό μπλοκ που συναπαρτίζεται από τις ντόπιες και ξένες οικονομικές και πολιτικές ελίτ. Αποτέλεσε μια ευκαιρία να εκφράσουμε τις αγωνίες μας, να διατρανώσουμε το δίκιο μας και το πρόταγμά μας για αξιοπρεπή ζωή, να υψώσουμε το ανάστημά μας και να ακουστεί η φωνή μας, να ενδυναμώσουμε την αγωνιστική μας δράση, να πολεμήσουμε όλοι μαζί κι όχι ο καθένας μόνος του, να εντείνουμε το χτίσιμο της ταξικής μας συνείδησης και τη σφυρηλάτηση της ταξικής μας αλληλεγγύης, να αντιστρέψουμε τον εκβιασμό των αφεντικών. Λίγες μέρες μετά την απεργία και συζητώντας γι' αυτήν καταλήγουμε στο ότι αποτέλεσε μια σημαντική παρακαταθήκη για τους αγώνες μας. Και παράλληλα και μια καλή αφορμή για μια συζήτηση για το περιεχόμενο και τη συνέχειά τους!
Με βασικό αίτημα και στόχευση την υπογραφή κλαδικής συλλογικής σύμβασης εργασίας με όρους που να διασφαλίζουν αξιοπρεπείς συνθήκες ζωής, προτάξαμε το αίτημα για αύξηση του κατώτερου μισθού στα 900€ και μείωση των ωρών εργασίας στις 30 ώρες εβδομαδιαίως. Επιμείναμε στην ανάγκη να συλλογικοποιούμε τις αντιστάσεις μας, ώστε να βάλουμε τέλος στα φαινόμενα εργοδοτικής ασυδοσίας και τρομοκρατίας, που τείνουν να παγιωθούν και στον κλάδο μας (απληρωσιά, επιβολή ατομικών συμβάσεων με μισθούς πείνας, εργοδοτική τρομοκρατία, εργασιακή επισφάλεια, απολύσεις, υπερεντατικοποίηση για τους εναπομείναντες και εκατοντάδες άνεργοι συνάδελφοι που από πάνω δεν καλύπτονται και από κανένα ταμείο ανεργίας, χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη,…).
Η απόφαση για κλαδική απεργία προέκυψε μερικούς μήνες πριν μέσα από τις ανοιχτές και συλλογικές διαδικασίες του Συλλόγου μας, στις οποίες έχουν θέση και μπορούν να συμμετέχουν ισότιμα όλοι οι συνάδελφοι. Η απεργία είναι ένα από τα πολλά μέσα πίεσης που έχουμε στα χέρια μας, ένα όπλο που είναι προς το συμφέρον μας να το νοηματοδοτήσουμε και να το χρησιμοποιούμε όσο το δυνατό πιο αποτελεσματικά. Στην περίπτωσή μας, πέρα από την όποια δυνατότητα για μπλοκάρισμα της παραγωγής και διακίνησης του βιβλίου για μια ημέρα, αποτέλεσε μια αφορμή για το περαιτέρω άνοιγμα ζητημάτων μέσα κι έξω από τους χώρους δουλειάς μας και την εμβάθυνση στο περιεχόμενο των αγώνων μας και το συνολικότερο σχεδιασμό και την ανάληψη συλλογικής δράσης.
Παράλληλα, αντιλαμβανόμενοι την αναγκαιότητα της σύνδεσης των αγώνων σε διάφορους χώρους δουλειάς και εργασιακούς κλάδους και γενικότερα στο εργατικό κίνημα, ως βασική προϋπόθεση για την επιτυχή έκβασή τους, απευθυνθήκαμε ανοιχτά και σε διάφορα άλλα εργατικά σωματεία, συλλογικότητες εργαζομένων-ανέργων και άλλα εγχειρήματα αντίστασης και αλληλεγγύης ανά τις γειτονιές για να οργανώσουμε και να δώσουμε από κοινού την μάχη αυτή. Πρόκειται για μια διαχρονική λογική και πρακτική του Συλλόγου μας που ασφαλώς και θα συνεχίζουμε να τη στηρίζουμε, προχωρώντας πολύ άμεσα σε μια από κοινού με όλα αυτά τα αγωνιζόμενα κομμάτια συνάντηση απολογισμού της πρόσφατης απεργίας μας και για την οργάνωση των περαιτέρω κοινών μας αγώνων.
Σε όλο το διάστημα πριν από την ημέρα της απεργίας προχωρήσαμε σε μια σειρά συζητήσεων και συσκέψεων για την οργάνωση της απεργίας και δράσεων ενημέρωσης για αυτή και ανάδειξης του περιεχομένου της: Με αφισοκολλήσεις, μοιράσματα κειμένων σε συναδέλφους σε διάφορους χώρους δουλειάς (βιβλιοπωλεία, εκδοτικούς οίκους και αποθήκες) -όπως και στο αναγνωστικό κοινό καλώντας το σε συμπαράσταση-, με μοτοπορείες περιφερειακά και στο κέντρο της Αθήνας, με συγκέντρωση-μικροφωνική κ.α.
Κι έτσι φτάνουμε στην απεργιακή κινητοποίηση της 23ης Μάη που ξεκίνησε από πολύ νωρίς, κατά τις 7.30πμ, με ιδιαίτερα μαζικές απεργιακές περιφρουρήσεις σε αρκετά βιβλιοπωλεία και εκδοτικούς οίκους στην περιοχή όπου η Ασκληπιού και η Ιπποκράτους συναντούν τη Σόλωνος Παράλληλα, πραγματοποιούνταν και η απεργιακή συγκέντρωση στη συμβολή των οδών Σόλωνος κι Ασκληπιού με μικροφωνική από όπου ακούγονταν διάφορα απεργιακά μηνύματα. Στη συγκέντρωσή μας απεύθυνε χαιρετισμό και ο συνάδελφος Ραούλ Γκοντόι, εκπρόσωπος των εργαζομένων από το αυτοδιαχειριζόμενο εργοστάσιο ΖΑΝΟΝ (Νεουκέν - Αργεντινή) με τον οποίο ως ομιλητή οργανώσαμε ανοιχτή εκδήλωση για την εμπειρία της αυτοδιαχείρισης την παραμονή της απεργίας. Στη συνέχεια, κατά τις 11.30πμ ξεκίνησε μαζική πορεία απεργών κι αλληλέγγυων που πέρασε από διάφορα σημεία της πιάτσας του βιβλίου και από το υπουργείο εργασίας και κατέληξε στα γραφεία μας, όπου και ακολούθησε το απεργιακό μας φαγοπότι μετά μουσικής (…μια ακόμα έκφανση που έχει η «γιορτή του αγώνα» που λέμε!). Στην όλη κινητοποίησή μας, όπως και σε αρκετές από τις κινήσεις μας εν όψει της απεργίας μας, συμμετείχαν πέρα από αρκετούς απεργούς από το χώρο του βιβλίου και πολλοί συνάδελφοι από άλλα εργατικά σωματεία, συλλογικότητες εργαζομένων, ανέργων και φοιτητών και συνελεύσεων γειτονιάς. Ένα διάχυτο κλίμα αγωνιστικότητας, αποφασιστικότητας και αισιοδοξίας αποτυπώθηκε σε μεγάλο βαθμό τόσο στην ευρύτερη περιοχή των περιφρουρήσεων και της πορείας όσο και όπου αλλού έφτασε ο λόγος μας. Αποτυπώθηκε και στα βλέμματα πολλών που αντίκριζαν την όλη κινητοποίησή μας, αλλά και στα δικά μας που συμμετείχαμε σε αυτήν.
Προφανώς και τίποτα δεν τελειώνει με την απεργία αυτή! Άλλωστε, και οι εργοδότες μας, όσο κι αν ενοχλήθηκαν για μια ακόμα φορά από τη δράση μας, δεν πρόκειται να κάνουν έτσι εύκολα πίσω. Συνεχίζουν μεθοδικά, εκμεταλλευόμενοι και την ολοένα και πιο αντεργατική νομοθεσία, να οργανώνονται για τα συμφέροντά τους. Όπως η εργοδοσία σε όλους τους κλάδους ενισχύεται από τις πολιτικές της κυβέρνησης, της ΕΕ και του ΔΝΤ για να φορτώσει τα βάρη της κρίσης στους εργαζόμενους, το ίδιο γίνεται και στον δικό μας κλάδο. Και βέβαια ούτε κι εμείς πρόκειται να σταματήσουμε εδώ. Άλλωστε οι όποιοι αγώνες μας δεν δίνονται για την «τιμή των όπλων»!
Όπως και με κάθε μάχη που δίνουμε, πόσο μάλλον τώρα που «έχει αλλάξει το σύμπαν», έτσι και με την απεργία αυτή αναθερμαίνεται η συζήτηση που γίνεται στο σωματείο και στους εργασιακούς μας χώρους γύρω από εργασιακά ζητήματα, τα περιεχόμενα του αγώνα μας και το πώς παλεύουμε. Και είναι κομβικής σημασίας η ενεργή συμμετοχή όλων μας στη συζήτηση αυτή, στις σχετικές συνελεύσεις του συλλόγου αλλά και μέσα στους χώρους δουλειάς μας. Η έκφραση των όποιων προβληματισμών και των προτάσεων μας θα βοηθήσει πραγματικά, έτσι ώστε να διαμορφώσουμε συλλογικά τα επόμενα βήματά μας.
Είναι ανάγκη να γίνει αντιληπτό ότι ο συνδικαλισμός και οι εργατικοί αγώνες δεν είναι υπόθεση κάποιων «ειδικών», αλλά υπόθεση όλων των εργαζομένων, όλων όσοι βρίσκονται από την πλευρά των εκμεταλλευόμενων. Και παράλληλα αποτελεί ευθύνη όλων μας η όποια τύχη μπορεί να έχουν οι αγώνες αυτοί, τόσο στο χώρο του βιβλίου όσο και γενικότερα στο εργατικό κίνημα. Όσο και αν η συνθήκη στο εργασιακό πεδίο, αλλά και στο ίδιο το πεδίο του συνδικαλισμού αλλάζει, με τα αφεντικά μας πλέον να αρνούνται ακόμα και τη συλλογική διαπραγμάτευση μαζί μας, ο Σύλλογός μας συνεχίζει να αποτελεί το βασικό βήμα της συλλογικής έκφρασης των συμφερόντων μας και πολύτιμο εργαλείο για την διεκδίκηση τους. Και είναι υπόθεση όλων μας η συσπείρωση στο Σύλλογο και το με πιο τρόπο θα γίνει πιο αποτελεσματικό όπλο στα χέρια μας.
Πλέον, τα πράγματα γίνονται ολοένα και πιο ξεκάθαρα. Ολοένα και περισσότεροι συνάδελφοι αντιλαμβανόμαστε που το πάνε οι «από πάνω», καθώς και την εκ φύσεως συγκρουσιακή σχέση μεταξύ εργοδοτών κι εργαζομένων και τα συμφέροντα που αντιπροσωπεύουν. Βέβαια, τα αφεντικά επιχειρούν να αντιστρέψουν αυτήν την πραγματικότητα και να μας πείσουν ότι «όλοι βρισκόμαστε στην ίδια βάρκα» και ότι «πρέπει να βάλουμε όλοι πλάτη». Βέβαια όταν δεν πειθόμαστε επιστρατεύουν την επιβολή φόβου και τον εκβιασμό της απόλυσης και της ανεργίας. Και αυτό θέλουμε να καταδείξουμε με το σύνθημά μας ΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΜΠΡΟΣΤΑ!
> για την επιχειρούμενη κατάργηση της αργίας του αγίου πνεύματος:
Γίνεται ξεκάθαρο ότι η διαμόρφωση όρων εργασιακής ζούγκλας μέσα από την επίθεση που εξαπολύεται από τους εργοδότες του κλάδου δεν έχει όρια! Έπειτα από την επιδίωξή τους για άνοιγμα των βιβλιοπωλείων και τις Κυριακές, έρχονται να επιβάλλουν και την κατάργηση της αργίας του αγίου πνεύματος! Ήδη σε διάφορους χώρους δουλειάς έχουν σταλεί ειδοποιήσεις στους εργαζόμενους ότι δεν υφίσταται η εν λόγω αργία για τη Δευτέρα 24 Ιούνη. Πρόκειται για μια νέα επίθεση που ενορχηστρώνεται από τους πρωτοστατούντες στην ΕΝΕΛΒΙ και λαμβάνει ακόμα και διάσταση εκδικητικότητας από την πλευρά τους. Ωστόσο, θα πρέπει να λάβουν υπόψη ότι «σταγόνα τη σταγόνα, ξεχειλίζει η οργή…». Όσο για εμάς… για ακόμα μια φορά θα πρέπει να σημειώσουμε ότι είναι προς το συμφέρον μας να μην κάνουμε βήματα πίσω! Να μην τους χαριζόμαστε! Μέσα από την ερχόμενη συνέλευσή μας να σχεδιάσουμε το πώς θα τους αναγκάσουμε να κάνουν αυτοί πίσω!
Μήπως είμαστε υπερβολικοί που αρνούμαστε να υποταχτούμε
στην επιβολή του φόβου, των μισθών πείνας και της εργασιακής ζούγκλας;
Μήπως είμαστε υπερβολικοί που επιμένουμε να λέμε «Κι όμως γίνεται!»;
ΟΛΟΙ & ΟΛΕΣ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ
ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΑΣ
ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 9 ΙΟΥΝΗ,
ΣΤΙΣ 10.30ΠΜ, ΣΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΜΑΣ
Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου - Χάρτου Αττικής
Λόντου 6, Εξάρχεια - β' όροφος / 210-3820537 / sylyp_vivliou@yahoo.gr / bookworker.wordpress.com