Κυριακή 2 Ιουνίου 2013 στις 11.00
Προσυγκέντρωση για τις Φυλακές Αγίου Στεφάνου
athens imc: Συγκέντρωση στις Φυλακές Αγίου Στεφάνου Πάτρα, Κυριακή 2 Ιουνίου 2013, 12:00 @
Συγκέντρωση στις Φυλακές Αγίου Στεφάνου
Πάτρα, Κυριακή 2 Ιουνίου 2013, 12:00
@
Άγιος Στέφανος
Διοργάνωση: Αναρχικοί
Μέχρι τη καταστροφή και της τελευταίας φυλακής κανείς δεν είναι ελεύθερος
Τον τελευταίο ένα χρόνο οι φυλακές ανα την επικράτεια αποτελούν καζάνι που βράζει. Οι συνθήκες γίνονται όλο και πιο απάνθρωπες (ελλείψεις σε τρόφιμα και φάρμακα, ανύπαρκτη θέρμανση το χειμώνα κ.α.) ενώ οι κατασταλτικοί μηχανισμοί οργιάζουν. Aπό το μαλανδρίνο και το Ναύπλιο μέχρι τα γρεβενά και τον Άγιο Στέφανο, οι κρατούμενοι με στάσεις, απεργίες πείνας και απόπειρες εξέγερσης (επιτυχημένες ή όχι) διεκδικούν έμπρακτα την αξιοπρέπεια τους. Μεταξύ άλλων έιχαμε εξέγερση στις φυλακές Ναυπλίου στις 5 Μάρτη ενώ είχαμε στάση κρατουμένων στισς Φυλακές Αγίου Στεφάνου και Γρεβενών στις 6 και 7 Μάρτη αντίστοιχα.
Ύστερα από την απόδραση 11 κρατουμένων από τις φυλακές τρικάλων στις 22Μάρτη αμολήθηκαν στρατιές εκαμιτών σε όλες τις φυλακές με το πρόσχημα του ελέγχου και της τήρησης της τάξης εντός των φυλακών. Τα πάνοπλα γουρούνια της αντιτρομοκρατικής, έχοντας προφανώς το ελύθερο από τους πολιτικούς τους προιστάμενους, μπούκαραν στα κελιά ξυλοκόπόντας και βασανίζοντας όποιον φυλακισμένο δε προσαρμόζεται στη φιγούρα του πειθήνιου-ρουφιάνου-μεταμελημένου-ακίνδυνου. Παρόλα αυτά οι κρατούμενοι δεν παραιτήθηκαν από τον αγώνα και υψώσανε ανάστημα απέναντι στην ενορχηστρωμένη κρατική κτηνωδία με αποχές συσσιτίου και στάσεις (Άγιος Στέφανος,Λάρισα,Κορυδαλλός) ενώ δημοσίευσαν και γράμμα σχετικά με τις επιδρομές των εκαμ στα κελιά.
Η φυλακή προορίζεται για όσους παραβιάζουν τη νομιμότητα. Είναι ο χώρος όπου ο έγκλειστος καλείται να επανεσωτερικεύσει το σύνολο των ηθικών-νομικών κανόνων που καθορίζουν τη ζωή στο υπάρχον σύστημα, να "σωφρονιστεί" μέσα σε ένα απόλυτα ελεγχόμενο περιβάλλον όπου το σώμα και οι αισθήσεις περιορίζονται σε μια επαναλαμβανόμενη κανονικότητα. Πρωινό ξύπνημα, προαυλισμός, επιστροφή στο κελί και πάλι απ την αρχή.
Μέσα στη φυλακή επιστρατεύεται ένα σύνολο από πειθαρχικούς μηχανισμούς προκειμένου ο φυλακισμένος να διατηρηθεί σε μια "νεκροζώντανη" κατάσταση όπου θα είναι ανίκανος να επικοινωνίσει με τους άλλους φυλακισμένους, κατα το δυνατόν εγκεφαλικά αδρανοποιημένος (με τη χορήγηση ψυχοφαρμάκων και άλλων ουσιών) έτσι ώστε να αντιμετωπίζει τη συνθήκη του εγκλεισμού ατομικά και μόνο. Μόνος του πρέπει να βρίσκεται τόσο απέναντι στους δεσμοφύλακες του όσο και απέναντι στον εαυτό του και τις όποιες πράξεις που τον οδήγησαν εκεί.
Μέσα (και όχι μόνο) στο περιβάλλον της φυλακής, η εξουσία κατακερματίζει τους φυλακισμένους (με διάφορα κριτήρια) παράγοντας εγκληματικά-παραβατικά προφίλ ανάλογα με την εθνική ή ταξική καταγωγή, τα "εγκλήματα" που τελέστηκαν αλλά και διάφορα μοντέλα συμπεριφοράς μέσα στη φυλακή. Από αυτά τα προφίλ και μέσα από την συγκριτική ανάλυση τους οι πειθαρχικοί-κατασταλτικοί μηχανισμοί αντλούν συμπεράσματα ως προς τις βέλτιστες πρακτικές διαχείρισης του εγκλεισμού. Ουσιαστικά κατηγοριοποιούν, κατατάσουν και αξιολογούν τους κρατούμενους, με σκοπό την αποτελεσματική διαχείριση και τον πλήρη έλεγχο του "σωφρονισμού" τους.
Εξίσου σημαντικός όμως είναι και ο ρόλος που παίζει η φυλακή για όσους δεν είναι έγκλειστοι. Αποτελεί το υπαρκτό παράδειγμα του τι περιμένει όσους κάνουν έστω και τη σκέψη να παρανομήσουν. Οι φυλακισμένοι αποτελούν το υποκείμενο εκείνο απο το οποίο αντλεί υπόσταση η έννομη κοινωνία των έξω. Συνοψίζουν όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που δεν έχουν όσοι βρίσκονται έξω από τη φυλακή (οι τίμιοι, οι νομιμόφρονες, οι "καλοί"- οι κακοί είναι στη φυλακή).
Εν τέλει, με την ύπαρξη της φυλακής, κατασκευάζεται άλλος ένας τρόπος να αποκτάει συνοχή η κοινωνία, μέσω της νομιμότητας και τις νομιμοφροσύνης, με επιβράβευση την παραμονή έξω από τα κάγκελα.
Σαν αναρχικοί, με τον λόγο και τη δράση μας, δεν αποσκωπούμε σε μια ανθρωπιστικού χαρακτήρα μεταρύθμιση των φυλακών ούτε σε μια φιλανθρωπική διάσταση αλληλεγγύης στους φυλακισμένους. Θεωρούμε ότι κομμάτι του αγώνα για ατομική και κοινωνική απελευθέρωση είναι η καταστροφή των φυλακών. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο είμαστε αληλλέγγυοι με τους φυλακισμένους και στηρίζουμε τους αγώνες τους. Η σύνδεση των αγώνων εντός και εκτός των τειχών αποτελεί για μας ζήτημα στρατηγικής σημασίας. Πιστεύουμε ότι η διαλεκτική σχέση ανάμεσα σε εκείνους που βιώνουν των εγκλεισμό και αρνούνται να πειθαρχίσουν πλήρως σε αυτόν, και εκείνους που στοχέυουν στη πλήρη εξαφάνιση των φυλακών είναι ο μόνος τρόπος που μπορεί να φέρει πιο κοντά ένα κόσμο χωρίς κράτη, δικαστήρια, αστυνομία, σοφρωνισμό. Ένα κόσμο χωρίς εξουσία.
Κυριακή 2/6 Συγκέντρωση στις φυλακές Αγίου στεφάνου στα πλαίσια πανελλαδικού καλέσματος αλληλεγγύης στους φυλακισμένους
Προσυγκέντρωση στο Παράρτημα (κορίνθου και αράτου) στις 11:00
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΚΕΛΙΑ
ΜΠΟΥΡΛΟΤΟ ΚΑΙ ΦΩΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΦΥΛΑΚΗ
(Α)