Πέμπτη 15 Απριλίου 2010 στις 19.00
Πανελλαδική πορεία αλληλεγγύης στο Μάριο Ζ.
O Mάριος Ζέρβας είναι ένας από εμάς
Στη σημερινή οικονομική και πολιτική συγκυρία οι αντιφάσεις και τα αδιέξοδα του καπιταλισμού γίνονται αισθητά και στους πιο ανυποψίαστους. Η οργή και η αγανάκτηση μεγάλης μερίδας της κοινωνίας φαίνεται να παίρνει σάρκα και οστά με τη μαζική συμμετοχή στις γενικές απεργίες, τις ογκώδεις διαδηλώσεις και τις συγκρούσεις που ξεσπούν στα πλαίσιά τους. Η δοκιμασμένη συνταγή αφομοίωσης της κοινωνικής οργής με τις άσφαιρες 24ωρες γενικές απεργίες της ξεπουλημένης ΓΣΕΕ και τις πορείες - κηδείες του ΠΑΜΕ δεν φαίνεται να λειτουργεί, καθώς πλήθος ανένταχτου κόσμου πλαισιώνει τα ανεξάρτητα μπλοκ των πρωτοβάθμιων σωματείων. Με το φάντασμα της εξέγερσης του Δεκέμβρη να πλανάται πάνω απ' το κεφάλι της, είναι μονόδρομος για την κυριαρχία να καταστείλει και να τρομοκρατήσει.
Πέμπτη 11 Μαρτίου 2010. Ημέρα γενικής απεργίας ενάντια στα νέα οικονομικά και φορολογικά μέτρα. Δεκάδες χιλιάδες κόσμου συρρέουν στο κέντρο της Αθήνας για ναπάρουν μέρος στην πορεία. Με το ξεκίνημά της τα ΜΑΤ επιτίθενται με χημικά και την διακόπτουν, ώστε να επιτρέψουν στους εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ να μπουν στην κεφαλή της. Από το σημείο αυτό και μετά η παρουσία των δυνάμεων των ΜΑΤ είναι ασφυκτική. Μάλιστα επιχειρείται πλεύρισμα της πορείας σε όλο της το μήκος, κάτι που δεν επιτυγχάνεται λόγω του μεγάλου όγκου της. Ξεσπούν συγκρούσεις σε διάφορα σημεία και πραγματοποιούνται επιθέσεις σε τράπεζες και πολυκαταστήματα. Τα ΜΑΤ απαντούν ξυλοκοπώντας και πνίγοντας την πορεία στα χημικά, οι Δελτάδες επιτίθενται για ακόμα μια φορά με τις μηχανές σε πεζούς διαδηλωτές, ενώ πραγματοποιούνται συλλήψεις στο σωρό.
Συνολικά προσάγονται 16 άτομα, στους 11 εκ των οποίων απαγγέλλονται κατηγορίες, σε 4 μάλιστα κακουργηματικού χαρακτήρα. Μεταξύ αυτών είναι και ο Μάριος Ζ, η σύλληψη του οποίου γίνεται στο ύψος των προπυλαίων από άνδρες των ΜΑΤ. Ακολουθούν πέντε μέρες παραμονής του στη ΓΑΔΑ και στη συνέχεια προφυλακίζεται στην Α' πτέρυγα των φυλακών Κορυδαλλού βάσει των κακουργημάτων που τον βαρύνουν. Παρά την άρνηση των κατηγοριών από τον ίδιο, την ύπαρξη αποδεικτικών βίντεο, φωτογραφιών και αυτοπτών μαρτύρων, και την έλλειψη ενοχοποιητικών ευρημάτων ανακριτής και εισαγγελλέας αποφασίζουν την προφυλάκισή του βασιζόμενοι στις ψευδείς καταθέσεις τριών ανδρών των ΜΑΤ. Η "περίεργη" εξωτερική εμφάνιση του Μαριου Ζ. και το γεγονός ότι έφερε τσάντα ώμου, στην οποία βρέθηκαν μαγιό, σαμπουάν, πετσέτα και γυαλιά κολύμβησης, μιας και το επάγγελμά του είναι καθηγητής κολύμβησης μικρών παιδιών, είναι τα στοιχεία που καθιστούν τον Μάριο ένα εύκολο θύμα.
Η προφυλάκιση του Μαριου Ζ. γίνεται με σκοπό την τρομοκράτηση όλων των εν δυνάμει αγωνιζόμενων ανθρώπων. Το μήνυμα που θέλουν να περάσουν είναι ξεκάθαρο. Δε χρειάζεται να είσαι στρατευμένος στον αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση, αρκεί να διαδηλώνεις για να βρεθείς στη φυλακή. Από τη μεριά μας πάλι, τη μεριά των διαδηλωτών, των απεργών,των αντιστεκόμενων, των "από κάτω", το μήνυμα πρέπει επίσης να είναι ξεκάθαρο: η κρατική καταστολή και τρομοκρατία δεν μας σταματούν. Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας. Στον αγώνα για μια ελεύθερη κοινωνία κανείς δεν είναι μόνος του.
Λευτεριά στο Μάριο Ζέρβα.
Παύση των διώξεων όλων των συλληφθέντων των απεργιακών κινητοποιήσεων.
κάλεσμα : Κατάληψη κτήματος Πραποπούλου
Πορεία για τη απελευθέρωση του Μάριου Ζέρβα
κάλεσμα : Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης
ημέρα πανελλαδικής δράσης για τον Μάριο Ζέρβα
καλούμε σε ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ για τον ΜΑΡΙΟ ΖΕΡΒΑ
- ΑΘΗΝΑ: προσυγκέντρωση στα ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ
- ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: προσυγκέντρωση στη ΚΑΜΑΡΑ
- ΛΙΒΑΔΕΙΑ: προσυγκέντρωση στην ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ
ΟΥΤΕ ΜΕΡΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΣΤΗ ΦΥΛΑΚH
κάλεσμα : freemariosz.wordpress.com
επικοινωνία : http://www.freemariosz.wordpress.com
Ο νεαρός Μάριος Ζέρβας, καθηγητής κολύμβησης σε νήπια, διανύει την 5η εβδομάδα ως προφυλακισμένος στην Α' πτέρυγα Κορυδαλλού, έπειτα από αναίτια σύλληψη του κατά τη διάρκεια πορείας σε γενική απεργία την Πέμπτη 11 Μάρτη 2010 (κλικ). Η άδικη σύλληψή του και προσωρινή του κράτηση φαίνεται ότι είναι ενέργεια εκδικητική και παραδειγματική με στόχο την προσωπική τρομοκράτηση όποιου συμμετέχει ή θα ήθελε να συμμετάσχει στην οποιαδήποτε αντίδραση για την ανατροπή μέτρων που επιβάλλει η εκάστοτε κυβέρνηση. Όπως άλλωστε είναι δικαίωμα κάθε πολίτη σε δημοκρατική κοινωνία (?). Πρέπει να σημειωθεί ότι η σύλληψη και προσωρινή κράτηση του Μάριου Ζέρβα έγινε με τον περίφημο κουκουλονόμο, ένα νόμο που η σημερινή κυβέρνηση έχει χαρακτηρίσει γελοίο και έχει υποσχεθεί την κατάργησή του.
Στο πλαίσιο του "Δράσε ή Σκάσε".... αποφασίσαμε να συμμετάσχουμε στην πορεία Αλληλεγγύης για τον Σούπερ Μάριο...
...και μάλιστα με ποδήλατα!
όλοι λοιπόν με τα ποδήλατα μας στα Προπύλαια την Πέμπτη 15, στις 19:00
κάλεσμα : Local Athens
πηγή : http://localathens.blogspot.com/2010/04/super.html
κάλεσμα : antigeitonies.wordpress.com
επικοινωνία : http://antigeitonies.blogspot.com/2010/04/blog-post_2262.html
ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΜΕΤΡΑ
Η οικονομία παγκοσμίως βρίσκεται σε κρίση. Δεδομένης και της πολυπλοκότητας του οικονομικού συστήματος, πολλοί μπορεί να είναι οι παράγοντες που ευνόησαν την εμφάνιση της οξυμένης κρίσης στην Ελλάδα τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή και διαμόρφωσαν τα επιμέρους χαρακτηριστικά της. Παρ' όλα αυτά, ανεξάρτητα χώρου, χρόνου και συνθηκών (ας θυμηθούμε την οικονομική κατάρρευση στην Αργεντινή το 2001, στην Ισλανδία το 2008 και στο Ντουμπάι το 2009), η οξυμένη οικονομική ύφεση είναι αναπόδραστο στοιχείο του ίδιου του συστήματος οργάνωσης της οικονομίας, του καπιταλισμού.
Πολύ σχηματικά, αυτό θα μπορούσε να γίνει αντιληπτό ως εξής: η θεμελιώδης αρχή του καπιταλιστικού συστήματος είναι η μέγιστη συσσώρευση κέρδους μέσα από την ακραία και άπληστη εκμετάλλευση φυσικών πόρων και ανθρώπινου δυναμικού. Όταν αυτή η κερδοφορία φτάνει σε στάδιο κορεσμού, λόγω υπερεκμετάλλευσης, κοινωνικών αντιστάσεων ή ακόμα και εσωτερικών ανταγωνισμών μεταξύ μεγάλων οικονομικών συμφερόντων, τότε το κεφάλαιο δεν αποδίδει τα αναμενόμενα, δεν τηρείται η θεμελιώδης αρχή του καπιταλισμού και έτσι αυτός περιέρχεται σε κρίση.
Η κρίση αυτή πρέπει να ξεπεραστεί για το καλό του κεφαλαίου, των αφεντικών και των υπερασπιστών του συστήματος. Όταν μιλάμε για κεφάλαιο, αφεντικά και αστική τάξη προφανώς δεν αναφερόμαστε σε συγκροτημένη ομάδα που σκοπό έχει να κυριεύσει τον κόσμο. Πρόκειται για ένα διάχυτο σύνολο, που αποκομίζει κέρδος από τις οικονομικές και παραγωγικές σχέσεις, εκμεταλλευόμενο την εργατική τάξη και παρά τις επιμέρους εσωτερικές συγκρούσεις του, έχει κοινό στόχο τη διαιώνιση και ανάπτυξη του συστήματος.
Ακούραστος και διαπλεκόμενος σύμμαχος του κεφαλαίου, το κράτος έρχεται να δώσει τη διέξοδο από την κρίση. Έτσι, η κρίση των καπιταλιστών παρουσιάζεται ως συνολική κρίση της κοινωνίας, τις επιπτώσεις της οποίας καλούμαστε να πληρώσουμε όλοι: μειώσεις μισθών, αύξηση τιμών, επέκταση της επισφάλειας και της μερικής απασχόλησης, απελευθέρωση των απολύσεων και αύξηση της ανεργίας.
Η οικονομική ανασφάλεια οξύνει τις αντιθέσεις, μεγενθύνει κοινωνικά προβλήματα, αυξάνει τη δυσπιστία απέναντι στους θεσμούς και το πολιτικό σύστημα και έτσι η κρίση επεκτείνεται σε όλους τους τομείς της ζωής, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά ότι πρόκειται για δομική συστημική κρίση του καπιταλισμού. Και εδώ ακριβώς, παρουσιάζεται η κρίση ως ευκαιρία: ευκαιρία από τη μία για τους κυρίαρχους να εντείνουν τους όρους εκμετάλλευσης, παίρνοντας πίσω κατακτήσεις και δικαιώματα, και από την άλλη ευκαιρία για τους από τα κάτω να συνειδητοποιήσουν τη θέση τους και να αντεπιτεθούν συλλογικά και συνολικά στο σύστημα.
Αυτός είναι και ο μόνος τρόμος που προκαλεί η ύφεση στους κυρίαρχους: η αντίδραση των από τα κάτω. Για αυτό και επιστρατεύουν όλα τα ιδεολογικά και πρακτικά όπλα που έχουν στη φαρέτρα τους. Από τη συλλογική ευθύνη για το καλό της επιχείρησης που προστάζει να δουλεύεις περισσότερο μέχρι την πατριωτική ευθύνη που απαιτεί θυσίες για το καλό της χώρας, η ιδεολογία που υπερασπίζεται τον ωχαδερφισμό, τη ρουφιανιά και την υποταγή, έχει ήδη χτιστεί. Στο ίδιο ιδεολογικό πλαίσιο εντάσσεται και η διάσπαση της εργατικής τάξης, οι αλληλοκατηγορίες μεταξύ διαφορετικών ομάδων εργαζομένων. Ιδιωτικοί υπάλληλοι εναντίον δημόσιων, επισφαλείς εναντίον μόνιμων, απολυμένοι εναντίον υψηλόμισθων, εργαζόμενοι που πάνε στις δουλειές τους εναντίον απεργών που αποκλείουν τους δρόμους. Η απουσία ισχυρού εργατικού κινήματος τις τελευταίες δεκαετίες ενισχύει τέτοιους διαχωρισμούς, ενώ οι γελοίοι και ξεπουλημένοι συνδικαλιστικοί φορείς εκτελούν άριστα τον ρόλο τους απέναντι στα αφεντικά τους, κράτος και κεφάλαιο, εκτονώνοντας την οργή με απεργίες - πυροτεχνήματα και απορροφώντας τους κραδασμούς της κοινωνικής αναταραχής. Και φυσικά, όταν όλοι οι ιδεολογικοί μηχανισμοί αποδεικνύονται ανεπαρκείς, η βίαιη καταστολή και τρομοκράτηση των αγωνιζομένων κομματιών αναλαμβάνει κεντρικό ρόλο.
Απέναντι σε όλα αυτά, οι καταπιεσμένοι πρέπει να θυμηθούμε ότι, εκτός από την παραγωγική μας δύναμη, διαθέτουμε και άλλη μία: αυτή που προκύπτει από τη συλλογική μας δράση. Στον κόσμο των αφεντικών, είμαστε όλοι ξένοι, αυτό είναι γνωστό. Στον κόσμο των επιχειρήσεων, είμαστε όλοι αδύναμοι, διαχωρισμένοι και μόνοι. Τώρα, όμως, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, υπάρχει η ευκαιρία να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν είμαστε μόνοι, ούτε αδύναμοι. Να συνειδητοποιήσουμε ότι τη δύναμη που έχουν τα αφεντικά, την αντλούν από μας και όσο περισσότερο δουλεύουμε, τόσο αυτή μεγαλώνει. Να καταλάβουμε ότι οι αντιδράσεις μας στις υπάρχουσες συνθήκες εργασίας μπορούν και πρέπει, εκτός από ατομικές, οι οποίες υπαγορεύονται από την αξιοπρέπεια, να είναι κυρίως συλλογικές. Ας αρχίσουμε να αναγνωρίζουμε ο ένας τον άλλον και ας αντισταθούμε συλλογικά και πολύμορφα: καταλήψεις, πορείες, συγκεντρώσεις, διαδηλώσεις, απαλλοτριώσεις, συγκρούσεις, άγριες απεργίες. Μόνο τότε θα διαμορφώσουμε εμείς οι ίδιοι, χωρίς κανέναν εργατοπατέρα και καμία επαναστατική πρωτοπορία, τις δομές εκείνες, μέσα από τις οποίες θα μπορέσουμε αυτοοργανωμένα, αντιιεραρχικά και επιθετικά να περάσουμε σε μια αντίσταση που θα είναι τόσο γενική και τόσο έτοιμη να μεταδοθεί, ώστε να οδηγήσει στη συνολική άρνηση του υπάρχοντος, στην κατάργηση της μισθωτής εργασίας και στην κοινωνική απελευθέρωση.
Η οικονομική και συστημική κρίση δεν σημαίνει υποχρεωτικά το τέλος του καπιταλισμού. Το σύστημα δοκιμάζεται και αργά ή γρήγορα μπορεί ενδεχομένως να βρει νέους τρόπους να ισορροπήσει. Από την άλλη, τέλος του καπιταλισμού δε σημαίνει και τέλος του κόσμου και της ιστορίας. Ο σημερινός τρόπος οργάνωσης της κοινωνίας και της παραγωγής δεν είναι ο μοναδικός που μπορεί να υπάρξει. Ας τολμήσουμε να σκεφτούμε έξω από τα στενά πλαίσια που θέτει το σύστημα, οι αντιφάσεις που αυτό γεννά και οι ιδεολογικοί του μηχανισμοί. Η αντιμετώπιση του παρόντος ως κάτι το αξεπέραστο και η συναίνεση στις όποιες θετικές ή αρνητικές αναδιαρθρώσεις του, το μόνο που κάνουν είναι να μας βυθίζουν βαθύτερα στη βαρβαρότητα και να διαιωνίζουν τον κύκλο της εκμετάλλευσης. Μόνο μέσα από μια ριζοσπαστική οπτική συνολικής αμφισβήτησης μπορούν να δοθούν λύσεις στην τρέχουσα συστημική κρίση.
Σε μια τέτοια περίοδο επίθεσης του κεφαλαίου και των υποτακτικών του, δύο είναι οι δρόμοι που ανοίγονται: αυτός της ακραίας όξυνσης της εκμετάλλευσης, των ταξικών ανισοτήτων και της σταδιακής μετάβασης σε πιο ολοκληρωτικές κοινωνίες και αυτός της γενικευμένης ανυποταγής και αντεπίθεσης. Σε αυτό το σταυροδρόμι, κανείς δεν μπορεί να μην πάρει θέση: ή σκύβει το κεφάλι ή βγαίνει στους δρόμους.
κάλεσμα : Vogliamo tutto
επικοινωνία : http://www.vogliamotutto.org/
Πορεία για την Απελευθέρωση του Μάριου Ζέρβα
Το ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ καταγγέλλει την αναίτια σύλληψη και την σκανδαλώδη προφυλάκιση του Μάριου Ζέρβα. Ο Μάριος, δάσκαλος κολύμβησης, συμμετείχε μαζί με χιλιάδες εργαζόμενους, στην απεργιακή συγκέντρωση και διαδήλωση της πανεργατικής απεργίας στις 11/3.
Κατά την διάρκεια της πορείας, στην Πανεπιστημίου, στο ύψος της Σίνα, δίπλα στο μπλοκ του ΕΕΚ, δέχτηκε επίθεση τελείως αναίτια από πάνοπλο άνδρα των ΜΑΤ, που τον απομόνωσε από την πορεία, ίσως γιατί είχε μαλλιά… ράστα και τον συνέλαβε. Στη συνέχεια, στη ΓΑΔΑ, του φόρτωσαν την κατηγορία ότι φορούσε κουκούλα και ότι επιτέθηκε με βόμβα μολότοφ στον αστυνομικό των ΜΑΤ που τον συνέλαβε και ότι δήθεν αυτός κινδύνεψε από φωτιά. Το ΕΕΚ δηλώνει ότι κατά την διάρκεια της πορείας γύρω από το μπλοκ του δεν έγινε σε κανένα σημείο επίθεση με βόμβα μολότοφ ενάντια στην αστυνομία. Επίσης δεκάδες φωτογραφίες και video από την στιγμή της σύλληψης δείχνουν ότι το πρόσωπο του είναι ακάλυπτο.
Παρ' όλα αυτά ο εισαγγελέας με την σύμφωνη γνώμη του ανακριτή διέταξαν την προφυλάκισή του, με τις αντιδραστικές διατάξεις του κουκουλονόμου. Ένα νόμο της Ν.Δ, που τον χαρακτήρισε γελοίο και ότι θα τον καταργήσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Mε τον οποίο όμως δεν υπήρξε καμία σύλληψη επί διακυβέρνησης Νέας Δημοκρατίας, ενώ επί ΠΑΣΟΚ οι συλλήψεις και οι προφυλακίσεις με το νόμο αυτό είναι δεκάδες!!!
Απαιτούμε να σταματήσει τώρα το αίσχος της προφυλάκισης του Μάριου Ζέρβα και να σταματήσει κάθε δίωξή του. Καλούμε το εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα να σταθεί στο πλευρό του Μάριου και να απαιτήσει την άμεση αποφυλάκιση του.
κάλεσμα : ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ
επικοινωνία :
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΠΕΡΓΟΥ ΜΑΡΙΟΥ ΖΕΡΒΑ
ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΕΝ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΕΙΤΑΙ
Ο Συντονισμός Πρωτοβάθμιων Σωματείων καταγγέλλει τη σύλληψη και την συνεχιζόμενη άδικη προφυλάκιση του γυμναστή Μάριου Ζέρβα, που συμμετείχε στην μεγάλη απεργιακή κινητοποίηση της Πέμπτης 11 Μαρτίου ενάντια στα οικονομικά μέτρα, όπως και χιλιάδες άλλοι εργαζόμενοι.
Ο Μάριος Ζέρβας προφυλακίστηκε με μοναδικό στοιχείο τις κατηγορίες των αστυνομικών που τον συνέλαβαν στη διάρκεια της πορείας και παρότι υπήρχαν δεκάδες αυτόπτες μάρτυρες που κατήγγειλαν την αναίτια σύλληψη, μεταξύ των οποίων και μέλη ΔΣ πρωτοβάθμιων σωματείων, αυτοί δεν εξετάστηκαν από τον ανακριτή. Πλήθος φωτογραφιών και άλλων στοιχείων αποδεικνύουν την αναίτια σύλληψη του, αλλά παραμένει προφυλακισμένος για 5η εβδομάδα στον Κορυδαλλό.
Η άδικη σύλληψη και προφυλάκιση του διαδηλωτή πλήττει ευθέως το δικαίωμα όλων των εργαζομένων στην απεργία και τη διαδήλωση, παραβιάζει κατάφωρα οποιοδήποτε αίσθημα δικαίου. Προφανώς η κυβέρνηση επιχειρεί να στείλει ένα μήνυμα φόβου προς το εργατικό κίνημα και κάθε αγωνιζόμενο εργαζόμενο, την ίδια στιγμή που σέρνει τη χώρα στο ΔΝΤ και ετοιμάζεται να επεκτείνει την επίθεσή της στους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα και στα ασφαλιστικά δικαιώματά όλων μας.
Το δικαίωμα στην απεργία και η συμμετοχή στη διαδήλωση δεν ποινικοποιείται. Ο Συντονισμός Πρωτοβάθμιων Σωματείων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα βρίσκεται στο πλευρό του Μάριου Ζέρβα και απαιτεί την άμεση αποφυλάκισή του και την παύση των διώξεων σε όλους τους συλληφθέντες της 11 Μάρτη.
Για τους παραπάνω λόγους:
- Συμμετέχουμε στο συλλαλητήριο για την αποφυλάκιση του Μάριου Ζέρβα, την Πέμπτη15-4 στις 7 μ.μ. στα Προπύλαια
- Διοργανώνουμε παράσταση διαμαρτυρίας στο Υπουργείο Δικαιοσύνης την Τετάρτη 21 Απριλίου στις 9:30 π.μ.
- Διοργανώνουμε συνέντευξη τύπου την Τετάρτη 21 Απριλίου στις 12 μ. στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ (Ακαδημίας 20, 1ος όροφος)
διοργάνωση : ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα