Κυριακή 10 Μαρτίου 2013 στις 11.30
Νέα γενική συνέλευση συλλόγου υπαλλήλων βιβλίου-χάρτου
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ ΧΑΡΤΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ
Λόντου 6 Εξάρχεια, β' όροφος // 210-3820537
sylyp_vivliou@yahoo.gr // http://bookworker.wordpress.com/
…………………………………………………………………………………………
Πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 24/2 η Γενική Συνέλευσή του Συλλόγου μας. Η συνέλευση καταπιάστηκε με τη διαμόρφωση ενός πλαισίου αιτημάτων το οποίο πρέπει να έχουμε ως σωματείο στην περίοδο της έντασης της αντεργατικής επίθεσης, καθώς και με τους τρόπους διεκδίκησής τους.
Κουβεντιάσαμε στη βάση εισήγησης που περιλάμβανε μια πρόταση πλαισίου αιτημάτων και ένα σκεπτικό αναφορικά με το πώς αντιλαμβανόμαστε τις δικές μας ανάγκες και πώς μπορούμε να αγωνιστούμε για αυτές. Στη συζήτηση αναδείχτηκαν πολλά ζητήματα, υπήρξαν πολλές προσεγγίσεις, ακόμη και διαφωνίες.
Η συνέλευση αποφάσισε, η συζήτηση να συνεχιστεί και να ολοκληρωθεί με αποφάσεις σε νέα Γενική Συνέλευση, την Κυριακή 10 Μάρτη.
Ορισμένα κριτήρια για την αφετηρία της συζήτησης:
- Τα αιτήματά μας στόχο έχουν να καλύψουν τις σύγχρονες εργατικές ανάγκες. Δεν διεκδικούμε μισθούς, θεσμικά δικαιώματα, κοινωνικές παροχές με βάση το τι θέλουν, τι "μπορούν", ή τι μπορούν τα αφεντικά να δώσουν. Δεν διαμορφώνουμε αιτήματα με βάση το τι "αντέχει", ή τι αντέχει η επιχείρηση, η οικονομική κατάσταση του κλάδου, η "εθνική" οικονομία. Απαιτούμε αυξημένους μισθούς και όταν υπάρχει υψηλή κερδοφορία των αφεντικών, αύξηση της παραγωγικότητας ή του παραγόμενου πλούτου, αλλά ακόμη και τον καιρό που τα αφεντικά και η οικονομία τους μπορεί να μην βρίσκονται στην καλύτερη κατάστασή. Κι αυτό γιατί, αυτό που προέχει για εμάς είναι οι ανάγκες μας και τα συμφέροντά μας, το να μπορούμε να ζήσουμε αξιοπρεπώς.
Σε τελική ανάλυση στην κοινωνία υπάρχουν διαφορετικές τάξεις (αφεντικά - εργάτες, εκμεταλλευτές - εκμεταλλευόμενοι,.), με σαφή διαφορετικά συμφέροντα η κάθε μια και με σχέσεις σύγκρουσης ανάμεσά τους. Είμαστε εργάτες και όχι συνεργάτες!
Ξέρουμε κάποιοι θα μας πουν ακραίους και παράλογους. Πάντα έτσι μας έλεγαν. Βροντο-φωνάζουμε προς κάθε κατεύθυνση: ούτε χτες μπορούσαμε να ζήσουμε με μισθούς των 700 ευρώ, ούτε πολύ περισσότερο σήμερα μπορούμε να ζήσουμε με μισθούς των 400 ευρώ. Μήπως μπορούν τα αφεντικά μας να ζήσουν με τέτοια εισοδήματα;;
Ο μισθός φιλοδώρημα είναι ο παραλογισμός και η ακρότητα, όχι ο αγώνας για το δίκιο μας….
- Η διατύπωση των αιτημάτων μας παίρνει υπόψη της τους κοινωνικούς συσχετισμούς, αλλά δεν υποτάσσεται σε αυτούς. Δεν θα υποστείλουμε τη σημαία της διεκδίκησης όσων μας ανήκουν στο όνομα της ανελέητης επίθεσης που έχουν εξαγγείλει την τελευταία 3ετία τα αφεντικά, οι κυβερνήσεις, το κράτος, η Ε.Ε., το ΔΝΤ κλπ. Απαντάμε με πόλεμο στον πόλεμο! Εξάλλου, το τι κατακτούμε, το τι διατηρούμε, ή και το τι χάνουμε αποτυπώνει σχεδόν ξεκάθαρα την έκβαση της ταξικής σύγκρουσης, ή αλλιώς το ποιος έχει μεγαλύτερη δύναμη, ή, ίσως ακόμα καλύτερα, το ποιος αξιοποιεί καλύτερα την όποια δύναμη έχει στα χέρια του. [Ενδεχόμενα, μια κατάκτηση να μπορεί να αποτυπώνει και την προσπάθεια αυτού που αναγκάζεται να την παραχωρήσει, να «ηρεμήσει» ή και να «κοιμίσει» τον άλλο. Ακόμα και τότε όμως το αρχικό συμπέρασμα δεν καταρρίπτεται].
- Το πλαίσιο τω αιτημάτων μας έχει να κάνει με το σύνολο των αναγκών μας ως εργαζόμενοι. Δεν είναι στενά κλαδικό. Στην εισήγηση με βάση την οποία έγινε η συζήτηση στη συνέλευση, στο προσχέδιο πλαισίου διεκδίκησης μπορεί να δει κανείς αιτήματα κλαδικά αλλά και αιτήματα γενικότερα: οικονομικά, θεσμικά, για τους ανέργους, για τα προβλήματα που η κρίση έχει δημιουργήσει ή οξύνει (π.χ. αποπληρωμή δανείων, χαράτσια κλπ), για τον "κοινωνικό μισθό" (υγεία, παιδεία, σύνταξη, περίθαλψη, συγκοινωνίες…), ενάντια την εργοδοτική, κρατική και φασιστική τρομοκρατία (συνδικαλιστικά δικαιώματα, πολιτικές ελευθερίες).
Δεν είμαστε μια κλαδική συντεχνία, είμαστε ένα εργατικό σωματείο. Μαζί με όλο το εργατικό κίνημα πρέπει να διαμορφώσουμε τη σύγχρονη χάρτα των εργατικών δικαιωμάτων, να τα διεκδικήσουμε και να τα κατακτήσουμε.
- Η διατύπωση των αιτημάτων και ο όποιος αγώνας μας για την κατάκτησή τους οφείλει να λειτουργεί συμπληρωματικά με τα συνολικότερα προτάγματά μας, για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, την ανατροπή του καπιταλισμού, τη δημιουργία ενός κόσμου ισότητας, ελευθερίας, αλληλεγγύης,. Με άλλα λόγια δεν πρέπει να αφήνει να εννοηθεί ότι «ας πετύχουμε αυτά και μετά θα είναι όλα καλά.», ή στην περίπτωσή μας «ας επιδιώξουμε απλώς να γυρίσουμε στην περίοδο προ του μνημονίου και μετά θα είναι όλα καλά.» . Άλλωστε, το «ανέφικτο» πολλών από αυτών των αιτημάτων μας (ακόμη και των πιο μικρών, ακόμη και των πιο επιμέρους) στο υπάρχον οικονομικό-πολιτικό-κοινωνικό σύστημα καταδεικνύει ότι ο αγώνας για την κατάκτησή τους περνά μέσα από έναν αγώνα συνολικών ρήξεων και ανατροπών.
- Ως μέρος μιας διαδικασίας αγώνα, πρέπει να συνοδεύεται οπωσδήποτε από σκεπτικά και προτεινόμενες πρακτικές αγώνα για την κατάκτησή τους, καθώς και από τη συλλογική μας αυτοδέσμευση όσων τα διατυπώνουμε ότι θα αγωνιστούμε γι' αυτά. Με άλλα λόγια δεν αρκεί να αποτελούν απλές διακηρύξεις ή, ακόμα χειρότερα, ευχολόγια. Έτσι, πέρα από το να απαιτούμε να γίνει το ένα ή το άλλο είτε από την όποια κυβέρνηση-κράτος, είτε από τα αφεντικά, είτε γενικώς να γίνει κάτι, είναι αναγκαίο να επεξεργαζόμαστε το τι κάνουμε εμείς ως αγωνιζόμενοι για να πραγματωθούν όλα αυτά, για να αποκρούσουμε τις επιθέσεις που δεχόμαστε και να επιβάλλουμε το δίκιο μας.
Το εργατικό κίνημα διεκδικεί από τους εργοδότες και το κράτος να παραχωρήσουν, να θεσμίσουν κοκ, αλλά ταυτόχρονα όπου μπορεί επιβάλει στους εργοδότες και το κράτος. Π.χ. απαιτούμε νομική θέσμιση της απαγόρευσης των απολύσεων, ταυτόχρονα «επιβάλλουμε» την απαγόρευση των απολύσεων με την κινηματική δυναμική. Απαιτούμε νομοθετική κατάργηση των χαρατσιών, ταυτόχρονα αρνούμαστε να πληρώσουμε τα χαράτσια. Απαιτούμε νομοθετική απαγόρευση της διακοπής του ηλεκτρικού ρεύματος στα νοικοκυριά, ταυτόχρονα επανασυνδέουμε το κομμένο ρεύμα κοκ
- Η ενίσχυση του αγώνα μας, αλλά και η ουσιαστική νοηματοδότησή του περνά και μέσα από την ενίσχυση των διαδικασιών βάσης σε όλα τα επίπεδα της δραστηριοποίησής μας. Επιδιώκουμε, ενθαρρύνουμε, ενισχύουμε την ενεργή και ισότιμη συμμετοχή όλων των συναδέλφων στο σύνολο της δραστηριοποίησής μας.
Αυτό ξεκινά από την έκφραση των προβλημάτων, των προβληματισμών και των αναγκών μας, τη συνειδητοποίηση για το «ποιος φταίει» ή ποιοι είναι οι αντίπαλοί μας, την έκφραση σκεπτικών αγώνα και την κατάστρωση σχεδίου δράσης, τη συν-απόφαση. Και ολοκληρώνεται με την από κοινού ανάληψη δράσης. Ενάντια στη λογική / πρακτική της ανάθεσης, του ότι κάποιοι είναι «ειδικοί» στο σχεδιασμό και στην υλοποίηση του αγώνα και της μόνιμης θεσμικής ή άτυπης εκπροσώπησης.
- Η διεκδίκηση των αιτημάτων μας περνά μέσα και από την πάλη για υπογραφή συλλογικής σύμβασης εργασίας. Να πιέσουμε, ώστε οι εργοδότες να καθίσουν στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης. Να οργανώσουμε κλαδική απεργία για τα τέλη Μάη.
Η διαδικασία της κλαδικής απεργίας πρέπει να συνοδεύεται με δραστηριότητα στους χώρους εργασίας (συνελεύσεις, επιτροπές), με διαρκές συνδικαλιστικό αντάρτικο στον κλάδο (διαμαρτυρίες, παρεμβάσεις), με πλατιά αποκάλυψη-δημοσιοποίηση, αλλά και με εμβάθυνση γύρω από τα προβλήματα και τα αιτήματα (απαραίτητη η επανέκδοση της εφημερίδας του συλλόγου).
- Υπάρχει η ανάγκη του πανεργατικού μετώπου. Κανένα σωματείο δεν μπορεί να πετύχει από μόνο του, χωρίς δια-κλαδικό συντονισμό και αλληλεγγύη. Στοχεύουμε στον οριζόντιο συντονισμό, στο συντονισμό από τη βάση των αγωνιζόμενων συλλογικοτήτων (πρωτοβάθμια σωματεία, εργατικές κινήσεις). Προωθούμε την κοινή δράση με συλλογικότητες και συνελεύσεις από τις γειτονιές. Επιδιώκουμε η ημέρα της δικής μας κλαδικής απεργίας τον Μάη, να αποτελέσει ένα απεργιακό / αγωνιστικό ραντεβού μαζί με άλλους κλάδους (για τις συλλογικές συμβάσεις) και με άλλα κοινωνικά κομμάτια (άνεργοι).
…………………………………………………………………………………….
Συνάδελφοι,
σας καλούμε στη νέα Γενική Συνέλευση όπου θα ολοκληρωθεί η συζήτηση και θα παρθούν αποφάσεις, την Κυριακή 10 Μάρτη, στις 11.30 π.μ. στα γραφεία μας (Λόντου 6 Εξάρχεια, β' όροφος).
……………………………………………………………………………………
Ακολουθεί το προσχέδιο πλαισίου αιτημάτων και διεκδικήσεων:
Πρόταση
Διεκδικήσεις για αξιοπρεπή ζωή και επιβίωση των εργαζομένων στο χώρο του βιβλίου και συνολικά των εργαζόμενων και ανέργων
ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΚΑΙ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:
Άμεσα μέτρα κατά της ανεργίας, της εξαθλίωσης και της φτώχειας
· Από 1.1.2013, 900 ευρώ (καθαρά) ο κατώτερος βασικός μισθός. Εδώ και τώρα 30 ώρες εβδομαδιαίας εργασίας. Καμία σύνταξη κάτω από 900 ευρώ. Άρση όλων των περικοπών που επιβλήθηκαν από το Γενάρη του 2010. Καμιά νέα περικοπή.
· Άμεση κατάργηση του μισθού γαλέρας για τους νέους κάτω των 25 ετών.
· Κατάργηση των ατομικών συμβάσεων εργασίας, της ανασφάλιστης και μαύρης εργασίας, με βαριά τιμωρία των εργοδοτών-δουλεμπόρων. Κατάργηση του μέτρου της μονομερούς εκ περιτροπής εργασίας.
· Να σταματήσει το αίσχος της απλήρωτης δουλειάς. Όσοι εργοδότες οφείλουν δεδουλευμένα σε εργαζόμενους να κατάσχονται αντίστοιχα ποσά από καταθέσεις τους στις Τράπεζες, προσωπικά και εταιρικά περιουσιακά στοιχεία, ανεξάρτητα από τη νομική μορφή της εταιρείας του εργοδότη.
· Ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις για υπογραφή συλλογικών συμβάσεων εργασίας (επιχειρησιακές και κλαδικές). Υπογραφή Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Οι επιχειρησιακές συμβάσεις δεν μπορεί να είναι πιο κάτω από την κλαδική και η κλαδική δεν μπορεί να είναι πιο κάτω από την Εθνική ΣΣΕ. Επαναλειτουργία του Οργανισμού Μεσολάβησης Διαιτησίας με επανα-κατοχύρωση όλων των αρμοδιοτήτων που του αφαιρέθηκαν.
· Πενθήμερο - 30ωρο - 6ωρο (όχι στο σπαστό ωράριο). Νομοθετική κατοχύρωση του 5ήμερου και της Κυριακάτικης αργίας. Ποτέ δουλειά την Κυριακή!
· Ετήσια άδεια 5 εβδομάδων σε όλους τους εργαζόμενους ανεξαρτήτως εργοδότη και προϋπηρεσίας
· Κανένας / καμία χωρίς σύνταξη μετά την ηλικία των 55 ετών, χωρίς προϋποθέσεις (αν έχει δηλαδή τα απαραίτητα ένσημα ή όχι). Θεμελίωση δικαιώματος για πλήρη σύνταξη με 7.500 ένσημα, ανεξαρτήτου ηλικίας. Ενιαίο Ταμείο για όλους τους μισθωτούς με βάση τις παραπάνω προϋποθέσεις και διασφάλιση κάθε κεκτημένου δικαιώματος που τις υπερβαίνει. Μείωση ωρών εργασίας και ηλικιακών ορίων για συνταξιοδότηση για να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας και για να έχουμε περισσότερο ελεύθερο χρόνο.
· Επίδομα ανεργίας 900 ευρώ όσο και ο κατώτερος μισθός για όλους τους ανέργους χωρίς προϋποθέσεις για όσο διάστημα παραμένουν εκτός εργασίας.
· Απαγόρευση των απολύσεων, κατάργηση της «προειδοποίησης απόλυσης» και των μειωμένων αποζημιώσεων.
· Για τους εργατοτεχνίτες τα ίδια δικαιώματα που έχουν οι εργαζόμενοι με υπαλληλική ιδιότητα.
· Πλήρης, μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. Όχι ελαστικές εργασιακές σχέσεις (ωρομίσθιο, συμβάσεις ορισμένου χρόνου και έργου, «κοινωφελής εργασία», πρακτική άσκηση-μαθητεία, «εθελοντική εργασία» σε ΜΚΟ κλπ). Να καταργηθεί η επενοικιαζόμενη εργασία. Να κλείσουν τα δουλεμπορικά γραφεία «ευρέσεως εργασίας».
· Να στελεχωθούν με προσωπικό και να λειτουργήσουν σωστά οι Επιθεωρήσεις Εργασίας, με αποφασιστικό και όχι γνωμοδοτικό χαρακτήρα, για άμεση διεξαγωγή των 3μερών συναντήσεων, για ελέγχους στις επιχειρήσεις με παρουσία και ενισχυμένο ρόλο των εργατικών σωματείων.
Ενάντια στη θηλιά των τραπεζών, τη φόρο-ληστεία και τα χαράτσια, την ακρίβεια και την αισχροκέρδεια
· Κανένας πλειστηριασμός σπιτιού. Να χαριστούν τα στεγαστικά δάνεια στους ανέργους και στους εργαζόμενους με χαμηλά εισοδήματα. Να χάσουν οι τράπεζες από τα υπερκέρδη τους.
· Κατάργηση όλων των χαρατσιών και κεφαλικών φόρων, της φορο-ληστείας σε βάρος μισθωτών-συνταξιούχων. Κανένα χαράτσι στους λογαριασμούς της ΔΕΗ.
· Αφορολόγητο εισόδημα 20.000 ευρώ το χρόνο για κάθε εργαζόμενο (άγαμο).
· Κατάργηση όλων των έμμεσων φόρων (ΦΠΑ κλπ).
· Να φορολογηθεί άμεσα το κεφάλαιο, οι εφοπλιστές, η εκκλησία, οι offshore εταιρείες, οι μεγαλοεκδότες και το ξένο κεφάλαιο. Δήμευση της περιουσίας των μεγάλο-οφειλετών προς το Δημόσιο.
· Άμεση μείωση σε όλα τα τιμολόγια Κοινής Ωφέλειας (ΔΕΗ, Νερό, Φυσικό Αέριο, ΟΤΕ, κ.α.) τουλάχιστον ίση με τις απώλειες εισοδήματος των εργαζομένων από το 2010. Να σταματήσει το αίσχος της διακοπής παροχής ρεύματος. Κανένα σπίτι χωρίς ρεύμα.
· Επίδομα θέρμανσης σε όλους τους εργαζόμενους και άνεργους. Φτηνό πετρέλαιο και φυσικό αέριο.
· Μείωση των τιμών στα supermarket και τα εμπορικά. Όχι στα τραστ τροφίμων και την κερδοφορία των πολυεθνικών από τα τρόφιμα. Τρόφιμα φτηνά για το λαό. Εργατικός κοινωνικός έλεγχος στις τιμές των προϊόντων για να παταχθεί η αισχροκέρδεια, οι μεσάζοντες και τα μονοπώλια. Δυνατότητα άμεσης διάθεσης από τους παραγωγούς στους καταναλωτές.
Δημόσια και δωρεάν Υγεία - Παιδεία - Κοινωνική Ασφάλιση - Συγκοινωνίες
· Δημόσια, δωρεάν και ποιοτική υγεία για όλο το λαό, χωρίς προϋποθέσεις (αν έχει τα απαραίτητα ένσημα ή όχι). Ούτε ευρώ για επίσκεψη στα νοσοκομεία. Καμία χρέωση και επιβάρυνση στα πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια ιδρύματα υγείας. Δωρεάν φαρμακευτική περίθαλψη για όλους. Καμία συμμετοχή στο κόστος αγοράς των φαρμάκων.
· Δημόσιο και δωρεάν σύστημα κοινωνικής ασφάλισης για συνταξιοδότηση και πρόνοια. Ενίσχυση των ασφαλιστικών ταμείων. Κατάργηση της εργατικής εισφοράς, να πληρώνουν μόνο το κράτος και οι εργοδότες. Να αποκατασταθούν τα αποθεματικά όλων των ταμείων, να επιστραφούν τα κλεμμένα. Όχι στο τζογάρισμα των αποθεματικών των Ταμείων. Εργατικός έλεγχος στα ασφαλιστικά ταμεία.
· Δημόσια, δωρεάν και ποιοτική παιδεία για τις ανάγκες της κοινωνικής πλειοψηφίας και όχι της αγοράς. Ούτε ευρώ από την τσέπη μας για την εκπαίδευση (από το νηπιαγωγείο μέχρι το μεταπτυχιακό). Καμία συμμετοχή για τροφεία, για σίτιση, στέγαση, βιβλία και συγγράμματα. Δημόσιες δομές ενισχυτικής διδασκαλίας, γλωσσομάθειας, μουσικής παιδείας, αθλητικής αγωγής. Υποχρεωτικό 12χρονο σχολείο (και προσχολική αγωγή). Κατάργηση όλων των εξεταστικών φραγμών. Ελεύθερη πρόσβαση σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης.
· Δημόσιες, ασφαλείς, υψηλής ποιότητας αστικές και επαρχιακές συγκοινωνίες, σιδηροδρομικές, ακτοπλοϊκές, και αερομεταφορές. Δωρεάν οι αστικές συγκοινωνίες (οι οποίες χρησιμοποιούνται ούτως ή άλλως κυρίως από την εργατική τάξη), χαμηλού κόστους όλες οι άλλες. Η μετακίνηση είναι καθολικό δικαίωμα.
· Άμεση κατάργηση των διοδίων, ελεύθερη πρόσβαση στους δρόμους για όλους.
Δημόσια αγαθά και περιουσία, κοινωνικές υπηρεσίες για τους εργαζόμενους
· Καμία ιδιωτικοποίηση δημόσιων επιχειρήσεων και ΔΕΚΟ. Κατάργηση των Συμπράξεων Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα. Δημόσιες επιχειρήσεις με εργατικό έλεγχο προς όφελος της κοινωνικής πλειοψηφίας.
· Άμεση απόδοση της δημόσιας και εκκλησιαστικής γης στους φτωχούς αγρότες, εργάτες γης και ανέργους της υπαίθρου, χωρίς ενοίκιο και χρέωση.
· Άμεση απόδοση των ακινήτων του δημοσίου και της εκκλησίας σε άστεγους, ανέργους και φτωχές οικογένειες.
· Κατάργηση των εξοπλιστικών προγραμμάτων και των στρατιωτικών δαπανών. Κατάργηση των δαπανών για την καταστολή.
· Μαζικές προσλήψεις ανέργων στους Δήμους για κοινωνικές υπηρεσίες, καθαριότητα, εκπαίδευση, κοινωνικά έργα, με πλήρη εργασιακά δικαιώματα και αμοιβές.
· Καμία απόλυση, «εφεδρεία» ή «διαθεσιμότητα» στο δημόσιο, τους ΟΤΑ και τις ΔΕΚΟ. Καμία εκχώρηση - ιδιωτικοποίηση αρμοδιοτήτων και υπηρεσιών στην κερδοσκοπία του κεφαλαίου.
Υπεράσπιση των εργατικών δικαιωμάτων, το δικαίωμα στον αγώνα, το δικαίωμα στο συνδικαλισμό. Για τις ελευθερίες, ενάντια στην ποινικοποίηση των κοινωνικών αγώνων
· Κατάργηση του αίσχους της πολιτικής επιστράτευσης και της επίταξης απεργών. Καμία δικαστική, κυβερνητική-κρατική παρέμβαση στους εργατικούς αγώνες, με δικαστικές αποφάσεις, κήρυξη των απεργιών ως παράνομων και καταχρηστικών. Κανένας περιορισμός στη δυνατότητα των συνδικάτων να προκηρύσσουν απεργία. Όχι στο νέο νομοθετικό πλαίσιο που ετοιμάζει η κυβέρνηση.
· Ελεύθερος ταξικός συνδικαλισμός. Ελεύθερη πολιτική και συνδικαλιστική δράση στους χώρους δουλειάς (συζητήσεις, συνελεύσεις, μορφές διεκδίκησης αιτημάτων). Όχι στην εργοδοτική τρομοκρατία.
· Κάτω τα χέρια από τα συνδικάτα και τους αγώνες. Καμία περιστολή-περιορισμός των διαδηλώσεων, μακριά η αστυνομία από τις πορείες. Όχι ασφαλίτες στις συγκεντρώσεις, διαδηλώσεις, εκδηλώσεις. Να αφοπλιστεί η αστυνομία. Να σταματήσουν όλες οι διώξεις σε βάρος απεργών, διαδηλωτών, καταληψιών, κοινωνικών αγωνιστών.
· Να διαλυθούν οι κατασταλτικοί μηχανισμοί. Να καταργηθούν οι τρομονόμοι και ο κουκουλονόμος.
· Νομιμοποίηση όλων των μεταναστών, χωρίς προϋποθέσεις. Ίσα πολιτικά, κοινωνικά, οικονομικά και εργασιακά δικαιώματα για τους μετανάστες-πρόσφυγες. Παραδειγματικές τιμωρίες με αυστηρότατες ποινές για τις ρατσιστικές επιθέσεις.