Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 2013 στις 10.30 πμ
Απεργιακή συγκέντρωση (πολυτεχνείο)
ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ…
> Με το πετσόκομμα των μισθών μας και την μετατροπή τους σε φιλοδώρημα.
> Με την κατάργηση των Σ.Σ.Ε., των εργασιακών δικαιωμάτων μας, την πλήρη ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων.
> Με τα 4ωρα, τα 5ωρα, την εκ περιτροπής εργασία, τα 4ήμερα, τα 3ήμερα. Με τις ατομικές συμβάσεις που με το πιστόλι στον κρόταφο μας αναγκάζουν να υπογράψουμε και τους μισθούς πείνας που μας επιβάλλουν.
> Με την χούντα των αφεντικών που κυριαρχεί μέσα στους χώρους δουλειάς και δεν μας αφήνει να πάρουμε ανάσα.
> Με την απληρωσιά που απλώνεται σε όλο και περισσότερες επιχειρήσεις, όλο και πιο πολλούς μήνες.
> Με την καταιγίδα των απολύσεων και το 1,5 εκατομμύριο ανέργους, ενώ περικόπτουν ακόμη και αυτό το επίδομα ανεργίας και αποκλείουν την τεράστια πλειοψηφία των ανέργων από αυτό.
> Με την αύξηση του φόρου (Φ.Μ.Υ.) στους ήδη πενιχρούς μισθούς μας που λεηλατεί ακόμη περισσότερο το εισόδημα μας.
> Με τα χαράτσια και τους φόρους που μας έχουν γονατίσει. Τώρα μάλιστα απειλούν ανοιχτά ότι θα προχωρήσουν σε κατασχέσεις (μισθών, σπιτιών, αυτοκινήτων κλπ) όσων δεν μπορούν να πληρώσουν.
> Με την ακρίβεια που υπάρχει και οδηγεί πολλούς-ες από εμάς να μην μπορούμε να καλύψουμε ούτε τις βασικές μας ανάγκες, να μην μιλήσουμε ειδικά τον φετινό χειμώνα για το ζήτημα της θέρμανσης.
> Με την επέκταση του εργάσιμου χρόνου μέσω της κατάργησης του 5ήμερου-40ωρου που έρχεται σαν ντιρεκτίβα της Ε.Ε. και την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας που προωθούν τα μεγάλα αφεντικά του εμπορίου.
> Με την κυβέρνηση, την τρόικα, το Δ.Ν.Τ. και την Ε.Ε. που προωθούν τα πιο αντεργατικά σχέδια και μετατρέπουν έναν ολόκληρο λαό σε πειραματόζωα.
> Με μια κυβέρνηση που προωθεί το τσάκισμα κάθε μορφής αντίσταση και την φασιστικοποίηση της κοινωνίας. Την ίδια στιγμή που απεργοί ντύνονται στα χακί, οι καταλήψεις βαφτίζονται "εστίες ανομίας", οι απεργίες κηρύσσονται παράνομες και οι κατασταλτικοί μηχανισμοί τσακίζουν κεφάλια στους δρόμους και βασανίζουν στα τμήματα, οι φασιστικές συμμορίες δολοφονούν στους δρόμους και το κράτος τους "χαϊδεύει" και τους κλείνει το μάτι φιλικά.
> Με μια κυβέρνηση που πλέον φτάνει στο σημείο να θέλει να απαγορεύσει ακόμη και τις απεργίες και να επαναφέρει το λοκ άουτ.
> Με τα ΜΜΕ των εργολάβων, των εφοπλιστών, των πετρελαιάδων κλπ που κάθε μέρα ξερνάνε την μαύρη προπαγάνδα τους μέσα σε χιλιάδες σπίτια. Είναι αυτοί που φανατικά υποστηρίζουν το μνημόνιο, την λεηλασία των ζωών μας, γιατί πολύ απλά αυτοί θα κερδίσουν από αυτό. Γι' αυτό είναι ικανοί να πούνε τα μεγαλύτερα ψέματα, να προβάλουν οποιονδήποτε καραγκιόζη (αρκεί να υποστηρίζει τα συμφέροντα τους), να διασύρουν ανθρώπους και πάνω από όλα να δυσφημούν και να κατηγορούν τους εργαζόμενους που αγωνίζονται.
> Με τους χρυσοπληρωμένους παπαγάλους των ΜΜΕ που καθαρίζουν τον χρόνο από 200.000-700.000 ευρώ (χρήματα που εμείς δεν θα τα δούμε σε όλη μας την ζωή) και χωρίς ίχνος ντροπής αποδεικνύονται σε ένα ισχυρό όπλο της εξουσίας, αφού ο στόχος τους είναι το μυαλό των ανθρώπων.
> Με την Γ.Σ.Ε.Ε. που αφού αποδέχτηκε για χρόνια τον ρόλο του "κοινωνικού εταίρου" των αφεντικών, αποδεχόμενη ρόλους και χρήματα που μοίραζαν στα χρόνια της αφθονίας κράτος και αφεντικά για να ξεπουλά και να βρίσκεται απέναντι σε κάθε επικίνδυνο αγώνα, σήμερα για άλλη μια φορά δείχνει ότι όχι μόνο δεν μπορεί, αλλά δεν θέλει να οργανώσει και να σχεδιάσει απεργίες και αγώνες που θα στριμώχνανε κυβέρνηση και εργοδοσία.
> Με τις αυταπάτες πολλών συναδέλφων ότι θα καταφέρουμε να σωθούμε αν υποχωρούμε συνέχεια στις διαθέσεις του αφεντικού, ότι το "δικό μας μαγαζάκι" μπορεί να σωθεί και ότι κάποια στιγμή μπορεί να επανέλθουμε στο παρελθόν που γλείφαμε και κανένα κοκαλάκι, εξοντωμένοι από τις υπερωρίες πάνω σε ένα καναπέ. Μόνο που όλοι αυτοί δεν έχουν καταλάβει το πιο απλό, ότι κάθε βήμα που εμείς κάνουμε πίσω, στους εργοδότες ανοίγει η όρεξη να κάνουν πολλά βήματα μπροστά.
> Με το να φοβόμαστε να αναλάβουμε τις ευθύνες μας και να αγωνιστούμε για να ανατρέψουμε την βαρβαρότητα που ζούμε, χρησιμοποιώντας σαν δικαιολογίες υπαρκτά γεγονότα και δυσκολίες.
Δεν πάει άλλο με την κατάθλιψη να κυριαρχεί στην κοινωνία και τον φόβο στα μυαλά των ανθρώπων.
ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΠΑΕΙ ΑΛΛΙΩΣ…
Όλοι και όλες καταλαβαίνουμε ότι δεν αρκεί το σιχτίρισμα, δεν βγάζει πουθενά να ξεσπάμε την οργή μας στον διπλανό μας, βυθιζόμαστε όλο και πιο βαθιά κάθε φορά που κάποιος με μαύρο-γκρι κουστούμι που είναι υπουργός, πρωθυπουργός εξαγγέλλει για άλλη μια φορά την σωτηρία μας.
Πολλοί και πολλές καταλαβαίνουν όλο και περισσότερο ότι αν δεν ενωθούμε, δεν οργανωθούμε εμείς οι από κάτω, το πάρτι που έχουν στήσει πλιατσικολογώντας τις ζωές μας, εργοδότες, κυβέρνηση, τρόικα δεν θα έχει τελειωμό. Σε αυτή την λαίλαπα που ζούμε ή θα σταθούμε όρθιοι με αξιοπρέπεια και αλληλεγγύη ο ένας δίπλα στον άλλο, αμφισβητώντας και αντιπαλεύοντας τα ιερά και τα όσια της κοινωνίας του κέρδους και της εκμετάλλευσης ή θα γίνουμε οι σύγχρονοι δούλοι. Δεν είναι τυχαίο ότι τα μέτρα των από πάνω στοχεύουν στην εξατομίκευση. Ο καθένας μόνος του είναι εύκολη λεία για τα δόντια τους. Η δική μας διαδρομή δεν μπορεί παρά να είναι αντίστροφη. Τώρα κάποιοι πρέπει να ανακαλύψουν, κάποιοι άλλοι να ξαναθυμηθούν και κάποιοι άλλοι να νιώσουν την δύναμη της συλλογικότητας. Μιας συλλογικότητας που θα δίνει την μάχη στο σήμερα για τους μισθούς και τις Σ.Σ.Ε, ενάντια στις απολύσεις, την εργοδοτική και κρατική τρομοκρατία, αλλά δεν θα αρκείται σε αυτά. Θα τολμήσει να αναζητήσει δρόμους και να δημιουργήσει δομές και εγχειρήματα που θα έρχονται σε ρήξη με τις απόλυτες αλήθειες του συστήματος.
Ξέρουμε ότι δεν είναι εύκολα αυτά που λέμε, αλλά μήπως είναι εύκολο να αποδεχτούμε την κατάσταση που ζούμε; Το σωματείο μας εξάλλου έχει αποδείξει εδώ και χρόνια ότι είναι για τα δύσκολα. Το απέδειξε και στην σημερινή συγκυρία που παρά τις δεκάδες απολύσεις, τα κλεισίματα μαγαζιών, τις ήττες που έχουμε δεχτεί από την αντεργατική επίθεση κατάφερε να σταθεί όρθιο στις μεγάλες απεργίες, στην μάχη για την κυριακάτικη αργία, στους αγώνες που ξεσπούσανε στους χώρους δουλειάς, αλλά και στις πρόσφατες εκλογές. Όμως στις σημερινές συνθήκες αυτό δεν αρκεί. Χρειάζεται σε κάθε χώρο δουλειάς να στηθούν επιχειρησιακά σωματεία και σωματειακές επιτροπές. Χρειάζονται πολλοί-ες περισσότεροι συνάδελφοι-ισσες να συμμετέχουν στο σωματείο. Για να διαμορφώσουμε όλοι και όλες μαζί την συλλογικότητα που θα μας στηρίξει, την συλλογικότητα που θα μπορεί να νικήσει. Την Κυριακή λοιπόν στις 24/2 στις 11 το πρωί είναι η συνέλευση του συλλόγου. Εκεί που πρέπει να αποφασίσουμε πως θα συνεχίσουμε τη δράση μας για το επόμενο διάστημα, με τι στόχους, με ποιες μορφές. Σε αυτή την κουβέντα κανένας δεν περισσεύει.
Πριν την συνέλευση όμως στις 20 Φλεβάρη έχει κηρυχτεί απεργία από την ΓΣΕΕ. Εκείνη την ημέρα καλούμε όλους-ες τους συναδέλφους να συμμετέχουν μαζικά στο μπλοκ του σωματείου στο Πολυτεχνείο (Τοσίτσα και Πατησίων). Ξεκαθαρίσαμε πιο πάνω την θέση μας γι' αυτές τις απεργίες, αλλά δεν μπορούμε να δεχτούμε απόψεις ή δικαιολογίες του στυλ «για την Γ.Σ.Ε.Ε. θα απεργήσουμε πάλι;», που οδηγούν στην απεργοσπασία. Δεν θα απεργήσουμε για την Γ.Σ.Ε.Ε., για τους εαυτούς και τα συμφέροντα μας θα απεργήσουμε. Για τους μαχητικούς, ανεξάρτητους, ταξικούς αγώνες που πρέπει εμείς να οργανώσουμε. Ας σκεφτούμε τι θα πούνε αν η απεργία πάει άπατη. Πρετεντέρης, Τρέμη, Χούκλη, Μπάμπης, ο σκάι κλπ θα δίνουν τα ρέστα τους λέγοντας ότι ο κόσμος λατρεύει τα μνημόνια και την τρόικα. Ο μαϊντανός της Ρούλας και σημερινός κυβερνητικός εκπρόσωπος θα κάνει βαρύγδουπες δηλώσεις ότι ο λαός λατρεύει την κυβέρνηση και θέλει και άλλα μέτρα. Ο Σαμαράς θα καμαρώνει σαν παγώνι και ο Βαγγέλας και ο κυρ Φώτης θα χαμογελάνε με τους χαχόλους (εμάς δηλαδή). Όσο για τα αφεντικά, ε κάποιο καινούριο μέτρο θα μας ξεφουρνίσουνε.
Ναι υπάρχουν πάρα πολλοί λόγοι για να απεργήσουμε. Φτάνει πια η βουβαμάρα.
ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ
του Συλλόγου μας
Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου, στις 10.30πμ
στο Πολυτεχνείο (Τοσίτσα και Πατησίων)
ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ
Κυριακή 24 Φεβρουαρίου στις 11.00πμ
στα γραφεία του Συλλόγου
Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου Αττικής
Λόντου 6, Εξάρχεια, 10681, Αθήνα | τηλ.: 2103820537
sylyp_vivliou@yahoo.gr | bookworker.wordpress.com