Πέμπτη 31 Ιανουαρίου 2013 στις 20.00
Συζήτηση: Η κοινωνική οικονομία & οι νέοι αυτο/μενοι συνεταιρισμοί
ΟΜΙΛΗΤΕΣ:
- ΑΝΔΡΕΑΣ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗΣ(ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ,ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ)
- ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΙΕΡΟΣ(ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ)
- ΝΙΚΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ(ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΥ ''Η ΜΑΣΤΟΡΑΝΤΖΑ'')
Λίγα λόγια για την εκδήλωση…
Η οικονομική κρίση που βιώνουμε στη χώρα μας, βαθιά παρατεταμένη και παγκόσμια, συνέπεσε με τη βαθιά και παταγώδη κρίση του πολιτικού συστήματος. Η μέχρι πρότινος μικρή και πολιτικά περιορισμένη κοινωνική οικονομία αναβαθμίζεται, παίρνοντας τη μορφή αναχώματος στη λαίλαπα της οικονομίας της αγοράς και τη μορφή μιας πολιτικής πρότασης για την οργάνωση της ζωής μας με όρους Αλληλεγγύης και Ελευθερίας.
Έτσι ο Βοτανικός Κήπος διοργανώνει την εκδήλωση που θα γίνει την Πέμπτη στις 31 του Γενάρη στις 20.00 με ομιλητές τους Ρουμελιώτη Ανδρέα (Δημοσιογράφο- συγγραφέα), Λιερό Γιώργο (Συγγραφέα) και Ιωάννου Νίκο ( Μέλος του κοινωνικού συνεταιρισμού «Η Μαστοράντζα»).
επικοινωνία : http://votanikoskipos.blogspot.gr
πηγή : email που λάβαμε στις 15 Ιανουάριος 21h
Λίγα λόγια για την εκδήλωση..
Θα έλεγε κανείς πως περιμέναμε την κρίση για να ασχοληθούμε με την οικονομία και τις εργασιακές σχέσεις. Κάτι τέτοιο όμως δεν ισχύει. Ήδη πριν την περίοδο των μνημονίων εγχειρήματα αυτοδιαχείρισης και αλληλεγγύης λάμβαναν χώρα στους ελεύθερους κοινωνικούς χώρους. Εγχειρήματα όπως ο 'Σπόρος' έδωσαν το έναυσμα της αυτοδιαχείρησης. Και αν ήταν τότε που το ανήσυχο πνεύμα της αυτοοργάνωσης απλώς πειραματιζόταν πάνω σε αντιιεραρχικούς δεσμούς, σήμερα, που τα αφεντικά και το αστικό κράτος μας έχουν κηρύξει κοινωνικό-ταξικό πόλεμο, είναι ανάγκη να επανοικειοποιηθούμε τον χώρο και τον χρόνο μας.
Η ανάγκη και η επιθυμία δημιουργίας ριζοσπαστικών προτάσεων όπως η κοινωνική οικονομία, οι αυτοδιαχειριζόμενοι συνεταιρισμοί και οι κολεκτίβες, ακούγονται όλο και πιο συχνά από τα χείλι μας. Κι αυτό διότι η συνεχιζόμενη γενικευμένη και καθολική κρίση του διεθνοποιημένου κεφαλαίου και του νεοφιλελεύθερου χρηματιστικού καπιταλισμού, που προσλαμβάνει ολοκληρωτικά χαρακτηριστικά, μας οδηγεί ξανά σε αγωνιστική αμφισβήτηση της άρχουσας τάξης πραγμάτων. Έτσι, η κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία που επιδιώκεται είναι μια κοινωνική συνδιαλλαγή με μορφικά και αξιακά χαρακτηριστικά διαφορετικά από εκείνα της κρατικής και της κεφαλαιουχικής κερδοσκοπικής οικονομίας. Οικονομία, θεωρία και πρακτική αλληλοτροφοδοτούνται και συναρθρώνουν την άμεση δημοκρατία, ως συλλογικές τοπικές πρωτοβουλίες από τα κάτω, με βάση τις ανάγκες της κοινωνίας και μόνο. Γνώμονας λειτουργίας είναι οι οριζόντιες παραγωγικές σχέσεις με δείκτη ευημερίας που πηγάζει από τις μορφές αλληλέγγυας συνδιαμόρφωσης. Στόχος είναι ένα ανταγωνιστικό σχέδιο που θα αποτρέπει τη συγκέντρωση οικονομικής και πολιτικής δύναμης, η οποία σήμερα πηγάζει από το ισχύον κυρίαρχο οικονομικό και πολιτικό σύστημα. Τέτοια παραδείγματα έχουμε να παρουσιάσουμε και εμείς εδώ, όπως το «ΣΠΑΜΕ τους μεσάζοντες» και το «Αλληλέγγυο εμπόριο», προς το παρόν.
Το ελευθεριακό κίνημα πρέπει πλέον να σηκώσει το βάρος της ευθύνης του. Την βελτίωση της ποιότητας ζωής, πέρα από την μισθωτή εργασία, χωρίς σχέσεις εκμετάλλευσης όπως είναι αυτή μεταξύ αφεντικού και εργαζομένου. Την αντιιεραρχική οριζόντια συνδιαμόρφωση όχι με γνώμονα το κέρδος, αλλά την αλληλεγγύη.
Όμως, αν και τα ανωτέρω πρεσβεύουν αντικαπιταλιστικές και αντικρατιστικές διαστάσεις δεν έχουν πλήρως ξεκαθαρίσει τους λογαριασμούς τους ούτε με τον αγοροκεντρικό (εμπορευματικό) ούτε με τον κρατικοκεντρικό (νομικό) τρόπο ρύθμισης. Γι' αυτό και δέχονται εύλογα πολλές φορές κριτική, εφόσον βρίσκονται ακόμα σε ένα εμβρυακό πειραματικό στάδιο. Σε κάθε περίπτωση πάντως, η εξέλιξη που έχουν αυτά τα εγχειρήματα είναι συνάρτηση συσχετισμών δυνάμεων, τους οποίους πρέπει να αντιληφθούμε. Οι δημιουργικές δυνατότητες που εμπερικλείει η κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία ξεδιπλώνονται και δείχνουν το δρόμο για μια «μετακαπιταλιστική θέσμιση της κοινωνίας».