Κυριακή 2 Δεκεμβρίου 2012 στις 12.00
Φεστιβάλ: Αντίδοτα στην κοινωνική απομόνωση
Σήμερα, στην εποχή της γενικευμένης και κλιμακούμενης επίθεσης στα κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα, των περικοπών στα ζωτικά κοινωνικά αγαθά (υγεία, παιδεία, στέγαση), σε τι συμβάλλει, ποια ερωτήματα αναδεικνύει και ποιες απαντήσεις θίγει ένα τουρνουά μπάσκετ και μια δραστηριότητα με γκράφιτι, συνοδεία μουσικής;
Το Άλσος Παγκρατίου, ένας από τους ελάχιστους πνεύμονες πρασίνου που έχουν απομείνει στην Αθήνα (την πρωτεύουσα με το πανευρωπαϊκό ελάχιστο 4% πρασίνου), παραμένει μια όαση κοινωνικής συναναστροφής, μια προσιτή σε όλους διέξοδος ανάσας, περιπάτου και αναψυχής.
Αποτελεί ένα στοίχημα ν' ανακαταλάβουμε το ζωτικό μας χώρο, την ίδια μας τη γειτονιά, τη δική μας πόλη. Μια πόλη, όπου η κίνηση και η άθληση είναι υπό διωγμό: μαντρωμένοι και αποστειρωμένοι παιδότοποι, ασφυκτικά σχολικά προαύλια, κατάργηση των πεζοδρομίων απ' τα παρκαρισμένα Ι.Χ. και κυρίως από τις κακόγουστες κατασκευές / επεκτάσεις των καφετεριών.
Πανηγυριώτικες εκδηλώσεις με κινητές μπασκέτες και επετειακοί μαραθώνιοι δεν αναιρούν τη συνθήκη ότι η Αθήνα σχεδιάστηκε για να χωρά μόνο αυτοκίνητα, κτήρια γραφείων, ακαλαίσθητες πολυκατοικίες και εμπορικά κέντρα, τους σύγχρονους ναούς της κατανάλωσης.
Για εμάς, το μπάσκετ και ο ομαδικός αθλητισμός εν γένει, δεν αποτελεί μόνο άσκηση σωματική, ούτε θέαμα επιτελούμενο από καλοαμειβόμενους παίχτες. Για εμάς, ο ομαδικός αθλητισμός καλλιεργεί πάνω από όλα τις συνειδήσεις μας. Μαθαίνουμε να δρούμε συλλογικά και αλληλέγγυα, να είμαστε εμείς οι πρωταγωνιστές και όχι οι ήρωες της βιτρίνας, να συμμετέχουμε και όχι να ακλουθούμε....
Τα γκράφιτι είναι μιας μορφής αυτοέκφραση, ένα είδος τατουάζ στο ρυτιδωμένο και μουντό δέρμα της πόλης. Είναι τα ημιτελή κόμικς που πασχίζουν ν' αναπλάσουν την αφήγηση μιας άξενης και τσιμεντένιας πόλης, συνθέτοντας τα κομματάκια της και εκφράζοντας ιδέες, ανάγκες και επιθυμίες. Μια κουλτούρα του δρόμου για rappers, οπαδούς, αλάνια και ερωτευμένους, εργάτες και ουτοπιστές.
Διεκδικούμε και πραγματώνουμε ένα άλσος, όπου συχνάζουν και συμμετέχουν όλοι: γονείς και παιδιά, ερωτευμένα ζευγάρια και πολύβουες παρέες, ηλικιωμένοι περιπατητές και πολιτικοί αναλυτές, ποδηλάτες και ακροβάτες. Όλοι μαζί, Έλληνες και μετανάστες, σε μια πολυπολιτισμική και πολυφωνική περιπέτεια με εκδηλώσεις για μικρούς και μεγάλους, προβολές ταινιών και παραστάσεις, θεατρικά παιχνίδια και κυνήγι θησαυρού, μπάσκετ και ποδόσφαιρο, μουσική και συλλογικά φαγοπότια. Και φυσικά, τα πάντα χωρίς αντίτιμο. Όπως η υγεία, η παιδεία, οι μεταφορές, έτσι και η διαχείριση του ελεύθερου χρόνου και η οικειοποίηση του ελεύθερου χώρου, είναι αναφαίρετα κοινωνικά αγαθά.
Όσο επιδιώκουν ακόμη και η απλή επιβίωση να τίθεται υπό αμφισβήτηση, τόσο θα διεκδικούμε να καθορίζουμε τη ζωή μας, να εμπλουτίζουμε το περιεχόμενό της, να φιλοτεχνούμε όλοι μαζί το πολύχρωμο μωσαϊκό των επιθυμιών μας.
πηγή : email που λάβαμε στις 29 Νοέμβριος 15h
επικοινωνία : alsospagkratiou.wordpress.com
πηγή : email που λάβαμε στις 29 Νοέμβριος 16h