Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2012 στις 19.00
Σύσκεψη για την συνδιοργάνωση των απεργιακών συγκεντρώσεων
Κάλεσμα σε σύσκεψη για την συνδιοργάνωση των απεργιακών συγκεντρώσεων και διαδηλώσεων του επόμενου διαστήματος ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 2/11 19.00 Ε.Κ.Θ.
Ζούμε μια κρίσιμη εποχή και μία ακόμη πιο κρίσιμη συγκυρία. Η σαρωτική υποτίμηση της εργατικής δύναμης, το βάθεμα της καπιταλιστικής κρίσης σε βάρος των συμφερόντων και των αναγκών της κοινωνικής πλειοψηφίας, και ο διαρκώς προωθούμενος φασισμός, δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αμφιβολίας για το μέλλον που σχεδιάζεται από το κεφάλαιο και τους κρατικούς του υπηρέτες. Βήμα προς αυτή τη κατεύθυνση είναι και τα υπό ψήφιση νέα αντεργατικά μέτρα, βήμα είναι και η προώθηση της κρατικής φασιστικής καταστολής με όλα τα μέσα, βήμα είναι και ο ιδεολογικός και πολιτικός πόλεμος χειραγώγησης που εξαπολύεται από τους μηχανισμούς τους. Η βαθιά κρίση του παγκόσμιου καπιταλισμού, και του ελληνικού μαζί, απαιτεί οι ζωές εκατομμυρίων εργαζομένων να συντριβούν στη λαιμητόμο στο βωμό της ανάκαμψης της κερδοφορίας τους. Η δομική ανεργία που ήδη στη νεολαία αγγίζει το 50%, η παρανομιμοποίηση χιλιάδων εργατών μεταναστών, οι Ειδικές Οικονομικές Ζώνες της δουλείας, το πέταγμα στο δρόμο χιλιάδων οικογενειών, η μαφιόζικη-παρακρατική επέλαση στους δρόμους, η κατάργηση της (όποιας) δωρεάν περίθαλψης και η κυριαρχία της (ταξικής) ιδιωτικής υγείας, η υποβάθμιση όλων των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων που φοιτούν νέοι και νέες εργατικής ταξικής προέλευσης, τα γκέτο των φτωχών στρωμάτων στις πόλεις, να ποιο είναι το παρόν και το μέλλον που μας καλούν να συναινέσουμε όταν μας μιλούν για "ανάπτυξη" και "έξοδο από τη κρίση"!
Σφήνα σε αυτόν τον οδοστρωτήρα, έρχονται οι εργατικοί και κοινωνικοί αγώνες. Ο αγώνας της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής, με το απελευθερωτικό του πρόταγμα για την αυτοδιαχείριση της παραγωγής και την άμεση δημοκρατία στη βάση των σωματείων, δείχνει ένα δρόμο για την κοινωνική χειραφέτηση. Η απεργία των εργαζόμενων στις εργολαβίες, που ήδη μετρά αρκετές εβδομάδες, δείχνει την αναγκαιότητα του αγώνα ενάντια στις δουλοκτητικές "νέες σχέσεις εργασίας". Ένας πραγματικός κοινωνικός πόλεμος μαίνεται στις Σκουριές Χαλκιδικής που αποκαλύπτει τα υγιή αντανακλαστικά και την αποφασιστικότητα των κατοίκων. Τα σκιρτήματα των μαθητικών καταλήψεων αμφισβητούν αυθόρμητα αλλά με πραγματικό νόημα το νέο πλαίσιο ζωής που επιβάλλεται στη νεολαία, ενώ και οι φοιτητικοί αγώνες που στηρίζουν την απεργία των εργολαβικών στο ΑΠΘ, αποτελούν σημαντικό βήμα σύνδεσης των εργατικών και των φοιτητικών αναγκών. Αυτοί οι αγώνες, αλλά και όλες οι μικρές και μεγάλες αντιστάσεις, ατομικές και συλλογικές, που σκόρπια αλλά υπαρκτά κοντράρονται με την εργοδοσία και το κράτος στη πόλη της Θεσσαλονίκης, μας γεμίζουν αισιοδοξία για το αναγκαίο επόμενο βήμα!
Απέναντι τους, αρκετοί που δηλώνουν "φίλοι του λαού". Πρώτα και κύρια, το Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης, που όχι μόνο δεν επιτελεί κάποιο ρόλο στήριξης και σύνδεσης των εργατικών αγώνων, αλλά στη καλύτερη περίπτωση τροχοπέδη και στη χειρότερη -που είναι και συνηθέστερη- πόλο χειραγώγησης και υποταγής των εργαζομένων και των κοινωνικών κινημάτων στην μηχανή του κράτους και του κεφαλαίου. Κι αυτό γιατί, εδώ και δεκαετίες το ΕΚΘ, ιδεολογικά, αλλά πολύ περισσότερο οικονομικά και πολιτικά προσδέθηκε στη κρατική λειτουργία, σε τέτοιο βαθμό, που κανείς πια δεν μπορεί να ξεχωρίσει που ακριβώς τελειώνει η προπαγάνδα του υπουργού και που αρχίζει ο λόγος των στελεχών του. Το αναντίρρητο αυτό γεγονός, δεν αντιπαλεύεται με εσωτερικούς συσχετισμούς, ούτε μπορεί "να αλλάξει" από τα στημένα συνέδρια του ΕΚΘ. Ούτε φυσικά, από προσπάθειες από "τα πάνω" συντονισμού και ελέγχου των εργατικών αγώνων όπως κάνει το ΠΑΜΕ και όχι μόνο. Η απόρριψη του κρατικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, μπορεί να έχει νόημα μόνο όταν προωθείται από τη βάση των εργαζομένων και των κοινωνικών κινημάτων στη κατεύθυνση της ρήξης με το υφιστάμενο σύστημα.
Για όλους αυτούς τους λόγους θεωρούμε αναγκαία τη σύγκλιση σύσκεψης μεταξύ εργατικών σωματείων και συλλογικοτήτων, εργαζομένων και ανέργων, για την καλύτερη διοργάνωση της απεργιακής συγκέντρωσης και πορείας του Νοέμβρη. Στόχοι μας είναι:
Να στηριχτούν με καλύτερο συντονισμό και άνοιγμα σε περισσότερους εργαζομένους και ανέργους τα κοινωνικά μέτωπα που παραμένουν ανοιχτά στη πόλη. Για να νικήσει ο αγώνας της Βιο.Με. και η απεργία των εργολαβικών εργαζομένων.
Να γίνει το πρώτο βήμα σύγκλισης και συμπόρευσης των εργατικών αγώνων και δυνάμεων που κινούνται "εκτός των τειχών" της συνδικαλιστικής συστημικής γραφειοκρατίας.
Να προωθήσουμε με καλύτερους όρους τα προτάγματα των ταξικών σωματείων βάσης και άμεσης δημοκρατίας, της αυτοοργάνωσης των εργατών και των ανέργων, της αυτοδιαχείρισης της παραγωγής, της γενικής απεργίας διαρκείας.
Να διερευνήσουμε διαθέσεις και στάσεις για τον μονιμότερο συντονισμό των εργατικών αγώνων και των κοινωνικών κινημάτων από τη βάση.
Δεν το κρύβουμε πως πρόθεση μας και διακηρυγμένη μας θέση είναι η προσπάθεια για ένα Ανεξάρτητο Εργατικό Κέντρο συντονισμού και αγώνα του κινήματος, με μόνο κριτήριο τις αποφάσεις των συνελεύσεων των εργατικών και κοινωνικών χώρων και τον συντονισμό από θέσεις μάχης απέναντι στο κεφάλαιο και το κράτος. Στόχος είναι να συσπειρώνεται και να ενημερώνεται ο κόσμος της εργασίας, τα σωματεία οι νέοι εργαζόμενοι και μετανάστες γύρω από το Κέντρο και να συμμετέχουν ενεργά στις δραστηριότητες και τις λειτουργίες του.
Να βοηθήσουμε και να προωθήσουμε την πλατύτερη ενότητα της σήμερα πολυδιασπασμένης εργατικής τάξης, ενότητα την οποία δεν αντιλαμβανόμαστε μόνο με απλούς αθροιστικούς αριθμητικούς όρους, αλλά βασίζεται και χτίζεται στο επίπεδο του περιεχομένου, της μορφής και της φυσιογνωμίας των σωματείων και των εργατικών αγώνων που ξεσπούν καθημερινά.
Γνωρίζουμε πως το εγχείρημα δεν θα είναι εύκολο. Όπως γνωρίζουμε πολύ καλά όμως πως απαιτείται πραγματική (και όχι επίπλαστη και καταδικαστική για τις ανάγκες μας) ενότητα της εργατικής τάξης για να μπορέσουν να νικήσουν οι αγώνες όχι μόνο της περιόδου, αλλά και γενικά. Είναι όμως στοίχημα για εμάς, αλλά πιστεύουμε και για όλο το κοινωνικό κίνημα που βαδίζει κόντρα στο κράτος και το κεφάλαιο, να αξιοποιήσουμε τις απεργιακές κινητοποιήσεις του Νοεμβρίου αποφασιστικά. Να στοχεύσουμε στην όσο το δυνατόν καλύτερη προπαγάνδιση των προταγμάτων που μας έχουν φέρει σε επαφή στο δρόμο και στους χώρους. Να στοχεύσουμε στην όσο το δυνατόν καλύτερη συσπείρωση όλου του δυναμικού που ασφυκτιά και δεν μπορεί να εκφραστεί από τις σημαίες της "εθνικής προσπάθειας" και του κρατικού συνδικαλισμού, σε ανεξάρτητη συγκέντρωση και πορεία στο δρόμο, αλλά και σε μία κατάληξη ευρύτερης συνέλευσης αυτού ακριβώς του δυναμικού για να συναποφασίσουμε τα επόμενα βήματα μας.
Οι επόμενες εβδομάδες θα έχουν -θέλουμε να πιστεύουμε- εκρηκτικό χαρακτήρα. Ας προετοιμαστούμε, λοιπόν, κατάλληλα ώστε το εργατικό και κοινωνικό κίνημα του ανυποχώρητου αγώνα να είναι προωθητική και ενωμένη δύναμη στον δρόμο αλλά και σε όλους τους χώρους της κοινωνίας. Να βάλουμε όλες μας τις δυνάμεις ώστε να υπερβούμε τη πολυδιάσπαση και τον κατακερματισμό, σε μια νέα ταξική ενότητα με σχέδιο και μέλλον με όλη τη κοινωνία που πλήττεται. Ο χρόνος είναι τώρα και ο τόπος είναι εδώ, για να μετρήσουμε τις δυνάμεις μας με τη πραγματικότητα και να την πλάσουμε όπως πραγματικά την έχουμε ανάγκη.
επικοινωνία :