Σάββατο 13 Οκτωβρίου 2012 στις 18.00
Κάλεσμα για τη δημιουργία αντιφασιστικής συνέλευσης
ΚΑΛΕΣΜΑ
ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗΣ - ΑΝΤΙΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ
Βρεθήκαμε με αφορμή την αντιμετώπιση της ενδεχόμενης παρουσίας της χρυσής αυγής στο Χορτιάτη και την κατάπτυστη πρόσκληση - νομιμοποίηση τους από τον τοπικό δήμαρχο. Προέκυψε από τη συζήτηση η ανάγκη δημιουργίας μιας σταθερής συνέλευσης με τέτοια οργανωτική δομή που να μπορεί να αντιμετωπίσει το φασιστικό φαινόμενο όχι μόνο με αντανακλαστικές κινήσεις, αλλά σε συνολικότερο επίπεδο δράσης και λόγου.
Ερμηνεύουμε την άνοδο της ακροδεξιάς ως μια νέα μεταβλητή στην εξίσωση του γενικευμένου κοινωνικού πολέμου που μαίνεται γύρω μας. Η χρεωκοπία του κομματικού πολιτικού συστήματος αλλά και η απαξίωση του αστικοδημοκρατικού πολιτεύματος έδωσε ελπίδες σε πολύ κόσμο που βρέθηκε στους κοινωνικούς αγώνες από τη χούντα ως σήμερα, αλλά συγχρόνως έφερε τρέμουλο σε όσους είχαν ταυτίσει τα συμφέροντά τους με το σάπιο σύστημα, και αίσθημα προδοσίας σε όσους πιστεύουν στο μύθο του έθνους - κράτους. Η ήδη πολωμένη ελληνική κοινωνία πολώθηκε ακόμα περισσότερο και 420 χιλιάδες πολίτες διάλεξαν αυτόν που θεώρησαν ως εύκολο δρόμο... το δρόμο της ανάθεσης. Για άλλη μια φορά κάποιος να καθαρίσει και να ξεβρομίσει για αυτούς. Για άλλη μια φορά ο κυρ-Παντελής, επέλεξε την πελατειακή σχέση, αλλά αυτή τη φορά παίζει με τη φωτιά. Η άνοδος του φασισμού είναι ακόμα ένα από τα αποτελέσματα των συνθηκών της κρίσης, αλλά και το τελευταίο χαρτί της εξουσίας, τόσο για να στρέψει την οργή των καταπιεσμένων προς τους "ξένους", τους "απόκληρους" και τους "διαφορετικούς", όσο και για να δημιουργήσει μια έμπιστη "πέμπτη φάλαγγα" που θα υπερασπιστεί το υπάρχον σε μελλοντικές καταστάσεις.
Ο φασισμός είναι η πιο ριζοσπαστική έκφανση του εθνικισμού. Ο φασίστας που ιδεολογικά αυτοπροσδιορίζεται ως εθνικοσοσιαλιστής καυχιέται πως είναι ο πιο αυθεντικός και καθαρός εθνικιστής. Και παρόλο που οι σύγχρονοι δημοκράτες ισχυρίζονται πως είναι από την απέναντι πλευρά, εκτός του ότι κάθονται στα ίδια έδρανα μαζί τους, αν θεωρήσουν πως θίγονται τα προνόμιά τους, είτε θα χρησιμοποιήσουν τους φασίστες, είτε θα τους ακολουθήσουν. Ως εκ τούτου, ο πόλεμος ενάντια στο φασισμό είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με τον πόλεμο ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο.
Στεκόμαστε απέναντι σε φασιστικές, ρατσιστικές, σεξιστικές λογικές, κουλτούρες και συμπεριφορές. Είμαστε δηλωμένοι εχθροί κάθε καθαρότητας είτε αυτή προέρχεται από τη χρυσή αυγή, είτε από το κράτος και τους μηχανισμούς του, είτε από τους τηλεκανίβαλλους των ΜΜΕ, είτε από κομμάτια της ίδιας της κοινωνίας, είτε ακόμα κι όταν εμφανίζεται μέσα από το ίδιο το ανταγωνιστικό κίνημα.
Αναγνωρίζουμε παράλληλα πως πέρα από την όποια ρητορική μίσους, η χρυσή αυγή έχει διεισδύσει σε πτυχές της καθημερινότητας, προσαρμόζοντας τον λόγο της και παραχαράσσοντας την ιστορία έτσι ώστε να απαντάει σε κάθε είδους υπαρκτό ή κατασκευασμένο ζήτημα.
Οραματιζόμαστε ως καλύτερο δυνατό σενάριο, ένα γενικευμένο, μαχόμενο αντιεθνικιστικό μέτωπο, με ελευθεριακά χαρακτηριστικά, διάχυτο σε κάθε πτυχή της κοινωνικής ζωής. Σε σωματεία και συνελεύσεις γειτονιάς, σε μαθητικές πρωτοβουλίες, φοιτητικά σχήματα και πολιτικές συλλογικότητες.
Η "καταδίκη της χρυσής αυγής ως ναζιστική οργάνωση και συμμορία δολοφόνων" και η επίκληση στη νομιμότητα και τη δημοκρατία, ως λογικές μας φαίνονται από αδιάφορες και αναποτελεσματικές, ως και εχθρικές. Στα δικά μας μάτια, συμβάλλουν στην διαιώνιση του μύθου περί "αντισυστημικής" παράταξης. Επίσης, ενισχύουν τη φασιστική τακτική και ρητορική, που θέλει τη Χρυσή Αυγή να πλασάρει την εικόνα των σκληρών και πειθαρχημένων ταγμάτων εφόδου, κάτι που προς το παρόν τουλάχιστον είναι απλά ο μύθος που προσπαθεί να οικοδομήσει, βασισμένος στο θέαμα του ομοιόμορφου ρουχισμού και του ξυλοκοπήματος ανυπεράσπιστων ανθρώπων.
Μια αντιεθνικιστική συνέλευση θα πρέπει να είναι πάντα έτοιμη να σταθεί απέναντι στον φασισμό όταν αυτός επιδιώκει κοινωνική παρουσία, είτε αυτό σημαίνει την φυσική παρουσία μας στον δρόμο, είτε άμεσες απαντήσεις σε δημόσιες εξαγγελίες των εκφραστών του και την αποδόμηση του εθνικιστικού λόγου πολιτικά και ιστορικά. Θα πρέπει να αποτελεί την οργανωτική δομή που θα συσπειρώνει αντιφασίστες και αντιφασίστριες ώστε να είναι έτοιμοι να αντεπεξέλθουν σε κάθε πιθανή συνθήκη.
Αντιφασισμός δίχως σύγκρουση, δε νοείται. Στην παρούσα συνθήκη όμως, κρίνουμε τις ως τώρα πρακτικές ως μη επαρκείς σύμφωνα με τα νέα δεδομένα. Εκτός αυτού, πρακτικές όπως η στείρα, χουλιγκανίστικη, μητροπολιτική antifa λογική της αποσπασματικής δράσης, αλλά και η αριστερή λογική της αναμονής μιας υποτιθέμενης γενικευμένης κοινωνικής δημοκρατικής αντίστασης στον φασισμό είναι αποτυχημένες συνταγές από το παρελθόν. Η σύγκρουση με το φασισμό πρέπει να έχει χαρακτηριστικά οργανωμένης, σταθερής και δημόσιας παρουσίας, να είναι ευέλικτη και προσαρμοστική και να στέκεται στο πλευρό των κοινωνικών ομάδων που πλήττονται από τα κατά τόπους πογκρόμ, επιδιώκοντας σχέσεις εμπιστοσύνης, συντροφικότητας και κοινών αγώνων μαζί τους.
Παράλληλα όμως, η αντιφασιστική δράση θα πρέπει να συμπεριλαμβάνει και μια συμπαγή παρουσία σε επίπεδο λόγου, με στόχο την αποδόμηση του εθνικισμού στην κοινωνική συνείδηση, καθώς και να είναι εξοπλισμένη με όλα τα αναλυτικά εργαλεία που απαιτούνται και με ένα οργανωμένο δίκτυο αντιπληροφόρησης και αποδελτίωσης.
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ
ΓΙΑ ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΠΡΙΝ ΝΑ 'ΝΑΙ ΑΡΓΑ
ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ: Σάββατο 13/10, 18:00, πολυτεχνείο