Τρίτη 1 Μαίου 2012 στις 10.30 πμ
1η Μάη διαδήλωση
στην Πρωτομαγιάτικη διαδήλωση στο Μουσείο (Πατησίων) στις 10.30πμ καλούν τα ακόλουθα πρωτοβάθμια σωματεία:
- Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής
- ΣΕΦΚ - Σύλλογος Εργαζομένων στα Φροντιστήρια Καθηγητών
- ΣΜΤ - Πανελλαδικό Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών
- σύλλογοι εκπαιδευτικών Π.Ε. "ο Αριστοτέλης", "Αιγάλεω" και "Α' Αθήνας"
[η εν λόγω λίστα θα ενημερώνεται με κάθε νέα συμμετοχή στο κάλεσμα για την Πρωτομαγιάτικη διαδήλωση]
ΠΟΡΕΙΑ 1Η ΜΑΗ, ΜΟΥΣΕΙΟ
κάλεσμα : Συνέλευση Βάσης Τεχνικών Κιν-Τηλεόρασης
Η φετινή συγκυρία της Εργατικής Πρωτομαγιάς θέλει την παγκόσμια εργατική τάξη, την τάξη των καταπιεσμένων και των «κολασμένων όλης της γης», να υποχωρεί διαρκώς απ' όσα με αίμα είχε κατακτήσει από την απεργία της 1ης Μάη του 1886 στο Σικάγο -που την καθιέρωσε ως μέρα μνήμης των εργατικών αγώνων- μέχρι σήμερα.
Απεργιακή Συγκέντρωση - Πορεία
1η ΜΑΗ
1886 - 2012
ΓΚΡΕΜΙΖΟΥΝ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙΣ
ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΑΙΩΝΑ
ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ
ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ - ΠΟΡΕΙΑ
ΜΟΥΣΕΙΟ 10:30 π.μ.
κάλεσμα : ΣΩματείο Βάσης Ανέργων & επισφαλών εργαζομένων (ΣΩ.Β.Α.)
επικοινωνία :
- swbanergwn.blogspo.com
- somateioanergon@yahoo.com
ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ
κάλεσμα : ΑΝΕΡΓΟΙ
Η ΦΕΤΙΝΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΜΑΣ ΚΑΛΕΙ ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΟΤΙ ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΞΕΓΕΡΣΙΑΚΟΙ.Η ΦΕΤΙΝΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ ΠΡΙΝ ΤΙΣ ΨΕΥΤΟΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥΣ ΜΑΣ ΚΑΛΕΙ ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ΜΑΣ.
Η ΦΕΤΙΝΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΟΙΞΗ ΜΑΣ,Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΑΣ..
Διοργάνωση: Μαθητές-τριες
Ανοχή Τέλος
Εργατική Πρωτομαγιά 2012
Όλοι στην συγκέντρωση
Μουσείο 10.30
ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΜΑΣ ΑΝΗΚΟΥΝ
Μαθητές-τριες
πηγή : http://athens.indymedia.org/calendar/event.php?id=37630
ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΣΙΚΑΓΟ: 1886 - 2012 ΖΗΤΩ Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ
ΠΟΡΕΙΑ 1η ΜΑΗ, ΜΟΥΣΕΙΟ 11:00
Η φετινή συγκυρία της Εργατικής Πρωτομαγιάς θέλει την παγκόσμια εργατική τάξη, την τάξη των καταπιεσμένων και των «κολασμένων όλης της γης», να υποχωρεί διαρκώς απ' όσα με αίμα είχε κατακτήσει από την απεργία της 1ης Μάη του 1886 στο Σικάγο -που την καθιέρωσε ως μέρα μνήμης των εργατικών αγώνων- μέχρι σήμερα.
Εμείς κρατάμε όλη τη γης μες στ'αργασμένα μπράτσα
και σκιάχτρα στέκουνται οι θεοί και αφέντη έχουνε φάτσα.
Γιάννης Ρίτσος, Επιτάφιος
Ιδιαίτερα στην ελληνική καπιταλιστική πραγματικότητα, ακόμα και το 8ωρο, ματωμένο αίτημα των απεργών του Σικάγο, θεωρείται παρελθούσα συνθήκη. Η ανεργία καλπάζει και στην πραγματικότητα ξεπερνάει το ¼ του εργατικού δυναμικού, ο επισφαλώς εργαζόμενος με τα ελαστικά ωράρια, την ανασφάλιστη εργασία και τη διαρκή απειλή της απόλυσης είναι η επικρατέστερη φιγούρα της εργατικής τάξης, και την ίδια στιγμή μισθοί, συντάξεις, επιδόματα και άδειες πετσοκόβονται με ταχείς ρυθμούς. Η ραγδαία αύξηση των αυτοκτονιών τα τελευταία 2 χρόνια, κυρίως λόγω οικονομικών δυσχερειών, έρχεται να επισφραγίσει τη ζοφερή εργασιακή πραγματικότητα που βιώνει το προλεταριάτο σήμερα.
Συνείδηση
Τα τελευταία 30 χρόνια το προλεταριάτο της χώρας διεμβολίστηκε από τον σοσιαλδημοκρατικό συνδικαλισμό, πείστηκε από τις υποσχέσεις ταξικής ανέλιξης και επιβεβαίωσε υλικά τη μικροαστική ονείρωξη μέσα από τις πιστωτικές κάρτες και τα δάνεια. Κατακερματισμένο και από την αναδιάρθρωση των μέσων παραγωγής βρέθηκε να αποθεώνει τον ατομικισμό και την προσωπική καβάντζα, ξεχνώντας έτσι ότι μέσω της συλλογικής ταξικής συνείδησης και των συλλογικών αγώνων κατόρθωσε να βελτιώσει τις συνθήκες ζωής του μέσα στα χρόνια.
Αυτή ακριβώς είναι η πρόκληση της εποχής. Να επανακτήσουμε ως εργατική τάξη τη συνείδηση της θέσης μας και των συλλογικών μας συμφερόντων. Συμφέροντα τα οποία στέκουν στην ακριβώς αντίθετη θέση με αυτά της αστικής τάξης, της τάξης των αφεντικών, του κράτους και τους κεφαλαίου.
Τίποτα κοινό δεν έχουμε με τα αφεντικά, εγχώρια και διεθνή, και αυτό πρέπει να γίνει σαφές. Ο ηττημένος γραφειοκρατικός συνδικαλισμός, δεξιός και αριστερός, προσπαθεί, για παράδειγμα, να μας πείσει ότι υπογράφοντας συλλογική σύμβαση με μειώσεις στο μισθό έως και 20% είναι νίκη(!). Μας λένε ότι είναι κατάκτηση γιατί οι εργοδότες, λέει, δεν θέλουν καν να υπογράψουν συλλογικές συμβάσεις. Είναι κατάκτηση, γιατί «τι να κάνουμε, οι επιχειρήσεις πρέπει να γίνουν βιώσιμες, τα αφεντικά πρέπει να συνεχίζουν να αυξάνουν τα κέρδη τους, ο καπιταλισμός πρέπει να επιβιώσει». Ως τάξη πρέπει να κατανοήσουμε ότι δεν μας συμφέρει ούτε τα αφεντικά να αυξάνουν τα κέρδη τους ούτε να επιβιώσει ο καπιταλισμός. Δεν μας συμφέρει να γυαλίζουμε τις αλυσίδες μας, επειδή μας έχουν μάθει να ζούμε σιδηροδέσμιοι. Αυτό που μας συμφέρει είναι μια ζωή με αξιοπρέπεια και δημιουργικότητα, μια ζωή με εξασφαλισμένους τους υλικούς όρους επιβίωσης, μια ζωή που ο καπιταλισμός δεν μπορεί να μας παρέχει.
Τα κελεύσματα για διαρκή υποταγή, είτε επικαλούνται τη σωτηρία της πατρίδας και «την εθνική ομοψυχία ενάντια στους κακούς ευρωπαίους», είτε γίνονται από αφεντικά και συνδικαλιστικές ηγεσίες, δεξιά και αριστερά, έχουν έναν και μοναδικό στόχο: να μας κάνουν να παραδεχτούμε ότι η τάξη μας και η τάξη τους έχουν κοινά συμφέροντα. Να μας κάνουν να πειστούμε ότι είναι προς το συμφέρον μας η όλο και μεγαλύτερη εκμετάλλευσή μας, να μας κάνουν να συναινέσουμε στους όρους σκλαβιάς που μας ετοιμάζουν.
Αντιλαμβανόμενη η κυρίαρχη ιδεολογία ότι η κοινωνική συναίνεση στο πολιτικό και οικονομικό σύστημα διαρρηγνύεται μέρα με τη μέρα, προσπαθεί να ανασυνταχθεί και, χρησιμοποιώντας ιδεολογικά τεχνάσματα, να αποπροσανατολίσει την κοινωνία. Σ' αυτή την κατεύθυνση κινείται το ξεπήδημα κομμάτων που φέρουν τον τίτλο του «αντιμνημονιακού». Σαν τους χαμαιλέοντες, άνθρωποι που στήριξαν ψυχή τε και σώματι αυτό το σύστημα (βλ. Καμμένο, Κατσέλη, Μπακογιάννη, Μανώλη κ.α.) προσπαθούν να μας πείσουν ότι έχουν μεταλλαχθεί και ότι υποστηρίζουν πλέον τα συμφέροντά μας.
Σ' αυτή την κατεύθυνση κινείται επίσης η υπερπροβολή του ακροδεξιού λόγου και η ταυτόχρονη μιντιακή απενοχοποίηση των φασιστικών και ναζιστικών καθαρμάτων, και η τοποθέτησή τους εντός θεσμικού πλαισίου. Το σύστημα καλλιεργεί τα φοβικά και συντηρητικά κοινωνικά αντανακλαστικά, γιατί κατανοεί ότι είναι τα μόνα που θα παράγουν την απαραίτητη συναίνεση. Γιατί δεν είναι η Χρυσή Αυγή, αλλά οι «σοσιαλιστές» Χρυσοχοΐδης και Λοβέρδος που θεσμοθέτησαν τα ρατσιστικά πογκρόμ ενάντια σε μετανάστες. Είναι το σύνολο του πολιτικού συστήματος και τα μιντιακά τους φερέφωνα που ανάγουν το «μεταναστευτικό» σε Νο1 «πρόβλημα», επιχειρώντας εκτός των άλλων να διασπάσουν την ενότητα που δομικά διέπει την τάξη μας.
Ας μην αυταπατόμαστε: οι φράχτες στον Έβρο, οι εισβολές σε σπίτια μεταναστών, τα σύγχρονα Νταχάου (που τολμάνε και τα αποκαλούν «κέντρα φιλοξενίας») δεν γίνονται για την «επίλυση του μεταναστευτικού», αλλά είναι τμήμα της οργανωμένης διάχυσης φόβου και πανικού στην κοινωνία, για τη μετατόπιση του δημόσιου διαλόγου και εν τέλει για την απόσπαση της κοινωνικής συναίνεσης.
Η καταστολή που δεχόμαστε, όμως, δεν είναι μόνο ιδεολογική, αλλά και φυσική, καθότι ως γνωστόν, όπου δεν πίπτει λόγος πίπτει ράβδος. Ειδικά αυτή την περίοδο, ο κρατικός σχηματισμός νομοθετεί και δρα κατασταλτικά ενάντια σε οποιονδήποτε αντιστέκεται. Από τους τρομονόμους ως τους κουκουλονόμους, την αστυνομική βία σχεδόν σε κάθε πορεία, τις προφυλακίσεις διαδηλωτών όπως των τεσσάρων στις 12/02, τα ισόβια που μοιράζει το σύστημα «δικαιοσύνης» σε δεκάδες αγωνιστές, τις διαρκείς δίκες που ουσιαστικά κρίνουν παράνομες όλες τις απεργίες συνολικά, την ένστολη υποστήριξη μεγαλοεταιριών ενάντια σε ντόπιες κοινωνίες (Λευκίμμη, Κερατέα, Χαλκιδική κ.α.), την αναγόρευση ολόκληρων περιοχών σε «κόκκινες ζώνες» (Εξάρχεια), την ανάπτυξη χιλιάδων μπάτσων για τη διεκπεραίωση ναζιστικής έμπνευσης θεαμάτων (παρελάσεις), αλλά και την αδιάψευστη ενεργοποίηση του παρακράτους - όλες αυτές οι μεθοδεύσεις συνιστούν ένα τοπίο καταστολής που βάζει στο στόχαστρο όλο και μεγαλύτερα κοινωνικά κομμάτια.
Εκλογικές ψευδαισθήσεις
Στο παραπάνω πλαίσιο διοργανώνονται οι εκλογές της 6ης Μαΐου. Όπως και σε κάθε εκλογές, έτσι και σε αυτές, το κοινωνικό σώμα καλείται να επιλέξει τους δυνάστες του ή στην καλύτερη περίπτωση αυτούς που θα αντανακλούν την γκρίνια του στο κοινοβούλιο. Και αυτές οι εκλογές είναι το άλλοθι ευγενείας της βάρβαρης επίθεσης που βιώνουμε, είναι ο δημοκρατικός μανδύας του καπιταλισμού. Η ψήφος δεν είναι αντιμνημονιακός αγώνας, είναι η αυταπάτη ότι μέσα από τη δημοκρατία τους επιλύνονται όλα μας τα προβλήματα. Ως τάξη δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο καπιταλισμός, είτε με το προσωπείο της δημοκρατίας είτε με αυτό της χούντας, είναι πανταχού παρών, διαιωνίζοντας την εκμετάλλευσή μας. Από τη θέση μας, δεν μπορούμε παρά να τονίσουμε με σαφήνεια ότι η διαμαρτυρία, η αντίσταση, ο αγώνας και η ταξική αντεπίθεση δεν περνάνε μέσα από τα εκλογικά κανάλια και την αντιπροσώπευση.
Οργάνωση & Ταξική αντεπίθεση
Η εκμετάλλευση έχει όνομα και λέγεται καπιταλισμός. Ο αγώνας για την ανατροπή του οργανώνεται και διεξάγεται καθημερινά στους χώρους αναφοράς μας: στα σχολεία, τα πανεπιστήμια, τις γειτονιές, τους χώρους εργασίας.
Ως εργάτες/ριες (μισθωτοί/ες, επισφαλώς εργαζόμενοι/ες, «μαύροι/ες» και άνεργοι/ες) πρέπει να οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας. Μακριά από φυλετικές και έμφυλες διακρίσεις και πρακτικές κοινωνικού κανιβαλισμού, συλλογικοποιούμαστε με οριζόντιες δομές χωρίς ειδικούς και αρχηγούς, χωρίς πατερούληδες που ξέρουν τα συμφέροντά μας καλύτερα από εμάς. Κατανοούμε και διατρανώνουμε ότι για τα δεινά μας δεν φταίνε οι μετανάστες, φταίνε τα αφεντικά. Δεν πέφτουν οι μισθοί ή χάνουμε τη δουλειά μας επειδή «μας τις παίρνουν οι ξένοι», αλλά επειδή αυτό είναι που συμφέρει τους καπιταλιστές: η όλο και μεγαλύτερη εκμετάλλευσή μας.
Οργανωνόμαστε μέσα από σωματεία, συνελεύσεις και συλλογικότητες βάσης. Δεν αρκούμαστε στο να γκρινιάζουμε, αλλά βρίσκουμε και άλλους ανθρώπους που είναι διαθέσιμοι να παλέψουν μαζί μας και δημιουργούμε δομές αντίστασης σε κάθε χώρο δουλειάς. Δεν αφήνουμε τις λήψεις των αποφάσεων στους λίγους, στους εκλεκτούς του κάθε ΔΣ, αλλά αποφασίζουμε μέσα από συνελεύσεις όπου το κάθε μέλος είναι ισότιμο, όπου η κάθε άποψη ακούγεται, συζητιέται και, στη βάση της κατανόησης των κοινών συμφερόντων, παίρνονται οι αποφάσεις.
Δεν οικτίρουμε την κακή μας τύχη, ούτε περιμένουμε οι θεοί «να πάρουν μακριά από εμάς την κρίση». Βαδίζουμε με συνείδηση για την αντεπίθεση της τάξης μας, για την ανατροπή της συνθήκης σκλαβιάς που μας έχουν επιβάλει και ολοένα οξύνεται. Αρκεί να πιστέψουμε ότι κανείς δεν θα ψάλει τον επιτάφιο της ταξικής μας πάλης. Αρκεί να πιστέψουμε ότι η τάξη μας θα νικήσει και δεν θα υπάρχει άλλη τάξη να της αντιπαρατεθούμε, ως την κατάργηση της μισθωτής εργασίας και την αταξική κοινωνία.
Τ' ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΣΤΟΥ ΠΗΓΑΔΙΟΥ ΤΟΝ ΠΑΤΟ
ΖΗΤΩ ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟ
Συνέλευση Βάσης Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλου
Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων
Πρωτοβουλία Εργαζομένων στο Μετρό - Ταξικό Μέτωπο
Συνέλευση Βάσης Τεχνικών Κινηματογράφου Τηλεόρασης
Συνέλευση Εργαζομένων/Ανέργων/Φοιτητών στα ΜΜΕ
διαδήλωση
κάλεσμα : αντιεξουσιαστική κίνηση αθήνας
occupy all streets
Διοργάνωση: Συνέλευση Αναρχικών για την Κοινωνική Αυτοδιεύθυνση
Συγκέντρωση 1/5/2012, 11 το πρωί, Μουσείο
πηγή : http://athens.indymedia.org/calendar/event.php?id=37654
Διοργάνωση: ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ
Το 1886 στο Σικάγο δίχως τη διαμεσολάβηση καμίας κεντρικής ηγεσίας,αλλά από τους ίδιους τους εργάτες με την προοπτική της ανατροπής του υπάρχοντος πολιτικού συστήματος ξεκίνησε ο αγώνας για την κοινωνική απελευθέρωση,που συνεχίζεται και μέχρι σήμερα.Εκείνη την εποχή κυριαρχούσε κλίμα επαναστατικής βίας,άγριες απεργίες και τα σαμποτάζ στα μέσα παραγωγής ήταν η άμεση απάντηση των εργατών στις αλυσίδες της μισθωτής σκλαβιάς,που είχαν φτιάξει για αυτούς οι κυρίαρχοι.Ένα από τα κεντρικά συνθήματα της εποχής που σηματοδότησε και την συνέχεια της διαδρομής του εργατικού επαναστατικού κινήματος, βγήκε από το στόμα του αναρχικού Άυγουστου Σπάις :"Απόφασή μας είναι να κάνουμε έκκληση στην τάξη των μισθωτών να πάρει τα όπλα,για να προβάλλει στους εκμεταλλευτές της το μοναδικό επιχείρημα που μπορεί να θεωρηθεί αποτελεσματικό,ΤΗ ΒΙΑ.Μολονότι περιμένουμε ελάχιστα από την καθιέρωση του οχτάωρου,υποσχόμαστε με πίστη να βοηθήσουμε τα αδέρφια μας που βρίσκονται σε μειονεκτική θέση,σε αυτήν την ταξική πάλη με όλα τα μέσα και την δύναμη που διαθέτουμε.ΕΦΟΣΟΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΝ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΟΥΝ ΕΝΑ ΑΝΟΙΧΤΟ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟ ΜΕΤΩΠΟ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΚΟΙΝΟΥΣ ΜΑΣ ΚΑΤΑΠΙΕΣΤΕΣ,ΤΟΥΣ ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΕΣ,ΤΟΥΣ ΑΛΗΤΕΣ ΚΑΙ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΣ.Η ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΜΑΣ ΚΡΑΥΓΗ ΕΙΝΑΙ ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΓΕΝΟΥΣ."
Στον ελλαδικό χώρο οι πρώτες καθαρά εργατικές εξεγέρσεις εκδηλώθηκαν στις μεταλλευτικές επιχειρήσεις στο Λαύριο 1896 και ακολούθησε μετά στο Κιλελέρ 1910,σηματοδότησαν μια αρχή για το εργατικό κίνημα ενάντια στους πλούσιους και τα αφεντικά.
Βλέποντας όλα αυτά,κάνοντας στην ουσία μια μικρή αναφορά στο τότε ερχόμαστε στο σήμερα και καταλαβαίνουμε ότι έφτασε η ώρα να τραβήξουν πάλι τα χαλινάρια,διαλύοντας όλα τα κεκτημένα όλων αυτών των αγώνων που κερδήθηκαν με αίμα.Πλέον θα στερήσουν στους εκμεταλλευόμενους αυτές τις στείρες απολαύσεις που τους παρείχαν έως σήμερα-γιατί πρέπει να φάνε το καμουτσίκι,ώστε να σκέφτονται το βιοποριστικό μόνο,να ζούμε με τεντωμένα νεύρα με την δυσωδία του κανιβαλισμού να καταλαμβάνει την Αθήνα του σήμερα.
Αναγκάζοντας την κατώτερη τάξη και τους φτωχούς να παλεύουν ξανά και ξανά για τα ίδια υποτιθέμενα δικαιώματα και αιτήματα και η ιστορία να κάνει τον κύκλο της συνέχεια,χωρίς το εργατικό κίνημα να μπορεί να εξελιχθεί επαναστατικά.Έτσι οι δομές του συστήματος αναπτύσσονται και εξελίσσονται σε τέτοιο βαθμό,που η ανατροπή του υπάρχοντος φαίνεται ακατόρθωτη.
Τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο από τη στιγμή πλέον,που όλοι μας συνειδητοποιούμε ότι πρέπει να διεκδικήσουμε τη ζωή και την αξιοπρέπεια,την ελευθερία σεβόμενοι το αίμα των αγωνιστών εργατών και των καταπιεσμένων εδώ και εκατοντάδες χρόνια.Όλοι αυτοί που θα κατέβουμε στους δρόμους,πρέπει να ανάψουμε την φλόγα της εξέγερσης μέχρι να έρθει η ΠΥΡΚΑΓΙΑ της επανάστασης.
"Το να ζητούμε σε αυτόν τον κόσμο επίμονα την ευτυχία,θα πει πως κατεχόμαστε από το πνεύμα της επανάστασης.Γιατί,ποιο είναι το δικαίωμά μας στην ευτυχία;"
Ερρίκος Ίψεν
πηγή : http://athens.indymedia.org/calendar/event.php?id=37650
Διοργάνωση: Συνέλευση Αντίστασης και Αλληλεγγύης Κυψέλης / Πατησίων
Συνέλευση Αντίστασης και Αλληλεγγύης Κυψέλης / Πατησίων
πηγή : http://athens.indymedia.org/calendar/event.php?id=37655
Διοργάνωση: εργατική εφημερίδα ΔΡΑΣΗ
Πρωτομαγιά, 10:30 π.μ., στο Μουσείο
http://efimeridadrasi.blogspot.com/
πηγή : http://athens.indymedia.org/calendar/event.php?id=37671
διοργάνωση : Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα / Κίνηση Αθήνας
«Αν πιστεύετε ότι με το να μας κρεμάσετε θα καταφέρετε να συντρίψετε το εργατικό κίνημα, το κίνημα αυτό από το οποίο τα εκατομμύρια των καταπιεσμένων που μοχθούν μέσα στη μιζέρια και τη στέρηση περιμένουν τη σωτηρία, αν το πιστεύετε πραγματικά, τότε κρεμάστε μας. Αλλά, αυτό που θα σβήσετε είναι μια σπίθα εδώ. Εκεί όμως, μπροστά σας, πίσω σας, παντού, καίνε φλόγες. Είναι μια κρυφή πυρκαγιά. Αυτή δεν μπορείτε να τη σβήσετε»
(Αύγουστος Σπάις, μετανάστης εργάτης, αναρχοσυνδικαλιστής, μάρτυρας του Σικάγου, μπροστά στο ικρίωμα)
Το εξεγερτικό κάλεσμα του Αύγουστου Σπάις από το μακρινό βορειοαμερικάνικο 1886 δεν έχει χάσει τη δύναμη του, εκατόν είκοσι έξι χρόνια μετά τη ματωμένη Πρωτομαγιά του Σικάγου. Σήμερα, περισσότερο ίσως από ποτέ τις τελευταίες δεκαετίες, η εργατική τάξη χρειάζεται αποφασιστικότητα, πίστη, αλληλεγγύη και διεθνισμό για να κερδίσει.
Μέσα σε δύο χρόνια οι έλληνες εργαζόμενοι-ες έχουν χάσει παραπάνω από το 20% των εισοδημάτων τους. Σαν μην έφτανε αυτή η κολοσσιαία ληστεία (που όμοια της μόνο σε καιρούς πολέμου μπορεί να ξαναβρεί κανείς), αμέσως μετά τις εκλογές θα υπάρξει νέα επιδρομή σε βάρος "των από κάτω".
Παράλληλα με την αφαίμαξη των ντόπιων προχωράει με ταχείς ρυθμούς ο διωγμός των μεταναστών και των μεταναστριών. Ένας διωγμός που παίρνει πλέον καθαρά τη μορφή του εκφασισμού και του κοινωνικού κανιβαλισμού. Η δημιουργία του πρώτου στρατοπέδου συγκέντρωσης στην Αμυγδαλέζα, η χυδαία διαπόμπευση της οροθετικής κοπέλας από τη Ρωσία, καθώς και τα καθημερινά πογκρόμ δείχνουν ότι ζούμε μέρες που θυμίζουν Μεσοπόλεμο.
Απέναντι στη διογκούμενη καπιταλιστική βαρβαρότητα, η διαφαινόμενη εκλογική καταδίκη των μνημονιακών και ρατσιστικών δυνάμεων δεν είναι αρκετή -όσο και αν είναι απολύτως αναγκαία. Η κοινωνική χρεοκοπία και ο εκφασισμός ή θα ανατραπούν στο δρόμο ή θα μάς οδηγήσουν σε έναν νέο Μεσαίωνα.
Το δίλημμα για "τους από κάτω" είναι σαφές: Κοινωνική εξέγερση ή βαρβαρότητα.
Όλοι και όλες στην εργατική συγκέντρωση στο Μουσείο, αύριο Πρωτομαγιά, στις 10:30
πηγή : http://diktio.org/node/837
Καλεσμα για συμμετοχη στην απεργιακη πορεια της πρωτομαγιας
Αυριο πρωτομαγια,η ανοιχτη συνελευση της επιτροπης αγωνα φοιτητων-εργαζομενων Σχολης Θετικων Επιστημων καλει στην απεργιακη διαδηλωση στις 10:00 στο Μουσειο.Το μπλοκ κατα την προσυγκεντρωση θα βρισκεται στο Πολυτεχνειο,στην συμβολη Πατησιων και Στουρναρη.
Το κειμενο που βγηκε απο την ανοιχτη συνελευση σχετικα με τις τελευταιες εξελιξεις στα εργασιακα και φοιτητικα θεματα:
Οι εξελίξεις στο Πανεπιστήμιο και οι αναγκαιότητες που προκύπτουν στον αγώνα μας
Τα μέτωπα που έχουν ανοίξει το τελευταίο διάστημα αναδεικνύουν την αναγκαιότητα χάραξης μιας νέας στρατηγικής αντιμετώπισης της ασκούμενης πολιτικής, που είναι πλευρά της συνολικότερης ταξικής επίθεσης όπως αυτή εκφράζεται μέσα από τα μνημόνια. Η σύμπλευση εργαζόμενων και φοιτητών στον αγώνα ενάντια στην αναδιάρθρωση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης όλο το προηγούμενο διάστημα πέτυχε σε μεγάλο βαθμό να αποτρέψει ή και να μπλοκάρει την εφαρμογή βασικών πτυχών του νόμου-πλαίσιο της Διαμαντοπούλου (Συμβούλια διοίκησης, εφορευτικές επιτροπές, νέος κανονισμός εργασίας). Παρόλα αυτά όσο οι αντιδράσεις μας παραμένουν αποσπασματικές και οι μεταξύ μας κοινότητες αγώνα (φοιτητών κι εργαζομένων) διαιρεμένες άρα και αδύναμες, θα παραμένουμε έρμαια των ορέξεων οποιωνδήποτε προθύμων καλούνται να εφαρμόσουν τα μνημόνια αλλά και περαιτέρω αλλαγές για την εξυπηρέτηση των δικών τους συντεχνιακών συμφερόντων.
Συνάδελφοι εργαζόμενοι και φοιτητές,
Συγκεκριμένα, την Πέμπτη 26/4 στη σύγκλητο, οι Πρυτανικές αρχές του ΕΚΠΑ με την συναίνεση της εργοδοτικής πλειοψηφίας του διοικητικού συμβουλίου του συλλόγου των εργαζομένων πέρασε αιφνίδια το νέο εσωτερικό κανονισμό (που είχαμε αποτρέψει ύστερα από μαζική παρέμβαση στη σύγκλητο στις 28/2). Ο νέος κανονισμός εργασίας εμφορείται από αυταρχικές και συγκεντρωτικές λογικές διοίκησης και ελέγχου μέσα από ρουφιάνο-επιτροπές τύπου ΣΔΟΕ, με στόχο την εντατικοποίηση και πειθάρχηση της εργασίας προκειμένου να καλυφθούν τα κενά που προκύπτουν λόγω της αναδιάρθρωσης της ανώτατης εκπαίδευσης και της μείωσης του προσωπικού μέσω των εφεδρειών, των αναγκαστικών συνταξιοδοτήσεων και των απολύσεων.
Η απόφαση πάρθηκε αφού προκλητικά «έγραψαν στα παλιά τους τα παπούτσια» την απόφαση και εναντίωση της Γενικής Συνέλευσης των εργαζομένων (23/2) στον εσωτερικό κανονισμό, στηλίτευσαν τους εργαζόμενους ως λουφαδόρους, αναπαράγοντας την κυρίαρχη κρατική -δημοσιογραφική φιλολογία περί τεμπελιάς κι αναποτελεσματικότητας των εργαζομένων, περί πλεονάσματος εργατικού δυναμικού την στιγμή που σε αντίστοιχα ιδρύματα στην Ευρώπη αντιστοιχούν 3,4,5 και 8 περισσότεροι διοικητικοί εργαζόμενοι ανά φοιτητή. Στις αντιδράσεις των εργαζομένων και των φοιτητών που παρευρέθηκαν στην σύγκλητο, ο αντιπρύτανης απείλησε ότι αν δεν περάσει ο εσωτερικός κανονισμός θα παραιτηθεί και ότι «πρέπει να περάσει ως έχει γιατί ζούμε σε περίεργες εποχές» (!).
Η στάση των πρυτανικών αρχών αποδεικνύει ότι είναι έτοιμες να κάνουν παραχωρήσεις και παζάρια με την Κυβέρνηση και το Υπ. Παιδείας και αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις στο ΕΚΠΑ, ώστε να παραμεριστούν οι επιμέρους συγκρούσεις κατεστημένων συμφερόντων με σκοπό να διατηρήσουν το ρόλο τους και τη συμμετοχή τους στο νέο Πανεπιστήμιο -επιχείρηση. Έτσι θα γίνει εφικτή η επιβολή των Συμβουλίων διοίκησης με τη συναίνεση των πρυτανικών συντεχνιών, απαραίτητα για την καθολική εφαρμογή του νέου νόμου -πλαίσιο της Διαμαντοπούλου.
Συνάδελφοι εργαζόμενοι και φοιτητές,
Ήδη πλευρές του νόμου έχουν αρχίσει να υλοποιούνται: νέα fast track προγράμματα σπουδών, εισαγωγή πιστωτικών μονάδων, διάλυση των εστιών και της φοιτητικής μέριμνας και επακόλουθη ομηρία των φοιτητών και των εργαζόμενων, περικοπή επιδόματος και αδειών του προσωπικού του ΕΚΠΑ, του οποίου ο μισθός έχει ήδη υποστεί συντριπτικές μειώσεις. Βασικοί στόχοι παραμένουν η περαιτέρω επιχειρηματικοποίηση και ιδιωτικοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, η συρρίκνωση και αυτοχρηματοδότηση της μέσω των συγχωνεύσεων και των καταργήσεων ιδρυμάτων, τμημάτων, τομέων και διευθύνσεων, η αλλαγή του μοντέλου διοίκησης προς το αυταρχικότερο και το πιο συγκεντρωτικό, η εντατικοποίηση, η πειθάρχηση και η υποτίμηση της άμισθης και έμμισθης εργασίας μέσα στα πανεπιστήμια.
Επιπλέον, οι πρόσφατες εξελίξεις με τη λεηλασία των αποθεματικών των ιδρυμάτων μέσω του κουρέματος για την ολοκλήρωση του Προγράμματος Αναδιάρθρωσης του Ελληνικού Χρέους (PSI) αποτελούν τρανταχτό παράδειγμα μετακύλισης της ζημιάς του κεφαλαίου στην πλειοψηφία της κοινωνίας και την εργατική τάξη και δημιουργούν τεράστια προβλήματα στη λειτουργία των ιδρυμάτων οδηγώντας μέχρι και σε αναστολή λειτουργίας τμημάτων και υπηρεσιών.
Συνάδελφοι εργαζόμενοι και φοιτητές,
Στην κατεύθυνση της άμεσης εφαρμογής του νόμου βάλλεται και το άσυλο. Με ομόφωνη απόφαση του πρυτανικού συμβουλίου, των κοσμητόρων και των προέδρων τμημάτων των σχολών του ΈΚΠΑ, στις 31/3 η Νομική σχολή αποφασίστηκε να παραμείνει κλειστή για τρεις βδομάδες συνολικά. Η απόφαση για κλείσιμο μιας ολόκληρης σχολής και του πλέον κεντρικού κτηρίου του ΕΚΠΑ πάρθηκε τη στιγμή που οι πρυτανικές αρχές αρνούνται να κλείσουν το ίδρυμα έστω και για μια μέρα σε ένδειξη διαμαρτυρίας για σειρά μέτρων που το οδηγούν στην απαξίωση -όπως έχει δηλώσει και ο ίδιος ο Πρύτανης σε δελτίο τύπου. Η απόφαση για κλείσιμο της σχολής πάρθηκε με γνώμονα την αποτροπή «...προγραμματισμένων εκδηλώσεων [...] εξωπανεπιστημιακών στοιχείων...» (όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση των πρυτανικών αρχών). Όμως ο ξεκάθαρος στόχος ήταν η παρεμπόδιση δράσεων και εκδηλώσεων αλληλεγγύης στους μετανάστες που πραγματοποιούν το τελευταίο διάστημα φοιτητές και άλλα μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας.
Αυτή η απόφαση που παρεμπόδισε μέσα σ' όλα τα άλλα και τη συνδικαλιστική δραστηριότητα των εργαζομένων του ιδρύματος οι οποίοι είχα προγραμματίσει συνέλευση στο κεντρικό κτήριο, εντάσσεται σε μια -καθόλου καινούργια- φιλολογία περί «ενός ακόμα άντρου ανομίας» που «συμβάλλει στην υποβάθμιση του κέντρου της Αθήνας».
Μια φιλολογία που εδώ και πολύ καιρό, έσπευσαν να ενσωματώσουν οι αρχές του ιδρύματος, ενισχύοντας αφενός την προσπάθεια της κυβέρνησης να καναλιζάρει την κοινωνική οργή και δυσαρέσκεια από την πραγματική της αιτία (τη λεηλασία των ζωών μας από το κεφάλαιο και το κράτος), στη στοχοποίηση και τη δαιμονοποίηση περιθωριοποιημένων κοινωνικών κομματιών -και ειδικότερα των μεταναστών οι οποίοι χρησιμοποιούνται ως αποδιοπομπαίοι τράγοι- και νομιμοποιώντας αφετέρου τις επιχειρήσεις πογκρόμ στο κέντρο της Αθήνας που εντάσσονται σ' ένα συνολικότερο πλαίσιο δημιουργίας ενός αστυνομικού κράτους έτοιμο να καταστείλει οποιαδήποτε φωνή αντίστασης και συλλογική κινητοποίηση. Βλέπουμε λοιπόν ότι η επίθεση στο άσυλο έρχεται πακέτο με τον συνολικότερο ρατσιστικό πυρετό που συνοδεύει την αντι-μεταναστευτική αλλά και κατασταλτική πολιτική του ελληνικού κράτους.
Συνάδελφοι εργαζόμενοι και φοιτητές,
Συνεχίζουμε να θεωρούμε επιβεβλημένη την πλήρη αντίθεση στο νόμο-πλαίσιο με στόχο τη συνολική κατάργηση του. Γι' αυτό το λόγο οργανωνόμαστε συλλογικά εργαζόμενοι και φοιτητές, αναπτύσσουμε δεσμούς αλληλεγγύης και δράσης και είμαστε σε εγρήγορση για να μπλοκάρουμε οποιαδήποτε προσπάθεια εφαρμογής μικρού ή μεγάλου τμήματος του νέου νόμου-πλαίσιο όποτε και όπου αυτή συμβεί καθώς επίσης και για να αντιπαρατεθούμε με αποφασιστικότητα σ' όλες τις μορφές που θα πάρει το επόμενο διάστημα η επίθεση από την πλευρά του κεφαλαίου και του πολιτικού του προσωπικού.
Στο πλαίσιο αυτό, εδώ και κάποιους μήνες έχει συγκροτηθεί μια επιτροπή αγώνα φοιτητών εργαζομένων στη σχολή θετικών επιστημών που στόχο έχει τη δημιουργία σταθερών σχέσεων μεταξύ μας, την αλληλοενημέρωση, το συντονισμό και την ανάληψη πρωτοβουλιών και δράσεων. Καλούμε όλους τους συναδέλφους φοιτητές και εργαζόμενους να συμμετέχουν ενεργά στις επιτροπές αγώνα καθώς και να ενισχύσουν τις διαδικασίες των συλλογών μας, τις Γενικές Συνελεύσεις.
Επόμενες επιτροπές αγώνα: 8 & 22 Μάη
11.30 αίθουσα Καραπιπέρη (τμήμα Φυσικής)
Να δυναμώσουμε τις κοινότητες αγώνα στη βάση της αλληλεγγύης και της γνώσης των κοινών ταξικών μας συμφερόντων
κάλεσμα : Επιτροπή αγώνα φοιτητών - εργαζομένων Σ.Θ.Ε.
κάλεσμα : ΕΕΚ
ΤΙΜΗ ΣΤΗΝ ΚΟΚΚΙΝΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ
Επανάσταση Λαέ για την Εργατική εξουσία
Προσυγκέντρωση ΕΕΚ 10 π.μ. Μουσείο
Η φετινή απεργία της 1ης Μάη πρέπει να σηματοδοτήσει μια επιτάχυνση της εργατικής επαναστατικής πάλης στον ταξικό-κοινωνικό πόλεμο που μαίνεται διεθνώς και στην Ελλάδα στην 5η χρονιά μετά το ξέσπασμα της παγκόσμιας καπιταλιστικής χρεοκοπίας. Η αναγκαιότητα να αναπτύξουμε την πολιτική ανεξαρτησία της εργατικής τάξης από κάθε απόπειρα των αφεντικών να φορτώσουν την κρίση του συστήματός τους στις πλάτες μας είναι μεγάλη.
ΤΙΜΗ ΣΤΗΝ ΚΟΚΚΙΝΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ
Επανάσταση Λαέ για την Εργατική εξουσία
Η φετινή απεργία της 1ης Μάη πρέπει να σηματοδοτήσει μια επιτάχυνση της εργατικής επαναστατικής πάλης στον ταξικό-κοινωνικό πόλεμο που μαίνεται διεθνώς και στην Ελλάδα στην 5η χρονιά μετά το ξέσπασμα της παγκόσμιας καπιταλιστικής χρεοκοπίας. Η αναγκαιότητα να αναπτύξουμε την πολιτική ανεξαρτησία της εργατικής τάξης από κάθε απόπειρα των αφεντικών να φορτώσουν την κρίση του συστήματός τους στις πλάτες μας είναι μεγάλη.
H πρωτομαγιά τιμά την πάλη της παγκόσμιας εργατικής τάξης για την απελευθέρωση της κοινωνίας από τα ταξικά δεσμά. Εγκαθιδρύθηκε από την αιματηρή εξέγερση των εργατών του Σικάγο το 1886 και στη συνέχεια ενσωματώθηκε στο οπλοστάσιο της παγκόσμιας σοσιαλιστικής επανάστασης -προπαντός τον Κόκκινο Οκτώβρη του 1917. Κι όμως αυτή η βαμμένη με αίμα απεργία επιχειρείται να γίνει έρμαιο στα άθλια καθεστωτικά παιχνίδια των γραφειοκρατών πρακτόρων των αφεντικών μέσα στο εργατικό κίνημα.
Είναι φανερό ότι τρέμουν την εργατική τάξη. Οι φετινές εκλογές που έχει προκηρύξει η κυβέρνηση Παπαδήμ(ι)ου είναι αδύνατο να δώσουν διέξοδο στην πολιτική και καθεστωτική κρίση που μαστίζει την άρχουσα τάξη και αυτής της χώρας και είναι αδύνατο να εκτονώσουν την οργή και την αγανάκτηση της εργατικής τάξης και του λαού. Το εργατικό κίνημα κρατά το κλειδί των ιστορικών εξελίξεων στα χέρια του καθώς το πρωτοφανές αδιέξοδο του αστικού πολιτικού συστήματος και η καπιταλιστική χρεοκοπία που ρίχνουν το λαό στην άβυσσο δε μπορούν να αντιμετωπιστούν με αστικά μέσα. Η δυσωδία των σκανδάλων των κάθε λογής Τσοχατζόπουλων είναι αξεχώριστη από την επιθανάτια κρίση των διαπλεκόμενων κομματικών αστικών μηχανισμών που επί χρόνια έκλεψαν σα λωποδύτες το λαό και τώρα είναι αντιμέτωποι με την οργή του. Κι όμως είναι αυτοί που συνεχίζουν να είναι στην εξουσία και να καταδικάζουν έναν ολόκληρο λαό στην εξαθλίωση. Να επισπεύσουμε την ανατροπή τους!
Ο χρόνος μετράει αντίστροφα καθώς η κρίση μεταδίδεται από τον ευρωπαϊκό νότο στις χώρες του Βορά θίγοντας την υπόσταση της Ισπανίας, της Ιταλίας ακόμα και της ίδιας της Γαλλίας. Το ιμπεριαλιστικό οικοδόμημα της Ε.Ε των Μερκοζί είναι στη χειρότερη κρίση της ιστορίας του. Η ήττα του Σαρκοζύ στον πρώτο γύρο των εκλογών και η κατάρρευση της Κυβέρνησης στην Ολλανδία σηματοδοτούν μια επιδείνωση της καθεστωτικής κρίσης και πυροδοτούν με τη σειρά τους μια νέα σπείρα οικονομικής αποσταθεροποίησης σε όλη την βουτηγμένη στην ύφεση Ευρώπη, με ανεξέλεγκτες διεθνείς συνέπειες πρώτα από όλα στις ΗΠΑ.
Η ευρωπαϊκή εργατική τάξη βρίσκεται μπροστά στη μεγαλύτερη πρόκληση της ιστορίας της. Την ίδια στιγμή η ενίσχυση των φασιστών τύπου Λεπέν και της πολυδιαφημιζόμενης από τα καθεστωτικά μμε Χρυσής Αυγής πρέπει να σημάνουν συναγερμό. Το κεφάλι της αντεπανάστασης που τρέφεται από το ίδιο το ρατσιστικό αστικό κράτος των πογκρόμ ενάντια στους μετανάστες, μπορεί και πρέπει να κοπεί με τα μέσα της εργατικής ταξικής πάλης πριν γίνει επικίνδυνο για την ύπαρξη της εργατικής τάξης και του δικαιώματός της να αγωνίζεται ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα διεκδικώντας έναν καλύτερο κόσμο. Η υπεράσπιση των μεταναστών είναι ζήτημα ζωής και θανάτου για όλη την εργατική τάξη.
Το ΕΕΚ-Τροτσκιστές καλεί τους εργαζόμενους και τη νέα γενιά να συμμετάσχουν στη πρωτομαγιάτικη απεργιακή διαδήλωση καταδικάζοντας στην πράξη τόσο τις άθλιες φιέστες τύπου ΓΣΕΕ όσο και την αποπροσανατολιστική απόφαση των σταλινικών στο όνομα μάλιστα της απεργίας των Χαλυβουργών. Στις σημερινές συνθήκες η πάλη για την υπεράσπιση των κοινωνικών κατακτήσεων των εργαζόμενων από τις επιθέσεις των τροϊκανών και των υπαλλήλων τους και η πάλη των εργατών ενάντια στα αποθρασυνόμενα αφεντικά είναι άρρηκτα δεμένη με την πάλη για την ανατροπή της αστικής εξουσίας και της κυβέρνησης του κεφαλαίου μέσω μιας ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ, για την εγκαθίδρυση της εργατικής εξουσίας για τη σοσιαλιστική αναδιοργάνωση της κοινωνίας. Με αυτόν τον στόχο να χτίσουμε το Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα της νίκης. Για μια Κόκκινη Ελλάδα σε μια Κόκκινη Σοσιαλιστική Ευρώπη. Για τον ελευθεριακό κομμουνισμό
πηγή : http://athens.indymedia.org/calendar/event.php?id=37685
Όλοι στην ταξική συγκέντρωση
Όλοι στην ταξική συγκέντρωση, Αθήνα- Μουσείο, 10.30 π.μ.
Όλοι στις ταξικές συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις σε κάθε πόλη.
.
1η ΜΑΗ 2012
Να τους ανατρέψουμε! Με ένα νέο εργατικό κίνημα αντεπίθεσης. Με δυνατή αντικαπιταλιστική Αριστερά!
.
Αυτοί που κατέχουν τον πλούτο αυτής της χώρας και της κοινωνίας, τον πλούτο που παράγει η εργαζόμενη πλειοψηφία, είναι πολύ ξεκάθαροι: θέλουν να μας τα πάρουν όλα! Μέσα στην ιστορική και βαθιά κρίση του συστήματός τους, του καπιταλισμού, το οποίο βασίζεται στην εκμετάλλευση, το κέρδος, τον ανταγωνισμό, ζητάνε από τους εργαζόμενους να πληρώσουν «τα σπασμένα». Να σώσουμε τα κέρδη τους. Οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές, οι εργοδότες, με τις πλάτες της ΕΕ και του πολιτικού τους προσωπικού ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΛΑΟΣ και τα δεκανίκια τους (κεντρο-δεξιά και δήθεν κεντρο-αριστερά κόμματα-αναχώματα), μας έβαλαν να πληρώσουμε 30 δις για εξοπλισμούς μόνο την τελευταία 10ετια. Δεν πληρώνουν φόρους και εισφορές, «τα παίρνουν» από κάθε λογής επιδοτήσεις και ενισχύσεις, έχουν σκανδαλώδεις φοροαπαλλαγές και ελαφρύνσεις. Έβγαλαν 600 δις στην Ελβετία και αλλού, μετέφεραν τα εργοστάσια τους όπου είχε μισθούς πείνας για να έχουν χαμηλό κόστος. Αγόρασαν βίλες και κότερα δισεκατομμυρίων στο εξωτερικό, τώρα μέσα στην κρίση. Όλοι αυτοί δύο χρόνια τώρα, στο όνομα των χρεών που οι ίδιοι δημιούργησαν, απαιτούν από τον κόσμο της δουλειάς, τους νέους, το λαό, να «σώσουν την πατρίδα», να υποταχτούν στη χούντα των τραπεζιτών, της ΕΕ και του ΔΝΤ, να υποκύψουν στο δίλημμα «ευρώ η χάος».
.
Το μέλλον μας δεν είναι ο βάρβαρος καπιταλισμός!
Η επίθεση μπορεί να ανατραπεί με αντικαπιταλιστική πάλη!
Τα μνημόνια, τα χρέη, η ύφεση κ.λπ. δεν είναι «ελληνικό φαινόμενο». Είναι μια παγκόσμια κρίση του καπιταλισμού, που εξαπλώνεται από τις χώρες του ευρωπαϊκού νότου έως τις μεγάλες μητροπόλεις του συστήματος. Η αντίσταση απέναντι στην αντιλαϊκή και βάρβαρη πολιτική των μνημονίων, των δανειακών συμβάσεων, των απολύσεων και των μισθών πείνας, της καταστολής και της σύγχρονης χούντας του κεφαλαίου για να είναι ουσιαστική και αποτελεσματική, πρέπει να είναι αντίθεση και αντίσταση απέναντι στο ίδιο το κεφάλαιο, τις κυβερνήσεις του, τους υπερεθνικούς οργανισμούς του όπως η Ε.Ε. Να χτυπάει στην καρδιά του αντιπάλου, τον ίδιο τον καπιταλισμό. Για να επιβιώσουμε πρέπει να τους ανατρέψουμε. Για να ζήσουμε μια αξιοπρεπή ζωή πρέπει ο πλούτος και η εξουσία να περάσει στα χέρια των εργαζόμενων.
Ώρα να οργανωθούμε αλλιώς!
Η βίαιη επίθεση της πραγματικής τρόικας, δηλαδή του ελληνικού κεφαλαίου-εργοδοσίας, των υπερεθνικών συμμαχιών των καπιταλιστών όπως η ΕΕ και το ΔΝΤ και οι κυβερνήσεις τους, ανασυγκροτούν το σύστημά τους, ξεθεμελιώνοντας όλα τα δικαιώματα των εργαζομένων, κατακτήσεις ενός αιώνα. Σήμερα χρειάζεται ένα νέο ΣΙΚΑΓΟ της σύγχρονης εργατικής τάξης. Αν το 1897 οι εργάτες κατέκτησαν το 8-ωρο και αυξήσεις στις αμοιβές, σήμερα χρειάζεται να δημιουργήσουμε ξανά ένα εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα που να στοχεύει στις αιτίες και τους ένοχους. Να γράψει τη δική του ιστορία, ανατρέποντας την επίθεση, δημιουργώντας ρήγματα και νίκες. Δεν φτάνει ότι είχαμε, στη νέα κατάσταση υπάρχουν νέα καθήκοντα: Θέλουν να διαλύσουν κάθε έννοια συλλογικής διαπραγμάτευσης και στάσης. Να ξεσαλώσουν όλοι μαζί, εργοδότες, κυβερνήσεις, τρόικα ενάντια σε κάθε εργαζόμενο ατομικά. Γι΄ αυτό απαιτείται να χτίσουμε νέες μορφές συλλογικότητας, πάλης και αλληλεγγύης. Συνδικάτα και σωματεία βάσης σε κάθε επιχείρηση, γραφείο, κατάστημα. Συντονισμούς σωματείων και αγώνων. Συνελεύσεις στους χώρους δουλειάς και κλάδους που θα αποφασίζουν για την πάλη, τα αιτήματα, το μέλλον μας. Επιτροπές αγώνα και κάθε όργανο και συλλογικό θεσμό που να μπορεί να υπερβεί την υποταγή, τη γραφειοκρατία, τον πολιτικό και ιδεολογικό αφοπλισμό του κυβερνητικού και αστικού συνδικαλισμού της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ και των περισσότερων ομοσπονδιών. Σήμερα, κρατώντας τις καλύτερες παρακαταθήκες του εργατικού και συνδικαλιστικού κινήματος των προηγούμενων δεκαετιών, μπορούμε και πρέπει να ξεκινήσουμε τη συλλογική προσπάθεια για ένα νέο, ταξικά ανασυγκροτημένο, πολιτικά επικίνδυνο και απειλητικό για την εργοδοσία και τους εκπροσώπους της, εργατικό-συνδικαλιστικό κίνημα. Μαχητικό και αποφασιστικό, για να είναι νικηφόρο. Ικανό να «κατεβάζει διακόπτες» και να προκαλεί πραγματικά πλήγματα στην καπιταλιστική οικονομία, να απειλεί τα κέρδη τους, γιατί αυτό είναι που φοβούνται, αυτό είναι που τους πονάει. Γι΄ αυτό αφηνιάζουν κάθε φορά που οι ναυτεργάτες δένουν τα πλοία, οι εργάτες κλείνουν τα εργοστάσια και δεν παράγουν, όπως οι ηρωικοί χαλυβουργοί. Να αλλάξει ο φόβος στρατόπεδο!
Τα ζητάμε όλα για να ζήσουμε!
Κομμουνιστική απελευθέρωση από τα δεσμά της εκμετάλλευσης,
του κέρδους, της καταπίεσης
Το ΝΑΡ καλεί όλους τους εργαζόμενους, τους άνεργους, ιδιαίτερα τη νέα βάρδια της εργατικής τάξης, να πάρουν την υπόθεση και τους αγώνες στα χέρια τους. Να απορρίψουν με ταξική αποφασιστικότητα τα τρομοκρατικά διλήμματα τύπου «Ε.Ε.-ευρώ ή χάος», «ατομική σύμβαση ή απόλυση», «μείωση μισθών ή τίποτα», θυσίες για 30 χρόνια ακόμα (τουλάχιστον) ή ακυβερνησία, χρεοκοπία και χάος. Είναι τα διλήμματα των εργοδοτών, του κεφαλαίου και του πολιτικού τους συστήματος για να μας υποτάξουν. Για να αποδεχτούμε το ρόλο του σύγχρονου δούλου στα σκλαβοπάζαρα της μισθωτής εκμετάλλευσης και δουλείας. Το πραγματικό δίλημμα είναι: συνέχιση της βάρβαρης πολιτικής τους, του σύγχρονου κοινωνικού μεσαίωνα ή ανατροπή τους. Ο πλούτος και η εξουσία στην ισχνή μειοψηφία ή στα χέρια όσων παράγουν τον πλούτο; Ο καθένας μόνος του και ηττημένος ή όλοι μαζί, επικίνδυνοι, ικανοί και αποφασιστικοί απέναντι στο συρφετό των εκμεταλλευτών; Χρεοκοπημένος καπιταλισμός της παρακμής και κρίσης ή νέα κομμουνιστική προοπτική απελευθέρωσης;
Σήμερα μπορούμε και πρέπει να δημιουργήσουμε ένα μαζικό πανεργατικό αγωνιστικό μέτωπο ρήξης και ανατροπής της επίθεσης, ικανό να συνενώσει τα ρυάκια της αντίστασης, τις φωνές της οργής και αγανάκτησης, σε ένα μεγάλο ποτάμι αμφισβήτησης και ανατροπής της επίθεσης και των εκφραστών της. Να αλλάξουμε έτσι τους κοινωνικούς και πολιτικούς συσχετισμούς, βελτιώνοντας τη θέση και ζωή μας, στο δρόμο της απελευθέρωσής μας από τα δεσμά της σύγχρονης χούντας του κεφαλαίου.
Να κάνουμε ΑΝΤΑΡΣΥΑ στους χώρους δουλειάς, τους αγώνες
αλλά και στις εκλογές...
Μια αριστερά που μιλάει και αγωνίζεται για την επαναστατική ανατροπή του συστήματος της εκμετάλλευσης και γι΄ αυτό μπορεί να αγωνίζεται αποτελεσματικά και σήμερα για νίκες και ρήξεις, αξίζει να ενισχυθεί και στις εκλογές της 6ης Μάη. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, μέτωπο της αντικαπιταλιστικής, επαναστατικής και κομμουνιστικής αριστεράς, σε καλεί για ψήφο αγώνα και ελπίδας για μια άλλη προοπτική, στο δρόμο της αντικαπιταλιστικής ανατροπής. Για να ενισχυθούν αποφασιστικά οι αγώνες ενάντια στη βάρβαρη πολιτική ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΕΕ-ΔΝΤ-κεφαλαίου. Για να τιμωρηθούν και καταδικαστούν αποφασιστικά όχι μόνο τα μνημόνια και οι δυνάμεις που τα στηρίζουν, αλλά συνολικά η τρομοκρατία των τραπεζών, του κεφαλαίου, της τρόικας. Για να περάσει η εξουσία και ο πλούτος στα χέρια των εργαζομένων. Αυτή την προοπτική αξίζει να στηρίξουν οι εργαζόμενοι!
- Στο δρόμο του Σικάγο, οι εργαζόμενοι μπορούν να νικήσουν!
- Στον καπιταλισμό της παρακμής απαντάμε με τον κομμουνισμό της νέας εποχής!
- Όλα για όλους! Ισότητα, ελευθερία, διεθνισμός των εργαζομένων.
.
κάλεσμα : Νέο Αριστερό Ρεύμα, Μάης 2012
Πρωτομαγιά 2012 : Μπορούμε να νικήσουμε !
κάλεσμα : ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Η φετινή πρωτομαγιά βρίσκει περισσότερο από ποτέ τον κόσμο της εργασίας αντιμέτωπο με τον κανιβαλισμό των διαρκών μνημονίων. Το κεφάλαιο, η ΕΕ και του ΔΝΤ οργανώνουν μια άγρια επίθεση ενάντια στην εργατική τάξη και τον λαό, επιδιώκουν την κατάργηση κάθε δικαιώματος, τον οδηγούν στην κοινωνική, οικονομική και πολιτιστική εξαθλίωση, για να ξεπεράσει ο καπιταλισμός την βαθιά ιστορική του κρίση.
Στην χώρα μας οι εργαζόμενοι βρίσκονται εδώ και δυο χρόνια αντιμέτωποι με την λαίλαπα του Μνημονίου. Η πραγματική τρόικα το ελληνικό και ξένο κεφάλαιο βιομήχανοι και τραπεζίτες, το αστικό πολιτικό σύστημα (τα κόμματα του μαύρου μετώπου, τα ΜΜΕ, κλπ) και οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί ΕΕ-ΔΝΤ έχουν συνασπισθεί για να συντρίψουν την εργατική τάξη και τον λαό. Δυο χρόνια τώρα βρίσκουν μπροστά τους την αντίσταση πλατιών κομματιών της κοινωνίας, τα απεργίες και τις διαδηλώσει, τις «πλατείες» και τις καταλήψεις, τα παλλαικά συλλαλητήρια. Βρίσκουν ένα κίνημα που με την διαρκή του δράση και τις μεγαλειώδεις κορυφώσεις του τον Μάη του 2010, τον Ιούνη και τον Οκτώβρη του 2011, τον Φλεβάρη του 2012 έβαλε σε κρίση το πολιτικό σκηνικό, σμπαράλιασε τα «μνημονιακά κόμματα», τους υποχρέωσε να οδηγηθούν στις εκλογές που έρχονται.
Απέναντι σε αυτή την νέα κατάσταση η ηγεσία της ΓΣΣΕ και αρκετών ομοσπονδιών συνέχισαν την λογική του «συνομιλητή», του «κοινωνικού εταίρου», και της «ρεαλιστικής προσαρμογής». Μέχρι και «εθνικό μέτωπο» με τον ΣΕΒ επιδίωκαν να διαμορφώσουν την κρίσιμη περίοδο της υπογραφής της νέας «δανειακής σύμβασης» δείχνοντας πόσο βαθιά είναι ποτισμένη η συνδικαλιστική γραφειοκρατία από το δηλητήριο της αστικής ιδεολογίας και πολιτικής, τα κριτήρια της 'εθνικής οικονομίας» και της «ανταγωνιστικότητας», πόσο δεσμευμένη στις πολιτικές προτεραιότητες του συστήματος. Η εργατική Πρωτομαγιά είναι πρώτα από όλα μια μάχη για την ταξική ανασυγκρότηση και την αγωνιστική ταξική ενότητα των ίδιων των εργαζόμενων, όλων των αγωνιζόμενων δυνάμεων.
Τα κόμματα του «μαύρου μετώπου» επιδιώκουν μέσα από τις εκλογές όχι μόνο να νομιμοποιήσουν την μέχρι τώρα πολιτική τους, αλλά κυρίως για να κλιμακώσουν μια άγρια επίθεση στα κοινωνικά δικαιώματα και την δημοκρατία. Μισθοί Βουλγαρίας, διάλυση και ιδιωτικοποίηση της παιδείας και της υγείας, μαζικό ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου, του περιβάλλοντος, των νερών και της ενέργειας, των πάντων, στους «δανειστές» και τους «επενδυτές».
Τα κόμματα του «μαύρου μετώπου» με τις επιθέσεις τους στις απεργίες, στους μετανάστες και την Αριστερά, πριμοδοτούν ανοιχτά τους διάφορους Λεπέν (όπως κάνει ο Σαρκοζί στην Γαλλία), τους ταγματασφαλίτες - φασίστες της Χρυσής Αυγής και τους Καρατζαφύρερ (όπως κάνει ο Χρυσοχοϊδης). Πρέπει και μπορούμε να τους σταματήσουμε! Η εργατική Πρωτομαγιά είναι μέρα διεθνιστικής ταξικής αλληλεγγύης, ντόπιων και μεταναστών εργατών και εργατριών, μέρα που τα συνθήματα «εργάτες ενωμένοι - ποτέ νικημένοι», «ποτέ ξανά φασισμός» πρέπει να ακουστούν δυνατά!
Οι εργαζόμενοι δεν έχουνε ζωή μέσα στην πολιτική των μνημονίων, στο ευρώ και την ΕΕ. Ο σημερινός καπιταλισμός της κρίσης, της οικολογικής καταστροφής και του κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού δεν έχει να μας προσφέρει τίποτα.
Μόνο ο δρόμος της αντικαπιταλιστικής ανατροπής της επίθεσης που οδηγεί στην εξουσία των εργαζόμενων μπορεί να αποτελεί για εμάς απάντηση. Η καταγγελία της δανειακής σύμβασης, η παύση πληρωμών και η διαγραφή του χρέους, η έξοδος από το ευρώ και την ΕΕ, η εθνικοποίηση των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων, οι αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις και γενικά η αναδιανομή του πλούτου, ο γενικευμένος εργατικός και λαϊκός έλεγχος παντού σε κάθε πτυχή ης κοινωνίας, του κράτους και της πολιτικής είναι οι άμεσοι πολιτικοί στόχοι που ανακουφίζουν τον κόσμο της δουλειάς, δυναμώνουν τις θέσεις του απέναντι στο κεφάλαιο και το πολιτικό σύστημα και ανοίγουν τον δρόμο για να περάσει ο πλούτος και η εξουσία στα χέρια των εργαζόμενων.
Τον δρόμο αυτό μπορεί να επιβάλλει μόνο ο οργανωμένος λαός. Οικοδομώντας ένα αγωνιστικό μέτωπο ρήξης ανατροπής, με συνδικάτα και σωματεία και όργανα αγώνα στα δικά του χέρια, μπορεί να βάλει φραγμό στην πολιτική-λαιμητόμο των λαϊκών αναγκών και δικαιωμάτων. Ένα μέτωπο των ίδιων των εργαζόμενων, μακριά από τις λογικές του εργοδοτικού συνδικαλισμού σε ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ
Μπορεί να τον επιβάλλει μια άλλη αριστερά πραγματικά αντικαπιταλιστική και επαναστατική. Που θα ξαναφέρει στο σήμερα των αγώνων την ανάγκη μιας κοινωνίας χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση, με τους εργαζόμενους στο τιμόνι, μιας νέας σοσιαλιστικής και κομμουνιστικής προοπτικής. Που θα ενώνεται μέσα στους αγώνες με τα συμφέροντα της εργαζόμενης πλειοψηφίας. Που θα είναι πάντα μαζί με τον κόσμο που παλεύει, χωρίς να υποτάσσει την προοπτική της σε κυβερνητικές λύσης διαχείρισης της επίθεσης, και να στέκεται από έξω και επικριτικά απέναντι στις μεγάλες μάχες του λαού ή σε ότι δεν συμφωνεί μαζί της. Που θα ενώνεται στην μάχη με τον αντίπαλο ξεπερνώντας τον 'εμφύλιο πόλεμο».
Δεν είναι η πρώτη φορά στην ιστορία των ταξικών αγώνων που η εργατική τάξη και ο λαός είναι αντιμέτωποι με τόσο βάρβαρη επίθεση. Σε όλες τις μεγάλες κρίσεις του , σαν την σημερινή ο καπιταλισμός δεν δίστασε να καταφύγει στα πιο αποτρόπαια εγκλήματα, στην πιο στυγνή εκμετάλλευση, σε τοπικούς και παγκόσμιους πολέμους, σε πολιτικές εκτροπές και χούντες! Ας έχουμε καθαρό ότι το ίδιο θα κάνει και τώρα!
Όμως η ανθρωπότητα πήγε μπροστά γιατί απέναντι στην φρίκη αυτή υψώθηκαν το Σικάγο και η κομμούνα, ο Οκτώβρης και ο Μάης, το επαναστατικό ρεύμα παντού στον κόσμο! Μέσα από τον επαναστατικό δρόμο οι λαοί υπεράσπισαν το ψωμί και την ελευθερία τους. Γύρισαν τον τροχό της ιστορίας προς τα μπροστά.
Και όσο και αν οι κυρίαρχες τάξεις θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε ότι η ιστορία τελείωσε, είμαστε βαθιά πεισμένοι ότι το ίδιο θα γίνει και τώρα. Ότι ζήσαμε είναι λίγο μπροστά σε αυτό που έρχεται. Η εργατική τάξη και ο λαός θα νικήσουν!
ΖΗΤΩ Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ!
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλεί στην ΤΑΞΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΚΑΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ ΑΝΕΡΓΩΝ ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΣΤΙΣ 10.30 πμ,.