Πέμπτη 15 Μαρτίου 2012 στις 11.00
Πορεία ενάντια στην ανεργία
Πορεία σήμερα Πέμπτη Ομόνοια 11:00 π.μ από συλλογικότητες ανέργων
Σήμερα στις 11:00 π.μ. διοργανώνεται πορεία από συλλογικότητες ανέργων. Ως συνέλευση στηρίζουμε αυτή τη δράση. Ακολουθεί η αφίσα της πορείας
Να μην περάσει ο εργασιακός μεσαίωνας!
ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΜΑΣΤΕ ΤΙΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ, ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ
ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ ΚΑΙ ΑΓΩΝΕΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
Η νέα «δανειακή σύμβαση» -σε απόλυτη συνάφεια με τις οδηγίες της ΕΕ-είναι το μανιφέστο του κεφαλαίου ενάντια στην εργατική τάξη και τον λαό που ολοκληρώνει την πλήρη αλλαγή του εργασιακού μοντέλου που ξεκίνησε με το Μνημόνιο και το Μεσοπρόθεσμο στην κατεύθυνση της πλήρους διάλυσης κάθε δικαιώματος, ρυθμιστικού πλαισίου και εργατικής συλλογικότητας, ώστε να κυριαρχήσει στην αγορά εργασίας η απόλυτη εκμετάλλευση, η εξατομίκευση και η υποταγή στην εργοδοτική εξουσία.
Τα βασικά στοιχεία της δανειακής σύμβασης περιλαμβάνουν:
1. Μείωση των ελάχιστων μισθών της ΕΓΣΣΕ κατά 22% και 32% για τους νέους εργαζόμενους κάτω των 25.
Αναστολή των ωριμάνσεων μέχρι η ανεργία να πέσει κάτω του 10%.
Την ουσιαστική κατάργηση του ΟΜΕΔ αφού η προσφυγή στην διαιτησία μπορεί πλέον να γίνει μόνο κοινά με την εργοδοσία.
Καταργούνται οι ΣΣΕ αορίστου χρόνου. Σε περίπτωση που δεν υπογραφεί νέα Σύμβαση, τότε η αμοιβή επανέρχεται αυτόματα στον βασικό μισθό της κλαδικής Σύμβασης συν τα 4 επιδόματα (ωρίμανσης, τέκνων, εκπαίδευσης, βαρέα και ανθυγιεινά) έως την νέα σύμβαση ή υπογράφονται ατομικές συμβάσεις.
2.Τα ασφαλιστικά ταμεία πάνε για πλήρη ΔΙΑΛΥΣΗ! Ο συνδυασμός του «κουρέματος» των αποθεματικών των ταμείων, της κατάρρευσης των μισθών στον ιδιωτικό τομέα και της έκρηξης της ανεργίας οδηγούν αντικειμενικά τα ταμεία σε ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ. Και όχι μόνο αυτό. Στα κείμενα της δανειακής σύμβασης προβλέπεται και η ρευστότητα που θα δοθεί στα ταμεία λόγω της συμμετοχής τους στο PSI να πάει για το χρέος!!
3. Το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας με προτεραιότητα στην ιδιωτικοποίηση της ενέργειας με την άμεση ιδιωτικοποίηση της ΔΕΠΑ και των θυγατρικών της (ΔΕΣΦΑ, ΕΠΑ κλπ), και τμημάτων της ΔΕΗ.
4. Την μείωση των δαπανών για την υγεία σε λιγότερο από το 6% του ΑΕΠ.
5.Ξεκίνημα στο Δημόσιο των «αξιολογήσεων» από τους «εμπειρογνμώμονες» προκειμένου να υπάρξει κατάργηση οργανισμών, αναδιοργάνωση και 15.000 απολύσεις στο 2012, στα πλαίσια της στρατηγικής για 150.000 χιλ απολύσεις μέχρι το 2015.
6. Ειδικά για την νεολαία πλάι στα μέτρα που ήδη έχουν παρθεί στην δανειακή Σύμβαση προβλέπεται: Η μείωση του βασικού μισθού στο 32%!!. Δηλαδή ο βασικός μισθός για τους νέους μέχρι 25 χρονών θα είναι 530 € μικτά.. Η μείωση κατά 10% των κονδυλίων για σίτιση, στέγαση στα ΑΕΙ. Κατάργηση των κονδυλίων για σίτιση-στέγαση στις σχολές μαθητείας του ΟΑΕΔ. Ριζική μείωση των κονδυλίων για εργαστήρια σε ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ, και γενικά την τεχνική εκπαίδευση.
ΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΜΑΣ ΘΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΜΕ ΤΙΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ
Απέναντι σε αυτή την επίθεση οι υποταγμένες συνδικαλιστικές πλειοψηφίες σε ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ ακολουθούν μια απαράδεκτη και καταστροφική γραμμή, αναπαράγοντας το δίλημμα: είτε 22% «συντεταγμένη» μείωση των μισθών ή «χαοτικές» μειώσεις άνω του 50% σε περίπτωση που δεν υπογραφούν νέες συμβάσεις που θα εμπεριέχουν την μείωση.
Στο δημόσιο αντίστοιχα αποδέχεται το «μισθολόγιο-φτωχολόγιο» και παζαρεύει τα ψίχουλα της πείνας των διάφορων επιδομάτων (ΟΤΑ), ή τις λίστες αυτών που θα απολυθούν και αυτών που θα μείνουν, επιχειρώντας μέσα από αυτή την αθλιότητα να διατηρήσει τον μηχανισμό της!
Απορρίπτουμε και καταγγέλλουμε αυτήν την τακτική! Καμιά μείωση μισθών! Αγωνιστική, ταξική ενότητα των εργαζόμενων για να μην βάλουν οι ίδιοι ταφόπλακα και με την υπογραφή τους στα δικαιώματά τους.
Πρέπει να έχουμε καθαρό ότι η εργοδοσία έχει ανάγκη την υπογραφή των συνδικάτων για μια άμεση και συνολική μείωση των μισθών!. ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΝ!
Το πιο άμεσο, το πιο επείγον καθήκον είναι να αποτραπεί με κάθε τρόπο η υπογραφή από μέρους των κλαδικών συνδικάτων και της ΓΣΕΕ νέες Συλλογικές συμβάσεις με μειωμένους μισθούς!! Καμιά μείωση μισθών. Εφαρμογή της ΕΓΣΣΕ και των κλαδικών συμβάσεων. Να δοθούν οι αυξήσεις του Ιούλη.
Καμιά απόλυση, καμιά αξιολόγηση στο δημόσιο. Όχι στην αντιδραστική αναδιάρθρωση του δημόσιου.
Όχι στην προγραμματισμένη διάλυση των ασφαλιστικών ταμείων. Δημόσια δωρεάν υγεία για όλους, μείωση των χρόνων συνταξιοδότησης, αξιοπρεπείς συντάξεις για όλους.
Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις. Εθνικοποίηση χωρίς αποζημίωση των τραπεζών, των επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας και των επιχειρήσεων που εγκαταλείπουν οι εργοδότες τους, με λαϊκό εργατικό έλεγχο.
Άμεσα μέτρα κατά της ανεργίας τώρα! επίδομα ανεργίας χωρίς προϋποθέσεις, πλήρης πρόσβαση στην υγεία, την εκπαίδευση και τις άλλες κοινωφελείς υπηρεσίες όλων των ανέργων. Μείωση των ωρών δουλειάς, και των χρόνων συνταξιοδότησης για να βρουν άμεσα δουλειά οι νέοι. Άμεσα επαναλειτουργία όλων των κλειστών εργοστασίων
Όχι στα χαράτσια, την αύξηση της φορολογίας στα λαϊκά στρώματα και τις απομακρυσμένες περιοχές. Να αυξηθεί η φορολογία του κεφαλαίου στο 45% για να καλυφθούν τα ελλείμματα.
Κάτω τα Μνημόνια και η δανειακή σύμβαση. Παύση πληρωμών, μη αναγνώριση, διαγραφή του τοκογλυφικού χρέους! Ρήξη με την ΟΝΕ και την ΕΕ.
Συντονισμός Πρωτοβάθμιων Σωματείων:
α) Στη πρώτη γραμμή ο αγώνας για την υπεράσπιση των μισθών και των συμβάσεων. Όλοι μαζί με όλες μας τις δυνάμεις να στηρίξουμε τα επιχειρησιακά και κλαδικά σωματεία που θα ξεκινήσουν την αγωνιστική διεκδίκηση για την υπογραφή ΣΣΕ για να στείλουμε μήνυμα νίκης και αυτοπεποίθησης σε όλη την εργατική τάξη.
β) Συνέχιση-κλιμάκωση-συντονισμός των αγώνων σε κάθε χώρο και κλάδο και νέα πανεργατική απεργία μέσα στον Μάρτη.
Καλούμε τους εργαζόμενους και την νεολαία σε παλλαϊκό ξεσηκωμό στις 24 και 25 Μάρτη. Να μετατρέψουμε τις παρελάσεις σε παλλαικές συγκεντρώσεις ενάντια στην βαρβαρότητα κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ.
Το Σάββατο 24 Μάρτη μαζί με τη νεολαία ενάντια στον εργασιακό μεσαίωνα που ετοιμάζουν.
Την Κυριακή 25 στις γειτονιές και το κέντρο της Αθήνας.
γ) Στην βάση αυτή:
• Συμμετέχουμε και στηρίζουμε πρωτοβουλίες, συσκέψεις και -πάνω άλλο- τις μαχητικές αντιστάσεις των σωματείων για την υπεράσπιση των συλλογικών συμβάσεων εργασία.
• Καλούμε στην σύσκεψη που οργανώνει η επιτροπή «δεν χρωστάμε, δεν πουλάμε, δεν πληρώνουμε» και επιτροπές αγώνα στις 16 του Μάρτη, στις 6.30 στο ΕΚΑ, προκειμένου να συντονίσουμε την δράση μας και με τις άλλες συλλογικότητες για την καλύτερη οργάνωση της παρέμβασής μας στις 24-25 Μάρτη.
• Απευθυνόμαστε σε όλους τους κλαδικούς συντονισμούς (εκπαίδευση, ΔΕΚΟ-δημόσιο, υγεία κλπ), σε αγωνιστικές ομοσπονδίες και σωματεία και άλλες εργατικές συλλογικότητες και καλούμε σε πλατιά συνέλευση το επόμενο διάστημα, προκειμένου να οργανώσουμε πιο αποτελεσματικά την πάλη μας ενάντια στον μεσαίωνα που προωθούν, να συγκροτήσουμε ένα μαζικό, μαχητικό μέτωπο αγώνα και ανατροπής, που θα ξεπερνά την υποταγή, θα ενισχύει την αγωνιστική ταξική ενότητα των εργαζόμενων, θα αποτελεί πραγματικό αντίπαλο στην πολιτική τους.
• Καλούμε σε πορεία ενάντια στην ανεργία στο Υπουργείο Εργασίας, την Πέμπτη 15 Μαρτίου, με συγκέντρωση Ομόνοια στις 11 π.μ, πρωτοβουλία που έχουν πάρει συλλογικότητες ανέργων και ελαστικά απασχολούμενων εργαζόμενων
• ΚΑΝΕΙΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ- ΤΩΡΑ ΟΛΟΙ ΣΤΑ ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ
• ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΣΤΗ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΙΚΩΝ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ
ΜΙΣΘΩΤΟΙ - ΑΠΛΗΡΩΤΟΙ - ΑΝΕΡΓΟΙ: Ενωμένοι και αλληλέγγυοι για τη χειραφετημένη ζωή που μας ανήκει
ΟΛΟΙ/ΕΣ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 15 ΜΑΡΤΙΟΥ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΑΝΕΡΓΩΝ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΟΜΟΝΟΙΑ 11:00
Αυξηθήκαμε και πληθύναμε. Φτάσαμε το ένα εκατομμύριο πια οι άνεργοι, μετρημένοι και πιστοποιημένοι με τη βούλα της κρατικής καταγραφής και την αποδοχή ότι υπάρχουμε και είμαστε το μεγάλο «κοινωνικό» πρόβλημα του συστήματος που κλυδωνίζεται από την πιο μεγάλη και παρατεταμένη κρίση που γνώρισε ποτέ.
Τώρα πια το αποτέλεσμα του σάπιου κόσμου της εκμετάλλευσης, δεν γίνεται να κρυφτεί στο πίσω μέρος της καπιταλιστικής βιτρίνας, να φτιασιδωθεί στους πίνακες των στατιστικών τους στοιχείων, να «εξομαλυνθεί» στα τετράωρα της επισφάλειας και στην γενικευμένη εκ περιτροπής εργασία που μονομερώς αποφασίζουν τα αφεντικά και το κράτος τους και αποδέχονται οι συνένοχοι «κοινωνικοί εταίροι» του εργατοπατερισμού. Η διαρκώς ογκούμενη στρατιά των νεόπτωχων και εξαθλιωμένων εργατών, στερούμενη ακόμη και το «δικαίωμα» της μισθωτής επιβίωσης στα κάτεργα της ταξικής εκμετάλλευσης, εκτός από μια άνευ προηγουμένου ανθρώπινη δυστυχία, μπορεί να γίνει το ακαριαίο μείγμα που μαζί με τα άλλα τμήματα του κοινωνικού αποκλεισμού και τη μαχόμενη εργατική βάρδια θα αποτελέσει τον πυροκροτητή για τις εξεγέρσεις που έρχονται και τις κοινωνικές ανατροπές που όσο ποτέ άλλοτε είναι επίκαιρες και μπορούν να πραγματοποιηθούν.
Αν θέλαμε με απλό τρόπο να περιγράψουμε την κατάσταση, θα λέγαμε ότι στην Ελλάδα των 10.700.000 κατοίκων, οι εργαζόμενοι είναι 4.0000.0000, κι απ' αυτούς 920.000 είναι εγγεγραμμένοι άνεργοι, και έπεται συνέχεια… Καθημερινά πολλές παραγωγικές μονάδες κλείνουν ή απολύουν εργαζόμενους, πετώντας τους στο δρόμο απλήρωτους, ενώ τα αφεντικά «εξαφανίζονται».
Σήμερα πια είναι ελάχιστες έως ανύπαρκτες οι πολυεθνικές- μονοπωλιακές, μεσαίες ή μικρές, επιχειρήσεις που δεν έχουν απολύσει εργαζόμενους. Μηδέ εξαιρουμένου και αυτού που συνηθίσαμε να λέμε δημόσιο τομέα (μόνο ο υπουργός ασφάλειάς έκανε προσλήψεις μπάτσων). Για χιλιάδες πλέον εργαζόμενους δεν υπάρχει ούτε κατώτατος μισθός, ούτε ωράριο, ούτε ασφάλιση. Στο όνομα της οικονομικής κρίσης, οι εργαζόμενοι πληρώνονται κατά τη βούληση του αφεντικού, εργάζονται όποτε και όπως αποφασίσει το αφεντικό, απολύονται με συνοπτικές διαδικασίες, όπου δεν υπάρχει η στοιχειώδης ταξική συγκρότηση, αποδέχονται τις μειώσεις των μισθών και υπογράφουν ατομικές συμβάσεις.
Η ογκούμενη ανεργία έρχεται να λειτουργήσει σαν πολιορκητικός κριός για τους εργαζόμενους και να τους κάνει ακόμα πιο ευάλωτους στις ορέξεις των αφεντικών, στα σχέδιά τους για τις δουλοκτητικού τύπου σχέσεις εργασίας που ετοιμάζουν και υλοποιούν.
Για να γίνουμε ακόμη πιο σαφής, στην Ελλάδα θα οδηγούνται, μέρα τη μέρα, σε παρατεταμένη ανεργία, δηλαδή στην καταστροφή, πάνω από ένα εκατομμύριο εργαζόμενοι, και όσοι θα εργάζονται θα παίρνουν το πολύ 500 ευρώ, σε συνθήκες γαλέρας. Αυτό που αποτελούσε πρόβλεψη πριν λίγο καιρό είναι πια πραγματικότητα.
Εμείς, εργάτες, άνεργοι, υποαπασχολούμενοι, εργαζόμενοι σε μαύρες εργασίες, «μπλοκάκιδες», απλήρωτοι, φτωχοί αγρότες, αυτοαπασχολούμενοι, νέοι και νέες, μετανάστες, είναι η στιγμή που χρειάζεται να συντονίσουμε τη δράση μας και να απαντήσουμε στην κυβέρνηση, στα αφεντικά και το κράτος τους άμεσα.
ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΜΑΣ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΟΥΝ Ή ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ;
Στη δική τους μοναδική διέξοδο, που είναι η καταστροφή χιλιάδων ανθρώπων, είναι η στιγμή να προτάξουμε τη δική μας μοναδική λύση, που είναι η κατάργησή τους, γιατί αξίζει και μπορούμε μέσα από το συλλογικό αγώνα να πραγματώσουμε το χειραφετημένο όραμα, να ζήσουμε τη ζωή που μας ανήκει.
Στη μίζερη, φτωχή, ψεύτικη ζωή, που θέλουν να μας επιβάλουν, τώρα να απαντήσουμε παίρνοντας τη ζωή μας στα χεριά μας.
Δίνοντας άμεσο πρακτικό, υλικό περιεχόμενο σε αυτό το σύνθημα που παλιότερα το χρησιμοποιούσαμε σαν σύνθημα ζύμωσης και που ως προϋπόθεση έχει:
Να παλέψουμε για να καταργήσουμε τα αφεντικά. Κάθε είδους και τύπου αφεντικά και διαμεσολαβητές που μας επιβάλουν οι θεσμοθετημένες εξουσίες και ιεραρχίες. Γνωρίζουμε καλά τις ανάγκες μας και μπορούμε να πάρουμε τα μέσα παραγωγής στα χεριά μας, να αποφασίζουμε εμείς τι θα παράγουμε, πώς θα το παράγουμε και πώς θα το διαθέτουμε.
Είμαστε ικανοί να μάθουμε να διαχειριζόμαστε τις υποθέσεις μας και να μην αναθέτουμε τις λύσεις των προβλημάτων μας σε κάποιους επαΐοντες που ανεξέλεγκτοι και ερήμην μας θα αποφασίζουν για εμάς χωρίς εμάς.
Να επισημάνουμε στους εκμεταλλευτές και στην εξουσία τους ότι δεν είμαστε διατεθειμένοι να αποδεχθούμε τον τρόπο ζωής που θέλουν να μας επιβάλουν.
Είναι η στιγμή που απαιτείται να ενώσουμε όλες μας τις δυνάμεις, σε τοπικό αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο, για να φτιάξουμε ένα πολύμορφο κίνημα που δεν θα στοχεύει μοναχά σε κάποιες παρηγορητικές παροχές απ' τους καπιταλιστές προς τα φτωχά και εξαθλιωμένα θύματά τους, αλλά θα θέτει το κυρίαρχο ζήτημα της εποχής που είναι:
Θα μας καταστρέψουν κατά χιλιάδες πετώντας μας στα σκουπίδια; Ή θα τους ανατρέψουμε και θα τους στείλουμε για πάντα στον σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας;
Ήδη από πολλές πλευρές φτάνουν μηνύματα που μας δείχνουν το δρόμο και μας πείθουν ότι οι εργαζόμενοι αυτού του τόπου δεν θα σκύψουν το κεφάλι. Μπορεί προς το παρόν να μην έχουμε τα αναμενόμενα αποτελέσματα και κάποιες στιγμές να νοιώθουμε ότι ξανά οδηγούμαστε στην ήττα, αλλά τα δυο τελευταία χρόνια το κίνημα στην Ελλάδα έδωσε μάχες, αντιστάθηκε, δημιούργησε ρήγματα στο μέτωπο των αντιδραστικών δυνάμεων, έφερε στην επιφάνεια τα επίκαιρα προτάγματα της εποχής: την ισοτιμία, την αλληλεγγύη και την άμεση δημοκρατία ως προϋπόθεση για την πραγματοποίηση του απελευθερωτικού και αταξικού μέλλοντος που μας ανήκει.
Οι απεργιακές κινητοποιήσεις του περασμένου χρόνου με τους χιλιάδες απεργούς, οι άλλες πολύμορφες κινητοποιήσεις, το κίνημα των πλατειών, οι καταλήψεις των δημόσιων χώρων, η άρνηση πληρωμής των χαρατσιών, η δημιουργία συλλογικοτήτων, κινήσεων και συνελεύσεων στις γειτονιές, οι επιτροπές για την οργάνωση των ανέργων, οι προσπάθειες να λειτουργήσουν συνελεύσεις των εργαζόμενων στους τόπους δουλειάς κόντρα στους εργατοπατέρες και στους πράκτορες της εργοδοσίας, τα πρώτα φύτρα για το χτίσιμο δικτύου ταξικής και κοινωνικής αλληλεγγύης, οι αγώνες των χαλυβουργών, των εργαζομένων στην υγεία, των ανέργων, των εργαζομένων στα μ.μ.ε, τα πρώτα πειράματα εναλλακτικής και αλληλέγγυας οικονομίας, δείχνουν το δρόμο.
Πρέπει και μπορούμε να αλλάξουμε τα πάντα ανακαλύπτοντας τη «νέα» ταξικότητα της εποχής μας στην ολική αντιπαράθεση με τον απαρχαιωμένο και σάπιο κόσμο που αναπαράγουμε με τον ιδρώτα, το αίμα μας και την υποταγή στους εξουσιαστικούς μηχανισμούς. Να γενικεύσουμε τη ρήξη παντού, προτάσσοντας σαν επίκαιρο και εφικτό στόχο την ανάκτηση των κοινωνικών αγαθών που παράγουμε και μας ανήκουν, μη αποδεχόμενοι τις ιδιότητες του μισθωτού σκλάβου, του ανέργου, του επισφαλούς και του απλήρωτου, αλλά του αγωνιζόμενου ανθρώπου που έρχεται να κατακτήσει τη χειραφέτησή του.
Από το 7ο τεύχος της εργατικής εφημερίδας ΔΡΑΣΗ που κυκλοφορεί /ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ