kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Ανοιχτή συνέλευση κοινωνικής κουζίνας

Κοινωνική Κουζίνα κάθε

Κυριακή, Δευτέρα, Πέμπτη

μετά τις 19:00

Συλλογή ειδών κάθε μέρα μετά τις 18:00

ΑΥΤΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΚΟΥΖΙΝΑΣ ΤΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟ

Την τελευταία 15ετια ζούμε αλλεπάλληλες κρίσεις: οικονομικές, διακρατικές, υγειονομικές, κλιματικές κλπ. Κοινή συνισταμένη όλων αυτών των κρίσεων είναι ότι όλοι εμείς - εργαζόμενοι, άνεργοι, φοιτήτριες, αυτoαπασχολούμενοι, γυναίκες, μετανάστριες, και ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα - βιώνουμε μια συνεχή αγωνία για το πως θα τα βγάλουμε πέρα. Πάνω στο έδαφος όλων των κρίσεων, ήρθε να προστεθεί και η ακρίβεια σε όλα τα αγαθά που είναι απαραίτητα για την στοιχειώδη επιβίωση μας, από την τροφή, την ενέργεια, τις μεταφορές μέχρι και τη στέγαση. Από την άλλη, τα αφεντικά είτε συνεχίζουν να πλουτίζουν στις πλάτες μας είτε χάνουν ελάχιστα στη χειρότερη περίπτωση. Το δε κράτος ρυθμίζει έτσι την αγορά ώστε όλα τα προβλήματα που βιώνουμε να εντείνονται παρεμβαίνοντας μόνο για την προστασία των κερδών των εταιρειών ανεξαρτήτως των αναγκών μας. Όλα αυτά μας οδηγούν πολλές φορές στην εύρεση δεύτερης εργασίας, στον δανεισμό, στο συσσωρευμένο στρες είτε απλά στη δυσκολία να καλύψουμε τις ανάγκες μας. Το όλο βίωμα της αγωνίας της καθημερινότητας επιτείνεται και από το αίσθημα ότι είμαστε μόνες και ανήμπορες απέναντι στην βία του κεφαλαίου και του κράτος.

Σε αυτό το πλαίσιο και αντιλαμβανόμενοι τον φαύλο κύκλο της ματαίωσης και της παραίτησης, παίρνουμε την πρωτοβουλία να δημιουργήσουμε μια Κοινωνική Κουζίνα Αλληλοβοήθειας ως μια δομή αντίστασης απέναντι στην ακρίβεια που μας επιφυλάσσει το κρατικοκαπιταλιστικό σύστημα. Από την μία, ερχόμαστε να απαντήσουμε στην ανάγκη για μια πιο ελεύθερη πρόσβαση στη ποιοτική τροφή, από την άλλη επιλέγουμε αυτό να γίνει σε ένα πλαίσιο κοινοτικής αυτοδιαχείρησης συνειδητοποιώντας ότι το κράτος, οι ιδιώτες και κάθε είδους ιεραρχίες μας απομακρύνουν από την αλληλοβοήθεια και την άμεση δράση ώστε να πάρουμε τον έλεγχο των ζωών μας. Στόχος δεν είναι η "φιλανθρωπία" η οποία γίνεται από τον ισχυρό προς τον αδύναμο, αλλά η ισότιμη αλληλεγγύη μεταξύ των καταπιεσμένων.

Μια ακόμη σημαντική διάσταση της κουζίνας μας είναι η οικολογία. Ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια βλέπουμε την κλιματική κρίση να απειλεί και την παραγωγή τροφής αποτελώντας έτσι και ένα παράγοντα της ακρίβειας. Ενώ και η ίδια η υπερπαραγωγή τροφής με μη αρμονικό τρόπο με την φύση μέσω της εντατικής κτηνοτροφίας, της χρήσης φυτοφαρμάκων, της αποψίλωσης των δασών, της μεγάλης χρήσης νερού, της παγκόσμιας μεταφοράς της τροφής και της χρήσης συσκευασιών μιας χρήσης με τον συνεπακόλουθο μεγάλο αριθμό σκουπιδιών αποτελεί βασικό παράγοντα της κλιματικής κρίσης και της περιβαλλοντικής μόλυνσης. Έτσι, ως κουζίνα επιλέγουμε να μαγειρεύουμε κατά το δυνατόν τοπικά και βιολογικά προϊόντα, τουλάχιστον να μειώσουμε σημαντικά το κρέας και να ακολουθήσουμε μια zero waste λογική μειώνοντας το περιβαλλοντικό αποτύπωμα μας.

Η κουζίνα μας αποτελεί μία ανοιχτή δομή όπου το κάθε άτομο μπορεί να συμμετάσχει, να δώσει και να πάρει υποστήριξη. Στόχος είναι η σταθερή και καθημερινή λειτουργία της δομής με μακροχρόνια δέσμευση. Σε αυτήν όλες οι δουλειές, από το μαγείρεμα, τον εφοδιασμό μέχρι και το σερβίρισμα γίνονται κυκλικά δημιουργώντας ένα χώρο συμπερίληψης όλων των καταπιεσμένων και των δεξιοτήτων τους. Έτσι, για μας η τροφή είναι ένα ακόμη μέσο κοινοτικής ανάπτυξης όπου οι εκμεταλλευόμενοι συναντιόμαστε, φτιάχνουμε σχέσεις πρόσωπο με πρόσωπο, σπάμε την εξατομίκευση και τους διαχωρισμούς μεταξύ μας, συνειδητοποιούμε τις αιτίες της φτώχειας μας και οργανωνόμαστε ενάντια στους δυνάστες των ζωών μας. Δεν θέλουμε να καλύψουμε απλά τις ανάγκες μίας κλειστής κοινότητας ανθρώπων, αλλά επιδιώκουμε το συνεχές άνοιγμα σε όλο και μεγαλύτερο αριθμό κόσμου. Άλλωστε, θεωρούμε το κλείσιμο της δομής σε λίγα άτομα ως ένα βασικό παράγοντα αποτυχίας ως προς τους υλικούς και ηθικούς στόχους που βάζουμε. Το κτίσιμο μιας τέτοιας δομής έρχεται να συμπληρώσει όλες τις άλλες μορφές αγώνα ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο όπως οι διαδηλώσεις, οι αυτομειώσεις, τα σωματεία, η αυτομόρφωση, οι συνελεύσεις γειτονιάς, οι πολιτικές συλλογικές και η συλλογική αυτοάμυνα.

Καθώς η δομή της κουζίνας υπάρχει μεν αντιπαραθετικά με το καπιταλιστικό μοντέλο, αναπόφευκτα δεν αναπτύσσεται μέσα σε αυτό, η διαμεσολάβησή της από το χρήμα είναι αναπόφευκτη. Όμως αυτό παίρνει ένα διαφορετικό χαρακτήρα από τον κυρίαρχο στο πλαίσιο του καπιταλισμού και του κράτους. Εδώ, η διαμεσολάβηση του χρήματος γίνεται χωρίς τον αποκλεισμό της κοινωνίας από την τροφή που παράγεται και διανέμεται. Αντίθετα, η τροφή γίνεται προσβάσιμη σε χαμηλή τιμή, λίγο πάνω από τα έξοδα παραγωγής. Έτσι, δημιουργούνται δικλείδες ασφάλειας μέσω μιας προτεινόμενης συνεισφοράς, που από την μία εξασφαλίζεται η βιωσιμότητα της δομής, ενώ από την άλλη τα άτομα συμβάλουν ανάλογα με την δυνατότητά τους. Είναι σημαντικό να τονιστεί η διαφορά στη χρήση του χρήματος. Στη δομή που ξεκινάμε το χρήμα χρησιμοποιείται για την κάλυψη κοινωνικών αναγκών και λειτουργικών εξόδων για την συντήρηση της και όχι για την συσσώρευση ιδιωτικών κερδών. Το χρήμα επομένως λειτουργεί με διαφορετικούς όρους, η διαχείριση του συναποφασίζεται και η αξία του επαναδιαχέεται στην ευρύτερη κοινότητα προς το συνολικό όφελος της.

Απέναντι, λοιπόν, στην ακρίβεια και στο νέο κύκλο επίθεσης που έχουν εξαπολύσει κράτος και αφεντικά και μας έχουν καταδικάσει να δουλεύουμε μια ζωή για να επιβιώσουμε και όχι για να ζούμε, οφείλουμε να οργανώσουμε την αντεπίθεση μας. Δίπλα ο ένας στην άλλη να χτίσουμε δομές αλληλοβοήθειας και να αγωνιστούμε συλλογικά μέσα στις γειτονιές μας, στους χώρους δουλειάς, στα πανεπιστήμια, στις πλατείες διεκδικώντας όσα μας ανήκουν. Η τροφή, η υγεία, η παιδεία, η στέγαση, οι μετακινήσεις, το νερό και το ρεύμα είναι βασικοί πυλώνες στη ζωή μας και όχι προς διάθεση για την κερδοφορία του κεφαλαίου ή/και για την αντικοινωνική του διαχείριση από το κράτος. Ας πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας. Για να μην αγωνιάμε αν θα βγάλουμε τον μήνα, να διεκδικήσουμε την αύξηση των μισθών και την μείωση των τιμών μέχρι τον ολικό έλεγχο όλων των πτυχών της ζωής μας όπου η αυτοδιαχείριση, η άμεση δημοκρατία, η οικολογία και η συμπερίληψη όλων των φύλων, των φυλών και των σεξουαλικοτήτων θα είναι πραγματικότητα. Για να ζήσουμε μια ζωή σαν άνθρωποι ελεύθεροι. Για μια ζωή με νόημα.

Self presentation of the Social Kitchen of Social Space for Freedom Scholio

For the past 15 years, we have been experiencing successive crises - economic, geopolitical, health-related, ecological, and more. The common thread running through all these crises is that all of us - workers, unemployed people, students, self-employed individuals, women, migrants, and LGBTQ+ people - are caught in a constant struggle to make ends meet. On top of all these crises, we now face skyrocketing prices on all essential goods necessary for our basic survival, from food and energy to transportation and housing. Meanwhile, bosses either continue to profit off our backs or, at worst, suffer minimal losses. The state, for its part, regulates the market in ways that deepen the hardships we face, intervening only to protect corporate profits, regardless of our needs. As a result, many of us are forced to take on second jobs, go into debt, endure relentless stress, or simply struggle to meet our basic needs. This daily experience of anxiety is further intensified by the feeling that we are alone and powerless in the face of the violence of capital and the state.

In this context, recognizing the vicious cycle of frustration and resignation, we take the initiative to create a Social Kitchen as a structure of resistance against the high cost of living imposed by the state-capitalist system. On the one hand, we respond to the need for freer access to quality food; on the other hand, we choose to do this within a framework of community self-management, realizing that the state, private interests, and all forms of hierarchy alienate us from mutual aid and direct action, both essential for reclaiming control over our lives. The goal is not "charity," which flows from the powerful to the weak, but equal solidarity among the oppressed.

Another crucial aspect of this initiative is ecology. In recent years, we have seen the climate crisis threatening food production, becoming yet another factor driving the cost of living higher. At the same time, the very system of industrial food overproduction, disharmonious with nature, plays a major role in environmental destruction. Intensive animal farming, pesticide use, deforestation, excessive water consumption, global food transport, and single-use packaging all contribute to the climate crisis and environmental pollution through massive waste production. We choose to cook with local and organic ingredients whenever possible, significantly reduce meat consumption, and adopt a zero-waste approach to minimize our environmental footprint.

Our kitchen is an open structure where anyone can participate, offer, and receive support. The goal is to ensure its stable and daily operation with a long-term commitment. All tasks, from cooking and supply management to serving, are carried out in rotation, creating a space that includes all oppressed people and their skills. For us, food is more than sustenance; it is a means of community-building. It is where we come together, form face-to-face relationships, break through isolation and divisions, recognize the root causes of our poverty, and organise against those who oppress our lives. We do not seek to serve the needs of a closed group, but rather to continuously expand and include more people. We consider the isolation of the structure into a small circle of participants a key factor in failing both our material and ethical goals. Building such a structure complements all other forms of struggle against the state and capital - demonstrations, price reductions through direct action, labor unions, self-education, neighborhood assemblies, political collectives, and collective self-defense.

While our kitchen operates in direct opposition to the capitalist model, it inevitably develops within it, making some level of financial mediation unavoidable. However, this mediation takes on a different character than that imposed by capitalism and the state. Here, money does not serve as a barrier, excluding people from accessing food. Instead, food remains accessible at a low cost, just above production expenses. This model ensures sustainability through a suggested contribution, allowing individuals to contribute according to their means while securing the structure's viability. It is crucial to emphasize the fundamental difference in how money is used. In our initiative, money is not accumulated for private profit but is directed toward covering social needs and operational expenses necessary to maintain the kitchen. Thus, money operates under different principles: its management is collectively decided, and its value is redistributed within the broader community for the collective good.

Against the rising cost of living and the new wave of attacks unleashed by the state and bosses, who have condemned us to work our entire lives just to survive rather than to truly live, we must organise our resistance. Standing side by side, we must build mutual aid structures and fight collectively in our neighborhoods, workplaces, universities, and public squares, reclaiming what is rightfully ours. Food, healthcare, education, housing, transportation, water, and electricity are fundamental pillars of our lives, not commodities for capitalist profit or tools for the state's antisocial management. It is time to take our lives into our own hands. Not just to escape the anxiety of making it through the month, but to fight for higher wages, lower prices, and ultimately, full control over every aspect of our existence where self-management, direct democracy, ecology, and the inclusion of all genders, races, and sexualities are a lived reality.

To live as free human beings. To live a life with meaning.

TEXTE DE PRÉSENTATION DE LA CUISINE SOCIALE DE L'ESPACE SOCIAL

AUTOGÉRÉ "Sxoleio"

Au cours des quinze dernières années, nous avons traversé des crises successives :

économiques, géopolitiques, sanitaires, climatiques, etc. Ce que toutes ces crises ont en

commun, c'est qu'elles nous plongent, nous-travailleurs.euses, chômeurs.euses,

étudiants.es, auto-entrepreneurs.euses, femmes, migrants.es et personnes

LGBTQI+-dans une angoisse permanente. À ces crises s'ajoute désormais une flambée

des prix touchant tous les biens essentiels à notre survie : alimentation, énergie,

transports, logement. Pendant ce temps, les patrons continuent d'engranger des profits

sur notre dos et subissent des pertes minimes. Quant à l'État, il régule le marché de

manière à intensifier nos difficultés, n'intervenant que pour protéger les profits des

entreprises, sans prendre en compte nos besoins réels.

Cette situation nous pousse souvent à multiplier les emplois, à nous endetter, à accumuler

du stress ou simplement à lutter pour satisfaire nos besoins élémentaires. L'angoisse du

quotidien est renforcée par le sentiment d'être seul.e et impuissant.e face à la violence du

capitalisme et de l'État.

C'est dans ce contexte, et conscients de ce cercle vicieux de résignation et de frustration,

que nous avons décidé de créer une Cuisine Sociale d'Entraide, comme une structure

de résistance face à la flambée des prix imposée par le système capitaliste. D'une part,

nous répondons au besoin d'un accès plus libre à une alimentation de qualité. D'autre

part, nous choisissons d'organiser cette initiative dans un cadre d'autogestion

communautaire, convaincus que l'État, les entreprises privées et toutes formes de

hiérarchie nous éloignent de l'entraide et de l'action directe, nécessaires pour reprendre le

contrôle de nos vies. Notre objectif n'est pas la « charité », qui perpétue un rapport de

domination entre le fort et le faible, mais une solidarité égalitaire entre personnes

opprimées.

Une cuisine solidaire et écologique

Un autre aspect essentiel de notre cuisine est son engagement écologique. Ces dernières

années, la crise climatique menace également la production alimentaire et contribue à

l'augmentation des prix. De plus, le modèle de surproduction agricole non

respectueux de la nature-élevage intensif, usage massif de pesticides, déforestation,

gaspillage d'eau, transport alimentaire mondialisé et emballages jetables-est un facteur

majeur du changement climatique et de la pollution environnementale.

C'est pourquoi notre cuisine privilégie autant que possible l'utilisation de produits locaux

et biologiques, cherche à réduire significativement la consommation de viande et

adopte une approche zéro déchet, afin de limiter notre empreinte écologique.

Une structure ouverte et participative

Notre cuisine est une structure ouverte où toute personne peut participer, apporter et

recevoir du soutien. Son objectif est de fonctionner de manière stable et quotidienne,

avec un engagement à long terme. Toutes les tâches-cuisine, approvisionnement,

service-sont effectuées de manière rotative, créant ainsi un espace inclusif pour toutes

les personnes opprimées et leurs compétences.

Pour nous, la nourriture est bien plus qu'un simple besoin biologique : elle est un moyen

de développement communautaire. Elle permet de se rencontrer, de tisser des liens en

face-à-face, de briser l'isolement et les divisions sociales, de prendre conscience des

causes profondes de notre pauvreté et de nous organiser contre ceux qui exploitent nos

vies. Notre objectif n'est pas seulement de répondre aux besoins d'un cercle restreint

d'individus, mais d'élargir continuellement notre réseau et d'intégrer de plus en plus de

personnes à cette lutte. En effet, nous considérons qu'une structure fermée sur elle-même

est un facteur d'échec, aussi bien sur le plan matériel que sur le plan éthique.

Notre initiative ne se substitue pas aux autres formes de lutte contre l'État et du

capitalisme-manifestations, actions direct