Παρασκευή 7 Μαρτίου 2025 στις 19.00
Συγκέντρωση ενάντια στο κρατικό-καπιταλιστικό έγκλημα στα Τέμπη
ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ: ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 7/3, 19:00 πλ. Γεωργίου
ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΑΣΦΥΞΙΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ
ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ - ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ ΤΟ ΚΡΑΤΙΚΟ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΑ ΤΕΜΠΗ
ΔΗΜΟΣΙΕΣ, ΑΣΦΑΛΕΙΣ, ΔΩΡΕΑΝ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΕΣ
ΥΓΕΙΑ, ΠΑΙΔΕΙΑ, ΣΙΤΙΣΗ, ΣΤΕΓΑΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
αναρχική ομάδα "δυσήνιος ίππος"
Εικόνες:
ΠΑΤΡΑ] ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΠΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 7/3, ΣΤΙΣ 12:00 ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ
Το βράδυ της 28ης Φλεβάρη 2023 στα Τέμπη συγκρούονται ένα επιβατικό και ένα εμπορικό τραίνο με αποτέλεσμα 57 άνθρωποι να χάσουν τη ζωή τους, 85 να τραυματιστούν και πολλοί να αγνοούνταν για μέρες. Από τη πρώτη στιγμή του ατυχήματος κράτος, κυβέρνηση και ΜΜΕ σπεύδουν να αποκρύψουν τις πολιτικές ευθύνες για τα αίτια του γεγονότος και να αποδώσουν το συμβάν σε ένα ανθρώπινο λάθος. Είναι γνωστό ότι η ΤΡΑΙΝΟΣΕ ξεπουλιέται σε Ιταλική εταιρεία για 45 εκατομμύρια ευρώ την περίοδο κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ως μνημονιακή δέσμευση. Η εταιρεία παρέχει σιδηροδρομικές υπηρεσίες χρησιμοποιώντας το δίκτυο υποδομών που ανήκει στον ΟΣΕ. Η ιδιωτικοποίηση των τραίνων και οι πανηγυρισμοί της κυβέρνησης ΝΔ ότι η ΤΡΑΙΝΟΣΕ έχει γίνει κερδοφόρα επιχείρηση αποδεικνύει ότι για κράτος και ιδιώτες στόχος είναι το κέρδος πάνω από την ανθρώπινη ζωή. Μάλιστα, σωματεία και εργαζόμενοι είχαν προειδοποιήσει αρκετό καιρό πριν το προδιαγεγραμμένο έγκλημα καθώς και για τα ελλιπή μέτρα προστασίας στις υποδομές. Οι ιδιωτικοποιήσεις και η απαξίωση των δημόσιων υποδομών και μεταφορών, αλλά ακόμη και των παροχών στο πανεπιστήμιο οδηγεί στην υποβάθμιση της ποιότητας και των συνθηκών της καθημερινότητας.
Δύο χρόνια μετά, η δημοσιοποίηση ηχητικού ντοκουμέντου από το τηλέφωνο θύματος, αποδεικνύει τις εγκληματικές ευθύνες που φέρουν κράτος και κεφάλαιο και που από την πρώτη στιγμή κατέδειξε το σύνολο της κοινωνικής βάσης, προχωρώντας σε μαχητικές διαδηλώσεις και απεργίες. Συγκεκριμένα, το σχέδιο συγκάλυψης δρομολογείται απευθείας, με άμεσο μπάζωμα της περιοχής του εγκλήματος, προκειμένου να αλλοιωθεί και να μην γίνει ταυτοποίηση των παράνομων εύφλεκτων υλών που μεταφέρονταν από το εμπορικό τραίνο, υπεύθυνα για την πρόκληση έκρηξης μετά τη σύγκρουση. Αυτή η εξέλιξη, πρέπει να αποτελέσει έναυσμα αναζωπύρωσης της οργής, αφού αποδεικνύει ότι πολλοί θάνατοι προκλήθηκαν από ασφυξία λόγω της έκρηξης αυτών των υλών και θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί αν τηρούνταν τα πρωτόκολλα ασφαλείας. Κόντρα στην επιχείρηση συγκάλυψης του κράτους, έδρασαν από την πρώτη στιγμή πληγέντες και συγγενείς θυμάτων των Τεμπών, προσπαθώντας όλο αυτό το διάστημα να την αποκαλύψουν. Παράλληλα σε όλα αυτά, αποδεικνύεται για ακόμη μια φορά ο ξεπλυματικός ρόλος των καθεστωτικών μέσων που απέκρυπταν και αλλοίωναν όλα αυτά τα δεδομένα, επιχειρώντας να υπονομευσουν τον αγώνα για τη δικαίωση.
Απέναντι στις ιδιωτικοποιήσεις και την υποτίμηση των ζωών μας από το υπάρχον σύστημα οφείλουμε να οργανωθούμε και να αντισταθούμε σε κάθε απόπειρα υποβάθμισης των αναγκών μας και να μην αφήσουμε κανένα "ατύχημα" αναπάντητο. Πιάνοντας το νήμα των ανυποχώρητων αγώνων για δικαίωση, στεκόμαστε αλληλέγγυοι στους πληγέντες και συγγενείς των θυμάτων των Τεμπών και οφείλουμε να μετατρέψουμε το "εθνικό πένθος" σε μια ταξική σύγκρουση των από τα κάτω με το κράτος και τα αφεντικά.
ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΩΝ ΠΛΟΥΣΙΩΝ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΩΝ ΦΤΩΧΩΝ
ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ
ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΕΡΑ ΣΤΙΣ 19:00 ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ
Ελευθεριακό σχήμα πανεπιστημίου Πατρών
Εικόνες:
Συγκέντρωση ενάντια στην κρατική συγκάλυψη, η κοινωνική δικαιοσύνη θα αποδοθεί στο δρόμο
Συγκέντρωση την Παρασκευή 07/03 στις 19:00 στην πλ.Γεωργίου
Έγκλημα στα Τέμπη: Ενάντια στην κρατική συγκάλυψη, η κοινωνική δικαιοσύνη θα αποδοθεί στο δρόμο.
Δύο χρόνια μετά τις τουλάχιστον 57 δολοφονίες του κρατικού - καπιταλιστικού εγκλήματος των Τεμπών και εν μέσω μιας διαρκούς απόπειρας συγκάλυψης των στοιχείων και των πραγματικών αυτουργών του εγκλήματος, το ταξικό θυμικό της κοινωνικής βάσης αναζωπυρώνεται. Μετά το πόρισμα του εμπειρογνώμονατων συγγενών των θυμάτων, αποδεικνύεται το μέγεθος των ευθυνών της συστημικής εξουσίας. Σύμφωνα με αυτό, 30 από τους 57 θανάτους φαίνεται να οφείλονται σε υγρά καύσιμα που προκάλεσαν ανάφλεξη και εν συνεχεία έκρηξη. Αποδεικτικά στοιχεία για αυτό είχε καταστεί δύσκολο να εντοπιστούν, καθώς σκόπιμα είχε δοθεί απευθείας η εντολή παραποίησης του χώρου με την επιχωμάτωση των συντριμμιών.
Καμία εντύπωση δεν προκαλεί η στάση της ίδιας της «δικαιοσύνης» ως φαινομενικά ανεξάρτητος θεσμός, η οποία κατά το δοκούν μπορεί να κόβει και να ράβει υποθέσεις στα μέτρα των συμφερόντων των από τα πάνω. Όμως η αντανάκλασή της στους από τα κάτω καταδεικνύει περίτρανα τον έντονο ταξικό χαρακτήρα της. Οι διάφορες εκφάνσεις της συστημικής συγκάλυψης της κρατικής - καπιταλιστικής δολοφονίας των Τεμπών, όπως η σκόπιμη παραποίηση βίντεο, η καταστροφή και εξαφάνιση αποδεικτικών στοιχείων και υλικού καμερών, οι «τυχαίοι» θάνατοι του σταθμάρχη του ΟΣΕ Κώστα Πρασά, του διευθυντή κυκλοφορίας του ΟΣΕ Κώστα Χρυσαυγή, καθώς και του Βασίλη Καλόγηρου, γιου της προϊστάμενης της εισαγγελίας εφετών Λάρισας, η οποία σε προηγούμενο χρόνο είχε κινήσει την πρώτη ποινική δίωξη σε ανώτερο στέλεχος του υπουργείου μεταφορών, αποτελούν μόνο λίγα από τα παραδείγματα της ίδιας της υπόθεσης που στοιχειοθετούν την κρατική συγκάλυψη του εγκλήματος. Πέραν του εγκλήματος αυτού, τα παραδείγματα παραμένουν ηχηρά αμέτρητα. Η δολοφονία εκατοντάδων μεταναστών στο ναυάγιο της Πύλου, στα στρατόπεδα συγκέντρωσης των νησιών του Αιγαίου, στον φράκτη του Έβρου και στα αστυνομικά τμήματα, η συγκάλυψη των παιδοβιαστών της υπόθεσης Κολωνού, η επαναφορά αστυνομικού στα καθήκοντα του έπειτα από την καταδίκη αυτού για την υπόθεση trafficking της Ηλιούπολης και η υπόθεση της δολοφονίας του Ζακ Κωστόπουλου / της Zackie έρχονται να συμπληρώσουν τον ταξικό χαρακτήρα της αστικής δικαιοσύνης.
Μετά την εκκωφαντική επανεκλογή της νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης της ΝΔ, η ρητορική αλλά και η τακτικήσυγκάλυψη του κρατικού-καπιταλιστικού εγκλήματος παρουσιάζεται θρασύτερη από πότε. Τα κροκοδείλιαδάκρυα έχουν πια μετατραπεί σε υποδείξεις για βουβό πένθος και σε εκτεταμένες απόπειρες σπίλωσης της μνήμης των νεκρών, απαξίωσης των επιζώντων και τραυματιών και επίθεσης στο ήθος των συγγενών, οι οποίοι βρίσκονται στο στόχαστρο των κυβερνώντων ως άνθρωποι οι οποίοι δήθεν αποπειρώνται να«εργαλειοποιήσουν το δυστύχημα». Παράλληλα, η εξεταστική επιτροπή που συστάθηκε στη βουλή πριν ένα χρόνο με τους υπαίτιους να βρίσκονται σε θέσεις κλειδιά, προσπάθησε να δημιουργήσει την ψευδαίσθηση της απονομής δικαιοσύνης, ενώ στην πραγματικότητα στόχευσε να κατευνάσει την κοινωνική οργή και υιοθέτησε από την πρώτη στιγμή το αφήγημα για «παραβίαση του κώδικα» και «τραγικό ανθρώπινο λάθος» που οδήγησεσε «τραγωδία», χωρίς να γίνεται κανένας λόγος για πολιτικές ευθύνες. Και όταν το εν λόγω αφήγημα άρχισε να τραντάζεται, η βολικότερη οδός αποσυμπίεσης ήταν η επίκληση στο αποτέλεσμα των εκλογών και η αόριστη υπόσχεση ότι θα επιληφθεί του ζητήματος η δήθεν αδέκαστη αστική δικαιοσύνη. Εκείνη η δικαιοσύνη πουαντιμετωπίζει τους ανθρώπους της τάξης μας σαν αριθμούς για να εξυπηρετήσει το κρατικό αφήγημα περί «τάξης και ασφάλειας», δίνει εντολές για πλειστηριασμούς και εξώσεις πρώτης κατοικίας, εκδικείται πολιτικούς κρατουμένους και κλείνει το μάτι στις μεθοδεύσεις του κράτους ενάντια σε όσους/ες αγωνίζονται για μια απελευθερωμένη και ισότιμη κοινωνία.
Το ψηφιδωτό αυτής της ολομέτωπης επίθεσης στην κοινωνική βάση εκτείνεται σ' όλες τις πτυχές της ζωής και είναι αδύνατο να εξεταστεί μονομερώς. Η ιδιωτικοποίηση μέχρι και των τελευταίων κοινωνικών αγαθών και η κατακρεούργηση των κεκτημένων αγώνων προμηνύουν άριστα το μέλλον που επιφυλάσσουν κράτος και κεφάλαιο για το προλεταριάτο. Στην ίδια κατεύθυνση βλέπουμε και τη γενικευμένη υποβάθμιση της δημοσίας παιδείας και εκπαίδευσης με αποκορύφωμα την νομιμοποίηση των ιδιωτικών πανεπιστήμιων, την υποβάθμισητης δημόσιας υγείας με την μορφή της χρόνιας υποστελέχωσης και υποσυντήρησης του ΕΣΥ και την ταυτόχρονη προώθηση εναλλακτικών λύσεων ιδιωτικών συμφερόντων και ιδιωτικοποιήσεων δημοσίων δομών, το χρηματιστήριο ενέργειας με τα «χρωματιστά τιμολόγια» του ρεύματος και την ιδιωτικοποίηση του νερού. Επίκαιρο παράδειγμα αυτό του ΟΣΕ, ο οποίος αρχικά κατακερματίστηκε και τελικά «χαρίστηκε» για 45 εκατομμύρια ευρώ σε ιταλική εταιρία. Τα συστήματα τηλεδιοίκησης όχι μόνο δεν λειτουργούσαν, αφού βλάβες από πυρκαγιές του 2019 δεν είχαν αποκατασταθεί έως και 4 χρόνια μετά, αλλά σε ορισμένα σημεία δεν εγκαταστάθηκαν ποτέ. Αδιαφορώντας για τις χιλιάδες των ζωών που ρισκάρονταν κάθε μέρα και φιμώνοντας τους εργαζόμενους που προειδοποιούσαν για την επερχόμενη δολοφονία. Τα παραπάνω καταδεικνύουν την απαξίωση της ανθρώπινης ζωής μπροστά στα κέρδη των εταιριών αφού για αυτές το επαρκές προσωπικό, οι δικλείδες ασφαλείας των συρμών και η συντήρηση των υποδομών δεν επιφέρουν άμεση κερδοφορία.
Η ιδιωτικοποίηση του ΟΣΕ όπως και η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων ευρύτερα δεν είναι παρά μια από τιςόψεις της απάνθρωπης πραγματικότητας που κράτος και κεφάλαιο οικοδομούν. Άλλες είναι η ακρίβεια στα βασικότερα αγαθά και η αύξηση του κόστους ζωής, η ισοπέδωση των εργασιακών κεκτημένων σε κέρδος των αφεντικών και η ποινικοποίηση των απεργιών (νομοσχέδιο Χατζηδάκη), οι αμέτρητες εργατικές δολοφονίες, η λεηλασία της φύσης είτε με το πρόσχημα της πράσινης ενέργειας, είτε με τις «ανεξέλεγκτες» πυρκαγιές οι οποίες εξυπηρετούν τις επενδύσεις τοπικού και διεθνούς κεφαλαίου. Συμπεριλαβάνεται επίσης η έμφυλη βία και η πατριαρχική καταπίεση που περιθωριοποιεί κάθε υποκείμενο που δεν εξυπηρετεί την κανονικότητά της και οπλίζει τα χέρια των γυναικοκτόνων, συγκαλύπτει δολοφόνους τρανς ατόμων, κυκλώματα trafficκing και βιαστές μπάτσους. Σε αυτά προστίθεται ο πόλεμος στη Μέση Ανατολή προς αφανισμό του Παλαιστινιακού λαού με συνένοχο το ελληνικό κράτος. Όλα τα παραπάνω συγκροτούν την κρατική πολιτική εξόντωσης των από τα κάτω, που οξύνει κατακόρυφα την ταξική καταπίεση.
Απέναντι σ' αυτή τη βαρβαρότητα της Εξουσίας, η μόνη ελπιδοφόρα απάντηση είναι οι συλλογικές μας αντιστάσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι διαδηλώσεις στο Νοβι Σαντ της Σερβίας, όπου την 1η Νοέμβρη 2024 σε πρόσφατα ανακαινισμένο σιδηροδρομικό σταθμό καταρρέει μέρος της οροφής σκοτώνοντας 15 ανθρώπους. Ακολουθούν μήνες μαζικών διαδηλώσεων, απεργιών και συγκρούσεων με τις δυνάμεις καταστολής με το φοιτητικό κίνημα να επιτελεί κεντρικό ρόλο, οδηγώντας μέχρι και τον πρωθυπουργό της χώρας σε παραίτηση. Κύριο αίτημα αποτελεί η απονομή δικαιοσύνης, ενώ ταυτόχρονα ανοίγει το πεδίο για αγώνες και διεκδικήσεις ευρυτέρων κοινωνικών και πολιτικών ζητημάτων. Δομικό στοιχείο του φοιτητικού αγώνα είναι ο ακηδεμόνευτος χαρακτήρας του, παραμένοντας μακριά από θεσμικές εκπροσωπήσεις και πολιτικές «πεφωτισμένες» δυνάμεις, προτάσσοντας την αυτοοργάνωση των καταλήψεων των σχολών και τον οριζόντιο συντονισμό του αγώνα, των προταγμάτων του και του πλαισίου δράσης και παρέμβασης. Ο αγώνας έχει ξεπεράσει τα στενά πλαίσια της ακαδημαϊκής κοινότητας και έχει πλαισιωθεί σχεδόν από το σύνολο της κοινωνικής και ταξικής βάσης. Η ίδια η πραγματικότητα του αγώνα στις τόσες ομοιότητες που φέρει η αίτια και οι προεκτάσεις της με αυτές των Τεμπών και της ελληνικής πραγματικότητας ευρύτερα αναδεικνύει πως η πραγματική δικαιοσύνη απονέμεται όχι στις αίθουσες των αστικών δικαστηρίων και στα θεσμικά συστημικά πλαίσια αλλά στο κοινωνικό πεδίο από τους ίδιους τους από τα κάτω. Επιβεβαιώνει πως ο αγώνας για την κοινωνική και ταξική χειραφέτηση, αν θέλει όντως να στοχεύει προς αυτήν, πρέπει να παραμένει ακηδεμόνευτος, αυτοοργανωμένος και μαχητικός.
Ενάντια σε αυτό το καθεστώς, ο δρόμος της αντίστασης δεν μπορεί να είναι ούτε αιτηματικός, ούτε να προτάσσει αυταπάτες πως με μια «κρατικοποίηση» του συστήματος τα προβλήματα της βάσης θα λυθούν. Ο δρόμος για την πραγματική χειραφέτηση της κοινωνίας από τα δεσμά κράτους, καπιταλισμού και πατριαρχίας ανοίγει με την οργάνωση στη βάση πλατιών κομματιών στους χώρους δουλειάς, στις σχολές, στα σχολεία και στις γειτονιές με όχημα τον ελευθεριακό τρόπο οργάνωσης και δράσης. Ακόμα και σε δυστοπικές εποχές όπως αυτή που βιώνουμε, οι συλλογικοί, μαχητικοί, κοινωνικοί και από τα κάτω αγώνες μπορούν να χτίσουν αναχώματα, να έρθουν έμπρακτα σε ρήξη με τον κόσμο της εξουσίας και να αποτελέσουν θεμέλια για έναν κόσμο αλληλεγγύης, ισότητας και ελευθερίας. Το πέρασμα για την πραγμάτωση αυτού του κόσμου το δημιουργούμε όταν αγωνιζόμαστε οι απεργίες των μηχανοδηγών να μην βαφτίζονται παράνομες και επιζήμιες, να μην πέφτουν τα ασανσέρ στα νοσοκομεία και στις σχολές μας, να μπορούν οι μετακινήσεις μας να είναι ελεύθερες και ασφαλείς. Η ουσιαστική δικαίωση απέναντι στο κράτος - δολοφόνο είναι να μπορέσουμε οι ίδιοι να ορίσουμε τη ζωή μας, μέσα από την ΑΜΕΣΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ και ΔΡΑΣΗ μας.
ΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΣΤΑ ΤΡΕΝΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΝΟΥΝ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ
ΜΟΝΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ
ΟΙ ΡΑΓΕΣ ΤΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΓΕΜΙΣΑΝ ΜΕ ΑΙΜΑ, ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΑ ΤΡΕΝΑ
Πρωτοβουλία αναρχικών εναντια στο κρατικό-καπιταλιστικό έγκλημα στα Τέμπη