kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Πορεία ενάντια στο κρατικό - καπιταλιστικό έγκλημα των Τεμπων

Πορείες ενάντια στο κρατικό - καπιταλιστικό έγκλημα των Τεμπών:

Τετάρτη 05/3 - 19:00 Αγ.Βενιζέλου

Παρασκευή 07/3 - 12:00 Αγ.Βενιζέλου

ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ/ΦΘΕΙΣΕΣ ΤΗΣ 28ης

ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΣΑΣ

ΓΙΑΤΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΞΕΓΕΡΣΗ

ΟΛΟΙ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΕΤΕ ΤΟ ΑΙΜΑ ΑΠΟ ΤΑ ΤΕΜΠΗ

Από τους προβοκάτορες του Πολυτεχνείου του '73..

..στους προβοκάτορες του Δεκέμβρη του '08..

ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΕΣ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ

ΠΟΡΕΙΕΣ - ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ - ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ - ΑΠΕΡΓΙΕΣ

ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΚΡΙΝΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ

ΟΛΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

Αναρχική συνέλευση φοιτητών/τριων Quieta Movere

Καμία κρατική δολοφονία να μη μείνει αναπάντητη

Δύο χρόνια μετά το δυστύχημα, το κρατικό-καπιταλιστικό έγκλημα -και σίγουρα όχι μια κακιά στιγμή- των Τεμπών κι όμως ελάχιστα έχουν αλλάξει. Δύο χρόνια μετά, όπως και τότε, οι δρόμοι κατακλύζονται με οργή έναντι σε ένα σύστημα που συγκαλύπτει μία ακόμη δολοφονία, με το συλλογικό τραύμα των 57 νεκρών να διαιωνίζεται σε μία κοινωνία που καθημερινά πλήττεται πολυδιάστατα. Τα αναδυόμενα στοιχεία της υπόθεσης, αλλά και η στάσιμη αθλιότητα της κατάστασης των σιδηροδρόμων γκρεμίζουν ολοκληρωτικά το χάρτινο κρατικό αφήγημα περί ανθρώπινου λάθους και την αξιοπιστία των ιδιωτικοποιήσεων, με καίριο παράδειγμα τη δραστηριότητα της ιδιωτικής εταιρείας «Hellenic Train». Για ακόμα μία φορά βιώνουμε την πλήρη υποτίμηση της ανθρώπινης ζωής, που ολοφάνερα εκμηδενίζεται για χάρη της κερδοφορίας.

Συγκεκριμένα, παρακολουθώντας την εξέλιξη της υπόθεσης της μαζικής κρατικής δολοφονίας της 28/02/2023 , γεννιούνται ευλόγως άπειρα, μα αναπάντητα εώς σήμερα, ερωτήματα.. Τα ηχητικά ντοκουμέντα που είδαν το φως της δημοσιότητας που αποδεικνύουν ότι υπήρχαν άτομα που επέζησαν της σύγκρουσης αλλά πέθαναν λόγω της πυρόσφαιρας που προκάλεσε η παρουσία παράνομου εύφλεκτου χημικού φορτίου στα βαγόνια, το μπάζωμα στοιχείων στο σημείο, η άρνηση παράδοσης του βιντεοληπτικού υλικού, οι αιφνίδιοι θάνατοι σχετικών προσώπων και πολλά άλλα, σίγουρα δεν μας επιτρέπουν να μιλάμε για δυστύχημα. Η συναυτουργία των κρατικών μηχανισμών -από την κυβέρνηση, τις δικαστικές αρχές, τους μπάτσους μέχρι τα ΜΜΕ-, είναι ολοφάνερη. Κράτος και κεφάλαιο δολοφονούν ανενόχλητα θέτοντας την εγκληματική διαχείριση του συστήματος "κάτω από το χαλάκι", αναδεικνύοντας τη διαφθορά της εξουσίας.

Ωστόσο, η ενοχή του κράτους δεν περιορίζεται μόνο στην άμεση εμπλοκή του στη συγκάλυψη του εγκλήματος. Η κερδοσκοπική πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων είναι αυτή που επανειλημμένα, τόσο στο παρελθόν, όσο και τώρα, "θυσιάζει" την ανθρώπινη -και μη- ζωή με αντάλλαγμα το κέρδος. Βιώνουμε μια συγκυρία, όπου τα κοινωνικά αγαθά μετατρέπονται σε εμπορεύματα - με την απόσχιση του δημόσιου χαρακτήρα από κάθε κλάδο της καθημερινότητας. Η ιδιωτικοποίηση του σιδηροδρόμου, η αναθεώρηση του άρθρου 16 και ο κερδοσκοπικός προσανατολισμός των δημόσιων νοσοκομείων κάνουν ξεκάθαρο πως τα κέρδη του κράτους μετακυλούν στις πλάτες της κοινωνικής βάσης.

Ταυτόχρονα, βλέπουμε να εκτυλίσσεται ένα κατασταλτικό "κυνήγι μαγισσών" εις βάρος όσων αγωνιζόμαστε ενάντια στην απαξίωση των ζωών μας, άλλες φορές μέσω επιθέσεων με χημικά σε συγγενείς θυμάτων και αλληλέγγυα ή κήρυξη απεργιών ως «παράνομες» και άλλες μέσω διώξεων αγωνιστών με συλλήψεις και απειλές ή προφυλακίσεων για δήθεν αποτυπώματα σε πλαστικές σακούλες. Όλα τα παραπάνω μας υπενθυμίζουν ότι καμιά δικαίωση δεν θα έρθει σε δικαστικές αίθουσες και αυτό διότι το κρατικο-καπιταλιστικό σύστημα, με τα όργανα και τους θεσμούς του, δεν θα υπηρετήσει ποτέ τα συμφέροντα της κοινωνίας που το ίδιο καταπιέζει και δολοφονεί. Μια κοινωνία που στις 28/02 επέλεξε συντονισμένα να ξεχειλίσει τους δρόμους σε όλη τη χώρα αλλά και σε όλο τον κόσμο, με εκατοντάδες χιλιάδες άτομα να συμμετέχουν σε συλλαλητήρια, χρησιμοποιώντας αντίστοιχα πληθώρα τακτικών ενάντια στους κρατικούς μηχανισμούς. Δύο χρόνια μετά και η οργή συσπειρώνεται μαζικά απαιτώντας δικαίωση και όχι εύπεπτα, ακροαματικά ετήσια μνημόσυνα.

Διαγραφές και εκπαιδευτική αναδιάρθρωση

Στην ίδια κατεύθυνση της κρατικής πολιτικής κυμαίνονται και αντίστοιχοι τρομονόμοι που σταδιακά αρχίζουν να εφαρμόζονται στον τομέα της εκπαίδευσης. Η αναδιάρθρωση της εκπαίδευσης υλοποιείται βαθμιαία μέσα από μια σειρά αντι-εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων με σημείο τομής το νομοσχέδιο Κεραμέως - Χρυσοχοΐδη που περιλαμβάνει διαγραφές και πειθαρχικές διώξεις τόσο εκπαιδευτικών όσο και φοιτητών.

Το λεγόμενο «όριο φοίτησης» αποτελεί ένα από τα πολλά παρακλάδια της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης, όπου χιλιάδες φοιτητές απειλούνται με διαγραφή, καθώς έχουν υπερβεί τον προβλεπόμενο (ν+ν/2) χρόνο φοίτησης. Με αυτόν τον τρόπο, οδηγούμαστε σε ένα κυνήγι πτυχίου, όπου το καθένα από εμάς πασχίζει να ολοκληρώσει εγκαίρως τις σπουδές του, την ίδια στιγμή που χρειάζεται να δουλεύει για να βγάλει τα προς το ζην. Το μοντέλο αυτό έρχεται να ενισχύσει ακόμη περισσότερο την επιδίωξη του κράτους για μετατροπή του πανεπιστημιακού χώρου σε ένα αποστειρωμένο ακαδημαϊκό ίδρυμα, όπου οι σχέσεις ανταγωνισμού, η εντατικοποίηση και η εξατομίκευση θα ηγεμονεύουν - παραμερίζοντας παράλληλα κάθε ίχνος και έδαφος προσωπικής ανέλιξης, κριτικής σκέψης και ριζοσπαστικής χροιάς. Ταυτόχρονα, ο αποκλεισμός ατόμων από την εκπαιδευτική διαδικασία συντελεί αφενός σε συνθήκες κοινωνικής απομόνωσης λόγω όξυνσης των ταξικών φραγμών και αφετέρου στην 'ώθηση' των φοιτητών να αναζητήσουν το πτυχίο τους στα ιδιωτικά ιδρύματα.

Είναι σαφές πως η ανάγκη του κράτους να μεγιστοποιήσει τα κέρδη του οδηγεί στην πλήρη εξαθλίωση των συνθηκών διαβίωσης μας ενώ η κοινωνική βάση πασχίζει να "επουλώσει" τα κρατικά ελλείμματα μέσα από πράξεις αλληλεγγύης. Οι διαγραφές σε συνδυασμό με αντίστοιχα αντι-εκπαιδευτικά νομοσχέδια εξυπηρετούν τα οικονομικά συμφέροντα της εξουσίας αλλά και το κρατικό αφήγημα σύμφωνα με το οποίο κάθε άτομο είναι αναγκασμένο να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις του κεφαλαίου και να ενσωματωθεί σε μια κοινωνική πραγματικότητα, πλήρως ρυθμιζόμενη από τα πάνω.

Τέλος αξίζει να αναφερθεί ότι η επίθεση στην εκπαίδευση δεν εκδηλώνεται μόνο μέσα από νομοσχέδια, αλλά παίρνει σάρκα και οστά σε μια συνθήκη γενικευμένης καταστολής, όπου οι κρατικοί μηχανισμοί προσπαθούν να εξαλείψουν με κάθε κόστος την οποιαδήποτε επαναστατική φωνή εντός των πανεπιστημίων. Οι συλλήψεις φοιτητών, η στρατολόγηση αστυνομικών δυνάμεων περί του campus, οι εκκενώσεις στεκιών και καταλήψεων αποτελούν ορισμένα παραδείγματα που φανερώνουν την στοχοθεσία της πολιτικής ατζέντας.

ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΕΘΝΙΚΟ ΠΕΝΘΟΣ ΕΧΟΥΜΕ ΤΑΞΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ

ΤΟ ΚΡΑΤΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΑ ΤΕΜΠΗ ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΤΕΙ - ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΘΑ ΚΡΙΘΕΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

Καλούμε στην πανεκπαιδευτική πορεία την Παρασκευή 07/03 στις 12.00 στο Άγαλμα Βενιζέλου

ΣΦ ΧΗΜΙΚΟΥ

πηγή : email που λάβαμε στις 6 Μαρτίου 13h