Τετάρτη 19 Φεβρουαρίου 2025 στις 10.30 πμ
Συγκέντρωση αλληλεγγύης στον πρώην εργαζόμενο του «Πολυγλώσσου Νέας Ιωνίας»
Αλληλεγγύη στον αγώνα στο «Πολύγλωσσο Νέας Ιωνίας»
Είναι γεγονός ότι για τα αφεντικά της ιδιωτικής εκπαίδευσης αποτελούμε φτηνό και αναλώσιμο εργατικό δυναμικό. Και αυτό φροντίζουν να μας το αποδεικνύουν καθημερινά. Χαμηλοί μισθοί, συμβάσεις ορισμένου χρόνου και ανεργία το καλοκαίρι, υπασφάλιση, απλήρωτα ή μισοπληρωμένα δώρα και επιδόματα αδείας. 'Όλα στο βωμό του κέρδους. Σε μια συνθήκη στην οποία το να επιβιώσουμε αξιοπρεπώς γίνεται όλο και πιο δύσκολο με τις τρομακτικές αυξήσεις στα ενοίκια, το ρεύμα και στο σύνολο των αγαθών πρώτης ανάγκης.
Και όλα αυτά σε μια συγκυρία που το κράτος συνεχίζει την επίθεση σε βάρος της τάξης μας, καταργώντας ουσιαστικά το δικαίωμα στην απεργία, παγιώνοντας το 10ωρο ως νέα εργασιακή νόρμα, αυστηροποιώντας τις προϋποθέσεις για τη λήψη του επιδόματος ανεργίας και εκβιάζοντας τους/τις επιδοτούμενους/ες ανέργους/ες ότι, αν αρνηθούν να αναζητήσουν εργασία ή να δουλέψουν σε κάποιο απ' τα προγράμματα της ΔΥΠΑ (πρώην ΟΑΕΔ) τότε θα χάσουν το επίδομα και θα διαγραφούν απ' τα μητρώα της. Ταυτόχρονα, η υποτίμηση της ζωής μας περνάει και μέσα απ' την περαιτέρω υποβάθμιση και ιδιωτικοποίηση των (κερδοφόρων κομματιών της) κρατικών συστημάτων υγείας, παιδείας, συγκοινωνιών και ενέργειας. Την ίδια ώρα που το κράτος μεθοδεύει τη συγκάλυψη του εγκλήματος στα Τέμπη, που εγκληματοποιεί και δολοφονεί μετανάστες/ριες και πρόσφυγες/ισσες στα σύνορα και την ενδοχώρα, που επιτίθεται σε καταλήψεις και αυτοοργανωμένους χώρους. Η καθημερινότητα για την εργατική τάξη αυτής της γωνιάς του πλανήτη γίνεται όλο και πιο αβίωτη, όλο και πιο δυστοπική.
Αβίωτη και δυστοπική κάνει τη ζωή μας όχι μόνο το κράτος, αλλά και τα αφεντικά, τόσο τα μεγάλα όσο και τα μικρά. Σ' ένα τέτοιο μικρό αφεντικό δούλευε για 2 χρόνια (από τον Σεπτέμβρη του 2022 έως τον Οκτώβρη του 2024) στη Νέα Ιωνία ο συνάδελφος Α.Ζ. Στο τέλος της δεύτερης σχολικής χρονιάς, ζήτησε να έχει στο πρόγραμμά του τουλάχιστον 12 ώρες εργασίας εβδομαδιαία (3 ώρες για 4 μέρες την εβδομάδα και τουλάχιστον 3 ώρες ημερησίως, καθώς για τη μετακίνησή του στον χώρο εργασίας χρειαζόταν περίπου 2 ώρες). Με το 4ήμερο-12ωρο ήλπιζε να εξασφαλίσει έναν ελάχιστο μισθό και ένα ελάχιστο αριθμό ενσήμων, ώστε να μπορέσει να έχει δικαίωμα επιδότησης ανεργίας το καλοκαίρι, όταν το φροντιστήριο θα έκλεινε και θα έμενε άνεργος, αφού οι εργαζόμενοι/ες στα φροντιστήρια, στα κέντρα ξένων γλωσσών και στα υπόλοιπα «μαγαζιά» της ιδιωτικής εκπαίδευσης είμαστε αναλώσιμοι/ες γι' αυτό και το καλοκαίρι, όταν τα αφεντικά απολαμβάνουν τα κέρδη από την εκμετάλλευση της εργασίας μας, εμείς στην καλύτερη «βγαίνουμε ταμείο», γιατί οι συμβάσεις μας δεν είναι αορίστου χρόνου. Η υπόσχεση δεν ήταν δεσμευτική: «θα δούμε, θα προσπαθήσω να έχεις αυτές τις ώρες».
Ο Σεπτέμβρης ήρθε, και αντί για 12 ώρες ο εργαζόμενος υπέγραψε για 6 ώρες, 2 μέρες την εβδομάδα για 3 ώρες. Μάλιστα του προτάθηκε να δουλέψει άλλη μια μέρα για 2 ώρες, κάτι που αρνήθηκε εξαιτίας της απόστασης του χώρου εργασίας. Επίσης, του δηλώθηκε ότι, αν βρίσκονταν επιπλέον ώρες, τότε ευχαρίστως θα του δίνονταν παραπάνω ώρες. Αντ' αυτού ήρθε μια πρόταση για βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας του και συγκεκριμένα, για μείωση του χρόνου εργασίας στο μισό, από 6 σε 3, στερώντας του το 1 απ' τα 2 τμήματα στα οποία δίδασκε. Στην πρόταση αυτήν, ο Α. δήλωσε κατηγορηματικά αρνητικός, με αποτέλεσμα η εργασιακή σχέση να λήξει, και η εργοδότρια να δηλώσει στο σύστημα «Εργάνη» την εκ των πραγμάτων απόλυσή του ως «οικειοθελή αποχώρηση», χωρίς ο εργαζόμενος να την υπογράψει, γιατί δεν ήθελε να νομιμοποιήσει τον ντε φάκτο χαρακτήρα απόλυσης που είχε η κίνηση της εργοδότριας.
Ωστόσο, η ιστορία δεν τελειώνει εδώ. Στη συνέχεια, ο εργαζόμενος ήρθε σε τηλεφωνική επικοινωνία μαζί της και ζήτησε να του καταβάλει το σύνολο των απλήρωτων δεδουλευμένων που του χρωστούσε, και τα οποία αφορούσαν απλήρωτες αργίες, απλήρωτο χρόνο διαλειμμάτων και τις αντίστοιχες αναλογίες αυτών στα επιδόματα εορτών και αδείας. Η εργοδότρια αρνήθηκε την παραμικρή οικονομική αξίωση και το ίδιο έπραξε και δύο βδομάδες αργότερα σε δεύτερη τηλεφωνική συνομιλία. Μην έχοντας άλλη επιλογή ο εργαζόμενος απευθύνθηκε στην Επιθεώρηση Εργασίας εκκινώντας τη διαδικασία της «εργατικής διαφοράς».
Απαιτούμε να καταβληθούν αμέσως όλα τα δεδουλευμένα στον πρώην εργαζόμενο του «Πολυγλώσσου Νέας Ιωνίας»!
Η αλληλεγγγύη είναι το όπλο των εργατών, πόλεμο στον πόλεμο των αφεντικών!Όλοι/ες στην Επιθεώρηση Εργασίας Νέας Ιωνίας (Λ. Ηρακλείου 269) την Τετάρτη 19 Φλεβάρη στις 10:30!
Πρωτοβουλία Εργαζομένων & Ανέργων στην ιδιωτική εκπαίδευση
πηγή : https://erganidekp.wordpress.com/2025/02/12/α…
πηγή : email που λάβαμε στις 13 Φεβρουαρίου 20h