τι; : καφενείο-bar θεματική : από :

Κυριακή 2 Φεβρουαρίου 2025 στις 19.30

Μπαρ για ιατρικά έξοδα τετράποδου συντροφιού

Κόντρα στα αστικά αφηγήματα περί "εικονικής φτώχειας" και άνθησης της ελληνικής οικονομίας, εμείς βιώνουμε μια εξαντλητική πραγματικότητα εκμετάλλευσης και εργασιακής εντατικοποίησης. Άπιαστα ενοίκια, ένσημα που δεν τα βλέπεις ούτε με κιάλλια, πενιχροί μισθοί - όλα αυτά όσο οι (οικονομικά)* πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και περιμένουν να πούμε ευχαριστώ για τα ψίχουλα που μας δίνουν.

Ως αναρχικά, καλούμαστε να έρθουμε αντιμέτωπα με πολλαπλά μέτωπα και ανοίγουμε διαθεματικούς αγώνες, ενώ παράλληλα προσπαθούμε να επιβιώσουμε στο αστικό και ταχύρρυθμο αθηναϊκό περιβάλλον. Έτσι, πολλές φορές μπαίνουμε στην θέση όπου πρέπει να "επιλέξουμε" ανάμεσα σε αγώνες στους οποίους θέλουμε να συμμετέχουμε, να δηλώσουμε (πρωτίστως στη δική μας πολιτική συνείδηση) σε ποιους προτιμάμε να δώσουμε προτεραιότητα. Δεν μπορούμε παρά να αναγνωρίσουμε ότι ένα μεγάλο κομμάτι των αγώνων που "μένουν πίσω" είναι οι αγώνες που αφορούν τον αντισπισισμό και την στήριξη μη-ανθρώπινων ζώων. Αυτή η επιλογή δεν γίνεται βάσει επιτακτικότητας του διακυβεύματος, καθώς η ελευθερία και η ακεραιότητα εκατομμύριων ζώων καταπατώνται καθημερινά στα σφαγεία, στα εκτροφεία, στους ζωολογικούς κήπους, βιολογικά εργαστήρια, στα θεσμικά "καταφύγια". Συμβαίνει επειδή δεν υπάρχει η κοινή αντίληψη στην αναρχική νοοτροπία ότι τα μη-ανθρώπινα ζώα είναι τόσο σημαντικά όσο τα ανθρώπινα ζώα με αποτέλεσμα οι ανάγκες τους να απαξιώνονται. Όσο εύκολα θα κινητοποιούμασταν συλλογικά για ένα ανθρώπινο συντρόφι μας, άλλο τόσο δύσκολα θα κάναμε την ίδια προσπάθεια για ένα μη-ανθρώπινο ζώο.

Καθώς το κόστος διαβίωσής μας γίνεται μεγαλύτερο και δυσκολευόμαστε περισσότερο να καλύψουμε την περίθαλψή μας και κατ' επέκταση δυσχεραίνει και η περίθαλψη των μη-ανθρώπινων συντροφιών μας. Παρόλα αυτά, προσπαθούμε να μην αφήνουμε την ατομική λογική να μας κυβερνά και να μην θεωρούμε ότι το καθένα θα τα βγάλει πέρα μόνο του. Δεν στηριζόμαστε σε ΜΚΟ και τάχα "φιλοζωϊκές" οργανώσεις που θεωρούν καθήκον τους να κάνουν μαζικές στειρώσεις και τσιπαρίσματα για το "καλό" των μη-ανθρώπινων και τα αντιμετωπίζουν κυρίως ως αβοήθητα πλάσματα. Επιλέγουμε να αλληλοστηριζόμαστε και να δείχνουμε την αλληλεγγύη μας όχι μόνο σε οικεία ανθρώπινα πλάσματα αλλά και σε όσα βιώνουν διαφορετικές από μας εκφράσεις του ίδιου συμπλέγματος εξουσίας.

Αναγνωρίζουμε την σημασία της πρακτικής των ταμείων οικονομικής ενίσχυσης σε ένα παρόν που λειτουργεί ανθρωπικεντρικά καπιταλιστικά-αποικιοκρατικά, δηλαδή πειθαρχεί, αρρωσταίνει**, φυλακίζει, ιδρυματοποιεί δολοφονεί. Για αυτό την Κυριακή 2 Φεβρουαρίου 2025 μαζευόμαστε στην κατάληψη του ΑΚΝ για να στηρίξουμε οικονομικά την Σούκι, γάτα που διαγνώστηκε με FIP και χρειάζεται χειρουργείο στο μάτι. Συμπληρωματικά, αν καλυφθούν τα παραπάνω έξοδα το περίσσιο ποσό θα δωθεί στην περίθαλψη/διάσωση κουταβίνας που βρέθηκε στο Σχηματάρι εγκλωβισμένη για μέρες κατω από τις ρόδες νταλίκας.

Στον χώρο θα υπάρχουν αλκοολούχα και μη ποτά, βίγκαν λιχουδιές και distro.

*Θέλουμε να εννοιολογούμε τον "πλούτο" διαφορετικά από τον κυρίαρχο λόγο και να αποδίδουμε αξία σε κυρίως μη αποτιμητέες σε χρήμα σχέσεις, εμπειρίες και συναισθήματα. Αντιστοίχως δεν επιθυμούμε να ανελιχθούμε οικονομικά και να πάρουμε την θέση των πλουσίων.

**Δεν δαιμονοποιούμε την αρρώστια ούτε ασπαζόμαστε το κυρίαρχο πρότυπο υγείας και αρτιμέλειας. Ωστόσο βλέπουμε από την αύξηση των καρκίνων σε βιομηχανικές περιοχές, τα εργατικά "ατυχήματα", την πανώλη των προβάτων, την επίταση του άγχους και την κατάθλιψης κ.α ως ξεκάθαρη απόρια του τεχνοβιομηχανικού πολιτισμού.