Πέμπτη 23 Ιανουαρίου 2025 στις 9.00 πμ
(αναβάλλεται) Συγκέντρωση αλληλεγγύης στην συντρόφισσα Λ.Γ.
[Αναβάλλεται λόγω απεργίας του δικηγορικού συλλόγου]
Μετράμε σχεδόν 4 χρόνια από το ξέσπασμα του φοιτητικού κινήματος του '21 - ενός ριζοσπαστικού αγώνα που αποτέλεσε σημείο αναφοράς για την αναζωπύρωση του αντιεξουσιαστικού λόγου εντός των πανεπιστημίων και κατάφερε να θέσει τρανταχτά υπό αμφισβήτηση τα κρατικά αφηγήματα. Την χρονιά του '21 διανύαμε μια περίοδο γενικευμένης κρίσης. Η έξαρση της πανδημίας, το καθεστώς lockdown και τα αυξανόμενα ποσοστά θανάτων καθημερινά αποτέλεσαν πρόσφορο έδαφος για την κυβέρνηση να θέσει σε εφαρμογή εγκληματικά νομοσχέδια, συμπεριλαμβανομένου του νόμου Κεραμέως - Χρυσοχοϊδη (ν.4777/2021) στα πλαίσια της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης.
Κράτος και αφεντικά εκμεταλλευόμενοι τις συνθήκες εγκλεισμού θεώρησαν - εσφαλμένα - ότι η θέσπιση των εν λόγω μεταρρυθμίσεων θα πέσει αμαχητί, δίχως να συνυπολογίσουν την οργή της κοινωνίας που έμελλε να ξεσπάσει εναντίον τους. Η μαζική παρουσία και συνάντηση ετερόκλητων ατόμων σε διαδικασίες βάσεις, η δυναμική στις διαδηλώσεις και η στήριξη όλων των επιμέρους δράσεων προετοίμασαν το έδαφος για όσα επρόκειτο να ακολουθήσουν - την συσπείρωση του κόσμου, την ετοιμότητα του, την αντίσταση που αναπτύχθηκαν στο Κατειλημμένο Κέντρο Αγώνα της Πρυτανείας. Οι μερικές εκατοντάδες φοιτητών/τριών που κινητοποιήθηκαν από τις αρχές του Γενάρη κατάφεραν μέσω της συστηματικής δράσης τους να συσπειρώσουν πλήθος κόσμου και να προβούν -ως χιλιάδες πλέον- σε μαχητικές κινήσεις, όπως η κατάληψη της πρυτανείας.
Το κίνημα του '21 άφησε σημαντικό αποτύπωμα, καθώς την περίοδο εκείνη σημειώθηκαν οι πιο μαζικές διαδηλώσεις των τελευταίων χρόνων - με χαρακτηριστική την συγκέντρωση αλληλεγγύης στους συλληφθέντες/ισσες της αστυνομικής επιχείρησης- εκκένωσης έξω από τα δικαστήρια, καθώς επίσης και την μαζική διαδήλωση που πραγματοποιήθηκε την ημέρα ψήφισης του νομοσχεδίου, η οποία δέχτηκε έντονη καταστολή ύστερα από το ξέσπασμα συγκρούσεων έξω από το ΥΜΑΘ.
Παρά τις τότε κατασταλτικές μεθοδεύσεις ο αγωνιζόμενος κόσμος απέδειξε ότι είναι ικανός να ισοπεδώσει τον φόβο της κρατικής τρομοκρατίας με μοναδικό όπλο το δίκιο του αγώνα του.
Ο φόβος του κράτους να ναρκοθετήσει κάθε επικείμενο κοινωνικό-ταξικό ξέσπασμα αποτυπώνεται έντονα στο σήμερα. Η πολιτική ατζέντα περιλαμβάνει ευκρινώς την μετατροπή του πανεπιστημίου σε έναν αποστειρωμένο χώρο - πράγμα που καθίσταται σαφές αφενός μέσω πολυάριθμων νομοσχεδίων που στοχεύουν την πλήρη απόσχιση της παιδείας από τον κοινωνικοπολιτικό της χαρακτήρα και αφετέρου μέσω της ολοένα εντεινόμενης καταστολής απέναντι σε κάθε ριζοσπαστική δράση. Ο νόμος 4777, το όριο φοίτησης (ν+2), τα πειθαρχικά, οι διαγραφές, η ελάχιστη βάση εισαγωγής, οι εξισώσεις πτυχίων, καταργήσεις τμημάτων, η ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης αποτελούν ορισμένα παραδείγματα μεταρρυθμίσεων που καταδεικνύουν την επιδίωξη του κράτους να αποδεσμεύσει πλήρως το πανεπιστήμιο από τον δημόσιο χαρακτήρα του, εντείνοντας παράλληλα τους ταξικούς διαχωρισμούς, την εξατομίκευση και τις σχέσεις ανταγωνισμού. Ταυτόχρονα- στην κατεύθυνση της προληπτικής αντιεξέγερσης και των επιταγών «νόμος και τάξη» - το κράτος προχωρά σε στρατολόγηση δυνάμεων της αστυνομίας, αλλεπάλληλες συλλήψεις φοιτητών/τριών, εκκενώσεις στεκιών και καταλήψεων και έντονη στοχοποίηση κάθε αναρχικής χροιάς τόσο εντός όσο και εκτός των πανεπιστήμιών. Αυτό έχει επιφέρει σταδιακά την μετατροπή του πανεπιστημίου από ένα πεδίο μόνιμης σύγκρουσης και αντεπίθεσης σε ένα χώρο αδράνειας και υποταγής, όπου ελλοχεύει αδιάκοπα ο φόβος ποινικοποίησης κάθε αντιεξουσιαστικής δράσης.
Όσο όμως επιτρέπουμε στους εξουσιαστές να αποφασίζουν για τις ζωές μας, τόσο εμείς θα μένουμε αμέτοχοι θεατές απέναντι στον εξευτελισμό των συνθηκών διαβίωσης μας, στην φίμωση της οργής μας, στην ισοπέδωση όσων πιστεύουμε και θέλουμε να κάνουμε πράξη. Παρά τις προσπάθειες του κράτους να εξοντώσει ηθικά και πολιτικά τους αγωνιζόμενους αυτού του κόσμου, χρέος μας είναι να αποδείξουμε ότι το νήμα του '21 είναι ικανό να φτάσει στο σήμερα ως μαχητική απάντηση στην τρομοκρατία που κράτος και αφεντικά πασχίζουν να εδραιώσουν. Ο κόσμος που συναντήθηκε στον δρόμο τότε είναι ικανός να επανασυσπειρωθεί προκειμένου να επανακτήσει τα χαμένα εδάφη, να πάρει πίσω όσα του στέρησαν και να φροντίσει πως ο συσχετισμός θα είναι πάντα με το μέρος του. Ενάντια σε κάθε μορφή εξουσίας, ο αναρχικός αγώνας θα συνιστά μόνιμο μέτωπο σύγκρουσης με τον σύγχρονο ολοκληρωτισμό και θα συνεχίσει να θέτουν τα θεμέλια για την δημιουργία ενός κόσμου ισότητας και ελευθερίας.
Πέμπτη 23/1 - 09:00 συγκέντρωση αλληλεγγύης στην συντρόφισσα Λ.Γ, συλληφθείσα στην πορεία ενάντια στον ν.4777 την ημέρα ψήφισης του νομοσχεδίου, στα δικαστήρια Θεσσαλονίκης
Ο ΦΟΒΟΣ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ/ΙΣ ΣΥΛΛΦΘΕΝΤΕΣ/ΕΙΣΕΣ
ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ
Αναρχική Συνέλευση Φοιτητ(ρι)ών Quieta Movere
[Αναβάλλεται λόγω απεργίας του δικηγορικού συλλόγου]
ΕΠΙΚΑΙΡΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΛΕΣΜΑΤΩΝ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ:
•ΔΕΥ 20/1 09.00 : ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ/ΙΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ/ΕΙΣΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ 2Η ΕΚΚΕΝΩΣΗ ΤΗΣ ΠΡΥΤΑΝΕΙΑΣ ΤΟ '21
•ΠΕΜ 23/1 09.00 : ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΗΝ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΑ Λ.Γ. , ΣΥΛΛΗΦΘΕΙΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΝ ΜΕΡΑ ΨΗΦΙΣΗΣ ΤΟΥ Κ-Χ 4777
Αν κάτι χρειάζεται να κρατήσουμε από τα "χρόνια της καραντίνας", αυτό θα ήταν ότι κράτος και κεφάλαιο δεν προσέφεραν τίποτα παραπάνω από ένα γερό χτύπημα τρομοκρατίας ενάντια στην κοινωνική βάση, με μηδαμινή μέριμνα για την υγεία και παράλληλα με την εντατική προσπάθεια αποστέρησής μας κάθε ίχνους ελευθερίας. Σαφέστατα, το πανεπιστήμιο δεν θα μπορούσε να μείνει έξω από την εξίσωση, με την μεταφορά των μαθημάτων ηλεκτρονικά -πράγμα το οποίο βλέπουμε να έχει αφήσει κατάλοιπα μέχρι και σήμερα- και την πλήρη απονέκρωση του κάμπους. Την ίδια στιγμή και μέσα σε αυτό το πλαίσιο "παγώματος" ενός βασικού πεδίου ζύμωσης και δραστηριοποίησης των αγωνιστών, βόλευε αρκετά το κράτος να περάσει κάθε λογής αντικοινωνικούς νόμους μεταξύ των οποίων και ο νόμος Κεραμέως- Χρυσοχοΐδη 4777 που ήρθε να φέρει την ΕΒΕ, τις κάμερες και τους μπάτσους στις σχολές, το ν+2 όριο φοίτησης…
Έτσι, λοιπόν, κατά την διάρκεια του lockdown οι φοιτητ(ρι)ες καταφέραν να συσπειρωθούν απέναντι στην περαιτέρω υποβάθμιση των σπουδών και των ζωών μας και ξέσπασαν αντιδράσεις που μπόρεσαν να συνθέσουν το κίνημα του '21, με κομβικό σημείο αυτού στην Θεσσαλονίκη, την κατάληψη της πρυτανείας στις 22/2. Η πρώτη εκκένωση του κτιρίου δεν μπόρεσε να αποτελέσει εμπόδιο στην οργή του κόσμου, την διάθεση και επιμονή να οργανώσει αντιδράσεις στην βάση αντιεξουσιαστικών και αυτοοργανωμένων χαρακτηριστικών. Πολύ περισσότερο, κατάληψη της Πρυτανείας στηρίχθηκε από εκατοντάδες άτομα και αποτέλεσε ένα ορόσημο, μια ζωντανή απόδειξη ότι απέναντι σε κάθε αιμοσταγές πρόσταγμα του κράτους το φοιτητικό κίνημα θα βρίσκεται μπροστά, με ανοιχτά πλαίσια και μαζικότατες διαδικασίες, πορείες και συγκρούσεις. Η επιλογή του κράτους και των μηχανισμών του να προχωρήσουν σε 2η εκκένωση του κτιρίου με 16 συλλήψεις στις 11/03 -που άλλωστε είχε αποφασιστεί ως μέρα λήξης της κατάληψης- δεν ήταν καθόλου τυχαία ενώ δεν έλλειψαν και τα ανάλογα επικοινωνιακά τρικ, με βασικό κιόλας ρόλο του τότε πρύτανη- Παπαϊωάννου. Ωστόσο, η απάντηση που δόθηκε στους δρόμους εκείνες τις μέρες αλλά και έξω από τα δικαστήρια είναι ενδεχομένως αρκετά ενδεικτικές του τί μας έδωσε η Πρυτανεία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η διαδήλωση της ίδιας της μέρας της ψήφισης του νομοσχεδίου και οι μαζικοποιημένες συγκρούσεις που σημειώθηκαν έξω από το Υπουργείο.
Το κίνημα του '21 δεν μπορεί να παραμείνει κλειστό σε κάποιο "χρονοντούλαπο των κινημάτων", ούτε βέβαια και έχουμε κάποια αυταπάτη ότι τα κεκτημένα της πρυτανείας για το αυτοοργανωμένο κίνημα είναι πανάκεια. Παρ' όλα αυτά βρίσκεται ζωντανό στο μυαλό μας, για να μας θυμίζει ότι ο οργανωμένος αγώνας και τα αντιεξουσιαστικά χαρακτηριστικά είναι και αυτά που μπορούν να αντιπαρατεθούν με το κράτος, να παγώσουν τον χρόνο και να δημιουργήσουν ισχυρές σχέσεις και αντιστάσεις απέναντι σε κάθε προσπάθεια υποτίμησης των σπουδών και των ζωών μας.
4 χρόνια μετά ακόμα να μας ξεριζώσετε, πάντα θα ανθίζουμε!
ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ
ΠΑΥΣΗ ΚΑΘΕ ΔΙΩΞΗΣ ΤΗΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΑΣ Λ.Γ.
ΤΟ ΑΣΥΛΟ ΑΝΗΚΕΙ Σ ΟΛΗ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
ΚΑΤΩ Ο Ν.4777
Ελευθεριακό Σχήμα Φιλοσοφικής