Παρασκευή 10 Ιανουαρίου 2025 στις 12.00
Δικαστήρια Χαλκίδας, Συγκέντρωση αλληλεγγύης στη συντρόφισσα Πόλα Ρούπα
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10 ΓΕΝΑΡΗ 2025, ΣΤΙΣ 12:00 ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΧΑΛΚΙΔΑΣ, ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΗ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΑ ΠΟΛΑ ΡΟΥΠΑ
(στα πλαίσια της διεθνούς εβδομάδας δράσης 10/1-16/1/2025 για τα συντρόφια του Επαναστατικού Αγώνα Πόλα Ρούπα & Νίκου Μαζιώτη
ΚΑΘΕ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΗ ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ
Έμπρακτη αλληλεγγύη: Απέναντι στον κόσμο του κράτους, των αφεντικών και της φρικαλεότητας των πολέμων τους, στεκόμαστε αλληλέγγυα δίπλα στα καταδικασμένα συντρόφια του Επαναστατικού Αγώνα Πόλα Ρούπα και Νίκο Μαζιώτη που μέσα από τις γραμμές και τη δράση της οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας, αγωνίστηκαν σταθερά κι αδιάλλακτα στο πλευρό των ταξικά καταπιεζόμενων από τη βία και την τρομοκρατία της οικονομικής εκμετάλλευσης, της φτώχειας και της πολιτικής εξόντωσης στα κάτεργα της μισθωτής σκλαβιάς. Με συνέπεια κι αφοσίωση στον αγώνα για την κοινωνική επανάσταση, ο σύντροφος κι η συντρόφισσα ανέλαβαν την πολιτική ευθύνη της συμμετοχής τους στην οργάνωση, όπως αναλογεί στην αντάρτικη αξιοπρέπεια και την επαναστατική συνέπεια.
Δεν αναθεώρησαν κι υπερασπίστηκαν πολιτικά μία προς μία τις 18 ένοπλες και βομβιστικές ενέργειες που ανέλαβε ο Επαναστατικός Αγώνας, σε υψηλής σημασίας σύμβολα κι υποδομές του κράτους και του κεφαλαίου, από το 2003 μέχρι το 2018, καταφέρνοντας σημαντικά πλήγματα στους συσχετισμούς της κυριαρχίας: Υπουργεία -Οικονομίας, Απασχόλησης-, Δικαστήρια Ευελπίδων, Αστυνομικά Τμήματα, αστυνομικούς και κλούβες των ΜΑΤ, Υπουργό Δημόσιας Τάξης, Πρεσβεία των ΗΠΑ, Χρηματιστήριο, Τράπεζα της Ελλάδας-παράρτημα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας-γραφείο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στην Ελλάδα, τράπεζες -Citibank, Eurobank-, μέχρι και την απόπειρα απόδρασης του συντρόφου Νίκου Μαζιώτη κι άλλων κρατουμένων από τις φυλακές Κορυδαλλού, με ελικόπτερο (αεροπειρατεία) την οποία κι ανέλαβε προσωπικά η συντρόφισσα Πόλα Ρούπα.
Δικαστική Εξουσία - Μετάνοια - Διπλή Φυλακή: Το κράτος διιστορικά συντηρεί μέχρι τέλους τις πρακτικές πολέμου φθοράς κι υπονόμευσης, απέναντι στον ένοπλο πολιτικό του εχθρό, τους/τις αγωνίστ(ρι)ές που επιτέθηκαν σε αυτό με όλα τα μέσα, αμφισβητώντας και κλονίζοντας έμπρακτα το imperium του.
Η «δικαιοσύνη» ως πυλώνας της κρατικής βίας και τρομοκρατίας, αναλαμβάνει τον καθεστωτικό ρόλο της «τιμωρίας» όχι μόνο των ταξικά καταπιεσμένων κι απείθαρχων αλλά και την εκτέλεση της ολοκληρωτικής «τιμωρίας» των ένοπλων πολιτικών εχθρών του κράτους και του κεφαλαίου, αναβαθμίζοντας συνεχώς το ποινικό οπλοστάσιο και τις φυλακές «υψίστης ασφαλείας» κι αιχμαλωτίζοντας τα αγωνιζόμενα συντρόφια με βαρύτατες ποινές. Την ίδια στιγμή, αθωώνει μπάτσους/δολοφόνους/ναζιστές, παιδοβιαστές, πολιτικούς, μεγαλοσχήμονες-επιχειρηματίες κλπ. Κι όταν έρθει η ώρα της αποφυλάκισης των αγωνιστ(ρι)ών από τα «ιδρύματα σωφρονισμού της δημοκρατίας», τον βρώμικο ρόλο αναλαμβάνουν τα δικαστικά συμβούλια που στην περίπτωση των πολιτικών κρατουμένων, έχουν σκοπό να πλήξουν τις πολιτικές επιλογές και την επαναστατική τους συνείδηση μέσω της εκμαίευσης «δηλώσεων μετανοίας».
ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΑΣ ΠΟΛΑΣ ΡΟΥΠΑ
Στις 17 Νοέμβρη του 2023, η συντρόφισσα Πόλα Ρούπα αποφυλακίστηκε με περιοριστικούς όρους μέχρι το 2032. Έναν μήνα μετά, οι μηχανισμοί του κράτους-τρομοκράτη, με έφεση του αντιεισαγγελέα εφετών Χαλκίδας κατά της αποφυλάκισής της, προσπάθησαν να την κλείσουν ξανά στη φυλακή. Πέρυσι, στις 10 Γενάρη, η συντρόφισσα πέρασε από δικαστικό συμβούλιο στη Χαλκίδα κι έκτοτε, η απόφαση εκκρεμεί κι η ίδια παραμένει σε ομηρία.
Ακριβώς, έναν χρόνο μετά, στις 10 Γενάρη του 2025, η συντρόφισσα με νέα κλήτευση και με νέα θετική εισαγγελική πρόταση για την αποφυλάκισή της, θα βρεθεί ξανά μπροστά στον δικαστικό μηχανισμό, ώστε να αποφασίσει το δικαστικό συμβούλιο Χαλκίδας για την απελευθέρωση ή την επαναφυλάκισή της. Κι αυτό, την ίδια στιγμή που η συντρόφισσα καλείται ούτως ή άλλως να πληρώσει υπέρογκες χρηματικές ποινές οι οποίες επιδικάστηκαν για τη συμμετοχή της στη δράση της οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας κι οι οποίες συνθλίβουν την επιβίωσή της, εξωθώντας την ίδια και το παιδί της σε οικονομική εξόντωση, ενώ ο σύντροφός της παραμένει αιχμάλωτος του κράτους.
Η ανιδιοτέλεια, η αγωνιστική ακεραιότητα της συντρόφισσας κι η συμβολή της ενάντια στην κοινωνική εξαθλίωση, αναδεικνύουν την επαναστατική αντίσταση εντός του κοινωνικοπολιτικού ολέθρου κι ενάντια στον παγκόσμιο ολοκληρωτισμό. Μέσα από τις γραμμές της, η οργάνωση Επαναστατικός Αγώνας κατέστησε ξεκάθαρο πως κράτος, τράπεζες κι υπουργεία θα δέχονται αντάρτικες κοινωνικές αντιστάσεις για όλη τη βία, αφαίμαξη κι αιματοχυσία που έχουν εξαπολύσει στα εκμεταλλευόμενα και καταπιεζόμενα κομμάτια της κοινωνίας.
Από την πλευρά της αλληλεγγύης, με τη σειρά μας στεκόμαστε δίπλα στην αναρχική συντρόφισσα Πόλα Ρούπα, στη νέα αυτή δικαστική δοκιμασία.
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΑΖΙΩΤΗ
Μετά από 16 χρόνια (μικτά) στη φυλακή για τη δράση της οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας και με τη συμπλήρωση των 4/5 πραγματικής έκτισης της 20ετούς ποινής τον προηγούμενο μήνα, ο σύντροφος Νίκος Μαζιώτης θα περάσει το επόμενο χρονικό διάστημα από το δικαστικό συμβούλιο (στη Λαμία), καθώς κατέθεσε αίτηση αποφυλάκισης στις 25 Νοέμβρη 2024. Πρόκειται για την 7η υποβολή αιτήματος υφ' όρων αποφυλάκισης, μετά από 6 συνεχόμενες απορριπτικές αποφάσεις. Στην περίπτωση νέας απόρριψης, ουσιαστικά τον εξωθούν σε αιχμαλωσία τουλάχιστον μέχρι και τον Μάρτη του 2027, με εκδικητική και καταχρηστική (ακόμη και με τους νόμους τους) έκτιση μέχρι και της τελευταίας ημέρας του συνόλου της ποινής. Κι αυτό παρότι έχει προ πολλού (από τον Γενάρη του 2022) συμπληρώσει τις προβλεπόμενες προϋποθέσεις (καθεστώς εξαίρεσης).
To δικαστικό επιτελείο της Λαμίας -ως μηχανισμός της κρατικής και οικονομικής κυριαρχίας- εφαρμόζει τακτικές πολιτικής εξόντωσης, εμπνευσμένες από την παράδοση των αντεπαναστατικών τρομοδικείων. Αποφυλακίζει και χορηγεί τακτικές άδειες σε δολοφόνους ναζιστές, σε αντίθεση με τη συνεχή άρνηση της υφ' όρων αποφυλάκισης του αναρχικού Νίκου Μαζιώτη και το κόψιμο των αδειών αγωνιστών (Δ. Κουφοντίνα). Επιτάσσει την οριστική έξοδο από τη φυλακή μόνο με την επιβολή της αποκήρυξης των αξιακών και ηθικών αρχών. Το καθεστώς εκβιασμού της μετάνοιας που επιχειρούν να εκμαιεύσουν από τον σύντροφο Νίκο Μαζιώτη, συνεπάγεται την αλλοτρίωση και τη φυλάκιση της συνείδησης, προκειμένου να πετύχουν την απόλυτη πειθαρχία μέσω του διεισδυτικού ελέγχου στον πυρήνα του συνειδησιακού και του αξιακού κόσμου του επαναστάτη.
Ο αναρχικός Νίκος Μαζιώτης βρίσκεται σε ένα αρκετά κρίσιμο σημείο της αιχμαλωσίας του. Να μην αφήσουμε τον σύντροφο όμηρο στην κρατική αιχμαλωσία, γιατί πιθανότατα αυτή η συνθήκη εξαίρεσης από την υφ' όρων αποφυλάκιση, ενώ έχει ήδη εκτίσει τα 4/5 του συνόλου 20ετούς ποινής, όχι μόνο θα αποτελέσει δεδικασμένο, αλλά προεικονίζεται το μέλλον που επιφυλάσσουν και για άλλες/άλλους κρατούμενες/κρατούμενους, σε μια εποχή όξυνσης της κατασταλτικής αντιμετώπισης από το κράτος για τον κόσμο του αγώνα.
Να ενδυναμώσουμε την αλληλεγγύη. Να σταθούμε στο πλευρό του αναρχικού συντρόφου Νίκου Μαζιώτη.
Καλούμε σε συγκέντρωση αλληλεγγύης στη συντρόφισσα Πόλα Ρούπα, στα Δικαστήρια της Χαλκίδας, την Παρασκευή 10 Γενάρη 2025, στις 12.00
Καλούμε σε συγκέντρωση αλληλεγγύης στον σύντροφο Νίκο Μαζιώτη, στα Δικαστήρια της Λαμίας, την Πέμπτη 16 Γενάρη 2025, στις 12.00
ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ
ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΑΣ ΠΟΛΑΣ ΡΟΥΠΑ ΠΟΥ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΣΕ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΟΜΗΡΙΑΣ ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΗΣ
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΑΖΙΩΤΗ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΑ ΑΙΧΜΑΛΩΤΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ
Ⓐ
Συνέλευση Αλληλεγγύης για τα καταδικασμένα μέλη του Επαναστατικού Αγώνα
Π. Ρούπα και Ν. Μαζιώτη
syna llil-rou pamaziot is@espiv .net
πηγή : email που λάβαμε στις 4 Ιανουαρίου 12h
Στήριξη της συγκέντρωσης αλληλεγγύης για τη συντρόφισσα Πόλα Ρούπα (10/1/2025 στις 12:00- δικαστήρια στη Χαλκίδα)
Στήριξη της συγκέντρωσης αλληλεγγύης για τη συντρόφισσα Πόλα Ρούπα (10/1/2025 στις 12:00- δικαστήρια στη Χαλκίδα)
Οι συντρόφισσες και οι σύντροφοι που βρίσκονται ή βρέθηκαν αιχμάλωτοι στις φυλακές για τη δράση τους ενάντια στη βαρβαρότητα του κόσμου της εξουσίας και την επαναστατική υπόθεση για την κοινωνική απελευθέρωση από τα δεσμά του κράτους και του κεφαλαίου, όπως είναι τα συντρόφια του Επαναστατικού Αγώνα, Πόλα Ρούπα και Νίκος Μαζιώτης, που με τρομακτική συνέπεια και αδιαλλαξία βάδισαν στον δρόμο του αγώνα «σπάζοντας» τις νόρμες της νομιμότητας, είναι αναπόσπαστο κομμάτι της συλλογικής μας ιστορίας και η αλληλεγγύη μας δεν μπορεί παρά να είναι διαρκής και αδιαπραγμάτευτη.
Η συντρόφισσα Πόλα Ρούπα, ένα χρόνο μετά την αποφυλάκισή της βρίσκεται σε ένα ιδιότυπο καθεστώς ομηρίας. Την Παρασκευή 10 Γενάρη του 2025, θα βρεθεί ενώπιον νέου δικαστικού συμβουλίου στη Χαλκίδα, το οποίο θα κρίνει αν θα είναι οριστική και υπό όρους πλέον η «απελευθέρωσή» της, ή θα οδηγηθεί πίσω στην αιχμαλωσία.
«Τώρα υπάρχει ένας άνθρωπος να υποστηρίξετε, μέχρι το τέλος, αφού πάρα πολλοί παίζουν χωρίς όρια με την ίδια τους τη ζωή» Anna Beniamino
Η Πόλα Ρούπα -όπως και πολλά άλλα συντρόφια- είναι και η ίδια μία συντρόφισσα που στάθηκε συνεπής στον αγώνα για έναν κόσμο ισότητας και ελευθερίας, γιατί μπροστά στην πάλη για την Ανατροπή και την Επανάσταση δεν υποτάχθηκε και υποστήριξε το δίκιο του αγώνα για ζωή και ελευθερία.
Είναι χαρακτηριστικό το παρακάτω απόσπασμα από κείμενο της αναρχικής συντρόφισσας Πόλας Ρούπα, που πριν πολλά χρόνια, τον Οκτώβρη του 2012, το κατέθεσε (εκ μέρους της) στην 1η δίκη του Επαναστατικού Αγώνα, η σημαντική και αείμνηστη δικηγόρος, Δάφνη Βαγιανού. Ήταν ακριβώς τότε, που μετά την παρέλευση του 18μηνου και την προσωρινή αποφυλάκισή τους η συντρόφισσα Πόλα Ρούπα και ο σύντροφος Νίκος Μαζιώτης, έσπασαν ακόμα μια φορά τις «νόρμες» της νομιμότητας και πέρασαν στην «παράνομη» ελευθερία, συνεχίζοντας τη δράση του Επαναστατικού Αγώνα:
[«Αυτό το κείμενο δεν συνιστά απολογία. Δεν νοιώθω ούτε ένοιωθα ποτέ υπόλογος για τις πολιτικές επιλογές μου σε κανένα πρόσωπο της εξουσίας. Ο μόνος κριτής της δράσης μου και των επιλογών μου είναι η επαναστατική ιστορία και οι φορείς της. Ως επαναστάτρια θεωρούσα πάντα και θεωρώ χρέος μου και παράλληλα αναφαίρετο δικαίωμα μου να υπερασπίζομαι τις πολιτικές μου επιλογές. Ακόμα περισσότερο είναι χαρά μου να στηρίζω δημόσια και παρά το όποιο προσωπικό κόστος, επιλογές αγώνα που συνιστούν κατά την βαθιά πεποίθηση μου σημαντικό παράδειγμα επαναστατικής δράσης. Και ένα τέτοιο παράδειγμα ήταν η οργάνωση Επαναστατικός Αγώνας, στον οποίο είχα την τιμή να συμμετάσχω. Ο Επαναστατικός Αγώνας, τη συμμετοχή μου στον οποίο με χαρά υπερασπίστηκα μετά τη σύλληψη μου, υπήρξε μια σημαντική συνιστώσα του ευρύτερου ανατρεπτικού αγώνα και η παρουσία του στην επαναστατική πολιτική σκηνή αποτέλεσε και αποτελεί -να είστε βέβαιοι- ορόσημο για πολλούς αγωνιστές.
[…] Είμαι υπερήφανη για την συμμετοχή μου στον Επαναστατικό Αγώνα και δεν έχω να απολογηθώ για τίποτα. Αυτό το κείμενο είναι μια πολιτική κατάθεση-φόρος τιμής για την οργάνωση για την οποία δικάζομαι από το αστικό σας δικαστήριο. Είναι ένας φόρος τιμής στην κοινωνική Επανάσταση και σε όλους του επαναστάτες. Αποτελεί έναν φόρο τιμής για τον σύντροφο μας Λάμπρο Φούντα που δολοφόνησαν στις 10 Μάρτη 2010 τα ένοπλα σκυλιά του καθεστώτος, το οποίο και εσείς υπηρετείτε. Ενός καθεστώτος που έχει πλέον λάβει την πιο απολυταρχική του μορφή τις τελευταίες δεκαετίες και που αναμένεται να γίνει ακόμα πιο ανελέητο με τους φτωχούς, τους αδύναμους κοινωνικά, τους αγωνιστές που στρέφονται εναντίον του. Πρόκειται για ένα καθεστώς που καθημερινά ταπεινώνει, βασανίζει, δολοφονεί ανθρώπους με όπλο την οικονομία. Ένα καθεστώς που εξυπηρετεί τα συμφέροντα μιας ισχυρής μειοψηφίας. Ένα καθεστώς που δεν είναι τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο από τη σύγχρονη χούντα του υπερεθνικού κεφαλαίου και της πολιτικής ελίτ που το στηρίζει. Ένα καθεστώς εγκληματιών, τρομοκρατών, ψυχρών δολοφόνων. Στο όνομα αυτών και για τα δικά τους συμφέροντα δολοφονήθηκε ο σύντροφος Λάμπρος Φούντας, στο όνομα αυτών μας συνέλαβαν και μας φυλάκισαν, στο όνομα αυτών μας δικάζετε και εσείς. Στο όνομα αυτών θα μας καταδικάσετε σε δεκάδες ή και εκατοντάδες χρόνια φυλακή. […]
[…] Ο σύντροφος Λάμπρος Φούντας έπεσε από τις σφαίρες μπάτσου κατά τη διάρκεια προπαρασκευαστικής ενέργειας της οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας. Έπεσε μαχόμενος για να συνεχιστεί η επαναστατική δράση της οργάνωσης που τόσο ήταν και παραμένει απαραίτητη μέσα στην άγρια ιστορική περίοδο που διανύουμε. Έπεσε μαχόμενος σε μια πορεία αγώνα που στόχευε να ανατρέψει αυτό το βάρβαρο, το ανελέητο καθεστώς.[…]
Η δολοφονία του συντρόφου μας παρά το γεγονός ότι ήταν αποτέλεσμα τυχαίας «συνάντησης» με μπάτσους περιπολικού, ήταν μια πολιτική δολοφονία. Δεν έχει σημασία αν οι μπάτσοι δεν ήξεραν ποιον πυροβολούσαν. Σημασία έχει ότι ο σύντροφος ήταν εκεί και δρούσε στα πλαίσια μιας πολιτικής διαδικασίας. Μιας διαδικασίας που αποτελούσε μέρος ενός σχεδίου πολιτικού για την ανατροπή της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας, για την προώθηση της επαναστατικής υπόθεσης. […] Σε όλη τη διάρκεια αυτής της δίκης υπερασπίστηκα τη δράση του Επαναστατικού Αγώνα και ανέπτυξα επιχειρήματα για την όλη διαδικασία. Όλες οι ενστάσεις που κάναμε είχαν ένα πολιτικό σκεπτικό. Όλη η δίκη έτσι όπως εξελίχτηκε με τις παρεμβάσεις μας αποδείχτηκε πως ήταν μια καθαρά πολιτική δίκη. Αυτό έχει καταγραφεί ιστορικά και κανένα κατηγορητήριο, καμία απόφαση και κανένα σκεπτικό αυτού του δικαστηρίου δεν μπορεί να ακυρώσει. Την ιστορία σε αυτή τη δίκη τη γράψαμε εμείς. Και είναι μια πολιτική ιστορία.
[…] Κάθε κίνηση που κάναμε κατά τη διάρκεια της δίκης, κάθε πρόταση, ένσταση, παρέμβαση, κάθε λέξη που είπαμε, είχε μια πολιτική αφετηρία και μια πολιτική στόχευση. Αφορούσε πρώτα και κύρια την οχύρωση της επαναστατικής ιστορίας μας από τις επιθέσεις της καθεστωτικής νομολογίας.
[…] Οι πολιτικές μας τοποθετήσεις κατάφεραν την αντιστροφή των ρόλων μέσα στο δικαστήριο. Εμείς, από κατηγορούμενοι γίναμε κατήγοροι. Κατήγοροι του οικονομικού και πολιτικού συστήματος, κατήγοροι της αστικής δικαιοσύνης και του ίδιου του δικαστηρίου σας. Μέσα από την διαδικασία αυτή καταδείξαμε ποιοι είναι οι πραγματικοί τρομοκράτες, οι εγκληματίες, οι δολοφόνοι. Ποιοι είναι οι εχθροί της κοινωνίας. Είναι το κράτος και η άρχουσα οικονομικά τάξη. Αυτούς υπηρετεί η δικαιοσύνη σας. Αυτούς υπηρετείτε και εσείς αφού θα μας καταδικάσετε ως «τρομοκράτες», θα μας καταδικάσετε για τις επιθέσεις εναντίον στόχων όπως οι τράπεζες, το χρηματιστήριο, τα αστυνομικά τμήματα, τα υπουργεία, τα δικαστήρια. Και όλους αυτούς τους στόχους εσείς τους χαρακτηρίζετε «κοινωφελείς οργανισμούς».
[…] Σε αυτή η δίκη δόθηκε μια πολιτική μάχη. Και αυτή τη μάχη εμείς την έχουμε κερδίσει. Την έχουμε κερδίσει, άσχετα με τη στάση που ακολουθείτε ενώ απουσιάζουμε, άσχετα με την απόφαση που θα βγάλετε. Έτσι κι αλλιώς η απόφαση σας θα είναι καταδικαστική για όλα και αυτό το έχουμε επισημάνει επανειλημμένως κατά τη διάρκεια της διαδικασίας. Όχι μόνο θα είναι καταδικαστική, αλλά το ύψος των ποινών θα είναι ανάλογο της πολιτικής διάστασης που δώσαμε στη δίκη. Θα είναι ανάλογο του βαθμού που υπερασπιστήκαμε χωρίς καμία έκπτωση, χωρίς κανένα ενδοιασμό, χωρίς κανένα φόβο όλες τις ενέργειες της οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας. Οι ποινές που θα μας επιβάλετε θα είναι μια απάντηση στο γεγονός ότι αυτή τη μάχη την κερδίσαμε εμείς.
[…] Ζωντανέψαμε την ιστορία της οργάνωσης στη δικαστική αίθουσα. Αυτό συνιστά μεγαλύτερη ποινή. Υπερασπιστήκαμε μια-μια όλες τις ενέργειες της οργάνωσης. Αυτό συνιστά μεγαλύτερη ποινή. Αντικρούσαμε πολλές φορές το σκεπτικό σας. Δεν αποδεχτήκαμε στιγμή την εξουσία σας. Αυτό επίσης, συνιστά μεγαλύτερη ποινή. Δεν υπολογίσαμε καν το μέγεθος των ποινών που θα μας επιβάλετε και γι' αυτό δεν μετρήσαμε τα λόγια μας, δεν κάναμε έκπτωση σε τίποτα, δεν κρύψαμε τίποτα και δεν κρυφτήκαμε. Και αυτό συνιστά μεγαλύτερη ποινή.
Μετατρέψαμε την αίθουσα του δικαστηρίου σας σε χώρο προπαγάνδας της κοινωνικής Επανάστασης. Συνδέσαμε την ιστορία του Επαναστατικού Αγώνα με την τρέχουσα πολιτική περίοδο, μιλήσαμε για τη σύγχρονη ιστορία, για τον ταξικό πόλεμο, για το σύστημα και τη βία του. Μιλήσαμε για τον αγώνα. Για τον ένοπλο αγώνα και την καθεστωτική ανατροπή. Μιλήσαμε για τη μόνη επιλογή των λαών. Την κοινωνική Επανάσταση. Και παρά το γεγονός ότι κράτος και ΜΜΕ προσπάθησαν να απομονώσουν τη δίκη, ο πολιτικός μας λόγος έχει διαρρήξει το τείχος σιωπής του καθεστώτος και έχει ταξιδέψει όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε πολλές άλλες χώρες του πλανήτη.
[…] Η της πολιτικής ευθύνης στο βαθμό που είναι ελεύθερη πολιτική επιλογή, ανεξάρτητη από το κατηγορητήριο, έχει ως φυσική συνέχεια την πολιτική υπεράσπιση των επιλογών αγώνα στις δικαστικές αίθουσες. Σημαίνει αξιοποίηση της καταστολής για την όξυνση, τη ριζοσπαστικοποίηση του αγώνα μέσα από τις φυλακές, μέσα από τα δικαστήρια. Η ανάληψη πολιτικής ευθύνης σημαίνει πως δεν παίρνεις στάση άμυνας, αλλά επίθεσης απέναντι στο καθεστώς. Σημαίνει πως μετατρέπεις ένα καθεστώς ομηρίας που σου επιβάλει το κράτος σε όπλο ενάντια στο σύστημα.[…]
Η ανάληψη πολιτικής ευθύνης είναι μια ευθύνη για να πολεμήσεις μέχρι τέλους. Χωρίς υπολογισμούς, χωρίς υπεκφυγές. Η ανάληψη πολιτικής ευθύνης σημαίνει πως έχεις παραμερίσει το ατομικό συμφέρον μπροστά στο συλλογικό, μπροστά στον αγώνα για την Επανάσταση. Και αυτό από μόνο του καθιστά γελοίο το όποιο καθεστωτικό αντεπιχείρημα για τη μη πολιτικότητά μας. Γιατί ποιο μη πολιτικό ον βάζει το συλλογικό, το κοινωνικό συμφέρον πάνω από το ατομικό, υποθηκεύοντας ολόκληρη τη ζωή του; " ] Πόλα Ρούπα
Ανυποχώρητη αλληλεγγύη στα συντρόφια του Επαναστατικού Αγώνα Πόλα Ρούπα και Νίκο Μαζιώτη
Στήριξη του καλέσματος της Συνέλευσης Αλληλεγγύης στα καταδικασμένα συντρόφια του Ε.Α της συγκέντρωσης στα δικαστήρια της Χαλκίδας στις 10/1 στις 12:00 όπου περνά η συντρόφισσα Πόλα Ρούπα από δικαστικό συμβούλιο.
ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΜΠΛΟΚΗ ΤΗΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΑΣ ΠΟΛΑΣ ΡΟΥΠΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΟΜΗΡΙΑ
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΑΖΙΩΤΗ
ΛΑΜΠΡΟΣ ΦΟΥΝΤΑΣ ΠΑΡΩΝ!
Αγώνας για μια αταξική-ακρατική κοινωνική οργάνωση ισότητας και αλληλεγγύης - Αγώνας για την κοινωνική Επανάσταση.
Αλληλεγγύη και δύναμη στις συντρόφισσες Μαριάννα Μ, Δήμητρα Ζ. και στον σύντροφο Δημήτρη - Δεν ξεχνάμε τον σύντροφο Κυριάκο Ξ.
Ⓐλληλέγγυες/οι στον Επαναστατικό Αγώνα