Κυριακή 29 Δεκεμβρίου 2024 στις 19.00
Βραδιά οικονομικής ενίσχυσης της Κοινότητας Καταλήψεων Κουκακίου και μπαρ
Την Κυριακή, 29/12 στις 19:00, θα έχουμε μπαρ οικονομικής ενίσχυσης για την κοινότητα καταλήψεων Κουκακίου στα ανα-κατειλημμένα Ζιζάνια. Τα συντρόφια έχουν την πρακτική, ηθική και πολιτική μας στήριξή, για τα δικαστήρια για τα οποία καταδικάστηκαν όσο και για αυτά που θα ακολουθήσουν.
Κανένα μόνο στα χέρια του κράτους!
10-100-1000 ανα καταλήψεις
Ακολουθεί το κείμενο που γράφτηκε από την κοινότητα μετά από το δικαστήριο της ανακατάληψης της Ματρόζου 45. https://athens.indymedia.org/post/1633170/
Στις 29/10 μετά από διακοπή ολοκληρώθηκε το δικαστήριο της ανακατάληψης της Ματρόζου 45, που εκκενώθηκε τον Ιανουάριο του 2020. Τα συντρόφια καταδικάστηκαν πρωτόδικα σε φυλάκιση 6,5 χρόνων, ποινή εκτίσιμη και μάλιστα με πραγματική και όχι μερική έκτιση, που όμως αναστέλλεται μέχρι το εφετείο. Οι κατηγορίες για τις οποίες καταδικάστηκαν είναι οι εξής: α) επικίνδυνη σωματική βλάβη τετελεσμένη και σε απόπειρα από κοινού και κατά συρροή και β) για απλή φθορά ξένης ιδιοκτησίας (για τον υλικό εξοπλισμό των μπάτσων και ένα ρολόι μπάτσου). Έχει ασκηθεί έφεση.
Από την πρώτη στιγμή της εκκένωσης το κράτος σε αγαστή συνεργασία με τα ΜΜΕ κατασυκοφαντούσαν τους αγώνες μας και δημοσίευαν προσωπικά μας στοιχεία σε μια προσπάθεια κιτρινισμού της δράσης μας. Τη λασπολογία ήρθε να συμπληρώσει μια τεράστια μιντιακή εκστρατεία που -με τοποθετήσεις υπουργών, μπατσοσυνδικαλιστών και δημοσιογράφων, μέχρι και του πρωθυπουργού- είχε σα στόχο να μετατρέψει τις κατηγορίες σε κακούργημα. Επικουρικά σε αυτή την εκστρατεία έδρασε και η ύπαρξη πολιτικής αγωγής με το γραφείο του Θ. Πλεύρη να αναλαμβάνει πρόθυμα την υπόθεση μαζί με τους μπατσοδικηγόρους Ε. Βαρελά -υποψήφια βουλευτή της ΝΔ- και Σκαμπαρδώνη.
Παρά τον ενθουσιασμό της όμως, η πολιτική αγωγή δεν κατάφερε τελικά να εκπροσωπήσει τους μπάτσους λόγω καθυστέρησης υποβολής παράβολων και εξουσιοδότησης με αποτέλεσμα η έδρα να την αποβάλει από τη δικαστική διαδικασία. Επομένως η Βαρελά δεν κατάφερε ποτέ να εκπροσωπήσει τους 3 μπάτσους που ανέλαβε (πόσο μάλλον τους 7 που ισχυρίστηκε στην τηλεόραση), γεγονός που την έκανε έξαλλη και την ανάγκασε να αρκεστεί σε ειρωνικά σχόλια και στο "κρυφό" δασκάλεμα των μπάτσων για το οποίο διαρκώς της γίνονταν παρατηρήσεις από την έδρα. Κατά της διάρκεια της δίκης, αν και οι μπάτσοι-κατήγοροι προειδοποιούσαν ο ένας τον άλλον για το τι πρέπει να πουν και τι όχι, έπεφταν διαρκώς σε αντιφάσεις, έλεγαν ψέματα και υπερβολές. Το κυριότερο όμως είναι πως δεν κατάφεραν ποτέ να υποδείξουν κάποιους συγκεκριμένους από τους κατηγορούμενους/ες ως εκείνους που "έθεσαν τη ζωή τους σε κίνδυνο". Οι σύντροφοί μας από την πλευρά τους στήριξαν το πολιτικό σκεπτικό της ανακατάληψης αλλά και της δράσης της κοινότητας. Προς το τέλος της δεύτερης δικασίμου εμφανίστηκε η -εμφανώς πιο ήρεμη- Βαρελά μαζί με τους μπάτσους και λίγο μετά η έδρα άρχισε να μοιράζει μήνες στους συντρόφους προς ικανοποίηση μίας -κατά πάσα πιθανότητα- προειλημμένης απόφασης. Η απόφαση πάρθηκε χωρίς καμία διακοπή της συνεδρίασης προκειμένου να αξιολογηθούν τα όσα κατατέθηκαν τη 2η μέρα της δίκης. Η έδρα, της οποίας η στάση κατά τη 2η δικάσιμο χαρακτηριζόταν από αδιαφορία, έκρινε όλα τα συντρόφια - αν και κανένα δεν αναγνωρίστηκε- ένοχα ακόμα και για την καταστροφή του ρολογιού ενός απ' τους μπάτσους. Ακόμη, όχι μόνο δεν αναγνώρισε κανένα ελαφρυντικό -πράγμα παράλογο ακόμα και με βάση τη δικαστική λογική- αλλά η πρόεδρος αρνήθηκε μέχρι και την εισαγγελική πρόταση για μερική έκτιση της ποινής εξαντλώντας έτσι την αυστηρότητά της. Μια αυστηρότητα βέβαια που πριν μια εβδομάδα δεν είδαμε να επιδεικνύεται στον έκπτωτο μπατσοσυνδικαλιστή Μπαλάσκα, που δικάζοταν απο την ίδια έδρα αμέσως πριν την υπόθεσή μας και ο οποίος με λίγη κλάψα "έπεισε" για το τι εννοούσε όταν σε τηλεοπτικό πάνελ το 2019 χαρακτήριζε ως σκουπίδια τους/τις μετανάστ(ρι)ες. Στην περίπτωσή του, η έδρα πείστηκε από την "παρεξήγηση" των λεγομένων του και μέσα σε δέκα λεπτά τον αθώωσε. Μια αθώωση αναμενόμενη αν σκεφτούμε πως η δικαστική εξουσία πάει πάντα χέρι χέρι με τις κρατικές επιταγές.
Ένα ακόμη σημείο που φανερώνει τους τρόπους με τους οποίους το κράτος θα επωφελούνταν απο μια βαριά ποινή ειναι η διάχυση σωρείας ψεμάτων στα καθεστωτικά σχετικά με την έκβαση της υπόθεσής μας και τις ποινές που επιβλήθηκαν. Η Βαρελά βγήκε μια μέρα μετά σε πρωινή εκπομπή διαδίδοντας ένα σωρό ψέματα με κυρίαρχο τη δήθεν φυλάκιση των συντρόφων που δικάζονταν. Ανυπόστατα ψέματα τα οποία αναπαρήχθησαν συντονισμένα από πολλά συστημικά ειδησεογραφικά μέσα επιτελώντας στην ουσία το ρόλο τους: τη διαμόρφωση της κοινής γνωμής σύμφωνα πάντα με τα πολιτικά συμφέροντα των αφεντικών τους. Το στέλεχος της ΝΔ αφού δε μπόρεσε να υπερασπιστεί τους ένστολους δολοφόνους εντός της δικαστικής αίθουσας αποφάσισε να τους υπερασπιστεί μέσω της τέταρτης εξουσίας ικανοποιώντας τα συντηρητικά αντανακλαστικά των δεξιών ψηφοφόρων και προσπαθώντας να κανονικοποιήσει το δόγμα νόμος-τάξη-ασφάλεια. Να ξεκαθαρίσουμε λοιπόν ότι κανένα από τα συντρόφια μας που υπερασπίστηκαν τη Ματρόζου 45 δε βρίσκονται στη φυλακή παρά τη μεγάλη ποινή που τους επιβλήθηκε. Τα ψεύδη περί φυλάκισης από τη Βαρελά χρησιμοποιούνται για άντληση πολιτικής υπεραξίας και ενδυνάμωσης του καθεστώτος. Στην ουσία η Βαρελά δεν πανηγυρίζει την έκβαση της δίκης από τη δικηγορική της θέση αλλά γιορτάζει την παρέμβαση του κράτους σε αυτήν από την πρώτη κιόλας στιγμή το 2020 μέχρι και σήμερα.
Η μεγάλη ποινή που επιβλήθηκε αποτελεί μια επίδειξη συμβολικής πυγμής από το κράτος και στοχεύει στον εκφοβιμό των αγωνιζόμενων υποκειμένων. Ουσιαστικά θέλει να αποτρέψει όσα (ανα)καταλαμβάνουν και υπερασπίζονται τους αυτοοργανωμένους χώρους εφαρμόζοντας μορφές μαχητικής αυτοάμυνας όποτε οι συνθήκες απαιτούν αυτή την επιλογή. Η συγκεκριμένη εκδικητική πρακτική έρχεται μαζί με το νέο ποινικό κώδικα που στοχεύει στην αδρανοποίηση όσων αντιστέκονται ή δεν ταιριάζουν στα πρότυπα της επιβαλλόμενης κανονικότητας. Πρόκειται για μία πρακτική που εφαρμόζεται εδώ και χρόνια σε μετανάστ(ρι)ες, ρομά και χρήστ(ρι)ες και τα τελευταία χρόνια οξύνεται και χτυπάει όποιον/α τολμάει να αντισταθεί. Μια λογική που μεταφράζεται σε τεράστιες ποινές, συλλήψεις στο σωρό, στημένα κατηγορητήρια, εισβολές σε χώρους και σπίτια αγωνιστ(ρι)ών.
Το κράτος επεδίωξε μέσα από τη δικαστική εξουσία να πάρει τη ρεβάνς για το πλήγμα στη φαινομενική παντοδυναμία του, που σε ένα βαθμό επιτεύχθηκε με την ανακατάληψη της Ματρόζου. Μια ανακατάληψη που ήρθε να υπερασπιστεί τις μεταξύ μας σχέσεις, τις διαδικασίες μας, το έργο της κοινότητάς μας (αγώνες υπεράσπισης του δημόσιου χαρακτήρα του λόφου Φιλοππάπου, αγώνες ενάντια στην τουριστική λαίλαπα και τον εξευγενισμό, δημιουργία δομών κοινωνικής αλληλεγγύης) και συνολικότερα το καταληψιακό και αναρχικό/αντιεξουσιαστικό κίνημα. Μια κίνηση την οποία θα επαναλαμβάναμε αν γυρίζαμε πίσω το χρόνο καθώς όπως έχουμε ξαναπεί οι σχέσεις και οι συνειδήσεις μας μας οδήγησαν να επιλέξουμε να σηκώσουμε το βάρος των συνεπειών. Συνέπειες όμως τις οποίες δύσκολα θα αντέχαμε χωρίς τη δυναμική στήριξη του αλληλέγγυου κόσμου και των μαρτύρων. Συνθήματα και φωνές κυριάρχησαν στην κατάμεστη αίθουσα αποδεικνύοντας ότι δεν αφήνουμε κανέναν και καμία μόνο/η μπροστά στις δικαστικές αυθαιρεσίες.
Μπορεί τα κτήρια της κοινότητας, προς το παρόν, να είναι τσιμεντωμένα, ωστόσο η ψυχή της ανακατάληψης και της μαχητικής υπεράσπισης είναι πιο ζωντανή από ποτέ στα σύγχρονα καταληψιακά εγχειρήματα. Πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί η ανακατάληψη του κατειλημμένου κοινωνικού κέντρου Ζιζάνια. Μια κίνηση που μας εμπνέει και μας γεμίζει με χαρά αποδεικνύοντας με τον πιο όμορφο τρόπο ότι ο μόνος χαμένος αγώνας είναι αυτός που δε δίνεται. Τα συντρόφια απέναντι στο φόβο, την καταστολή και την απογοήτευση προέταξαν την αλληλεγγύη και την αυτοοργάνωση επιστρέφοντας και πάλι στον κοινωνικό τους χώρο. Τα αναχώματα που βάζει ο κόσμος του αγώνα στις απανωτές εκεννώσεις αποτελούν σημαντική παρακαταθήκη στην ιστορία του καταληψιακού κινήματος.
Σε όλες αυτές τις μικρές ή μεγαλύτερες νίκες, στους απολογισμούς μας και στις δύσκολες στιγμές δεν ξεχνάμε ποτέ το σύντροφο, φίλο και δικηγόρο μας Λάρυ Αρμάο που χάσαμε απροσδόκητα το Σεπτέμβριο του 2023. Ο Λάρυ θα είναι πάντα κομμάτι των αγώνων μας και πάντα στην καρδιά μας. Θα είναι δίπλα μας σε κάθε δίκη, όπως ήταν πάντοτε μέχρι το τέλος.
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕ ΤΕΛΕΙΩΣΕ, ΟΛΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ
10-100-1000 (ΑΝΑ)ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΜΑΣΤΕ ΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΜΑΣ
Ενάντια στην κρατική εκδικητικότητα προς όσες επιλέγουν να αντιμάχονται την εξουσία και ενάντια στην ποινικοποίηση των φιλικών/συντροφικών σχέσεων, υπερασπιζόμαστε τον αγώνα με όλα τα μέσα. Στέλνουμε τη δύναμη και την αμέριστη αλληλεγγύη μας στα συντρόφια που διώκονται για την υπόθεση των Αμπελοκήπων. Ο σύντροφος Κυριάκος, που πίστεψε ολόψυχα και στήριξε έμπρακτα το καταληψιακό κίνημα, θα ζει για πάντα σε κάθε αγώνα που ξεδιπλώνεται, σε κάθε επίθεση που πραγματοποιείται, στις καρδιές και στη συλλογική μας μνήμη.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΞΥΜΗΤΗΡΗΣ ΠΑΡΩΝ