kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Συλλογική Κουζίνα

Συλλογική κουζίνα, κάθε Σάββατο στις 12:30

Collective kitchen, every Saturday at 12:30

Μετά από τόσα χρόνια κρίσης, οφείλουμε όλοι να αντιληφθούμε ότι δεν υπάρχουν μαγικές, αυτόματες και μεγάλες λύσεις. Μια κοινωνία χωρίς ελπίδα, χωρίς προοπτική, πλήρως εξαρτώμενη απο τα ψίχουλα που της πετάνε στην μορφή επιδομάτων· μια κοινωνία που παραδίδεται σιγά σιγά στον κανιβαλισμό, στο αλληλοφάγωμα, στο κυνήγι αποδιοπομπαίων τράγων. Σε μια κατάσταση που πολύ μεγάλα κομμάτια του πληθυσμού αντιμετωπίζουν πλέον προβλήματα επιβίωσης, έχουμε δύο ξεκάθαρες επιλογές: ή θα συνεχίσουμε σε έναν κατήφορο που μόνο σε μεγαλύτερη εκμετάλλευση, εξάρτηση και αλληλοφάγωμα μπορεί να οδηγήσει ή θα παρουμε αποφαση οτι κανένας σωτήρας δεν υπάρχει να μας σώσει: έχουμε μόνο ο ένας τον άλλο και η μία την άλλη. Αντιμέτωποι με πολιτικές που έχουν ως σκοπό την διαίρεση, την εκμετάλλευση και την αναζήτηση αποδιομπομαίων τράγων, προτάσσουμε την αλληλεγγύη και την αλληλοβοήθεια. Δεν μιλάμε για "φιλανθρωπία" και ελεημοσύνη: μιλάμε για αλληλοϋποστήριξη, για χέρια που απλώνονται για να βοηθήσουν τους άλλους να σηκωθούν χωρίς να ξεχωρίζουν φυλή, φύλο, θρησκεία. Αντιπαλεύουμε την φτώχεια και τον αποκλεισμό με την αλληλεγγύη. Απέναντι σε ένα κράτος και ένα οικονομικό σύστημα που μας θέλει μονους να παλεύουμε κάθε μέρα για την επιβίωση, η κάθε δομή αλληλεγγύης είναι μια σπίθα αντίστασης. Μια τέτοια σπίθα διαλέγουμε να ανάψουμε και εμείς, οργανώνοντας μια ανοιχτή συλλογική κουζίνα στα δυτικά της Θεσσαλονίκης, εκεί που η φτώχεια και η εξαθλίωση είναι κάτι παραπάνω από καθημερινότητα: είναι το μέλλον που μας περιμένει όλους. Μαγειρεύουμε συλλογικά, τρώμε συλλογικά, αλληλοϋποστηριζόμαστε, δίνουμε το χέρι για να σηκωθούμε όλοι μαζί και οργανώνουμε τις αντιστάσεις μας.

Κανένας/καμία μόνος/η απέναντι στην κρίση.

Το μόνο που έχουμε είναι ο ένας την άλλη, η μία τον άλλο.

Αλληλεγγύη, αυτοοργάνωση, αλληλοβοήθεια, αντίσταση.

Συν-τροφική Κουζίνα Αλληλεγγύης

After so many years of crises, we all have to realize that there are no magic, instant or grand solutions. A society without hope, without perspective that is completely dependent on the crumbs that are thrown at it in the form of benefits, is a society that is slowly giving in to cannibalism, to hurting each other and to hunting for scapegoats instead of facing it's own problems. In this situation, where very large parts of the population are now facing problems with surviving, we have two clear options: either we will continue in a downward spiral that can only lead to greater exploitation, dependence and strife, or we will have to understand that there is no savior for us : we only have each other. In the face of government policies that divide, hurt, exploit and search for scapegoats to blame, we unite for active solidarity and mutual support. Not charity or philanthropy, but hands that pull up one another, not distinguishing between race, gender, religion. We fight poverty and division, by uniting in solidarity. Against a state and an economic system that wants us alone and fighting every day for survival, every solidarity structure is a spark of resistance. Such a spark is the one we are trying to ignite by organizing an open solidarity kitchen at the west part of Thessaloniki, where poverty and misery are more than everyday life: it is the future that awaits us all. We cook collectively, we eat collectively, we support each other, we give a hand to stand up together and we organize our resistances.

No one alone in times of crisis

We only have each other

Solidarity, self-organisation, mutual help, resistance

Syn-trofiki Solidarity Kitchen

πηγή : https://www.facebook.com/SynTrofiki
πηγή : email που λάβαμε στις 10 Δεκεμβρίου 19h