Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου 2024 στις 20.00
«Life and death in a Warehouse» (Ζωή και θάνατος σε μία αποθήκη) Προβολή συζητηση
Δευτέρα 16 Δεκέμβρη στις 8 στο στο στέκι μας της ΛΣ Γκύζη Πολυγώνου Ι.Σούτσου 62 προβάλουμε την ταινία σοκ «Life and dead in a Warehouse» (Ζωή και θάνατος σε μία αποθήκη) των Aysha Rafaele και Joseph Bullman και φυσικά συζητάμε για την ταινία και τα κάτεργα των εργαζομένων στο ηλεκτρονικό εμπόριο
Ακόμα κι αν έχει κανείς παρακολουθήσει στην ειδησεογραφία τους θανάτους και τα εργατικά ατυχήματα σε αποθήκες όπως αυτή της Άμαζον, η ταινία «Life and dead in a Warehouse» (Ζωή και θάνατος σε μία αποθήκη), σοκάρει.
Η πιο άγρια εκδοχή του καπιταλισμού, κρύβεται πίσω από τις διαδικτυακές αγορές που προσφέρουν άνεση στον καταναλωτή αλλά κάπου αλλού (όχι και τόσο μακριά, για τον δυτικό κόσμο μιλάμε) οι εργαζόμενοι-ες πέφτουν σαν σπιρτόξυλα από την εξάντληση, τους απάνθρωπους ρυθμούς της όλο και μεγαλύτερης εντατικοποίησης, τα αιματηρά συμβόλαια σιωπής.
Με μια φρέσκια σκηνοθετική ματιά και εξαιρετικές ερμηνείες, η ταινία απεικονίζει ρεαλιστικά τον αγώνα δρόμου των εργαζομένων στις αποθήκες, υπό τον απόλυτο αυστηρό και σαδιστικό έλεγχο των προϊσταμένων τους. Εκεί, συναντιούνται δυο φίλες από τα παλιά. Η Alys (Poppy Lee Friar) είναι διαλογέας, η δουλειά της είναι να τρέχει από διάδρομο σε διάδρομο και να συλλέγει αντικείμενα προς αποστολή. Η Μέγκαν (Aimee-Ffion Edwards) μόλις έχει ξεκινήσει την πρώτη της μέρα ως εκπαιδευόμενη διοίκηση, υπό την καθοδήγηση του ανώτερου μάνατζερ Danny (Craig Parkinson).
Η σχέση των δύο φίλων διαλύεται από τον κοινωνικό αυτοματισμό που επιβάλλει στη Μέγκαν να μη δείχνει κανένα έλεος στην έγκυο φίλη της, προκειμένου να κρατήσει τη δουλειά που έχει τόσο ανάγκη, την ώρα που διαπιστώνει ότι η απόδοση της ομάδας της πέφτει συνεχώς. Περιορίζει τις μετακινήσεις της στον γιατρό , την αναγκάζει να τρέχει για να προλάβει να πάει στην τουαλέτα και τέλος η υπάλληλος αποβάλλει στην τουαλέτα από όπου την μαζεύει ο συνδικαλιστής φίλος της μέσα από ένα λουτρό αίματος. Καθόλη τη διάρκεια παρακολουθούμε στην οθόνη την απόδοση των εργαζομένων ανθρώπων ρομπότ που έχουν σαν στόχο για να παραμείνουν στη δουλειά τη συλλογή 120 τεμαχίων. Κάθε όνομα είναι ένας αριθμός για την επιχείρηση, ο αριθμός της απόδοσης της ημέρας.
Η ταινία που αναδεικνύει μεταξύ άλλων την απόλυτη απομόνωση των συνδικάτων και τη συντριβή τους, φέρνει στο φως και τα συμβόλαια σιωπής που πρέπει να υπογράψουν οι εργαζόμενοι, ανάμεσα τους και η γυναίκα που απέβαλε. Συμβόλαια σιωπής που συνοδεύονται με μια αποζημίωση. Θυμίζω πως χάρη σε έναν υπάλληλο της Amazon είχαμε μάθει πως εξαιτίας της νομοθεσίας και του κανονισμού απορρήτου, δεν είχαν δικαίωμα οι υπάλληλοι να δημοσιοποιήσουν πως μετά τον θάνατο συναδέλφου τους από έμφραγμα σε αποθήκη της εταιρείας, τοποθετήθηκαν κουτιά γύρω από τη σωρό του, προκειμένου να συνεχίσουν οι εργαζόμενοι να τρέχουν για να επιτύχουν τον στόχο της ημέρας ενώ ο αποθανών ήταν ακόμα στον χώρο.
Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού του 2022, έχουν αναφερθεί πολλαπλά τραγικά περιστατικά θανάτων εργαζομένων στις εγκαταστάσεις της Amazon στο Νιου Τζέρσεϊ και την Πενσυλβάνια. Η Amazon έχει δεχτεί σκληρή κριτική για τις συνθήκες εργασίας της, συμπεριλαμβανομένων των υπερβολικών ποσοστών τραυματισμών, των ασυγχώρητων λαθών του ανθρώπινου δυναμικού και του ανησυχητικού ποσοστού εναλλαγής των εργαζομένων. Δεν είναι όμως η μοναδική εταιρεία που ακολουθεί αυτήν την πολιτική όπως βλέπουμε στους τίτλους τέλους της ταινίας που αποκαλύπτεται πως είναι εμπνευσμένη από περιστατικά που έχουν συμβεί σε διάφορες εταιρείες.
Μετά το τέλος της ταινίας, ο θεατής δεν μπορεί να αποφύγει να αναλογιστεί, πόσο ματωμένα είναι τα οικονομικά προϊόντα που απολαμβάνει με ένα κλικ. Παράλληλα δεν μπορεί να ησυχάσει στην ιδέα πως τα σύγχρονα σκλαβοπάζαρα του καπιταλιστικού συστήματος, σκοτώνουν ολοένα και περισσότερους ανθρώπους, η χάρτα των δικαιωμάτων των πολιτών από ανατολή σε δύση έχει γίνει κουρελόχαρτο και η είδηση δεν φτάνει ποτέ μέσω των τηλεοπτικών καναλιών στο σπίτι του. Η δυστοπία είναι εδώ και κάτι πρέπει να κάνουμε άμεσα.