kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Συγκέντρωση Αλληλεγγύης στους συλληφθέντες και τις συλληφθείσες της 6ης Δεκέμβρη

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στους συλληφθέντες και τις συλληφθείσες της 6ης Δεκέμβρη

Δέκα συλλήψεις ήταν ο κατασταλτικός απολογισμός της 6ης Δεκέμβρη στην Αθήνα, οκτώ από τις οποίες βαραίνονται με σωρεία κατηγοριών και οδηγούνται αύριο Τετάρτη 11/12 στον ανακριτή μετά από 5ημερη ομηρία στα κρατικά μπουντρούμια. Δεκάδες ήταν επίσης οι «προληπτικές» προσαγωγές, ενώ δεν έλλειψαν και οι τραυματισμοί διαδηλωτών που προκάλεσαν οι ένστολοι φονιάδες της ΕΛΑΣ στην προσπάθεια τους να εκδικηθούν την εξέγερση του Δεκέμβρη και να διαχύσουν την ψευδαίσθηση των πολιτικών τους προϊστάμενων ότι η κυριαρχία του κράτους και του κεφαλαίου είναι παντοδύναμη και δεν θα αμφισβητηθεί ποτέ ξανά.

Έχουν περάσει 16 ολόκληρα χρόνια, αλλά το πνεύμα της εξέγερσης του Δεκέμβρη δεν έπαψε να πλανάται. Ως φάντασμα και εφιάλτης για το κράτος και τους μηχανισμούς του και ως ζωντανός φάρος για τις αγωνιζόμενες δυνάμεις, οδοδείκτης στις νέες σελίδες της επαναστατικής ιστορίας που καλούμαστε να γράψουμε κόντρα στα χαλκευμένα αστικά προγνωστικά που μιλούν για «ανάκαμψη» και επιστροφή στην «κανονικότητα» με το πιστόλι στον κρόταφο της κοινωνικής πλειοψηφίας. Το κράτος 16 χρόνια μετά, δεν σταμάτησε να πυροβολεί 16χρονους και να εκπληρώνει τον ιστορικό του ρόλο ως μηχανισμός ταξικής κυριαρχίας και κοινωνικής υποδούλωσης. Το ιστορικό διακύβευμα για το ίδιο αλλά και για εμάς, είναι ένα: αν θα συνεχίσει να το κάνει ανενόχλητο. 16 χρόνια μετά, ο Αλέξης σκοτώνεται ξανά και ξανά και το κράτος εκδικείται τον Δεκέμβρη, ακριβώς για να διασφαλίσει το «νόμιμο» δικαίωμα να δολοφονεί εν ψυχρώ χωρίς οι εξεγέρσεις, οι μαζικοί αγώνες και οι κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις να το εμποδίζουν.

O Δεκέμβρης του 2008 «αποχαιρέτησε» κάτω από τόνους μαρμάρων μια εποχή επίπλαστης ευμάρειας, χτισμένης σε δάνεια και αυταπάτες και «υποδέχτηκε» την νέα εποχή της αξεπέραστης παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης η οποία χαρακτηρίζει τον σύγχρονο κόσμο. Η γενιά του Αλέξη έδωσε τις μάχες στις πλατείες ενάντια στα πρώτα μνημόνια, βίωσε την εργασιακή ανασφάλεια και το καθημερινό ξεζούμισμα, έφτασε στα όρια των αντοχών της για να εξασφαλίσει την επιβίωση της. Αυτή η γενιά κάθε 6η του Δεκέμβρη συναντάται στους ίδιους εκείνους δρόμους ανταποκρινόμενη στο διαρκές προσκλητήριο που κάθε χρόνιο «ξυπνά» μια συνείδηση παρούσα αλλά λαβωμένη, μια συνείδηση που πάλλεται ανάμεσα στο «σωστό» δρόμο (του αγώνα) και τον «λάθος» δρόμο του συμβιβασμού και της εξατομίκευσης. Ψηλαφεί να βρει τρόπους να κατασταλάξει, περιμένει το επαναστατικό κέλευσμα να την συμπαρασύρει «εκεί που πρέπει», εκεί που είναι δίκαιο, εκεί που βρίσκεται η μοναδική λύση και η διέξοδος από την καθημερινή τυραννία: στον δρόμο της επαναστατικής προοπτικής.

16 χρόνια μετά σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη η κρατική τρομοκρατία ξαμολήθηκε για να διαχύσει μαζί με την παντοδυναμία της, το «μάταιο» των αγώνων και την επιβολή του «λάθους δρόμου» στις αγωνιστικές συνειδήσεις. Η άγρια καταστολή της ετήσιας συγκέντρωσης στο μνημείο του αναρχικού μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου είναι η σταθερή απάντηση του κράτους από τα πρώτα χρόνια μετά την εξέγερση. Δεν είναι «νέα» πρακτική, προϊόν κατασταλτικής «καινοτομίας» που εγκαινίασε η όξυνση της κρατικής αυταρχικότητας υπό το τιμόνι της νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης, στα πλαίσια μιας «πολιτειακής εκτροπής», «κατάλυσης της δημοκρατίας» και «χούντας Μητσοτάκη». Ποιος ξέχασε τις εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες των τραυματισμένων, των προσαχθέντων και των συλληφθέντων όλα τα προηγούμενα χρόνια; Το τσάκισμα ακόμα και των μαθητικών πορειών, τα ασφυξιογόνα στις πολυκατοικίες, τις ωμές επιθέσεις στις βραδινές διαδηλώσεις της 6ης του Δεκέμβρη;

Η κατασταλτική πρακτική είναι γνωστή. Ξυλοδαρμοί, δυσανάλογα κατηγορητήρια, δικαστικό οικονομικό στραγγάλισμα για να «σπάσει» το ηθικό, να «πληρωθεί» το κόστος της αγωνιστικής δράσης, να «μαζευτεί» το αναρχικό κίνημα μπροστά στα αντίποινα. Αλλά τελικά συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Όσο πιο πολύ το κίνημα «μαζεύεται» τόσο πιο πολύ η καταστολή οξύνεται. Κι όσο πιο πολύ το κίνημα βγαίνει μπροστά, τόσο εκμηδενίζει τον αντίκτυπο της καταστολής, επιστρέφει στο κράτος τον λογαριασμό πίσω. Σε τελικές γραμμές, το κίνημα είναι αυτό που τελικά αποφασίζει αν η καταστολή αποτελεί αίτιο ανύψωσης του επαναστατικού φρονήματος ή παράγοντας συμβιβασμών, τακτικών «αναδιπλώσεων και μονομερούς ενασχόλησης με όρους δικαιωματισμού και θυματοποίησης. Η θέση η δική μας είναι μία και αταλάντευτη.

Άμεση απελευθέρωση των διωκόμενων της 6ης Δεκέμβρη - Άρση των κακουργηματικών κατηγοριών - Να καταπέσει το σύνολο των κατηγοριών

Δύναμη και Αλληλεγγύη στους 112 της Θεσσαλονίκης

Ούτε βήμα πίσω απέναντι στην κρατική τρομοκρατία

Μόνη λύση ο οργανωμένος αγώνας για την Κοινωνική Επανάσταση

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ - ΚΑΜΑΤΕΡΟΥ

ΙΣΤΟΤΟΠΟΙ: protaanka.espivblogs.net & anarchism.espivblogs.net

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ: protexaanka@esexpiv.net & facebook

πηγή : http://athens.indymedia.org/post/1633293/

Κάλεσμα Αλληλεγγύης για τις συλλήψεις της 6ης Δεκέμβρη

πηγή : email που λάβαμε στις 10 Δεκεμβρίου 02h

Κάλεσμα αλληλλεγύης στα συλληφθέντα άτομα της 6ης Δεκέμβρης

από Αναρχικοί/Αναρχικές

Η 6η Δεκέμβρη δεν θα ξεχαστεί ποτέ. Τα πολιτικά μιάσματα δεν θα συγχωρεθούν ποτέ. Κάθε πέτρα, χωράφι, δέντρο, θάλασσα, βουνό, ουρανός και γη ζητούν την ώρα της εξάλειψης της πιο ωμής βίας, της πιο ψυχρής κτηνωδίας, της πιο σιχαμένης παρτίδας ανθρωποειδών που βγήκε μέσα από τους βόθρους της λεηλασίας και του κανιβαλισμού. Κόντρα στη νεκρή σιωπή της σημερινής κοινωνικής συνθήκης που προστάζει φόβο και απάθεια, παράλυση και υποταγή. Κόντρα στη σαπίλα του κοινοβουλευτισμού και της απομόνωσης Κόντρα στις φυλακές και τους στρατοκράτες Κόντρα στα Κράτη και τις τράπεζες. Κόντρα στους επεκτατικούς πολέμους. Ξερνάμε την αλήθεια τους, ξερνάμε την υποκρισία τους.

Η αναχαίτιση της κρατικής βίας συνιστά παράγοντα θεμελίωσης ενός συνολικού σχεδίου κοινωνικής συλλογικοποίησης, ισοδύναμης αλληλεγγύης και αντιθεσμικού δυναμισμού ενάντια στην φάμπρικα του ηγεμονισμού, της κρατικοποίησης και του πολιτικού αφοπλισμού.

Να σταθούμε δίπλα στους διωκόμενους και τις διωκόμενες από την κινητοποίηση μνήμης για τον αναρχικό μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλο.

Κάλεσμα σε συγκέντρωση αλληλεγύης στα δικαστήρια της Ευελπίδων, Τετάρτη 11/12 09:00 Κτίριο 9

Αναρχικοί/Αναρχικές