Σάββατο 11 Ιανουαρίου 2025 στις 19.00
Αυτοοργανωμένη Αντι-εμπορευματική παραγωγή "Ανήμερη Μνήμη"
Ανήμερη Μνήμη - Στιγμές, εικόνες και λέξεις από ένα ταξίδι στον χρόνο και στον τόπο, Μεσσηνιακή Μάνη, 1946-2021
Απόσπασμα από την εισαγωγική μπροσούρα:
"Δεν πρόκειται για μια ακόμα αναδιήγηση του (κατά κόσμον) «εμφυλίου» πολέμου ή (κατά Κ.Κ.Ε.) «δεύτερου αντάρτικου», πόσο μάλλον αποτίμησή του. Πώς θα μπορούσε άλλωστε κάτι τέτοιο να εξαντλείται μέσα σε λίγα λεπτά ή κάποιες ακόμα αράδες στο χαρτί… Δεν πρόκειται για ιστορίες που θα τις βρίσκαμε σε κρατικά ή κομματικά επίσημα αρχεία, τα οποία έτσι κι αλλιώς έχουν καταγράψει την εκδοχή τους - με όλες τις αφαιρέσεις, τις αποσιωπήσεις και τις διαστρεβλώσεις του δικού τους πρίσματος. Με ελάχιστες εξαιρέσεις κι αυτές υπό το βάρος κυρίως της πανταχού παρούσας ανοιχτής
πληγής που άφησαν μέσα τους ως σήμερα, δεν περιγράφονται σκηνές μαχών, είτε νίκης είτε ήττας. Στην Ανήμερη Μνήμη, οι κάτοικοι αυτών των χωριών, σπαρμένων στην πλειοψηφία τους στους πρόποδες του Ταΰγετου, ορεσίβιοι, φτωχοί κτηνοτρόφοι και μικροκαλλιεργητές, μας διηγούνται πως δεν είχαν παρά να κάνουν την πιο φυσική κίνηση όταν οι δολοφονικές εκκαθαρίσεις έφτασαν μέχρι την πόρτα του σπιτιού τους: να βρουν καταφύγιο και ορμητήριο στο βουνό για να επιβιώσουν στο μέρος που ήξεραν καλύτερα κι από την παλάμη τους. Αποκομμένοι και χωρίς να ξέρουν και πολλά πολλά για το τι ακριβώς συνέβαινε στα πολεμικά μέτωπα στα βόρεια της χώρας, ποιος προελαύνει νικητής και ποιος οπισθοχωρεί, μας περιγράφουν πώς δουλεύτηκαν μέσα στη βουνίσια κοινότητα που δημιούργησαν, καταθέτουν τους φόβους τους και το θάρρος τους απέναντι σε αυτό το τόσο βάναυσο που είχαν να αντιμετωπίσουν και μας ανοίγουν ένα παράθυρο στη σκληρή καθημερινότητά τους, που σημαδεύτηκε όχι μόνο από τον θάνατο αλλά και το πώς στάθηκαν ο ένας για την άλλη μέχρι τέλους.
Μέσα στη ροή αυτών των διηγήσεων, μαζί με τη συγκινητική νοσταλγία για μια κοινότητα αλληλεγγύης και αγώνα που άνθισε στις πλαγιές των βουνών και τα φαράγγια, περνάνε όλα τα πρόσωπα-φόβητρα που λυμαίνονταν τη Νότια Πελοπόννησο: Μαγγανάς, Καμαρινέας, Παυλάκος… Ταγματασφαλίτες, χίτες, μάηδες, ανώτεροι αξιωματικοί του εθνικού στρατού. Όχι μόνο ως οι δολοφόνοι-εκτελεστές, που τους έχουμε συναντήσει στη σχετική βιβλιογραφία, αλλά κυρίως ως αυτές οι μαύρες σκιές που όχι μόνο στοίχειωσαν τη ζωή τους και τα όνειρά τους μέχρι σήμερα αλλά και διαμόρφωσαν το ψυχοκοινωνικό και ανθρωπογεωγραφικό στίγμα των χωριών της Μεσσηνιακής Μάνης, τόσο στα χρόνια των γεγονότων όσο και στις δεκαετίες που ακολούθησαν. Μια ιδιαίτερη διαλεκτική ανάμεσα σε ατομικές και συλλογικές αναμνήσεις, που δεν θελήσαμε σε κανένα βαθμό να αμφισβητήσουμε είτε κάνοντας κριτική στις μαρτυρίες, είτε μπαίνοντας σε μια διαδικασία να «διασταυρώσουμε» τα λεγόμενα των πέντε αφηγητών και την ακρίβεια των γεγονότων.
Γνωρίζοντας ότι η μνήμη είναι μια τόσο δυναμική όσο και επιλεκτική διαδικασία, σταθήκαμε στο ότι η «αλήθεια» της είναι η αλήθεια που βιώνουν τα ίδια τα δρώντα υποκείμενα, σχετική όσο και τα φίλτρα που μας κάνουν να θυμόμαστε κάποια πράγματα και να σπρώχνουμε κάποια άλλα σε έναν περίεργο εγκεφαλικό κάδο ανακύκλωσης… Κι αν η μνήμη είναι μια αλλοιωμένη εικόνα του παρελθόντος, μια διαδραστική με το κοινωνικό πλαίσιο κατασκευή, εμείς μάλλον σκύψαμε πάνω από το πιο σημαντικό ίσως στοιχείο για την ίδια την ύπαρξη, ατομική και κοινωνική, τους περίφημους «ζωτικούς μύθους», τις εικόνες που έχει την ανάγκη να προβάλει κάποιος για τον εαυτό του για να μπορέσει να επιβιώσει και συχνά να αντιμετωπίσει τα τραύματά του, ξεσκαρτάροντας όσα δεν είναι θετικά για την προσωπική και πολιτική του ιστορία. Σκαλίζοντας αυτούς τους «ζωτικούς μύθους» των αφανών, συνηθισμένων ανθρώπων, που βρέθηκαν στο επίκεντρο της ιστορίας του τόπου τους, θελήσαμε να τους αναδείξουμε με όλον τον σεβασμό που τους αναλογεί. Βρήκαμε μέσα τους κομμάτια από αξιακούς κώδικες και βιώματα, μετασκέψεις και συναισθήματα που κανένα επίσημο αρχείο δεν θα κατέγραφε ως τέτοια και σίγουρα θα μας άφηνε πιο φτωχούς σε γνώση για το ποιες αξίες και ιδανικά έδεναν αυτές τις κοινότητες αγώνα και αλληλεγγύης και τι κινούσε τα βήματα των ντόπιων όταν στάθηκαν ενάντια στην εκμετάλλευση και την καταπίεση, όταν ο εγκλωβισμός στη μέγγενη των διώξεων τούς οδήγησε στο ξεπέρασμα των φόβων και στη δράση."
Το project περιλαμβάνει οπτικοακουστικό και έντυπο υλικό με συνεντεύξεις, φωτοφραφίες και βοηθητικές ιστορικές προσθήκες. Τα πάντα που το αφορούν, από την προετοιμασία, τα γυρίσματα και την τεχνική επεξεργασία αλλά και την παραγωγή έντυπου λόγου, είναι καρπός μιας δύσκολης συλλογικής δουλειάς, που, αυτονόητα για εμάς, είναι αντιεραρχική, οριζόντια, έξω από κάθε έννοια εμπορεύματος.
site: https://www.autistici.org/animerimnimi/
μπροσούρα: https://www.autistici.org/animerimnimi/assets…
αφίσες προβολών: https://www.autistici.org/animerimnimi/#scree…
project ανήμερη μνήμη
πηγή : email που λάβαμε στις 10 Δεκεμβρίου 11h