kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Συγκέντρωση-Πορεία

ΝΑ ΓΕΜΙΣΟΥΜΕ ΔΕΚΕΜΒΡΗΔΕΣ

Η 6η Δεκέμβρη του 2008 είναι η μεγαλύτερη εξέγερση στην Ελλάδα από τη μεταπολίτευση και έχει γραφτεί ανεξίτηλα στην μνήμη της κινηματικής ιστορίας. Η εν ψυχρώ δολοφονία του αναρχικού μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από το χέρι του μπάτσου - δολοφόνου Κορκονέα αποτέλεσε το γεγονός που άναψε τη φλόγα της εξέγερσης του Δεκέμβρη και έκανε κομμάτια της καταπιεσμένης από την κρατική βία κοινωνίας να ξεσπάσουν.

Τα γεγονότα που ακολούθησαν μετά τη δολοφονία αποτελούν ένα σημείο αναφοράς, ένα παράδειγμα έμπρακτης εμπλοκής μέσα στην πραγματικότητα με ριζοσπαστικούς όρους, με συλλογική ανάληψη της ευθύνης για τον κοινωνικό μετασχηματισμό που επιθυμούμε. Μέσα από την εξέγερση, το δίκαιο των καταπιεσμένων παίρνει σάρκα και οστά απέναντι στην βία, την καταστολή και την θανατοπολιτική του κράτους και του κεφαλαίου. Ο Δεκέμβρης του '08 διαμόρφωσε συνειδήσεις, δημιούργησε νέες γενιές αγωνιστριών/αγωνιστών, νέα συλλογικά εγχειρήματα, μια κοινή συλλογική μνήμη που πρέπει να διατηρείται ζωντανή και να λειτουργεί ως μοχλός πίεσης στην εκάστοτε εξουσία. Ιστορικό και ηθικό-πολιτικό χρέος μας είναι να διατηρήσουμε ζωντανή τη συλλογική μνήμη της αντίστασης και των αγώνων.

Σήμερα, τέτοιοι Δεκέμβρηδες γίνονται ανάγκη περισσότερο από ποτέ καθώς η κρατική βία, τρομοκρατία και καταστολή συνεχίζουν να είναι παντού. Στις 31/10/24 μετά την έκρηξη βόμβας σε διαμέρισμα στους Αμπελοκήπους, κράτος και ΜΜΕ πανηγυρίζουν για την εξάρθρωση "νέας τρομοκρατικής οργάνωσης", προφυλακίζοντας χωρίς αποδεικτικά στοιχεία, βρίσκοντας "αποτυπώματα σε σακούλα" σε διαμέρισμα που έχει γίνει στάχτη. Στις 18/11 συλλαμβάνεται και προφυλακίζεται ο Νίκος Ρωμανός, αυτός που είδε το φίλο του Αλέξη Γρηγορόπουλο νεκρό από σφαίρα μπάτσου, έδωσε αγώνα με τη ζωή του μέσα στη φυλακή για το δικαίωμα των κρατούμενων στις σπουδές, τώρα, στοχοποιείται ξανά με το γνωστό τρόπο που έχουν τόσες άλλες φορές στοχοποιηθεί ως "συνήθεις ύποπτοι" αυτοί που επιθυμεί η κρατική εξουσία να απομονώσει. Μια κρατική εξουσία που συγκαλύπτει τα ίδια τα εγκλήματά της σε Τέμπη, Πύλο.

Δεν είναι μόνο αυτά όμως. Τα ένστολα σκουπίδια της ΕΛΑΣ προχωρούν καθημερινά σε πράξεις βίας και αυθαιρεσίας, ξυλοκοπώντας σε πλατείες ανθρώπους που απλά βρέθηκαν εκεί, δολοφονώντας μεταναστά μέσα στα κολαστήρια-ΑΤ και Ρομά στους δρόμους χωρίς καμία ευθύνη για τις πράξεις αυτές. Στη δυστοπία που ζούμε οι μπάτσοι μπορούν ανενόχλητοι να δολοφονούν, να βιάζουν, να ξυλοφορτώνουν ενώ το κράτος, ΜΜΕ και δικαστές τους χειροκροτούν ενώ την ίδια στιγμή κάθε πράξη συλλογικοποίησης και συντροφικότητας ποινικοποιείται.

Ο κατάλογος με όλες τις υποθέσεις δολοφονιών από ένστολα καθάρματα είναι μακρύς και δεν έχει τελειωμό. Από τον Αλέξη Γρηγορόπουλο και τον Μιχάλη Καλτεζά, τον Ιάκωβο Κουμή και τη Σταματίνα Κανελοπούλου, την Αϊσέ, τον Ζακ Κωστόπουλου/την Zackie Oh!, τον Βασίλειο Μάγγο, τον Νίκο Σαμπάνη, τον Κώστα Φραγκούλη και τον Χρήστο Μιχαλόπουλο, τον Μοχάμεντ Καμράν, τον Ηρακλή Μαραγκάκη και τον Κώστα Μανιουδάκη και στα εκατοντάδες περιστατικά για τα οποία ποτέ δε μαθεύτηκε τίποτα.

Δε θα αφήσoυμε τη συλλογική μνήμη να πέσει στη λήθη, την απραξία και την παραίτηση. Δε θα παραδώσουμε ένα κομμάτι της ιστορίας μας, ούτε θα το αφήσουμε να το εκμεταλευτούν. Στις 6 Δεκέμβρη κατεβαίνουμε στους δρόμους για να συνδέσουμε τη συλλογική μνήμη και την κοινωνική συνείδηση. Για να παλέψουμε ολα μαζί απέναντι στο κράτος και τους μηχανισμούς του. Για να ενδυναμωθούμε και να συναντηθούμε. Για να μην εγκαταλείψουμε τους αγώνες για τη ζωή μας.

Κοινωνικός Χώρος Μανδηλαρά 32

πηγή : email που λάβαμε στις 5 Δεκεμβρίου 22h