kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Πορεία Υπεράσπισης των Κατειλημμένων Χώρων του ΕΜΠ

///ΟΛΟΙ/ΕΣ/Α ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΤΟΥ ΕΜΠ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 5/12, ΣΤΙΣ 12:00 ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥΠΟΛΗΣ

Μετά την πορεία θα ακολουθήσει εκδήλωση-συζήτηση "για τις 0.9 δεκαετίες που πέρασαν και για τις πολλές ακόμα που θα ακολουθήσουν", μια αναδρομή στα 9 χρόνια ζωής του κυλικείου μας.

ΤΟ ΑΚΜ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΑ ΦΟΙΤΗΤΑ

ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΜΑΣ ΧΩΡΟΙ ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΟΥΝ ΖΩΝΤΑΝΟΙ

ΑΚόΜα εδώ!

Το Σάββατο 23/11 πραγματοποιήθηκε εκκένωση του Αυτοδιαχειριζόμενου Κυλικείου Μηχανολόγων, του κατειλημμένου Παπασωτηρίου και του Γραμμικού με εντολή της πρυτανείας, σε συνέχεια του τελεσιγράφου που είχε αποσταλεί για την απομάκρυνση μας από τους χώρους αυτούς στις 31/10. Καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας δεν επιτρέποταν η είσοδος οχημάτων από την πύλη Κατεχάκη. Μάλιστα όταν κατέφθασαν οι εργαζόμενες της λέσχης οι φύλακες τις έδιωξαν, λέγοντας τους πως η λέσχη θα παραμείνει κλειστή, με άμεση συνέπεια τη στέρηση της σίτισης σε πολλά φοιτητά και μη.

Η εικόνα του κυλικείου που αντικρίσαμε ήταν πεταμένες αφίσες, κείμενα, πανό, ανακατεμένες βιβλιοθήκες, η αισθητή απουσία καρεκλών, τραπεζιών και καναπέδων και η κλοπή του προτζέκτορα. Το κερασάκι στην τούρτα στην προσπάθεια των πρυτανικών αρχών να καταστήσουν το χώρο μη λειτουργικό ήταν η αφαίρεση της κεντρικής πόρτας του κάτω χώρου. Σε μια ακόμα απόπειρα να διαμορφώσουν ένα κλίμα φόβου, δε δίστασαν, εκτός από μπάτσους, να φέρουν και τη σήμανση, με σκοπό την καταγραφή αποτυπωμάτων γύρω από την είσοδο, γεγονός το οποίο είναι εντελώς ανεδαφικό μιας και ο χώρος χρησιμοποιείται καθημερινά από εκατοντάδες φοιτητά.

Η πρυτανεία προέβη στον βανδαλισμό των χώρων, πράξη η οποία αποτελεί συνέχεια της γενικότερης κατεύθυνσης των Διοικήσεων στα πανεπιστήμια για την αποστείρωση τους από κάθε είδους κοινωνικοπολιτική δράση και τον περιορισμό της κινητικότητας των φοιτητών εκτός του πλαισίου που τίθεται από το ακαδημαϊκό πρόγραμμα. Πιο συγκεκριμένα, το κυλικείο, ένας χώρος που καθημερινά είναι γεμάτος με φοιτητές και μη που κοινωνικοποιούνται, πολιτικοποιούνται, διασκεδάζουν και καλύπτουν τις ανάγκες τους, προορίζεται να γίνει ένας χώρος άδειος από ζωή, γεγονός που έχουμε δει να συμβαίνει σε όλες τις προηγούμενες περιπτώσεις εκκενώσεων καταλήψεων, τόσο στο ΕΜΠ όσο και σε άλλα ιδρύματα. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν το κτίριο Γκίνη στο Κάτω Πολυτεχνείο που δήθεν θα γινόταν μουσείο, ωστόσο παραμένει κλειδαμπαρωμένο, το στέκι στο Βιολογικό στο ΑΠΘ, το οποίο γκρεμίστηκε με την πρόφαση να γίνει Βιβλιοθήκη, η οποία εδώ και τρία χρόνια είναι άφαντη, το Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πολυτεχνείου, το οποίο η πρυτανεία γκρέμισε την περσινή χρονιά, η εκκένωση του αυτοδιαχειριζόμενου στεκιού αρχιτεκτονικής και της γειτονικής τους κατάληψης Carthago, καθώς η αλλαγή κλειδαριάς στην αίθουσα των Υπ. Διδακτόρων της Αρχιτεκτονικής. Η κατεύθυνση αυτή φαίνεται και από το γεγονός πως η διοίκηση επέλεξε να εκκενώσει τους κατειλημμένους κοινωνικούς μας χώρους για να εφαρμόσει τα "επιχειρηματικά της πλάνα", ενώ υπάρχουν δεκάδες χώροι εντός της Πολυτεχνειούπολης που παραμένουν αναξιοποίητοι μέχρι και σήμερα.

Το Αυτοδιαχειριζόμενο Κυλικείο Μηχανολόγων ήταν είναι και θα είναι ένας ζωντανός χώρος, ο οποίος κοντεύει να κλείσει τα 9 χρόνια ζωής του, λειτουργώντας με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης των Μηχανολόγων. Το κυλικείο είναι καθημερινά ανοιχτό και ενεργό από τα ίδια τα φοιτητά "από τα κάτω", αντι-ιεραρχικά, με όρους αυτοδιαχείρισης. Αυτά τα χρόνια, έχουμε αποδείξει ότι δεν χρειαζόμαστε κανέναν εργολάβο για να καλύψουμε τις βασικές μας καθημερινές ανάγκες και κανέναν «ειδικό» να μας πει πώς θα οργανωθούμε για να διαμορφώσουμε ένα χώρο λειτουργικό, ένα χώρο φιλόξενο στη δημιουργική διάθεση του κάθε ατόμου να παράξει τέχνη, κουλτούρα και πολιτική από εμάς για εμάς. Μέσα σε αυτά τα 9 χρόνια, το κυλικείο έχει αποτελέσει έναν ανοιχτό, ελεύθερο κοινωνικό χώρο που έχει αξιοποιηθεί από το μεγαλύτερο μέρος των φοιτητών των Μηχανολόγων και όχι μόνο. Παράλληλα στο χώρο έχουν πραγματοποιηθεί πλήθος διαφορετικών πολιτικών & πολιτιστικών εκδηλώσεων με μεγάλη μαζικότητα όπως για παράδειγμα εκδήλωση αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό, εκδήλωση μαζί με εργαζόμενους στα ΜΜΜ αναφορικά με το κρατικό έγκλημα στα Τέμπη, εκδήλωση ενάντια στην αστυνομική βία και πολλές πολλές άλλες εκδηλώσεις σε επαφή με τα κοινωνικά κινήματα (φοιτητικό, εργατικό, φεμινιστικό, αντιφασιστικό, αντιρατσιστικό, κίνημα γειτονιάς κ.ά.).

Η απάντηση μας στις εκβιαστικές απειλές και στις αυταρχικές πρακτικές της πρυτανείας ήταν ηχηρή, με μαζικές συγκεντρώσεις, κινητοποιήσεις, μοιράσματα, γλέντια και έτσι ακριβώς σκοπεύουμε να συνεχίσουμε να υπερασπιζόμαστε τους χώρους μας, σε μια στιγμή που απειλούνται όσο ποτέ. Η υπεράσπιση του ΑΚΜ είμαστε όλοι, όλες και όλα εμείς που θέλουμε καθημερινά να πίνουμε φθηνό καφέ και νερό τη στιγμή που η ακρίβεια είναι ασφυκτική και η φοιτητική μέριμνα ολοένα και συρρικνώνεται, που θέλουμε καθημερινά ένα χώρο να αράζουμε, να συναντιόμαστε και να παίζουμε επιτραπέζια με τις συμφοιτήτριές μας, να έχουμε πρόσβαση σε πολιτισμικές δραστηριότητες, να συζητάμε πολιτικά, να μοιραζόμαστε τις ανησυχίες μας, να προβληματιζόμαστε και να συμμετέχουμε σε εκδηλώσεις. Με άλλα λόγια, η υπεράσπιση του κυλικείου είμαστε όλοι, όλες και όλα εμείς που πιστεύουμε στην αυτοδιαχείριση και τη βλέπουμε να λειτουργεί έμπρακτα στο κυλικείο μας, όλοι, όλες και όλα εμείς που πιστεύουμε σε μια άλλη κοινωνία που δε θα λειτουργεί με γνώμονα το κέρδος αλλά με γνώμονα την αλληλεγγύη. Το επόμενο διάστημα, λοιπόν, πρέπει να μας βρει μαζί στις κινητοποιήσεις και δράσεις υπεράσπισης του Αυτοδιαχειριζόμενου Κυλικείου Μηχανολόγων και των άλλων απειλούμενων καταλήψεων.

Η καθημερινή μας παρουσία θα κρατήσει τον χώρο μας ζωντανό, γιατί το ΑΚΜ είναι πρώτα από όλα όχι τα ντουβάρια του αλλά οι ιδέες του … και οι ιδέες δεν εκκενώνονται.

Αυτοδιαχειριζόμενο Κυλικείο Μηχανολόγων

πηγή : email που λάβαμε στις 3 Δεκεμβρίου 22h