Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου 2024 στις 18.00
Συγκέντρωση για τα δύο χρόνια από τη δολοφονία του Κώστα-Κάλο Φραγκούλη
Οι «άλλοι» είμαστε εμείς, αλλιώς δεν είμαστε τίποτα
Συγκέντρωση: Πέμπτη 5 Δεκέμβρη, 6 μμ, Καμάρα
5 Δεκέμβρη 2022: O 16χρονος Ρομά Κώστας -Κάλο- Φραγκούλης έφυγε από βενζινάδικο χωρίς να πληρώσει 20 ευρώ για τα καύσιμα που έβαλε. Ακολούθησε η καταδίωξή του από μπάτσους που γνώριζαν πως στο αυτοκίνητο επέβαινε Ρομά. Ο Κάλο πυροβολήθηκε στο κεφάλι. Το πρωί της επόμενης μέρας, 6 Δεκέμβρη 2022, σε συγκέντρωση μπροστά στα δικαστήρια Θεσσαλονίκης, τα ΜΑΤ χτύπησαν και σώριασαν στο έδαφος τον πατέρα του Κάλο. Μια βδομάδα μετά ανακοινώθηκε και τυπικά ο θάνατoς του Κάλο. Ο δολοφόνος μπάτσος κυκλοφορεί ελεύθερος. Η δίκη του θα διεξαχθεί στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Βέροιας στις 13 Ιανουαρίου 2025.
Η δολοφονία του Κάλο ήταν μία από τις 3 δολοφονίες Ρομά νέων μέσα σε δύο χρόνια κατά τη διάρκεια αστυνομικών καταδιώξεων:
22 Οκτωβρίου 2021: μπάτσοι της ΔΙΑΣ γάζωσαν με 38 σφαίρες αυτοκίνητο που καταδίωκαν, δολοφονώντας τον 18χρονο Νίκο Σαμπάνη. Οι μπάτσοι πυροβόλησαν γιατί έξεραν ότι οι επιβάτες ήταν Ρομά. Οι δολοφόνοι κυκλοφορούν ελεύθεροι, ενώ δεν έχει καν δρομολογηθεί η εκδίκαση της υπόθεσης. Αντίθετα, σε μια ακραία κίνηση εκφοβισμού, στις 30 Οκτώβρη 2024 ο πατέρας του δολοφονημένου δικάστηκε και καταδικάστηκε γιατί δύο μέρες πριν, κατά τη διάρκεια αστυνομικής εφόδου στον καταυλισμό Σοφό στον Ασπρόπυργο, απομάκρυνε ένα δακρυγόνο από το κατάλυμα όπου διαμένει η οικογένειά του.
11 Νοεμβρίου 2023: κατά τη διάρκεια αστυνομικού ελέγχου λίγο πριν τα μεσάνυχτα, στο Λεοντάρι της Θήβας, o 17χρονος Ρομά Χρήστος Μιχαλόπουλος έπεσε νεκρός από αστυνομικό όπλο, με τον αδελφό του να καταγγέλλει πως ο μπάτσος τράβηξε τον Χρήστο έξω από το αυτοκίνητο και τον πυροβόλησε.
Η απανθρωποποίηση και εξόντωση των Ρομά είναι τμήμα της συνολικής εμπόλεμης «διαχείρισης» των «πλεοναζόντων» πληθυσμών από το ελληνικό κράτος: αφού πρώτα υποδεικνύονται ως αποδιοπομπαίοι τράγοι και απογυμνώνονται από τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά τους, στη συνέχεια συστηματικοποιείται και κανονικοποιείται η εξόντωσή τους:
- δολοφονίες μεταναστ(ρι)ών σε Α.Τ., φυλακές και κέντρα κράτησης,
- αλλεπάλληλα περιστατικά με πυροβολισμούς από το λιμενικό κατά τη διάρκεια καταδίωξης μεταναστευτικών σκαφών στο Αιγαίο,
- αλλεπάλληλα ναυάγια κατά τη διάρκεια προσπαθειών αποφυγής των pushback.
Όλα αυτά, ενώ οι διαδικασίες ασύλου έχουν ανασταλεί ή γίνονται υποτυπωδώς, καθώς έχει διακοπεί σχεδόν πλήρως η παροχή διερμηνείας και για τις συνεννοήσεις προτείνεται από το υπουργείο «η χρήση Google Translate και η γλώσσα του σώματος»(!). Παράλληλα, οι αιτούντες άσυλο που διαμένουν σε δομές έμειναν για τουλάχιστον 5 μήνες χωρίς το μηνιαίο οικονομικό επίδομα, ενώ από το καλοκαίρι του 2024 δεν υπάρχει χρηματοδότηση για τις δομές ασυνόδευτων ανηλίκων αιτούντων άσυλο (συνολικά 120 δομές με 1.775 άτομα). Είναι κοινό μυστικό πως τα κονδύλια που παρέχονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση για την κάλυψη των παραπάνω αναγκών «μεταφέρονται» για να «καλυφθούν άλλες ανάγκες του προϋπολογισμού». Τελικά χρήματα υπάρχουν μόνο για χρηματοδότηση των pushback και των δολοφονιών.
Ο διάχυτος αντιτσιγκανισμός αλλητροφοδοτείται με τον θεσμικό ρατσισμό και την κρατική θανατοπολιτική: οι ένστολοι δολοφόνοι του κράτους εκτελούν. Οι τρεις δολοφονίες Ρομά νέων μέσα σε δύο χρόνια δεν είναι «τυχαία περιστατικά», ούτε «υπερβάσεις καθήκοντος». Αποτελούν την ουσία της αναβάθμισης του κρατικού/ κοινωνικού ρατσισμού και τη συστηματοποίησή του σε ένα μοντέλο διαχείρισης της καπιταλιστικης κρίσης που ενσωματώνει ολοένα και περισσότερα φασιστικά στοιχεία και μεθόδους ενάντια στους «υπανθρώπους». Είναι για αυτό το λόγο που παρατηρούμε την άνευ αναστολών κανονικοποίηση των κρατικών δολοφονιών, την παγίωση και υποστήριξή τους στον κυρίαρχο δημόσιο λόγο και τη βαθμιαία αύξηση των καθημερινών εκδηλώσεων απανθρωπιάς των «από τα κάτω».
Η εναντίωση στην κρατική θανατοπολιτική, τον κοινωνικό εκφασισμό και τις συμμορίες των μπάτσων, καθώς και η έμπρακτη αλληλεγγύη με τις κοινότητες Ρομά είναι τα αναγκαία βήματα για το σπάσιμο των διαχωρισμών και τη δημιουργία κοινοτήτων αγώνα Ρομά-Μπαλαμών. Για την κοινή ζωή και την αντίσταση.
Οι «άλλοι» είμαστε εμείς, αλλιώς δεν είμαστε τίποτα
Συγκέντρωση: Πέμπτη 5 Δεκέμβρη, 6 μμ, Καμάρα
Stop War On Migrants
Συγκέντρωση για τα δύο χρόνια από τη δολοφονία του Κώστα-Κάλο Φραγκούλη
5/12 18:00 Καμαρα
ΦΡΑΓΚΟΥΛΗΣ - ΜΙΧΟΠΟΥΛΟΣ - ΣΑΜΠΑΝΗΣ ΟΛΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΗΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΑ ΤΑΓΜΑΤΑ ΕΦΟΔΟΥ
Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΟΠΛΙΖΕΙ ΚΑΙ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΙΡΗΝΗ ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
Να γκρεμίσουμε το κράτος δολοφόνο - οργάνωση & αγώνας για την κοινωνική επανάσταση
Συλλογικότητα για τον κοινωνικό αναρχισμό - Μαυρο&Κοκκινο μέλος της Αναρχικής Πολιτικής οργάνωσης - ομοσπονδία συλλογικοτήτων
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΙΡΗΝΗ ΧΩΡΙΣ ΔΗΚΕΟΣΗΝΙ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΑ 2 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ Κ. ΦΡΑΓΚΟΥΛΗ
ΠΕΜΠΤΗ, 05/12 18:00 ΚΑΜΑΡΑ
Τα ξημερώματα της 5ης Δεκέμβρη 2022 στη Θεσσαλονίκη, μπάτσοι της ομάδας ΔΙΑΣ καταδιώκουν τον 16χρονο Ρομά Κώστα Φραγκούλη, και τον πυροβολούν θανάσιμα επειδή δεν πλήρωσε 20€ σε πρατήριο βενζίνης. Από τότε και για μία εβδομάδα βρισκόταν στο Ιπποκράτειο νοσοκομείο, του οποίου η διοίκηση απέκρυπτε μεθοδευμένα την ιατρική του κατάσταση, ενώ στις 13 Δεκέμβρη το πρωί ανακοινώθηκε ο θάνατός του. Ως συνήθως, τόσο τα ΜΜΕ όσο και οι Αρχές επιχειρούν να διαστρεβλώσουν τις πραγματικές συνθήκες της δολοφονίας, ενώ παράλληλα αναδεικνύουν και εστιάζουν στην καταγωγή του θύματος, σε μια προσπάθεια να ενεργοποιήσουν αντικοινωνικά, κανιβαλιστικά & ρατσιστικά χαρακτηριστικά για να δικαιολογήσουν και να νομιμοποιήσουν τη δολοφονική μανία τους.
Λίγες ημέρες αργότερα, ο μπάτσος εκτελεστής του Κώστα Φραγκούλη αφήνεται ελεύθερος. Πέρα από μία επίδειξη δύναμης η κίνηση αυτή κάνει ξεκάθαρο σε όλα τα κομμάτια της κοινωνίας το μήνυμα ότι ζωές που περισσεύουν για το σύστημα, δεν έχουν καμία αξία. Δεν είχε περάσει άλλωστε ούτε ένας χρόνος απ' όταν τα ένστολα καθίκια της ΕΛ.ΑΣ δολοφόνησαν τον 18χρονο - επίσης Ρομά- Νίκο Σαμπάνη σε παρόμοιες συνθήκες στο Πέραμα. Η ιστορία γνωστή, οι μπάτσοι ούτε τότε είχαν κριθεί προφυλακιστέοι για το έγκλημά τους. Το Νοέμβρη του 2023, η ιστορία επαναλαμβάνεται σαν τραγική ειρωνεία, αυτή τη φορά στη Βοιωτία όπου εκτελείται από τα καθάρματα της ΕΛ.ΑΣ ο 17χρονος Ρομά, ο Χρήστος Μιχαλόπουλος, ξανά μετά από καταδίωξη. Ο μπάτσος-δολοφόνος για άλλη μία φορά αφήνεται ελεύθερος.
Η πληθώρα των αστυνομικών κτηνωδιών καταδεικνύει το πλέον προφανές, ότι δηλαδή οι πρακτικές των μπάτσων δεν αποτελούν ούτε μεμονωμένα περιστατικά ούτε μια παρεκτροπή από τη δημοκρατική ομαλότητα, αλλά οργανικό κομμάτι του κράτους και της δημοκρατίας για την καταστολή των αγώνων αλλά και την εξόντωση όσων ζωών έχει αποφασίσει ότι περισσεύουν στον κόσμο του κεφαλαίου. Η αστυνομία παντού στον κόσμο είναι ένα συνονθύλευμα επιστρατευμένων ρατσιστών και φονιάδων. Και αυτό ακριβώς θέλει το ίδιο το κράτος να είναι η αστυνομία, ώστε να εκτελεί αποτελεσματικά το καθήκον με το οποίο είναι επιφορτισμένη: να βασανίζει τους αδύναμους και να προστατεύει τους ισχυρούς. O Μοχάμεντ Καμράν, ο Ζακ Κωστόπουλος, οι δολοφονημένοι Ρομά, Σαμπάνης, Φραγκούλης & Μιχαλόπουλος είχαν ένα κοινό - ανήκαν στην ταξική θέση και μοιραζόντουσαν κοινωνικές ταυτότητες που μισεί το κυρίαρχο παράδειγμα.
Το δικαίωμα στην ζωή και στην αξιοπρέπεια εκμηδενίζεται για όσους περισσεύουν, για τους αδύναμους, τους φτωχούς, τους μετανάστες και τις μετανάστριες, ενώ η κατάσταση εξαίρεσης πλέον μεταφέρεται ολοένα και βαθύτερα στα κέντρα των δυτικών μητροπόλεων, όσο ο σύγχρονος ολοκληρωτισμός επελαύνει.
Ταυτόχρονα, οι κρατικές επιχειρήσεις τρομοκρατίας με αφορμή την υπόθεση των Αμπελοκήπων, το τρομολαγνικό σόου που αναμεταδίδεται με κάθε ευκαιρία από τα συστημικά ΜΜΕ, η προκλητική προφυλάκιση του Νίκου Ρωμανού και το κατασταλτικό δόγμα μηδενικής ανοχής που εκφράζεται με την άγρια καταστολή των διαδηλώσεων, τις εισβολές και εκκενώσεις καταλήψεων, την αστυνομική κατοχή σε πανεπιστήμια και πλατείες, καταδεικνύουν πως ο κόσμος της εξουσίας επιχειρεί να επιβάλει την σιωπή και να θωρακιστεί απέναντι στην προοπτική νέων ξεσηκωμών.
Το κράτος και η αστυνομία του θα συνεχίζουν να δολοφονούν τους αδύναμους και τους εξαθλιωμένους όσο η κοινωνία θα κοιτά μουδιασμένη, αντί να εξεγερθεί ενάντια στους δυνάστες της. Η εξέγερση αποτελεί μονόδρομο για την κοινωνική αυτοάμυνα και την επίθεση ενάντια στην αστυνομική βαρβαρότητα και την κρατική προσταγή θανάτου. Η λύση βρίσκεται στο δρόμο του αγώνα. Εκεί που μπορούν να συντριβούν οι νόμοι και η δύναμη των ένστολων φρουρών της ζωής μας. Να παλέψουμε ενάντια στην κρατική και καπιταλιστική κρεατομηχανή που παράγει τον θάνατο, ενάντια στον σύγχρονο ολοκληρωτισμό.
ΕΛΑΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΩΝ, ΡΟΥΦΙΑΝΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ ΚΑΙ ΒΑΣΑΝΙΣΤΩΝ
Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΟΠΛΙΖΕΙ & ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ - ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟ
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΖΩΗ & ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ & ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ
Συλλογικότητα για τον Κοινωνικό Αναρχισμό- Μαύρο & Κόκκινο μέλος της Αναρχικής Πολιτικής Οργάνωσης - Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων
Στηρίζουμε τη συγκέντρωση για τα 2 χρόνια από τη δολοφονία του Κώστα-Κάλο Φραγκούλη την Πέμπτη 5/12 στις 18:00 στην Καμάρα και τις πορείες για τα 16 χρόνια από τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου 6/12 στις 12:00 και στις 18:00 στην Καμάρα
Ο αντιτσιγγανισμός οπλίζει - η αστυνομία δολοφονεί
5 Δεκεμβρίου του 2022 ο 16χρονος Κώστας Φραγκούλης πυροβολείται από μπάτσους γιατί δεν είχε πληρώσει ένα 20αρικο βενζίνη, γεγονός που προκάλεσε καταδίωξη από μηχανές της ομάδας ΔΙΑΣ και κατέληξε στον θάνατό του μία εβδομάδα αργότερα στις 13/12. Τα τελευταία τρία χρόνια έχουμε δει τρεις δολοφονίες Ρομά από την αστυνομία με καθαρά ρατσιστικά κριτήρια, χωρίς να ξέρουμε πόσες είναι αυτές για τις οποίες δεν μάθαμε ποτέ. Τον Οκτώβριο του 2021, ο 18χρονος Νίκος Σαμπάνης δολοφονείται από 38 σφαίρες της ομάδας ΔΙΑΣ, ενώ μόλις πριν λίγους μήνες, σε έφοδο των μπάτσων στον καταυλισμό Σοφό του Ασπρόπυργου, συλλαμβάνεται ο πατέρας του, στην προσπάθεια να απομακρύνει τα δακρυγόνα από τον καταυλισμό, ο οποίος, με συνοπτικές διαδικασίες, καταδικάζεται δύο μέρες μετά. Τον Νοέμβριο του 2023 δολοφονείται ο 17χρονος Χρήστος Μιχαλόπουλος, ο οποίος, σύμφωνα με τη μαρτυρία του αδερφού του που βρισκόταν μαζί του, εξαναγκάστηκε από μπάτσο να βγει από το αμάξι του όπου και δολοφονήθηκε.
Προφανώς δεν μιλάμε για τυχαία περιστατικά, αλλά για μια κρατική πολιτική βαθιά ρατσιστική. Το κράτος βλέπει τους Ρομά (και όχι μόνο) ως "πλεονάζοντες" πληθυσμούς, πληθυσμούς που δεν έχει καταφέρει να εντάξει πλήρως στην καπιταλιστική κανονικότητα και για να καταφέρει να τους "διαχειριστεί" χτίζει ένα πολύ συγκεκριμένο αφήγημα: αυτό του μικρο-εγκληματία, του παράνομου, του ανεξέλεγκτου, του περιθωριακού και ημι-νόμιμου. Το αφήγημα αυτό έχει ριζώσει τόσο έντονα σε μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας, σε σημείο που δολοφονίες όπως αυτές δεν αντιμετωπίζονται σαν αναίτιες και ρατσιστικές δολοφονίες ανθρώπων, γεγονός που δίνει την κάλυψη στους μπάτσους να συνεχίσουν να τις διαπράττουν χωρίς να έρχονται αντιμέτωποι με τις συνέπειες.
Κανένας Δεκέμβρης δεν τελείωσε ποτέ
Στις 6 Δεκεμβρίου του 2008 δολοφονείται ο 16χρονος Αλέξης Γρηγορόπουλος από το όπλο του μπάτσου Επαμεινώνδα Κορκονέα στα Εξάρχεια. Η δολοφονία αυτή πυροδοτεί μια απ' τις εντονότερες πρόσφατες εξεγέρσεις στην Ελλάδα, όπου ένα ετερόκλητο πλήθος κόσμου βγαίνει μαζικά στο δρόμο με συγκρουσιακά χαρακτηριστικά, όχι μόνο για την δολοφονία του Αλέξη αλλά αντιτιθέμενο σε ό,τι καθημερινά το καταπιέζει, στο σάπιο καπιταλιστικό σύστημα. Κάθε καταπιεσμένος και περιθωριοποιημένος βρίσκει τον χώρο να αντισταθεί στην ολοένα αυξανόμενη καταστολή που δέχεται.
Εμείς κάθε χρόνο προσπαθούμε στη μνήμη της εξέγερσης αυτής να βάζουμε τα περιεχόμενα που καταπιέζουν εμάς τις ίδιες, που πολλά από αυτά μπορεί να είναι και κοινά με εκείνα του Δεκέμβρη του 2008. Βγαίνουμε στο δρόμο ενάντια στις κρατικές δολοφονίες, είτε αυτές παίρνουν τη μορφή νεκρών σε σύγκρουση τρένων, είτε προκαλούνται από όπλα μπάτσων, είτε είναι τα pushbacks των μεταναστριών στα σύνορα και το αιγαίο και οι δολοφονίες τους στα Α.Τ., ενάντια στην πατριαρχία και τις καθημερινές γυναικοκτονίες, τους βιασμούς στα Α.Τ., ενάντια στην αυξανόμενη καταστολή στα πανεπιστήμια, τις πλατείες, τις πορείες και τις καταλήψεις μας, ενάντια στην ακρίβεια και το αυξανόμενο κόστος ζωής, ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο, όλα συνεχίζονται…
Αυτόνομη Παρέμβαση στους Ηλεκτρολόγους και τους Μηχανολόγους
*Στηρίζουμε την συγκέντρωση για τα δύο χρόνια από τη δολοφονία του Κώστα-Κάλο Φραγκούλη, 5/12, στις 18:00, στη Καμάρα
Κουμής, Κανελλοπούλου, Σαμπάνης, Καλτεζάς, Φραγκούλης, Γρηγορόπουλος
ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛ.ΑΣ.
Δεκαέξι χρόνια μετά τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου από τον ειδικό φρουρό Κορκονέα, η έσχατη μορφή της κρατικής βίας είναι πιο επίκαιρη από ποτέ αφού κάθε χρόνο μετράμε δολοφονημένους από χέρια μπάτσων. Ο Φραγκούλης, ένα ανήλικο Ρόμα παιδί, τραυματίστηκε θανάσιμα για 20 ευρώ βενζίνη μια μέρα πριν από τα 14 χρόνια της δολοφονίας του Γρηγορόπουλου, Ο Μιχαλόπουλος, ο Σαμπάνης, ο Κώστας Μανιουδακης είναι μερικά από τα θύματα του σάπιου εξουσιαστικού συστήματος και της θανατοπολιτικής τους.
Ο κοινωνικός εκφασισμός ως επακόλουθο της αντιμεταναστευτικής και ρατσιστικής πολιτικής, τα κρατικά εγκλήματα ως σημείο αναφοράς.
Η αντιμεταναστευτική πολιτική ,ο διάχυτος ρατσισμός και η περιθωριοποίηση είναι μερικές μεθοδεύσεις του κράτους που ενισχύουν πλήρως το εθνικό αφήγημα περί φυλετικής υπεροχής. Τα πιο απάνθρωπα εγκλήματα του ελληνικού κράτους είναι οι δολοφονίες των προσφύγων/ισσών και των μεταναστών/τριών που ξεριζώνονται από τον τόπο τους και επιβιβάζονται σε μια βάρκα με μόνη ελπίδα την επιβίωση. Το πολύνεκρο ναυάγιο της Πύλου στο οποίο επέβαιναν σε ένα αλιευτικό σκάφος 700 άνθρωποι και οι αρχές είχαν ειδοποιηθεί ώρες πριν για τον κίνδυνο που ελλοχεύει χωρίς να λάβουν κάποιο μέτρο προστασίας, τα εκατοντάδες περιστατικά στο Αιγαίο όπου μετανάστριες πνίγονται μαζί με τα παιδιά τους -με πιο πρόσφατο το προχθεσινό στη Σάμο- είναι ενδεικτικά της ζοφερής πραγματικότητας των ανθρώπων που στη προσπάθεια τους να φύγουν από τον πόλεμο, την φτώχεια, την εξαθλίωση δολοφονούνται. Ακόμη, οι εν ψυχρό δολοφονίες των ρομ (Φραγκούλη, Μιχαλόπουλου, Σαμπάνη), οι ξυλοδαρμοί μεταναστών μέχρι θανάτου στα Α.Τ. (δύο νεκροί σε διάστημα μιάμισης εβδομάδας) και η πάγια τακτική της συκοφαντίας των θυμάτων είναι μια ατέλειωτη σειρά εγκληματικών ενεργειών που κανονικοποιούνται στα αυτιά του κάθε Έλληνα που πείθεται ότι τα κακοποιά στοιχεία της κοινωνίας είναι οι μειονότητες. Εμείς εναντιωνόμαστε στο σύστημα που γεννά μίσος για τον άνθρωπο και μας διαχωρίζει, κόντρα στους φυλετικούς διαχωρισμούς και τον εθνικισμό.
Η ανάγκη για ζωή και ο αγώνας που είναι αναγκαίος να δώσουμε, δε θα τσακιστεί ποτέ. Παρά τις κατασταλτικές κινήσεις, τις αναδιαρθρώσεις, την ακρίβεια, τους αντεργατικούς νόμους, την πλήρως ασφυκτική ζωή, εμείς συνεχίζουμε να χτίζουμε τις αντιστάσεις πάλι στην ίδια λογική: συνελεύσεις, καταλήψεις, πορείες, συγκρούσεις. Με γνώμονα την αυτοοργάνωση και την αλληλεγγύη, την οριζοντιότητα και τη συλλογικοποίηση. Τίποτα δε μας τρομοκρατεί, αντιθέτως μας πεισμώνουν και μας ωθούν στον δρόμο της αντεπίθεσης ενάντια στη συνολική επίθεση που δεχόμαστε, γιατί η φλόγα του Δεκέμβρη μπορεί να μείνει ζωντανή μόνο μέσα από τους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες.
ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΟΠΛΙΖΕΙ -ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ
ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΠΟΥΜΕ ΤΗ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΛΕΞΗ
ΣΦ ΓΕΩΛΟΓΙΑΣ
Ο ΑΝΤΙΤΣΙΓΓΑΝΙΣΜΟΣ ΟΠΛΙΖΕΙ, ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΚΤΕΛΕΙ
Στις 5 Δεκέμβρη, συμπληρώνονται δύο χρόνια από τον πυροβολισμό στο κεφάλι του 16χρονου Ρομ Κώστα «Κάλο» Φραγκούλη από μπάτσο, μετά από καταδίωξη για 20 ευρώ απαλλοτριωμένης βενζίνης. Λίγες μέρες μετά, στις 13/12 ο Κώστας καταλήγει στο Ιπποκράτειο νοσοκομείο. Από την πρώτη στιγμή της είδησης τόσο έξω από το Ιπποκράτειο, όσο και στον οικισμό της Αγίας Σοφίας (από όπου καταγόταν ο Κώστας), γίνονται συγκεντρώσεις και συγκρούσεις με την αστυνομία. Μετά από χρόνια, συμβαίνουν κοινές συγκεντρώσεις ρομά και μπαλαμών τόσο στο Ιπποκράτειο, όσο και την επόμενη μέρα (5-6-9/12) στα δικαστήρια Θεσσαλονίκης. Τις μέρες εκείνες, πέραν της Θεσσαλονίκης, συμβαίνουν συγκρούσεις μεταξύ εξεγερμένων Ρομά και αστυνομίας σε Μενίδι, Μέγαρα, Ασπρόπυργο, Αγρίνιο, Μεσσηνία και Πάτρα, αλλά και πορείες του κινήματος σε πολλές πόλεις ανά τη χώρα.
Τα τελευταία τρία χρόνια, μετράμε τρεις -γνωστοποιημένες- ρατσιστικές κρατικές δολοφονίες Ρομά από καταδιώξεις μπάτσων (Σαμπάνης, Φραγκούλης, Μιχαλόπουλος), ανάμεσα στις τόσες ειδήσεις δολοφονιών αποκλεισμένων, μεταναστριών, εργατών, τρανς ατόμων, με σκοπό την υποτιθέμενη κοινωνική ειρήνη και την πειθάρχηση πληθυσμών που κρίνονται πλεονάζοντες στον κόσμο του κεφαλαίου. Το εθνικό αφήγημα αυτό, σαν ιδεολογικό εργαλείο κράτους και κεφαλαίου, συντηρεί και αναπαράγει τις σχέσεις εκμετάλλευσης για τις ανάγκες της ελληνικής οικονομίας. Συγκεκριμένα οι ρομά, ως ένας πληθυσμός που γύρω από το πρόσωπό του συγκεντρώνονται ρατσιστικά στερεότυπα για κάθε πτυχή της ζωής τους, αντιμετωπίζονται ως ένα ανορθολογικό και εγκληματικό στοιχείο, που χρήζει παρέμβασης για να ευθυγραμμίζεται πειθήνια με τις κοινωνικές νόρμες. Πρόσφατα μόνο, η αστυνομία έκανε δολοφονική επιδρομή στον καταυλισμό στη Νέα Ζωή, κατά τη διάρκεια γλεντιού, πυροβολώντας ανεξέλεγκτα κόσμο, ενώ ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Χρυσοχοϊδής δήλωσε ότι είναι σε πόλεμο με το «οργανωμένο έγκλημα» και ότι οι επιχειρήσεις σε καταυλισμούς Ρομά θα πραγματοποιούνται καθημερινά. Αυτός ο διάχυτος αντιτσιγγανισμός, διαμορφώνει τις κατάλληλες κοινωνικές συνθήκες ώστε τα ρατσιστικά πογκρόμ, η εργασιακή τους εκμετάλλευση, οι δεκάδες δολοφονίες τους τα τελευταία χρόνια, να αποτελούν μια εικόνα κανονικότητας, προκαλώντας ακόμα και αίσθημα ασφάλειας σε κάποιους. Οι ρατσιστικές πολιτικές δεν εφαρμόζονται μόνο με αυταρχικό, ολοκληρωτικό και εξοντωτικό έλεγχο των ζωών τους, αλλά κρύβονται πίσω από την αντιτσιγγανική ρητορική που επικρατεί στον κυρίαρχο λόγο, πίσω από κάθε ρατσιστική πρακτική που συντηρεί το καθεστώς περιθωριοποίησης και εκμετάλλευσής τους.
Τις μέρες που ακολούθησαν της δολοφονίας, Ρομά και μπαλαμοί ήμασταν καθημερινά μαζί στον δρόμο, βρίσκοντας έναν κοινό τόπο συνάντησης και διαρρηγνύοντας έστω για λίγο τα όρια που μας χωρίζουν καθημερινά. Όρια θεμελιωμένα στον ρατσισμό του ελληνικού κράτους και σε μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας. Στο σήμερα, η 5η Δεκέμβρη δεν αποτελεί για εμάς μόνο μία μέρα μνήμης, αλλά μία μέρα στην οποία καλούμαστε να πιάσουμε ξανά το νήμα του αγώνα ενάντια στο κράτος και τον ρατσισμό δημιουργώντας κοινότητες αλληλεγγύης ρομά και μπαλαμών. Μέχρι να μας ενώνει η ζωή και όχι ο θάνατος.
ΔΕΝ ΗΤΑΝ Η ΒΕΝΖΙΝΗ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΠΥΡΟBΟΛΗΣΑΝ ΓΙΑΤΙ ΗΤΑΝΕ ΡΟΜΑ
Η ΕΘΝΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΜΕ ΑΙΜΑ ΕΙΝΑΙ ΒΑΜΜΕΝΗ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΞΕΝΟΙ
ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΡΟΜΑ ΚΑΙ ΜΠΑΛΑΜΩΝ
Ανάρες, ομάδα δράσης και αλληλεγγύης
Στηρίζουμε τη συγκέντρωση για τη δολοφονία του Κ. Φραγκούλη
Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου, στις 18:00, στην Καμάρα.
Στα πόσα "μεμονωμένα περιστατικά" ο θάνατος αποκτά κρατικό πρόσημο;
Τα ξημερώματα της 5ης Δεκέμβρη 2022, άλλη μία στιγμή αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας ήρθε να προστεθεί στον ήδη μακρύ κατάλογο των όσων τιτλοφορούνται "μεμονωμένα περιστατικά". Ο Κώστας Φραγκούλης -Ρομά- κατά τη διάρκεια καταδίωξης από αστυνομικούς επειδή λίγο πριν δεν είχε πληρώσει τα είκοσι ευρώ σε βενζινάδικο, πυροβολείται στο κεφάλι με αποτέλεσμα -λίγες μέρες αργότερα- να πεθάνει.
Φυσικά, δεν ήταν η αξία της βενζίνης αλλά η καταγωγή, που υποδήλωσε τον τρόπο διαχείρισης και δράσης των αστυνομικών (όπως και το ότι έπεσαν στα μαλακά κατά την απόδοση των κατηγοριών). Δεν ήταν μία κακιά στιγμή, όπως επιχειρήθηκε εκ των υστέρων να παρουσιαστεί σύσσωμα από την κυβέρνηση, αστυνομικές πηγές και την πλειονότητα των ΜΜΕ. Όπως κακιά στιγμή δεν ήταν και οι δολοφονίες των Νίκο Σαμπάνη και Χρήστου Μιχαλόπουλου, επίσης Ρομά, το '21 και '23, αντίστοιχα, σε πανομοιότυπα περιστατικά, κατά τα οποία επιδείχθηκε ο "υπερβάλλων ζήλος" των διωκτών.
Πρόκειται για ζωές που γίνονται βορά στην δομικά ρατσιστική αντιμετώπιση απ' την πλευρά των θεσμών του Κράτους, των ΜΜΕ και μέρους της κοινής γνώμης προς τους «πληθυσμούς του περιθωρίου», και που μετρώνται όχι στο μέτρο των αξιών και του σεβασμού της ανθρώπινης ζωής αλλά μέσα απ' το πλαίσιο προκαταλήψεων και συμπλεγμάτων που βαθαίνει τις ανισότητες. Ζωές που καθίστανται δυνάμει φονεύσιμες, καθώς τα κρατικά αφηγήματα σκοπίμως δεν τις περιλαμβάνουν, συντηρώντας την φιγούρα του «Άλλου», του Ρομά, του μετανάστη, απέναντι σε ένα βολικό και διαχειρίσιμο ακροατήριο που συγκροτείται δια μέσω ενός «ανήκειν» υπό την νομιμοποιητική ασφάλεια του Κράτους.
Η ανοχή απέναντι σε αυτά τα περιστατικά δεν στρέφεται μόνο προς όσους περισσεύουν απ' τους υπάρχοντες μηχανισμούς και δομές του Κράτους, είτε μιλάμε για δολοφονίες Ρομά έπειτα από καταδιώξεις είτε για εγκλήματα σε βάρος προσφύγων και μεταναστριών από τα πολλά που λαμβάνουν χώρα στον Έβρο και στο Αιγαίο. Αλλά ενισχύει το υπόβαθρο κανονικοποίησης του θανάτου για όσους και όσες μένουν εκτός των κεντρικών αφηγημάτων, που εν τη γεννέσει τους είναι άνισα, άδικα και μη συμπεριληπτικά στο όνομα της καπιταλιστικής διάρθρωσης.
Μπροστά στον τεμαχισμένο βίο των κρατικό-καπιταλιστικών διαιρέσεων που έρχονται να τάξουν για τους «νόμιμους» και να αρνηθούν για τους «εκτός των τειχών» ακόμα και την ίδια την ζωή, οφείλουμε να συνομιλήσουμε για τη συλλογική διάσταση της εκμετάλλευσης, όχι 'για τα εξαθλιωμένα κομμάτια του πληθυσμού' αλλά χτίζοντας σχέσεις και δίκτυα αλληλεγγύης «με» τα εξαθλιωμένα κομμάτια του πληθυσμού, ώστε οι κοινότητες αγώνα να είναι αυτές που θα δώσουν ορατότητα στις μορφές καταπίεσης και βίας που πλασάρονται ως η κανονικότητα των "μεμονωμένων περιστατικών".
ΝΑ ΣΤΑΘΟΥΜΕ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΘΕΣΜΙΚΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΞΕΝΟΦΟΒΙΑ
ΟΙ ΖΩΕΣ ΤΩΝ ΡΟΜΑ - ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΩΝ - ΜΕΤΡΑΝΕ
Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος Σχολείο
