Τρίτη 19 Νοεμβρίου 2024 στις 18.00
Συγκέντρωση αλληλεγγύης με τους αγώνες των διωκόμενων εκπαιδευτικών
Η ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΙΚΟΝΑ ΣΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ
ΣΤΑ ΤΕΤΡΑΔΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΓΕΝΝΙΟΥΝΤΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΙΣ
Καλούμε σε συγκέντρωση αλληλεγγύης με τους αγώνες των διωκόμενων εκπαιδευτικών την Τρίτη 19/11 στις 18:00 στην Πλ. Λιονταριών
Στηρίζουμε τη Γενική Απεργία την Τετάρτη 20/11 στις 10:00 στο Άγαλμα Βενιζέλου
Με αφορμή τη διεθνή ημέρα ειρήνης στις 21/09, η Ελευθερία Π. μαζί με τα παιδιά της τάξης της συζητούν για τον πόλεμο, επιλέγοντας να μην κλείσουν τα μάτια στο σήμερα. Από τη σχολική δράση αναρτήθηκαν πανό στο σχολείο ως ένα μήνυμα απέναντι στον πόλεμο και δίπλα στα παιδιά της Παλαιστίνης. Η δράση αυτή ενοχλεί τη διεύθυνση του σχολείου και την πρωτοβάθμια σε σημείο που η εκπαιδευτικός διώκεται για "παράβαση υπαλληλικού καθήκοντος", επειδή έπραξε το αυτονόητο: την ευαισθητοποίηση των παιδιών απέναντι στον πόλεμο, απέναντι στη γενοκτονία του λαού της Παλαιστίνης.
Οι διώξεις εκπαιδευτικών αποτελούν συστατικό στοιχείο της κυβερνητικής πολιτικής για την επιβολή του φόβου και την καταστολή κάθε μορφής αντίστασης. Διαχρονικά άλλωστε, εκπαιδευτικοί που αντιδρούν στοχοποιούνται. Πανελλαδικά αυτή τη στιγμή δεκάδες εκπαιδευτικοί διώκονται για τη συνδικαλιστική τους δράση, για την υπεράσπιση της δωρεάν παιδείας, για τους αγώνες ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των πάντων, για τη συμμετοχή τους σε κινητοποιήσεις των σωματείων τους, μέχρι και για την έκφραση απόψεων μέσω διαδικτύου. Ακόμα και η συμμετοχή αναπληρωτή συναδέλφου σε πορεία για τη δολοφονία του Α. Γρηγορόπουλου μεταφράζεται ποινικά ως "ανάρμοστη συμπεριφορά εκτός υπηρεσίας". Στον Πειραιά μαθητές, μαθήτριες και εκπαιδευτικοί απομακρύνουν αξιολογητές απ' το σχολείο φωνάζοντας συνθήματα. Το κράτος ποινικοποιεί αυτήν την πρωτοβουλία αντίστασης απέναντι στην ταξική κατηγοριοποίηση των σχολικών μονάδων που θέλει από τη μια ελίτ ιδρύματα για λίγους και αρίστους και από την άλλη στρατώνες εξαθλίωσης με στοιβαγμένα παιδιά, πειθήνια και υπάκουα.
Οι διώξεις εκπαιδευτικών δεν είναι τυχαία παραδείγματα εντός της τρέχουσας κοινωνικής συγκυρίας, που διαπνέεται από μια συνεχώς αυξανόμενη φιλοπολεμική ρητορική παγκοσμίως. Η φασιστικοποίηση της κοινωνίας βιώνεται ολοένα και περισσότερο σε κάθε πτυχή της καθημερινότητας μας. Η υπέρμετρη καταστολή είναι εδραιωμένη πλέον και τυπικά μέσα από τον νέο ποινικό κώδικα. Ακόμα και μια εκπαιδευτική συζήτηση για τον πόλεμο και την ειρήνη ποινικοποιείται. Η γενικευμένη κρατική και καπιταλιστική επίθεση απέναντι στις κατώτερες κοινωνικές τάξεις εκφράζεται με την ποινικοποίηση λόγου και δράσεων που τολμούν να αμφισβητούν έστω και ελάχιστα την κυρίαρχη αφήγηση. Η συνθήκη αυτή εκδηλώνεται με την περαιτέρω αυστηροποίηση των νόμων και την ευχέρεια επιβολής φυλάκισης ακόμη και για μικρές ποινές και πλημμελήματα.
Πάνω από ένα χρόνο, το Ισραηλινό καθεστώς βομβαρδίζει, βασανίζει και σκοτώνει με κάθε βάρβαρο τρόπο τον λαό της Παλαιστίνης σε συνεργασία με τη Δύση. ΗΠΑ και ΕΕ στοχεύοντας στη διατήρηση και ενίσχυση της επιρροής τους στη Μέση Ανατολή για γεωπολιτικούς και οικονομικούς λόγους, εξοπλίζουν πολεμικά, οικονομικά και τεχνολογικά το Ισραήλ. Ταυτόχρονα, ενισχύουν κοινωνικά και μιντιακά την αφήγηση υπέρ των Ισραηλινών καταπιεστών, διαχέοντας την ισλαμοφοβία και ξεπλένοντας την εν εξελίξει γενοκτονία με κάθε δόλιο μέσο. Όσο και αν προσπαθούν να μας πείσουν για το αντίθετο, η βάναυση επιβολή του Ισραήλ εκδηλώνεται καθημερινά με βομβαρδισμούς, με μέσα υψηλής τεχνολογίας, με βασανισμούς παιδιών, γυναικών και ανδρών, με εποικισμούς γειτονιών και αρπαγή σπιτιών, με την καταστροφή σχολείων και νοσοκομείων. Είμαστε μάρτυρες μιας μεθοδευμένης εξαθλίωσης των Παλαιστινίων με τις αναγκαστικές μετακινήσεις, με τον περιορισμό πρόσβασης σε νερό και φαγητό και με την παρεμπόδιση άφιξης αγαθών πρώτης ανάγκης ως μια κίνηση έμπρακτης στήριξης και αλληλεγγύης.
Η γενοκτονία ενός λαού δεν είναι ένα μάθημα ιστορίας από ένα σκοτεινό παρελθόν γραμμένο σε ένα σχολικό εγχειρίδιο. Δεν είναι μια εικόνα στις ειδήσεις που περνάει μπροστά από τα μάτια μας απαρατήρητη. Ανήκει στο σήμερα και τα παιδιά εκτίθενται καθημερινά σε αυτές τις παραστάσεις. Αποτελεί κοινωνική και πολιτική μας ευθύνη ως εκπαιδευτικοί να εκθέτουμε τα εγκλήματα πολέμου και θανάτου, να εναντιωνόμαστε στην κοινωνική νομιμοποίηση της βαρβαρότητας, να αρνούμαστε τη γραμμή συγκάλυψης της γενοκτονίας και το ξέπλυμα του σιωνισμού από το κράτος και τα αφεντικά. Να αποτρέπουμε τη δημιουργία απαθών θεατών μιας ατελείωτης βιομηχανίας θανάτου, οι οποίοι συνηθίζουν στην υπερπροβολή του και στην ταυτόχρονη αποσιώπηση των εγκλημάτων. Κανένας Ποινικός Κώδικας, καμία διεύθυνση και κανένας κρατικός μηχανισμός δεν θα μας φιμώσει. Θα φωνάζουμε μαζί με τις μαθήτριες και τους μαθητές μας την αλήθεια.
Η συνεχιζόμενη αντίσταση των Παλαιστινίων με κάθε μέσο απέναντι στους καταπιεστές τους, το λιγότερο μας συγκινεί και μας εμπνέει. Τασσόμαστε με τη σωστή πλευρά της ιστορίας και καταδικάζουμε τη γενοκτονία. Στεκόμαστε μαζί και αλληλέγγυα σε όσες και όσους εκπαιδευτικούς βάζουν αναχώματα στην αποσιώπησή της και δε σταματούν να μιλούν για τα παιδιά και τον λαό της Παλαιστίνης.
ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΔΙΩΚΟΜΕΝΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ
Συνέλευση αναρχικών/αντιεξουσιαστ(ρι)ών εκπαιδευτικών Ηρακλείου