kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Πορεία ενάντια στην αστυνομική βία

Με αφορμή τα γεγονότα το βράδυ της Δευτέρας, στο πάρκο του Ε.Κ.Θ καλούμε πορεία ενάντια στην αστυνομική βαρβαρότητα.

Έξω οι μπάτσοι από τις πλατείες και τις γειτονιές μας.

Πορεία ενάντια στην κρατική βαρβαρότητα, Τετάρτη 30/10, πάρκο ΕΚΘ 19:00

Το βράδυ της Δευτέρας 28/10 μπάτσοι της ομάδας ΔΕΛΤΑ προσεγγίζουν παρέα με δύο γονείς και παιδί 3 μηνών για να κάνουν έλεγχο και όταν τους απαιτείται να μην πλησιάσουν προς το παιδί, εξοργίζονται και προσαγάγουν βίαια τον ένα και να τον γρονθοκοπούν. Άτομο της παρέας που διαμαρτύρεται δέχεται και αυτό επίθεση από τους μπάτσους με λαβές και κλωτσιές και εν τέλει για να δικαιολογηθεί το ξύλο συλλαμβάνονται και οι δύο με την κατηγορία της "αντίστασης".

Το δόγμα της πειθάρχησης της κοινωνίας με εγγυητή το κράτος και την αστυνομία αγκαλιάζει όλο και περισσότερο πληθυσμό. Το πιο πρόσφατο αφήγημα που εχει κατασκευάσει το κράτος είναι αυτό της "ανήλικης παραβατικότητας". Με αφορμή το παπαγάλισμα του αφηγήματος αυτού από τα ΜΜΕ, το κράτος εξαπολύει τους μπάτσους να κάνουν ελέγχους σε ανήλικους/ες, επιβάλλοντας έτσι έναν μπαμπούλα πάνω από τη νεολαία που θα την τιμωρεί με κάθε ευκαιρία. Οι έλεγχοι, οι προσαγωγές, η κίνηση της αστυνομίας με βάση "εγκληματικά προφίλ" και οποιουδήποτε "δεν χωράει" αποτελεί καθημερινό φαινόμενο. Περιστατικά, άλλωστε σαν τον προαναφερθέν αποτελούν συνηθισμένη πρακτική εις βάρος της πλειοψηφίας των μεταναστών και των ρομά.

Η διαχείριση των μεταναστών από το κράτος περνάει μέσα από τον στρατό και την αστυνομία, όπου είτε στις πόλεις είτε στα σύνορα τους αντιμετωπίζουν σαν απειλή για την κοινωνία. Πάρα πολλές φορές βλέπουμε ελέγχους και προσαγωγές σε άτομα λόγω της φυλετικής τους καταγωγής, τα οποία περιστατικά πλέον δεν λαμβάνουν καν αντίστοιχη δημοσιοποιηση, καθώς λόγω της έντονης καταστολής του κράτους έχουν κανονικοποιηθεί. Οι ζωές των μεταναστών έχουν σχεδόν γίνει αόρατες, με δεκάδες πνιγμούς μόνο τους τελευταίους 3 μήνες και με δύο δολοφονίες μεταναστών στα Α.Τ. Αγίου Παντελεήμονα (Μοχάμεντ Καμράν) και Α.Τ. Ομόνοιας (Mia Harizul). Σε αυτό το πλαίσιο, το κράτος διαχειρίζεται με εκδικητικότητα και διαρκείς τραμπουκισμούς και το σύνολο των κρατουμένων στις ελληνικές φυλακές και στα κέντρα κράτησης. Το βράδυ της Παρασκευής 25/10, 22χρονη κρατούμενη βρίσκεται απαγχονισμένη σε χώρο προσωρινής κράτησης των φυλακών Κορυδαλλού, με την είδηση να γνωστοποιείται από συστημικά μέσα μετά από 4 ημέρες, το πρωί της 29ης. Πιο συγκεκριμένα, στις 24/10 μεταφέρεται στο ειδικό κέντρο υγείας του Κορυδαλλού και στη συνέχεια σε ψυχιατρικό νοσοκομείο, μιας και οι σωφρονιστικοί έκριναν την συμπεριφορά της ως "παραβατική". Στη συνέχεια, επιστρέφει στο κελί της όπου και το επόμενο πρωί βρίσκεται απαγχονισμένη. Ενώ λίγες βδομάδες πριν, το βράδυ της 24ης Σεπτεμβρίου μπάτσοι της ΕΚΑΜ εισέβαλλαν σε κελιά κρατουμένων στην Α' πτέρυγα των φυλακών του Κορυδαλλού όπου τους ξυλοκόπησαν παρατεταμένα και τους απείλησαν για τη ζωή τους.

Η τρομολαγνία των ΜΜΕ μαζί με τα κατασταλτικά σχέδια του κράτους, επιπλέον το τελευταίο διάστημα, στοχοποιούν διαρκώς καταυλισμούς Ρομά, με επιχειρήσεις στο Δεντροπόταμο, την Αγία Σοφία, τον Ασπρόπυργο και το Μενίδι, όπου η αστυνομία πραγματοποιεί κανονικές εισβολές απλώς για να χτυπήσει με βία και να καταστείλει τους Ρομά. Στο πλαίσιο τέτοιων επιχειρήσεων στις 29/10 συνέλλαβαν στον καταυλισμό του Σοφού στον Ασπρόπυργο τον Γιάννη Σαμπάνη, πατέρα του δολοφονημένου από την ΕΛ.ΑΣ. Νίκου Σαμπάνη.

Στην πραγματικότητα αυτό που προσπαθούν να καταστείλουν οι μπάτσοι είναι η οποιαδήποτε ένδειξη απειθαρχίας, οτιδήποτε αντιβαίνει στον καπιταλιστικό τρόπο αναπαραγωγής, που στην προκειμένη περίπτωση μπορεί ακόμη και να ήταν ότι μία παρέα επιλέγει να αράζει σε μια πλατεία και όχι σε μαγαζί ή ότι τους απαιτήθηκε να μην πλησιάσουν ένα παιδί. Το να είσαι ενάντια ακόμα και στην εμπορευματοποίηση του ελεύθερου σου χρόνου αποτελεί "παράπτωμα" στις γειτονιές που πλέον αποτελούν πεδίο κερδοφορίας του τουριστικού κεφαλαίου.

Απέναντι στα σχέδια του κράτους και του καπιταλισμού, οφείλουμε να αντιτάξουμε την έμπρακτη αλληλεγγύη σε όσα άτομα βάλλονται από τη βία τους. Να χτίσουμε τις απαραίτητες δομές αυτοοργάνωσης και αγώνα στις γειτονιές και τους χώρους εργασίας που θα μπορέσουν να αποκρούσουν την κρατική βαρβαρότητα και θα μας επιτρέψουν να ελπίζουμε σε ένα κόσμο χωρίς εκμετάλλευση.

ΑΝ ΔΕΝ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΑΥΤΕΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΙΚΟΝΕΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ

Ανάρες, ομάδα δράσης & αλληλεγγύης

Κάλεσμα στήριξης σε πορεία ενάντια στην Αστυνομική βία

Τετάρτη 30/10 Πάρκο Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης 19:00

Το βράδυ της περασμένης Δευτέρας 28/10, μετά την λήξη του μιλιταριστικού πανηγυριού στην πόλη μας, η μηχανή καταστολής του κράτους προχώρησε σε μια ακόμα επίδειξη δύναμης και αυθαίρετης επιβολής εξουσίας όταν μηχανές της ομάδας ΔΕΛΤΑ επιτέθηκαν αναίτια σε παρέα που βρισκόταν στο πάρκο του Ε.Κ.Θ.

Οι μπάτσοι φτάνοντας με επιθετικές διαθέσεις προχώρησαν σε σωματικό έλεγχο. Όταν ο πατέρας του βρέφους που βρισκόταν στην παρέα τους ζήτησε ψύχραιμα να μην ακουμπήσουν το μωρό για λόγους υγείας και πρόληψης, εκείνοι απάντησαν με τσαμπουκά και επιθετικότητα αρπάζοντας τον και στρίβοντας το χέρι του πίσω από την πλάτη. Η κατάσταση κλιμακώθηκε με σωματική βία, χτυπώντας τον με γροθιές στο κεφάλι μπροστά στην μητέρα και το μωρό αλλά και συλλαμβανοντας τον με την κατηγορία «αντίσταση κατά της αρχής». Η «συμμορία» δεν σταμάτησε εκεί αφού περικύκλωσε, έδειρε και συνέλαβε και έναν φίλο της παρέας ώστε να δικαιολογήσει καλύτερα το αφήγημα της. Στο σχετικό βίντεο που κυκλοφόρησε από μάρτυρα του συμβάντος είναι καταφανής η διάθεση των μπάτσων σε ολόκληρο το περιστατικό και η αυθαίρετη και αναίτια βία προς την παρέα.

Σε ένα κλίμα διευρυμένης μπατσοκρατίας και καταστολής το περιστατικό αυτό έρχεται να συμπληρώσει το παζλ μιας πόλης και μιας χώρας ανελευθερίας και κρατικής τρομοκρατίας. Το σκηνικό αυτό έρχεται σε πλήρη αντιδιαστολή με τους πρωινούς εορτασμούς. Για ποια ελευθερία πανηγυρίζει το έθνος και τι πραγματικά σημαίνει ελευθερία; Όταν οι δημόσιοι χώροι μας δεν είναι πραγματικά ελεύθεροι, όταν θα βγεις σε ένα πάρκο με την παρέα σου και δεν ξέρεις αν θα γυρίσεις σπίτι ή αν θα καταλήξεις ξυλοκοπημένος σε ένα αστυνομικό τμήμα, που πολλές φορές ενδέχεται να μην βγεις καν ζωντανός από αυτό. Όταν ο μέσος κάτοικος βρίσκεται αντιμέτωπος με έλεγχο και καταστολή χωρίς καμία αιτιολογία γιατί απλά το πρόσωπό του δεν βρίσκεται πίσω από μια στολή που του δίνει την δύναμη και την εξουσία της νομιμοποιημένης καταπάτησης της αυτοδιάθεσής του;

Απέναντι στην κρατική βαρβαρότητα οφείλουμε να σταθούμε αλληλέγγυες, συλλογικά και δυναμικά διεκδικώντας χώρους ελεύθερους, ζωές ελεύθερες από κάθε είδους βία και επιθετικότητα.

ΑΝ ΔΕΝ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ Σ' ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ

ΟΙ ΠΟΛΕΙΣ ΜΑΣ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝΕ ΜΟΝΤΕΡΝΕΣ ΦΥΛΑΚΕΣ

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΟΠΛΟ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

ΒΙΑ ΣΤΗΝ ΒΙΑ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος Σχολείο