Πέμπτη 31 Οκτωβρίου 2024 στις 12.00
Πρόγραμμα υπεράσπισης του Κατειλημμένου Παπασωτηρίου: Συγκέντρωση
Κανενα τελεσίγραφο δεν μας τρομοκρατεί - Οι κατειλημμένοι χώροι θα παραμείνουν ζωντανοί
από σχήματα που στεγάζονται στον Κατειλημμένο Παπασωτηρίου
Οι καταλήψεις είναι αγκάθι στα σχέδια για αποστείρωση & επιχειρηματικοποίηση του πανεπιστημίου, οι χώροι μας θα παραμείνουν ζωντανοί!
Πρόγραμμα υπεράσπισης του Κατειλημμένου Παπασωτηρίου για την εβδομάδα 24-31/10/2024:
- Πέμπτη 24/10 στις 12:00 κινητοποίηση στην Πρυτανεία
- Τρίτη 29/10 στις 18:00 προβολή της ταινίας του Χανί Αμπού-Ασάντ «Omar», του 2013, που αποτυπώνει εικόνα από τη καθημερινότητα στη κατεχόμενη Παλαιστίνη, άλλοι θα το έλεγαν θρίλερ άλλοι κοινωνικό δράμα, άλλοι μια στιγμή.
- Τετάρτη 30/10 στις 17:00 workshop «Πώς ανακαλύπτουμε τις βρωμοδουλειές του πανεπιστημίου;» Τι έρευνα για πολεμικούς σκοπούς παράγεται - ποιοι εμπλέκονται - πώς εντοπίζουμε εύκολα σχετική πληροφορία; Πόσο τελικά εμπλέκονται τα ακαδημαϊκά και ερευνητικά ιδρύματα με την έρευνα και την ανάπτυξη εργαλείων θανάτου;
- Πέμπτη 31/10 στις 12:00 συγκέντρωση-πορεία στην κεντρική πλατεία πολυτεχνειούπολης & μετά την πορεία στηρίζουμε το μονοήμερο δράσεων του ΑΚΜ
κείμενο:
Την Δευτέρα, 21/10 οι τρεις κατειλλημένοι χώροι του ΕΜΠ, ο κατειλημμένος Παπασωτηρίου, τοΑυτοδιαχειριζόμενο Κυλικείο Μηχανολόγων (ΑΚΜ), καθώς και η κατάληψη Γραμμικού, έλαβαν τελεσίγραφοεκκένωσης από την Διοίκηση του ΕΜΠ με προθεσμία έως τις 31 Οκτωβρίου. Το τελεσίγραφο αυτό, αναφέρειπως αφού η πρυτανεία αδειάσει τους χώρους θα πραγματοποιηθούν έργα "αποκατάστασης καισυντήρησης". Εμείς, οι φοιτήτριες και οι εργαζόμενοι που δραστηριοποιούμαστε καθημερινά στο Πολυτεχνείο ξέρουμε πολύ καλά πως με την "αποκατάσταση" εννοούν την "αποκατάσταση" του δόγματος"νόμος & τάξη" που φιμώνει τις φωνές αντίστασης εντός και εκτός σχολών, ενώ ο λόγος για "συντήρηση"δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια βιτρίνα της καταστολής στα πανεπιστήμια αφού έχουμε δει από όλα τα πρόσφατα παραδείγματα εκκενώσεων πανεπιστημιακών καταλήψεων ότι χώροι που σφύζουν από ζωντάνια,αλληλεγγύη και προβληματισμό μετατρέπονται σε συντρίμμια ή στην καλύτερη γίνονται κλειδαμπαρωμένα ντουβάρια.
Το τελεσίγραφο της εκκένωσης, έρχεται σε συνέχεια της γενικότερης κατεύθυνσης καταστολής τωνπολιτικών δράσεων στα πανεπιστήμια και την εκκένωση των πολιτικών χώρων μέσα σε αυτά. Συγκεκριμένα,την περσινή χρονιά εκκενώθηκε 4 φορές το Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πολυτεχνείου ενώ μόλις το καλοκαίριεκκενώθηκαν οι τρεις κατειλημμένοι χώροι του κάτω Πολυτεχνείου (αυτοδιαχειριζόμενο στέκι,μηχανουργείο, carthago). Μάλιστα στην περίπτωση του Αυτοδιαχειριζομενου Στεκιου Πολυτεχνείου, οπρύτανης δε δίστασε να γκρεμίσει δύο ολόκληρες αίθουσες στους χημικούς μηχανικούς προκειμένου να μηνυπάρχει οποιαδήποτε δυνατότητα αυτοδιαχειρισης του χώρου! Παράλληλα έχουμε δει πολλαπλές αστυνομικές επιχειρήσεις μέσα στο άσυλο με πιο πρόσφατες την καταστολή της παρέμβασης του ΣΕΡΕΤΕ,φοιτητριών, συλλογικοτήτων και του ευρύτερα αλληλέγγυου κόσμου στη Βραδιά του Ερευνητή στο Κάτω Πολυτεχνείο.
Η καταστολή των αγώνων και η ευρύτερη αποστείρωση των πανεπιστημίων έρχεται ως το επιστέγασμα της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης και ως περιφρούρηση αυτής. Οι ενέργειες που περιγράφηκαν παραπάνω,πάρα τα αφηγήματα περί επιβολής νομιμότητας, έχουν ως βαθύτερο στόχο την διαμόρφωση ενός εντελώς πειθαρχημένου φοιτητικού υποκειμένου, αποκομμένο από τον κοινωνικό του χώρο, που δεν του περνάει καν απ'το μυαλό να αμφισβητήσει και να ορθώσει αντιστάσεις απέναντι στην κανονικότητα που θέλουν να επιβάλουν το κράτος και το κεφάλαιο εντός και εκτός των σχολών. Με την σύσφιξη των σχέσεων μεταξύ πανεπιστημίων και επιχειρήσεων, αλλά και με τις αμιγώς επιχειρηματικές δραστηριότητες του ΕΜΠ να πληθαίνουν (χαρακτηριστικό παράδειγμα η προσπάθεια ίδρυσης ιδιωτικού παραρτήματος του ΕΜΠ στην Κύπρο), είναι καίριας σημασίας για το κράτος, για τους επενδυτές των ερευνητικών προγραμμάτων, αλλά και για το ΕΜΠ το ίδιο η τελική κάμψη των αντιστάσεων που ανθίζουν ακόμα στο Πολυτεχνείο. Κάθε ενέργεια που ακολουθείται, λοιπόν, γίνεται με βάση έναν πολύ συγκεκριμένο σχεδιασμό, έναν που θέλει να απαλλάξει τα πανεπιστήμια από όποια αγωνιστική διάθεση παραμένει εντός τους μια και καλή, ανοίγοντας διάπλατα τον δρόμο για τις μπίζνες του κάθε μεγαλοκαθηγητή, επιχειρηματία, του στρατού και της αστυνομίας. Έτσι, βλέπουμε ότι το Κάτω Πολυτεχνείο μετατρέπεται σε μουσειακό-τουριστικό-εκθεσιακόχώρο, ενώ η Πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου "καθαρίζεται" από οποιαδήποτε πολιτική έκφραση (πανό,αφίσες, γκράφιτι), για να είναι πιο ελκυστικό σε επενδυτές και εργολάβους.
Η κατασταλτική πολιτική που εφαρμόζει το ΕΜΠ συμπληρώνεται από την ερευνητική του δράση, η οποία πολλές φορές αποκτά όμοιο χαρακτήρα. Συγκεκριμένα, το βάθεμα της συνεργασίας του ΕΜΠ με τον στρατό και την αστυνομία παρέχει στους κατασταλτικούς μηχανισμούς του κράτους τα πιο εξελιγμένα εργαλεία για να αντιμετωπίσει όποιον κηρύξει εχθρό του, που δεν είναι άλλος από τα κινήματα που αναδύονται ενάντια στις πολιτικές που εφαρμόζει. Μέσω των στρατιωτικών και αστυνομικών ερευνητικών προγραμμάτων,δηλαδή, το ΕΜΠ πέρα από τις εκκενώσεις καταλήψεων και τα κύματα καταστολής που εξαπολύει το ίδιο,λειτουργεί παράλληλα και ως εφοδιαστής του ελληνικού κράτους με την τελευταία λέξη της κατασταλτικής τεχνολογίας. Τα στρατιωτικά συμφέροντα που ικανοποιεί το ΕΜΠ φυσικά ξεφεύγουν από το εσωτερικό των ελληνικών συνόρων, αφού συνεργάζεται με εταιρείες που προωθούν τις σχέσεις με το κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ (Intracom Telecom, Intracom-Defence, Motor-Oil κλπ) και με αυτόν τον τρόπο στηρίζει έμπρακτα τηγενοκτονία των Παλαιστινίων. Επιπλέον, το ΕΜΠ εμπλέκεται και στα σχέδια ανάπλασης καταλήψεων εκτός πολυτεχνειούπολης, αφού έχει κεντρικό ρόλο στην έρευνα για την ανάπλαση της κατάληψης του Ευαγγελισμού στο Ηράκλειο της Κρήτης.
Για εμάς οι χώροι του Κατειλημμένου Παπασωτηρίου και του Αυτοδιαχειριζόμενου Κυλικείου Μηχανολόγωνέχουν μεγάλη σημασία, καθώς μέσα σε αυτούς υπάρχουμε συλλογικά, δραστηριοποιούμαστε, εκφραζόμαστε πολιτικά. Με άλλα λόγια, αποτελούν πεδία κοινωνικοποίησης, πολιτικοποίησης και αντίστασης μέσα στην Πολυτεχνειούπολη και στοχεύουν στην διάδοση ιδεών και στο σπάσιμο της εντατικοποιημένης καθημερινότητας, του καριερισμού και του ατομισμού που καλλιεργείται στις σχολές. Δεν μπορούμε να βασίζουμε την ύπαρξη τέτοιων χώρων στην "καλή θέληση" των διοικήσεων και του κράτους, αλλά στην αλληλεγγύη και την αυτοοργάνωση καθώς οι καταλήψεις λειτουργούν αυτοδιαχειριζόμενα, οριζόντια, χωρίς αφεντικά και χωρίς να κερδοφορούν εις βάρος των φοιτητ(ρι)ών, όπως κάνουν οι επιχειρήσεις και οι εργολαβίες. Είναι χώροι, τους οποίους η κοινότητα του Πολυτεχνείου έχει αγκαλιάσει, στηρίζει τις εκδηλώσεις τους, καθώς ο κόσμος που αποκλείεται ταξικά και αποξενώνεται από τα κυρίαρχα κοινωνικά αφηγήματα που αναπαράγονται μέσα στις σχολές, βρίσκει ένα μέρος όπου να χωράει.
Πιο συγκεκριμένα, η κατάληψη Παπασωτηρίου υπάρχει εδώ και 11 χρόνια, πλέον στεγάζει τις συνελεύσεις των σχημάτων μας, και πραγματοποιούνται σε αυτόν πολιτικές εκδηλώσεις και αυτομορφώσεις. Το ΑΚΜ λειτουργεί από το 2015, δημιουργήθηκε από πρωτοβουλία φοιτητών όταν αποχώρησε η αλυσίδα που λειτουργούσε το κυλικείο. Διαχρονικά, διοργανώνονται στο χώρο του πολιτικές εκδηλώσεις (για το φοιτητικό, το εργατικό, το αντιρατσιστικό, το φεμινιστικό και άλλα κινήματα) αλλά και κοινωνικές δράσεις(τουρνουά, ανοιχτά καφενεία, συζητήσεις)και αποτελεί παράδειγμα για το πώς λειτουργεί η αυτοδιαχείριση.
Οι καταλήψεις είναι από χρόνια άρρηκτα συνδεδεμένες με την ανάπτυξη του φοιτητικού κινήματος, τους πολύμορφους ταξικούς-κοινωνικούς αγώνες και εξεγέρσεις που έχουν ανθίσει μέσα σε πανεπιστημιακούς χώρους, αποτελώντας απολήξεις αυτών των διεργασιών, ζωντανοί φορείς αυτής της μνήμης και ενεργά κύτταρα για την οργάνωση των επόμενων κινημάτων. Για να το πούμε πιο απλά, αυτό που δεν καταλαβαίνουν και δε θα καταλάβουν ποτέ οι πρυτάνεις, οι εκπρόσωποι του κυβερνώντος και των υπόλοιπων αστικών κομμάτων, οι επιχειρηματίες και όλοι οι επίδοξοι επενδυτές είναι ότι οι καταλήψεις για εμάς δεν είναι απλά τα κτίρια αλλά πολύ περισσότερο όσα στεγάσαμε μέσα σε αυτά, οι σχέσεις, το πρωτόγνωρο αίσθημα του "μαζί" σε καιρούς απομόνωσης και αποξένωσης, η πολιτικοποίηση, η συζήτηση, η σύνθεση των απόψεων, η διάχυση της αντιεμπορευματικής κουλτούρας, η ελεύθερη έκφραση όσων η κοινωνία περιθωριοποιεί, η προσβασιμότητα στα ταξικά πληττόμενα υποκείμενα. Και όλα αυτά δε θα μας τα πάρουν ποτέ! Θα υπερασπιστούμε και θα συνεχίσουμε να υπερασπιζόμαστε μαχητικά τους χώρους μας, δίνουμε ραντεβού στις δράσεις υπεράσπισης και αλληλεγγύης των απειλούμενων καταλήψεων το επόμενο διάστημα.
Αυτόνομη Πρωτοβουλία Μηχανολόγων, Αυτόνομο Σχήμα ΗΜΜΥ, Research Critique
σχήματα που στεγάζονται στον Κατειλημμένο Παπασωτηρίου
Εικόνες:
