Τετάρτη 23 Οκτωβρίου 2024 στις 11.30
Απεργιακή συγκέντρωση εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας
ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΣΤΗΝ ΑΥΡΙΑΝΗ ΤΕΤΑΡΤΗ 23/10 ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ & ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑΣ (ΔΟΕ, ΕΛΜΕ & ΠΟΣΕΕΠΕΑ) ΣΤΙΣ 11:30 ΣΤΟ ΑΓΑΛΜΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
Τα βήματα προς την εξάλειψη του δημοσίου χαρακτήρα της εκπαίδευσης, και κατ' επέκταση την ιδιωτικοποίηση της ίδιας, φαίνεται να επιταχύνουν με γοργούς ρυθμούς. Οι συνεχείς αντικοινωνικές κρατικές καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις όλων των τελευταίων ετών προωθούν τους αποκλεισμούς, την υποταγή και την καταστολή, απαξιώνουν τα ίδια τα σχολεία, τους εκπαιδευτικούς αλλά και τις μαθήτριες και τους μαθητές.
Αν και η σχολική χρονιά ξεκίνησε με πάνω από 6000 διορισμούς εκπαιδευτικών (γενικής και ειδικής αγωγής, αλλά και ειδικοτήτων) καθώς και με τη νίκη των νεοδιόριστων εκπαιδευτικών του 2020 της Δ. Αττικής -όπου κρίθηκε άκυρη η απόφαση ακύρωσης της μονιμοποίησής τους-οι πιέσεις που ασκήθηκαν από το ίδιο το κράτος ήταν πολύπλευρες.
Μέσα στο καλοκαίρι ανακοινώθηκαν σε ΦΕΚ (5223/28-08-2023) οι καταργήσεις 7 Δημοτικών σχολείων και 29 Νηπιαγωγείων, καθώς και οι συγχωνεύσεις 14 Δημοτικών και 46 Νηπιαγωγείων σε όλη την Ελλάδα. Ταυτόχρονα, με τον νόμο του ΥΠ.ΕΣ. (Κεραμέως) το 2023 και την κατάργηση των σχολικών επιτροπών, επικυρώνεται η υποχρηματοδότηση της εκπαίδευσης στον κρατικό προϋπολογισμό και η μεταφορά της πολιτικής ευθύνης για την κάλυψη των αναγκών των δημόσιων σχολείων από το ίδιο το κράτος στον οποιονδήποτε. Τα σχολεία βρίσκονται σε οικονομική ασφυξία και αδυνατούν να λειτουργήσουν. Εκπαιδευτικοί και γονείς καλούνται να χρηματοδοτήσουν τα σχολεία τους, ώστε να καλυφθούν οι βασικές λειτουργικές τους ανάγκες (είδη υγιεινής, ρεύμα, γραφική ύλη κτλ). Λόγω των περιορισμένων οικονομικών πόρων η συντήρηση των σχολικών κτηρίων γίνεται δύσκολη έως και απίθανη και ως εκ τούτου διακυβεύεται η ασφαλής λειτουργία τους (βλ. πτώση σοβάδων από ταβάνια). Το αποτέλεσμα της υπάρχουσας αυτής κατάστασης θα είναι το διάπλατο άνοιγμα του δρόμου για την είσοδο χορηγών στη δημόσια εκπαίδευση (για το οποίο υπάρχει και το νομοθετικό πλαίσιο με τους ν. 4692/20 και 4823/21).
Η υπολειτουργία των σχολείων φάνηκε και από την υποστελέχωσή τους. Πιο συγκεκριμένα, μετά την Α' φάση τοποθέτησης των αναπληρωτών σε πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια τα σχολεία ξεκίνησαν τη λειτουργία τους τον Σεπτέμβρη με πάνω από 18.000 -δηλωμένα- κενά τα οποία δεν καλύφθηκαν ούτε στο ήμισυ κατά τη διάρκεια της Β' φάσης τοποθετήσεων που έγιναν αρχές Οκτωβρίου, με τη δικαιολογία μη ύπαρξης ενδιαφέροντος από τους εκπαιδευτικούς. Σε αυτό το σημείο αξίζει να τονιστεί η επισφάλεια που βιώνουν οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί, οι οποίο υπογράφουν σύμβαση έργου ορισμένου χρόνου -άγνωστη η ημερομηνία αφετηρίας-, τοποθετούνται σε ένα τυχαίο σχολείο, για το οποίο και ενημερώνονται μόλις λίγες μέρες πριν την παρουσίασή τους σε αυτό, και στη συνέχεια απολύονται. Ταυτόχρονα, οι χαμηλοί μισθοί και η αύξηση των ενοικίων -ειδικά σε τουριστικές περιοχές- μετατρέπουν την εύρεση στέγης από δύσκολη έως και αδύνατη με χιλιάδες εκπαιδευτικούς να κοιμούνται σε αυτοκίνητα, κάμπινγκ ή και ξενοδοχεία.
Το εκπαιδευτικό σύστημα αποτελεί έναν εξουσιαστικό μηχανισμό που επιβάλλει την πειθαρχία τόσο στους μαθητές και τις μαθήτριες όσο και στους ίδιους τους εκπαιδευτικούς και αναπαράγει τόσο τις ιεραρχικές δομές της κοινωνίας όσο και την ιδεολογική χειραγώγηση. Φαίνεται πως οι εξετάσεις αξιολόγησης καταλαμβάνουν σημαντική θέση στην εκπαιδευτική διαδικασία και αποτελούν σημαντικό παράγοντα για την εκτίμηση της "ικανότητας" και της "ποιότητας" εκπαιδευτικών αλλά και των γνώσεων και των δεξιοτήτων των μαθητών και των μαθητριών. Μάλιστα, σε όσες νεοδιόριστες εκπαιδευτικούς απεργούν/απέχουν από κάθε διαδικασία ατομικής αξιολόγησης, οι απειλές για πειθαρχικές διώξεις άρχισαν σιγά σιγά να στέλνονται προς όλους και όλες αυτές. Αποκορύφωμα φαίνεται να είναι η ποινική δίωξη -για συνδικαλιστικούς λόγους- σε «δυνητική αργία» και κατ' επέκταση απειλή για απόλυση 3 εκπαιδευτικών της Δευτεροβάθμιας (ΕΛΜΕ Πειραιά) της Χ. Χοτζόγλου (μόνιμη), του Δ. Χαρτζουλάκη (αναπληρωτής) και του Γ. Καββαδία (συνταξιούχου) και με δεκάδες ακόμη διώξεις σε πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια σε όλη τη χώρα.
Η παραπάνω κατάσταση -και όχι μόνο-, που φαίνεται να επικρατεί τόσο στην πρωτοβάθμια όσο και στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, φαίνεται να στοχεύουν σε ένα σύστημα κατηγοριοποίησης των σχολείων. Καλές βαθμολογίες μαθητ(ρι)ών και εκπαιδευτικών σημαίνει μεγαλύτερη ζήτηση και επιλογή των σχολείων αυτών από τους γονείς και κατ' επέκταση μεγαλύτερη χρηματοδότησή τους. Παράλληλα, τα σχολεία για να μπορέσουν να κρατήσουν το τίτλου της "αριστείας" τους θα επιλέγουν τους μαθητές και τις μαθήτριες με βάση τις επιδόσεις τους. Κατ' αυτόν τον τρόπο διαφαίνεται η ενίσχυση των ταξικών φραγμών που διαχωρίζουν το μαθητικό σύνολο, μιλάμε, δηλαδή, για ένα καθεστώς εξαίρεσης όπου παιδιά από χαμηλά κοινωνικοοικονομικά στρώματα, με μαθησιακές δυσκολίες, με αναπηρίες, παιδιά προσφύγων και μεταναστών θα βρίσκονται για ακόμη μια φορά στο περιθώριο, καθώς θα "απειλούν" τη διατήρηση της "θετικής" αξιολόγησης των σχολικών μονάδων. Η αξία μαθητ(ρι)ών αλλά και εκπαιδευτικών θα αντιστοιχούν πλέον σε νούμερα. Επί της ουσίας, οι συγκεκριμένες αντιεκπαιδευτικές αλλαγές εντάσσονται στην πολύχρονη προσπάθεια των κυβερνήσεων να μετατρέψουν τα σχολεία σε γενέτειρες εύκολα συμβιβάσιμων, άβουλων, φθηνών εργατών.
Αυτή η ζοφερή πραγματικότητα μπορεί να απαντηθεί μόνο μέσα από τον ακηδεμόνευτο συλλογικό αγώνα των ίδιων των εργαζόμενων, εκπαιδευτικών, μαθητ(ρι)ών και φοιτητ(ρι)ών, με οργάνωση στη βάση με ελευθεριακά χαρακτηριστικά και από τα κάτω. Ούτε βήμα πίσω σε αυτά που έχουμε κατακτήσει και που διαρκώς διακυβεύονται. Με συλλογικές διαδικασίες, γενικές συνελεύσεις, καταλήψεις, απεργίες, διαδηλώσεις, συγκρούσεις αγωνιζόμαστε ώστε να δώσουμε στους χώρους εργασίας, σε σχολεία και σχολές τη μάχη του ταξικού και κοινωνικού αγώνα. Αγωνιζόμαστε ενάντια στην υποτίμηση και εξαθλίωση της ζωής μας, ενάντια στο εκμεταλλευτικό και δολοφονικό σύστημα που καταδυναστεύει τις ζωές μας. Η εκπαίδευση θα πρέπει να αποτελεί ένα μέσο χειραφέτησης του ατόμου και κατ' επέκταση μια κινητήρια δύναμη της κοινωνικής αλλαγής και της δημιουργίας μιας κοινωνίας ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας.
ΟΧΙ ΠΑΙΔΕΙΑ ΓΙΑ ΛΙΓΟΥΣ ΚΑΙ ΕΚΛΕΚΤΟΥΣ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΤΑΞΙΚΟΥΣ ΦΡΑΓΜΟΥΣ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ - ΝΙΚΗ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΑΠΟΧΗ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ Χ. ΧΟΤΖΟΓΛΟΥ, Δ. ΧΑΡΤΖΟΥΛΑΚΗ ΚΑΙ Γ. ΚΑΒΒΑΔΙΑ
ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΚΛΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΠΟΜΠΗΣ-ΚΑΜΙΑ ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΗ ΔΙΩΞΗ
ΑΓΩΝΑΣ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΤΩ ΓΙΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΕΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΠΟΥ ΝΑ ΜΑΣ ΧΩΡΑΕΙ ΟΛΟΥΣ/ΟΛΕΣ
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΤΗ ΒΑΣΗ - ΑΓΩΝΑΣ ΤΑΞΙΚΟΣ
Ελευθεριακή Συνέλευση για την Ταξική Οργάνωση στη Βάση
