kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Ανοικτή συνέλευση υπεράσπισης των καταλήψεων

Θα συζητηθούν θέματα που αφορούν την καμπάνια αλληλεγγύης στα 32 συλληφθέντα της πορείας στις 19/7, η δίκη των οποίων είναι την Πέμπτη 7 Νοεμβρίου

Ακολουθεί το αρχικό κείμενο της συνέλευσης:

Ανοίγοντας ένα κτήριο, επιτελούμε πολλά περισσότερα από το σπάσιμο, απλά, μιας κλειδαριάς. Οι καταλήψεις στεγάζουν πρακτικές που δε χωράνε πουθενά αλλού. Στεγάζουν πολιτικές συλλογικότητες, δομημένες στη βάση της αδιαμεσολάβητης, οριζόντιας οργάνωσης, ενεργές στα κινήματα της πόλης: ταξικά, αντιρατσιστικά, αντιεθνικά, ενάντια στις έμφυλες καταπιέσεις, ενάντια στην ολοένα αυξανόμενη κρατική καταστολή. Αποτελούν καταφύγια και δομές ένταξης (κινηματικά και κοινωνικά) των προσφύγων/ισσών που παραμένουν επ'αόριστον παγιδευμένοι χωρίς χαρτιά, αφού πρώτα έχουν καταφέρει να γλυτώσουν από τους δολοφόνους της Frontex, του λιμενικού και των μπάτσων στα σύνορα του Έβρου και τα νερά της Μεσογείου. Στεγάζουν δομές αυτομόρφωσης και ανταλλαγής γνώσεων και δεξιοτήτων, μακριά από το αυστηρό δίπολο δασκάλου-μαθητη, δομές αλληλοβοήθειας, για τα άτομα που δεν έχουν εύκολη πρόσβαση σε φαγητό και ρούχα.

Είναι προφανές πως τα καταληψιακά εγχειρήματα δεν ταιριάζουν με τους πολεοδομικούς σχεδιασμούς για ένα εξευγενισμένο (gentrified) και πλήρως τουριστικοποιημένο κέντρο, και ως εκ τούτου πρέπει να εκτοπιστούν, παρέα με όσα αδυνατούν να συνεχίσουν να πληρώνουν τα εξωφρενικά ενοίκια. Άλλωστε στεγάζουν και εμάς τα ίδια, αφού αρνούμαστε να συμμετέχουμε στην καταναγκαστική καπιταλιστική πραγματικότητα που μας επιβάλλει να σαπίζουμε στη δουλειά για να εξασφαλίσουμε την πρόσβαση μας στα βασικά μέσα επιβίωσης. Γι αυτό και οι καταλήψεις, συν όλων των άλλων, αποτελούν ανάχωμα ενάντια στη διαδικασία αυτή που μας θέλει να μετακομίζουμε κάθε δύο χρόνια όπου μας ξερνάει ο κρατικός σχεδιασμός.

Μέσα στις καταλήψεις έχουμε τη δυνατότητα να επικοινωνούμε και να κοινωνικοποιούμαστε πέρα από τους στενά προσδιορισμένους έμφυλους ρόλους, ξεπερνώντας στην πράξη τις καταπιέσεις που αυτοί παράγουν, και πέρα από την ανάγκη εμπορευματικής ανταλλαγής και τους αποκλεισμούς που αυτή γεννά. Χτίζουμε σχέσεις φροντίδας και συντροφικότητας με άτομα ανεξαρτήτως φυλής, φύλου και σεξουαλικότητας, αντιπαρατιθέμενοι συλλογικά στην εξουσιαστική, πατριαρχική, ιεραρχημένη και ανταγωνιστική πραγματικότητα.

Για να το πούμε απλά, μέσα στις καταλήψεις ζουν και αναπνέουν οι κοινότητες μας, και ταυτόχρονα γεννιέται, παίρνει μορφή και εξελίσσεται η πολύμορφη πάλη μας ενάντια σε κάθε έκφανση της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, ο αγώνας μας για την αποδόμηση αυτού του συστήματος μέσω της συμμετοχής σε ανταγωνιστικά-κοινωνικά κινήματα και της δημιουργίας στο παρόν ό,τι κοντινότερου στην κοινωνία που οραματιζόμαστε.

Το κράτος γνωρίζει πολύ καλά τη σημασία της εδαφικοποίησης των κοινοτήτων και των αγώνων μας. Γι αυτό και στα πλαίσια του δόγματος καταστολής οποιασδήποτε πρακτικής επιτίθεται στην κρατική κυριαρχία, βάζει στο στόχαστρο και κάθε καταληψιακό εγχείρημα. Τους τελευταίους μήνες το κράτος με τα τσιράκια του έχουν προβεί στη 5η εκκένωση και εντέλει στην κατεδάφιση του Αυτοδιαχειριζόμενου Στεκιού Πολυτεχνείου, στη δεύτερη εκκένωση του Κοινωνικού Κέντρου Ζιζάνια, στην πέμπτη εκκένωση του Αναρχικού Στεκιού Utopia A.D στην Κομοτηνή, στη δεύτερη εκκένωση του λόφου Καστέλι στα Χανιά, στην εκκένωση του Αυτοδιαχειριζόμενου Κυλικείου Ιατρικής του ΑΠΘ, στην εκκένωση της κατάληψης στέγης Αδιέξοδο στην Κυψέλη, στην επίθεση στο παράρτημα στην Πάτρα, στη στοχοποίηση και τις βίαιες συλλήψεις ατόμων από τη γειτονιά των Κατειλημμένων Προσφυγικών, σε απόπειρες τρομοκράτησης με προσαγωγές και έντονη παρουσία μπάτσων στην Κατάληψη Στέγης Προσφύγων/Μεταναστών Νοταρά 26, στην εκκένωση της κατάληψης αλληλεγγύης στην Παλαιστινιακή αντίσταση στη Νομική, στην επίθεση στην κατάληψη της Νομικής με τις 28 συλλήψεις και την απόπειρα απέλασης 9 συντρόφων από χώρες της Ε.Ε, στο πλιάτσικο στο Αυτοδιαχειριζόμενο Κυλικείο Νομικής, καθώς και στην ένοπλη ληστεία του Κατειλημμένου Εξωστρεφή.

Σαφώς και δεν έχουμε μείνει αδρανείς/α και δεν έχουμε αφήσει αναπάντητη καμία από αυτές τις κατασταλτικές επιθέσεις και εκκενώσεις των κινηματικών χώρων. Από τις ανακαταλήψεις των Ζιζανίων, της Κατάληψης Άνω-Κάτω Πατησίων, του Στεκιού Καλιαρντών στη Νομική και του Αυτοδιαχειριζόμενου Στεκιού Πολυτεχνείου μέχρι την Κρήτη και τις ανακαταλήψεις των κτηρίων στο λόφο Καστέλι και της κατάληψης του Ευαγγελισμού, υποσχόμαστε στο κράτος, τους εργολάβους και τους μπράβους τους πως θα μας βρίσκουν συνεχώς απέναντί τους.

Είτε λοιπόν πρόκειται για άστεγα άτομα σε αναζήτηση προσωρινής στέγης, είτε εργάτ(ρι)ες ή φοιτήτ(ρι)ες, που διακόπτουν την ατέρμονη παραγωγή εμπορευμάτων και εργασιακής δύναμης αντίστοιχα, είτε άτομα με διαφορετικές αφετηρίες και την κοινή επιθυμία να στεγάσουν συλλογικά τις ζωές και τους αγώνες τους και να καλλιεργήσουν το έδαφος για τη συνδιαμόρφωση ριζοσπαστικών ιδεών, οι καταλήψεις αποτελούν πρόβλημα για το κεφάλαιο και το κράτος.

Οι καταλήψεις δίνουν στέγη στις ανάγκες και τις επιθυμίες μας, στην απέχθειά μας για αυτόν τον κόσμο, στην αγάπη μας για τους ανθρώπους μας, στην έκφραση της δημιουργικότητας μας ελεύθερα και με τους δικούς μας όρους, στον έρωτα που νιώθουμε το ένα για το άλλο και για τη ζωή που ξεγλιστράει μέσα απ'τά χέρια μας σε κάθε εργατοώρα και κάθε αγχωμένο πρωινό και για όλα αυτά δε θα σταματήσουμε να λέμε:

ΝΑ ΜΠΟΥΜΕ ΣΤΑ ΑΔΕΙΑ ΣΠΙΤΙΑ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΑΠΕΙΛΟΥΜΕΝΕΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ - ΕΣΤΙΕΣ ΑΓΩΝΑ ΠΑΝΤΟΥ

10,100, 1000 ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

Καταλήψεις, Στέκια, Συλλογικότητες

πηγή : email που λάβαμε στις 13 Οκτωβρίου 16h