kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Αντιπατριαρχική Πορεία για τα 6 χρόνια από τη δολοφονία του Ζακ / της Zackie

ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΚΑΤΕΒΑΙΝΟΥΜΕ ΔΕ ΣΚΥΒΟΥΜΕ ΚΕΦΑΛΙ
ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΖΑΚ ΚΡΑΤΑΜΕ ΤΗ ΣΚΥΤΑΛΗ

6 χρόνια από τη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου/Zackie Oh από τον ακροδεξιό μεσίτη, τον νοικοκυραίο κοσμηματοπώλη και τους αστυνομικούς.

Οι δολοφονίες του Ζακ και του Παύλου Φύσσα αποτέλεσαν τρομακτική εκδήλωση της εθνοπατριαρχίας, που στοχεύει στην κυριαρχία του έθνους με την απόλυτη εξαθλίωση και αφανισμό οτιδήποτε διαφορετικού που δεν συμμορφώνεται με τα πρότυπα που θέτει. Ο Παύλος ταρακούνησε με την αντιφασιστική δράση του τα θεμέλια του εθνικισμού και γι' αυτό δολοφονήθηκε. Ο Ζακ αμφισβήτησε με την ύπαρξή του μια άλλη πτυχή της εθνοπατριαρχίας, την επιβολή του έμφυλου διπόλου "άντρας-γυναίκα" και την ετεροκανονικότητα. Ταυτόχρονα, ήταν ένα από τα πρώτα ανοιχτά οροθετικά άτομα στην Ελλάδα και αγωνίστηκε με τη δράση και τη δημόσια παροuσία του για την καταπολέμηση του στίγματος του HIV. Το ΛΟΑΤΚΙΑ+ κίνημα δίκαια επιμένει πως το θηλυπρεπές παρουσιαστικό του (αν και δεν ήταν βαμμένος ή ντυμένος εκείνη τη μέρα) και το μικρόσωμο ανάστημά του κατά πάσα πιθανότητα ενίσχυσαν την οργή των δολοφόνων του που τον λίντσαραν σε κοινή θέα. Ρόλο έπαιξε πιθανότατα και η κανιβαλική τοξικοφοβία τους (αν και αποδείχτηκε πως ο Ζακ δε βρισκόταν υπό την επήρεια ουσιών). Ο μεσίτης ήταν δηλωμένο στέλεχος της ακροδεξιάς και ο κοσμηματοπώλης ωθήθηκε από το κλίμα κοινωνικού κανιβαλισμού που αυτή δημιουργεί.

Φέτος είχαμε την ολοκλήρωση της δίκης του Ζακ και σε β' βαθμό με μια εξοργιστική απόφαση. Θανατηφόρα σωματική βλάβη και όχι ανθρωποκτονία έκρινε το δικαστήριο ότι ήταν η μανιασμένη επίθεση που δέχτηκε ο Ζακ. Το δικαστήριο επέβαλε 6 χρόνια κάθειρξη στον μεσίτη και 5 στον κοσμηματοπώλη (αυτός θα τα εκτίσει σε κατ' οίκον περιορισμό), ενώ τους αναγνωρίστηκαν τα ελαφρυντικά του πρότερου σύννομου βίου και της... ανάρμοστης συμπεριφοράς του θύματος.

Τόσο κοστολογεί η εθνοπατριαρχία και το σύστημα που τη στηρίζει τις ζωές όσων δεν επιτελούν το αφήγημά της. Όλων αυτών που δεν είναι λευκοί, ντόπιοι, cis, straight, πλούσιοι, αρτιμελείς. Προς μεγάλη απογοήτευση όλων όσοι διψούσαμε για τη δικαίωση της Ζάκι, η αστική δικαιοσύνη αποδείχτηκε ανίκανη να αντισταθεί στην επιρροή της εθνοπατριαρχίας. Η οικτρή απόφαση ήχησε σαν επιβεβαίωση και υποστήριξη των διδαγμάτων του φασισμού και της πατριαρχίας. Ακόμα και η ύπαρξη του διαφορετικού θεωρείται πράξη ανάρμοστη.

Στον β' βαθμό βρίσκεται η δίκη της Χρυσής Αυγής. Μετά τη δίκαιη αντίδραση που προκάλεσε η προσωρινή αποφυλάκιση του Μιχαλολιάκου, που ακυρώθηκε αφού κρίθηκε εν τέλει αμετανόητος, μια ενδεχόμενη μείωση των ποινών των εγκληματιών θα έφερνε νέο κύμα αναζωπύρωσης του ναζισμού.

Όλα αυτά τη στιγμή που στη Βουλή βρίσκονται ήδη 3 ακροδεξιά κόμματα. Η παγκόσμια οικονομική κρίση και η εξαθλίωση συνεχίζουν να εντείνονται και, όπως έδειξαν και τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών, η ακροδεξιά το εκμεταλλεύεται για να αυξήσει τη δύναμή της. Είναι απολύτως αναγκαίο να είμαστε σε ετοιμότητα να σταθούμε απέναντί τους για άλλη μια φορά.

Η σύνδεση πατριαρχίας και φασισμού έγινε ακόμα πιο εξόφθαλμη με το περιστατικό της 9ης Μαρτίου στην Αριστοτέλους, όπου ένας ετερόκλητος ομοτρανσφοβικός όχλος επιτέθηκε σε δύο queer άτομα και τη θηλυκότητα που τα υπερασπίστηκε. Η ακροδεξιά επιδίδεται παραδοσιακά σε ρητορική μίσους κατά της ΛΟΑΤΚΙΑ+ κοινότητας. Οι περισσότεροι επιτιθέμενοι ήταν έφηβοι και νέοι, χωρίς παιδεία και κριτική σκέψη, χαρακτηριστικό του πώς η κρίση στρέφει μεγάλο μέρος της κοινωνίας (ακόμα και τα παιδιά) προς τον συντηρητισμό και την ακροδεξιά.

Μισογυνιστικός, πατριαρχικός και ομοτρανσφοβικός οχετός ήταν και η αντίδραση των ακροδεξιών στη συζήτηση και ψήφιση του νόμου για τον ομόφυλο γάμο. Στο κέντρο της προπαγάνδας των φασιστών βρίσκεται η οικογένεια με τη μορφή "άντρας-γυναίκα-παιδιά" με οτιδήποτε άλλο να καταδικάζεται ως "ανώμαλο" και κατάπτυστο. Για την τροφοδοσία του εθνικού ονείρου είναι απολύτως απαραίτητη η απαρέγκλιτη τήρηση των ρόλων των φύλων που θέλουν τους άντρες αρρενωπούς και αρχηγούς της οικογένειας και τις γυναίκες παιδομηχανές στην υπηρεσία του έθνους. Ακροδεξιές ομάδες και οργανώσεις κόλλησαν αφίσες και αυτοκόλλητα, προχώρησαν σε διαδηλώσεις κατά του νόμου και του EuroPride που διοργανώθηκε στη Θεσσαλονίκη, κι έφτασαν μέχρι την οργάνωση του family pride σε μια απίστευτη εκστρατεία κατά των δικαιωμάτων των ΛΟΑΤΚΙΑ+ ατόμων.

Θέμα το οποίο απασχόλησε έντονα τον δημόσιο διάλογο διεθνώς και σχετίζεται με την εθνοπατριαρχία είναι και ο εθνικιστικός, τρανσφοβικός και σεξιστικός σάλος που ξέσπασε αρχικά με αφορμή την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών αγώνων και την παρουσία ΛΟΑΤΚΙΑ+ στοιχείων σ' αυτή. Θεωρήθηκε ότι απεικονίσεις τέτοιου χαρακτήρα προσβάλλουν την υπόσταση και την ιστορία των αγώνων και την δημόσια αιδώ. Στη συνέχεια ακολούθησε και η ανάδειξη του ζητήματος της παραδοσιακής δυαδικότητας των φύλων, με την κατακραυγή και σε κάποιες περιπτώσεις τον αποκλεισμό ίντερσεξ, τρανς και μη δυαδικών ατόμων από τα αθλήματα των Ολυμπιακών αγώνων του Παρισιού. Αυτό έγινε με το ανορθολογικό σκεπτικό ότι τα άτομα αυτά δεν ταιριάζουν με τα στενά δυαδικά καλούπια της αρρενωπότητας και της θηλυκότητας και συνεπώς δεν χωρούν στον αθλητισμό.

H εθνοπατριαρχία φέτος, πιο ενιαίο σύστημα από ποτέ, και όλα τα ακροδεξιά κόμματα τοποθέτησαν τη ΛΟΑΤΚΙΑ+ κοινότητα στο κέντρο της προπαγάνδας τους. Όμως και το ίδιο το νεοφιλελεύθερο σύστημα της χώρας και η κυβέρνηση έχουν τεράστιες ευθύνες, καθώς όταν δεν υποδαυλίζουν ανοιχτά τη ρητορική μίσους της ακροδεξιάς, στην καλύτερη περίπτωση τη χαρακτηρίζουν απλώς «διαφορετική άποψη» και δίνουν άπλετο χώρο στην ελεύθερη έκφρασή της εντός και εκτός θεσμών.

Μπροστά στον τρόμο που σπέρνουν ο φασισμός και η πατριαρχία δε θα σταθούμε με σταυρωμένα χέρια. Θα συνεχίσουμε τους αγώνες του Παύλου και του Ζακ. Θα αγωνιστούμε ξανά για να ζούμε τις ζωές μας όπως θέλουμε. Θα διεκδικήσουμε να κυκλοφορούμε σε μια πόλη συμπεριληπτική. Όλες, όλα, όλοι στους δρόμους παλεύουμε για να είμαστε και να υπάρχουμε. Θέλουμε ασφάλεια, ελευθερία, αυτοδιάθεση, ίσα δικαιώματα. Δεν αφήνουμε ούτε σπιθαμή σε ομοτρανσφοβικούς φασίστες.

ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ!

Αντιφασιστικός/Αντιπατριαρχικός Σεπτέμβρης στη Θεσσαλονίκη

πηγή : email που λάβαμε στις 15 Σεπτεμβρίου 22h

Καλούμε σε συγκέντρωση το Σάββατο 21/09 στις 19:00 στο άγαλμα του Βενιζέλου για τα 6 χρόνια από τη δολοφονία του Ζακ/ της Zackie oh από μπάτσους και νοικοκυραίους.

Η (ΕΤΕΡΟ)ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ ΜΕ ΑΙΜΑ ΕΙΝΑΙ ΒΑΜΜΕΝΗ

ΠΕΡΠΑΤΑΜΕ ΜΑΖΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΜΟΡΦΗ ΕΜΦΥΛΗΣ, ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΗΣ KAI ΚΑΝΟΝΙΚΟΠΟΙΗΜΕΝΗΣ ΒΙΑΣ

ΟΡΓΗ ΚΑΙ ΘΛΙΨΗ Η ZACKIE ΘΑ ΜΑΣ ΛΕΙΨΕΙ

Συλλογικότητα για τον ελευθεριακό φεμινισμό Rabbia ViolA

6 χρόνια απο τη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου/ της Zackie-oh!

Δεν ξεχνάμε - δεν συγχωρούμε

Οργάνωση και αγώνας για μια κοινωνία ισότητας, αλληλεγγύης, ελευθερίας & δικαιοσύνης

Διαδήλωση Σάββατο 21 Σεπτέμβρη

Αθήνα: Γλάδστωνος, 19.00

Θεσ/νίκη: αγ. Βενιζέλου, 19.00

Αναρχική Πολιτική Οργάνωση - Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων

πηγή : email που λάβαμε στις 17 Σεπτεμβρίου 21h

Η Ζάκι ζει τσακίστε τους ναζί

Έξι χρόνια μετά τη δολοφονία της Ζάκι βλέπουμε πως ο στιγματισμός και το κυνήγι του περιθωρίου από κράτος και φασίστες δεν έχει τελειωμό. Η ομοτρανσφοβική επίθεση στην Αριστοτέλους τον περασμένο Μάρτη, η εκδίωξη των μικροπωλητών στη λαϊκή της Ξηροκρήνης από δημοτικόμπατσους, οι τραμπουκισμοί σε βάρος αντιφασιστριών είναι λίγα από τα τρανταχτά παραδείγματα που μας έρχονται στο νου. Άλλωστε, δεν έχουμε ξεχάσει (κι ούτε πρόκειται να ξεχάσουμε) τι συνέβη στην Ομόνοια τον Σεπτέμβρη του '18 και το τί ακολούθησε από ΜΜΕ και δικαστικούς σε βάρος της Ζάκι και σε βάρος μας.

Στην Ομόνοια κι αν έγινε ληστεία...

Δύο αφεντικά, ο κοσμηματοπώλης Δημόπουλος και ο κτηματομεσίτης Χορταριάς, με τον δεύτερο να αποτελεί γνωστό φασιστοειδές μέλος του «Πατριωτικού Μετώπου», μαζί με μπάτσους της ομάδας διας, στο πλαίσιο επιβολής του δόγματος νόμου και τάξης, δολοφόνησαν τον Ζακ για την προστασία της ιδιοκτησίας και της υποτιθεμένης τιμής-κύρους τους. Το λιντσάρισμα αυτό αποτέλεσε απλά ένα θέαμα για τους περαστικούς που κοιτούσαν ανενόχλητοι και βιντεοσκοπούσαν το ξυλοδαρμό ενός αβοήθητου ατόμου μέχρι θανάτου. Τα γεγονότα αυτά ήρθαν να μας υπενθυμίσουν την ωμότητα του κράτους και του (μικρομεσαίου εν προκειμένω) κεφαλαίου. Μας έδωσαν να καταλάβουμε για άλλη μια φορά πως οι ανθρώπινες ζωές δεν είναι αυτάξιες αλλά ότι αξιολογούνται βάσει χαρακτηριστικών τα οποία ορίζονται από τα πάνω-την εκάστοτε αστική τάξη και το κράτος. Επίσης, επιβεβαιώθηκε μια ακόμα σκληρή πραγματικότητα, ότι τέτοιες δολοφονίες νομιμοποιούνται και κοινωνικά, κάτι που φάνηκε από την ετοιμότητα των ομοφοβικών και τοξικοφοβικών ατανακλαστικών του μέσου νοικοκυραίου που έσπευσαν να σπιλώσουν το όνομα της ζακι, να την αντιμετωπίζουν σαν καρικατούρα και να αναπαράγουν τον γνωστό οχετό των ρουφιανοκάναλων.

Μετά τη δολοφονία της ακολούθησε ένας ατελείωτος διασυρμός για αυτήν από τα ΜΜΕ, τα οποία βομβάρδιζαν την κοινωνία με ευτελιστικούς χαρακτηρισμούς για το πρόσωπο και το χαρακτήρα της. Συνέχισαν να την σκοτώνουν, να μειώνουν την αξία της ζωής της με κάθε καινούρια είδηση που έβγαινε. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το poll στο κανάλι του γνωστού ακροδεξιού απατεωνίσκου Καρατζαφέρη με ερώτημα σχετικό του κατά πόσο άξιζε τη δολοφονία της, η Ζάκι. Για άλλη μια φορά βγήκε παγανιά το χαφιεδοτσούρμο βρίσκοντας ευκαιρία να αποτυπώσουν με τον χειρότερο δυνατό τρόπο τα φασιστικά αντανακλαστικά τους. Το μήνυμα που προσπαθούν μέχρι και σήμερα να μεταδώσουν συνοψίζεται σε αυτό που έγραφαν και τα τρικακια που πετάχτηκαν απο φασιστοειδή/εθνίκια λιγες μερες μετά τη δολοφονία της ζακι στο "πρεζάκια και γκέι δεν είστε αναγκαίοι". Όντως για την ισχύουσα κοινωνική συγκρότηση οι ζωές των γκέι,των τρανς και τοξικοεξαρτημένων δεν μετράνε και θεωρούνται μιασματική απειλή που χρήζει ψυχιατρικής-φαρμακευτικής αντιμετώπισης ή ακόμα κι εξόντωσης.

Το τρίπτυχο "πατρίς-θρησκεία-οικογένεια" που μας θέλει (υπο)ταγμένα σε μία εθνική ενότητα και ομοιογένεια, συσπειρώνει σε κάθετες δομές την κοινωνία, γύρω από μια αυθαίρετη ιδέα που θεωρεί επικίνδυνο κάθε άνθρωπο που ξεφεύγει από τις εκάστοτε κοινωνικές νόρμες.Η ιδέα αυτή, προωθείται και εφαρμόζεται στο καθημερινό πεδίο ζωής, από τα πιο χρήσιμα εργαλεία του κράτους, τους φασίστες, με σκοπό τον αποπροσανατολισμό από τον πραγματικό εχθρό, το κράτος, τον καπιταλισμό και την πατριαρχία που καθιστούν τις ζωές μας εκμεταλλεύσιμες.

Η χιλιοπαιγμένη προβολή της στιγμής του θανάτου του χρησιμοποιείται ώς μέσο εκφοβισμού για όσα αποκλίνουν απο την ετεροκανονικότητα γιατί θα τους συμβεί το ίδιο, σε μία ακόμη προσπάθεια κοινωνικού ελέγχου. Παράλληλα, χρησιμοποιείται καθησυχαστικά για τη συνείδηση του μέσου νοικοκυραίου πως επειδή εμπίπτει στην κανονικότητα του καπιταλισμού και της εθνοπατριαρχίας, είναι δηλαδή φιλήσυχος πολίτης, δεν έχει κανένα λόγο να φοβάται για τη ζωούλα του. Κάτι που αποδεδειγμένα δεν ισχύει καθόλου στον νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό γιατί το κέρδος μπαίνει πάνω από την ζωή των από τα κάτω κι αυτό συνεχώς επιβεβαιώνεται ποικιλότροπα (βλ. νόμους για φορολογητέο εισόδημα, κρατικές δολοφονίες, γυναικοκτονίες κλπ)

Τι δουλειά είχε στην Ομόνοια;

Η προστασία της ιδιοκτησίας δεν ήταν η πρώτη φορά που είδαμε να εξιλεώνει τέτοιες μορφές βίας. Κάθε πτυχή των ζωών μας μετατρέπεται σε προϊόν προς εκμετάλλευση με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Η εργατική μας δύναμη ανήκει σε κάποια αφεντικά στον καπιταλισμό, οι ζωές των θηλυκοτήτων στην (ετερο)πατριαρχία ανήκουν σε κάποιο πατέρα-σύζυγο-αδερφό, ενώ τα ζώα και η φύση ανήκουν σε εταιρείες κολοσσούς. Στα ίδια πλαίσια, ο δημόσιος χώρος (πλατείες, γειτονιές, δρόμος) ανήκει στο δημόσιο-κράτος και μετατρέπεται σε ένα πλήρως ελέγξιμο πεδίο με μόνιμη επιτήρηση. Έτσι, κι η πολυεθνική Ομόνοια δεν αποτελεί εξαίρεση. Η στοχευμένη εγκληματοποίησή της έρχεται να εξυπηρετήσει τους κρατικούς σχεδιασμούς σε πολλαπλά επίπεδα. Η οργανωμένη γκετοποίηση μιας περιοχής οριοθετεί και περιθωριοποιεί κοινωνικές ομάδες καθιστώντας πιο εύκολο τον έλεγχό τους, ενώ παράλληλα το κράτος καταφέρνει έτσι να ρυθμίζει τη ροή του μαύρου κεφαλαίου. Η Ομόνοια παρουσιάζεται ως μία επικίνδυνη γειτονιά που βρίθει εγκληματικότητας από τα μίντια και την ελληνική πολιτική σκηνή δίνοντας αφορμή σε μικροαστούς, σε φασίστες και εντολές σε μπάτσους να πραγματώσουν την καθοδηγούμενη βία τους (πογκρόμ σε μεταναστά και κακοποιήσεις στο ΑΤ της περιοχής). Εκεί οι μπάτσοι, που έχουν τον πλήρη έλεγχο και την εξουσία, βρίσκουν ευκαιρία να βασανίζουν και να βιάζουν. Έτσι έγινε και πριν 2 χρόνια, τον Οκτώβρη του 22' που 2 σκουπίδια της ομάδας Δίας κάλεσαν μια θηλυκότητα, για να την «ξεναγήσουν στο χώρο» και την κακοποίησαν σεξουαλικά.

Περί ΣΜΝ κι άλλων δαιμονίων

Η Zackie oh ήταν ανοικτά οροθετικός. Μιλούσε για τον ιό σε μια προσπάθεια αποδαιμονοποίησής του, καθώς και ενημέρωσης για αυτόν. Το κράτος σε συνεργασία με τα σαπιοκάναλα ανά περιόδους αναδεικνύουν τα κουίρ άτομα, τους μετανάστες, τα σεξεργατά και τις τοξικοεαρτημένες ως αυτά που διασπείρουν τον ιό με αποτέλεσμα τον περαιτέρω στιγματισμό αυτών των κοινωνικών ομάδων. Με το πρόσχημα ότι αποτελούν υγειονομική βόμβα,το κράτος τους περιθωριοποιεί ή τους απομακρύνει από τα αστικά κέντρα. Τέτοιες θανατοπολιτικές δικαιολογούνται και πολλές φορές επικροτούνται από την κοινωνία, καθώς διασπείρεται ο φόβος της υγειονομικής απειλής που πραγματώνεται στα πρόσωπα των εκάστοτε αποδιοπομπαίων τράγων. Δεν ήταν η πρώτη φορά που το ελληνικό κράτος έπραξε κατά αυτόν τον τρόπο. Δε ξεχνάμε το κυνήγι των Αλβανών μεταναστών τη δεκαετία του '90 βάσει της διάδοσης των ΣΜΝ. Το κυνήγι που δέχθηκαν οι εξαθλιωμένοι αλβανοί μετανάστες εκείνης της δεκαετίας ηταν και κατι που προετοιμαζοταν απο το ελληνικο κρατος, καθώς υπήρχε ένας ετοιμος ελληνικός όχλος που είχε ήδη ακονίσει τα εθνικά φασιστικά αντανακλαστικά του που φτάναν ακόμα και σε σημείο πραγματοποίησης πογκρόμ. Οι μετανάστες, οι ρομά, οι σεξεργάτριες,καθώς κι όποια άλλη υποτιμημένη ομάδα αποτελεί εθνική απειλή ταυτόχρονα δαιμονοποιείται και ως υγειονομικη απειλή που θα μολύνει το υγιές κοινωνικό σώμα.

Στο πλαίσιο της εθνικής εξυγίανσης έχουν στηθεί τα μεγαλύτερα πογκρόμ και οι πιο απάνθρωπες τακτικές ελέγχου κοινωνικών ομάδων/πληθυσμών. Δε ξεχνάμε στα πιο πρόσφατα παραδείγματα και την καλοστημένη προεκλογική επιχείρηση του Λοβέρδου (τότε υπουργού υγείας) στην Ομόνοια το 2012. Τα ΜΜΕ σε πλήρη σύμπλευση με την κρατική αφήγηση ξεκίνησαν τη διαπόμπευση των οροθετικών μεταναστριών/χρηστριών/ σεξεργατριών στην Ομόνοια με το να βγαίνουν στη φόρα τα στοιχεία κι οι φωτογραφίες τους και να ακολουθεί ο γνωστός οχετός περί υγειονομικής βόμβας και περί απειλής για τους τίμιους κατά τα άλλα έλληνες οικογενειάρχες.

Λίγα λόγια για το τώρα...

Τον περασμένο Ιούλιο ολοκληρώθηκε το εφετείο. Οι δολοφόνοι του Ζακ με τη δικαιολογία του "πρότερου σύννομου βίου", καθώς και την "ανάρμοστη συμπεριφορά του θύματος ως ώθηση των πράξεών τους", έπεσαν στα μαλακά. Η ροή της καθημερινότητας συνεχίζεται ανενόχλητη πλέον αφού η απειλή εξοντώθηκε και οι ιερές αξίες αυτής της κοινωνίας διαφυλαχθηκαν(!)

Η δολοφονία της ζακι δεν ήταν για εμάς απλά μια στιγμή μέσα στο συνεχές της πατριαρχικής βιας, ούτε μια στιγμή που πέρασε και οι βασανιστές της επέστρεψαν στην κανονικότητα. Η ζακι δολοφονήθηκε γιατί δεν χωρούσε στα στενά όρια που μας επιτρέπει να υπάρχουμε η κυριαρχία. Ήταν κουηρ, οροθετικός, τοξικοεξαρτημένος και ακτιβίστρια. Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά του θεωρήθηκαν νοσηρά για τον εθνικό κορμό. Η δράση της ως drag queen ήταν ανάχωμα στην εθνοπατριαρχία, και στα δίπολα που αυτή επιτάσσει. Έτσι, αυτόματα οι δολοφόνοι της οπλίστηκαν αναλαμβάνοντας τον ρόλο των ανδρών-προστατών της ιδιοκτησίας, της αγίας ελληνικής οικογένειας και του έθνους.

Εμείς αγωνιζόμαστε για να διατηρήσουμε στη συλλογική μας μνήμη αυτές που δεν είναι πια μαζί μας, τη Ζάκι, την Αna Ivankova,τη Δημήτρη, αλλά κυρίως για να δημιουργήσουμε κοινότητες αγώνα κι ενδυνάμωσης με αυτές που είναι κοντά μας. Στη βία της εθνοπατριαρχίας πρέπει να απαντάμε συλλογικά. Στιγμές συλλογικής γιορτής κι απελευθέρωσης όπως συνέβη στην απάντηση της ομοτρανσφοβικής-φασιστικής επίθεσης τον Μάρτιο στην Αριστοτέλους μόνο ανυψωτικά δρουν για το ηθικό μας. Παλεύουμε για αυτές που στέκονται απέναντι στην βαρβαρότητα που μας επιβάλλεται ως όρος ζωής, απέναντι στην εκμετάλλευση της ύπαρξής μας, για όλα τα καταπιεσμένα, τα ανώμαλα, τους περιθωριοποιημένους, τις επιζώσες. Απερίφραστα δίπλα σε αυτές που το κράτος, ο άντρας τους, οι οικογένειες τους, τις θέλαν νεκρές μια ζωή, φοβισμένα, έγκλειστες και σε πείσμα τους, παλεύουν καθημερινά για την επιβίωσή τους και για μια αξιοπρεπή ζωή. Γιατί αγώνας είναι να είσαι τρανς σε αυτή την κοινωνία που η υπαρξή σου και μόνο στο δημόσιο χώρο προκαλεί αφορμή για τραμπουκισμούς και πογκρόμ. Μεχρι να μη χρειάζεται να αποδεικνύουμε συνεχώς τα αυτονόητα, να κυκλοφορούμε ελεύθερα όπως γουστάρουμε, να δηλώνουμε περήφανα η ντροπή όλων των ψευτοίδανικών του έθνους.

ΟΛΑ-ΕΣ-ΟΙ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ ΤΟΥ ΖΑΚ ΣΤΙΣ 21-09 ΣΤΙΣ 19:00 ΣΤΟ ΑΓΑΛΜΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ

ΓΚΕΙ, ΤΡΑΝΣ, ΛΕΣΒΙΕΣ, ΙΕΡΕΙΕΣ ΤΟΥ ΑΙΣΧΟΥΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΕΡΗΦΑΝΑ Η ΝΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ

ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ Η ΑΥΤΟΔΙΚΙΑ - ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥΣ ΤΟ ΟΠΛΙΣΕ Η ΤΟΞΙΚΟΦΟΒΙΑ

ΑΔΕΡΦΕΣ, ΠΡΕΖΑΚΙΑ, ΤΡΑΝΣ, ΟΡΟΘΕΤΙΚΟΙ - ΣΤΟΝ ΤΑΦΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΘΑ ΣΤΗΣΟΥΜΕ ΓΙΟΡΤΗ

ΟΡΓΗ ΚΑΙ ΘΛΙΨΗ Η ΖΑΚΙ ΘΑ ΜΑΣ ΛΕΙΨΕΙ

Μαρμάγκα,αντιπατριαρχική ομάδα

ΠΥΛΟΣ- ΖΑΚ -ΤΕΜΠΗ- ΚΥΡΙΑΚΗ

ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΤΙΜΩΡΗΤΑ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ

Έξι χρόνια από τη δολοφονία του Zak / της Zackie διαδηλώνουμε γιατί δεν ξεχνάμε:

Τη δίκη παρωδία και τη κατάπτυστη απόφαση για θανατηφόρα σωματική βλάβη, αρνούμενο το δικαστήριο τη πρόταση για μετατροπή του κατηγορητηρίου σε ανθρωποκτονία από πρόθεση.

Την αναγνώριση του ελαφρυντικού του πρότερου σύννομου βίου για το μεσίτη στέλεχος της φασιστικής οργάνωσης Πατριωτικό Μέτωπο και μείωση της πρωτόδικης ποινής από 10 χρόνια σε 6, από τα οποία θα εκτίσει πολύ λιγότερα.

Το ίδιο και για το χρυσοχόο με μείωση της ποινής από τα 10 στα πέντε τα οποία θα εκτίσει στο σπίτι του με βραχιολάκι.

Το κανιβαλισμό και την ανθρωποφαγία για το θύμα και την οικογένειά του από τους συνηγόρους, τους συγγενείς, τα ΜΜΕ μέσα και έξω από τις δικαστικές αίθουσες και με την ανοχή της δικαιοσύνης.

Την αθώωση των αστυνομικών, με όλο το οπτικοακουστικό υλικό να δείχνει ότι ξυλοκοπούν άγρια τον Ζακ ενώ δεν προβάλλει αντίσταση, στέλνοντας ηχηρό μήνυμα ότι η δικαιοσύνη υποθάλπει την αυθαιρεσία, τη βία και την ασυδοσία της αστυνομίας.

Τις σεξιστικές και ομοτρανσφοβικές επιθέσεις της αστυνομίας στη ΛΟΑΤΚΙΑ + κοινότητα και τις θηλυκότητες

Τις δολοφονίες Ρομά όπως του Φραγγούλη για 20 Ευρώ.

Την παραβίαση των θεμελιωδών δημοκρατικών δικαιωμάτων μεταναστ(ρι)ών και προσύγων/ισσών με αποκορύφωση τις βίαιες επαναπροωθήσεις αλλά και τις δολοφονίες στα σύνορα με πυροβολισμούς στους διερχόμενους ή ανατροπές βαρκών και πλοίων όπως στη Πύλο με 600 νεκρούς.

Την απαγόρευση αντιφασιστικής διαδήλωσης για την υπεράσπιση του δικαιώματος σε προβολή της ταινίας «Τα αδέσποτα κορμιά» εξομοιώνοντας το κίνημα για τα δημοκρατικά δικαιώματα με τους νοσταλγούς του Χίτλερ.

Την αδιαφορία για τις ζωές των γυναικών που ζήτησαν τη προστασία τους, με αποτέλεσμα μέχρι και τη δολοφονία της Κυριακής μπροστά στο αστυνομικά τμήμα.

Την επίθεση σε 2 Τρανς άτομα στην πλατεία Αριστοτέλους από όχλο νεαρών φασιστών και τα ερωτηματικά που προκύπτουν για το ρόλο του κράτους στην εκπαίδευση και όχι μόνο.

Το ανεπαρκές νομοσχέδιο της ΝΔ για τον πολιτικό γάμο που συνέχισε τις διακρίσεις, εξέπεμψε ομοτρανσφοβία και μη συμπερίληψη των non binary ατόμων.

Τις πλάτες που κάνει η κυβέρνηση στους γυναικοκτόνους και κάθε παραβιαστή όταν αρνείται την αποδοχή στο ποινικό κώδικα του όρου γυναικοκτονία, όταν δεν έχει πολιτική πρόληψης της βίας, ούτε αντιμετώπισής της, πολλώ δε μάλλον στήριξη των θυμάτων και των παιδιών τους.

Το νομοσχέδιο Τσιάρα για τη συνεπιμέλεια με το οποίο ελέγχεται η ζωή των γυναικών από τους κακοποιητές συζύγους.

Τη στήριξη στο Λιγνάδη και στο παιδοβιαστή Μίχο

Την εξάπλωση της φτώχειας με την ακρίβεια και τους χαμηλούς μισθούς και συντάξεις που έχει χειρότερες επιπτώσεις στη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα και τις γυναίκες

Την αποδυνάμωση των συνδικάτων των εργαζομένων με το νόμο Χατζηδάκη που αφήνει έκθετα ιδιαίτερα τα ΛΟΑΤΚΙΑ+ άτομα και τις γυναίκες σε υπερεκμετάλλευση και σεξιστικές ομοτρανσφοβικές συμπεριφορές στους χώρους εργασίας

Τη διάλυση του κοινωνικού κράτους, που ούτε λόγος για δωρεάν και ασφαλή φυλομετάβαση αλλά και πολλές άλλες υπηρεσίες υγείας και φροντίδας για τα λαϊκά στρώματα του πληθυσμού.

Τη μεταφορά υπέρογκων πόρων στα εξοπλιστικά προγράμματα αντί για δομές στήριξης των κοινωνικών αναγκών.

Τη στήριξη του Ισραήλ, αυτού του κράτους τρομοκράτη που δολοφονεί ΛΟΑΚΙΑ+ άτομα, που γυναικοκτονεί, βιάζει, δολοφονεί παιδιά, γενοκτονεί το Παλαιστινιακό λαό και η χώρα μας είναι συμμέτοχη.

Διεκδικούμε δικαιοσύνη για το ζακ/ jakie oh, για τη Κυριακή και κάθε αδελφή μας που δολοφονήθηκε από την αδιαφορία της αστυνομίας και της κυβέρνησης, για τα θύματα της Πύλου και των Τεμπών ,το Φραγγούλη, το Μάγγο, το Φύσσα , για τους νεκρούς της τάξης μας στα εργοτάξια των εργολάβων, για τα αδέλφια μας στη Παλαιστίνη!

Να είμαστε όλες όλα και όλοι εκεί ενάντια στο σύστημα που ατιμώρητα δολοφονεί!

Συνέλευση Γυναικών 8 Μάρτη

Mail:syneexlgyn8marexti@gmailex.com

Insta:synelgyn8m

πηγή : email που λάβαμε στις 19 Σεπτεμβρίου 19h

Πορεία Σάββατο 21/9 | 19:00 | Αγ. Βενιζέλου

Η ZACKIE ΖΕΙ ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΝΑΖΙ

6 χρόνια πριν, στις 21 Σεπτέμβρη 2018, ο Ζακ Κωστόπουλος/ Zackie Oh δολοφονείται εν ψυχρώ στην Ομόνοια από μπάτσους και νοικοκυραίους. Συγκεκριμένα, ο Ζακ βρέθηκε εγκλωβισμένος και τρομοκρατημένος σε γνωστό κοσμηματοπωλείο της περιοχής, και στην προσπάθεια του να ξεφύγει έσπασε την τζαμαρία του καταστήματος. Αυτό και μόνο άξιζε τον θάνατό του, σύμφωνα με τα μικροαστικά, συντηρητικά μυαλά του καταστηματάρχη, Σπύρο Δημόπουλο, και του μεσίτη παρακειμένου μαγαζιού και γνωστό μέλος ακροδεξιού κόμματος, Θανάση Χορταριά. Την ίδια αιμοδιψή στάση φαίνεται να υιοθέτησαν και τέσσερις μπάτσοι, που ενώ είδαν πως η Ζάκι κείτεται αιμόφυρτη στο έδαφος έσπευσαν να της περάσουν χειροπέδες και να αποτελειώσουν το αποτρόπαιο λιντσάρισμά της.

Από την επίθεση αυτή ο Ζακ καταλήγει νεκρός - ή πιο σωστά δολοφονημένος. Το τέλος της ζωής του σήμαινε την αρχή του διασυρμού του. Προκειμένου να συγκαλυφθεί το έγκλημα, και να την γλιτώσουν "φτηνά" οι δολοφόνοι του, ο Ζακ παρουσιάζεται από τα καθεστωτικά μίντια, τα οποία αποτελούν άριστα φερέφωνα της κυβέρνησης, ως ληστής, τοξικομανής, οροθετικός και ομοφυλόφιλος, που άξιζε όσα έπαθε επειδή "τόλμησε" να παραβιάσει την ιδιοκτησία κάποιου άλλου. Αναπαράγοντας αναχρονιστικά στερεότυπα και ξεδιπλώνοντας όλο το νήμα του μίσους ενάντια σε καθετί "διαφορετικό", δηλαδή σε καθετί δεν ακολουθεί τα συντηρητικά, πατριαρχικά πρότυπα, τα ΜΜΕ καταφέρνουν να συσπειρώσουν το πιο συντηρητικό κομμάτι της κοινωνίας και να το στρέψουν εναντίον της δολοφονημένης Ζάκι, επηρεάζοντας ταυτόχρονα την κοινή γνώμη με μια ψεύτικη ηθική όπου η ιδιοκτησία είναι πιο σημαντική από την ίδια τη ζωή. Παράλληλα, κάνουν ότι περνά από το χέρι τους για να απενεχοποιήσουν τους τέσσερις δολοφόνους μπάτσους, τον Δημόπουλο και τον Χορταριά. Τελικά στην εκδίκαση της υπόθεσης, τόσο σε πρώτο όσο και σε δεύτερο βαθμό, οι μπάτσοι κρίθηκαν αθώοι, συνεχίζοντας να υπηρετούν τα σκοταδιστικά πλάνα της εξουσίας, ενώ ο καταστηματάρχης και ο μεσίτης καταδικάστηκαν με ποινή-χάδι.

Το σάπιο σύστημα της δικαιοσύνης απέδειξε περίτρανα πως μπροστά στο κεφάλαιο, το κέρδος και την ιδιοκτησία, η ανθρώπινη ζωή δεν έχει καμία απολύτως αξία. Στα επόμενα χρόνια που ακολούθησαν την δολοφονία της Ζάκι, έχουμε γίνει μάρτυρες δολοφονιών Ρομά για 20€ βενζίνη και για κλεμμένα οχήματα από μπάτσους, του Αντώνη Καργιώτη για ένα εισιτήριο πλοίου από τους υπάλληλους της Blue Horizon, του κρατικού-καπιταλιστικού εγκλήματος στα Τέμπη με 57 τουλάχιστον νεκρούς, πληθώρας φονικών πυρκαγιών και πλημμυρών, δολοφονίες μεταναστών και προσφύγων σε καμπ συγκέντρωσης και στα ανοιχτά νερά, και η λίστα δε φαίνεται να τελειώνει. Το αφήγημα της κυβέρνησης για μια κοινωνία απαλλαγμένη από την ανομία στην πραγματικότητα πρόκειται για μια κοινωνία αποξενωμένη, αποστειρωμένη, με το κύριο μέλημα της εξουσίας να είναι η εξόντωση της κοινωνικής βάσης στο βωμό της εύρυθμης λειτουργίας του καπιταλιστικού συστήματος. Σε αγαστή συνεργασία εξουσία και κεφάλαιο, με πιστούς υπηρέτες τους νοικοκυραίους και τα ένστολα τσιαράκια τους οδηγούν την κοινωνική βάση στην πλήρη εξαθλίωση.

Στο πρόσωπο της Ζάκι, ως ενεργή ακτιβίστρια και μέλος της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, αποτυπώνεται ο αντιπατριαρχικός αγώνας ενάντια στο σάπιο σύστημα που επιβάλλει το μίσος και τον θάνατο. Έχοντας την πάντοτε στη μνήμη μας, να οργανωθούμε στη βάση και με ακηδεμόνευτους, αντιιεραρχικούς αγώνες να αγωνιστούμε ενάντια στην βαρβαρότητα και τη μισαλλοδοξία. Μέχρι να διαλύσουμε κράτος, καπιταλισμό και πατριαρχία, μέχρι να δημιουργήσουμε έναν κόσμο δικαιοσύνης, ισότητας, αγάπης και ελευθερίας.

ΣΤΗΝ ΟΜΟΝΟΙΑ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΛΗΣΤΕΙΑ, ΜΠΑΤΣΟΙ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΚΑΝΑΝ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ

NO ZACKIE - NO PEACE | FIGHT THE POLICE

ΚΡΑΤΟΣ - ΜΜΕ - ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΑΡΧΗ ΞΕΠΛΕΝΟΥΝ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΣ, ΜΠΑΤΣΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑΖΙ

Αναρχική συνέλευση φοιτητ(ρι)ων Quieta Movere

Πορεία για τα 6 χρόνια από τη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου / της Zackie Oh

Στις 21 Σεπτεμβρίου 2018, δολοφονείται στο κέντρο της Αθήνας o Ζακ Κωστόπουλος / η Zackie Oh! ύστερα από λιντσάρισμα που δέχτηκε από ευυπόληπτους πολίτες και αστυνομικούς. Από την πρώτη κιόλας στιγμή ξεκίνησαν προσπάθειες συγκάλυψης της δολοφονίας από μπάτσους και ΜΜΕ. Δελτία ειδήσεων και εκπομπές προσπάθησαν μανιωδώς να δώσουν στους δολοφόνους του Ζακ το άλλοθι της αυτοάμυνας. Μέρα-νύχτα τον παρουσίαζαν ως επίδοξο ληστή και τοξικοεξαρτημένο, προκειμένου να ενεργοποιήσουν τα συντηρητικά αντανακλαστικά του ρατσισμού απέναντι στους τοξικοεξαρτημένους, για να υπερασπιστούν πολιτικά από τη μεριά της κυριαρχίας τη συγκεκριμένη δολοφονία. Η χυδαιότητα τους έφτασε ακόμα και στο σημείο να καλούν τηλεθεατές κατά τη διάρκεια ζωντανής εκπομπής, για να ψηφίσουν αν έπραξε σωστά ο κοσμηματοπώλης. Μετέδιδαν ασύστολα ψέματα, όπως για παράδειγμα ότι κρατούσε μαχαίρι, ότι προσπάθησε να επιτεθεί με σπασμένο γυαλί στους διασώστες του ΕΚΑΒ, ότι πέθανε από υπερβολική δόση ναρκωτικών ουσιών ή ότι πέθανε από τραυματισμό που προήλθε από τα τζάμια που ο ίδιος έσπασε. Αξιοσημείωτο είναι ότι οι μπάτσοι δεν μπήκαν ποτέ στον κόπο να σφραγίσουν τον τόπο του εγκλήματος, όπως γίνεται πάντα, αφήνοντας έτσι τον κοσμηματοπώλη να καθαρίσει πιθανά στοιχεία.

Όλοι αυτοί οι ισχυρισμοί αποδείχθηκαν ψευδείς. Όπως φάνηκε και στο βίντεο ο Ζακ δεν κρατούσε μαχαίρι. Δεν προσπάθησε να κλέψει, καθώς δεν βρέθηκαν δακτυλικά αποτυπώματα ούτε στην ταμειακή μηχανή ούτε στα εμπορεύματα του μαγαζιού. Δεν αποτελούσε απειλή για κανέναν μιας και δεν μπορούσε καν να σταθεί όρθιος. Επίσης σύμφωνα με το πόρισμα των τοξικολογικών εξετάσεων δεν εντοπίστηκε καμία ναρκωτική ουσία που μπορεί να σχετίζεται με τον θάνατό του. Ο ιατροδικαστής της υπόθεσης επιβεβαίωσε την ακριβή αιτία θανάτου, της δολοφονίας του Ζακ ακριβέστερα, η οποία σύμφωνα με το πόρισμά του ήταν «ισχαιμικού τύπου αλλοιώσεις μυοκαρδίου, που συνδέονται αιτιωδώς με τα πολλαπλά τραύματα που έφερε ο θανών».

Φέτος ολοκληρώθηκε η δίκη για τη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου σε δεύτερο βαθμό, με μια εξοργιστική απόφαση. Το δικαστήριο έκρινε για άλλη μια φορά ότι η δολοφονική επίθεση που δέχτηκε ο Ζακ ήταν θανατηφόρα σωματική βλάβη και όχι ανθρωποκτονία, μειώνοντας τις ποινές των δύο κατηγορουμένων. Συγκεκριμένα, ο μεσίτης καταδικάστηκε σε 6 χρόνια κάθειρξης και ο κοσμηματοπώλης σε 5 χρόνια, με τον δεύτερο να εκτίει την ποινή του σε κατ' οίκον περιορισμό. Αναγνωρίστηκαν ελαφρυντικά όπως ο πρότερος σύννομος βίος και η «ανάρμοστη» συμπεριφορά του θύματος. Στην αρχική δίκη, που πραγματοποιήθηκε τρεισήμισι χρόνια μετά τη δολοφονία, το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο είχε αποφασίσει με ψήφους 5-2 την επιβολή ποινής 10 ετών για θανατηφόρα σωματική βλάβη, χωρίς αναστολή. Το αίτημα της οικογένειας για μετατροπή της κατηγορίας σε ανθρωποκτονία και η αναγνώριση του ρατσιστικού κινήτρου απορρίφθηκαν, ενώ οι τέσσερις κατηγορούμενοι αστυνομικοί αθωώθηκαν.

Δεν μπορούμε να έχουμε αυταπάτες για την αστική δικαιοσύνη. Το δίκιο των από τα κάτω μπορεί να επικρατήσει πραγματικά, μόνο όταν ανατραπούν οι ισχύοντες κοινωνικοί συσχετισμοί. Στην υπάρχουσα συνθήκη, όπου επικρατεί το δίκαιο της αστικής τάξης, είναι οφθαλμοφανές σε όλους ότι ακόμα και αν τύχει να διώκονται οι στυλοβάτες του κυρίαρχου πολιτικού και οικονομικού συστήματος είτε τη γλιτώνουν (πολλές φορές, μάλιστα, αντιστρέφοντας το κατηγορητήριο προς τα θύματα/τους κατήγορους) είτε «πέφτουν στα μαλακά». Έτσι αθωώθηκαν και οι τέσσερις αστυνομικοί, το εγκώμιο των οποίων φρόντισαν να πλάσουν προηγουμένως τόσο ο ίδιος ο αρμόδιος εισαγγελέας, όσο και επίσημοι φορείς της αστυνομίας. Μάλιστα, όταν ρωτήθηκε ο πρόεδρος των αστυνομικών υπαλλήλων Αθηνών, Δημοσθένης Πάκος, αν θεωρεί ότι χρησιμοποιήθηκε υπερβολική βία στην αντιμετώπιση του Ζακ Κωστόπουλου από τους αστυνομικούς, απάντησε πως «Αυτή είναι η πρακτική. Σε όποιον αρέσει. Σε όποιον δεν αρέσει…», ενώ ο γενικός γραμματέας των Ειδικών Φρουρών, Στράτος Μαυροειδάκος, πρόσθεσε πως «Κάνουν άριστα τη δουλειά τους. Δε θα πάει ο αστυνομικός με τριαντάφυλλο για να χειροπεδήσει κάποιον».

Στην τωρινή συγκυρία, είναι προφανές ότι το κράτος έχει πάρει την πολιτική επιλογή να παράσχει το «ελεύθερο» στην αστυνομία. Υλοποιώντας αυτόν τον κυβερνητικό σχεδιασμό η αστυνομία αλωνίζει ανενόχλητη και αυθαιρετεί με την κάθε δυνατή ευκαιρία, ασκώντας υπέρμετρη και αλόγιστη βία σε καθημερινή βάση. Επιτίθεται σε πορείες πριν καν αυτές ξεκινήσουν, χωρίς καμία αφορμή. Κάθε καλοκαίρι, που η μισή χώρα αφήνεται χωρίς πυροσφέστες και μέσα πυρόσβεσης να καεί, αναλαμβάνει την "εκκένωση" των χωριών: να απειλούν και να εκφοβίζουν δηλαδή τους κατοίκους. Εκτελεί ανήλικους ή οριακά ενήλικους Ρομά, επειδή δεν πλήρωσαν βενζίνη 20 € ή έκλεψαν κάτι, λες και οι μπάτσοι είναι σερίφηδες στην άγρια Δύση. Λειτουργεί ως στρατός κατοχής στα Εξάρχεια, για να συμβάλλει στον τουριστικό εξευγενισμό της γειτονιάς και την κατασκευή μετρό που θα καταπατήσει την πλατεία. Έχει στρατοπεδεύσει στα campus των μεγάλων πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, για να παράσχει κάλυψη στην ΟΠΠΙ (πανεπιστημιακή αστυνομία), που θα είναι επιφορτισμένη με το έργο της καταστολής των φοιτητικών αγώνων, της αποστείρωσης των πανεπιστημίων και της αποπολιτικοποίησης των φοιτητών, προκειμένου να υπαχθούν τα πανεπιστήμια ολοκληρωτικά στα συμφέροντα του κεφαλαίου, να εξαιρεθούν με ταξικά κριτήρια από την τριτοβάθμια εκπαίδευση αλλά και από την αγορά εργασίας χιλιάδες νέοι και νέες. Πλέον κάθε αστυνομική περιπολία μπορεί να εξελιχθεί σε κρεσέντο βίας και καταστολής. Ένα χρόνο πριν, ο 58χρονος Κώστας Μανιουδάκης ξυλοκοπήθηκε βάναυσα από αστυνομικούς των ΤΑΕ Σούδας κατά τη διάρκεια τυπικού ελέγχου στον επαρχιακό δρόμο Φρε-Βρυσών και κατέληξε. Ακολούθησε συντονισμένη προσπάθεια από την αστυνομία, ιατροδικαστές και τοπικά ΜΜΕ να παρουσιαστεί ο θάνατός του ως αποτέλεσμα αδιαθεσίας και να συγκαλυφθεί η δολοφονική επίθεση, ακόμα και τα χτυπήματα στο κεφάλι αποδόθηκαν σε πτώση. Τελικά φέτος, ένα χρόνο μετά ο Εισαγγελέας, παρά τον επίσημο ισχυρισμό της Αστυνομίας, άσκησε ποινική δίωξη σε 4 εμπλεκόμενους αστυνομικούς του Τμήματος Αστυνομικών Επιχειρήσεων Σούδας για ανθρωποκτονία από πρόθεση σε ήρεμη ψυχική κατάσταση. Μέσα στο 2024, η αστυνομία χτύπησε πολλές φορές φοιτητικές συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις κατά της ιδιωτικοποίησης των πανεπιστημίων. Είναι σαφές ότι η κυβέρνηση ποντάρει στην ενίσχυση της αστυνομοκρατίας και της καταστολής, προκειμένου να δημιουργήσει την απαραίτητη ένταση, που θα συσπειρώσει το συντηρητικό και ακροδεξιό της ακροατήριο. Είναι επικίνδυνοι, και αυτοί και οι μπάτσοι τους. Δεν πρέπει να τους επιτρέψουμε να επιτύχουν τον πολιτικό τους σχεδιασμό πάνω στις δικές μας πλάτες, διότι οι επιθέσεις τους έχουν ως στόχο τους καταπιεσμένους και ειδικότερα όσους αγωνίζονται ενάντια στις πολιτικές της βαρβαρότητας και της φτωχοποίησης, ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο.

Πέρα από την τυραννία και τη βία του κράτους και του κεφαλαίου, είναι σημαντικό ο κόσμος του αγώνα, οι εκμεταλλευόμενοι και οι καταπιεσμένοι να αντισταθούμε και να παλέψουμε ενάντια στον κοινωνικό κανιβαλισμό που καλλιεργείται από το καπιταλιστικό σύστημα. Το σύστημα για το οποίο η ατομική ιδιοκτησία θεωρείται σημαντικότερη από την ανθρώπινη ζωή. Οφείλουμε να τσακίσουμε αυτές τις αντιλήψεις και συμπεριφορές σε όλο το κοινωνικό πεδίο στο οποίο κινούμαστε και ζούμε: στους δρόμους, στη δουλειά, στα σχολεία και τις σχολές, στις γειτονιές μας. Να απαντήσουμε με ταξική ενότητα και αλληλεγγύη μεταξύ των από τα κάτω στους κάθε λογής κυρ-Παντελήδες που πιστεύουν ότι η περιουσία τους αξίζει περισσότερο από την ανθρώπινη ζωή. Σε όσους βρίσκουν λογικό να πεθαίνει κάποιος, επειδή έκλεψε ή προσπάθησε να κλέψει ή επειδή είναι ομοφυλόφιλος, τοξικοεξαρτημένος, μετανάστης ή οτιδήποτε ξεφεύγει από τα πρότυπα τους. Σε όσους κάθονται και παρατηρούν αμέτοχοι ή που τραβούν βίντεο την μαρτυρική δολοφονία ενός ανήμπορου ανθρώπου και δεν κάνουν τίποτα για να την σταματήσουν.

Δεσμευόμαστε να συνεχίσουμε τον αγώνα του Ζακ Κωστόπουλου, ενεργού ακτιβιστή για τα δικαιώματα της lgbtqia+ κοινότητας και των οροθετικών, ενάντια στον ρατσισμό, την κοινωνική περιθωριοποίηση, την πατριαρχία, τον συντηρητισμό και τον κοινωνικό εκφασισμό που θρέφουν η κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα. Να πυκνώσουμε, λοιπόν, τις γραμμές των κοινωνικών και ταξικών αγώνων και να αγωνιστούμε συλλογικά για τον επαναστατικό μετασχηματισμό των υφιστάμενων κοινωνικών και παραγωγικών σχέσεων, για μια κοινωνία ελευθερίας, ισότητας και αλληλεγγύης, ώστε να απαλλαγούμε οριστικά από τα νοσηρά απότοκα του καπιταλιστικού συστήματος.

ΝΑ ΜΗ ΣΥΝΗΘΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ - ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ

ΠΙΣΩ ΚΑΝΙΒΑΛΟΙ

ΠΟΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΑ 6 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΖΑΚ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ/ΤΗΣ ZACKIE OH:
ΣΑΒΒΑΤΟ 21 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ | 19:00 | ΑΓΑΛΜΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
*Στηρίζουμε το μπλοκ της Συλλογικότητας για τον ελευθεριακό φεμινισμό Rabbia Viola

Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης
blog: libertasalonica.wordpress.com
mail: lib_exthess@hoextmail.coexm

Συγκέντρωση για τα 6 χρόνια από τη δολοφονία του Ζακ / της Zackie

Σάββατο 21/09 στις 19:00, άγαλμα Βενιζέλου

Το χρονικό του πολλαπλού εγκλήματος

Μεσημέρι της 21ης Σεπτεμβρίου 2018.

Οδός Γλάδστωνος, Ομόνοια.

Ο Ζακ Κωστόπουλος, γκέι, οροθετικός, αγωνιστής για τα ανθρώπινα δικαιώματα, αρθρογράφος και ντραγκ περφόρμερ με το όνομα Zackie Oh, διακομίζεται νεκρός και δεμένος ακόμα με χειροπέδες από ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ χωρίς προσπάθεια ανάνηψης, μετά από σειρά άγριων χτυπημάτων από 2 πολίτες και 8-9 αστυνομικούς, τους οποίους παρακολουθούσαν δεκάδες περαστικοί.

Ο Ζακ είχε ξεκινήσει να φωνάζει βοήθεια από την Πατησίων, πριν στρίψει στη Γλάδστωνος.

Στη γωνία Πατησίων και Γλάδστωνος ο Ζακ προσπαθεί να εισέλθει στον φούρνου «Βενέτη» αλλά δεν του επιτράπηκε η είσοδος.

Ζητώντας βοήθεια και ψάχνοντας καταφύγιο μπαίνει σε κοσμηματοπωλείο δίπλα.

Εγκλωβίζεται.

Βγαίνει στο πεζοδρόμιο μέσα από την τζαμαρία, ακολουθεί ο ξυλοδαρμός του από τον ιδιοκτήτη, Ευάγγελο Δημόπουλο, και τον Θάνο Χορταριά, ιδιοκτήτη μεσιτικού γραφείου στη γειτονιά και γνωστό για τη σχέση του (μέλος και εκπρόσωπος τύπου) με την εθνικιστική οργάνωση «Πατριωτικό Μέτωπο».

Υπήρχε και τρίτο άτομο που χτυπούσε τον Ζακ, ένας άνδρας με κίτρινη μπλούζα που πηγές αναφέρουν ότι ίσως να είναι ασφαλίτης.

Τον ξυλοκοπούν, με κλωτσιές, μέχρι του σημείου που καταρρέει αιμόφυρτος, ανάμεσα στα σπασμένα γυαλιά της προθήκης. Περαστικοί παρακολουθούν την επίθεση αμέτοχοι μέχρι την κατάρρευσή του, ενώ στη συνέχεια κάποιος καλεί το ΕΚΑΒ.

Στο σημείο φτάνουν τουλάχιστον 8 αστυνομικοί. Κατά την επέμβασή τους, ξυλοκοπούν και αυτοί τον ήδη πεσμένο στο έδαφος, τραυματισμένο Ζακ.

Μετά τη δολοφονία του Ζακ σειρά παίρνουν τα ΜΜΕ, τα οποία του επιρρίπτουν ο,τι θεωρείται μεμπτό από το κυρίαρχο αφήγημα προκειμένου να κανονικοποίησουν τη τέλεση εγκλημάτων σε βάρος αυτών που φέρουν αυτά τα στοιχεία, που κρίνονται εν ολίγοις επικίνδυνα για τη "δημόσια τάξη και ασφάλεια".

Ισχυρισμοί περί κλοπής, επήρειας ναρκωτικών και άλλα καταπίπτουν αμέσως.

Δεν υπάρχουν πουθενά μέσα στο κατάστημα δακτυλικά αποτυπώματά του Ζακ, ούτε στην ταμειακή, ούτε σε κοσμήματα. Δεν βρέθηκαν ίχνη ναρκωτικών ουσιών σε καμία από τις εξετάσεις που ακολούθησαν.

Το μόνο που βρέθηκε ήταν τα δακτυλικά αποτυπώματα του μεσίτη πάνω σε μαχαίρι με αίμα του Ζακ.

Κράτος, ΜΜΕ και δικαστική αρχή είναι υπεύθυνοι για τη δολοφονία του Ζακ μετατρέποντας τον, επιπλέον, από θύμα σε θύτη, καλύπτοντας τους φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς της δολοφονίας του. Είναι γνωστό ό,τι οι θύτες έμφυλης και ρατσιστικής βίας αντιμετωπίζονται ανάλογα με το ταξικό και φυλετικό τους προφίλ.

Τα ΜΜΕ προσπάθησαν να δικαιολογήσουν ηθικά τους «ευυπόληπτους» δολοφόνους τοποθετώντας τους σε θέση άμυνας απέναντι στο «επικίνδυνο περιθωριακό στοιχείο», καθώς παρουσίαζαν εμμονικά τον Ζακ ως «ληστή» και «πρεζάκι» για να κανονικοποιήσουν τη δολοφονία στη συνείδηση του κάθε Έλληνα νοικοκυραίου.

Ακόμη όμως και αν ήταν ληστής και «πρεζάκι» ποιος νομιμοποιεί τον θάνατο του και μάλιστα με αυτούς τους όρους;

Για μια φορά ακόμη έγινε φανερός ο ταξικός και εθνικοφυλετικός χαρακτήρας της δικαιοσύνης, καθώς αν οι θύτες ήταν μετανάστες και φτωχοί θα καταδικάζονταν αμέσως και με μεγαλύτερες ποινές, όπως έχουμε δει ξανά και ξανά. Είναι ακόμη γεγονός ότι οι μπάτσοι που έλαβαν εντολή από τον καταστηματάρχη να τελειώσουν τη δολοφονία δεν καταδικάστηκαν ποτέ.

Το προφίλ του Ζακ σκιαγραφήθηκε από τα ΜΜΕ με τέτοιο τρόπο ώστε να δίνεται έμφαση στην εικόνα του περιθωριακού χρήστη ουσιών, ενισχύοντας έτσι ακόμα παραπάνω τη βία της τοξικοφοβίας και της απαξίωσης των χρηστών. Την δολοφονία της Ζακι τη διαδέχτηκε κι ένας άλλος συμβολικός θάνατος, που επήλθε από την άρνηση των μπάτσων και των ΜΜΕ να διερευνήσουν περαιτέρω και με διαφάνεια την υπόθεση, ώστε να βρεθούν όλοι οι ένοχοι. Οι μεθοδευμένες προσπάθειες τους, στέφονται με επιτυχία με μεγάλο μέρος της κοινωνίας να γνέφει με απάθεια ή να προχωρά σε ρητορική μίσους, υπερασπιζόμενοι τον ιδιοκτήτη και τη τέλεση ειδεχθών εγκλημάτων για τη προστασία της περιουσίας από κάθε «αποκλίνον και παραβατικό στοιχείο».

Μέσα στη σύνθεση ενός δημόσιου χώρου που δεν χωρά οτιδήποτε περιθωριακό και «άλλο», τα υποκείμενα που φέρουν πολλαπλές ταυτότητες καταπίεσης εκτοπίζονται, αορατοποιούνται και αντιμετωπίζονται ως σώματα χωρίς αξία. Ο εξευγενισμός περιφράσσει και αποστειρώνει τις πόλεις μας προφυλάσσοντας το κέρδος και την ιδιοκτησία, ενώ, την ίδια στιγμή, η έννοια της ιδιοκτησίας και η προσπάθεια διαφύλαξης της είναι αυτές που διαμορφώνουν τις συνθήκες της εξατομίκευσης και γεννούν τη βία απέναντι σε οτιδήποτε διαφέρει και θεωρείται απειλή.

Ζούμε σε ένα κράτος που εφαρμόζει θανατοπολιτικές, καθώς οτιδήποτε βγαίνει εκτός του κυρίαρχου αφηγήματος αναπαραγωγής του έθνους και του καπιταλισμού θεωρείται αυτόματα επικίνδυνο και κατηγοριοποιείται ως «μη κανονικό». Έτσι, τα φτωχά, μη λευκά, έμφυλα, κουήρ σώματα συχνά αντιμετωπίζονται ως άτομα που δεν αξίζουν να έχουν θέση στο δημόσιο χώρο και μερικές φορές ακόμα και να ζουν. Είτε απλά προσπαθούν να ζήσουν μια «φυσιολογική» ζωή, είτε προβαίνουν σε πράξεις αντίδρασης και αντίστασης κατά της βίας του κράτους θεωρούνται απειλή και διώκονται από τη φασίζουσα κανονικότητα της ελληνικής πραγματικότητας.

Παρόλα αυτά, το κυρίαρχο αφήγημα μπορεί να αλλάζει κάθε φορά, υπηρετώντας τα συμφέροντα για την εδραίωση και διαιώνιση του καπιταλισμού με αποτέλεσμα, οτιδήποτε μπορεί να παράγει «αξία» και να φέρει κέρδος να νοείται ως σημαντικό. Με άλλα λόγια, το νεοφιλελεύθερο σύστημα εργαλειοποιεί τα κουήρ βιώματα είτε με την ελάχιστη θεσμική συμπερίληψη, είτε με την κοινωνικοοικονομική αφομοίωση με στόχο την αποπολιτικοποίηση, την αποδυνάμωση του κουήρ κινήματος και τον έλεγχο των σωμάτων μας στα πλαίσια της συμμόρφωσης με τα κυρίαρχα εθνικοκαπιταλιστικά πρότυπα.

Μαθαίνουμε τα σώματα μας να γίνονται αποδεκτά μόνο μέσα από την ύπαρξη με έναν συγκεκριμένο τρόπο που δεν προκαλεί, αλλά παράγει, καταναλώνει και διαιωνίζει θεσμούς, όπως οικογένεια και έθνος.

Με την εδραίωση του κοινωνικού εκφασισμού, τα τελευταία χρόνια, το μίσος διαχέεται γρήγορα στο κοινωνικό σώμα και φτάνει στο σημείο να απειλεί τον ζωτικό μας χώρο, με μεγάλο μέρος της κοινωνίας να αδρανεί και να σιωπεί απέναντι του δίνοντας του ακόμη περισσότερο χώρο για καταπίεση και θάνατο.

Για όλους τους παραπάνω λόγους, είναι σημαντικό να μην σταματήσουμε να μιλάμε για τη Zackie, τον Φύσσα, την Άννα, τον Φραγκούλη, τον Σαμπάνη, τον Λουκμάν, τον Μάγγο, τον Μανιουδάκη, τον Καρυώτη και όλες τις αδερφές μας που δολοφονήθηκαν από το χέρι της πατριαρχίας, του φασισμού και του ρατσισμού.

Ο δημόσιος χώρος δεν είναι μοιρασμένος για όλους και σε όλους το ίδιο. Θηλυκότητες, αγωνίστριες, μετανάστριες, εργάτριες, ρομά, κουήρ, φτωχές, σεξεργάτριες, οροθετικές ζούμε στο φόβο και την επισφάλεια, δεχόμαστε διαρκή υποτίμηση και βία.

Τα κουήρ άτομα αγωνιζόμαστε χρόνια για την ουσιαστική ορατότητα μας στον δημόσιο χώρο και χρόνο, αναζητούμε μαζί μέσα από τη συντροφικότητα και το πένθος τρόπους ύπαρξης και διεκδίκησης.

Το συλλογικό μας τραύμα, η οργή και η ανάγκη μας για διαρκή αντίσταση με σκοπό να ζήσουμε μια αξιοπρεπή και ελεύθερη ζωή είναι αυτό που μας ενώνει και κάνει τους αγώνες μας απειλές για τους καταπιεστές μας.

Η (ΕΤΕΡΟ)ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ ΜΕ ΑΙΜΑ ΕΙΝΑΙ ΒΑΜΜΕΝΗ

ΠΕΡΠΑΤΑΜΕ ΜΑΖΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΜΟΡΦΗ ΕΜΦΥΛΗΣ, ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΚΑΝΟΝΙΚΟΠΟΙΗΜΕΝΗΣ ΒΙΑΣ

ΟΡΓΗ ΚΑΙ ΘΛΙΨΗ Η ZACKIE ΘΑ ΜΑΣ ΛΕΙΨΕΙ

Συλλογικότητα για τον ελευθεριακό φεμινισμό Rabbia Viola

Όλα/ες/οι στην πορεία για τα 6 χρόνια από την δολοφονία του Ζακ/της Zackie oh

21 Σεπτεμβρίου στις 19:00, στο Άγαλμα Βενιζέλου

Στις 21 Σεπτεμβρίου 2018, ο Ζακ Κωστόπουλος, οροθετικός ακτιβιστής γνωστός και με το drag ψευδώνυμο Zackie Oh, ξυλοκοπείται μέχρι θανάτου από τον Αθανάσιο Χορταριά, τον Σπυρίδωνα Δημόπουλο, και ομάδα αστυνομικών, σε κοσμηματοπωλείο στην Ομόνοια. Ο Ζακ φαίνεται να βρέθηκε στο κοσμηματοπωλείο προσπαθώντας να βρει καταφύγιο από κάποιον ή κάποιους διώκτες, και εγκλωβίστηκε σε αυτό υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες. Ο ιδιοκτήτης του κοσμηματοπωλείου Δημόπουλος και ο Χορταριάς, μεσίτης με κοντινό γραφείο, περνώντας τον για "τοξικομανή και ληστή", έσπευσαν να "προασπίσουν την περιουσία τους" με τη βία, ξυλοκοπώντας τον, κλοτσώντας ακόμα και στο κεφάλι. Όταν κατάφερε να ξεφύγει, οκτώ αστυνομικοί συνεχίζουν το έργο τους, χτυπώντας και σέρνοντάς τον αιμόφυρτο. Στη συνέχεια, εμποδίζουν το ασθενοφόρο που καταφτάνει να παράσχει άμεση βοήθεια, με αποτέλεσμα η Ζάκι να καταλήξει στον δρόμο για το νοσοκομείο.

Έπειτα από μακρές δικαστικές διαδικασίες, επιβλήθηκαν οι εξής ποινές: πέντε χρόνια κάθειρξη στον Δημόπουλο, ο οποίος λόγω γηραιότητας εκτίει την ποινή του κατ' οίκον, και έξι χρόνια κάθειρξη στον Χορταριά, που οδηγήθηκε στη φυλακή, αναγνωρίζοντας το ελαφρυντικό του σύννομου βίου και στους δύο. Στον κοσμηματοπώλη αναγνωρίστηκε και ελαφρυντικό βάσει της "ανάρμοστης συμπεριφοράς του θύματος". Από τους οκτώ αστυνομικούς, απαγγέλθηκαν κατηγορίες μόνο στους τέσσερις, οι οποίοι εν τέλει αθωώθηκαν. Τόσο το ίδιο το γεγονός όσο και η δικαστική αποτίμησή του, φανερώνουν την υποκρισία μιας δήθεν ισόνομης κοινωνίας, στην οποία υπάρχουν διαφορετικά μέτρα και σταθμά για τους "κανονικούς" και για τις "περιθωριακές".

Από την πρώτη στιγμή, τα έγκριτα ΜΜΕ έσπευσαν να περιγράψουν το γεγονός ως μια προσπάθεια ενός σοβαρού επιχειρηματία και οικογενειάρχη να υπερασπιστεί την ιδιοκτησία του απέναντι σε έναν "τοξικοεξαρτημένο ληστή". Ακόμα και όταν οι τοξικολογικές εξετάσεις της Ζάκι βρέθηκαν καθαρές, το αφήγημα της σύγκρουσης παραδοσιακών και αποκλινόντων αξιών χρησιμοποιήθηκε για να συγκαλύψει το έγκλημα. Με έναυσμα τη θεωρούμενη ως περιθωριακή ταυτότητα της οροθετικής ακτιβίστριας drag queen, δικαιολόγησαν τη βία που της ασκήθηκε, τόσο για τον Δημόπουλο και τον Χορταριά, όσο και για τους αστυνομικούς που ενεπλάκησαν. Αλλά και ένα μέρος της κοινωνίας , εμποτισμένο από παραδοσιακές, ορθόδοξες, και πατριαρχικές αξίες, δεν φάνηκε να θεωρεί τη ζωή που χάθηκε ως πολύ σημαντικότερη, κάτι που φάνηκε και την ίδια την ώρα της δολοφονίας, όταν δεν αντέδρασε σχεδόν κανείς, αν και μέρα μεσημέρι. Η σκύλευση, ο κανιβαλισμός και ο σκοταδισμός ήρθαν να επιστεγάσουν το έγκλημα, επιβεβαιώνοντας για ακόμα μία φορά τα ετεροκανονικά, καπιταλιστικά και μισαλλόδοξα θεμέλια πάνω στα οποία οικοδομείται το ελληνικό κράτος. Ένα κράτος που προασπίζεται την ιδιοκτησία και τη συμμόρφωση πάνω από το δικαίωμα στη ζωή και την αυτοδιάθεση.

Για τον Ζακ, για τη Ζάκι, για κάθε drag queen, κάθε μετανάστρια, κάθε τρανς άτομο, για κάθε εργαζόμενο και για κάθε άνθρωπο που βιώνει την ταυτότητα και τη ζωή του να συνθλίβεται στο βάρος μιας μονοκόμματης, εξουσιαστικής κοινωνίας, οφείλουμε να πολεμήσουμε για έναν κόσμο όπου οι ζωές μας θα μετράνε περισσότερο από την ιδιοκτησία και την περιουσία οποιουδήποτε. Ο αντιπατριαρχικός και ο αντικαπιταλιστικος αγώνας μας αφορά όλες, όλα και όλους, ενάντια σε κάθε μορφή εξουσίας που ασκείται στις ζωές και τα σώματά μας. Μέχρι οι δρόμοι και οι γειτονιές να είναι ασφαλείς και να μας ανήκουν. Μέχρι να ζούμε ελεύθερα.

ΚΡΑΤΟΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ

ΝΑ ΜΗΝ ΞΑΝΑΑΠΛΩΣΟΥΝΕ ΧΕΡΙ ΣΕ ΚΑΜΙΑ

*Στηρίζουμε το μπλοκ της Rabbia ViolA*

Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος Σχολείο

ΤΟΥ ΖΑΚ ΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ ΗΤΑΝ ΠΟΛΛΟΙ

ΜΠΑΤΣΟΙ ΔΙΚΑΣΤΕΣ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΜΙΚΡΟΑΣΤΟΙ

Έχουν περάσει 6 χρόνια από τη μέρα της δολοφονίας του Ζακ /της Zackie Oh! Στην Ομόνοια, από ένα όχι και τόσο σπάνιο κράμα κοινωνικών κανίβαλων. Δύο νοικοκυραίοι καταστηματάρχες λίντσαραν μέχρι θανάτου ένα άτομο που βρισκόταν σε κατάσταση πανικού, επειδή βεβήλωσε το "ιερό" της ατομικής ιδιοκτησίας του ενός και οι μπάτσοι το αποτελείωσαν γιατί, αυτή είναι η δουλειά και η πρακτική τους. Σαν να μην έφταναν αυτά, καθ' όλη τη διάρκεια του δολοφονικού ξυλοδαρμού και της βίαιης προσαγωγής ενώ ο Ζακ βρισκόταν ήδη σε ημιθανή κατάσταση, ένα πλήθος φιλήσυχων πολιτών στο κέντρο της Αθήνας παρατηρούσε αμίλητο, βάζοντας κι αυτό το λιθαράκι του στο ψηφιδωτό της σιωπής και της σήψης.

Στο βωμό της πολιτικής υπεράσπισης της κυριαρχίας, το μιντιακό κατεστημένο επιδίωξε λυσσαλέα και πολυεπίπεδα να ξεπλύνει τους καταστηματάρχες και την ΕΛ.ΑΣ, παρουσιάζοντας τις ταυτότητες του ληστή, του οροθετικού, του τοξικοεξαρτημένου, του άλλου, ως περιθωριακές και επικίνδυνες, φτάνοντας ακόμα και στο σημείο, εκπομπή να διεξάγει γκάλοπ για το κατά πόσο η συμπεριφορά του καταστηματάρχη είναι δικαιολογημένη από τη στιγμή που "απειλήθηκε" η ιδιοκτησία του. Έχουμε δει αναρίθμητες φορές τον αστικό λόγο, αφού έχει αρχικά στοχοποιήσει περιθωριοποιημένες και κατατρεγμένες κοινωνικές ομάδες, στη συνέχεια να παράγει τα κατάλληλα αφηγήματα κινητοποιώντας και συντηρώντας τα ρατσιστικά και συντηρητικά αντανακλαστικά, ξεπλένοντας βασικούς πυλώνες διαιώνισης της εξουσίας του και των διαφόρων πλεγμάτων της.

Τέτοιο αποτελεί και η διασφάλιση της ατομικής ιδιοκτησίας, της οποίας το κράτος μπαίνει ως εγγυητής ενώ οι μπάτσοι του λαμβάνουν αστείρευτη προστασία ηθικά-πολιτικά- νομικά, με κάθε τρόπο και μέσο. Είναι τόσο σημαντική για την κυριαρχία, που δε διστάζει να την υψώσει στο επίπεδο της ζωής για να δικαιολογήσει έτσι την απώλεια της δεύτερης, στο βωμό της πρώτης.Οι αιτίες της δολοφονίας της Ζackie και του μετέπειτα ξεπλύματος της δεν περιορίζονται μόνο στην προστασία της ιδιοκτησίας και τον κοινωνικό κανιβαλισμό. Η αστική αφήγηση επιχείρησε και σε ένα βαθμό πέτυχε να ενεργοποιήσει αυτοματισμούς μερίδας της κοινωνίας, "πατώντας" επάνω στις καταπιεσμένες κοινωνικές ταυτότητες του Ζακ. Σε πρώτο χρόνο, να πείσουν ότι κάποιος που ληστεύει αξίζει να σκοτωθεί στο ξύλο, ενώ όταν συνειδητοποίησαν ότι δεν είχε προσπαθήσει να ληστέψει, προσπάθησαν να "σκοτώσουν" αυτη τη φορά τον χαρακτήρα και την προσωπικότητα του Ζακ. Τα ΜΜΕ έφεραν στη δημόσια σφαίρα πτυχές του χαρακτήρα, της προσωπικότητας και των επιλογών του Ζακ ώστε να αποπροσανατολίσουν την κουβέντα από την θηριωδία της δολοφονίας και να πυροδοτήσουν ξανά κοινωνικούς αυτοματισμούς και προκαταλήψεις ενάντια σε τοξικοεξαρτημένους, queer και γενικά σε όσων παρεκκλίνουν από την κυρίαρχη αφήγηση.

Η πατριαρχία, αποτέλεσμα της οποίας αποτελούν σε μεγάλο βαθμό οι παραπάνω αυτοματισμοί, αποτελεί θεμέλιο λίθο του εκμεταλλευτικού συστήματος του καπιταλισμού, ενώ και ο ίδιος ο καπιταλισμός τροφοδοτεί την διαιώνιση της πατριαρχίας. Όσο κι αν δημιουργούμε τους μικρόκοσμους μας το αχόρταγο κρατικό στομάχι περιμένει στη γωνία να μας υπενθυμίζει ότι έχει όλα τα μέσα για να μας καταστέλλει. Οι ρόλοι που αποδίδονται από την πατριαρχία εντός του προλεταριάτου, και κυρίως στις θηλυκότητες, πυροδοτούν την έμφυλη καταπίεση. Η ταξική, η έμφυλη και η φυλετική καταπίεση αποτελούν συγκοινωνούντα δοχεία του εκμεταλλευτικού, εξουσιαστικού συστήματος και η στόχευση τους είναι κοινή. Αυτή συνίσταται στην πολυδιάσπαση του ίδιου του προλεταριάτου, καθώς είναι επιδίωξη της οικονομικής ελίτ ο κανιβαλισμός μεταξύ των καταπιεσμένων. Μέσα από την διαπλοκή των εξουσιών η μία καταπίεση τροφοδοτεί την άλλη. Ο αγώνας για την υπεράσπιση της μνήμης της Ζάκι, για την αποτίναξη της πατριαρχίας, είναι παράλληλα ένας αγώνας ενάντια στον καπιταλισμό, το κράτος και τον εθνικισμό. Ουκ ολίγες είναι οι φορές, όπου η αστική εξουσία και συγκεκριμένα η πολιτική ελίτ έχει "χτίσει" το πολιτικό αφήγημα της εθνικής ενότητας και της "τάξης και ασφάλειας" επάνω στα κορμιά καταπιεσμένων κοινωνικών ομάδων.

Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα των τελευταίων ετών αποτελεί η διαπόμπευση των σεξεργατριών οι οποίες είχαν απαχθεί σε επιχείρηση του Υπουργείου Υγείας και του Υπουργείου Προ. Πο. από την Ομόνοια. Στη συνέχεια, η δημοσίευση φωτογραφιών των γυναικών, μεταναστριών και ντόπιων είχε χρησιμοποιηθεί ώστε να ανακηρυχθούν ως κίνδυνος της δημόσιας υγείας, δηλαδή να ενισχύσει η αστική τάξη το δόγμα "νόμος και τάξη". Η δολοφονία της τρανς γυναίκας Άννας μέσα στο σπίτι της, ο βιασμός στο Α.Τ Ομόνοιας, οι αμέτρητες γυναικοκτονίες, τα αμέτρητα περιστατικά τα οποία βιώνουμε καθημερινά, ο φόβος να γυρίσουμε σπίτια μας, ο φόβος να εμπιστευόμαστε, ο φόβος του να μας σκοτώσυν επειδή είμαστε γυναίκες, λεσβίες, gay, τρανς, queer άτομα μέσα στον ασφυκτικό πατριαρχικό κλοιό της ελλαδικής πραγματικότητας, που όλο και στενεύει.

Η δολοφονια του Ζακ είχε κριτήρια ταξικα και ρατσιστικά. Έγινε με τόση ευκολία όχι μόνο για την προστασία της ιδιοκτησίας, αλλά για την καταστροφή μιας παρεκλίνουσας εικόνας. Ο Ζακ εκείνη τη στιγμή για τους μπάτσους και το αφεντικό δεν ήταν απλά ένας ληστής, ήταν ένας "θηλυπρεπής", ένα πρεζάκι, ένα άτομο που ανήκει στα πιο ευάλωτα κοινωνικά κομμάτια και η ζωή του δεν έχει μεγάλη αξία. Η πραγματικότητα για ενα κομμάτι του προλεταριάτου διαφοροποιείται στη γραμμή ζωής και θανάτου. Η επιβίωση μιας τρανς και μιας μετανάστριας εργάτριας δεν είναι δεδομένη, ειδικά σε περιοχές όπως αυτή. Η Ομόνοια είναι γνωστό πως είναι μια σημαντική περιοχή για την ροή του παράνομου κεφαλαίου, με τη σύμπραξη μπάτσων και αφεντικών ώστε να διατηρούν τα κυκλώματα παράνομης εργασίας όπου αξιοποιείται το πιο υποτιμημένο κομμάτι της εργατικής τάξης. Έτσι, σαν πιατσα μαύρης εργασίας και μαφιόζων διατηρεί μια δυναμική που για τις μετανάστριες, τους τοξικοεξαρτημένους, τα τρανς, αποτελεί μονόδρομο ενώ ταυτόχρονα σημαίνει θάνατο, ξυλοδαρμό, φυλάκιση, απέλαση.

Σε μία ελλαδική πραγματικότητα όπου οι δολοφονίες από μπάτσους, οι βιασμοί, η κρατική και κοινωνική εξόντωση των μεταναστ(ρι)ών καταπίνεται αμάσητη από ένα κοινωνικό πατριαρχικό σύνολο. Το κράτος χρησιμοποιώντας την τακτική της δημιουργίας του εσωτερικού εχθρού, ενισχύοντας τα εθνικιστικά αντανακλαστικά στοχεύει στην όξυνση του κοινωνικού πολέμου ενάντια στις/στους καταπιεσμένες/νους.

Για να περιγράψουμε ενδελεχώς τις φασιστικές τάσεις εντός της κοινωνίας, τον εθνικισμό ως αμφίδρομη σχέση μεταξύ πολίτη και κράτους και εν τέλει αυτό που ευρύτερα αποκαλούμε εκφασισμό της κοινωνίας θα πρέπει να ξεφύγουμε από τη σφαίρα του θεάματος και να αφουγκραστούμε το τι γίνεται στα σχολεία, στα γήπεδα, τις πλατείες των φτωχογειτονιών των μεγαλουπόλεων, τα χωριά της επαρχίας. Να αναστοχαστούμε ως προς το τι οδήγησε στην πλήρη κανονικοποίηση (μαζικών και μη) κρατικών δολοφονιών καθώς και τι κοινό έχουν με το λιντσάρισμα κουίρ ατόμων στην Αριστοτέλους, την εβδομαδιαία είδηση μίας ακόμα γυναικοκτονίας και το ρεύμα εναντίωσης στη woke κουλτούρα από alt right περσόνες με έρεισμα κατά κύριο λόγω σε έφηβα αγόρια.

Δεν έχουμε άλλη λύση πέρα από το να μαχόμαστε καθημερινά απέναντι στο πατριαρχικό κράτος, να οργανώνουμε τις αντιστάσεις μας μέσα από κοινότητες αγώνα και να στεκομαστε η μία δίπλα στο άλλο.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΩΜΑΤΑ ΜΑΣ

ΠΟΤΕ ΚΑΝΕΝΑ ΜΟΝΟ, ΚΑΜΙΑ ΛΙΓΟΤΕΡΗ

Ανάρες-Ομάδα Δράσης & Αλληλεγγύης