kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Αντιφασιστική διαδήλωση για τα 11 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα

ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΓΕΝΝΟΥΝ ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ

11 χρόνια από τη δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα από τα παρακρατικά τάγματα εφόδου της ΧΑ στο Κερατσίνι

ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ - ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ

Ενάντια στον φασισμό και το σύστημα που τον γεννά και τον θρέφει

Αντιφασιστικές-Αντικρατικές-Αντικαπιταλιστικές διαδηλώσεις 18 Σεπτέβρη:

Αθήνα: Παύλου Φύσσα 60, Κερατσίνι, 17:30

Θεσσαλονίκη: Καμάρα, 18:00

ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ - ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ

ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΓΕΝΝΟΥΝ ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ

11 χρόνια από τη δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα από τα παρακρατικά τάγματα εφόδου της ΧΑ στο Κερατσίνι

Στις 18 Σεπτέμβρη 2013, παρακρατικό τάγμα εφόδου της Χ.Α. πραγματοποιεί δολοφονική επίθεση στο Κερατσίνι από την οποία πέφτει νεκρός ο αντιφασίστας Παύλος Φύσσας, μαχαιρωμένος στην καρδιά από τον χρυσαυγίτη Γ. Ρουπακιά. To κράτος επιδιώκοντας να εμφανιστεί ως ο μοναδικός φορέας δικαιοσύνης και εγγυητής της κοινωνικής ομαλότητας, παραπέμπει σε δίκη τη Χ.Α ως εγκληματική οργάνωση. Μέσα από τη δίκη-φιάσκο ο «θεσμικός αντιφασισμός» επιχείρησε να απονοηματοδοτήσει τον αντιφασιστικό αγώνα, να εδραιώσει τη θεωρία των δύο άκρων και να ξεπλύνει τόσο τη δράση των νεοναζιστικών συμμοριών όσο και του ίδιου του κράτους, βασικού ενορχηστρωτή των φασιστικών/παρακρατικών επιθέσεων. Τον Οκτώβρη του 2020, η Χ.Α. καταδικάζεται ως εγκληματική οργάνωση, τα περισσότερα ηγετικά στελέχη καταδικάζονται για διεύθυνση και μόλις 11 μέλη των ταγμάτων εφόδου για ένταξη και οδηγούνται πρόσκαιρα στη φυλακή παίρνοντας το ελάχιστο των ποινών. Στις 15 Ιουνίου ξεκίνησε το εφετείο της δίκης της Χ.Α. -με τους περισσότερους φασίστες να έχουν βγει ήδη από τη φυλακή εξαιτίας των χαμηλών ποινών.

Η κίνηση αυτή των, προσχεδιασμένων και προβεβλημένων στα ΜΜΕ, συλλήψεων και των διώξεων δεν μπορεί βέβαια να ιδωθεί ως μια αμυντική κίνηση από την πλευρά του κράτους. Αντίθετα, γρήγορα εντάχθηκε σε μια επιθετική κίνηση στο πλαίσιο της ανασυγκρότησής του, στην κατεύθυνση του σύγχρονου ολοκληρωτισμού. Μια κίνηση που έστελνε σαφές κατασταλτικό μήνυμα στον κόσμο που αγωνίζεται αντιθεσμικά και από τα κάτω, τόσο μέσα από την εφαρμογή του νόμου περί εγκληματικής οργάνωσης που δημιουργήθηκε για την ποινικοποίηση των κοινωνικών-ταξικών αντιστάσεων, όσο και μέσα από τη χρήση της θεωρίας των δύο άκρων, η οποία επιχειρεί να ταυτίσει την παρακρατική δράση των τραμπούκων και φονιάδων της ΧΑ με τον κόσμο του αγώνα και της αντίστασης.

Σε συνέχεια της ίδιας στρατηγικής, δεν άργησε και μια έρευνα της κρατικής ασφάλειας, με αφορμή τις συγκρούσεις που ξέσπασαν έξω από το Εφετείο την 7η Οκτώβρη 2020. Σχηματίζεται δικογραφία και ασκείται δίωξη που απευθύνεται στον σύντροφό και μέλος της ΑΠΟ, Δ.Μ., ο οποίος κατηγορείται για τα πλημμελήματα της διατάραξης κοινής ειρήνης και της διακεκριμένης φθοράς, ενώ μένει ανοιχτή σε βάρος και άλλων, άγνωστων μέχρι στιγμής, προσώπων. Η συγκεκριμένη κίνηση δεν έχει άλλο στόχο παρά να εξισώσει όσους βρίσκονται στις επάλξεις των ταξικών και κοινωνικών αντιστάσεων, όσους στην πράξη αγωνίζονται ενάντια στον φασισμό με τα ναζιστικά καθάρματα.

Μέσα σε συνθήκες βαθιάς κρίσης του χρεοκοπημένου κρατικού και καπιταλιστικού συστήματος, μια συνθήκη απόλυτης απαξίωσης της ανθρώπινης ζωής και αξιοπρέπειας, καταδεικνύεται συνεχώς η εγκληματική του φύση. Είτε πρόκειται για τους μαζικούς πνιγμούς μεταναστών στα υδάτινα σύνορα, είτε για τις πυρκαγιές που κατακαίουν κάθε χρόνο τεράστιες εκτάσεις, καταστρέφοντας δάση, χωράφια, σπίτια και σκοτώνοντας ανθρώπους και ζώα, είτε για τις πλημμύρες που αφανίζουν ολόκληρα χωριά, είτε πρόκειται πάλι για τον χαμό δεκάδων ανθρώπων στα τρένα, το κράτος και το κεφάλαιο δείχνουν καθημερινά με τον πλέον εμφανή τρόπο το εγκληματικό τους πρόσωπο.

Την ίδια στιγμή το κράτος στην προσπάθεια διατήρησης της εξουσίας του επιχειρεί να διαρρήξει καθετί συλλογικό, να σβήσει τη μνήμη αγώνων του παρελθόντος και να συντρίψει όποιον σήμερα ορθώνει ανάστημα στη διαρκώς κλιμακούμενη κρατική βία. Οι συνεχείς επιθέσεις εναντίον των καταλήψεων -με πιο πρόσφατη την εισβολή και εκκένωση της libertatia στη Θεσσαλονίκη και τη σύλληψη 11 συντρόφων/ισσών που συμμετείχαν στις εργασίες ανοικοδόμησης μετά τον εμπρησμό της τον Γενάρη 2018 από φασίστες κατά τη διάρκεια του εθνικιστικού συλαλλητήριου-, η καταστολή του αναρχικού κινήματος και οι διώξεις αγωνιστών/τριών, η αστυνομοκρατία στο κέντρο των πόλεων, η επίθεση στην απεργία και τις εργατικές κινητοποιήσεις, στο πανεπιστημιακό άσυλο και τον κοινωνικό του χαρακτήρα και οι συνεχιζόμενες κρατικές δολοφονίες φτωχών, ρομά και προσφύγων- μεταναστών αποτελούν μέρη του κατασταλτικού πλέγματος του κράτους για την καθυπόταξη της κοινωνίας και των αντιστάσεών της.

Μέσα σ' αυτές τις συνθήκες, όπου η κυρίαρχη προπαγάνδα επιχειρεί να επικρατήσει στον δημόσιο λόγο, προωθώντας εθνικιστικές, ρατσιστικές και μισαλλόδοξες αντιλήψεις, δημιουργείται το πρόσφορο έδαφος τόσο για τη συντηρητικοποίηση της κοινωνίας όσο και για την ανάπτυξη φασιστικών μορφωμάτων. Ο ευρύτερος χώρος της ακροδεξιάς βρίσκεται σε μια περίοδο ζυμώσεων, με φασιστικές γκρούπες να εμφανίζονται στο δημόσιο πεδίο ή και στον δρόμο, όπως το παράδειγμα της αποτυχημένης απόπειρας για πανευρωπαική φασιστοσύναξη τον περασμένο Νοέμβρη στην Αθήνα. Πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί και η επίθεση στις 6/9 από ομάδα 15 φασιστών σε 6 άτομα τα οποία έφεραν αντιφασιστικά διακριτικά και παρευρίσκονταν σε συναυλιακό χώρο στη Νεάπολη Θεσ/νίκης αλλά και η επίθεση που δέχτηκε το στέκι της Λαϊκής Βιβλιοθήκης τον Μάρτιο, όπου οι φασίστες βανδάλισαν το χώρο.

Η μόνη απάντηση απέναντι στον πόλεμο, τον εθνικισμό και τον φασισμό, που γεννά και θρέφει ο κόσμος του κράτους και του καπιταλισμού, είναι η οργάνωση της κοινωνικής και ταξικής αντεπίθεσης. Χωρίς αυταπάτες πως το σύστημα εκμετάλλευσης και καταπίεσης μπορεί να εξωραϊστεί, χωρίς αυταπάτες πως οποιαδήποτε κυβέρνηση μπορεί να αποτελέσει φραγμό στον φασισμό, απέναντι στον καθεστωτικό «αντι»φασισμό και στις επιδιώξεις του κρατικού μηχανισμού για την εδραίωση της θεωρίας των δύο άκρων να αγωνιστούμε συλλογικά, μαχητικά και από τα κάτω, με όπλο μας τη διεθνιστική και ταξική αλληλεγγύη. Δεν ξεχνάμε πως ο αγώνας ενάντια στον φασισμό είναι κομμάτι του συνολικού αγώνα ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο. Να αγωνιστούμε από κοινού, ντόπιοι και μετανάστες/στριες, εργαζόμενοι/ες, φοιτητές/τριες, μαθητές/τριες, για την οικοδόμηση μιας κοινωνίας ισότητας, δικαιοσύνης, αλληλεγγύης και ελευθερίας.

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ, ΤΟΝ ΑΝΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟ, ΤΟΝ ΡΑΤΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗ ΜΙΣΑΛΛΟΔΟΞΙΑ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ

ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΓΕΝΝΟΥΝ ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ

Ο ΠΑΥΛΟΣ ΖΕΙ - ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΝΑΖΙ!

Αντιφασιστικές - Αντικρατικές - Αντικαπιταλιστικές Διαδηλώσεις

Τετάρτη 18 Σεπτέμβρη

Αθήνα: Κερατσίνι, Παύλου Φύσσα 60, 17.30

Θεσσαλονίκη: Καμάρα, 18.00 με προσυγκέντρωση στο Ελευθεριακό στέκι ''No Pasaran'' στις 17:30

Αναρχική Πολιτική Οργάνωση - Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων

11 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ:

Ο ΠΑΥΛΟΣ ΖΕΙ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ

11 χρόνια μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τους νεοναζί της Χρυσής Αυγής, στην Ευρώπη δυναμώνουν οι εικόνες με τα χρώματα του εθνικισμού, του ρατσισμού, της ακροδεξιάς, του νεοφασισμού.

Η διαρκής επίθεση του κεφαλαίου στα εργατικά δικαιώματα και τις λαϊκές ελευθερίες με σκοπό την αύξηση των κερδών και τη βελτίωση της θέσης των Ευρωπαίων κεφαλαιοκρατών στο διεθνή ανταγωνισμό, έχει δημιουργήσει θυμό και απόγνωση σε ευρύτατα μη-προνομιούχα τμήματα των κοινωνιών.

Στο περιβάλλον της ολοκληρωτικής συνθηκολόγησης της «ευρωπαϊκής Αριστεράς», την ακόμα πιο δεξιά μετατόπιση παραδοσιακών ρεφορμιστικών δυνάμεων και ανεπάρκειες δυνάμεων της ριζοσπαστικής και κομμουνιστικής Αριστεράς στην αντιπαράθεσή τους με τους πυλώνες του αστικού συστήματος (ΕΕ, ΝΑΤΟ, κεφάλαιο), δημιουργείται έδαφος ώστε η ψευδεπίγραφη «ριζοσπαστικότητα» του ακροδεξιού χώρου να εκφράσει φτωχά ή/και υποβαθμισμένα τμήματα της κοινωνίας.

Την ίδια στιγμή, η προσπάθεια των ευρωπαϊκών κρατών να οξύνουν τα εθνικιστικά μίση και τον ρατσισμό ώστε να στραφεί η οργή του λαού προς ανώδυνα μονοπάτια (τα γειτονικά κράτη, τον «ρωσικό μπαμπούλα» ή τους «ισλαμιστές λαθροεισβολείς») δημιουργεί το υπόστρωμα πάνω στο οποίο ανθίζει κάθε φασίζουσα πρόταση.

Ειδικότερα, η διαρκής επίκληση της ανάγκης αύξησης των εξοπλισμών και της δημιουργίας πολεμικής ψυχολογίας στις μάζες μετατοπίζει τη συζήτηση στην πάταξη του εξωτερικού εχθρού. Τα ευρωπαϊκά κράτη - ανάμεσά τους και το ελληνικό φυσικά - σκοτώνουν καθημερινά ανθρώπους στη Μεσόγειο με τα push-backs, φυλακίζουν πρόσφυγες και μετανάστες σε κλειστά στρατόπεδα, στέλνουν οπλισμό και πρώτες ύλες στην Ουκρανία και το Ισραήλ…

Δεν είναι τυχαίο που στο αντιδραστικό πλαίσιο που δημιουργεί ο σύγχρονος ολοκληρωτικός καπιταλισμός ξεπηδούν η Μελόνι στην Ιταλία, η Λεπέν στη Γαλλία, το AfD στη Γερμανία. Η σύγχρονη φασίζουσα ακροδεξιά - σε όλες τις παραλλαγές της - δεν αποτελεί εναλλακτική απέναντι στη βαρβαρότητα του καπιταλισμού, αλλά πρόταση ανώδυνης για το κεφάλαιο και την ολιγαρχία διαχείρισης της κρίσης και εναλλακτική στρατηγική για τμήματα του ευρωπαϊκού κεφαλαίου.

Παρά την πολιτική αυτοτέλειά της, που δεν πρέπει να υποτιμάται, η ενίσχυση ή ακόμα και η άνοδος της ακροδεξιάς στην κυβερνητική εξουσία συνοδεύεται με προσαρμογή στο Ευρω-ΝΑΤΟϊκό κεκτημένο (Ιταλία) και τους κεντρικούς στόχους του κεφαλαίου (π.χ. πλήρης αποδοχή της συνταξιοδοτικής μεταρρύθμισης από το κόμμα της Λεπέν στη Γαλλία).

Είναι το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα και οι παραδοσιακές αστικές δυνάμεις που στρέφονται προς τον ολοκληρωτισμό και από εκεί στον εθνικισμό, τη μισαλλοδοξία και τον φασισμό και όχι κάποια «άκρα». Ως εκ τούτου, οι φασίζουσες δυνάμεις δεν αντιμετωπίζονται με συμμαχίες με τον αστικό κόσμο και τις υποτιθέμενες «δημοκρατικές δυνάμεις» τύπου Μακρόν, Γερμανών «Σοσιαλδημοκρατών» κ.ο.κ

Στην Ελλάδα, 11 χρόνια μετά τη δολοφονία του Παύλου θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για να παραμείνει η ηγεσία της ΧΑ στη φυλακή και δεν θα επιτρέψουμε σε νέα τάγματα εφόδου να επικρατήσουν στις γειτονιές μας. Θα συνεχίσουμε να μαχόμαστε σταθερά, με όλους τους τρόπους, ενάντια στον φασισμό, τον εθνικισμό, τον ρατσισμό όπου βρισκόμαστε: στις γειτονιές μας, στα σχολεία και τις σχολές, στους χώρους εργασίας μας. Ο καλύτερος όμως τρόπος για να τιμήσουμε σήμερα τη μνήμη του Παύλου Φύσσα, που αντιμετώπισε γενναία ένα ολόκληρο τάγμα εφόδου της εγκληματικής νεοναζιστικής οργάνωσης «Χρυσή Αυγή» και ξεγύμνωσε την εγκληματική της φύση μπροστά στην ελληνική κοινωνία, είναι να συγκεντρώσουμε δυνάμεις και να στοχεύσουμε στην καρδιά του συστήματος, στην καρδιά του καπιταλισμού.

Η σοσιαλιστική, κομμουνιστική εναλλακτική ως αγώνας για άμεσες κατακτήσεις στο σήμερα και ως προοπτική για το μέλλον είναι ο μόνος δρόμος για να νικήσουμε οριστικά το τέρας του φασισμού.

Όλοι-ες στην αντιφασιστική συγκέντρωση-διαδήλωση Τετάρτη 18/9 στις 6.00 μ.μ. στην Καμάρα.

• ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση
• νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση

πηγή : email που λάβαμε στις 14 Σεπτεμβρίου 12h

Ο ΠΑΥΛΟΣ ΦΥΣΣΑΣ ΖΕΙ

ΝΑ ΣΤΗΣΟΥΜΕ ΑΝΑΧΩΜΑΤΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΝΑΖΙΣΜΟ, ΤΟΝ ΡΑΤΣΙΣΜΟ, ΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΕΚΦΑΣΙΣΜΟ

Στις 18 του Σεπτέμβρη του 2013 ο φασίστας και μέλος της Χρυσής Αυγής Γ. Ρουπακιάς μαχαίρωσε θανάσιμα τον αντιφασίστα ράπερ Παύλο Φύσσα στο Κερατσίνι. Τα γεγονότα είναι πλέον γνωστά, ακόμη κι αν τα ΜΜΕ της εποχής προσπάθησαν να συσκοτίσουν την υπόθεση, κάνοντας λόγο για διαπληκτισμό "σχετικά με το ποδόσφαιρο". Άλλωστε, μιλάμε για την εποχή της ανόδου της επιρροής της Χρυσής Αυγής στην κεντρική πολιτική σκηνή. Περίπου έναν χρόνο πριν, οι φασίστες είχαν εκλεγεί στο Ελληνικό Κοινοβούλιο με την ψήφο 426.025 ανθρώπων. Ανθρώπων που γνώριζαν πολύ καλά την ιδεολογία και τις πρακτικές της Χρυσής Αυγής, αφού τα αντιμεταναστευτικά τους πογκρόμ δεν αποτελούσαν μυστικό, αλλά κοσμούσαν πλέον όλο και πιο συχνά τους τίτλους των δελτίων ειδήσεων και των ενημερωτικών σάιτ.

Ακολούθησε μια περίοδος κατά την οποία το μαχητικό αντιφασιστικό κίνημα, με τον α/α χώρο στην αιχμή του δόρατος, συγκρούστηκε άγρια με τους φασίστες και αναχαίτισε την επέλαση τους στις γειτονιές με κάθε μέσο.

Παράλληλα, από το 2015 ξεκίνησε η δίκη της Χρυσής Αυγής, στην οποία μεγάλο κομμάτι του αντιφασιστικού κινήματος -κυρίως της Αριστεράς- εναπόθεσε πολλές ελπίδες για μια συστημική, δικαστική αντιμετώπιση του ζητήματος, θεωρώντας ίσως πως οι φασίστες -και ο φασισμός εν γένει- μπορούν να αντιμετωπιστούν νομικά, με την αρωγή του Κράτους. Τελικά, μετά από 5 χρόνια αργοπορίας και καθυστέρησης των διαδικασιών -στα 4 εκ των οποίων κυβερνούσε η..."πρώτη φορά αριστερά" του ΣΥΡΙΖΑ"- ήρθε εν τέλει η καταδίκη της Χ.Α., στις 22 του Οκτώβρη του 2020. Μια καταδίκη που πανηγυρίστηκε σχεδόν από το σύνολο του κινήματος ως μεγάλη αντιφασιστική νίκη, με την ελπίδα πως οι φασίστες θα εξαφανίζονταν από τους δρόμους και πως οι μετανάστ(ρι)ες και οι λοιπές κοινωνικές ομάδες που γίνονταν στόχος των πογκρόμ τους θα ήταν πλέον πιο ασφαλείς. Αλίμονο.

Στα χρόνια που ακολούθησαν είδαμε πολιτικές που οδήγησαν στο ντοπάρισμα του εθνικοπατριωτισμού, π.χ. την εποχή της συμφωνίας των Πρεσπών, είδαμε τις επιθέσεις σε μετανάστ(ρι)ες και ΛΟΑΤΚΙ+ να συνεχίζονται, νέες φασιστικές γκρούπες να ξεπηδούν, παλαιότερες να ανασυντάσσονται. Το αντιφασιστικό κίνημα είχε να αντιμετωπίσει έναν εχθρό που αυτή την φορά έφερε πιο ευρεία πολιτικά χαρακτηριστικά από τα ναζιστικά της Χ.Α.: Εθνικοκοπατριώτες, θρησκόληπτοι φονταμενταλιστές που ήθελαν να απαγορέψουν τις αμβλώσεις, άνοδος της ομο-τρανσφοβίας και του συντηρητισμού ακόμη και στις πιο νεαρές ηλικίες. Επιστέγασμα αυτών των ζυμώσεων και διαδικασιών ήταν οι πρόσφατες εκλογές του 2023, όπου εισήλθαν στην Βουλή 3 κόμματα στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας, που αντιπροσωπεύουν ανοιχτά και διακηρυγμένα αυτήν ακριβώς την νέα πολύμορφη σύσταση του ακροδεξιού σκοταδισμού. Το σύνολο των ψηφοφόρων τους ξεπερνάει τις 650 χιλιάδες. Αν και φυσικά δεν είναι όλοι τους φασίστες, οι περισσότεροι από αυτούς σίγουρα φέρουν ρατσιστικές, εθνικιστικές και υπέρ-συντηρητικές απόψεις.

Βλέπουμε λοιπόν πως τα 426.025 χέρια που όπλισαν το χέρι του Ρουπακιά δεν εξαφανίστηκαν με την φυλάκιση της Χ.Α..Κι αυτό γιατί ο φασισμός ως φαινόμενο δεν εξαντλείται σε κάποια συγκεκριμένα πρόσωπα και οργανώσεις. Ο φασισμός είναι ένα όπλο του Κρατικού-Καπιταλιστικού συστήματος που εξαπολύεται ενάντια στους/στις καταπιεσμένους/ες και τους/τις εκμεταλλευόμενους/ες κάθε φορά που υπάρχει ανάγκη. Και είναι ακριβώς η ανάγκη αυτή του συστήματος να διασπάσει την ενότητα της πολυεθνικής εργατικής τάξης που τον οπλίζει, ώστε αυτή η ενότητα να μην απειλήσει την ύπαρξή του. Αν οι από-τα-κάτω είναι διαιρεμένοι, είναι πιο αδύναμοι απέναντι στις ορέξεις των αφεντικών.

Ο κοινωνικός εκφασισμός, ως το πιο ευρέως διαδεδομένο πρόσωπο του φασισμού, δεν εκφράζεται πάντα (και μόνο) με σβάστικες και κέλτικους σταυρούς. Εμφανίζεται κυρίως μέσω της καθημερινής ρατσιστικής και ακροδεξιάς ρητορικής που λέει πως "δεν χωράνε άλλοι μετανάστες εδώ, δεν έχουμε δουλειές για αυτούς και δεν μπορούμε να τους ταΐσουμε", χωρίς να μιλάει ποτέ για τις οικονομικές αιτίες και τους πολέμους της Δύσης -με την συμμετοχή και του Ελληνικού Κράτους- στις χώρες τους, που αναγκάζουν τους ανθρώπους αυτούς να φύγουν από τα σπίτια τους και να δολοφονηθούν αρκετοί/ες από αυτούς/ες στα χερσαία και υδάτινα σύνορα της "Ευρώπης Φρούριο", να καταλήξουν σε κάποιο στρατόπεδο συγκέντρωσης ή να δουλεύουν για μια μπουκιά ψωμί, χωρίς χαρτιά. Που λέει πως οι ομοφυλόφιλοι και τα τρανς άτομα είναι "απειλή για τον θεσμό της οικογένειας και για τα παιδιά μας", χωρίς να μιλάει για τις δολοφονημένες γυναίκες και τα κακοποιημένα παιδιά από τους "Έλληναράδες" συζύγους και πατεράδες.

Βρισκόμαστε σε μια περίοδο ανόδου του νέο-συντηριτισμού, της ακροδεξιάς και του φασισμού παγκοσμίως. Ισχυρά κόμματα, ακόμη και κυβερνήσεις με τέτοια χαρακτηριστικά βλέπουμε στην Ανατολική Ευρώπη (Ουκρανία και Ρωσία, Ουγγαρία και Πολωνία), αλλά και στην πάλαι ποτέ "κοιτίδα του διαφωτισμού" Κεντρική και Νότια Ευρώπη. Η νεοφασίστρια Μελόνι είναι πρωθυπουργός της Ιταλίας, η Λεπέν είναι πλέον η πρώτη δύναμη σε ψήφους στην Γαλλία, το AfD στην Γερμανία κερδίζει έδαφος σε διάφορα κρατίδια κ.ο.κ.. Στις ΗΠΑ, η δολοφονική Κυβέρνηση Μπάιντεν με τους χειρισμούς της σε κάθε μέτωπο φαίνεται πως βάλθηκε να επαναφέρει στο τιμόνι της χώρας τον ακροδεξιό Τραμπ, ενώ ο αγαπημένος της πολύτιμος σύμμαχος στην Μέση ανατολή, το Ισραήλ, με τον φασίστα-σιωνιστή Νετανιάχου στην ηγεσία, διαπράττει την γενοκτονία της εποχής μας στην Γάζα.

Ως Οριζόντια Κίνηση θεωρούμε πως ο φασισμός δεν νικιέται στις δικαστικές αίθουσες με την βοήθεια κρατικών λειτουργών. Το Κράτος είναι υπηρέτης του Κεφαλαίου και δεν θα μπορούσε ποτέ να λειτουργήσει ως ασπίδα για τους από-τα-κάτω ενάντια στους φασίστες, παρά μόνο να παίξει το παιχνίδι των αφεντικών όταν αυτό χρειαστεί. Γνωρίζουμε πολύ καλά πως ο φασισμός νικιέται στον δρόμο, μέσα από ένα πολύμορφο και δυναμικό αντιφασιστικό κίνημα. Με πρακτικές μαχητικής αντιπαράθεσης από την μία, δίπλα και μαζί με την πολυεθνική εργατική τάξη, ώστε να συντρίψουμε τις νεοναζιστικές συμμορίες που απειλούν τα ταξικά μας αδέρφια. Αλλά και από την άλλη, με συνεχή και αδιάκοπη δουλειά μυρμηγκιού στις γειτονιές, τις πλατείες, τα σχολεία, τις σχολές, τους χώρους της δουλειάς. Εκεί που ζει και αναπαράγεται η τάξη μας. Εκεί που το δηλητήριο του φασισμού προσπαθεί να διαχυθεί σε καθημερινή βάση. Εκεί θα πρέπει να καλλιεργήσουμε εκ νέου μια ταξική και διεθνιστική συνείδηση αδελφοσύνης, σεβασμού και συμβίωσης των διαφορετικών κουλτούρων που ενυπάρχουν στο εσωτερικό των καταπιεσμένων και εκμεταλλευομένων στρωμάτων, των εργαζομένων, των ανέργων, της νεολαίας κάθε εθνικότητας και θρησκείας. Να μάθουμε και πάλι να ζούμε, να δουλεύουμε, να συνυπάρχουμε όλοι μαζί.

Γιατί, όταν η τάξη μας είναι ενωμένη, οι φασίστες δεν θα βρίσκουν πια τον χώρο και τον τρόπο να σπείρουν τις εγκληματικές και αντικοινωνικές τους ιδέες. Δεν θα έχουμε ποτέ ξανά άλλον Σεχζάτ Λουκμάν, άλλον Παύλο Φύσσα νεκρό.

Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΤΣΑΚΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ, ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ, ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ, ΣΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ, ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ

ΠΟΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΑ 11 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΦΥΣΣΑ

ΤΕΤΑΡΤΗ, 18/9, ΚΑΜΑΡΑ 18:00

(Σε κοινό μπλοκ με την Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης και την Αναρχική Ομάδα Πυρανθός)

Οριζόντια Κίνηση - Για την Αναρχία και τον Ελευθεριακό Κομμουνισμό

πηγή : email που λάβαμε στις 14 Σεπτεμβρίου 14h

Ο Παύλος ζει-Να τσακίσουμε «σοβαρούς» και φανερούς ναζί!

Όλοι στις διαδηλώσεις:

ΑΘΗΝΑ: Τετάρτη 18/9 | 17:30 | Κερατσίνι, Μνημείο Π. Φύσσα

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: Τετάρτη 18/9 | 18:00 | ΚΑΜΑΡΑ

ΓΙΑΝΝΕΝΑ: Τετάρτη 18/9 | 18:00 | ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ

ΠΑΤΡΑ: Τετάρτη 18/9 | 18:00 | ΠΛΑΤΕΙΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ

Φέτος συμπληρώνονται 11 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τάγμα εφόδου των ναζί της Χρυσής Αυγής, υπό την ανοχή της ΕΛ.ΑΣ.. Η Χρυσή Αυγή είχε αναλάβει το ρόλο της καταστολής του κινήματος κατά τη διάρκεια των μεγάλων αγώνων των εργαζομένων και της νεολαίας την περίοδο των μνημονίων, με ξυλοδαρμούς εργαζομένων και δολοφονίες μεταναστών. Οι δολοφονικές επιθέσεις της Χρυσής Αυγής ήταν απαραίτητο συμπλήρωμα της μνημονιακής πολιτικής των αστικών δυνάμεων.

Η δολοφονία, όπως και η προσπάθεια συγκάλυψης και υποτίμησής του εγκλήματος από τα καλοπληρωμένα ΜΜΕ (που τότε μιλούσαν για κυβερνητική συνεργασία της ΝΔ με μια «σοβαρή» ΧΑ!), εξόργισαν νεολαία και εργαζόμενους. Αμέσως ξέσπασαν μαζικές και μαχητικές κινητοποιήσεις, οι οποίες εξελίχθηκαν σε ένα αντιφασιστικό κίνημα με κεντρικό αίτημα τη διάλυση-φυλάκιση της Χρυσής Αυγής. Το κίνημα ανάγκασε μία σειρά κυβερνήσεων να συλλάβουν και μετά από χρόνια κινητοποιήσεων να καταδικάσουν τη ναζιστική συμμορία.

Τέτοιες ακροδεξιές-φασιστικές δυνάμεις είναι τερατογεννέσεις της κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος. Πάντα εμφανίζονται ως «αντισυστημικές», αλλά στην πραγματικότητα μόνο στόχο έχουν να εξυπηρετήσουν και να προστατεύσουν την ελίτ και το σύστημα. Στηρίζουν και εφαρμόζουν τις επιταγές ΕΕ-ΝΑΤΟ, τις ιδιωτικοποιήσεις και τις φοροαπαλλαγές των καπιταλιστών και καταστέλλουν το εργατικό κίνημα. Οι νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις προστατεύουν τους ακροδεξιούς και τους φασίστες για τις υπηρεσίες τους, παρά τα ψευτοπροοδευτικά προσωπεία τους ή την όποια κάλπικη επίκληση σε "δημοκρατικά τόξα". Σε όλη την Ευρώπη, τα αστικά επιτελεία προχωρούν στον «εξωρραϊσμό» των ακροδεξιών, προετοιμάζοντάς τους για την άνοδό τους σε κυβερνήσεις, όπως ήδη έχει γίνει με την Μελόνι στην Ιταλία και ενδέχεται να γίνει σε λίγο σε ΗΠΑ, Γαλλία και Γερμανία κ.ά.. Η κυβέρνηση ΝΔ έχει αποφυλακίσει τα πρωτοκλασάτα στελέχη όπως και τον ίδιο τον Μιχαλολιάκο. Οι ακροδεξιοί αποτελούν συμπλήρωμα της ακραία νεοφιλελεύθερης κυβερνητικής πολιτικής, καθώς έχουν πλήρη συμφωνία όσον αφορά το μεταναστευτικό και την καταστολή εργαζομένων και αγωνιστών. Αν χρειαστεί θα αποτελέσουν και εφεδρεία για έναν επόμενο κυβερνητικό συνασπισμό.

Η ακραία νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση Μητσοτάκη συνεχίζει το ίδιο έργο. Εφαρμόζει στην ουσία την ίδια αντιδραστική πολιτική με τους ακροδεξιούς-νεοναζί, ειδικά όσο η κρίση βαθαίνει. Οχυρώνουν το Κράτος Έκτακτης Ανάγκης, με την ενίσχυση των ΜΑΤ και των δικαστηρίων, την αυστηροποίηση του ποινικού κώδικα. Με διώξεις αγωνιστών, συνδικαλιστών και εργαζομένων. Ποινικοποιούν τον συνδικαλισμό και την απεργία με τους εργατοκτόνους νόμους Χατζηδάκη και Γεωργιάδη. Με τις οδηγίες της ΕΕ δολοφονούν στυγνά πρόσφυγες, όπως στην Πύλο, προχωρούν στις επαναπροωθήσεις προσφύγων. Ενώ γίνονται ρατσιστικές δολοφονίες κι η ΕΛ.ΑΣ. καλύπτει τους ναζί δολοφόνους (ν. Φιλαδέλφεια, Περισσός).

Θέλουν να φορτώσουν την κρίση στις πλάτες μας. Η καταστολή και το ξήλωμα των δικαιωμάτων μας είναι απαραίτητα για να εφαρμόσουν την εγκληματική πολιτική τους. Ξεπουλάνε κάθε σπιθαμή δημόσιου πλούτου, διαλύουν και ιδιωτικοποιούν την παιδεία και την υγεία. Διαλύουν κάθε δημόσια υπηρεσία και υποδομή, με αποτέλεσμα να μας καίνε και να μας πνίγουν. Μας μετατρέπουν σε δουλοπάροικους με την 6ήμερη 13ωρη εργασία. Μας εμπλέκουν άμεσα στον πόλεμο με τους θηριώδεις εξοπλισμούς και τη μετατροπή της χώρας σε ορμητήριο του ΝΑΤΟ. Συμμετέχουν στη γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού από το Ισραήλ στέλνοντας φρεγάτες στην εμπόλεμη περιοχή.

Μόνος δρόμος οι μαζικοί και ανυποχώρητοι ταξικοί αγώνες. Με ένα Ενιαίο Ταξικό Μέτωπο να οργανώσουμε την αυτοάμυνα του κινήματος και να τσακίσουμε τις φασιστοσυμμορίες, την καταστολή και το Κράτος Έκτακτης Ανάγκης. Με έναν αγώνα διαρκείας να ανατρέψουμε την κυβέρνηση και τη νεοφιλελεύθερη πολιτική της. Να παλέψουμε για μία κοινωνία χωρίς ρατσισμό, φασισμό, πόλεμο, περιβαλλοντική καταστροφή, φτώχεια, εξαθλίωση. Για τη μόνη ρεαλιστική εναλλακτική, τον σοσιαλισμό.

• Να ξηλώσουμε το Κράτος Έκτακτης Ανάγκης - Να υπερασπιστούμε τα δημοκρατικά μας δικαιώματα και τις δημοκρατικές ελευθερίες
• Λεφτά για τις κοινωνικές ανάγκες και το κοινωνικό Κράτος, όχι για πόλεμο, πλούσιους και ελίτ
• Κάτω η κυβέρνηση Μητσοτάκη, της φτώχειας και του πολέμου

ΟΚΔΕ (Οργάνωση Κομμουνιστών Διεθνιστών Ελλάδας)

πηγή : email που λάβαμε στις 15 Σεπτεμβρίου 13h

ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΚΑΤΕΒΑΙΝΟΥΜΕ ΔΕ ΣΚΥΒΟΥΜΕ ΚΕΦΑΛΙ

ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΖΑΚ ΚΡΑΤΑΜΕ ΤΗ ΣΚΥΤΑΛΗ

11 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από νεοναζιστικό τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής

Οι δολοφονίες του Παύλου και του Ζακ αποτέλεσαν τρομακτική εκδήλωση της εθνοπατριαρχίας, που στοχεύει στην κυριαρχία του έθνους με την απόλυτη εξαθλίωση και αφανισμό οτιδήποτε διαφορετικού που δεν συμμορφώνεται με τα πρότυπα που θέτει. Ο Παύλος ταρακούνησε με την αντιφασιστική δράση του τα θεμέλια του εθνικισμού και γι' αυτό δολοφονήθηκε. Ο Ζακ αμφισβήτησε με την ύπαρξή του μια άλλη πτυχή της εθνοπατριαρχίας, την επιβολή του έμφυλου διπόλου "άντρας-γυναίκα" και την ετεροκανονικότητα. Ταυτόχρονα, ήταν ένα από τα πρώτα ανοιχτά οροθετικά άτομα στην Ελλάδα και αγωνίστηκε με τη δράση και τη δημόσια παροuσία του για την καταπολέμηση του στίγματος του HIV. Το ΛΟΑΤΚΙΑ+ κίνημα δίκαια επιμένει πως το θηλυπρεπές παρουσιαστικό του (αν και δεν ήταν βαμμένος ή ντυμένος εκείνη τη μέρα) και το μικρόσωμο ανάστημά του κατά πάσα πιθανότητα ενίσχυσαν την οργή των δολοφόνων του που τον λίντσαραν σε κοινή θέα. Ρόλο έπαιξε πιθανότατα και η κανιβαλική τοξικοφοβία τους (αν και αποδείχτηκε πως ο Ζακ δε βρισκόταν υπό την επήρεια ουσιών). Ο μεσίτης ήταν δηλωμένο στέλεχος της ακροδεξιάς και ο κοσμηματοπώλης ωθήθηκε από το κλίμα κοινωνικού κανιβαλισμού που αυτή δημιουργεί.

Φέτος είχαμε την ολοκλήρωση της δίκης του Ζακ και σε β' βαθμό με μια εξοργιστική απόφαση. Θανατηφόρα σωματική βλάβη και όχι ανθρωποκτονία έκρινε το δικαστήριο ότι ήταν η μανιασμένη επίθεση που δέχτηκε ο Ζακ. Το δικαστήριο επέβαλε 6 χρόνια κάθειρξη στον μεσίτη και 5 στον κοσμηματοπώλη (αυτός θα τα εκτίσει σε κατ' οίκον περιορισμό), ενώ τους αναγνωρίστηκαν τα ελαφρυντικά του πρότερου σύννομου βίου και της... ανάρμοστης συμπεριφοράς του θύματος.

Τόσο κοστολογεί η εθνοπατριαρχία και το σύστημα που τη στηρίζει τις ζωές όσων δεν επιτελούν το αφήγημά της. Όλων αυτών που δεν είναι λευκοί, ντόπιοι, cis, straight, πλούσιοι, αρτιμελείς. Προς μεγάλη απογοήτευση όλων όσοι διψούσαμε για τη δικαίωση της Ζάκι, η αστική δικαιοσύνη αποδείχτηκε ανίκανη να αντισταθεί στην επιρροή της εθνοπατριαρχίας. Η οικτρή απόφαση ήχησε σαν επιβεβαίωση και υποστήριξη των διδαγμάτων του φασισμού και της πατριαρχίας. Ακόμα και η ύπαρξη του διαφορετικού θεωρείται πράξη ανάρμοστη.

Στον β' βαθμό βρίσκεται η δίκη της Χρυσής Αυγής. Μετά τη δίκαιη αντίδραση που προκάλεσε η προσωρινή αποφυλάκιση του Μιχαλολιάκου, που ακυρώθηκε αφού κρίθηκε εν τέλει αμετανόητος, μια ενδεχόμενη μείωση των ποινών των εγκληματιών θα έφερνε νέο κύμα αναζωπύρωσης του ναζισμού.

Όλα αυτά τη στιγμή που στη Βουλή βρίσκονται ήδη 3 ακροδεξιά κόμματα. Η παγκόσμια οικονομική κρίση και η εξαθλίωση συνεχίζουν να εντείνονται και, όπως έδειξαν και τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών, η ακροδεξιά το εκμεταλλεύεται για να αυξήσει τη δύναμή της. Είναι απολύτως αναγκαίο να είμαστε σε ετοιμότητα να σταθούμε απέναντί τους για άλλη μια φορά.

Η σύνδεση πατριαρχίας και φασισμού έγινε ακόμα πιο εξόφθαλμη με το περιστατικό της 9ης Μαρτίου στην Αριστοτέλους, όπου ένας ετερόκλητος ομοτρανσφοβικός όχλος επιτέθηκε σε δύο queer άτομα και τη θηλυκότητα που τα υπερασπίστηκε. Η ακροδεξιά επιδίδεται παραδοσιακά σε ρητορική μίσους κατά της ΛΟΑΤΚΙΑ+ κοινότητας. Οι περισσότεροι επιτιθέμενοι ήταν έφηβοι και νέοι, χωρίς παιδεία και κριτική σκέψη, χαρακτηριστικό του πώς η κρίση στρέφει μεγάλο μέρος της κοινωνίας (ακόμα και τα παιδιά) προς τον συντηρητισμό και την ακροδεξιά.

Μισογυνιστικός, πατριαρχικός και ομοτρανσφοβικός οχετός ήταν και η αντίδραση των ακροδεξιών στη συζήτηση και ψήφιση του νόμου για τον ομόφυλο γάμο. Στο κέντρο της προπαγάνδας των φασιστών βρίσκεται η οικογένεια με τη μορφή "άντρας-γυναίκα-παιδιά" με οτιδήποτε άλλο να καταδικάζεται ως "ανώμαλο" και κατάπτυστο. Για την τροφοδοσία του εθνικού ονείρου είναι απολύτως απαραίτητη η απαρέγκλιτη τήρηση των ρόλων των φύλων που θέλουν τους άντρες αρρενωπούς και αρχηγούς της οικογένειας και τις γυναίκες παιδομηχανές στην υπηρεσία του έθνους. Ακροδεξιές ομάδες και οργανώσεις κόλλησαν αφίσες και αυτοκόλλητα, προχώρησαν σε διαδηλώσεις κατά του νόμου και του EuroPride που διοργανώθηκε στη Θεσσαλονίκη, κι έφτασαν μέχρι την οργάνωση του family pride σε μια απίστευτη εκστρατεία κατά των δικαιωμάτων των ΛΟΑΤΚΙΑ+ ατόμων.

Θέμα το οποίο απασχόλησε έντονα τον δημόσιο διάλογο διεθνώς και σχετίζεται με την εθνοπατριαρχία είναι και ο εθνικιστικός, τρανσφοβικός και σεξιστικός σάλος που ξέσπασε αρχικά με αφορμή την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών αγώνων και την παρουσία ΛΟΑΤΚΙΑ+ στοιχείων σ' αυτή. Θεωρήθηκε ότι απεικονίσεις τέτοιου χαρακτήρα προσβάλλουν την υπόσταση και την ιστορία των αγώνων και την δημόσια αιδώ. Στη συνέχεια ακολούθησε και η ανάδειξη του ζητήματος της παραδοσιακής δυαδικότητας των φύλων, με την κατακραυγή και σε κάποιες περιπτώσεις τον αποκλεισμό ίντερσεξ, τρανς και μη δυαδικών ατόμων από τα αθλήματα των Ολυμπιακών αγώνων του Παρισιού. Αυτό έγινε με το ανορθολογικό σκεπτικό ότι τα άτομα αυτά δεν ταιριάζουν με τα στενά δυαδικά καλούπια της αρρενωπότητας και της θηλυκότητας και συνεπώς δεν χωρούν στον αθλητισμό.

H εθνοπατριαρχία φέτος, πιο ενιαίο σύστημα από ποτέ, και όλα τα ακροδεξιά κόμματα τοποθέτησαν τη ΛΟΑΤΚΙΑ+ κοινότητα στο κέντρο της προπαγάνδας τους. Όμως και το ίδιο το νεοφιλελεύθερο σύστημα της χώρας και η κυβέρνηση έχουν τεράστιες ευθύνες, καθώς όταν δεν υποδαυλίζουν ανοιχτά τη ρητορική μίσους της ακροδεξιάς, στην καλύτερη περίπτωση τη χαρακτηρίζουν απλώς «διαφορετική άποψη» και δίνουν άπλετο χώρο στην ελεύθερη έκφρασή της εντός και εκτός θεσμών.

Μπροστά στον τρόμο που σπέρνουν ο φασισμός και η πατριαρχία δε θα σταθούμε με σταυρωμένα χέρια. Θα συνεχίσουμε τους αγώνες του Παύλου και του Ζακ. Θα αγωνιστούμε ξανά για να ζούμε τις ζωές μας όπως θέλουμε. Θα διεκδικήσουμε να κυκλοφορούμε σε μια πόλη συμπεριληπτική. Όλες, όλα, όλοι στους δρόμους παλεύουμε για να είμαστε και να υπάρχουμε. Θέλουμε ασφάλεια, ελευθερία, αυτοδιάθεση, ίσα δικαιώματα. Δεν αφήνουμε ούτε σπιθαμή σε ομοτρανσφοβικούς φασίστες.

ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ!

Αντιφασιστικός/Αντιπατριαρχικός Σεπτέμβρης στη Θεσσαλονίκη

πηγή : email που λάβαμε στις 15 Σεπτεμβρίου 22h

Αντιφασιστική διαδήλωση 18/9 για τα 11 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσa

Όλοι όλες στην αντιφασιστική διαδήλωση την Τετάρτη 18/9 στις 18:00 στην Καμάρα, θα ακολουθήσει μπαρ με πολιτικό χιπ χοπ στο στεκι Σφεντόνα.

Το φασιμό τσακίζουν αγώνες λαϊκοί!

Αντιφασιστική διαδήλωση για τα 11 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα

Τετάρτη 18 Σεπτέμβρη Κάμαρα στις 18:00

Στις 18 Σεπτέμβρη μετράμε 11 χρόνια από την δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα, ο οποίος μαχαιρώνεται θανάσιμα από τον Γ. Ρουπακιά, μέλος των παρακρατικών ταγμάτων εφόδου της Χ.Α. Το κράτος θέλοντας να ενισχύσει το προσωπείο της δικαιοσύνης καταδικάζει την Χρυσή Αυγή σε εγκληματική οργάνωση με ορισμένα από τα ηγετικά στελέχη και μέλη των ταγμάτων εφόδου να καταδικάζονται και να οδηγούνται πρόσκαιρα στην φυλακή. Η δίκη της Χρυσής Αυγής αποτέλεσε ένα ακόμα περίτεχνο σχέδιο του κράτους να παρουσιαστεί ως εγγυητής της κοινωνικής ομαλότητας παραπλανώντας την κοινή γνώμη - μιας που σήμερα οι περισσότεροι φασίστες βρίσκονται ελεύθεροι.

Γνωρίζουμε καλά πως οργανικό κομμάτι κάθε φασιστικού μορφώματος αποτελεί το ίδιο το εξουσιαστικό σύστημα, το οποίο φροντίζει διαρκώς να εμποτίζει την κοινή γνώμη με ρατσιστικές, εθνικιστικές, μισαλλόδοξες αντιλήψεις. Η σιωπηρή συνενοχή του συστήματος απέναντι σε εχθρικές πρακτικές είναι αυτή που ανοίγει τον δρόμο για την κοινωνική άνοδο ναζιστικών ιδεολογημάτων. Φασιστικά σκουπίδια εξαπολύουν μίσος και κυκλοφορούν ανενόχλητα στις γειτονίες, στα σχολεία και τις σχολές μας με πρόσφατο παράδειγμα την φασιστική επίθεση που δέχτηκε το στέκι της Λαϊκής Βιβλιοθήκης στην Νεάπολη.

Μέσα σε μια συνθήκη όπου η ανθρώπινη ζωή κοστολογείται ως μηδαμινή τα φασιστικά ιδεολογήματα βρίσκουν πρόσφορο έδαφος να καλλιεργηθούν και να διαχυθούν στον κοινωνικό ιστό. Οι αναρίθμητες δολοφονίες μεταναστών και προσφύγων στα ανοιχτά του Αιγαίου, τα πογκρόμ κατά των προσφύγων, καθώς και οι απαγωγές μεταναστών στον Έβρο καταδεικνύουν πως το ίδιο το κράτος αποτελεί ηθικό αυτουργό των φασιστικών φρονημάτων, προβάλλοντας έκδηλα το εθνικιστικό -ναζιστικό προσωπείο του χρεοκοπημένου μηχανισμού. Το κράτος ποτέ δεν θα αναλάβει την ευθύνη που του αναλογεί για όλα τα δεινά που δολοφονούν, καταπιέζουν, υποτιμούν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Αντ' αυτού θα φροντίζει διαρκώς να εμπλουτίζει την πολιτική του ατζέντα σε πλήρη ευθυγράμμιση με το μοντέλο του κοινωνικού κανιβαλισμού. Η άρχουσα τάξη για να διατηρήσει την εξουσιαστική της υπόσταση αλώβητη, αναπαράγει σχέσεις εκμετάλλευσης και βαρβαρότητας ισοπεδώνοντας καθετί συλλογικό και αλληλέγγυο.

Παράλληλα κράτος και αφεντικά πασχίζουν να συνθλίψουν τον κόσμο του αγώνα εκμηδενίζοντας κάθε αντίσταση των από τα κάτω. Η καταστολή του αναρχικού κινήματος, η κατάργηση του ασύλου και η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, οι εκκενώσεις καταλήψεων,με πρόσφατο παράδειγμα το στέκι Primavera και την κατάληψη Libertatia -η οποία μάλιστα 6 χρόνια πριν δέχτηκε επίθεση από φασιστες και μέχρι και σήμερα η ανοικοδόμηση της ήταν στα χέρια συντρόφων και συντροφισσών- και τα κατασταλτικά χτυπήματα σε ριζοσπαστικές κινητοποιήσεις καταδεικνύουν περίτρανα την επιθυμία του συστήματος να καθυποτάξει κάθε φωνή που αντιστέκεται στο κυρίαρχο κρατικό αφήγημα. Η στοχοποίηση του αναρχικού- αντιφασίστα συντρόφου Δ.Μ με αφορμή της συγκρούσεις που ξέσπασαν στο Εφετείο το 2020, η δίωξη μελών του αντιφασιστικού κινήματος και η θεσμοθέτησή του νόμου περί εγκληματικών οργανώσεων για την ποινικοποίηση κάθε κοινωνικής αντίστασης αποτελούν ορισμένα παραδείγματα που αποδεικνύουν τις κατασταλτικές προθέσεις του κράτους ενάντια σε κάθε αγωνιζόμενο.

Ο αγώνας ενάντια στον φασισμό είναι αγώνας για την ίδια την ζωή και δεν μπορεί να είναι αποκομμένος από την μήτρα του- από το ίδιο το σύστημα που τον γεννά και τον θρέφει. Αντιλαμβανόμαστε πως για να συνθλίψουμε κάθε φασιστικό αφήγημα, οφείλουμε να αντιμαχόμαστε καθημερινά το κρατικό πλέγμα κυριαρχίας, που καλλιεργεί μίσος, βια και διακρίσεις ανάμεσα στους καταπιεσμένους αυτού του κόσμου. Ο φασισμός τσακίζεται στους δρόμους και όχι μέσα από θεσμικά όργανα και αίθουσες δικαστηρίων. Όσο λοιπόν φασίστες και αφεντικά πασχίζουν να διαιρέσουν την κοινωνική βάση και να οξύνουν τις κοινωνικές ανισότητες, εμείς δεν θα πάψουμε ποτέ να δομούμε έναν κόσμο ισότητας και αλληλεγγύης. Μέσα από ακηδεμόνευτους αγώνες και συλλογική οργάνωση να στήσουμε αναχώματα ενάντια στο φασισμό και το σύστημα που τον γεννά.

Ο ΠΑΥΛΟΣ ΖΕΙ ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥ ΝΑΖΙ

ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ-ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ

Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΤΣΑΚΙΖΕΤΑΙ ΜΟΝΑΧΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ & ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΙΣΟΤΗΤΑΣ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ & ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ

Αναρχική Συνέλευση Φοιτητών/τριών Quieta Movere

Φέτος συμπληρώνονται 11 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τα νεοναζιστικά τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής. Παράλληλα βλέπουμε στον ελλαδικό χώρο, αλλά και παγκοσμίως, την άνοδο της ακροδεξιάς και την ανάπτυξη φασιστικών σχηματισμών καθώς και την ακραία συντηρητικοποίηση και τον εκφασισμό της κοινωνίας, επακόλουθα της παρατεταμένης οικονομικής κρίσης και της συστηματικής προώθησης της ακροδεξιάς ρητορικής από όλα τα κέντρα εξουσίας/επιρροής (πολιτικό σύστημα, ΜΜΕ, Εκκλησία, Δικαιοσύνη κλπ).

Η δικαστική καταδίκη της Χρυσής Αυγής αποδείχθηκε περίτρανα πως αποτέλεσε εξ αρχής φενάκη της άρχουσας τάξης και του πολιτικού της προσωπικού, δηλαδή των αφεντικών και του κράτους αντίστοιχα, για την υποσχόμενη απονέκρωση των φασιστικών εστιών και την οριστική αντιμετώπιση του φασισμού. Μέσω της δικαστικής απόφασης το κράτος επιχείρησε να κεφαλοποιήσει τους πολυετείς μαχητικούς αγώνες του αντιφασιστικού κινήματος, στην πρώτη γραμμή του οποίου βρέθηκαν όλα αυτά τα χρόνια οι αναρχικοί/αναρχικές και αντιεξουσιαστές/αντιεξουσιάστριες, παρουσιάζοντας τον εαυτό του ως θριαμβευτή επί του φασισμού και μοναδικό αποδεκτό εγγυητή και οργανωτή της κοινωνικής ζωής. Παρ' όλα, αυτά η δράση των φασιστών δε σταμάτησε. Σιγά-σιγά αρκετά μέλη της Χρυσής Αυγής αποφυλακίστηκαν, ενώ οι επόμενες περσόνες φασιστών έχουν ήδη ξεπεταχτεί. Η περίοδος της ανόδου της Χρυσής Αυγής δηλαδή από το 2012 έως το 2019 έδειξε ότι ο φασισμός αντιμετωπίζεται μόνο στους δρόμους όπως και έπραξε το αντιφασιστικό κίνημα. Ως αναρχικοί ήμασταν εκεί τότε, και θα είμαστε εδώ κάθε φορά που οι φασίστες επιχειρούν να βγουν από τις τρύπες τους και να ξεράσουν ξανά το μισάνθρωπο τους δηλητήριο. Όπως και τότε, έτσι και τώρα εργάτες/ριες, φτωχοί/ες, καταπιεσμένοι/ες, μετανάστριες/ες, LGBTQIA+ άτομα, αντιφασίστες/ριες, καλούμαστε και πάλι να βάλουμε αναχώματα στην άνοδο του φασισμού, με στόχο την ολική εξάλειψη του.

Οι φασίστες, όπως και τώρα, ιστορικά αποτελούν τα δεκανίκια του καπιταλιστικού συστήματος, την πιο αντιδραστική εφεδρεία των αφεντικών. Το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα χρησιμοποιεί τους φασίστες ως όργανο άσκησης βίας και καταπίεσης στο σώμα των καταπιεσμένων και εκμεταλλευόμενων, ειδικότερα στις οργανώσεις του εργατικού κινήματος και τις μαχητικές εμπροσθοφυλακές του, όπως είναι οι αναρχικοί/αναρχικές και οι κομμουνιστές/κομμουνίστριες. Η αντικοινωνική δράση των φασιστών είναι απόλυτα εναρμονισμένη με τους στόχους και τις ανάγκες της άρχουσας τάξης, καθώς προκρίνει την ταξική συνθηκολόγηση προς όφελος του κεφαλαίου, δηλαδή την άνευ όρων εκμετάλλευση των εργαζομένων από τους σφετεριστές του κοινωνικά παραγόμενου πλούτου, γεγονός που απαιτεί, επίσης, την εξόντωση κάθε κοινωνικής-εργατικής αντιπολίτευσης και επαναστατικής οργάνωσης. Επιπλέον, η άρχουσα τάξη είναι διατεθειμένη να επιλέξει την πριμοδότηση των φασιστών, προκειμένου να αποτρέψει κάθε εξεγερτική ή επαναστατική απόπειρα των καταπιεσμένων και εκμεταλλευόμενων, για να διασφαλίσει τα προνόμιά της και την αναπαραγωγή του κυρίαρχου συστήματος, πιστοί υπηρέτες του οποίου είναι, άλλωστε, οι φασίστες.

Ο αντιφασιστικός αγώνας είναι αγώνας ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο, είναι συλλογική υπόθεση και καθήκον της εργατικής τάξης και των καταπιεσμένων. Είναι ένας αγώνας που απαιτεί οργάνωση, ταξική αλληλεγγύη, κοινωνική μαζικοποίηση και ενεργή συμμετοχή, για τη μαχητική ισοπέδωση των φασιστών. Στους δρόμους, τα σχολεία και τις σχολές, τις γειτονιές, τους χώρους εργασίας, ορθώνουμε αναχώματα αντίστασης και αγώνα απέναντι στον φασισμό και το σύστημα που υπηρετεί, οργανώνοντας την αντεπίθεση της κοινωνικής βάσης απέναντι στο κυρίαρχο σύστημα καταπίεσης και εκμετάλλευσης.

ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΣΤΟΥ ΠΗΓΑΔΙΟΥ ΤΟΝ ΠΑΤΟ, ΖΗΤΩ ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟ

ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΓΕΝΝΑ
ΜΑΧΗΤΙΚΟΣ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΜΟΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

Ο ΠΑΥΛΟΣ ΖΕΙ ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΝΑΖΙ

ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ

ΤΕΤΑΡΤΗ 18 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ | 18:00 | ΚΑΜΑΡΑ

*Συμμετέχουμε στο κοινό αναρχικό-αντιφασιστικό μπλοκ μαζί με την Αναρχική Ομάδα Πυρανθός και την Οριζόντια Κίνηση για την Αναρχία και τον Ελευθεριακό Κομμουνισμό

Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης

blog: libertasalonica.wordpress.com

mail: lib_exthess@hoextmail.coexm

ΟΛΟΙ/ΕΣ/Α ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ/ΑΝΤΙΚΡΑΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ, ΚΑΜΑΡΑ, 18/09. 18:00

*ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ/ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΟ ΜΠΛΟΚ ΤΗΣ ΑΝΟΙΧΤΗΣ ΑΝΤΙ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΓΙΑ ΤΑ 11 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ Π. ΦΥΣΣΑ*

Ανάρες- Ομάδα Δράσης & Αλληλεγγύης

Συμμετοχή στο κοινό μπλοκ Ελευθεριακής Πρωτοβουλίας Θεσσαλονίκης & Οριζόντιας Κίνησης

Έχουν περάσει 11 χρόνια από την δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τα τάγματα εφόδου της νεοναζιστικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής και τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει την ουσία του αντιφασιστικού αγώνα: Ο φασισμός τσακίζεται μαχητικά στον δρόμο, όπως ακριβώς έκανε και ο ίδιος ο Παύλος.

Όσο και αν προσπάθησε το "δημοκρατικό τόξο" να δώσει μια πανηγυρική διάσταση στην καταδίκη της Χ.Α, με σκοπό να αποσυμπιέσει τα αντιφασιστικά αντανακλαστικά της αγωνιζόμενης κοινωνίας μέσα από ένα επίπλαστο δίλημμα νομιμοποίησης ή ποινικοποίησης των νεοναζιστικών κομμάτων, άλλο τόσο θα πρέπει να γιγαντώνεται η καθημερινή κοινωνική και ταξική οργάνωση απέναντί τους.

Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι κράτος, κεφάλαιο και φασισμός οδεύουν χέρι-χέρι. Σε περιόδους κρίσης ενεργοποιούνται τα πιστά τους ακροδεξιά μορφώματα για να κάνουν την βρώμικη δουλειά. Σε αυτή ακριβώς τη λογική εντάσσεται και η οργανωμένη επίθεση από ομάδα περίπου 15 φασιστών με full face και παλούκια σε 6 άτομα με αντιφασιστικά διακριτικά, μετά από hip hop συναυλία την Παρασκευή 6/9 στην Νεάπολη.
Η θεσμική συγκρότηση των φασιστικών σχημάτων έχει πλέον περάσει σε ένα άλλο επίπεδο λόγω της συνεχούς κρίσης του Κεφαλαίου, γεγονός το οποίο φαίνεται σε μία ακόμη υψηλή εκλογική τους αποτύπωση. Ακριβώς εδώ εδράζεται η επίπλαστη υπόσχεση που δίνουν για μια εθνική οικονομική ανάπτυξη ενότητας και ομοιογένειας απέναντι στην ακραία ακρίβεια και εξαθλίωση, προτάσσοντας τον κρατικό προστατευτισμό, προσπαθώντας έτσι να παραπλανήσουν και να βρουν ευήκοα ώτα.

Ο εκφασισμός της κοινωνίας και η διάχυση του δηλητηρίου των φασιστών δεν είναι νέο φαινόμενο, η σχέση του φασισμού με κράτος-κεφάλαιο είναι δομική. Από την σχολική κατήχηση και την καλλιέργεια του πατριωτικού - εθνικιστικού ιδεολογήματος, από τα καθημερινά ρατσιστικά παραληρήματα των ΜΜΕ για τους μετανάστες, από την πατριαρχική βία που αποτυπώνεται σε όλο και περισσότερα περιστατικά έμφυλης βίας και γυναικοκτονίες. Από τις επιθέσεις στους ταξικούς αγώνες με τις ματωμένες φράουλες στην Μανωλάδα και τις αμέτρητες εργοδοτικές αυθαιρεσίες κατά τη διάρκεια της τουριστικής σεζόν και όχι μόνο. Από την εν ψυχρώ δολοφονία στο λιμάνι του Πειραιά για τον έλεγχο ενός εισιτηρίου, μέχρι και την δολοφονία του/της Ζακ Κωστόπουλο/Zackie Oh. Κινήσεις που έχουν ως στόχο την αναπαραγωγή μοτίβων της κυριαρχίας στο εσωτερικό της τάξης των εκμεταλλευόμενων και καταπιεσμένων επιδιώκοντας την συνεχή διάσπασή της και την όξυνση του κοινωνικού κανιβαλισμού.

Οι φασίστες φορούν το προσωπείο του αντισυστημικού για να ψαρέψουν σε θολά νερά την ώρα που προσπαθούν να κεφαλαιοποιήσουν την αγανάκτηση και την δυσαρέσκεια των χαμηλότερων κοινωνικών στρωμάτων. Κράτος και κεφαλαίο δεν ήταν ποτέ απέναντί τους, αντιθέτως λειτουργούν σε πλήρη συνεννόηση. Αποτελούν την αυθεντική έκφραση του παρακρατικού μηχανισμού, σε άμεση συνεργασία με την αστυνομία, το μεγάλο κεφάλαιο, την εκκλησία, τη μαφία για την επιβολή της κρατικής - καπιταλιστικής κυριαρχίας στους καταπιεσμένους. Ο πραγματικός εχθρός τους ήταν, είναι και θα είναι το οργανωμένο αντιφασιστικό κίνημα το οποίο συγκροτημένα στον δρόμο, στις γειτονιές ή στους χώρους εργασίας δίνει στο φασισμό την απάντηση που του αξίζει, δηλαδή το τσάκισμά του.

ΟΥΤΕ ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΟΥΤΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΤΩ Ο ΚΡΑΤΙΣΜΟΣ ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ

Ο ΠΑΥΛΟΣ ΦΥΣΣΑΣ ΖΕΙ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΤΣΑΚΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

αναρχική ομάδα Θεσσαλονίκης Πυρανθός

https://rb.gy/r95484

Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΤΣΑΚΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

11 χρόνια έχουν περάσει από τη δολοφονία του Πάυλου Φύσσα και η μνήμη εξακολουθεί να αποτελεί το όπλο μας για τις μάχες του μέλλοντος, ενάντια στη λήθη και την παραίτηση. Τα πάντα έχουν αλλάξει άλλα ένα πράγμα έχει μείνει ακέραιο: η σχέση των φασιστών με το κράτος. Η αλλίως η σχέση των φασιστών με τις ενδοκρατικές και διακρατικές κρίσεις. Πριν φτάσουμε όμως στην τρέχουσα συγκυρία αυτού του σχεσιακού πλαισίου είναι σημαντικό να αναφερθούμε έστω και συνοπτικά στις κοινωνικοπολιτικές συνθήκες την εποχή της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα ώστε να γίνουν πιο σαφείς οι ενεργές συνδέσεις με το σήμερα. Η ανάδυση της Χρυσής Αυγής από παρακρατική ναζιστογκρούπα στον κοινοβουλευτικό ιστό είχε άμεση συσχέτιση με την βαθιά οικονομική και κοινωνική κρίση του ελληνικού κράτους και σιγονταρίστηκε με κάθε τρόπο από τα ιερατεία της πολιτικής, μιντιακής και επιχειρηματικής εξουσίας του τόπου για πολύ συγκεκριμένους λόγους : Να στραφεί ενδοταξικά (και σε συντριπτικό βαθμό απέναντι στους μεταναστευτικούς πληθυσμούς) η οργή για την επερχόμενη εξαθλίωση και όχι απέναντι στο κράτος και το πολιτικό προσωπικό, να εμφανιστεί μαζικό φασιστικό πολιτικό μόρφωμα που θα αφομοιώσει τα μικροαστικά μεσοστρώματα που αναπόφευκτα θα χάνανε περιουσίες, μαγαζάκια, αίγλη και τέλος να δημιουργηθεί "αντίπαλος πόλος" απέναντι στον ανταγωνιστικό χώρο που από το 06΄ μέχρι και το 13΄ τράνταξε τα θεμέλια σταθερότητας του μεταπολιτευτικού κράτους φλερτάρωντας διαρκώς με την έφοδο στον ουρανό. Οι πάμπολλες επιθέσεις της Χ.Α. σε μετανάστες, πολιτικές ομάδες και οργανώσεις οδήγησαν σε μία γενικευμένη αντιφασιστική οργή με αποκορύφωμα την περίοδο μετά την δολοφονία του Π.Φύσσα η οποία -δυστυχώς- αποτέλεσε την αιχμή του δόρατος για την επακόλουθή παρακμή των φασιστών. Εντάθηκαν και κορυφώθηκαν τα τσακίσματα φασιστών καθώς και επιθέσεις, περιπολίες, πορείες και δράσεις αλληλεγγύης σε μετανάστριες. Η αντιφασιστική αυτοοργάνωση στις γειτονιές και η βαθύτερη πολιτική κατανόηση του φαινομένου απο κινηματική σκοπιά, ήταν η αρχή

του τέλους για το νεοναζιστικό βόθρο. Επόμενο ήταν το κράτος να μη χάσει την ευκαιρία να αναδιπλωθεί -όπως κάνει πάντα σε παρόμοιες περιστάσεις- για να καταπνίξει την κοινωνική οργή αλλά κυρίως να την αφομοιώσει. Ενώ είναι ο ίδιος μηχανισμός που μοίραζε εκατομμύρια ευρώ κοινοβουλευτική επιδότηση και ενθάρρυνε χορηγίες δεξιά και αριστερά(από ολιγάρχες) για να φτάσει η Χ.Α να έχει κανονικά τάγματα εφόδου, ενώ έδινε βήμα στα μίντια σε ναζίδια, ενώ έβαζε τους μπάτσους του να κάνουν πλάτη σε οτιδήποτε χρειαζόταν η "οργανωση", ήταν ταυτόχρονα και ο ίδιος μηχανισμός που εμφανίστηκε ως διαχειριστής του προβλήματος, ως άγρυπνος φρουρός απέναντι στην δημοκρατική απειλή. Με την καταδίκη των νεοναζί της Χ.Α. ως εγκληματική οργάνωση, το κράτος θέλησε να κλείσει αυτόν τον κύκλο μέσω της αστικής νομιμότητας παρέχοντας τον κατευνασμό, κλείνοντας και το μάτι φυσικά στην θεωρία των δύο άκρων μέσω του 187 ΠΚ. Έμεις δεν έχουμε καμία αυταπάτη γύρω από "το τέλος του φασισμού" μέσα από τις δικαστικές αίθουσες καθώς την πραγματική απάντηση την έδωσε και την δίνει καθημερινά το πολύμορφο μαχητικό αντιφασιστικό κίνημα στους δρόμους. Όλα τα άλλα είναι για συλλογικά πανηγύρια στην ψηφιακή σφαίρα και δημοκρατικούς τεμενάδες στο κράτος δικαίου.

Φτάνοντας στην τρέχουσα συγκυρία, η ομοιότητα είναι εμφανής αναφορικά με την τεράστια οικονομική και κοινωνική κρίση καθώς και τις κλασσικές απόπειρες των φασιστών να πάρουν χώρο στον κοινωνικό ιστό. Δεν είναι καθόλου τυχαίες ούτε οι ιστορικές ούτε οι πολιτικές συνθήκες στις οποίες αναδύονται τα εθνικιστικά σκουπίδια στον δημόσιο χώρο καθ'οτι μέσα στην φτωχοποίηση της κοινωνίας και τη συνολική υποβάθμιση της αξίας της ανθρώπινης ζωής, προσπαθούν να σπείρουν τον κανιβαλισμό στα κατώτερα κοινωνικά στρώματα και εντός του προλεταριάτου. Το διαχρονικό σύνθημα "οι φασίστες θέλουν εμφύλιο των φτωχών γιατί είναι να τσιράκια των αφεντικών" αντικατοπτρίζει πλήρως την υπαρκτή πραγματικότητα. Όπως τα τάγματα εφόδου της Χ.Α. κηνυγούσαν απεργούς, πουλούσαν μπραβιλίκια στο (μαύρο) κεφάλαιο, και μέσα στη βουλή ρωτούσαν με ειλικρινές ενδιαφέρον για τους χορηγούς τους (εφοπλιστές, φαρμακοβιομήχανοι) έτσι και σήμερα ψάχνει το πολιτικό προσωπικό να δει πως θα αξιοποιηθούν. Με την δημιουργία εθνικοσωματείου της 4Ε και τις πλάτες που βάζουν σε όλα τα μαφιοζιλίκια αλλά και σε όλα τα μικρά και μεγάλα αφεντικά, αποτελούν ένα χρήσιμο γρανάζι στην καπιταλιστική μηχανή, κι ας μιλάνε για "εθνικιστικές αξίες". Αντίστοιχα, σε διαχρονικό επίπεδο, δεν συνιστούν απλά το μακρύ χέρι του κράτους αλλά κάνουν ακριβώς την ίδια δουλειά με αυτό, προφανώς σε άλλη εμβέλεια. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η συνεχής επίθεση απέναντι στον μεταναστευτικό πληθυσμό. Όταν το κράτος κάνει επαναπροωθήσεις, δολοφονεί στα σύνορα, και πνίγει μετανάστες, οι φασίστες δουλέυουν με τις δικές τους μεθόδους (όπως η δολοφονία του Σ.Λουκμάν), επιτίθενται σε εργαζόμενους μετανάστες, κάνουν πογκρόμ και κυριολεκτικά συμπληρώνουν εθελοντική κρατική εργασία. Δεν ξεχνάμε στο πρόσφατο παρελθόν τα φασιστικά πογκρόμ στον Έβρο με τις φωτιές, όσο και την μαζική κρατική δολοφονία 600+ μεταναστών στην Πύλο, γεγονότα από την ίδια σχεσιακή φύση, του κράτους και του φασισμού, το χτίσιμο της ιδεολογίας, του εξωτερικού εχθρού προς χάρη της εθνικής ενότητας, κομβικό συστατικό τόσο της φασιστικής όσο και της κρατικής συσπείρωσης. Ντόπια παραδείγματα ήταν το χαράκωμα ιρανού μαθητή στη Νεάπολη το 19΄, επίθεση με μολότοφ σε σπίτι οικογένειας ιρακινών πάλι στη Νεάπολη το 19΄ καθώς και επίθεση σε δομή ασυνόδευτων ανηλίκων με μαχαίρια και καδρόνια(Ωραιόκαστρο, 2021). Φυσικά δεν εκλείπει απο το κοινό τους πολιτικό πεδίο, η αντιμετώπιση του εσωτερικού εχθρού, των αγωνιζόμενων υποκειμένων που βάζει αναχώματα στην φασιστική απειλή και στην κρατική σήψη. Εκεί όμως συνήθως παίζει πρόβλημα..

Αναφερόμενοι στην υπάρχουσα καπιταλιστική κρίση αυτή έχει κάποιες διαφορετικές προεκτάσεις σε σχέση με την προηγούμενη δεκαετία. Ενώ στην Ελλάδα του 2008-2015 υπήρχε δομική κρίση διαρκείας, τώρα εμφανίζεται ένα διεθνές τέλμα. Τότε τα δυτικά κέντρα εξουσίας είχαν πείσει τους εγχώριους υπηκόους τους οτι ο πόλεμος αφορούσε τον παγκόσμιο νότο και την Μ. Ανατολή, τώρα ακονίζουν τα οπλικά τους συστήματα οι προνομιούχες αστικές τάξεις της ευρώπης και επανέρχεται η υποχρεωτική στράτευση και ο ακραίος μιλιταρισμός σε χώρες του καπιταλιστικά ανεπτυγμένου βορρά, με ενεργά μέτωπα ανοιχτά και κλιμακούμενα.

Παρατηρώντας την άνοδο του ευρωπαϊκού νεοφασισμού (πχ Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Ολλανδία, Ουγγαρία και δε συμμαζεύεται) και σε μια πραγματικότητα οπου η καπιταλιστική κρίση οξύνεται, είναι ξεκάθαρο οτι ο φασισμός χρησιμοποιείται από το παγκοσμιό κεφάλαιο ως αντίβαρο στις κοινωνικές αντιφάσεις. Αντίβαρο σε πολιτικές λιτότητας, σε πολιτκή αστάθεια και σε ρεύματα ριζοσπαστικοποίησης της κοινωνίας. Είναι μια προσπάθεια αποπροσανατολισμού της κοινωνίας απο τα πραγματικά προβλήματα που την μαστίζουν και απο τους πραγματικούς υπαίτιους αυτών. Αντι- μεταναστευτική ρητορική, θεωρίες συνομωσίας, αντίδραση ενάντια στο διαφορετικό, παίρνουν χώρο στην κοινωνική συνείδηση με αποτέλεσμα να μην δίνεται έμφαση στις ουσιαστικές καταπιέσεις. Η φασιστικοποίηση της κοινωνίας στο σήμερα έχει δυο σημαντικούς ρόλους στην πολιτική του κεφαλαίου. Πέρα απο την χρήση της ως αποπροσανατολιστκή δύναμη που αναφέραμε,αυτή η συνθήκη είναι και μια μορφή προετοιμασίας της κοινωνικής μάζας για τις συγκρούσεις που οι πολιτικές του αναπόφευκτα εχουν φέρει και θα συνεχίσουν να φέρνουν στο κοντινό μέλλον. Σε ενα κόσμο που ετοιμάζεται για πόλεμο, η συρρίκνωση της συλλογικής ισχύος των αντιστεκόμενων και η υποδούλωση σε "ηγέτες" είναι χρήσιμη ως μεσο απάντησης σε οποιαδήποτε κοινωνική αντίδραση, αλλά και ως μέσο προετοιμασίας των μαζών για ένα ενδεχόμενο -ακόμα πιο εκτεταμένο, περιφερειακό- μακελειό. Μέσα απο την συνεχή εφεύρεση "εσωτερικών" και "εξωτερικών" εχθρών, ο πόλεμος μπορεί να δικαιολογείται εσαεί στο κοινωνικό σύνολο και συγχρόνως να το κινητοποιήσει για να τους διεξάγει. Πόλεμοι που αντηχούν σε οικονομικά-ενεργειακά-εμπορικά συμφέροντα, κρυμμένα όμως πίσω απο εθνικιστικά, ρατσιστικά προταγματα και πολιτικές αποκλεισμού και υπεροχής. Χαρακτηριστικά παραδείγματα ειναι η πλήρης συμμετοχή του ευρωπαϊκού και εν γένει δυτικού κεφαλαίου στον πόλεμο της Ουκρανίας και η ολικά νομιμοποιημένη γενοκτονία που διεξάγει το κράτος του Ισραήλ με την πρόφαση της αυτοάμυνας από την εξωτερική απειλή. Τίποτα από όλα

αυτά δε θα γινόταν χωρίς την πλήρη ηθική, πολιτική και στρατιωτική υποστήριξη του δυτικού κεφαλαίου. Ο φασισμός αποτελεί παράγωγο του καπιταλιστικού συστήματος και πάντα θα υπηρετεί τα συμφέροντα του κι ας προσπαθούν οι κρατικές οντότητες να μας πείσουν ότι βιώνουμε πολιτισμικούς πολέμους.

Στις παραπάνω συνδεσεις ανάμεσα σε κρατος-κεφαλαίο-φασισμό και πόλεμο δεν μπορεί να μην προστεθεί και η σχέση μεταξύ του φασισμού και της πατριαρχίας. Η πατριαρχία όπως και ο φασισμός αλληλοδιαπλέκεται με τους παραπάνω εξουσιαστικούς θεσμούς, δομώντας συνολικά το υπάρχον σύστημα καταπίεσης. Το "πατρίς, θρησκεία, οικογένεια" διαμορφώνει για αιώνες την κυρίαρχη εθνική συνείδηση και οτιδήποτε αποκλίνει αντιμετωπίζεται αναλόγως. Σε αυτήν ακριβώς την συνθήκη, γεννιούνται και παίρνουν μορφή, η ενδοοικογενειακή βία, οι γυναικοκτονίες, οι παιδοβιασμοί καθώς και τα κυκλώματα trafficking, τα οποία σαφώς έχουν την υπογραφή του κράτους και του κεφαλαίου. Με εκπληκτική συνέπεια, αυτά τα κυκλώματα ακολουθούνται από φασιστικούς οχετούς, έχοντας τις περισσότερες φορές την ενεργή συμμετοχή του χριστιανού ορθοδόξου Έλληνα οικογενειάρχη με τον πρότερο έντιμο βίο. Η αντίδραση ενάντια στην πατριαρχία η οποία έχει οξυνθεί τα τελευταία χρόνια με διαφορετικούς τρόπους και εχει παρει μεγαλύτερη θέση στο κοινωνικό και δημόσιο πεδίο, συνιστά απειλή για την φασιστική ρητορική. Τα αντιπατριαρχικα πρόταγματα που περιλαμβάνουν την επίθεση στην εθνική ενότητα και ομοιογένεια, την ετεροκανονικοτητα και την ανδρική κυριαρχία βρίσκονται σε ευθεία αντίθεση με το κυρίαρχο σύμπλεγμα εξουσίας, μέρος του οποίου αποτελούν οι φασιστικές ομαδοποιήσεις. Συγκεκριμένα, οι συχνές λεκτικές και σωματικές επιθέσεις φασιστογκρουπων απέναντι σε κουιρ και τρανς άτομα αναδεικνύουν μέσα σε όλα τα υπόλοιπα και την απειλή που αισθάνονται τόσο αναφορικά με την αρρενωπότητα τους όσο και με την διαφοροποίηση. Η διαφοροποίηση είναι ένα στοιχείο που πάντα τους ενοχλούσε καθώς η διαφοροποίηση μπορεί να εγείρει και τις αντίστοιχες αντιστάσεις, η διαφοροποίηση βάζει ενίωτε αναχώματα στο κυρίαρχο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η περσινή επίθεση με μορφή " λιντσαρισματος" στην πλατεία Αριστοτέλους από δεκάδες φασιστάκια ενάντια σε δύο κουηρ άτομα , παίρνοντας έπειτα μια τεράστια απάντηση από το αντιφασιστικό και αντιπατριαρχικο

κίνημα της πόλης με πολλές χιλιάδες κόσμο στους δρόμους. Κρίσιμη αναφορά στα χρονικά του σήμερα λοιπόν, είναι, ότι στα πλαίσια της συσπείρωσης που προσπαθεί να πετύχει ο νεοφασισμός, βρίσκονται πέρα από τις κλασσικές ρητορικές όπως η αντιμεταναστευτική, η αντιαναρχική, η αντικομμμουνιστική, και η ομοφοβική-τρανσφοβική και σεξιστική ρητορική. Με την πλήρη αφομοίωση του φασισμού, φαίνεται να δημιουργούνται ομαδοποιήσεις οι οποίες προσπαθούν να παρουσιαστούν ως "αντισυστημικές" προάγοντας «anti- woke» κουλτούρα. Καθώς λοιπόν το κράτος προσπαθεί να αφομοιώσει και το πατριαρχικό ζήτημα μέσα από διάφορες νομοθεσίες ( αυστηροποίηση μέτρων για την ενδοοικογενειακή βια και τους βιασμούς , νομιμοποίηση του γάμου των ομοφυλοφίλων κ.α.) οι φασίστες προσπαθούν να πλασάρουν ότι δρουν ως αντιθεσμός. Ο λόγος για τον οποίο εκείνο το βράδυ δεν πετάχτηκαν κυριολεκτικά στο Θερμαϊκό οι φασίστες/ομοφοβικοί που τόλμησαν να ξαναπροσεγγίσουν την Αριστοτέλους ήταν οι ηλικίες τους. Αυτά τελείωσαν από δω και πέρα.

Ποιά είναι η δική μας θέση σε όλα αυτά; Ο αγώνας ενάντια στο φασισμό είναι φυσικά ένας συνολικός αγώνας απέναντι στο κράτος, το κεφάλαιο και την πατριαρχία. Ο φασισμός είναι αναπόσπαστο κομμάτι της κρατικοκαπιταλιστικής μηχανής και ως τέτοιον θα τον ισοπεδώσουμε. Συμμετέχουμε και υπερασπιζόμαστε ένα πολύμορφο μαχητικό αντιφασιστικό κίνημα και δεν δίνουμε ούτε σπιθαμή γης σε φασίστες, ναζί, πατριώτες. Απέναντι στον κανιβαλισμό που προσπαθούν να σπείρουν, στις γειτονιές και στους από κάτω, εμείς απαντάμε με ταξικό πόλεμο. Κόντρα σε κράτος, κεφάλαιο, εθνικισμό, ρατσισμό, ομοτρανσφοβία και σεξισμό, προτάσσουμε την αλληλεγγύη σε κάθε καταπιεσμένο και την επίθεση απέναντι σε κάθε καταπιεστή. Με παρεμβάσεις και δημιουργία σχέσεων αλληλεγγύης στις γειτονιές, στα σχολεία, στους δρόμους, ο αγώνας ενάντια στον φασισμό είναι καθημερινός και ολομέτωπος. Η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση. Να τελειώνουμε με τους κανίβαλους αυτού του κόσμου.

Αντιφασιστική αντικρατική πορεία, Τετάρτη 18/9, Καμάρα 18:00

Ο ΠΑΥΛΟΣ ΖΕΙ ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΝΑΖΙ

ΟΥΤΕ ΜΕ ΦΥΛΑΚΕΣ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΜΕ ΝΟΜΟΥΣ

Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΤΣΑΚΙΖΕΤΑΙ ΜΟΝΑΧΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

ΓΙΑ ΖΑΚ, ΛΟΥΚΜΑΝ ΚΑΙ ΦΥΣΣΑ ΔΕ ΦΤΑΝΟΥΝ ΜΟΝΟ ΔΥΟ

ΟΛΟΙ ΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΤΟ ΝΕΚΡΟΤΟΜΕΙΟ

ΕΚΕΙ ΕΚΕΙ ΣΤΟ ΒΟΡΕΙΟ ΤΟΜΕΑ

ΤΑ ΤΑΓΜΑΤΑ ΕΦΟΔΟΥ ΞΑΠΛΩΣΑΝΕ ΩΡΑΙΑ

Ανοιχτή αντιφασιστική συνέλευση για τα 11 χρόνια από τη δολοφονία του παύλου Φύσσα

Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΤΣΑΚΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΑ 11 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΦΥΣΣΑ

11 χρόνια πριν, τα ξημερώματα της 18ης Σεπτεμβρίου 2013, στο Κερατσίνι της Αττικής, ο Παύλος Φύσσας δολοφονείται από τα τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής. Στο σήμερα, ο αγώνας ενάντια στο φασισμό και τα διάφορα προσωπεία που ενσαρκώνει, παραμένει ακόμα επίκαιρος και σημαντικός για τις ζωές μας, αλλά και για την ζωή του κάθε καταπιεσμένου ανθρώπου αυτής της κοινωνίας.

Ο φασισμός είναι κοινωνικό φαινόμενο, άρρηκτα συνδεδεμένο με την εξουσία, το κράτος και το κεφάλαιο, με αποτέλεσμα να μεταλλάσσεται και να παίρνει διάφορες μορφές μέσα στα χρόνια. Φέτος, μια σημαντική έκφραση του αναδυόμενου νεοφασιστικού στοιχείου ήταν τα ρατσιστικά πογκρόμ στην Αγγλία. Στις 29 Ιουλίου, στο Σάουθπορτ, υστέρα από μια δολοφονική επίθεση (όπου θύτης ήταν πιθανότατα κάποιος ανήλικος με καταγωγή από τη Ρουάντα, χώρα με 95% χριστιανικό στοιχείο, όπως και οι Άγγλοι εκκολαπτόμενοι Άντριου Τέιτ και όχι κάποιος ισλαμιστής όπως αρχικώς πιθανολογήθηκε) που είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο τριών παιδιών και τον τραυματισμό δέκα ατόμων, ακροδεξιοί σε όλη την χώρα ακολουθώντας την πάγια τακτική γενίκευσης μέσω πογκρόμ, βγήκαν στους δρόμους με στόχο να «τιμωρήσουν» (λιντσάρουν) οποιοδήποτε άνθρωπο θεωρούσαν ένοχο, δηλαδή αδύναμους και φτωχούς μετανάστες, όπως συνηθίζουν να κάνουν όλοι οι θρασύδειλοι του είδους τους.

Παράλληλα, αυτό το γεγονός εμφάνισης των φασιστών στους δρόμους είναι αποτέλεσμα της γενικής ανόδου της ακροδεξιάς σε όλη τη Δύση σε θεσμικό και μη επίπεδο. Καθώς περνάει ο καιρός, στο μυαλό του μέσου ευρωπαίου φαίνεται αναπόφευκτη η εκλογική νίκη του φασιστικού μορφώματος Λεπέν που οδηγεί σε ένα καθεστώς πλήρους κανονικοποίησης του ακροδεξιού λόγου.

Φυσικά, όλα αυτά τα βλέπουμε και στην ελληνική κοινωνία. Φασιστικές πρακτικές εντοπίζουμε αρχικά στα σύνορα της χώρας. Από τον ποταμό Έβρο μέχρι και τα νησιά του Αιγαίου οι επαναπροωθήσεις αποτελούν καθεστώς, βάζοντας στο στόχαστρο κάθε ταλαιπωρημένο άνθρωπο που θέλει να βρει ένα καλύτερο μέλλον. Οι επαναπροωθήσεις αυτές, πολλές φορές καταλήγουν θανατηφόρες, κάνοντάς μας να μετράμε κρατικές δολοφονίες, όπως στην περίπτωση του ναυαγίου της Πύλου, με εκατοντάδες νεκρούς. Στο βάζο με το μέλι που ονομάζεται «υπεράσπιση των συνόρων» έχουν βουτηγμένα τα χέρια τους διάφορα κομμάτια της ελληνικής κοινωνίας. Από το ΑΠΘ και το ΕΜΠ που παράγουν έρευνα χρηματοδοτούμενη από ευρωπαϊκά προγράμματα για το στρατό και την αστυνομία στο πλαίσιο «διαφύλαξης» των συνόρων, μέχρι και τους διάφορους εφοπλιστές (βλ. Μαρινάκης) με την έμπρακτη στήριξη των σωμάτων ασφαλείας και των «ηρωικών» μας συνοριοφυλάκων.

Πιο συγκεκριμένα στη Θεσσαλονίκη την Παρασκευή 06/09 και έπειτα από συναυλία στην περιοχή της Νεάπολης, 15 περίπου φασιστοειδή επιτεθηκαν σε παρέα 6 ατόμων οι οποίοι έφεραν αντιφασιστικά χαρακτηριστικά. Μία επίθεση που έρχεται να συμπληρώσει σειρά απο γεγονότα τους τελευταίους μήνες (βλ. φασιστικά σύμβολα στο βιβλιοπωλείο "Ακυβέρνητες Πολιτείες" στο κέντρο και στη Λαϊκή Βιβλιοθήκη στη Νεάπολη, επίθεση σε τρανς άτομο στην πλ. Αριστοτελους κ.α.) που δηλητηριάζουν τους δρομους και τις πλατείες αυτής της πόλης με σκοταδιστικές πρακτικές και αντιλήψεις.

Στο πλαίσιο του κοινωνικού διαχωρισμού που προαναφέρθηκε, έχει εισαχθεί και στα μέρη μας ένα νέο ρεύμα φασιστικής ρητορικής εν ονόματι "anti-woke". Αυτό το «κίνημα», στην βάση του αποτελείται από άτομα με αντιδραστικές πολιτισμικές πεποιθήσεις, που εναντιώνονται στη διεκδίκηση αναγνώρισης και ορατότητας διαφόρων ευάλωτων κοινωνικών ομάδων (μετανάστ(ρι)ες-α, ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα, θυληκότητες κλπ.) Αυτή η ρητορική, που προάγει ως ανώτερο το ανδρικό φύλο που επιβάλλεται σε ένα υποτιθέμενο κατώτερο γυναικείο, αποτέλεσμα μιας πατριαρχικά δομημένης κοινωνίας, οδηγεί σε κακοποιητικές συμπεριφορές που μπορεί να δέχεται ένα παιδί για να μεγαλώνει με βάση τον «κοινωνικό ρόλο» που έρχεται πακέτο με το βιολογικό του φύλο μέχρι την ενδοοικογενειακή σωματική και λεκτική κακοποίηση που μπορεί να δέχεται μια γυναίκα, ακραία έκφραση της οποίας αποτελούν οι γυναικοκτονίες που έχουμε κουραστεί να μετράμε, ενώ το έχουμε δει να αποτυπώνεται και στο δρόμο με διάφορες ομοφοβικές επιθέσεις, με χαρακτηριστικό συμβάν την επίθεση μιας μάζας ανήλικων φασιστοειδών σε δύο κουιρ άτομα, τον Μάρτιο του '24, στην Πλατεία Αριστοτέλους της Θεσσαλονίκης. Η "anti-woke" ρητορική, εργαλειοποιείται και από τα ελληνικά ακροδεξιά κόμματα ως τροφή για τον κάθε πικραμένο-η που αποτελεί την εκλογική τους βάση και που το υπαρξιακό του άγχος για επιβίωση το στρέφει πολύ βολικά ενάντια σε όσους νιώθει ότι αποτελούν απειλή για τα ήθη, τις παραδόσεις και τις εθνικές του πεποιθήσεις.

Ο φασισμός αποτελεί δομικό στοιχείο στη συγκρότηση των εθνών κρατών της νεωτερικότητας. Αποτελεί μια ριζοσπαστική έκφανση του δομικού ρατσισμού, της αποικιοκρατίας και του εθνικισμού που ενυπάρχουν σε όλα τα κράτη της Δύσης από τη στιγμή της δημιουργίας τους. Εκπληρώνει το ρόλο του μέσα σε συνθήκες κοινωνικής κρίσης, εμφανιζόμενος ως αντισυστημική και ριζοσπαστική λύση απέναντι στην αμηχανία και την ανικανότητα του κοινοβουλευτισμού. Ο φασισμός ενσαρκώνει σε πιο παροξυσμικό βαθμό, τον βαθύ ρατσισμό του δυτικού κόσμου απέναντι στις κοινωνικές ομάδες που θεωρεί κατώτερες και «γυμνές» από δικαιώματα, ενώ παράλληλα και παρά την δήθεν αντικαπιταλιστική ρητορική του, αποτελεί μία σωτήρια για τον καπιταλισμό δύναμη, λειτουργώντας ως τσιράκι των ισχυρών αφεντικών, όποτε αυτοί τον χρειάζονται.

Όταν κάποιος σοκάρεται με τη βία των φασιστών απέναντι στους αδύναμους, θα πρέπει να θυμάται ότι οι κοινωνίες μας είναι βουτηγμένες μέσα στον εθνικισμό, το μιλιταρισμό, την πατριαρχία και το μίσος για το διαφορετικό που ενσαρκώνεται με τις μορφές της μετανάστριας, του πρόσφυγα, του ατόμου που δεν «ικανοποιεί» τα κοινωνικά και σεξουαλικά στάνταρ, του κοινωνικού αγωνιστή που αντιστέκεται στο υπάρχον και βολικά βαφτίζεται βολεμένος από όσους δεν σκοπεύουν να κουνήσουν ούτε το μικρό τους δαχτυλάκι για την ανατροπή της υπάρχουσας άθλιας κατάστασης που ζούμε.

Το να παλεύεις ενάντια στον φασισμό, σημαίνει πολλά πράγματα : σημαίνει να παλεύεις ενάντια στην κοινωνική αδικία, ενάντια στην κρατική εξουσία, την καπιταλιστική βαρβαρότητα, το ρατσισμό απέναντι στους αδύναμους, να παλεύεις ενάντια στον πόλεμο και τον εθνικιστικό παροξυσμό. Σημαίνει, επίσης, να τσακίζεις τους φασίστες όπου τους βρεις. Επειδή η μνήμη δεν είναι σκουπίδι, ούτε μουσειακό έκθεμα που μας «θυμίζει» την ναζιστική και φασιστική κτηνωδία σαν να είναι κάτι περασμένο και μακρινό, δεν ξεχνάμε και δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσουμε ούτε τον Παύλο Φύσσα, ούτε τον Σεχζάτ Λουκμάν, ούτε τους ανώνυμους νεκρούς μετανάστες και πρόσφυγες, αλλά θα συνεχίσουμε να τσακίζουμε τους φασίστες παντού, στήνοντας παντού αναχώματα κοινωνικού και μαχητικού αντιφασισμού.

ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ - ΤΕΤΑΡΤΗ 18/09 ΣΤΙΣ 18:00, ΚΑΜΑΡΑ

Ο ΠΑΥΛΟΣ ΖΕΙ ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΝΑΖΙ

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ-ΜΑΧΗΤΙΚΟΣ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΜΟΣ ΠΑΝΤΟΥ

Αντιεξουσιαστική Κίνηση Θεσσαλονίκης

ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΤΕΤΑΡΤΗ 18/09, 18:00 ΚΑΜΑΡΑ

11 χρόνια συμπληρώνονται φέτος από την δολοφονία του Παύλου Φύσσα, γνωστού για τη δημόσια αντιφασιστική του δράση, από τον Γιώργο Ρουπακιά, μέλος της νεοναζιστικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής, έπειτα από την συντονισμένη επίθεση του τάγματος εφόδου Πειραιά εναντίον του ίδιου και της παρέας του στο Κερατσίνι με την γνώση και την ανοχή της αστυνομίας. Βέβαια, η δολοφονία του Φύσσα δεν ήταν ένα απομονωμένο γεγονός, αλλά συνέχεια της βίαιης δράσης της Χρυσής Αυγής απέναντι σε μετανάστριες, ΛΟΑΤΚΙ άτομα, και κοινωνικούς αγωνιστές, λαμβάνοντας κιόλας και την εκλογική τους νομιμοποίηση από μέρους της ελληνικής κοινωνίας (βλ. δολοφονία του Λουκμάν, επίθεση σε Αιγύπτιους ψαράδες, σε καταλήψεις και συνδικαλιστές).

Η 18η Σεπτέμβρη είναι μια ημερομηνία ορόσημο ως ένα από τα πολλά συλλογικά τραύματα της κοινωνίας στην μάχη της εναντίον του φασισμού, καθώς και μια διαρκής εκκρεμότητα για συνέχιση του αντιφασιστικού αγώνα. Ακόμα και αν η Χρυσή Αυγή καταδικάστηκε υστέρα από 5,5 χρονιά, αποτελώντας απ' την μεριά της μια νίκη του αντιφασιστικού κινήματος, κάθε άλλο παρά θεωρούμε πως τελειώσαμε με τα μορφώματα της ακροδεξιάς και τις ανελεύθερες αντιλήψεις που έφερε στον δημόσιο βίο.

Ιστορικά ο φασισμός αναπτύχθηκε σε περιόδους κρίσης του καπιταλισμού και της αστικής δημοκρατίας. Σε περιόδους πολεμικής έντασης μεταξύ των κρατών και σε περιόδους οικονομικής κρίσης, ο φασισμός και όλα τα συγγενικά του μορφώματα έρχεται ως το μακρύ χέρι του συστήματος για να καταργήσει κάθε κοινωνικοπολιτικό δικαίωμα, και ελευθερία. Ο φασισμός κλιμακώνει όλους τους κοινωνικούς διαχωρισμούς εντός και μεταξύ των εθνών, στοχοποιώντας τις λιγότερο προνομιούχες κοινωνικές ομάδες (μετανάστριες, ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα, γυναίκες, άτομα με αναπηρία, εργαζόμενους κλπ) και όσες προτάσουν μια εναλλακτική στη κρατικοκαπιιταλιστική βαρβαρότητα, καλλιεργώντας ακόμα περισσότερο το μίσος μεταξύ των καταπιεσμένων, προβαλλόμενος πάντα ως δήθεν αντιθεσμική δύναμη, ώστε να εδραιώσει την συνέχιση της κυριαρχίας του κεφαλαίου όταν οι παραδοσιακές μορφές κυριαρχίας δεν επαρκούν. Έτσι, επιχειρείται οι καταπιεσμένοι να στρέψουν την προσοχή τους μακριά από τους πραγματικά ισχυρούς και υπαίτιους των προβλημάτων της κοινωνίας.

Ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες, η άνοδος της ακροδεξιάς, τόσο στην Ευρώπη και παγκοσμίως (βλ. Ιταλία, Γερμανία, Γαλλία), όσο και στον ελλαδικό χώρο είναι γεγονός. Σημαντικά γεγονότα αυτής της χρονιάς ήταν η επίθεση δεκάδων νεαρών απέναντι σε ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα στη Πλατεία Αριστοτέλους παράλληλα με την διοργάνωση των πρώτων "family pride" και η απόπειρα καψίματος αντιφασιστών στο Μοναστηράκι μετά από πανευρωπαϊκή φασιστική συγκέντρωση. Επιθέσεις και γεγονότα που είναι απλά η κορυφή του παγόβουνου της καθημερινής φασιστικής δράσης απέναντι στους κάθε λογής διαφορετικούς.

Βέβαια η φασιστική κίνηση ευδοκιμεί και από τις σημερινές κινήσεις του κράτους με την ακρίβεια, τους αντιπροσφυγικούς νόμους, το άνοιγμα-κλείσιμο των συνόρων ανάλογα με τις ανάγκες για εργατικό δυναμικό, την έλλειψη κάθε είδους κοινωνικής πρόνοιας, την αύξηση της αστυνομοκρατίας, την αυστηροποίηση του Ποινικού κώδικα και την κήρυξη και αναζωπύρωση πολέμων, όπως στην Ουκρανία και Παλαιστίνη. Έτσι, βλέπουμε μια συντελούμενη αυταρχικοποίηση από την πλευρά του κράτους που σταδιακά νομιμοποιεί την λογική των φασιστών, ακόμα και αν δεν υπάρχει ακόμα ταύτιση μεταξύ τους. Εκτός από το κράτος, και άλλοι ιεραρχικοί και καταπιεστικοί θεσμοί όπως η Εκκλησία και τα ΜΜΕ είναι εκεί για να διαχέουν ρητορικές μίσους στρώνοντας έτσι, το έδαφος στον κάθε φασίστα.

Είναι χρέος μας να μην αφήσουμε χιλιοστό δημοσίου χώρου στον φασιστικό οχετό να σπείρει το δηλητήριό του. Απέναντι, λοιπόν, στον κοινωνικό και πολιτικό εκφασισμό, τον κανιβαλισμό που παράγει και συντηρεί το κράτος και το παρακράτος, εμείς στεκόμαστε από την πλευρά των καταπιεσμένων, ενάντια στο σύστημα εξουσίας που διαχωρίζει, εκμεταλλεύεται και καταπιέζει, στην προσπάθειά του να μας αποξενώσει από τη συλλογική μας υπόσταση. Όπως και στη περίπτωση της Χρυσής Αυγής όπου το κίνημα διέκοψε την ανοδική της πορεία, έτσι και τώρα με όπλα μας την συλλογική αντίσταση, τον μαχητικό αντιφασισμό, την καλλιέργεια της κοινωνικής αλληλεγγύης και με πίστη στις δικές μας δυνάμεις χωρίς αυταπάτες για θεσμικές λυτρώσεις, μπορούμε να αντισταθούμε στο τέρας του φασισμού, είτε αυτό προέρχεται από «εξωθεσμικές» φασιστικές γκρούπες είτε εγκολπώνεται ως πολιτική πράξη από το ίδιο το κράτος, μέχρι το χτίσιμο μιας ελεύθερης κοινωνίας χωρίς εξουσία και εκμετάλλευση, όπου κανένας φασισμός δεν μπορεί να αναπτυχθεί.

Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος Σχολείο

Ο ΠΑΥΛΟΣ ΖΕΙ ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΝΑΖΙ

Συμπληρώνονται 11 χρόνια από τη μέρα που ο Ρουπακιάς μαζί με φασιστικό τάγμα εφόδου της χρυσής αυγής δολοφονεί τον αντιφασίστα Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι. Στην αρχή του ίδιου χρόνου, 17 Ιανουαρίου του 2013, φασίστες της χ.α. δολοφόνησαν και τον Πακιστανό Σαχζάτ Λουκμάν στα Πετράλωνα. Το αντιφασιστικό κίνημα τότε, έδωσε πολλές και πολυμέτωπες μάχες με τους φασίστες, με την αστυνομία που τους προστάτευε και με τα σχέδια του Κεφαλαίου που τους είχαν αναθρέψει και μεγαλώσει.

…γιατί 'ναι τα τσιράκια των αφεντικών

Το οργανωμένο κομμάτι των φασιστών κατέχει διαχρονικά τον ρόλο της εφεδρείας του κράτους και του καπιταλισμού όταν δεν μπορούν στο πλαίσιο της "αστικής νομιμότητας" να διατηρήσουν την ταξική επικυριαρχία τους επί του προλεταριάτου. Ο ρόλος τους εξηγείται ιστορικά από τις πράξεις τους. Τον Σεπτέμβρη του '13, φασίστες της χρυσής αυγής επιτέθηκαν δολοφονικά σε συνδικαλιστές στο Πέραμα, ενώ έκαναν συνεχώς εξαγγελίες ότι θα αποτελέσουν τους μπράβους των αφεντικών που θα «ξεμπερδέψουν» με τον συνδικαλισμό και τις απεργίες στο λιμάνι του Πειραιά. Τον Ιούνιο του 2012 πάλι τάγμα εφόδου της χρυσής αυγής επιτέθηκε σε Αιγύπτιους αλλιεργάτες στο Πέραμα. Επίθεση που συμπυκνώνει τον ρόλο των φασιστών ως γδάρτες των πιο υποτιμημένων κομματιών της εργατικής τάξης (δηλαδή των μεταναστών) και εχθρών της χειραφέτησής της. Έχουν κάνει επίσης πολλές προσπάθειες να φτιάξουν επίσημα εργοδοτικά σωματεία όπως το 2015 πάλι στην ναυπιγοεπισκευαστική ζώνη του Πειραιά. Ταυτόχρονα, όλο αυτό το διάστημα, η χρυσή αυγή διαφημιζόταν στα ΜΜΕ των εφοπλιστών-ιδιοκτητών ΠΑΕ τα οποία πριμοδοτούσαν τη δράση τους. Τα χαρτζιλίκια που συνεχίζουν να παίρνουν οι φασίστες από τα αφεντικά τους -καναλάρχες, εφοπλιστές, μεγαλοβιομήχανους- και από τους βουλευτικούς μισθούς την εκάστοτε περίοδο, διατηρούν τους φασίστες σε ρόλο ενεργών υπαλλήλων εξυπηρέτησης των συμφερόντων της αστικής τάξης. Σε αναρίθμητες περιπτώσεις, φασίστες τις τελευταίες δεκαετίες έχουν επιτεθεί σε απεργίες, καταλήψεις σχολείων, σε μετανάστες εργάτες και μη, σε κουίρ άτομα και έχουν επιχειρήσει να κάμψουν -πάντοτε πλάι στην καταστολή- τις αγωνιστικές και ταξικές διεκδικήσεις των αντιεξουσιαστών, των αναρχικών, των κομμουνιστών και λοιπών αγωνιζόμενων κοινοτήτων και υποκειμένων.

Με το κλασικό επιχείρημα "έρχονται οι ξένοι και μας παίρνουν τις δουλειές και ρίχνουν τα μεροκάματα" έχουν προσπαθήσει πετυχημένα και μη να διαποτίσουν την κοινωνία με ρατσιστικό δηλητήριο. Στην πραγματικότητα, από την εργασία πάντοτε επωφελούνται τα αφεντικά τα οποία κλέβουν τη συντριπτική πλειοψηφία της αξίας των αγαθών, των προϊόντων και των υπηρεσιών που παράγονται από τους εργαζόμενους και είναι οι μόνοι υπαίτιοι της υποτίμησης της ζωής, των ντόπιων και των μεταναστριών, καθώς και της εξαθλίωσης. Πλήρως εναρμονισμένοι με το καπιταλιστικό αφήγημα, οι φασίστες διαχρονικά προσπαθούν να στρέψουν την κοινωνική δυσαρέσκεια προς έναν εμφύλιο μεταξύ εργατών, μεταξύ φτωχών, μεταξύ ντόπιων και μεταναστών, προς μια δηλαδή κοινωνική σύγκρουση ενδοταξικής και ρατσιστικής βίας η οποία θα βγάλει ισχυρότερα τα αφεντικά και αποδυναμωμένες τις διεκδικήσεις του πολυεθνικού προλεταριάτου.

…όλα τα καθάρματα δουλεύουνε μαζί

Άπειρα τα παραδείγματα όπου η ΕΛ.ΑΣ έχει συνεργαστεί και έχει βοηθήσει το έργο των φασιστών στο δρόμο. Φυσικά, πλέον δεν χρειάζεται καν πολλές φορές η δράση των φασιστών, καθώς και μόνη της πλέον η ΕΛ.ΑΣ. πραγματοποιεί πογκρόμ σε μετανάστ(ρι)ες, το λιμενικό πυροβολεί και πραγματοποιεί pushbacks και πνίγει μετανάστες κ.ά. Ωστόσο, αξίζει να σημειώσουμε ότι υπάρχει οργανική σύνδεση και άμεσος δίαυλος κοινής δράσης και συνεννόησης των μπάτσων με τους φασίστες. Κάποια από τα σημαντικότερα παραδείγματα είναι η κοινή σύγκρουση που έκαναν μπάτσοι των ΜΑΤ και φασίστες εναντίον αναρχικών και άλλων αγωνιστών έξω από την Πρυτανεία του πανεπιστημίου Αθηνών στις 2 Φεβρουαρίου 2008 με αποτέλεσμα το μαχαίρωμα δύο αγωνιστών. Αλλά και η επίθεση των μπάτσων της ομάδας δέλτα σε μαζική αντιφασιστική μοτοπορεία ενάντια στη χρυσή αυγή και τις επιθέσεις εναντίον μεταναστών του προηγούμενου διαστήματος, σε γειτονιές της Αθήνας στις 30/9/2012, όπου οι μπάτσοι συνέλαβαν και βασάνισαν στη ΓΑΔΑ 15 αντιφασίστες και αντιφασίστριες. Και φυσικά αναρρίθμητες ακόμα περιπτώσεις όπου έχει υπάρξει αγαστή συνεργασία των δύο εργαλείων του κεφαλαίου(αστυνομίας-φασιστών).

Ο κοινωνικός κανιβαλισμός αλληλοτροφοδοτείται με την απήχηση και τη δράση των φασιστών

Την περίοδο των τελευταίων ετών έχει οξυνθεί κατακόρυφα ο πόλεμος κατά των μεταναστών, που ξετυλίγεται με τις αναρρίθμητες φυλακίσεις σε κέντρα κράτησης-φυλακές, την άθλια επιβίωση χιλιάδων μεταναστριών σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, με χειρότερο το παράδειγμα τη Μόριας που κάηκε το 2020 και μέχρι τότε ήταν το μεγαλύτερο κολαστήριο της Ευρώπης, με την δολοφονική βία που αντιμετώπισε τους μετανάστες που προσπάθησαν τον Φεβρουάριο -Μάρτιο του 2020 να περάσουν τα ελληνοτουρκικά σύνορα και βαφτίστηκαν "εισβολείς" και "ασσύμετρη απειλή" μέχρι το μεγαλύτερο έγκλημα των τελευταίων ετών στις 14 Ιουνίου του 2023, όπου το ελληνικό λιμενικό βύθισε σκάφος όπου επέβαιναν πάνω από 700 μετανάστες με αποτέλεσμα τον θάνατο 650 ανθρώπων ανοιχτά της Πύλου. Η κρατική ρητορική έχει αναγάγει τους μετανάστες-ριες-ά ως την νούμερο 2 εθνική απειλή μετά τον ανταγωνισμό με την τουρκία. Την ίδια ώρα που το κόστος ζωής είναι υπέρογκο, τα εργασιακά κεκτημένα αφαιρούνται από τα κοράκια του κεφαλαίου, υγεία, παιδεία και στέγαση με αξιοπρεπείς όρους θεωρούνται πολυτέλεια, οι φασίστες προσπαθούν να πατήσουν επάνω στην αντιμεταναστευτική ρητορική αυτή, αλλά και στα ρατσιστικά αντανακλαστικά μερίδας της κοινωνίας, για να ξαναβγούν στο προσκήνιο. Παράλληλα, οι φασίστες, σαν θιασώτες της πατριαρχικής καταπίεσης, στοχοποιούν τρανς και κουίρ άτομα, ομοφυλόφιλους και φεμινίστριες, καθώς -με σύμμαχο συχνά και την εκκλησία- προσπαθούν να γαντζωθούν και να διατηρήσουν τα πατριαρχικά προνόμια, ουσιαστικά επιχειρώντας να αποτρέψουν την όποια πιθανή αντιπατριαρχική εξέγερση ενάντια στο δολοφονικό σύστημα κράτους-πατριαρχίας-κεφαλαίου.

Εκφασισμός της κοινωνίας… ή αλλιώς γιατί η φασιστική απειλή είναι πολλά παραπάνω από την άνοδο της ακροδεξιάς στις εκλογές και τα ορφανά της χρυσής αυγής στο δρόμο

Το ελληνικό έθνος κράτος, σαν σύγχρονο καπιταλιστικό κράτος, έχει ανάγκη από μια εθνική αφήγηση που να επιτρέπει ο μόνος πόλεμος που φαντάζονται οι «υπήκοοι» του να είναι οι διακρατικοί ανταγωνισμοί με την Τουρκία, ο βολικά «κερδισμένος» πόλεμος κατά των μεταναστριών και ποτέ μα ποτέ ο εμφύλιος, ταξικός πόλεμος που βιώνουμε καθημερινά. Η αφήγηση αυτή με τον έναν ή τον άλλο τρόπο γίνεται αποδεκτή και καλλιεργείται απ' όλο το φάσμα των κοινοβουλευτικών κομμάτων και από ευρύ κομμάτι της ίδιας της κοινωνίας, χτίζοντας μια πολυπόθητη, για το κράτος και την αστική τάξη, εθνική ενότητα. Σε αυτό το πλαίσιο η πολεμική προετοιμασία, το αξιόμαχο του ελληνικού στρατού, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης για τους μετανάστες, οι ΝΑΤΟικες βάσεις και οι ελληνικές φρεγάτες που συμμετέχουν στον πόλεμο κατά των αντιστεκόμενων παλαιστινίων, θεωρούνται βασικά σημεία συμφωνίας μεταξύ των εκάστοτε (επίδοξων) διαχειριστών της εξουσίας παρά τις όποιες διαφωνίες διαφαίνεται να έχουν σε επιμέρους ζητήματα. Ακριβώς γι αυτόν το λόγο η φασιστική απειλή εν έτει 2024 δε μπορεί απλά να περιγραφεί ως ένα τάγμα εφόδου μισαλλόδοξων κοντοκουρεμένων ανθρωποειδών της χρυσής αυγής και πόσο μάλλον των κακέκτυπων «σοβαρών» απομιμήσεών της που μπήκαν στη βουλή. Από τη στιγμή μάλιστα που τη ¨δουλειά¨ τους την έχει αναλάβει σε μεγάλο βαθμό η ελληνική αστυνομία κι ο ελληνικός στρατός καθ' όλα νόμιμα, στα πλαίσια της αστικής δημοκρατίας κι όχι κάποιου φασιστικού καθεστώτος. Αντ' αυτού για να περιγράψουμε ενδελεχώς τις φασιστικές τάσεις εντός της κοινωνίας, τον εθνικισμό ως αμφίδρομη σχέση μεταξύ πολίτη και κράτους και εν τέλει αυτό που ευρύτερα αποκαλούμε εκφασισμό της κοινωνίας θα πρέπει να ξεφύγουμε από τη σφαίρα του θεάματος και να αφουγκραστούμε το τι γίνεται στα σχολεία, στα γήπεδα, τις πλατείες των φτωχογειτονιών των μεγαλουπόλεων, τα χωριά της επαρχίας. Να αναστοχαστούμε ως προς το τι οδήγησε στην πλήρη κανονικοποίηση (μαζικών και μη) κρατικών δολοφονιών όπως αυτή της Πύλου ή των Φραγκούλη, Μιχαλόπουλου, Σαμπάνη. Στην εδραίωση των pushbacks και των απαγωγών μεταναστών από την ΕΛΑΣ, αλλά και τα εθνικιστικά πογκρόμ στον Έβρο το 2020. Καθώς επίσης θα πρέπει να αναλογιστούμε τι κοινό έχουν όλα τα παραπάνω με το λιντσάρισμα κουίρ ατόμων στην Αριστοτέλους, την εβδομαδιαία είδηση μίας ακόμα γυναικοκτονίας και το ρεύμα εναντίωσης στη woke κουλτούρα από alt right περσόνες με έρεισμα κατά κύριο λόγω σε έφηβα αγόρια. Για να διακρίνουμε τη ρίζα του προβλήματος και να απαντήσουμε κατάλληλα με ένα μαχητικό αντιφασιστικό κίνημα στο δρόμο, ενάντια σε κράτος, πατριαρχεία, καπιταλισμό.

Για έναν αντιφασισμό… αντικρατικό, αντικαπιταλιστικό, αντιπατριαρχικό… στο δρόμο

Η συμπλήρωση 11 χρόνων από την δολοφονία του Παύλου Φύσσα μας βρίσκει σε μια κοινωνική συγκυρία στην οποία το αντιφασιστικό κίνημα καλείται να δώσει και πάλι καθημερινές μάχες σε διάφορα μέτωπα . Μπορεί η Χρυσή Αυγή , το ναζιστικό μόρφωμα - κύριος εκφραστής της ακροδεξιάς στα προηγούμενα χρόνια- να έχει υποχωρήσει όμως τα αντιμεταναστευτικά πογκρόμ και τα pushbacks , η διάχυτη κοινωνική βία σε βάρος τρανς, κουιρ ατόμων από φασιστικές γκρούπες και το γενικότερο ρατσιστικό πλαίσιο που αποτελεί δομικό στοιχείο του καπιταλιστικού συστήματος είναι ακόμα εδώ. Τις "δουλειές" που άλλοτε το κράτος ανέθετε στα τάγματα εφόδου της χρυσής αυγής πλέον είναι σε θέση να τις φέρει μόνος του εις πέρας, ντύνοντας τες με μια τρόπον τινά κοινωνική νομιμοποίηση για την διατήρηση της κανονικότητας στην λειτουργία της καπιταλιστικής μηχανής. Η ρατσιστική κρατική προπαγάνδα είναι αυτή που στρώνει το έδαφος ώστε Ρομά, μετανάστριες και λοιπές ομάδες που δεν ταιριάζουν στο εθνικό αφήγημα της χώρας να δέχονται καθημερινό πόλεμο σε κάθε πτυχή της ζωής τους. Δεν είναι πλέον οι δολοφόνοι της χρυσής αυγής που σκοτώνουν εν ψυχρώ τον Πακιστανό εργάτη Σαχζάτ Λουκμάν αλλά τα ένστολα καθάρματα της ΕΛΑΣ που εκτελούν τους ανήλικους Ρομά Σαμπάνη, Φραγκούλη, Μιχαλόπουλο και τον Σύριο μετανάστη Καλαφ Ασαντ. Δεν είναι κάποια ναζιστικά σκουπίδια της χρυσής αυγής που σπάνε πάγκους Ρομά και Αφρικανών μικροπωλητών στην λαϊκή της Ξηροκρήνης αλλά αυτό αποτελεί πλέον εξαγγελία και αρμοδιότητα της τοπικής αυτοδιοίκησης της πόλης.

Στην πορεία της 18ης Σεπτεμβρίου, λοιπόν ο αντιφασίστας Παύλος Φύσσας και η επέτειος της δολοφονίας του είναι για εμάς απλά η αφορμή για να βρεθούμε στον δρόμο. Γιατί τα πραγματικά αίτια είναι εδώ , ολοζώντανα και πιο καθαρά από ποτέ. Το αντιφασιστικό κίνημα οφείλει, ως κομμάτι του ευρύτερου ανταγωνιστικού κινήματος, να μπολιαστεί με αμιγώς ταξικά χαρακτηριστικά και να δώσει τις απαντήσεις που αρμόζουν τόσο στις φασιστικές τάσεις του σήμερα αλλά και γενικότερα στο σύστημα που τις θρέφει και τις κανονικοποιεί. Οφείλουμε να είμαστε εκεί για να πιάσουμε το νήμα των αδιαμεσολάβητων αντιφασιστικών αγώνων του χθες και να τους φέρουμε στο σήμερα. Να συνδεθούμε με τις καταπιεσμένες ομάδες και να κάνουμε πράξη τις μαχητικές κοινότητες αγώνα ενάντια στον φασισμό. Να διαρρήξουμε το αφήγημα της εθνικής ενότητας που επιδιώκουν κράτος και φασίστες σε όλα τα κοινωνικά πεδία , από τα σχολεία μέχρι τους χώρους εργασίας, και να φωτίσουμε τα σημεία καταπίεσης με κατεύθυνση την ταξική συνείδηση που οφείλει να έχει ένα, από τα κάτω , αντιφασιστικό κίνημα. Να αγωνιστούμε από κοινού με τον μετανάστη συνάδελφο μας ενάντια στην καθημερινή μας εκμετάλλευση από τα αφεντικά. Να σπάσουμε την μονοτονία των επετειακών πορειών και να κάνουμε τους αγώνες μας επικίνδυνους στο σήμερα.

Αντιφασιστική/αντικρατική πορεία Τετάρτη 18/9, Καμάρα 18:00

*Στηρίζουμε και συμμετέχουμε στο μπλοκ της Ανοιχτής αντιφασιστικής συνέλευσης για τα 11 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα*

ΣΑΧΖΑΤ ΛΟΥΚΜΑΝ, ΠΑΥΛΟΣ ΦΥΣΣΑΣ ΠΑΡΟΝΤΕΣ

ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΝΤΟΠΙΩΝ ,ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΓΕΝΝΑ

Ανάρες, ομάδα δράσης & αλληλεγγύης

ΤΑΞΙΚΟ ΜΠΛΟΚΟ ΣΤΟ ΜΑΥΡΟ ΜΕΤΩΠΟ ΑΣΤΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ-ΜΜΕ-ΦΑΣΙΣΤΩΝ

11 Χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα.

Ζούμε σε μία μακρά περίοδο όπου η επίθεση της αστικής τάξης στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα αποκτά όλο και πιο συνολικά χαρακτηριστικά. Μια περίοδος που στιγματίζεται από την ακραία υποβάθμιση των μισθών και των όρων εργασίας σε συνδυασμό με την ακρίβεια, τις ιδιωτικοποιήσεις στην Υγεία, την Παιδεία και τις δημόσιες υποδομές, την ποινικοποίηση της απεργίας και την αυστηροποίηση του ποινικού κώδικα, την εγκληματική κρατική διαχείριση φυσικών φαινομένων μέχρι την όξυνση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και τον ενεργό ρόλο της Ελλάδας στην επίθεση του φασιστικού ισραηλινού κράτους κατά του παλαιστινιακού λαού.

Σε μια τέτοια περίοδο συνεχιζόμενης οικονομικής κρίσης και γεωπολιτικών και ιμπεριαλιστικών ανακατατάξεων, οι φασίστες διεκδικούν ξανά χώρο στη δημόσια σφαίρα, στο πολιτικό πεδίο, στο δρόμο, στα σχολεία, στις γειτονιές μας, αναμένοντας ξανά την ευκαιρία να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα των εντολοδόχων τους, της αστικής τάξης και του Κεφαλαίου, αποπροσανατολίζοντας τα λαϊκά στρώματα από τη ρίζα των προβλημάτων, η οποία δεν είναι άλλη από την επίθεση του κεφαλαίου που βιώνουν καθημερινά.

Οι επιθέσεις υπό τη μορφή όχλου στην πλατεία Αριστοτέλους στη Θεσσαλονίκη σε ανθρώπους που ξεφεύγουν από τα κυρίαρχα ετεροκανονικά πρότυπα, καθώς και η επίθεση σε έξι άτομα από φασίστες μετά από συναυλία στο θέατρο Συκεών, η φασιστική επίθεση την 1η Νοέμβρη 2023, στον σταθμό Μοναστηράκι στην Αθήνα, ενάντια σε αντιφασίστες που αποχωρούσαν από αντιφασιστική συγκέντρωση, η προσπάθεια επανασύνδεσης με το κοινωνικό πεδίο μέσω φασιστικών παρεμβάσεων ενάντια στην ακρίβεια, μόνο για Έλληνες (Νέο Ηράκλειο), αποτελούν παραδείγματα που συνθέτουν το σκηνικό της βίας. Αυτά τα γεγονότα δεν μας φέρνουν προ εκπλήξεως, καθώς το σύστημα έχει ανάγκη να προωθεί και να αναπαράγει τέτοιες πρακτικές, ιδίως σε περιόδους όξυνσης των ταξικών αντιθέσεων, ώστε να καταστείλει και να ανακατευθύνει την λαϊκή οργή σε κανιβαλιστικούς δρόμους που είναι ακίνδυνοι για το ίδιο.

Την ίδια στιγμή βέβαια, αυτοί οι όχλοι βγάζουν, συνειδητά ή ασυνείδητα, τον σκασμό απέναντι στα αφεντικά τους και το μεγάλο κεφάλαιου που πλουτίζει στις πλάτες μας, με την ακρίβεια να έχει φτάσει σε τρομακτικά ύψη και τους μισθούς να τελειώνουν πριν τα μέσα του μήνα. Παράλληλα όμως, κάνουν μούγκα απέναντι στο συνεχές βάθεμα της εξάρτησης της χώρας από τους αιμοβόρους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

ΣΧΕΣΗ ΦΑΣΙΣΜΟΥ - ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ

Η συσπείρωση ακροδεξιών δυνάμεων πραγματοποιείται με συνεκτικά στοιχεία τη θρησκεία, τον συντηρητισμό, την ομοφοβία, την εθνικιστική, φιλοπόλεμη, αντικομμουνιστική και αντιμεταναστευτική ρητορική, θέσεις που υπηρετεί και προωθεί σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό και η κυβέρνηση. Αυτές οι θέσεις που εκφράζονται ανοιχτά από μια πλειάδα κομμάτων τόσο εντός της Βουλής (από τους εκπροσώπους των κομμάτων των Σπαρτιατών, της Ελληνικής λύσης και της Νίκης, όσο και εκτός από φασιστικές παρακρατικές γκρούπες) μας υπενθυμίζει τον ιστορικό ρόλο που έχει ο φασισμός μέσα σε περιόδους κρίσης. Μας υπενθυμίζει την ανάγκη επαγρύπνησης μπροστά στη φασιστική απειλή.

Με την οικονομική στήριξη εφοπλιστών, βιομηχάνων, εκκλησιαστικών και πολεμοχαρών κύκλων, και σε άμεση σύνδεση με διάφορα κέντρα εξουσίας, ο φασισμός δηλητηριάζει την εργατική τάξη, τη νεολαία και τον λαό, με στόχο τη διαίρεση, τον φόβο και την υποταγή. Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τον κοινοβουλευτικό ρόλο κομμάτων όπως το ΛΑΟΣ, οι ΑΝΕΛ και η Χρυσή Αυγή, τα οποία προώθησαν τα συμφέροντα συγκεκριμένων κεφαλαιοκρατικών κύκλων. Επιπλέον, δεν ξεχνάμε τον ρόλο που διαδραμάτισαν οι ναζιστές στους δρόμους με τα απεργοσπαστικά σωματεία, τις δολοφονίες του Παύλου Φύσσα και του Σαχζάτ Λουκμάν, τις επιθέσεις σε μετανάστες, ομοφυλόφιλους, αναρχικούς και κομμουνιστές, καθώς και την καταστολή εργατικών κινητοποιήσεων.

Πρακτικές που είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με την κυρίαρχη αντιλαϊκή - αντιμεταναστευτική πολιτική της Ελλάδας, τόσο με την τωρινή, όσο και με όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις, οι οποίες εξυπηρετούν τις επιταγές της ΕΕ και των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ.

Είτε αυτό αφόρα την υλική αντιμεταναστευτική πολιτική με τα χαρακτηριστικά παραδείγματα του φράχτη της FRONTEX στον Έβρο καθώς και των στρατοπέδων συγκέντρωσης στα νησιά και όχι μόνο, τα χρηματοδοτούμενα απ' το ΝΑΤΟ ερευνητικά προγράμματα για όπλα ελέγχου και καταστολής κινημάτων και μεταναστών και την μετατροπή του ελλαδικού χώρου σε ΝΑΤΟϊκό προτεκτοράτο. Σχεδιασμοί που προκύπτουν από τις παρεμβάσεις του ΝΑΤΟ και ΕΕ στις χώρες της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής εκτοπίζοντας τους λαούς και αναγκάζοντας τους να μεταναστεύσουν είτε για να αποφύγουν τους πολέμους είτε για να αποφύγουν τη φτώχεια και την εξαθλίωση.

Άλλωστε, δεν μπορούμε να μην αναζητήσουμε στην ρητορική και τις πολιτικές της ΕΕ ευθύνες για την άνοδο της ακροδεξιάς στην Ευρώπη. Μην ξεχνάμε, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την περίοδο των μνημονίων, την τυπική ή άτυπη ρητορική αξιωματούχων της ΕΕ οι οποίοι συσκοτίζοντας τις ταξικές αντιθέσεις και την ρίζα της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης ανά τον κόσμο, μιλούσαν «για τεμπέληδες Έλληνες» και «εργατικούς Γερμανούς» λες και οι μεν εκμεταλλευόταν τους δε, λες και δεν έχουν κοινά συμφέροντα και κοινό εχθρό.

Είναι επομένως αδιαμφισβήτητο το πώς τελικά το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα θρέφει τα φασιστικά μορφώματα τα οποία, όσο περιμένουν το σύνθημα για να βγουν ξανά για λογαριασμό του κεφαλαίου στους δρόμους, επιδιώκουν και προσπαθούν να πάρουν πιο ριζοσπαστικά - δυναμικά χαρακτηριστικά συγκρότησης, πραγματοποιώντας επιθέσεις ενάντια σε αγωνιστές και μετανάστες. Μην ξεχνάμε την άριστη σχέση της χούντας με το μεγάλο κεφάλαιο, του ναζιστικού καθεστώτος με τα μονοπώλια, του ιταλικού φασισμού με τον καπιταλισμό και πόσα ακόμα ιστορικά παραδείγματα.

ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΒΑΘΙΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΤΟΝ

Δεν θα ξεχάσουμε πως παρά τη θεσμική/ αστικοδημοκρατική ρητορική του λεγόμενου "δημοκρατικού τόξου" που έθρεφε για χρόνια τη Χρυσή Αυγή, αυτοί που ανέλαβαν να πολεμήσουν και να αντισταθούν υλικά στην απειλή του φασισμού την προηγούμενη δεκαετία, δεν ήταν ούτε η δικαστική αρχή, ούτε η ΝΔ, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε καμία κυβέρνηση που αδιαφορεί για τις ανάγκες της εργατικής τάξης και προωθεί τη διαίρεση και την καθυπόταξή της, με τους φασίστες να αποτελούν απλά την, πιο "δρομίσια", προέκταση της δικής τους, θεσμικής ατζέντας.

Αντίθετα ήταν η πολύμορφη αντιφασιστική πάλη αναρχικών και κομμουνιστικών οργανώσεων και συλλογικοτήτων, που μαζί με τμήματα της νεολαίας, της εργατικής τάξης και του λαού απάντησαν για τις δολοφονίες του Π. Φύσσα, του Σαχζατ Λουκμαν, του Σαμπάνη, του Φραγκούλη, ήταν οι μικρές και μεγάλες μάχες που δόθηκαν σε δρόμους, γειτονιές, σωματεία, σχολές που κατάφεραν να στήσουν αναχώματα στην επέκταση και την παγίωση του φασιστικού εσμού δημιουργώντας τις συνθήκες για την πολιτική και κοινωνική του απομόνωση.

Ηταν οι οργανωμένες αντιφασιστικές δυνάμεις που τους τσάκισαν ως αυτό που είναι: Ως μπροστινούς του κεφαλαίου, ως τσιράκια των αφεντικών, ως δούλους και ως ρουφιάνους, όχι μόνο του συστήματος και της πολιτικής του διαχείρισης αλλά και της εκτελεστικής και δικαστικής εξουσίας (των μπάτσων και των δικαστών), ενός συστήματος που πρώτα τους εξέθρεψε και έπειτα έχοντας πρώτα καταφέρει να σταθεροποιήσει την εξουσία του, τους «μάζεψε» προσωρινά. Ήταν οι λαϊκές μάζες που διαδήλωσαν στην Αθήνα των Οκτώβριου του 2020 με αφορμή τη δίκη της ΧΑ.

ΔΕ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙ ΜΟΝΟΣ, ΤΣΑΚΙΣΕ ΤΟΝ!

Με το μέλλον της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων να φαίνεται όλο και πιο δυσοίωνο, ο φασισμός βρίσκει πρόσφορο έδαφος σε τοπικό και Ευρωπαϊκό επίπεδο. Η απάντηση μας πρέπει να είναι ηχηρή.

Οι οργανωμένες αντιφασιστικές δυνάμεις, ως σάρκα από τη σάρκα του λαού, οφείλουν να οργανωθούν με συνέπεια και μαχητικότητα απέναντι στον φασισμό, να αντιπαρατεθούν αποτελεσματικά και να ανακόψουν την όποια προσπάθεια ανασύστασης ακροδεξιών ομάδων κρούσης. Να προτάξουν την ταξική οργάνωση και την μαχητική αντιφασιστική/ αντικαπιταλιστική συγκρότηση, ως το μέσο για τη διασφάλιση των συμφερόντων της θιγόμενης κοινωνικής πλειοψηφίας για την οποία παλεύουν, των συμφερόντων της πολυεθνικής εργατικής τάξης και του λαού.

ΠΑΥΛΟΣ ΦΥΣΣΑΣ - ΠΑΝΤΑ ΠΑΡΩΝ

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΛΑΟ - ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ

Καλούμε όλους/ες στην πορεία για τα 11 χρόνια από τη δολοφονία του Π. Φύσσα, Τετάρτη 18/09 :

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ στις 18:00 στην ΚΑΜΑΡΑ.

ΑΘΗΝΑ στις 17:30 στην Παύλου Φύσσα 60 στο Κερατσίνι. Στηρίζουμε το μπλοκ του «Προλεταριακού Αντιφασιστικού Μετώπου Δυτικών Προαστίων».

Διαρκής Αγώνας για την ταξική απελευθέρωση