Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου 2024 στις 19.00
Συγκέντρωση αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Θανάση Πικάση
ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΜΕΡΑ ΔΡΑΣΕΩΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ ΘΑΝΑΣΗ ΠΙΚΑΣΗ
Ο δίκαιος αγώνας του απεργού πείνας Θανάση Πικάση συνεχίζεται παρά την άμεμπτη και αδιάφορη στάση τόσο των συμβουλίων όσο και του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, που μέσω της Γενικής Γραμματείας Αντιεγκληματικής Πολιτικής, εφαρμόζει κατά γράμμα το πρωτόκολλο διαχείρησης των ανυπότακτων φυλακισμένων που επιμελείται εδώ και χρόνια η βασανίστρια και δολοφόνος κρατουμένων Μαρία Στέφη.
Η απεργία πείνας, ως έσχατο μέσο υπεράσπισης των δικαιωμάτων όσων βρίσκονται μέσα από τα τείχη, είναι ένας αγώνας για ζωή και αξιοπρέπεια, είναι ένας αγώνας για να μπορείς να βαδίζεις στα πιο δυστοπικά μονοπάτια με ψηλά το κεφάλι. Ο Θανάσης Πικάσης δε ζητάει κάτι που δε δικαιούται. Αγωνίζεται όμως για τα αυτονόητα, βάζοντας ως ανάχωμα τη ζωή του. Γιατί αν είναι κάτι που δεν παζαρεύεται μέσα στις φυλακές, είναι το δικαίωμα στην αξιοπρέπεια.
Καλούμε κάθε αγωνιζόμενο υποκείμενο να σταθεί στο πλευρό αυτού του αγώνα, γιατί η ζωή κάθε κρατουμένου μετράει. Ενάντια στις μεθοδεύσεις των ανθρωποφυλάκων, ενάντια στην ατέρμονη τιμωρία όσων δε σκύβουν το κεφάλι ακόμα και μέσα στα κελιά, ενάντια σε κάθε απόπειρα οι φυλακές να μετατραπούν σε τάφους νεκροζώντανων ανθρώπων. Καλούμε σε πανελλαδική μέρα δράσης, για την αλληλεγγύη στον αγώνα του απεργού πείνας Θανάση Πικάση-την Πέμπτη 19 Σεπτέμβρη, για να εκφράσουμε με πράξεις το συλλογικό πάθος για την Ελευθερία.
Νίκη στην απεργία πείνας (από 8 Ιούλη) του αγωνιστή Θ. Πικάση
Νίκη στους αγώνες των κρατουμένων
Η δικτατορία του εγκλεισμού είναι ο καθρέφτης της δημοκρατίας
Ανοιχτή Συνέλευση αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Θανάση Πικάση
Κάλεσμα σε συγκέντρωση αλληλεγγύης εν όψει της πανελλαδικής ημέρας δράσης για την στήριξη της απεργίας πείνας του Θ. Πικάση, απεργό πείνας από τις 5/7.
Πέμπτη 19/9 στις 19:00, Τσιμισκή με Ναυαρίνου.
Ο Θανάσης Πικάσης έχει ξεπεράσει μέχρι σήμερα τους δύο μήνες από τότε που προχώρησε σε απεργία πείνας. Μάλιστα, το τελευταίο διάστημα βρίσκεται στο νοσοκομείο των φυλακών Κορυδαλλού και η κατάσταση της υγείας του όλο και χειροτερεύει με αποτέλεσμα να εμφανίζει ρίγη, πυρετούς και έντονους πόνους στο σώμα ενώ παράλληλα το βάρος του έχει μειωθεί σημαντικά.
Η απεργία πείνας ξεκίνησε, όταν έγινε η μεταγωγή του από τις φυλακές Κορυδαλλού στις φυλακές της Πάτρας. Αυτή η μεταγωγή καθιστά αδύνατη την παρακολούθηση των σπουδών του στο ΙΕΚ Κορυδαλλού και στο τμήμα των Ηλεκτρολόγων Ηλεκτρονικών Μηχανικών στο ΠΑΔΑ με αποτέλεσμα να χάσει την εξεταστική του.
Η στήριξη στον αγώνα του Πικάση ήταν εμφανής από την πρώτη στιγμή, τόσο από τους φυλακισμένους της Α' Πτέρυγας Κορυδαλλού, όσο και από αλληλέγγυο κόσμο εκτός φυλακών και την διευθύντρια του ΙΕΚ στο οποίο φοιτεί σε μια προσπάθεια ανάδειξης της σημασίας που έχει για τους φυλακισμένους να μπορούν να έχουν πρόσβαση στην δημόσια παιδεία.
Από την πρώτη στιγμή η στάση του κράτους απέναντι στον Πικάση ήταν άκρως εκδικητική, όπως είναι πάντα απέναντι σε αγωνιστές, σε ανθρώπους που δεν διστάζουν να βάλουν ανάχωμα ακόμα και την ζωή τους ώστε να έχουν πρόσβαση σε βασικά αγαθά. Μέχρι και σήμερα δεν εχουν εξεταστεί τα αιτήματα του Θ. Πικάση, ενώ το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη αλλά και τα συμβούλια του αδιαφορούν πλήρως για τον δίκαιο αγώνα του.
Ο αγώνας του Πικάση πέρα από αδιαμφισβήτητα δίκαιος, είναι -ή οφείλει να γίνει- συλλογικός. Στο πρόσωπό του, μπορούμε να δούμε ξεκάθαρα τα αποτελέσματα του εξουσιαστικού τρόπου οργάνωσης της σύγχρονης κοινωνίας. Μιας κοινωνίας στην οποία η ελεύθερη βούληση και η αξιοπρέπεια του κάθε ανθρώπου εξαντλείται στο βαθμό που δεν συγκρούεται με τα συμφέροντα της πολιτικής και οικονομικής κυριαρχίας. Ενός συστήματος, στο οποίο η ανθρώπινη ζωή έχει χάσει την αυταξία της και υποτιμάται διαρκώς, γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης, ενίοτε και εγκλεισμού εντός και εκτός των τειχών των φυλακών.
Ο εγκλεισμός λοιπόν σημαίνει την απόλυτη παράδοση της ζωής των κρατουμένων στις αυταρχικές διαθέσεις και τον έλεγχο της κρατικής κυριαρχίας. Ο στόχος πλέον είναι η ηθική-πνευματική-οικονομική εξόντωσή τους και οποιαδήποτε ανάγκη τους αποκλείεται. Κατά συνέπεια, δεν μπορούν να σπουδάζουν, να παίρνουν άδειες, να έχουν γενικά τους ελάχιστους αξιοπρεπείς όρους διαβίωσης.
Μάλιστα, στη γενική κατεύθυνση που υπαγορεύει ο σύγχρονος ολοκληρωτισμός του κράτους και του κεφαλαίου, ο αποκλεισμός τείνει να γίνει γενική συνθήκη καθώς τα κοινωνικά αγαθά γίνονται ολοένα και λιγότερο προσβάσιμα προς όφελος των λίγων. Οι ιδιωτικοποιήσεις και τα διάφορα αντιδραστικά νομοσχέδια στοχεύουν ακριβώς σε αυτό, αποκλείοντας συνεχώς περισσότερο τη κοινωνική βάση από την παιδεία, την υγεία, τη στέγαση κτλπ.
Ως αναρχικοί/ές φοιτητές/τριες παλεύουμε για έναν κόσμο χωρίς διακρίσεις και αποκλεισμούς, χωρίς εξουσιαστές και υποτελείς, που θα λειτουργεί με γνώμονα τη κοινωνική αυτοδιεύθυνση. Στον κόσμο αυτό δεν θα υπάρχουν φυλακές, τείχη και σύνορα και τα κοινωνικά αγαθά θα τίθενται στη διάθεση όλης της κοινωνίας προς όφελός της. Η παιδεία που οραματιζόμαστε θα είναι ελευθεριακή, χωρίς ταξικούς φραγμούς και θα χωράει όλους τους Πικάσηδες και τους καταπιεσμένους αυτού του κόσμου. Γι' αυτό, επιλέγουμε τον οργανωμένο αναρχικό αγώνα και δηλώνουμε ότι απέναντι στην κρατική καταστολή, την καπιταλιστική βαρβαρότητα, τον κόσμο χωρίς εναλλακτική που μας παρουσιάζουν, εμείς θα στεκόμαστε πάντα αλληλέγγυοι δίπλα σε όσους δεν φιμώνονται και υπερασπίζονται την ζωή και την ελευθερία.
ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥ Θ.ΠΙΚΑΣΗ
ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΚΕΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΛΕΥΤΕΡΙΑ
Αναρχική Συνεύλευση Φοιτητών/τριων Quieta Movere
Συγκέντρωση αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Θ.Πικάση, Πέμπτη 19/9, 19:00, Τσιμισκή με Γούναρη
Ο Θ. Πικασης, ο οποίος βρισκόταν κρατούμενος στις φυλακές Κορυδαλλού, ώστε να έχει τη δυνατότητα να δέχεται επισκεπτήρια από τα οικεία του πρόσωπα και να φοιτεί στο ΙΕΚ Κορυδαλλού, μετάχθηκε βίαια στις φυλακές Αγίου Στεφάνου, στην Πάτρα, στερούμενος τις σπουδές του και τα επισκεπτήρια των οικείων του. Με το πέρας των γεγονότων στην Δ' πτέρυγα των φυλακών Κορυδαλλού, με τη δολοφονία κρατουμένου, η διοίκηση της φυλακής, διέταξε την μεταγωγή του Θ. Πικάση. Στο άκουσμα της επικείμενης μεταγωγής και πριν ακόμα αυτή συμβεί, ο Θανάσης ξεκίνησε στις 8/7 απεργία πείνας με αίτημα την ακύρωσή της. Στις 10/7 η μεταγωγή συνέβη κανονικά και ο Θ.Πικάσης μεταφέρθηκε στον Άγιο Στέφανο, στην Πάτρα, όπου προφανώς, δεν έχει καμία από τις παραπάνω δυνατότητες, δηλαδή των επισκεπτηριών και της φοίτησης.Από τις 2/9, βρίσκεται στο νοσοκομείο των φυλακών Κορυδαλλού "Άγιος Παύλος" συνεχίζοντας την απεργία πείνας. Εκεί έχοντας εμφανίσει έντονους πόνους, ρίγος και πυρετό ,μετά από έκκληση για ιατρική περίθαλψη , η πρώτη ανταπόκριση ήταν ο αρχιφύλακας βασανιστής ο οποίος του πάτησε το κεφάλι στο πάτωμα, λέγοντάς του «Δεν καταλαβαίνω από απεργίες πείνας εγώ».
Η περίπτωση του Θ.Πικαση, ο οποίος συνεχίζει κανονικά την απεργία πείνας, είναι μόνο μία απο τις αναρρίθμητες περιπτώσεις που μας καθιστούν σαφές ότι η πορεία ενός έγκλειστου, στα δημοκρατικά κελιά, σημαίνει βασανιστήρια, εκδικητικές μεταγωγές, στέρηση βασικών διακαιώματων, άθλιες συνθήκες κράτησης και το πηγάδι δεν έχει πάτο. Με άλλα λόγια, οι ζωές των κρατούμενων, είναι αναλώσιμες για τους καταπιεστές. Μέσα από μια σειρά τροποποιήσεων, τόσο στον σωφρονιστικό, όσο και στον ποινικό κωδικα, κράτος και κεφάλαιο δείχνουν να οχύρωνονται απέναντι σε κάθε είδους "παραβατικότητα", αρχικά με την αυστηριοποίηση των νομικών πλαισίων κι έπειτα με την πλήρη υποβάθμιση της ανθρώπινης ζωής, κατά τη διάρκεια έκτισης των διαφόρων ποινών.
Ωστόσο πέρα απο τις κινήσεις από την πλευρά της εξουσίας, υπάρχει και η κίνηση από την πλευρά των καταπιεσμένων και των αντιστεκόμενων. Παρά λοιπόν, το ότι η καπιταλιστική μηχανή θέλει να δείχνει άτρωτη, εμείς έχουμε τα παραδείγματα των αγώνων, μικρών και μεγάλων, να μας δείχνουν το αντίθετο. Από τις απεργίες πείνας και τις εξεγέρσεις στα κεντρα κράτησης των μεταναστ(ρι)ών, μέχρι τις απεργίες πείνας και τις συλλογικές διεκδικήσεις κρατουμένων στις φυλακές, οι αγώνες των εγκλείστων πέρα απο το να μας συγκινούν, μας δείχνουν τον δρόμο. Οι αγώνες των, κάθε λογής, κρατουμένων για τα δικαιώματά τους είναι αγωνας για ζωή και αξιοπρέπεια, και εμείς στεκόμαστε αλληλέγγυοι \ες σε αυτούς.
ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΝ Θ.ΠΙΚΑΣΗ, ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ ΑΠΟ 8/7
ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΊΗΣΗ ΤΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ
ΚΑΝΕΝΑ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
Συγκέντρωση αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Θ.Πικάση, Πέμπτη 19/9, 19:00, Τσιμισκή με Γούναρη
Ανάρες Ομάδα Δράσης & Αλληλεγγύης
Συγκέντρωση αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Θανάση Πικάση εν όψει της πανελλαδικής ημέρας δράσης.
Πέμπτη 19/9 στις 19:00, Τσιμισκή με Ναυαρίνου
Ο Θ. Πικάσης διανύει την 11η εβδομάδα απεργίας πείνας με άμεσο αίτημα την επαναμεταφορά του στις φυλακές Κορυδαλλού. Η αναίτια μεταγωγή του αγωνιστή κρατούμενου στις φυλακές Πάτρας του αφαιρεί την πρόσβαση στην εκπαίδευση, μιας που η συνέχιση των σπουδών του στο τμήμα ΙΕΚ Κορυδαλλού και στο τμήμα Ηλεκτρολόγων Ηλεκτρονικών Μηχανικών του ΠΑΔΑ καθίσταται αδύνατη. Σήμερα, η κατάσταση υγείας του έχει επιδεινωθεί σημαντικά. Πρόσφατα μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο των φυλακών Κορυδαλλού, καθώς ύστερα από δύο μήνες το βάρος του έχει μειωθεί αισθητά και οργανισμός του έχει φτάσει σε κρίσιμη κατάσταση.
Τον αγώνα του Θ. Πικάση στηρίζουν από την πρώτη στιγμή κρατούμενοι της Α' πτέρυγας φυλακών Κορυδαλλού, καθώς επίσης και η διευθύντρια του ΙΕΚ Κορυδαλλού υπερασπιζόμενοι το αναντίρρητο δικαίωμα του για ελεύθερη πρόσβαση στην εκπαίδευση.
Για ακόμη μια φορά γίνονται σαφείς οι επιθετικές μεθοδεύσεις του κράτους ενάντια στην κοινωνική βάση και ιδίως στα πιο ευάλωτα μέλη της. Άλλωστε βασικός στόχος του κρατικού μηχανισμού είτε εντός είτε εκτός των φυλακών είναι να αποδεσμεύσει τα βασικά ανθρώπινα αγαθά από τον κοινωνικό τους χαρακτήρα, μετατρέποντας τα ολότελα σε ένα προνόμιο που θα βρίσκεται στα χέρια λίγων και εκλεκτών. Το μοντέλο αυτό βρίσκει εφαρμογή σε συνθήκες εγκλεισμού στην πιο έσχατη μορφή του, μιας που η ζωή κάθε φυλακισμένου γίνεται έρμαιο της κρατικής ηγεμονίας.
Η στέρηση στο δικαίωμα της εκπαίδευσης των κρατουμένων αποτελεί ένα από τα πολλά σημεία της πολιτικής στρατηγικής, η οποία επιδιώκει να συσφίξει ακόμη περισσότερο τον κλοιό για κάθε φυλακισμένο, καλλιεργώντας περαιτέρω το καθεστώς εξαίρεσης εντός των φυλακών. Μέσα στις ήδη υπάρχουσες συνθήκες κανιβαλισμού πίσω απ' τα κελιά το κράτος επιλέγει να αφαιρέσει την πρόσβαση των κρατουμένων σε βασικά δικαιώματα, εντάσσοντας τους πλήρως υπό τον έλεγχο της κρατικής κυριαρχίας και συμβάλλοντας στην ηθική και πνευματική τους εξόντωση.
Η απεργία πείνας αποτελεί το έσχατο εργαλείο υπεράσπισης των αιτημάτων των κρατουμένων και ο Θ. Πικάσης αποδεικνύει περίτρανα πως με ανάχωμα την ίδια του την ζωή αγωνίζεται για να κατακτήσει όσα η εξουσία επιθυμεί να του στερήσει. O αδιαμφισβήτητα δίκαιος αγώνας του Θ. Πικάση αποτελεί αγώνα για ζωή και αξιοπρέπεια. Ταυτόχρονα η κρατική εκδικητικότητα απέναντι του αποτυπώνει το μοντέλο του συστήματος, το οποίο κράτος και αφεντικά πασχίζουν να δομήσουν. Ενός συστήματος όπου η ανθρώπινη αξιοπρέπεια καθυποτάσσεται στα συμφέρονται των ισχυρών και η ελεύθερη σκέψη ευθυγραμμίζεται με την κρατική ατζέντα. Ενός συστήματος, όπου όποιος δεν σκύβει το κεφάλι θα δέχεται την μακραίωνη τιμωρία από την άρχουσα τάξη.
Αναγνωρίζουμε πως η στήριξη του αγώνα του Θ. Πικάση αποτελεί χρέος όλων, ως συλλογική εναντίωση απέναντι στην υποτίμηση της ανθρώπινης ζωής και αξιοπρέπειας. Ως αναρχικοί/ ές οραματιζόμαστε έναν κόσμο δίχως αποκλεισμούς, ταξικούς φραγμούς, φυλακές, σύνορα, εξουσιαστές και εξουσιαζόμενους - και αυτόν τον κόσμο δεν θα διστάσουμε ούτε στιγμή να υπερασπιστούμε. Με όπλο μας την αλληλεγγύη και τον οργανωμένο αναρχικό αγώνα, στεκόμαστε στο πλευρό κάθε καταπιεσμένου, υψώνουμε αντιστάσεις στα κρατικά αφηγήματα και χτίζουμε έναν κόσμο ισότητας και ελευθερίας.
ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥ Θ.ΠΙΚΑΣΗ
ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
Τοπικός συντονισμός - Αναρχική Πολιτική Οργάνωση - Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων