Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου 2024 στις 19.00
Ελευθερία στον Öcalan, πολιτική λύση στο κουρδικό ζήτημα
από Πολιτιστικό Κέντρο Κουρδιστάν
Join us for a gathering in Syntagma Square on the 13th of September, 19:00 to demand the freedom of Abdullah Öcalan and a political solution to the Kurdish Question!
In the last months, in the context of rising tension and wars being waged throughout the Middle East, there has been an intense escalation of attacks by occupying forces in Kurdistan. In Basur Kurdistan (Iraq), the Turkish military has bombed and emptied villages, setting up more than 80 military bases on Iraqi soil and using banned chemical weapons against guerilla forces. In Rojhilat (Iran), The Islamic Republic has increasingly used the death penalty as a tool of political repression, particularly against Kurdish and Baluch minorities and women organized in the Jin Jiyan Azadi uprisings, with 395 executions recorded this year alone. In Rojava, the occupying Turkish state has increased its attacks, claiming the lives of many, while also damaging crucial infrastructure. Working with allied gangs and mercenaries, Turkish soldiers set fire to agricultural land-burning hectares of fields used to produce grains and other crops. The burning of agricultural land, along with the bombing of civilian infrastructure such as hospitals, oil refineries, and electrical substations must be understood as attacks on the capacity of the region to sustain life itself. In a region where now for more than 10 years the Rojava revolution has thrived and its people have built up new ways of living through a system of democratic confederalism, these attacks by the Turkish state are meant to threaten and deter society from continuing on this path. In Bakur (Turkey), a struggle for existence is being waged by Kurdish society and movements, against the fascist turkish state's increased militarization of certain areas, mass arrests, and political persecution, economic crises as well as attacks against the natural environment with the burning of forests and other natural areas by state forces.
We call on the Kurdish community, and all anti-system forces to stand together against these attacks, and to struggle together to build a free life based in principles of women's liberation, ecology and democratic confederalism! To unite against fascism everywhere, and for a political solution to the Kurdish question!
Jin Jiyan Azadi!Freedom for Abdullah Öcalan, political solution to the Kurdish Question!Against Executions, for a free life!Defend Kurdistan!
Democratic Kurdistan Cultural Center
Στηρίζουμε το κάλεσμα του Δημοκρατικού Πολιτιστικού Κέντρου Κούρδων/ισσών για την Ελευθερία του Οτσαλάν
από Riseup4Rojava Gr
Στηρίζουμε το κάλεσμα του Δημοκρατικού Πολιτιστικού Κέντρου Κούρδων/ισσών για την Ελευθερία του Οτσαλάν, για Πολιτική επίλυση του κουρδικού ζητήματος
https://athens.indymedia.org/event/95338/
Στις 15 Φεβρουαρίου του 1999 το ελληνικό κράτος, πιστός υπηρέτης των συμφερόντων των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην παράδοση του Οτσαλάν στις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες.Έκτοτε, το ιδρυτικό στέλεχος και πρόεδρος του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK),Αμπντουλάχ Οτσαλάν, μετράει 25 χρόνια αιχμαλωσίας σε πλήρη απομόνωση σε ένα νησί φυλακή.
Το 1998, ο Οτσαλάν σε μια κίνηση αυτοθυσίας, εγκατέλειψε τη Συρία οπού διατηρούσε τη βάση του για να ζητήσει πολιτικό άσυλο στην Ευρώπη. Δεν επέλεξε να φυγαδευτεί στα εδάφη του Κουρδιστάν γιατί ήξερε πως οι εχθροί του δεν θα δίσταζαν να αιματοκυλίσουν όλη την περιοχή στην προσπάθεια αναζήτησης του. Παράλληλα γνώριζε πως ο μόνος τρόπος για να γίνει ευρέως γνωστό το ζήτημα της γενοκτονίας του κουρδικού λαού και της αντιαποικιοκρατικής - αντιιμπεριαλιστικής αντίστασης των αντάρτικων δυνάμεων περνάει μέσα από τη διπλωματία και τους διεθνώς αναγνωρισμένους θεσμούς.
Είναι γνωστό ότι ο Οτσαλάν ήρθε στην Ελλάδα εφόσον είχε προηγηθεί πρόσκληση προς αυτόν,περισσότερων των 160 βουλευτών του ελληνικού κοινοβουλίου. Στις 9 Οκτωβρίου του 1998 ο Οτσαλάν φτάνει στην Ελλάδα αλλά το ελληνικό κράτος υπό την κυβέρνηση Σημίτη δεν τον δέχεται και αρχίζει μια περιπλάνηση σε μια σειρά κρατών που του αρνούνται κατηγορηματικά πολιτικό άσυλο και ξαναβρίσκεται στην Ελλάδα όπου εκδιώχνεται. Kαι πάλι περιπλανιέται σε μια σειρά από κράτη που του αρνούνται την είσοδο εντός τους. Ξαναγυρίζει στην Ελλάδα όπου στη συνέχεια πετάει προς την Κένυα αυτήν τη φορά ως άτυπος κρατούμενος, με την συνοδεία πρακτόρων της ΕΥΠ. Εκεί όντας στην ελληνική πρεσβεία, συλλαμβάνεται από πράκτορες μετά από συνεργασία των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ, του Ισραήλ, της Τουρκίας και της Ελλάδας. Έκτοτε ο Οτσαλάν βρίσκεται απομονωμένος στο νησί φυλακή Ιμραλί.
Δεν έχει ιδιαίτερη σημασία να μπούμε σε ιστορικές λεπτομέρειες που είναι λιγότερο ή περισσότερο γνωστές ούτε να σταθούμε στα ονόματα που πρωταγωνίστησαν στην υπόθεση της αιχμαλωσίας του Οτσαλάν. Οι πρωταγωνιστές της εποχής εκείνης φρόντισαν ώστε να παραχαράξούν ή να αλλοιώσουν την ιστορία ώστε να εξυπηρετήσουν τις δικές τους σκοπιμότητες και τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, χωρίς να διστάζουν να αμαυρώσουν το προφίλ ενός επαναστάτη που με ανιδιοτέλεια έχει αφιερώσει όλη τη ζωή του στον σκοπό της απελευθέρωσης.
Στην υπόθεση της αιχμαλωσίας του Οτσαλάν γίνετε για άλλη μια φορά εμφανές ότι τα κράτη παρά τους μεταξύ τους ανταγωνισμούς, πάντα θα συμμαχούνε για την καταστολή των επαναστατικών κινημάτων. Η Ελλάδα και η Τουρκία ενώ δε διστάζουν να προετοιμάζουν συνεχώς τους λαούς τους για έναν επερχόμενο μεταξύ τους πόλεμο, είναι σύμμαχοι ενάντια στα επαναστατικά κινήματα στο εσωτερικό τους. Όλα τα κράτη συμμάχησαν σε μια διεθνή συνωμοσία που σχεδιαζόταν επί σειρά ετών, για την αιχμαλωσία του Οτσαλάν. Το 1993 η Γερμανία απαγόρευσε την ύπαρξη κουρδικών σωματείων με αποτέλεσμα το κλείσιμο όλων των πολιτιστικών κέντρων των Κούρδων και την φυλάκιση και δίωξη πολλών Κούρδων ακτιβιστών. Την απόφαση αυτή ακολούθησαν πολλά από τα πιο ισχυρά ευρωπαϊκά κράτη. Το 1997 οι ΗΠΑ ενέταξαν το PKK στη λίστα με τις τρομοκρατικές οργανώσεις, ενώ αργότερα ακολούθησαν το Ηνωμένο Βασίλειο, ο Καναδάς, η Ιαπωνία, η Αυστραλία, η Νέα Ζηλανδία και άλλα.
Ο Οτσαλάν μέσα απ' την φυλακή έγραψε μια σειρά από τόμους που έχουν μεταφραστεί σε 16γλώσσες. Εκεί αναπτύσσει την επαναστατική θεωρία του για την ριζοσπαστική δημοκρατία· τονΔημοκρατικό Συνομοσπονδισμό. Ένα μοντέλο κοινωνικής οργάνωσης που η έμφυλη, εθνική και οικονομική ισότητα και οι πολιτειακές ελευθερίες διασφαλίζονται από την άμεση συμμετοχή της κοινωνικής βάσης. Το συγκεκριμένο μοντέλο έχει εφαρμοστεί με επιτυχία τόσο στα απελευθερωμένα, από το αντάρτικο, βουνά του Κουρδιστάν όσο και στους μαχαλάδες στις κατεχόμενες από το τουρκικό κράτος πόλεις, αλλά και στην επαναστατημένη από το 2012 Βόρεια και Ανατολική Συρία γνωστή ωςΡοζάβα. Το PKK και η θεωρία του Δημοκρατικού Συνομοσπονδισμού αποτελούν πρόταση για την επίλυση των ζητημάτων που απασχολούν τη μέση Ανατολή. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι η εξέγερση στο Ιράν είχε ως κεντρικό σύνθημα το Jin, Jiyan, Azadi (Γυναίκα, Ζωή, Ελευθερία). Ένα σύνθημα βγαλμένο από το κουρδικό κίνημα ελευθερίας που εκφράζει απόλυτα την ιδεολογία της γυναικείας απελευθέρωσης.
Ο Οτσαλάν, στο 75ο έτος της ηλικίας του είναι έγκλειστος 25 χρόνια σε ένα νησί φυλακή, ως ο μοναδικός κρατούμενος. Η τελευταία επίσκεψη των δικηγόρων του ήταν το 2019 και η τελευταία ολιγόλεπτη συνομιλία με τον αδερφό του ήταν πριν από περίπου 2 χρόνια. Έκτοτε δεν υπάρχει καμία ένδειξη ζωής.
Είναι καιρός να βγάλουμε από τη λήθη την πραγματική ιστορία που δεν είναι άλλη από την ιστορία για την ελευθερία των καταπιεσμένων. Ο Οτσαλάν είναι αιχμάλωτος επειδή είναι ο ιδεολογικός καθοδηγητής ενός κινήματος που αντιστέκεται και πολεμάει την αποικιοκρατία, τον φασισμό και τον ιμπεριαλισμό εδώ και 48 χρόνια.
Ο αγώνας για την απελευθέρωση του Οτσαλάν είναι μια πράξη αλληλεγγύης προς, τον καταπιεσμένο κουρδικό λαό, το αντάρτικο στα βουνά του Κουρδιστάν, την επανάσταση στη Ροζάβα ΒΑ Συρία, που χτυπιούνται καθημερινά από μπόμπες και χημικά όπλα.
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟ ΑΜΠΝΤΟΥΛΑΧ ΟΤΣΑΛΑΝ
Η ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΝΑ ΝΙΚΗΣΕΙ ΤΙΣ ΔΙΑΚΡΑΤΙΚΕΣ ΣΥΜΜΑΧΙΕΣ, ΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΤΟΥ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟ ΑΝΤΑΡΤΙΚΟ ΣΤΑ ΒΟΥΝΑ ΤΟΥ ΚΟΥΡΔΙΣΤΑΝ ΠΟΥ ΜΑΧΕΤΑΙ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΤΟΥ ΑΝΑΣΑ, ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΟ ΜΕ ΧΗΜΙΚΑ ΟΠΛΑ ΚΑΙ ΒΟΜΒΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΣΤΡΑΤΟ ΤΟΥ ΝΑΤΟ