τι; : συγκέντρωση θεματική : από :

Τρίτη 27 Αυγούστου 2024 στις 19.00

Συγκέντρωση ενάντια στη δολοφονία μετανάστη από το λιμενικό κοντά στη Σύμη

Stop dehumanizing migrants! The Hellenic Coast Guard is pushing back, shooting and killing people systematically! We won't accept the normalization of death!

PROTEST with sound system: Tuesday, August 27, 19:00, Dim. Gounari & Al. Svolou, Thessaloniki.

ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΙΜΕΝΙΚΟ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ! ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΠΑΝΡΘΩΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤ(ΡΙ)ΩΝ! ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΝΟΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ!

Στις 23/8 το ελληνικό λιμενικό δολοφονεί για ακόμα μια φορά μετανάστη με πυροβολισμό στα ανοιχτά της Σύμης έπειτα από καταδίωξή του. Τα πρωτοσέλιδα κατευθείαν επιστράτευσαν τον ρατσιστικό μιντιακό τους οχετό κάνοντας λόγο για "θερμά επεισόδια" και "ναυμαχίες" με φουσκωτές βάρκες. Λεξιλόγιο πολεμικό, άκρως παραπλανητικό και ξεπλυματικό, το οποίο διαβεβαιώνει πως το ελληνικό κράτος βρίσκεται σε θέση αμυνόμενου και πως ό,τι είδους έγκλημα και αν διαπράξει το λιμενικό, αυτό γίνεται προκειμένου να διασφαλίσει την εθνική ομαλότητα, εξοντώνοντας μια εν δυνάμει εθνική απειλή. Για αυτούς, απειλή θεωρούνται οι βάρκες και τα οχήματα τα οποία φτάνουν στα ελληνικά σύνορα μεταφέροντας άοπλες ομάδες μεταναστ(ρι)ών που έρχονται στην ελλάδα, έχοντας πάρει ήδη πολλά ρίσκα φεύγοντας από τη χώρα τους με την ελπίδα να επιβιώσουν ή να συνενωθούν με τις οικογένειές τους. Η φιλόξενη υποδοχή τους από τις ελληνικές λιμενικές αρχές περιλαμβάνει πυροβολισμούς, εμβολισμό των σκαφών που τους μεταφέρουν, επαναπροωθήσεις, ξυλοδαρμούς, φυλακίσεις, βιασμούς. Οι δολοφονικές επιθέσεις του ελληνικού κράτους, τόσο στα χερσαία/υδάτινα σύνορά του όσο και εντός της περιφέρειάς του, αποτελούν καθημερινότητα. Η αντιμεταναστευτική πολιτική και η νομιμοποίησή της έχουν χτιστεί σε βάθος δεκαετιών, με τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών να την ασπάζεται πλήρως. Τα περιστατικά που έρχονται στη δημοσιότητα πλέον δεν σοκάρουν καν, αφού δολοφονίες κι επαναπροωθήσεις μεταναστριών μεταδίδονται συστηματικά στις οθόνες μας κι οι πνιγμοί των μεταναστ(ρι)ών βαφτίζονται «επιχειρήσεις διάσωσης». Το λιμενικό κι οι συνοριοφύλακες, σε συνεργασία με κάθε λογής μπάτσους, δε χάνουν ευκαιρία να μας αποδείξουν πόσο αναλώσιμες είναι οι ζωές των μεταναστριών
8/7: Οχτώ νεκροί μετά από απαγωγή/pushback στις Οινούσες.
5/8: Σοβαρός τραυματισμός μετανάστη μετά από πυροβολισμούς κατά σκάφους μεταναστ(ρι)ών στη Σύμη.
8/8: Μασκοφόροι ένοπλοι κομάντο του λιμενικού σε pushback 64 ατόμων, συμπεριλαμβανομένων 13 παιδιών στη Ρόδο.
20/8: Λιμενικοί κακομεταχειρίζονται 75 μετανάστ(ρι)ες στο πλοίο της γραμμής Γαύδος - Αγία Ρούμελη, μεταφέροντάς τους σε απάνθρωπες & επικίνδυνες συνθήκες, στο γκαράζ του πλοίου, χωρίς νερό.
23/8: Μετανάστης νεκρός μετά από πυροβολισμούς κατά σκάφους μεταναστ(ρι)ών στη Σύμη.

Το μήνυμα ξεκάθαρο· όσες ζωές κρίνονται ανάξιες να βιωθούν θα εξοντώνονται. Όσοι πληθυσμοί θεωρούνται πλεονάζοντες για το κεφάλαιο (ελληνικό-εγχώριο και ξένο) υποτιμούνται κι απανθρωποποιούνται πλήρως. Η μοίρα όσων μεταναστ(ρι)ών καταφέρουν να περάσουν τα σύνορα γνωστή: Βία, ρατσισμός, εξαθλίωση, εργασιακή υπερεκμετάλλευση, απόλυτη απανθρωποποίηση. Το ελληνικό κράτος προσπαθεί να τους εκμεταλλευτεί χωρίς όρια στοιβάζοντας τους σε camps, βάζοντάς τους να δουλεύουν σε εργασιακά κάτεργα χωρίς χαρτιά, ζώντας σε ένα καθεστώς μόνιμης επισφάλειας, επιτήρησης και αστυνομοκρατίας.
Μια ακόμα κεντρική πτυχή της διαχείρισης του μεταναστευτικού φαινόμενου είναι η ποινικοποίηση της ίδιας της μετανάστευσης, που σε συνδυασμό με την πολιτική των κλειστών συνόρων, των pushback και των κέντρων κράτησης, συγκροτούν έναν ενιαίο και αλληλοτροφοδοτούμενο μηχανισμό. Στόχος των κρατικών μηχανισμών είναι να τρομοκρατήσουν όσες θέλουν να διασχίσουν τα σύνορα και να τους αποτρέψουν επιστρατεύοντας το νομικό οπλοστάσιο και στοιχειοθετώντας εξευτελιστικές/ψευδείς κατηγορίες που θα τους οδηγήσουν στη φυλακή. Η αυθαίρετη σύλληψη μεταναστ(ρι)ών με την απόδοση της κατηγορίας του διακινητή αποτελεί συνηθισμένη πρακτική του ελληνικού κράτους. Έτσι, κατά τη διάρκεια καταδίωξης σκάφους που μετέφερε μετανάστ(ρι)ες ανοιχτά της Σύμης, έπειτα από καταδίωξή του, στις 5/8, το σκάφος βυθίστηκε. Σύμφωνα με το λιμενικό, «πραγματοποιήθηκαν στοχευμένες βολές στη μηχανή του ταχυπλόου.» Επειδή όμως από τις «στοχευμένες βολές» επιβάτης του σκάφους μεταφέρθηκε σε κρίσιμη κατάσταση στο νοσοκομείο της Ρόδου, τότε ο τραυματίας δεν μπορεί παρά να ήταν ο διακινητής. Δηλαδή το λιμενικό λέει «σημαδεύαμε στοχευμένα για να μην χτυπήσουμε κανέναν» αλλά, αν πετύχαμε κάποιο από τα 21 άτομα που επέβαιναν, αυτός δεν μπορεί παρά να ήταν «ο διακινητής». Και μόλις ακουστεί η μαγική λέξη «διακινητής», το μήνυμα είναι απλό, «καλά να πάθει» (κι ας είναι οι ελληνικές φυλακές γεμάτες από «διακινητές» που «διακινούσαν» τις οικογένειές τους ή από μετανάστες που έτυχε να βρίσκονται κοντά στο πηδάλιο ή να μιλάνε αγγλικά Όμως όχι, η διαβολική φιγούρα του «διακινητή», του «δουλεμπόρου», τελειώνει κάθε συζήτηση για το πώς ένοπλοι ένστολοι ανοίγουν πυρ εναντίον άοπλων επιβατών σκάφους… Σχετικός νόμος ποινικοποιεί την ίδια τη μετακίνηση, καθώς δεν κάνει διαχωρισμό μεταξύ ατόμων που αποκτούν κέρδος μεταφέροντας μετανάστ(ρι)ες και ατόμων που απλώς οδηγούν αμάξια ή βάρκες (που συνήθως πρόκειται για μετανάστ(ρι)ες που αναλαμβάνουν να οδηγήσουν ένα όχημα). Καταλαβαίνουμε ότι στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα τέχνασμα του κράτους που στην ουσία επιδιώκει να ακυρώσει την ύπαρξη της ίδιας της μετανάστευσης. Το ελληνικό κράτος περιθωριοποιεί τα άτομα που μεταναστεύουν και τα αναγκάζει να ζουν σε ένα καθεστώς παρανομοποίησης κι επισφάλειας σε όλη τους τη ζωή.
Κι όλα αυτά συμβαίνουν με πλήρη επίγνωση και συναίνεση των κατά τα άλλα «φιλήσυχων πολιτών». Για αυτό βεβαία έχει φροντίσει και το κράτος της ελλάδας, καθώς, όπως και κάθε άλλο κράτος που θέλει να επιτύχει εθνική συνοχή, δημιουργεί ρατσιστικούς και αποπροσανατολιστικούς διαχωρισμούς .Έτσι, χτίζονται αφηγήματα όπως ότι οι ξένοι είναι βίαιοι, εγκληματίες, βιαστές, απειλή για τη δουλειά σου, την κανονικότητά σου, Δημιουργείται μια αίσθηση ότι θα σου κλέψουν τη ζωή κι ότι πρέπει να τους εκτοπίσεις αν δε θες να γίνεις σαν αυτούς. Έτσι καταλήγεις θεατής, αν όχι χειροκροτητής της πιο απάνθρωπης διαχείρισης πληθυσμών. Η ικανοποίηση που νιώθουν μερικοί για τους πνιγμούς και τις δολοφονίες μεταναστ(ρι)ών, αντανακλά την ηττοπάθεια και την υποταγή που νιώθουν απέναντι στους πραγματικούς δυνάστες και εκμεταλλευτές τους. Όσοι και όσες ικανοποιούνται με την εξόντωση των μεταναστ(ρι)ών, είναι οι ίδιοι που σκύβουν το κεφάλι στα αφεντικά τους, προσφέροντας πολύτιμη στήριξη στο κράτος και το κεφάλαιο.
Εμείς από τη μεριά μας θέλουμε να σταθούμε απέναντι τόσο στις δολοφονικές πρακτικές του ελληνικού κράτους όσο και στον κοινωνικό ρατσισμό, που αλληλοτροφοδοτούνται παράγοντας μια όλο και πιο εκφασισμένη κοινωνία. Όχι για να γίνουμε σωτήρες κάποιων ανήμπορων θυμάτων (όπως παρουσιάζονται οι μετανάστ(ρι)ες από διάφορους καλοθελητές), αλλά γιατί μια κοινωνία που παρακολουθεί δίχως αντίδραση -σαν κάτι φυσικό, αν όχι θεμιτό- το κράτος να δολοφονεί εκατοντάδες ανθρώπους, είναι μια κοινωνία που δέχεται με αδράνεια την κοινωνική, αν όχι φυσική, εξόντωση κάθε ομάδας που κρίνεται ότι περισσεύει. Είτε μιλάμε για διαφορετικότητα/απόκλιση κάθε είδους, είτε για άνεργους, είτε για απολυμένες, είτε για όσες σηκώνουν κεφάλι. Πρόκειται για μία κανιβαλιστική πραγματικότητα όπου επιβιώνουν οι εκάστοτε ισχυροί. Απέναντι σε αυτή τη ζοφερή, σάπια προοπτική που ήδη ως ένα βαθμό βιώνουμε, να παλέψουμε για μια κοινωνία αλληλεγγύης μεταξύ των καταπιεσμένων. Με κοινούς αγώνες ντόπιων προλετάριων, μεταναστ(ρι)ών, Ρομά και όσων γενικά περισσεύουν, να ξαναβρούμε την αξιοπρέπειά μας και να κάνουμε καλύτερες τις ζωές μας.

Stop War On Migrants