Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2012 στις 14.30
Συλλογική κουζίνα
Εδώ και τρία χρόνια, κάθε Τετάρτη (εκτός από γιορτές και σχόλες), γύρω στις 14:30 κατεβαίνουμε τα σκαλιά του Αυτόνομου Στεκιού.
Είμαστε η Συλλογική Κουζίνα της Τετάρτης. Μέχρι τις 17:00 μαγειρεύουμε μαζί ανακατεύοντας στις κατσαρόλες υλικά, συνταγές, αναμνήσεις, τα νέα μας και μετά η παρέα μεγαλώνει με όσους σχολάνε απ' τις δουλειές τους ή ξεμπερδεύουν από άλλες υποχρεώσεις. Γύρω από το τραπέζι ξεκινά το φαγητό και το μοίρασμα ακόμα πιο σπουδαίων αγαθών: επικοινωνούμε, γνωριζόμαστε, δημιουργούμε δεσμούς συν-τροφικούς αλληλεγγύης, κοινότητας, ανταλλαγής. Καμιά δουλειά δεν περισσεύει, καμιά συνεισφορά δεν είναι λιγότερο σημαντική: ψώνια, πλυσίματα, καθαριότητα του χώρου, προγραμματισμός για το τσουκάλι της επόμενης βδομάδας. Το φαγητό δεν έχει τιμή, είναι όμως πολύ-τιμο.
Τι εννοούμε; Υπάρχει ένα κουτί στο οποίο βάζουμε ό,τι χρήματα μπορεί ο καθένας απ' όσους τρώμε, χωρίς έλεγχο και ταμία, στη βάση όμως της εμπιστοσύνης και της κατανόησης ότι πρέπει να «βγαίνουν» τόσο το επόμενο μαγείρεμα όσο και κάποια λειτουργικά έξοδα του χώρου που μας στεγάζει. Αυτή τη διαδικασία την λέμε ελεύθερη συνεισφορά γιατί ούτε φιλανθρωπική οργάνωση είμαστε ούτε μαγαζί (και τα δύο άλλωστε βγάζουν τα κέρδη τους).
Καλοδεχούμενα είναι επίσης προϊόντα για το μαγείρεμα και κάθε είδους βοήθεια σε αυτήν την εβδομαδιαία συνάντηση μας που τη χαρακτηρίζουν η ισοτιμία, η αξιοπρέπεια, η συνεργασία και η έγνοια για τον διπλανό. Κι όταν υπάρχει λόγος στεκόμαστε πάνω από τις εστίες και κάνουμε «αλληλέγγυα μαγειρέματα» για να βοηθήσουμε - όσο γίνεται - με τα έσοδα του κουτιού απεργιακούς αγώνες, αγώνες μεταναστών, αγωνιζόμενους ανθρώπους που διώκονται δικαστικά ή άλλους αυτοδιαχειριζόμενους κοινωνικούς χώρους που χρειάζονται τη στήριξη μας.
Συνεχίζουμε αυτή τη διαδρομή σε καιρούς πιο δύσκολους με την πεποίθηση ότι είμαστε οι πολλοί και δεν θα επιτρέψουμε να χαθεί κανένας μας μέσα στην κρίση που δημιούργησαν οι λίγοι για να αυξήσουν τα κέρδη τους. Μόνη μας ελπίδα είναι η αλληλεγγύη και οι συντροφικοί δεσμοί των από κάτω, όλων εμάς που κινούμε τούτον τον κόσμο. Κανείς και καμία μόνος του!!!