Σάββατο 22 Ιουνίου 2024 στις 11.00
Μικροφωνική αλληλεγγύης στα κατειλλημένα Προσφυγικά
Κάτω τα χέρια από τις καταλήψεις- Κάτω τα χέρια από τις ζωές μας
Μικροφωνική συγκέντρωση αλληλεγγύης στα κατειλλημένα Προσφυγικά, Σάββατο 22/06 11:00,πλατεία Αγίου Θεράποντα
Τι διαφορά μπορεί να υπάρχει ανάμεσα στις διάφορες γειτονιές των πόλεων μας; Πόσο μπορεί να διαφέρει η γειτονιά της Τούμπας με μια γειτονιά της Αθήνας; Και ένα άλλο ερώτημα: τι σχέσεις έχουν οι κάτοικοι των διαφορετικών γειτονιών; Οι απαντήσεις μάλλον είναι τετριμμένες. Παρόλες τις διαφορές τους οι γειτονιές έχουν την ίδια λογική. Τη λογική της κυκλοφορίας των εμπορευμάτων και της διαμονής με καλύτερους ή χειρότερους όρους, των παραγωγών και καταναλωτών αυτών των εμπορευμάτων. Και προφανώς οι σχέσεις μεταξύ των κατοίκων είναι στην καλύτερη περίπτωση σχέσεις ευγενικής αδιαφορίας. Τι θα λέγατε όμως αν υπήρχε μια άλλη γειτονιά, πολύ διαφορετική από τις συνηθισμένες. Μια γειτονιά όπου οι κάτοικοι μένουν μαζί, βοηθάνε η μία τον άλλο, ντόπιοι και μετανάστριες ζουν χωρίς προβλήματα, τα παιδιά τα φροντίζει όλη η γειτονιά και τα προβλήματα λύνονται σε μια εβδομαδιαία συνέλευση. Καλό ε; Το καλύτερο είναι ότι αυτή η γειτονιά υπάρχει. Βρίσκεται στην λεωφόρο Αλεξάνδρας στην Αθήνα και είναι η κοινότητα των κατειλημμένων Προσφυγικών. Ο λόγος που βρισκόμαστε σήμερα εδώ στην πλατεία Αγίου Θεράποντα είναι επειδή αυτή η γειτονιά χτυπιέται.
Την Πέμπτη 20/06 οι αστυνομικές δυνάμεις επιτίθενται για δεύτερη φορά στην κατάληψη των κατειλημμένων Προσφυγικών στην Αθήνα, συλλαμβάνοντας δύο άτομα, ενώ ακολούθησαν συγκρούσεις με τον κόσμο της κατάληψης. Η κίνηση αυτή έρχεται ως συνέχεια της επίθεσης που δέχτηκαν τα Προσφυγικά στις 18/06, και ως συνέχεια των εκκενώσεων της κατάληψης Ζιζάνια στην Αθήνα του στεκιού Primavera στο ΑΠΘ, των εξαγγελιών του Χρυσοχοΐδη για το τέλος των καταλήψεων στα πανεπιστήμια και ως συνέχεια των μεγάλων επιχειρήσεων σκούπας στο κέντρο της Αθήνας. Βλέπουμε δηλαδή ότι τον τελευταίο καιρό η κυβέρνηση προσπαθεί να ξαναβάλει στη δημόσια σφαίρα το δόγμα «Νόμος και Τάξη» προκειμένου να ικανοποιήσει αφενός ένα κομμάτι των ψηφοφόρων της και αφετέρου να χτυπήσει τις κοινότητες των αγωνιζομένων στα σημεία εδαφικοποίησής τους.
Σε μια συνθήκη όπου το κόστος ζωής αυξάνει και οι τιμές στα ράφια είναι απλησίαστες, σε μια εποχή κυριαρχίας του ατομισμού, πολέμων που όλο και μας πλησιάζουν, ακρίβειας και έξαρσης του εθνικιστικού μίσους, οι καταλήψεις αποτελούν τους τόπους συνάντησης των αγωνιζομένων και των ροών της ανυποταξίας των πόλεων. Όταν η κοινότητα του έθνους προβάλλεται ως η μόνη «ρεαλιστική κοινότητα» και οι σχέσεις που διαμεσολαβούνται από το χρήμα παρουσιάζονται ως οι μόνες κοινωνικές σχέσεις που μπορούμε να φτιάξουμε, οι καταλήψεις και οι σχέσεις που δημιουργούνται εκεί δείχνουν ότι μπορούμε να φτιάξουμε κοινότητες βασισμένες στην αλληλεγγύη και την αυτοοργάνωση και σχέσεις αδιαμεσολάβητες από το κεφάλαιο. Για να το πούμε απλά: στις καταλήψεις προσπαθούμε να φτιάξουμε μια άλλη μορφή συλλογικής ζωής.
Για αυτό λοιπόν
Αλληλεγγύη στα κατειλημμένα Προσφυγικά
Αλληλεγγύη στις καταλήψεις και στις αγωνιζόμενες κοινότητες
Κοινότητα Κατάληψης Φάμπρικα Υφανέτ