Κυριακή 2 Ιουνίου 2024 στις 19.30
Παρουσίαση: "Η τελευταία λωρίδα φύσης στη Νότια Αθήνα εκπέμπει SOS"
Σε συνέχεια των δράσεων μας για την υπεράσπιση των ελάχιστων εναπομείναντων φυσικών τοπίων μέσα στον Αθηναικό αστικό ιστό την Κυριακή 2 Ιουνίου στις 19:30 θα γίνει παρουσίαση στην ταράτσα του Trise από τα μέλη του δικτύου πολιτών για τη διάσωση του ρέματος της πικροδάφνης με τίτλο ¨Η τελευταία λωρίδα φύσης στη Νότια Αθήνα εκπέμπει SOS¨.
Θα δείξουν εικόνες από το ρέμα, θα μιλήσουν για την αξία του ως φυσικό οικοσύστημα που συνδέει τον Υμηττό με την θάλασσα, για τους αγώνες τους που επί 40 χρόνια το διατηρούν φυσικό και τους κινδύνουες που τώρα απειλούν να το καταστρέψουν.
Παρακάτω το κείμενο που μοιράσαμε ως Αυτενέργεια στην παρέμβαση μας για το ρέμα της πικροδάφνης στα νότια προάστεια εν όψη της παγκόσμιας ημέρας υγροβιότοπων:
ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΟΤΑΜΙ
Ο τρόπος με τον οποίο φανταζόμαστε τη θέση μας στον κόσμο σήμερα βρίσκεται σε ευθεία αντιπαράθεση με το φυσικό μας περιβάλλον. Αντιλαμβανόμαστε τη φύση ως κάτι που μπορεί να οριοθετηθεί κάπου στις παρυφές των κοινοτήτων μας, των πόλεων μας, δηλαδή ως ένα μέρος ξεχωριστό που βρίσκεται εκεί που δεν είμαστε εμείς. Αυτό το μέρος που βρίσκεται "πέρα", φαντάζει μια "τράπεζα" πόρων προς εκμετάλλευση. Για πόσο ακόμα όμως;
Ως αναπόσπαστο κομμάτι των οικοσυστημάτων, η παραπάνω διαπίστωση ισχύει και για τις υδάτινες διαδρομές. Τα ποτάμια, τα ρυάκια και οι πλημμυρικές ζώνες δέχονται συνεχώς παρεμβάσεις μέσω φραγμών για τη δημιουργία ηλεκτρικής ενέργειας ή μπαζώνονται, περιορίζονται και δέχονται τη ρύπανση προς όφελος της κοινωνίας της απεριόριστης ανάπτυξης.
Τα αποτελέσματα είναι λίγο πολύ γνωστά: ερημοποίηση των οικοσυστημάτων, πλημμύρες, αύξηση της θερμοκρασίας.
Το λεκανοπέδιο της Αττικής, είναι μια περιοχή με εκατοντάδες μικρά ρέματα τα οποία στην πλειονότητά τους είτε έχουν μπαζωθεί είτε βρίσκονται θαμμένα, κάτω από τους δρόμους της πόλης.Σήμερα, εν έτει 2024, δεν μπορούμε να αγνοούμε άλλο την καταστροφή που φέρουμε θάβοντας και περιορίζοντας τα ρέματά μας με την υπόσχεση περισσότερων κτιρίων, περισσότερης ανάπτυξης.
Τα ρέματα στη πόλη σημαίνουν χαμηλότερες θερμοκρασίες, μείωση της ηχορύπανσης, δημιουργία πολύπλοκων και αλληλοεξαρτόμενων οικοσυστημάτων και συνεπώς περισσότερων δημόσιων και πράσινων χώρων για αναψυχή και ανάπαυση.
Τις τελευταίες δεκαετίες, έχουν υπάρξει πολυάριθμα κινήματα πολιτών που έχουν αναγνωρίσει τη σύνδεση μεταξύ της εξουσιαστικότητας της φύσης από τον άνθρωπο με τη εξουσιαστικότητα των ανθρώπων μεταξύ τους. Δεν μπορεί να υπάρξει ελευθερία αν δεν φανταστούμε έναν κόσμο στον οποίο η συνύπαρξη των ανθρώπινων κοινοτήτων θα βρίσκεται σε συνάρτηση με τα οικοσυστήματα που τις εμπεριέχουν.
Γι'αυτό και επιλέγουμε να βρισκόμαστε στον δρόμο στις 2 του Φλεβάρη -τη διεθνή μέρα των υγροβιότοπων- με σκοπό να ανοίξουμε έναν διάλογο για τη σημαντικότητα των αγώνων ενάντια στην οριοθέτηση των ρεμάτων. Αγώνες που δίνονται σήμερα από πολίτες στην Πικροδάφνη, στον Ποδονίφτη, στο μεγάλο ρέμα της Ραφήνας και αλλού.
Παλεύουμε ώστε η δυναμική φωνή των κατοίκων και των πολιτών να επικρατήσει από αυτή των ιδιωτικών συμφερόντων και της ιδεολογίας της απεριόριστης ανάπτυξης.
ΑΠΟ ΤΗ ΠΙΚΡΟΔΑΦΝΗ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΡΑΦΗΝΑ:
ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ Ο ΡΟΥΣ ΤΩΝ ΠΟΤΑΜΩΝ - ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ Ο ΡΟΥΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ
"ΑΥΤΕΝΕΡΓΕΙΑ"