Τετάρτη 1 Μαίου 2024 στις 10.30 πμ
Απεργιακή συγκέντρωση
Όλες και όλοι στην ΑΠΕΡΓΙΑ την Τετάρτη 1η ΜΑΗ! Απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του Σωματείου Μισθωτών
ΟΛΕΣ - ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΝ 1η ΜΑΗ!
Συγκέντρωση ΣΥΝΤΑΓΜΑ 10.30 π.μ.
Προσυγκέντρωση 9:30 πλ. Κάνιγγος
130 χρόνια από την πρώτη Πρωτομαγιά της Αθήνας για τη διεκδίκηση του 8ώρου:
Ζούμε τις συνέπειες της εφαρμογής των αντεργατικών οδηγιών της Ε.Ε. και της αντεργατικής νομοθεσίας της σημερινής και όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων για την κατάργηση του 8ωρου, την καθιέρωση της 13ωρης, 6ήμερης ή και 7ήμερης εργασίας.
80 χρόνια από την εκτέλεση των 200 λαϊκών αγωνιστών - κομμουνιστών στην Καισαριανή.
Η φετινή Πρωτομαγιά βρίσκει την εργατική τάξη αντιμέτωπη με την ολομέτωπη επίθεση της Ε.Ε., των αστικών κρατών και των επιχειρηματικών ομίλων απέναντι στους αγώνες του ταξικού εργατικού κινήματος, με τη βρώμικη εξίσωση φασισμού - κομμουνισμού.
Από το Σικάγο του 1886 ως την Πρωτομαγιά της Αθήνας του 1894, από το Μάη του 1936 της Θεσσαλονίκης ως την Πρωτομαγιά του 1944.
Η εργατική τάξη έχει γράψει με το αίμα της, τις λαμπρές σελίδες του ταξικού αγώνα, της οργανωμένης πάλης, σύγκρουσης και διεκδίκησης, που η κρατική κι εργοδοτική τρομοκρατία και καταστολή δεν μπορεί να σταματήσει.
Η Πρωτομαγιά δεν είναι αργία είναι Απεργία!
Ταξικά, αγωνιστικά τιμούμε με όλα τα συνδικάτα τους νεκρούς της τάξης μας!
Συνεχίζουμε τον αγώνα ενάντια στην ελληνική πολεμική εμπλοκή.
Είναι η έμπρακτη αλληλεγγύη μας στον Παλαιστινιακό λαό, τον αγώνα του για τερματισμό της ισραηλινής κατοχής και της γενοκτονίας, για δημιουργία ενιαίου ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ στα σύνορα του 1967.
75 χρόνια από την ίδρυση της ιμπεριαλιστικής δολοφονικής μηχανής του ΝΑΤΟ, 25 χρόνια από το διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας από ΝΑΤΟ και Ε.Ε., βιώνουμε τις συνέπειες της κλιμάκωσης των ιμπεριαλιστικών πολέμων στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή.
Κυβέρνηση ΝΔ με στήριξη ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και των υπόλοιπων κομμάτων του κεφαλαίου, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, βαφτίζουν «εθνικό» συμφέρον τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων για να προχωρήσουν στην άμεση στρατιωτική εμπλοκή της χώρας στη σφαγή του Παλαιστινιακού λαού, στα πολεμικά σχέδια ΗΠΑ -ΝΑΤΟ & ΕΕ στην ευρύτερη περιοχή, απ' την Ουκρανία ως τη Μέση Ανατολή. Καθιστούν το λαό συνένοχο στη σφαγή και τη χώρα στόχο αντιποίνων στην επερχόμενη ευρύτερη πολεμική ανάφλεξη.
Την ώρα που οι επιχειρηματικοί όμιλοι, συνολικά οι εργοδότες στον κλάδο (ΣΤΕΑΤ, ΣΑΤΕ, ΣΕΓΜ κ.λπ):
- σημειώνουν νέα ρεκόρ κερδοφορίας με το ανεκτέλεστο έργων των Κατασκευαστικών Ομίλων να ξεπερνά τα 17 δις€ ενώ διαφημίζουν την «κοσμογονία» έργων που θα ανέλθουν σε 100 δις € στη δεκαετία
- «διαμαρτύρονται» για την έλλειψη ειδικευμένου εργατικού δυναμικού προκειμένου να ολοκληρωθούν τα έργα, ζητούν μέτρα αντιστροφής του «brain drain» μηχανικών και την «εισαγωγή» μεταναστών οικοδόμων
Την ίδια ώρα για να θεμελιώσουν κέρδη δισεκατομμυρίων στη δική μας εκμετάλλευση:
- ζητούν την αλλαγή της εργατικής νομοθεσίας για να μη «βάζει φραγμό στις υπερωρίες, προκαλώντας καθυστερήσεις στα έργα και αύξηση του κόστους τους» γιατί «οι εργαζόμενοι θέλουν να κάνουν υπερωρίες»
- καλούν μετά από μια δεκαετία κρίσης και τριών μνημονίων, να συγκρατήσουμε τις απαιτήσεις μας, να αποδεχτούμε τις απώλειες στο μισθό που δέχεται διαρκή επίθεση απ' τον πληθωρισμό, τις αβάστακτες δαπάνες για τη στέγη, την ασφάλιση, την υγεία, την εκπαίδευση, τη ληστρική φορολογία για τα «ματωμένα» πλεονάσματα που κατευθύνονται σαν κρατικές ενισχύσεις στους ομίλους
- να συμβιβαστούμε με τα ατέλειωτα ωράρια, την εντατικοποίηση, για να «προλάβουμε» τα χρονοδιαγράμματα, την απουσία μέτρων υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς που γεννούν τις εκατοντάδες δολοφονίες -εργοδοτικά εγκλήματα και καταστρέφουν τη σωματική και ψυχική μας υγεία για να εκτοξεύσουν την κερδοφορία κατασκευαστικών ομίλων, «επενδυτών» και τραπεζών.
Με τον ταξικό αγώνα μας επιβάλαμε στους εργοδοτικούς φορείς να καθίσουν στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης με το Σωματείο για την υπογραφή Κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.
Ωστόσο η αντιπρόταση των εργοδοτών, του περασμένου Φλεβάρη, δε μπορεί να γίνει δεκτή γιατί σε σύγκριση με τη ΣΣΕ του 2008-2009:
- δεν «περιλαμβάνει» τους εργαζόμενους με «μπλοκάκι» δηλαδή την πλειοψηφία του κλάδου
- καταργεί επιδόματα που κατοχύρωνε η προηγούμενη ΣΣΕ όπως: παιδιών, εργοταξίου, ενοικίου για διαμονή εκτός κατοικίας, μεταπτυχιακού κ.α.
Τώρα είναι η ώρα να κλιμακώσουμε τον αγώνα μας απέναντι στην εργοδοτική αδιαλλαξία
- με όπλο τη σημαντική αύξηση της συμμετοχής στις πρόσφατες εκλογές του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών όπου ψήφισαν περισσότερα από 2.200 μέλη μας
- με την περαιτέρω μαζικοποίηση του ΣΜΤ, την εδραίωσή του σε γραφεία και εργοτάξια
- με τις αγωνιστικές παρεμβάσεις στους χώρους δουλειάς, ενάντια στην εργοδοτική τρομοκρατία έναντι όποιων αντιστέκονται
- με τη συμπόρευση & συντονισμό στην οργάνωση του αγώνα στα εργοτάξια με τους Οικοδόμους και τα υπόλοιπα Σωματεία.
Διεκδικούμε την υπογραφή νέας Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με βάση αυτήν που είχαμε υπογράψει το 2008 και ίσχυε έως το 2012, απαιτώντας ουσιαστικές αυξήσεις οι οποίες να καλύπτουν τον πληθωρισμό και να ενσωματώνουν το κεκτημένο επίδομα (15%) για χρήση υπολογιστή, με κατοχύρωση κατώτατου μισθού βάσει της προϋπηρεσίας (τριετίες) που ξεκινάει για τυπικά μισθωτούς με πρόσληψη ή ΔΠΥ από:
- 1295 € καθαρά για τους απόφοιτους Πολυτεχνικών και άλλων σχολών 5ετούς φοίτησης ,
- 1205 € καθαρά για τους αποφοίτους πανεπιστημιακών σχολών 4ετούς φοίτησης,
- 1090 € για τους απόφοιτους ΙΕΚ και άλλων τεχνικών σχολών .
Διεκδικούμε 5νθήμερο - 7ωρο - 35ωρο, κατοχύρωση ωραρίων, αδειών, επιδομάτων μεταπτυχιακών σπουδών, ανθρώπινων συνθηκών εργασίας, προστασία της μητρότητας.
Γνωρίζουμε πλέον καλά, πως το νέο «θαύμα» της ανάπτυξης στις κατασκευές χτίζεται με τη δική μας φθηνή και ευέλικτη εργασία χωρίς δικαιώματα, χωρίς ωράριο, με αχαλίνωτη εντατικοποίηση που είναι όρος για την εκτόξευση της κερδοφορίας των κατασκευαστικών εταιρειών και των τραπεζών. Το αφήγημα του προηγούμενου διαστήματος περί ανάπτυξης που θα κερδίζουμε όλοι, διαψεύδεται από την ίδια την πραγματικότητα που βιώνουμε στον κλάδο.
Τώρα είναι η ώρα να κλιμακώσουμε τη σύγκρουση με την πολιτική κεφαλαίου-ΕΕ-ΝΑΤΟ και των κυβερνήσεών τους.
Ο πληθωρισμός στα βασικά είδη διατροφής και κατανάλωσης, τη στέγαση και την ενέργεια, βασικές ανάγκες και υπηρεσίες συρρικνώνει τον πραγματικό μισθό ακόμα κι όταν αυτός αυξάνεται ονομαστικά.
- Η «πράσινη μετάβαση» της ΕΕ συνεπάγεται πανάκριβη ενέργεια, στο όνομα της «κλιματικής κρίσης» φέρνει κέρδη στους ομίλους, ενεργειακή φτώχεια και εξάρτηση της χώρας.
- Η Κοινή Αγροτική Πολιτική της ΕΕ που εφαρμόζουν διαχρονικά οι κυβερνήσεις ξεκληρίζει τους αγρότες για την αύξηση των κερδών βιομηχάνων και εμπόρων φέρνει διατροφική στέρηση και εξάρτηση της χώρας.
- Η πολιτική της ΕΕ επιβάλλει την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, καταργεί το λαϊκό δικαίωμα στη δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση, ενισχύει την εμπορευματοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Φέρνει νέο πλήγμα στα επαγγελματικά δικαιώματα και τους μισθούς με την ισοτίμηση των διπλωμάτων Πολυτεχνικών Σχολών με τα πτυχία των τριετών σπουδών κολλεγίων, την πλήρη αποσύνδεση πτυχίου επαγγέλματος με την επιβολή της πιστοποίησης μέσω πανάκριβων σεμιναρίων και εξετάσεων.
- Η πολιτική της ΕΕ, με τη θεωρία των δύο άκρων και την «καταπολέμηση της ριζοσπαστικής ιδεολογίας» επιστρατεύει την κρατική καταστολή απέναντι στους λαϊκούς αγώνες. Ο νέος ποινικός κώδικας αυστηροποιεί το πλαίσιο ποινικοποίησης της συνδικαλιστικής δράσης.
- Η αντεργατική πολιτική της ΕΕ κλιμακώνει την επίθεση στα σωματεία και τα εργατικά δικαιώματα. Ο νόμος Γεωργιάδη - συνέχεια των νόμων Βρούτση, Αχτσιόγλου και Χατζηδάκη - από τη μια διασφαλίζει τα κέρδη των εργοδοτών και ελαστικοποιεί πλήρως τις σχέσεις εργασίας και από την άλλη επιχειρεί να διαλύσει τη δυνατότητα των εργαζομένων να οργανώνονται και να παλεύουν, με το χτύπημα στην απεργία.
Δε ζούμε για να δουλεύουμε, δουλεύουμε για να ζούμε!
Το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών καλεί στη διεκδίκηση Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας ώστε να μπορούμε με καλύτερους όρους να αντιπαλέψουμε τη διαρκή επίθεση των εργοδοτών, που θέλουν να καθορίζουν με ατομικούς όρους την εργασία και τη ζωή μας. Η Συλλογική Σύμβαση αποτελεί ασπίδα και θωράκιση μας, απαντά στην επίθεση της εκάστοτε κυβέρνησης, της ΕΕ και των ομίλων. Οργανωνόμαστε στο σωματείο, καταγγέλλουμε την εργοδοτική αυθαιρεσία και τρομοκρατία, κλιμακώνουμε τον αγώνα μας.
Δίνουμε τη μάχη μαζί με το Συνδικάτο Οικοδόμων, τα υπόλοιπα σωματεία στον κλάδο, για να δυναμώσει το νεοσύστατο Σωματείο Εργαζομένων στο Έργο του Ελληνικού, το μεγαλύτερο εργοτάξιο της Ευρώπης. Το νέο σωματείο μπορεί να αποτελέσει πανίσχυρο φρούριο ταξικής ενότητας και διεκδίκησης που θα ανοίξει το δρόμο για κατακτήσεις στον κλάδο.
Οι απεργιακές κινητοποιήσεις στις 28 Φλεβάρη και στις 17 Απρίλη, κόντρα στην προσπάθεια των ηγεσιών της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ που πολέμησαν αυτές τις απεργίες, προσπάθησαν να τις αποδυναμώσουν και να τις υπονομεύσουν, έδωσαν το μήνυμα της εργατικής τάξης ότι απέναντι στα κέρδη των καπιταλιστών προτάσσει τη ζωή της!
Βάζουμε στο περιθώριο λογικές περιχαράκωσης του Σωματείου στο όνομα κάποιων κατά φαντασίαν συντονισμών πρωτοβάθμιων σωματείων, που επέτρεψαν στην εργοδοσία να μην κάθεται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για ΣΣΕ για μια δεκαετία. Απορρίπτουμε το αδιέξοδο του προσανατολισμού ενός «αντιδεξιού-αντικυβερνητικού» μετώπου που στην πράξη υποβιβάζει το κίνημα στο ρόλο «ουράς» στα σχέδια κυβερνητικής εναλλαγής εντός του συστήματος,
Σήμερα υπάρχει ο μαζικός πόλος από δραστήρια ταξικά Σωματεία, Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα που ξεπερνώντας τη ΓΣΕΕ και ενάντια στους νόμους ΝΔ -ΣΥΡΙΖΑ που περιορίζουν το δικαίωμα στην απεργία και επιβάλλουν το φακέλωμα των μελών των συνδικάτων, προκηρύσσουν πανεργατικές απεργίες όπως για το έγκλημα των Τεμπών, τη μεγάλη απεργία της 28ης Φλεβάρη χωρίς απόφαση της ΓΣΕΕ.
Με το εχθρικό κράτος της άρχουσας τάξης βρισκόμαστε καθημερινά σε πόλεμο. Απειλεί τα δικαιώματά, το εισόδημά, την υγεία, τη ζωή μας. Γι' αυτό οργανώνουμε την αντεπίθεσή μας ενάντια στους επιχειρηματικούς ομίλους, τις κυβερνήσεις και τα κόμματά τους, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ που τους στηρίζουν μέχρι την ανατροπή.
Για το διεκδικητικό πλαίσιο ισχύει η απόφαση της προηγούμενης Γενικής Συνέλευσης του σωματείου.