kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Απεργιακή συγκέντρωση

1η ΜΑΗ ΑΠΕΡΓΙΑ Προπύλαια 11:00 π.μ.

ΣΥΒΧΨΑ

πηγή : https://bookworker.wordpress.com/2024/04/26/1…

Αναρχική 1η Μάη ενάντια σε κράτος, αφεντικά, πόλεμο, εκμετάλλευση & μισθωτή σκλαβιά

ΑΝΑΡΧΙΚΗ 1Η ΜΑΗ ενάντια σε κράτος, αφεντικά, πόλεμο, εκμετάλλευση & μισθωτή σκλαβιά

ΌΛΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ! Υγεία, Παιδεία, Τροφή, Στέγαση

Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ, ΤΑΞΙΚΗ, ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΛΑΩΝ

Λευτεριά στη μαχόμενη Παλαιστίνη

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ

Τετάρτη 1/5 - ΑΠΕΡΓΙΑΚΕΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ

Αθήνα: Προπύλαια, 11.00

Θεσσαλονίκη: Καμάρα, 10.30

διαδηλώνουμε με το μπλοκ της Ελευθεριακής Συνέλευσης για την Ταξική Οργάνωση στη Βάση

Αναρχική Πολιτική Οργάνωση - Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων

πηγή : https://apo.squathost.com/afisa-anarchiki-1i-…

[ΚτΒ] Κάλεσμα Στήριξης στη Γενική Απεργία της Εργατικής Πρωτομαγιάς 2024

Σικάγο 1886. Σαλονίκη 1936. Καισαριανή 1944. Κωνσταντινούπολη 1977…

Η Πρωτομαγιά δεν είναι κρατική αργία ούτε κινητή γιορτή. Για το πολυεθνικό προλεταριάτο και όλους τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες, για τους εκμεταλλευόμενους και τις καταπιεσμένες, για όλες και όλους της Γης τους κολασμένους και τις κολασμένες, η Πρωτομαγιά ήταν, είναι και θα είναι μια εμβληματική Απεργιακή Ημέρα Μνήμης & Αγώνα.

Ημέρα Μνήμης για όλους τους νεκρούς και τις νεκρές της Τάξης μας. Ημέρα Αγώνα για την υπεράσπιση των εργατικών συμφερόντων ενάντια στο Κεφάλαιο και το Κράτος του.

Την Τετάρτη 1η Μάη 2024 ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ενάντια στους αντεργατικούς νόμους - λαιμητόμους Χατζηδάκη & Γεωργιάδη που σε αγαστή συνέχεια με όλους τους αντίστοιχους προηγούμενους, νομιμοποιούν την επιστροφή στον εργασιακό μεσαίωνα: με την κατάργηση του 8ωρου και τις απλήρωτες υπερωρίες, με τη αδήλωτη ή υποδηλωμένη εργασία και τα κλεμμένα ένσημα, και σύντομα (από 1/7/24) με την κυβερνητική επικύρωση της εξαήμερης εργασίας.

Ενάντια στην ποινικοποίηση της λειτουργίας με το φακέλωμα (μέσω του ΓΕΜΗΣΟΕ) των Εργατικών Σωματείων και τις πολιτικές - συνδικαλιστικές διώξεις αγωνιζόμενων εργαζομένων. Απέναντι στην εξατομίκευση, το φόβο και τη μοιρολατρία που καλλιεργείται από τα πάνω, μέσα στους χώρους δουλειάς και κόντρα στην εργοδοτική τρομοκρατία, την κρατική καταστολή και την αργυρώνητη προπαγάνδα των καθεστωτικών ΜΜΕ.

ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΜΑΣΤΕ συλλογικά το δικαίωμα μας στην Απεργία. Ένα συλλογικό προλεταριακό Δικαίωμα που κατακτήθηκε με αίμα και διώξεις, φυλακές, εξορίες και Αγώνες. ΔΙΑΔΗΛΩΝΟΥΜΕ μαζί μ' όλη την πολυεθνική εργατική Τάξη που παλεύει για το Δίκιο της και ΤΙΜΑΜΕ ΤΗ ΜΝΗΜΗ όλων των εργαζομένων που χάθηκαν στη μάχη για το μεροκάματο, σ' αυτές τις "θυσίες" στον βρώμικο κεφαλαιοκρατικό βωμό της εντατικοποίησης της εκμετάλλευσης και των ελλιπών μέτρων προστασίας, για τη διασφάλιση και τον πολλαπλασιασμό της κερδοφορίας των αφεντικών.

Από την αρχή της χρονιάς, έχουν καταγραφεί τουλάχιστον 60 βαρύτατοι τραυματισμοί και πάνω από 30 θάνατοι εργαζομένων εν ώρα εργασίας.

Ανάμεσα στους νεκρούς της Τάξης μας, ο φίλος & σύντροφος Νίκος Βαβάτσικος που άφησε την τελευταία του πνοή, με βαριές κακώσεις στο θώρακα, το απόγευμα της Τρίτης 9ης Απρίλη, κατά τη διάρκεια εργασιών συντήρησης ανελκυστήρα κτιρίου στην οδό Σταδίου.

Ο Δρόμος είναι ανήφορος μα δεν υπάρχει άλλος…

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΟΥΣΙΑΣΤΚΕΣ ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΛΥΨΗ ΤΩΝ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΦΤΩΧΟΠΟΙΗΣΗ ΜΑΣ, ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΦΑΛΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΛΗΡΗ ΕΛΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ & ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ, ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΜΑΣΤΕ ΤΟ ΑΝΑΦΑΙΡΕΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΜΑΣ ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΜΑΣΤΕ ΣΥΝΑΔΕΛΦΙΚΑ, Ν' ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ & Ν' ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ!

Τετάρτη 1η Μάη 2024. Δεν είναι Αργία, είναι Απεργία!

Κανένας & Καμία στη Δουλειά. Όλοι & Όλες στους δρόμους του Αγώνα και τις απεργιακές Διαδηλώσεις.

Κίνηση της Βιολέττας (ΚτΒ)Αθήνα,

Απρίλης 2024

Τετάρτη 1/5, 11:00, απεργιακή διαδήλωση Πρωτομαγιάς

Σικάγο Μάης 1886 - Γάζα Μάης 2024

Υπάρχει ένα κόκκινο νήμα που συνδέει τους αγώνες των λαών του κόσμου. Είτε αυτοί είναι ενάντια στην βάρβαρη καπιταλιστική εκμετάλλευση, είτε ενάντια στην καταπίεση και την γενοκτονία. Ολοι αυτοί οι αγώνες αποτελούν βήματα του περάσματος της ανθρώπινης κοινωνίας από την προϊστορία στην Ιστορία. Βήματα προς μια κοινωνία απαλλαγμένη από τον ιμπεριαλισμό και την κάθε μορφής καταπίεση.

Φέτος η 1η Μάη, έχει ιδιαίτερη σημασία, γιατί συμπίπτει με την κορύφωση του μεγαλειώδους αγώνα ενός λαού, που εδώ και 76 χρόνια παλεύει για λευτεριά και ανεξαρτησία. Η εποποιία του παλαιστινιακού λαού έγραψε, γράφει και θα συνεχίσει να γράφει για όσο χρειαστεί, χρυσές σελίδες στο βιβλίο των αγώνων των λαών παγκοσμίως, αποτελώντας ένα φωτεινό παράδειγμα που αποδεικνύει ότι ένας λαός αποφασισμένος, είναι το μοναδικό υπερόπλο.

Οι σιωνιστές έχουν στο πλευρό τους τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις όλου του πλανήτη. Ο παλαιστινιακός λαός έχει τους εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους που διαδήλωσαν και διαδηλώνουν αλληλέγγυοι στον παλαιστινιακό λαό και την Αντίστασή του, από την ανατολική Ασία μέχρι τις ιμπεριαλιστικές μητροπόλεις.

Να γίνει η φετινή διαδήλωση της Πρωτομαγιάς μια μεγάλη απεργιακή διαδήλωση διεθνιστικής αλληλεγγύης στον μεγαλειώδη αγώνα του παλαιστινιακού λαού.

Ολοι-ες στην απεργιακή διαδήλωση της Εργατικής Πρωτομαγιάς

Τετάρτη 1η Μάη, 11:00, Κοραή

Λευτεριά στην Παλαιστίνη!

Νίκη στα όπλα της Παλαιστινιακής Αντίστασης!

Άμεσος τερματισμός κάθε σχέσης, οικονομικής, πολιτικής, πολιτιστικής και στρατιωτικής, του ελληνικού κράτους με το κράτος-τρομοκράτη του Ισραήλ!

Λευτεριά στην Παλαιστίνη - Ήττα του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία - Κάτω η κυβέρνηση Μητσοτάκη!

Εργαζόμενοι, νέοι και νέες,

Στη φετινή Πρωτομαγιά το μυαλό και οι ψυχές μας βρίσκονται στη ματωμένη, ισοπεδωμένη απ' τους βομβαρδισμούς, τσακισμένη απ' την πείνα και τις αρρώστιες Γάζα, στην Παλαιστίνη, που πληρώνει τα αποικιοκρατικά εποικιστικά σχέδια του σιωνισμού και του ιμπεριαλισμού στους Άγιους Τόπους των τριών μονοθεϊστικών θρησκειών, για τον ενεργειακό και γεωστρατηγικό έλεγχο του κόσμου.

Από το Σικάγο του 1886 ως την Πρωτομαγιά του 1944 με την ηρωική θυσία των 200 κομμουνιστών στην Καισαριανή (που η συνδικαλιστική γραφειοκρατία του ΕΚΑ θέλει να σβήσει την κομμουνιστική τους ταυτότητα), κι ως την εποχή μας, η εργατική τάξη σε όλο τον κόσμο και στη χώρα μας εξακολουθεί να γράφει με αίμα και θυσίες τις σπουδαίες σελίδες της ταξικής πάλης, επίμονα ανυπότακτη απέναντι σε όλες τις μορφές κρατικής βίας και εργοδοτικής τρομοκρατίας. Η Πρωτομαγιά δεν είναι αργία, είναι Απεργία! Εκφράζει τον αγώνα των εργαζόμενων και των καταπιεσμένων όπου γης για ν' ανοίξει ο δρόμος για την κατάργηση κάθε μορφής εκμετάλλευσης, ταπείνωσης και εξαθλίωσης ανθρώπου από άνθρωπο.

Η εργατική τάξη, χτυπημένη από τα δέκα χρόνια μνημονίων, αφαίρεσης εργατικών δικαιωμάτων και αφαίμαξης μισθών και τώρα από τις αδιανόητες ανατιμήσεις των τιμών των τροφίμων και των ενοικίων, δεν μπορεί -και δεν πρέπει- να περιμένει από τα προεκλογικά "ψίχουλα" του Μητσοτάκη. Οι απεργιακές "τουφεκιές" της ΓΣΕΕ δεν επαρκούν έστω για κάποιους αμυντικούς αγώνες. Ο ενσωματωμένος στο κράτος γραφειοκρατικός συνδικαλισμός δεν είναι απλά ανεπαρκής για την υπεράσπιση της εργατικής τάξης, γίνεται ο κυριότερος παράγοντας ηττών της εργατικής τάξης.

Η Πρωτομαγιά του 2024 γιορτάζεται εν μέσω δύο μεγάλων πολέμων, στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή, που απειλούν να επεκταθούν σε παγκόσμιο πόλεμο και πυρηνική καταστροφή. Η πηγή του πολέμου βρίσκεται στην παγκόσμια κρίση και παρακμή τού ιμπεριαλιστικού καπιταλισμού. Το ιστορικό δίλημμα που σήμερα τίθεται δεν περιορίζεται στην εναλλακτική «Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» - η ίδια η ζωή απειλείται. Το δίλημμα είναι "Σοσιαλισμός ή Καταστροφή".

Παλεύουμε για την ήττα του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία. Εκεί όπου το ΝΑΤΟ με τον Ζελένσκι και τους φασίστες του Αζόφ προωθούν το σχέδιο Μπρεζίνσκι - για τεμαχισμό και αποικιοποίηση του χώρου της πρώην ΕΣΣΔ με απώτερο στόχο και την Κίνα. Χωρίς καμιά ανοχή και παραχώρηση στο βοναπαρτιστικό καθεστώς του Πούτιν παλεύουμε για το άμεσο σταμάτημα του πολέμου και την ήττα της Ιμπεριαλιστικής Συμμαχίας ΗΠΑ/ΝΑΤΟ/ΕΕ.

Παλεύουμε για να σταματήσει ο γενοκτονικός πόλεμος του Ισραήλ στη Γάζα, με την ενεργό στήριξη των ΗΠΑ, ΕΕ και της κυβέρνησης Μητσοτάκη.

Δεν ξεχνάμε: "O κύριος εχθρός είναι στη δική μας χώρα". Η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι συμμέτοχος και συνένοχος στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Έχει μετατρέψει τη Λάρισα σε αρχηγείο στρατιωτικών επιχειρήσεων για τον πόλεμο στην Ουκρανία και την Ερυθρά θάλασσα, το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης σε κύριο σταθμό διέλευσης στρατιωτικού υλικού, τις βάσεις της Κρήτης σε ορμητήρια κατά των λαών της Παλαιστίνης και της Μέσης Ανατολής. Εκατομμύρια και δισεκατομμύρια δαπανώνται για τους πολεμικούς εξοπλισμούς, όμως για τους αγρότες δεν έχουν να δώσουν δεκάρα· η δημόσια υγεία και παιδεία οδηγούνται στην ιδιωτικοποίηση και εμπορευματική ληστεία. Ως εδώ! Η λαϊκή οργή που ξεχειλίζει να πνίξει αυτή τη λαομίσητη κυβέρνηση της συγκάλυψης του εγκλήματος των Τεμπών, των υποκλοπών, της διαφθοράς, της ακρίβειας και της φτώχειας. Να οργανώσουμε την ανατροπή της μέσα από κινητοποιήσεις και Γενική Απεργία Διαρκείας στην προοπτική της εργατικής εξουσίας και της εφαρμογής σοσιαλιστικών μέτρων αντιμετώπισης της κρίσης.

Κάτω η ΕΕ των μονοπωλίων! Όχι στον δηλητηριώδη εθνικισμό και την εθνική περιχαράκωση. Σοσιαλιστική Διεθνιστική λύση με Ενωμένες Σοσιαλιστικές πολιτείες της Ευρώπης.

Λευτεριά στην Παλαιστίνη - Κάτω ο ιμπεριαλισμός και ο σιωνισμός!

Κάτω η αντεργατική κυβέρνηση Μητσοτάκη, όργανο των Ιμπεριαλιστών ΗΠΑ, ΕΕ και ντόπιας μπουρζουαζίας.

Απεμπλοκή της χώρας από τους πολέμους στην Ουκρανία και Μ. Ανατολή.

Στο δρόμο της παγκόσμιας επανάστασης και του πανανθρώπινου ελευθεριακού κομμουνισμού.

Παλεύουμε, οργανωνόμαστε! Για την οικοδόμηση του επαναστατικού κόμματος της εργατικής τάξης.

Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα (ΕΕΚ - Τροτσκιστές)

πηγή : https://www.neaprooptiki.gr/eek-protomagia-20…
πηγή : email που λάβαμε στις 28 Απριλίου 23h

ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ | ΑΓΩΝΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ / ΤΑΞΙΚΟΣ / ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΟΣ
Ενάντια στο κράτος, το κεφάλαιο, τον πόλεμο, την εκμετάλλευση & την καταπίεση

138 χρόνια μετά την εξέγερση των εργατών την Πρωτομαγιά του 1886 στο Σικάγο, το εξαιρετικά επίκαιρο μήνυμα της ριζοσπαστικής σύνδεσης της επιμέρους διεκδίκησης για το 8ωρο με το καθολικό κοινωνικό πρόταγμα της κοινωνικής απελευθέρωσης από τα δεσμά του κράτους και των αφεντικών, συνεχίζει να αποτελεί φάρο έμπνευσης για τους αγωνιζόμενους στη μόνη ρεαλιστική προοπτική των κοινωνιών για ένα κόσμο ειρήνης, κοινοκτημοσύνης, ισότητας και αλληλεγγύης, την παγκόσμια κοινωνική επανάσταση.

Το κρατικό καπιταλιστικό σύστημα οργάνωσης της κοινωνίας βρίσκεται σε συνολική και βαθιά κρίση, λόγω των ίδιων των αντιφάσεών του, που τις προκαλεί η αθεράπευτη σύγκρουση που επιβάλλει η βασική του αρχή, η εκμετάλλευση και καταπίεση ανθρώπου από άνθρωπο. Ο χρεοκοπημένος κόσμος της εξουσίας δεν έχει να προσφέρει τίποτα πλέον στους από τα κάτω πέρα από πόλεμο και φασισμό, τίποτα πέρα από προσφυγιά, λεηλασία της φύσης και των κοινωνιών, τίποτα πέρα από εξαθλίωση και θάνατο. Αυτό είναι που αναδεικνύεται με τον πιο τραγικό τρόπο, τόσο στο πολεμικό σφαγείο στην Ουκρανία μετά την εισβολή του Ρωσικού στρατού 2 χρόνια πριν όσο και με τη γενοκτονία που συντελείται σήμερα εναντίον του παλαιστινιακού λαού με 35.000 νεκρούς τους τελευταίους 7 μήνες και αποτελεί την αποθρασυμένη κλιμάκωση του, εδώ και 76 χρόνια, αιματοβαμμένου διωγμού του λαού της Παλαιστίνης από τη γη του από το κράτος του Ισραήλ και τους συμμάχους του.
Αδυνατώντας η κυριαρχία πλέον να παράξει οποιοδήποτε συνεκτικό κοινωνικό όραμα, προοπτική και ελπίδα για τους από τα κάτω και προκειμένου να συνεχίζει να επιβάλλει και να διαιωνίζει την εξουσία της και να επεκτείνει την ισχύ της, κλιμακώνει συνεχώς την επιθετικότητά της. Έτσι, σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, εξαπολύει μια ολομέτωπη επίθεση απέναντι στην κοινωνική βάση, στους φτωχούς και τους απόκληρους και επιχειρεί να αναχαιτίσει την όποια έκφραση κοινωνικής δυσαρέσκειας, στοχεύοντας στην πλήρη καθυπόταξή της ανθρωπότητας στους σχεδιασμούς κράτους και αφεντικών.

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες συνολικής συστημικής κρίσης, το κρατικό καπιταλιστικό σύστημα επιταχύνει τις αναδιαρθρώσεις που βάζουν στο στόχαστρο κάθε έκφανση της κοινωνικής ζωής, απαξιώνοντας βασικές κοινωνικές ανάγκες, την εργασία, την υγεία, την παιδεία, τη στέγαση, τη μετακίνηση. Το κράτος πιστό στο νεοφιλελεύθερο μοντέλο που ακολουθείται από τα χρόνια του μνημονίου στον ελλαδικό χώρο, συνεχίζει να εντείνει τους κοινωνικούς και ταξικούς αποκλεισμούς και να αυξάνει το κόστος επιβίωσης με ακόμα πιο εντατικούς ρυθμούς, ενώ η ανασφάλιστη και επισφαλής εργασία, τα ελαστικά ωράρια, η εντατικοποίηση της εργασίας, οι ιδιωτικοποιήσεις και η διαχείριση από τα αφεντικά όλων των βασικών μας αναγκών είναι σημεία που ανταποκρίνονται στην ανάγκη του καπιταλισμού για την όξυνση της ταξικής ανισότητας και την πλήρη υποτίμηση της ζωής μας. Αυτό ακριβώς είναι που θα μας θυμίζει, με τον χειρότερο τρόπο, η ανείπωτη τραγωδία στα Τέμπη 1 χρόνο πριν με την δολοφονία 57 ανθρώπων με απολύτως υπαίτιους το ελληνικό κράτος και το ιδιωτικό κεφάλαιο.
Η περαιτέρω λεηλασία της κοινωνικής βάσης συντελείται με τη γιγάντωση της ακρίβειας σε βασικά αγαθά της καθημερινότητας, ενώ την ίδια στιγμή οι πενιχροί μισθοί και μεροκάματα δεν φτάνουν για να καλύψουν το κόστος επιβίωσης, οδηγώντας τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία μπροστά στον κίνδυνο της ανέχειας. Οι αυξήσεις στις τιμές των προϊόντων στα supermarket, που καθιστούν στοίχημα την κάλυψη των απολύτως απαραίτητων αναγκών, όπως η τροφή, με χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό του βρεφικού γάλακτος και του ελαιόλαδου, είναι αποτέλεσμα της οξυμένης επίθεσης των αφεντικών με στόχο τη διαρκή μεγιστοποίηση των κερδών τους σε βάρος των πληβείων. Ταυτόχρονα διογκώνεται τόσο το κόστος της μετακίνησης λόγω της αύξησης των τιμών στα καύσιμα όσο και της θέρμανσης, ως απότοκο της εγκληματικής και εκβιαστικής πολιτικής του καρτέλ ενέργειας.
Σε αυτή τη συνθήκη της απαξίωσης βασικών αναγκών έρχεται να προστεθεί το στεγαστικό ζήτημα, με τα υπέρογκα ποσά των ενοικίων και τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας από funds και servicers, που έχουν ως αποτέλεσμα είτε οι άνθρωποι να δαπανούν το μεγαλύτερο μέρος του μισθού τους για να νοικιάζουν ένα σπίτι είτε να πετιούνται στο δρόμο. Το ρημαγμένο τοπίο στην υγεία, με τη διάλυση και ιδιωτικοποίηση του ΕΣΥ, με τις συγχωνεύσεις και το κλείσιμο νοσοκομειακών μονάδων, δομών απεξάρτησης, πρωτοβάθμιων δομών υγείας και νοσοκομείων για παιδιά, την αναβολή προγραμματισμένων χειρουργείων και θεραπειών, τις αυξήσεις στις τιμές των φαρμάκων και την εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών υγείας που ανοίγει την πόρτα σε κάθε λογής κερδοσκόπους, έρχεται να οξύνει ακόμα περισσότερο τους κοινωνικούς και ταξικούς αποκλεισμούς, πετώντας εκτός όσους δεν μπορούν να ανταποκριθούν οικονομικά, με άμεσο κίνδυνο της υγείας τους. Παράλληλα ο νέος νόμος για τα «Ελεύθερα Πανεπιστήμια» έρχεται να επισφραγίσει την απόλυτη εμπορευματοποίηση της παιδείας, αφού η κατοχύρωση των ιδιωτικών ιδρυμάτων - ακόμα και ως παραρτήματα δήθεν μεγάλων ιδρυμάτων του εξωτερικού, στον βασικό κορμό της παρεχόμενης εκπαίδευσης επικυρώνει την ιδιωτικοποίηση ακόμη ενός δημοσίου αγαθού. Αναδεικνύεται έτσι ευκρινέστερα η ουσία συνολικά των αντικοινωνικών αναδιαρθρώσεων που είναι από τη μία η συνεχής αύξηση των ποσοστών της βίας του κράτους και των αφεντικών σε βάρος της κοινωνικής και ταξικής βάσης και από την άλλη το τσάκισμα των συλλογικών αντιστάσεων, η τρομοκράτηση και η πειθάρχηση της κοινωνίας για την απρόσκοπτη επέλαση της κρατικής και καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Από την επιχειρούμενη ιδιωτικοποίηση της δημόσιας υγείας και παιδείας, τους εκατοντάδες εργάτες/τριες που σακατεύονται και δολοφονούνται κάθε χρόνο στα κάτεργα της μισθωτής σκλαβιάς μέχρι τους πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας, τις εκκενώσεις καταλήψεων, τις διώξεις και τα πειθαρχικά για συνδικαλιστική δράση, την κρατική τρομοκρατία και τις δολοφονίες από μπάτσους γίνεται εμφανής η κρατική αντικοινωνική ατζέντα που στοχεύει στην πλήρη λεηλασία της ζωής της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας στον βωμό της εξουσίας, του ελέγχου και του κέρδους των πολιτικών και οικονομικών αφεντικών.
Απέναντι στις κρατικές και καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις των αποκλεισμών, της υποταγής και της καταστολής, την υποτίμηση της ζωής μας, τη φτωχοποίηση και την καταπίεση, απέναντι σε κράτη και αφεντικά που καταδυναστεύουν τις ζωές μας να εντείνουμε τους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες. Να σταθούμε όλοι και όλες μαζί στο δρόμο και τους αγώνες της κοινωνικής αντίστασης και της ταξικής αλληλεγγύης. Να αγωνιστούμε συλλογικά και από τα κάτω ενάντια στους δυνάστες μας, να δυναμώσουμε και να περιφρουρήσουμε τις κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις που βρίσκονται στο στόχαστρο της καταστολής και να οργανώσουμε νέες.

Η ιστορία των κοινωνικών και ταξικών κινημάτων που διεκδίκησαν και πάλεψαν για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση μας δείχνει πως οι προλετάριοι δεν έχουν να περιμένουν τίποτα από τους θεσμούς, τα κοινοβούλια, τις γραφειοκρατικές συνδικαλιστικές ηγεσίες και τους διαμεσολαβητές της ταξικής πάλης. Ό,τι έχουν να κερδίσουν θα είναι αποτέλεσμα των πλατιών, οργανωμένων στη βάση, μαχητικών και ριζοσπαστικών αγώνων τους. Μόνο η συνολική ανατροπή του κράτους και του καπιταλισμού, η κοινωνική απαλλοτρίωση του πλούτου που εμείς οι ίδιοι παράγουμε και απομυζά μια κάστα εξουσιαστών και η οργάνωση του αγώνα για την Κοινωνική Επανάσταση για έναν κόσμο κοινοκτημοσύνης, ειρήνης, αλληλεγγύης και ελευθερίας μπορούν να δικαιώσουν τους πόθους και τις πραγματικές ανάγκες των καταπιεσμένων και εκμεταλλευόμενων.

ΟΛΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ!
ΤΡΟΦΗ, ΥΓΕΙΑ, ΠΑΙΔΕΙΑ, ΣΤΕΓΑΣΗ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗ ΜΑΧΟΜΕΝΗ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ,

ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ

Απεργιακή συγκέντρωση και πορεία: Τετάρτη 1η Μάη, Προπύλαια, 11.00

-------------------------------------------

"Την 1η Μάη 1886 κηρύσσεται γενική απεργία στο Σικάγο των ΗΠΑ με κεντρική διεκδίκηση την καθιέρωση του οχταώρου, καλύτερες συνθήκες εργασίας και ζωής, όπου συμμετείχαν 40.000 εργάτες, οι οποίοι μέσα στις επόμενες μέρες αυξήθηκαν σε 65.000. Την 3η Μάη 200 εργάτες αποσπώνται από την ομιλία του αναρχικού Σπάιζ, κατευθύνονται σε ένα εργοστάσιο ξυλείας και επιτίθενται στους απεργοσπάστες. Ακολουθούν συγκρούσεις με την αστυνομία, η οποία πυροβολεί τους απεργούς, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 4 εργάτες και να τραυματιστούν δεκάδες. Την επόμενη μέρα χιλιάδες διαδηλωτές συγκεντρώνονται στην πλατεία Haymarket. Όταν οι μπάτσοι επιχειρούν να διαλύσουν την συγκέντρωση, μια βόμβα εκτοξεύεται από το πλήθος εναντίον τους, σκοτώνοντας 7 και τραυματίζοντας 66. Η αστυνομία ανοίγει για άλλη μια φορά πυρ σκοτώνοντας αρκετούς και τραυματίζοντας εκατοντάδες απεργούς. Τις επόμενες μέρες συλλαμβάνονται οι αναρχικοί Σπάιζ, Φίλντεν, Σουόμπ, Φίσερ, Ένγκελς, Λινγκ, Νιμπ και Πάρσονς, οι οποίοι έγιναν γνωστοί ως οι «8 του Σικάγο». Οι 3 φυλακίζονται για χρόνια, ενώ οι υπόλοιποι 5 απαιτώντας Ελευθερία ή Θάνατο εκτελούνται στην αγχόνη. Για τους εργαζόμενους , για όλους τους καταπιεσμένους η εξέγερση των εργατών του Σικάγο και η άγρια απεργία τους τον Μάη του 1886 αποτελεί πηγή έμπνευσης για τις καθημερινές μάχες που δίνουμε απέναντι στο καθεστώς εκμετάλλευσης και υποταγής. Η ιστορική μνήμη της Πρωτομαγιάς παραμένει ζωντανή και παρούσα στις συλλογικές μας αντιστάσεις, στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες και τις εξεγέρσεις της εποχής μας"

[Ιστορικό σημείωμα για την 1η Μάη 1886]

Συνέλευση Αναρχικών για την Κοινωνική και Ταξική Χειραφέτηση

πηγή : https://www.landandfreedom.gr/el/agones/1588-…
πηγή : email που λάβαμε στις 28 Απριλίου 21h

1η ΜΑΙΟΥ ΑΠΕΡΓΙΑ

1η ΜΑΙΟΥ ΑΠΕΡΓΙΑ

Συγκέντρωση Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου-Ψηφιακών Μέσων Αττικής:

Προπύλαια, 11:00 π.μ.

Η Εργατική Πρωτομαγιά δεν είναι αργία, είναι απεργία. Οι εργαζόμενοι βλέπουμε τα τελευταία χρόνια τα δικαιώματά μας να συρρικνώνονται και το εισόδημά μας να εξανεμίζεται. Ολοένα και περισσότεροι εργαζόμενοι τραυματίζονται σοβαρά ή χάνουν την ζωή τους δουλεύοντας, ενώ τα αφεντικά μας μιλάνε για περαιτέρω απελευθέρωση ωραρίων, αύξηση υπερωριών, δουλεία τις Κυριακές. Οι νόμοι Χατζηδάκη-Γεωργιάδη ποινικοποιούν την συνδικαλιστική δράση και ψαλιδίζουν εργατικά δικαιώματα χρόνων ενώ προωθούν επισφαλείς σχέσεις εργασίας και συνδράμουν στην έμμεση κατάργηση του 8ώρου, είτε αυτή λέγεται διευθέτηση χρόνου εργασίας είτε απασχόληση σε πολλαπλούς εργοδότες. Κυβέρνηση και αφεντικά δίνουν γελοίες αυξήσεις και market pass την ίδια στιγμή που ξοδεύουν δισεκατομύρια σε στρατιωτικό εξοπλισμό και στήνουν ένα κερδοσκοπικό πανυγήρι διαλύοντας σιγά σιγά όλες τις δημόσεις δομές (Υγεία, Παιδεία, Μεταφορές)

Απέναντι σε όλα αυτά μόνο η οργάνωση των εργαζομένων μπορεί να σταθεί εμπόδιο. Συζήτηση και οργάνωση στους χώρους της δουλειάς, στήριξη των συναδέλφων που βρίσκονται στο στόχαστρο του κάθε εργοδότη, συσπείρωση σε κλαδικά και επιχειρησιακά σωματεία. Όπου οι αγώνες έγιναν αλλά και στηρίχθηκαν μαζικά από τους εργαζόμενους είχαν θετικά αποτελέσματα, είτε αφορούσαν διεκδίκηση καλύτερων αμοιβών και συνθηκών εργασίας είτε αφορούσαν την υπεράσπιση εργαζόμενου απέναντι σε εργδοτική αυθαιρεσία. Οι εργαζόμενοι απαντάμε όλοι μαζί, βάζοντας τα δικά μας συμφέροντα μπροστά. Για ουσιαστικές αυξήσεις μισθών, για μείωση του χρόνου εργασίας, για μιά ζωή που την ζούμε και δεν την δουλεύουμε.

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:

• ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΜΙΣΘΩΝ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΑΣ
• ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
• ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ-ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΩΞΗ
• ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ-ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ.

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ-ΧΑΡΤΟΥ-ΨΗΦΙΑΚΩΝ ΜΕΣΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ (ΣΥΒΧΨΑ)

Λόντου 6, Εξάρχεια - Αθήνα | 2103820537 & 6980182255 | sylyexp_vivlioexu@yahoo.exgr

1 Μαΐου/Yek Gûlan

από Democratic Kurdistan Cultural Center

Ημέρα/Ώρα: 01/05/2024 στις 11:00

International Workers' Day

Stop the imperialist wars of occupation against the peoples

The 1st of May is the day on which all workers and peoples fighting against oppression unite in solidarity and express their common will for freedom. It is the day on which all people, regardless of skin colour, religion, language or gender, express their desire for a just, democratic and peaceful world.It is the workers, the peasants and, above all, the women who make their own living and therefore best understand what this struggle for freedom means. Women workers are victims of exploitation and oppression because of their class and gender. They are leading the struggle for a democratic and ecological society, for an alternative to patriarchy and capitalism.Through neoliberalism in particular, capitalist modernity has brought not only human beings and the values they have created, but also the entire natural environment and the entire planet to the brink of destruction through a mentality of unrestricted exploitation and profit. It threatens to destroy all the foundations of life. While the profits of multinational corporations reach record highs and there is more speculation on the world's stock exchanges than ever before, masses of people are losing their jobs, their income and their livelihoods.Last year, more money was invested in armaments and the war machine worldwide than ever before. Millions of people around the world are on the run, forced to leave their homes due to war and occupation. The fascist policy of the Turkish state, which has become the greatest obstacle to democracy, equality and the liberation of labourers, women and peoples in the Middle East, is an example of this. The war expenditure, especially in Kurdistan, is paid for with profits at the expense of the workers. The war leads to the impoverishment of the peoples, while the rich get richer and richer. That is why we draw strength and hope from the revolution in Rojava, from the Jin Jiyan Azadî uprising in Iran led by Kurdish women and, last but not least, from the liberation struggle of the Kurds in the Turkic part of Kurdistan, which is fighting against Erdoğan fascism. There is hope that radical alternatives will increasingly be the subject of discussions at international level and of struggles on the streets. Whether Indian farmers, textile workers in Bangladesh, European workers, global environmentalists or Kurdish women - the resistance and the search for a better life continue. For this reason, we invite all feminist, ecological and democratic movements, all young people, all women and all resistant societies to organise with us within the framework of democratic world confederalism. We must rethink and realise that another world is not only possible, but already a reality, and that we must fight to ensure that all people in this world can lead a life in dignity.The authoritarian regimes and the capitalist states are waging a brutal war against the peoples and want to silence our political representatives and resistance leaders. That is why the Kurdish thought leader Abdullah Öcalan, who today stands for the paradigm of democratic modernity, has been imprisoned for 25 years with the help and support of the capitalist states. And for three years in total isolation. On this international day, it is our duty to protest against this torture and this attack.

Today, more than ever, it is necessary to oppose the three pillars of the ruling system - capital monopoly, industrialism and the nation state - with a grassroots democracy based on a communal economy, ecological industry and a democratic nation. Neither nationalism nor racism nor sexism can be the cause of the exploited and oppressed. They serve to divide us and thus weaken us. The way to salvation is to build democratic modernity together.

KCDK-E - Congress of Kurdistan Democratic Communities in Europe

Democratic Kurdistan Cultural Center Athens

Τετάρτη 1/5, 11:00, απεργιακή διαδήλωση Πρωτομαγιάς

Σικάγο Μάης 1886 - Γάζα Μάης 2024

Υπάρχει ένα κόκκινο νήμα που συνδέει τους αγώνες των λαών του κόσμου. Είτε αυτοί είναι ενάντια στην βάρβαρη καπιταλιστική εκμετάλλευση, είτε ενάντια στην καταπίεση και την γενοκτονία. Ολοι αυτοί οι αγώνες αποτελούν βήματα του περάσματος της ανθρώπινης κοινωνίας από την προϊστορία στην Ιστορία. Βήματα προς μια κοινωνία απαλλαγμένη από τον ιμπεριαλισμό και την κάθε μορφής καταπίεση.

Φέτος η 1η Μάη, έχει ιδιαίτερη σημασία, γιατί συμπίπτει με την κορύφωση του μεγαλειώδους αγώνα ενός λαού, που εδώ και 76 χρόνια παλεύει για λευτεριά και ανεξαρτησία. Η εποποιία του παλαιστινιακού λαού έγραψε, γράφει και θα συνεχίσει να γράφει για όσο χρειαστεί, χρυσές σελίδες στο βιβλίο των αγώνων των λαών παγκοσμίως, αποτελώντας ένα φωτεινό παράδειγμα που αποδεικνύει ότι ένας λαός αποφασισμένος, είναι το μοναδικό υπερόπλο.

Οι σιωνιστές έχουν στο πλευρό τους τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις όλου του πλανήτη. Ο παλαιστινιακός λαός έχει τους εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους που διαδήλωσαν και διαδηλώνουν αλληλέγγυοι στον παλαιστινιακό λαό και την Αντίστασή του, από την ανατολική Ασία μέχρι τις ιμπεριαλιστικές μητροπόλεις.

Να γίνει η φετινή διαδήλωση της Πρωτομαγιάς μια μεγάλη απεργιακή διαδήλωση διεθνιστικής αλληλεγγύης στον μεγαλειώδη αγώνα του παλαιστινιακού λαού.

Ολοι-ες στην απεργιακή διαδήλωση της Εργατικής Πρωτομαγιάς
Τετάρτη 1η Μάη, 11:00, Κοραή

Λευτεριά στην Παλαιστίνη!
Νίκη στα όπλα της Παλαιστινιακής Αντίστασης!
Άμεσος τερματισμός κάθε σχέσης, οικονομικής, πολιτικής, πολιτιστικής και στρατιωτικής, του ελληνικού κράτους με το κράτος-τρομοκράτη του Ισραήλ!

Δικτύωση Αλληλεγγύης στην Παλαιστινιακή Αντίσταση

πηγή : https://palestineresist.gr/network/anakoinose…

Συντονισμός Εργατικής Αντίστασης

πηγή : https://www.sekonline.gr/

Εργατική Πρωτομαγιά 2024: Όλοι στους δρόμους, όλοι στον αγώνα

Αθήνα: πλ. Κλαυθμώνος 10:30

Πάτρα: εργατικό κέντρο Πάτρας, 10:30 - προσυγκέντρωση Παράρτημα 10:00

Θεσσαλονίκη: Αγίας Σοφίας με Εγνατία, 10:30

Οι εργαζόμενοι, η νεολαία και τα φτωχά λαϊκά στρώματα βιώνουμε καθημερινά μια βαρβαρότητα. Η αντεργατική κυβέρνηση Μητσοτάκη προσπαθεί να αποπροσανατολίσει την κοινωνία και να παρουσιάσει την εγκληματική πολιτική της σε όλα τα επίπεδα, ως επιτυχία. Νομοθέτησε μια αύξηση - ελεημοσύνη του κατώτατου μισθού στα 830 ευρώ μικτά. Πρόκειται για μισθό εξαθλίωσης που τελειώνει στα μισά του μήνα γιατί τον εξανεμίζουν οι καλπάζουσες τιμές και οι ιδιωτικοποιήσεις. Η κυβέρνηση της ΝΔ αδιαφορεί προκλητικά για τις επιπτώσεις της ακρίβειας, την εξάπλωση της φτώχειας και εξαθλίωσης. Ανατιμήσεις πάνω από 40% σε βασικά είδη διατροφής, σε λογαριασμούς ενέργειας και ενοίκια οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε επισιτιστική και στεγαστική κρίση και γενικότερα στην φτωχοποίηση σημαντικού κομματιού των εργαζομένων.

Οι νεοφιλελεύθεροι κανίβαλοι απαξιώνουν και ιδιωτικοποιούν Υγεία - Παιδεία - Κοινωνική Ασφάλιση. Θεσπίζουν απογευματινά χειρουργεία με νόμιμο "φακελάκι" σε νοσοκομεία που αδυνατούν να λειτουργήσουν κάτω από το βάρος της υποστελέχωσης, καταπατούν το Σύνταγμα και ψηφίζουν την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, επιχειρούν να καταργήσουν τον κοινωνικό χαρακτήρα της Ασφάλισης με τους «ατομικούς κουμπαράδες» για να τη δώσουν βορρά στις ιδιωτικές ασφαλιστικές. Είναι υπεύθυνοι για κάθε καταστροφή αδιαφορώντας για το κόστος σε ανθρώπινες ζωές. Τα εγκλήματα σε Τέμπη, Θεσσαλία, Έβρο είναι αποτέλεσμα της ανεύθυνης εγκατάλειψης και ιδιωτικοποίησης των δημόσιων υποδομών, της εξαχρείωσης του κρατικού μηχανισμού. Κάθε λίγους μήνες ζούμε νέα «Τέμπη» στους χώρους δουλειάς: 31 εργαζόμενοι νεκροί εν ώρα εργασίας μέχρι τώρα για το 2024 και η μακάβρια λίστα συνεχίζεται.

Μας γυρνούν έναν αιώνα πίσω!

Στήνουν ένα σιδηρόφρακτο καθεστώς, ένα Κράτος Έκτακτης Ανάγκης. Αυτή είναι η ουσία της καταπάτησης του δικαιώματος στην απεργία, καταστολής των διαδηλώσεων, των συνδικαλιστικών διώξεων, του νομικού σκοταδισμού με τους νέους ποινικούς κώδικες. Βασίζονται στα δόγματα περί «παραβατικότητας» και «ατομικής ευθύνης» των πιο φτωχών και αδύναμων, ενώ για την ελίτ και τους υπηρέτες της βασιλεύει η ασυδοσία, η ατιμωρησία και η βρωμιά.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι ΣΥΝΕΝΟΧΗ στη σφαγή των Παλαιστινίων, υποστηρίζοντας αφειδώς τους δολοφόνους σιωνιστές του Ισραήλ. Είναι από τους πιο «πρόθυμους» στα τυχοδιωκτικά, πολεμικά σχέδια. Η αιμορραγία δεκάδων δις για εξοπλισμούς και φρεγάτα στην Ερυθρά Θάλασσα, ώστε ο ελληνικός καπιταλισμός να παραμείνει ευνοούμενος και μπροστάρης των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ, είναι η άλλη αιτία για τη μείωση των εισοδημάτων και την αύξηση της φτώχειας για τον λαό. Ετοιμάζονται να πετσοκόψουν 2 δις από τις κοινωνικές ανάγκες για να φτιάξουν 2 αμυντικούς θόλους αλά Ισραήλ στο όνομα της «εθνικής ασφάλειας».

Μπορούμε να τους τσακίσουμε!

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν είναι άτρωτη, το αντίθετο. Είναι δεσμευμένη στο καταστροφικό της πρόγραμμα και πολύ επικίνδυνη, αλλά η ενότητά της είναι εύθραυστη λόγω της καθολικής απόρριψης. Όμως, χρειάζεται ένας αποφασισμένος αντίπαλος για να ανατρέψει την πολιτική της στο δρόμο, όχι με λόγια στη Βουλή. Δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα από κόμματα που ψήφισαν μνημόνια ή ζητάνε «ανάθεση» από τους εργαζόμενους για να κάνουν «αντιπολίτευση». Να συνεχίσουμε με τις δικές μας δυνάμεις και αγώνα διαρκείας. Πρέπει να εκφράσουμε την οργή μας. Πρέπει να πάρει συγκεκριμένη μορφή, ένα πρόγραμμα κινητοποιήσεων και δράσεων διαρκείας, με τρίπτυχο απεργίες - καταλήψεις - διαδηλώσεις.

Να πάρουμε τη σκυτάλη από τους μεγαλειώδεις αγώνες φοιτητών - εργαζομένων σε ΗΠΑ και Ευρώπη ενάντια στη γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού και τις μεγάλες απεργίες για αυξήσεις μισθών και εργατικά δικαιώματα. Με μαζικούς κι ανυποχώρητους αγώνες, με ενότητα στη δράση και ένα συγκεκριμένο σχέδιο για τους αγώνες. 138 χρόνια από την Πρωτομαγιά των εργατών του Σικάγο, την ημέρα του παγκόσμιου προλεταριάτου το μήνυμά της είναι πιο επίκαιρο από ποτέ. Παρά την υπονόμευσή της από την αστική τάξη, τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία και κάθε αιδούς ρεφορμιστές και ρεβιζιονιστές, η Πρωτομαγιά είναι μέρα της εργατικής τάξης, όλων των καταπιεσμένων και εκμεταλλευόμενων και τα διδάγματά της μας επιτρέπουν να ανοίξουμε ένα άλλο δρόμο για μια κοινωνία ελεύθερη, δίκαιη, δημοκρατική, Σοσιαλιστική. Με τη σημαία της Εργατικής Πρωτομαγιάς να νικήσουμε την εγκληματική κυβέρνηση Μητσοτάκη και όλους φανερούς και κρυφούς εχθρούς των εργαζομένων, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων και της νεολαίας.

• ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΙΚΩΝ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ. 5ΗΜΕΡΟ - 35ΩΡΟ ΜΕ ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΜΙΣΘΩΝ. ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ
• ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΝΟΜΩΝ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ ΚΑΙ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ. ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟ
• ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΩΝ. ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΥΓΕΙΑ - ΠΑΙΔΕΙΑ - ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ
• ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ - ΚΑΜΙΑ ΣΤΗΡΙΞΗ ΣΤΟΥΣ ΜΑΚΕΛΑΡΗΔΕΣ ΗΠΑ - ΕΕ - ΝΑΤΟ
• ΚΑΤΩ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ
• ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΗ, ΔΙΚΑΙΗ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ-ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

ΟΚΔΕ

πηγή : https://www.okde.gr/archives/21723

Διαρκής Αγώνας | Κάλεσμα στην πορεία της Πρωτομαγιάς [Αθήνα: στηρίζουμε τα μπλοκ των ταξικών σωματείων στα Προπύλαια στις 11:00]

138 χρόνια πέρασαν από την γενική απεργία της 1ης του Μάη του 1886, μια απεργία που έμελλε να καθορίσει την ημερομηνία αυτή ως σταθμό για την πάλη της παγκόσμιας εργατικής τάξης. Ήταν άλλωστε τότε, που εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι στις βιομηχανίες των ΗΠΑ, απεργούσαν διεκδικώντας 8ωρη δουλειά, μισθούς που να καλύπτουν το κόστος ζωής, καλύτερες συνθήκες εργασίας. Τότε που οι βιομήχανοι επιστράτευαν απεργοσπαστικούς μηχανισμούς, αστυνομία και στρατό για να διαλύσουν τις απεργιακές περιφρουρήσεις και συγκεντρώσεις. Τότε που το αστικό κράτος, έστησε δίκες παρωδίες χωρίς κανένα στοιχείο για να εκτελέσει τελικά 7 αναρχικούς εργάτες που πρωτοστάτησαν στις διαδηλώσεις, θέλοντας να εκδικηθεί και να παραδειγματίσει, για το ότι μετά τις ανελέητες δολοφονίες εργατών στα απεργιακά μπλόκα, υπήρξε μία σημαντική μερίδα απεργών που δεν θέλησε να οδηγηθεί σε νέες ανθρωποσφαγές χωρίς να δώσει της δική της μάχη, χωρίς να αντιπαραβάλει τη δική της δύναμη πυρός απέναντι στην ωμή βία της αστυνομίας και του στρατού. Τότε που η εργατική τάξη αντιλήφθηκε από πρώτο χέρι ότι δεν μπορεί να περιμένει και πολλά αφήνοντας τους αγώνες της μέσα στα όρια της αστικής νομιμότητας, δηλαδή μέσα στα εύπλαστα όρια που οι κεφαλαιοκράτες της επέτρεπαν να αγωνιστεί και τα οποία άλλαζαν ανάλογα με την ανάγκη τους για κερδοφορία, αλλά και με τη δύναμη ή τον φόβο που κάθε φορά αυτοί ένιωθαν απέναντί της. Τότε που ψηλάφιζε όπως στο Σικάγο το 1886 αλλά και σε εκατοντάδες πόλεις όλου του κόσμου εκείνες τις δεκαετίες, στα πρώτα της βήματα ως κοινωνική τάξη και μέσω της ίδιας της κίνησης της, την αναγκαιότητά που προέκυπτε για την οργάνωση της αυτοάμυνάς της απέναντι στους δολοφόνους της, αλλά και την αναγκαιότητα για την αυτοτελή πολιτική της οργάνωση, ως ένα απαραίτητο επόμενο βήμα μετά την συνδικαλιστική της οργάνωση, για τη συνολική και οριστική της αντιπαράθεση με τους καπιταλιστές.

Ωστόσο, 138 χρόνια μετά οι υλικές συνθήκες που βιώνει η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα στην χώρα μας γίνονται όλο και πιο δυσμενείς. Οι αντεργατικοί νόμοι της τελευταίας 12ετίας, έχουν δώσει πράσινο φως για την άγρια εκμετάλλευσή μας στους χώρους δουλειάς από τους εργοδότες, έχουν μειώσει το κόστος των ασφαλιστικών εισφορών, έχουν προχωρήσει στην ουσιαστική ποινικοποίηση της απεργίας και της περιφρούρησης της, έχουν εξαλείψει τα δικαιώματά μας καταργώντας στην πράξη το 8ωρο αλλά και - σύμφωνα με τον νόμο Γεωργιάδη - το πενθήμερο, επιβάλλοντας σε ορισμένους εργασιακούς τομείς το εξαήμερο. Οι ίδιοι νόμοι είναι που έχουν μετατρέψει την εργασία μας σε ένα είδος όλο και πιο φτηνό, όλο και πιο εύπλαστο για τις ανάγκες της καπιταλιστικής κερδοφορίας, που έχουν υποστελεχώσει και διαλύσει το ΣΕΠΕ με αποτέλεσμα τον τραγικό αριθμό ανθρώπων της τάξης μας που χάνουν τη ζωή τους πάνω στη μάχη για το μεροκάματο.

Οι πλασματικές αυξήσεις στους ήδη εξευτελιστικούς μισθούς μας τα τελευταία χρόνια, δεν μπορούν ούτε κατ' ελάχιστο να ανταποκριθούν στις πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων και του λαού, με την ακρίβεια ακόμα και στα βασικά αγαθά (τροφή, ενέργεια, στέγαση) να καλπάζει ανεξέλεγκτη. Παράλληλα, κάθε δομή κοινωνικής πρόνοιας, κάθε δημόσια υποδομή και υπηρεσία τεμαχίζεται, ρημάζει και στη συνέχεια ιδιωτικοποιείται. Ιδιωτικοποιήσεις οι οποίες προωθούνται συστηματικά τις τελευταίες δεκαετίες από την άρχουσα τάξη και τις κυβερνήσεις υπό τις επιταγές της ΕΕ, έχουν πάρει την μορφή λαίλαπας κονιορτοποιώντας την έννοια των Δημόσιων Αγαθών (Υγεία, Παιδεία, Ενέργεια, Μεταφορές) κάτω από το βάρος της επικράτησης του συμφέροντος των ισχυρών και του κέρδους του ιδιωτικού κεφαλαίου.

Οι αντιδραστικές αυτές πολιτικές διαμορφώνουν ένα ασφυκτικό περιβάλλον για την εργατική τάξη και τον λαό, αλλά είναι και αυτές που έχουν γεννήσει δυναμικούς αγώνες και κινητοποιήσεις το τελευταίο διάστημα. Στον κλάδο της Υγείας με απεργίες, διαδηλώσεις και σπάσιμο στην πράξη της διενέργειας απογευματινών χειρουργείων επί πληρωμή, όπως συνέβη πρόσφατα στα Γιάννενα. Στον κλάδο της Παιδείας όπου εκπαιδευτικοί σθεναρά και παρά τη στοχοποίησή τους και την ποινικοποίηση της δράσης τους, ακόμα αντιστέκονται στην επιβολή της αξιολόγησης και στην κατηγοριοποίηση των σχολείων που θα λειτουργήσουν μόνο προς όφελος των ιδιωτών. Με την πρόσφατη πολύμηνη μάχη απέναντι στο νομοσχέδιο Πιερρακάκη όπου μαθητές, φοιτητές, καθηγητές και εργαζόμενοι συσπειρωμένοι έδωσαν με πολύμορφες, μαζικές, μαχητικές κινητοποιήσεις σε πανελλαδικό επίπεδο αποκρυσταλλώνοντας με έμπρακτους όρους το πλαίσιο αμφισβήτησης και εναντίωσης στις κυβερνητικές πολιτικές. Αγώνες ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις οι οποίοι στην περίπτωση της καπιταλιστικής δολοφονίας των Τεμπών πήραν την μορφή κοινωνικού ξεσπάσματος για την διασφάλιση και την υπεράσπιση του δικαιώματος στην ίδια την ζωή απέναντι σε ένα διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα, το οποίο σε άμεση συνέργεια με το ιδιωτικό κεφάλαιο την υποβαθμίζει συστηματικά στο επίπεδο της παράπλευρης απώλειας για την αιματοβαμμένη καπιταλιστική ανάπτυξη.

Ξέρουμε πως οι συσχετισμοί παραμένουν αρνητικοί, κοινωνικά αλλά και μέσα στην ίδια την εργατική τάξη. Η βίαιη φτωχοποίηση της κοινωνικής πλειοψηφίας στην προηγούμενη δεκαετία, η χρόνια συστημική προσπάθεια διαστρέβλωσης της ιστορικής αφήγησης, της θόλωσης της συλλογικής μνήμης, της διάλυσης της συλλογικής ταυτότητας ως μέσο συγκρότησης συλλογικών αντιστάσεων με βάση την ταξική συνείδηση, της λοιδορίας του ταξικού συνδικαλισμού και της αμφισβήτησης των δυνατοτήτων έμπρακτων νικών του στους αγώνες που καλείται να δώσει στην εποχή μας διαμορφώνουν ένα δυσχερές πλαίσιο φαινομενικής επικράτησης του αστικού μπλοκ. Γι' αυτό είναι επιτακτική ανάγκη να επανανοηματοδοτήσουμε τους αγώνες μας σε άμεση σύνδεση με τους αγώνες του χθες και του σήμερα στην κατεύθυνση του κοινού μας σκοπού. Την υπεράσπιση της τάξης μας.

Να πιάσουμε, το κόκκινο νήμα των αγώνων του παρελθόντος και να περπατήσουμε τον δρόμο που περπάτησαν οι εργάτες και οι εργάτριες στο Σικάγο το 1886, ώστε να μάθουμε από τη πυγμή τους, οι καπνεργάτες στη Δράμα το 1888 για να διδαχθούμε από τη δύναμη τους, οι νεολαίοι και οι κομμουνίστριες στη Θεσσαλονίκη και στην Καβάλα το ματωμένο 1936 για να νιώσουμε το πείσμα τους. Το ίδιο νήμα που κρατάει σήμερα ο αδούλωτος λαός της Παλαιστίνης κρατώντας τη φλόγα αναμμένη για λογαριασμό των λαών όλου του πλανήτη. Ένας λαός περικυκλωμένος, αποκλεισμένος και αντιμέτωπος με συστηματική γενοκτονία που αποδεικνύει καθημερινά ότι παρόλες τις αντίξοες συνθήκες και τις δυσανάλογες δυναμικές μπορεί να τις ξεπερνά, να οργανώνεται, να αναμετριέται και να χτυπά δυνατά τον δυνάστη του δηλώνοντας εκκωφαντικά αυτό που φοβάται περισσότερο η άρχουσα τάξη. Ότι ένας λαός οργανωμένος μπορεί να σπάσει τις αλυσίδες του και να αμφισβητήσει έμπρακτα την φαινομενική παντοδυναμία του καταπιεστή του στον δίκαιο αγώνα του για ελευθερία και αξιοπρέπεια. Μία υπέρβαση η οποία σκορπά ελπίδα σε όλους τους λαούς του κόσμου.

Με την έμπνευση που μας δίνει η πάλη του παλαιστινιακού λαού και μέσα από τις νέες, δικές μας υπερβάσεις να πραγματοποιήσουμε την μόνη ρεαλιστική λύση επιβίωσης της παγκόσμιας εργατικής τάξης και των λαών απέναντι στην καπιταλιστική και ιμπεριαλιστική δυστοπία: Μια νέα προλεταριακή έφοδο στον ουρανό, για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση, χωρίς πολέμους, φτώχεια, διακρίσεις και ανισότητες, που περιμένει σαν ώριμο φρούτο, το χέρι του οργανωμένου λαού για να την αρπάξει. Μόνο εμείς μπορούμε, και κανένας άλλος στο όνομά μας, μόνο ο λαός θα σώσει τον λαό. Μόνο η ταξική οργάνωση μπορεί να σταθεί ανάχωμα απέναντι στις συνθήκες φτώχειας που μας επιβάλλει η καπιταλιστική κερδοφορία. Η ταξική οργάνωση, που είναι η μόνη ικανή, στην εξέλιξη και στο βάθεμά της, να ανατρέψει τις σύγχρονες συνθήκες σκλαβιάς που βιώνει ο λαός, που είναι η μόνη ικανή να ανατρέψει τη δικτατορία του κεφαλαίου, την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Από το Σικάγο και τη Θεσσαλονίκη μέχρι την Καισαριανή και τη Γάζα, όπου υπάρχει εκμετάλλευση και καταπίεση ανθρώπου από άνθρωπο: Η εργατική τάξη και οι λαοί οργανώνονται, αντιστέκονται, επαναστατούν!

Όλοι και όλες στις διαδηλώσεις της Πρωτομαγιάς:

• Αθήνα: στηρίζουμε τα μπλοκ των ταξικών σωματείων στα Προπύλαια στις 11:00
• Θεσσαλονίκη: 10:30 Καμάρα

Διαρκής Αγώνας ★ για την ταξική απελευθέρωση

Επικοινωνία: diarexkis-agonexas@riseuexp.net (γενικό), da-aexthens@riexseup.net (Αθήνα), da-texhess@risexeup.net (Θεσσαλονίκη)

ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΟΙ ΕΡΓΑΤΙΚΟΙ - ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ ΞΑΝΑ
ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΙΣ ΑΠΕΡΓΙΑΚΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΣ

Από το Σικάγο του 1886, με τους αναρχικούς αγωνιστές, τους οποίος καταδίκασε και εκτέλεσε το Αμερικανικό κράτος, στην προσπάθειά του να κάμψει το αναρχικό-εργατικό κίνημα, μέχρι τη κρατική-καπιταλιστική δυστροπία του σήμερα, η Πρωτομαγιά αποτέλεσε πολλές φορές ορόσημο για τους εργατικούς αγώνες. Οι γενικές απεργίες του Σικάγο ξεκίνησαν από τα Αμερικανικά συνδικάτα με τους αναρχικούς εργάτες και συνδικαλιστές να παίζουν καθοριστικό ρόλο στην οργάνωση, με αφορμή την καθιέρωση του 8ωρου. Στις απεργίες αυτές ακολουθήσαν μαχητικές συγκρούσεις με τους μπάτσους, με αποτέλεσμα να υπάρξουν τραυματίες, αλλά και νεκροί εργάτες. Το πρόταγμα που καθιερώθηκε από το Σικάγο του 1886 είναι πιο επίκαιρο από ποτέ στο σήμερα, καθώς τα τελευταία χρόνια έχουν περάσει μια σειρά αντεργατικών νόμων (χαρακτηριστικότερο παράδειγμα ο νόμος Χατζιδάκη),με αποτέλεσμα την πρακτική κατάργηση του 8ωρου και της πενθήμερη εργασίας. Οι νόμοι αυτοί είναι ο λόγος των εκατοντάδων εργατικών δολοφονιών κάθε χρόνο στην Ελλάδα. Ταυτόχρονα, οι ιδιωτικοποιήσεις σε όλα τα κοινωνικά πεδία έχει ως αποτέλεσμα τους χιλιάδες νεκρούς από την διάλυση του ΕΣΥ κατά την διάρκεια της πανδημίας του COVID, το κρατικό-καπιταλιστικό έγκλημα στα Τέμπη με την ιδιωτικοποίηση των τραίνων, αλλά και το πιο πρόσφατο παράδειγμα να είναι η ιδιωτικοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, οξύνοντας έτσι τους κοινωνικούς και ταξικούς φραγμούς.
Ο αγώνας εντός των σχολών, όπως τον αντιλαμβανόμαστε ως οργανωμένοι/ες αναρχικοί/ές φοιτητές/-τριες, δεν μπορεί να γίνει αντιληπτός με συντεχνιακούς όρους, αλλά αντιθέτως, ώντας μέλη του φοιτητικού κινήματος, παλεύουμε για τη σύνδεσή του με άλλα κοινωνικά και ταξικά μέτωπα. Η επίθεση την οποία δέχεται η κοινωνική βάση, δεν έχει ως αποδέκτη μόνο τους φοιτητές, ή μόνο τους εργάτες. Η επίθεση Κράτους και Κεφαλαίου στην κοινωνική βάση είναι ολομέτωπη, δηλαδή λαμβάνει χώρα τόσο στα πανεπιστήμια, όσο και στους χώρους εργασίας, στα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, στους δημόσιους χώρους, στο περιβάλλον και τη φύση.

Σίγουρα, είναι δύσκολο να μην αναγνωρίσει κανείς τον ρόλο που έχει παίξει η μορφή αντίστασης της κατάληψης και στα δύο αυτά πεδία διαχρονικά. Η κατάληψη είτε στους χώρους της δουλειάς είτε στα πανεπιστήμια και στα σχολεία αποτελεί την εδαφικοποίηση του προτάγματος "όλα είναι δικά μας, γιατί όλα είναι κλεμμένα", καθώς αποτελεί μια προσπάθεια των καταπιεσμένων να πάρουν πίσω τους χώρους που ενώ τους ανήκουν, έχουν περάσει στα χέρια μιας μικρής μειοψηφίας. Τόσο κατά την περίοδο 1-4 Μάη του 1886, όσο και σε μετέπειτα εργατικούς αγώνες, η κατάληψη των χωρών της δουλειάς έχει αποτελέσει ένα ξεκάθαρο μέσο κλιμάκωσης ενός αγώνα, που επιτίθεται άμεσα τόσο στη δυνατότητα κερδοφορίας του εκάστοτε αφεντικού όσο και στην απεργοσπασία. Παρόμοια είναι και η λογική πίσω από τις φοιτητικές καταλήψεις, με την διαφορά ότι το πανεπιστήμιο δεν αποσκοπεί στην άμεση κερδοφορία του κεφαλαίου, αλλά στην διάδοση της αστικής ιδεολογίας στις νέες γενιές, οι οποίες διδάσκονται τα απαραίτητα ώστε να γίνουν στο μέλλον χρήσιμοι για το Κεφάλαιο εργάτες. Ταυτόχρονα, τόσο στον ελλαδικό χώρο όσο και στο εξωτερικό, κυρίως οι καταλήψεις σχολών είναι που αποτέλεσαν και αποτελούν εστίες συλλογικοποίησης, αναχώματα στους κρατικούς σχεδιασμούς, ορμητήρια και προμαχώνες για ευρύτερους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες.

Παράλληλα, μπορούμε να δούμε μια σύνδεση ανάμεσα στην απεργία των εργατών και την πρακτική της μαζικής αποχής από τα μαθήματα των φοιτητών, όπως η δεύτερη πραγματοποιούνταν κατά κύριο λόγο στο παρελθόν από το εγχώριο κίνημα. Και οι δύο αυτές πρακτικές στον πυρήνα τους περιστρέφονται γύρω από την αμφισβήτηση και την άρνηση του ευτελισμού των ζωών μας είτε αυτή είναι άμεσα η μισθωτή σκλαβιά είτε η κανονικοποίηση και διάδοση της λογικής της, ως μια φυσική πραγματικότητα η οποία δε μπορεί με κανέναν τρόπο να γκρεμιστεί. Έτσι, ο σκοπός των δύο αυτών πρακτικών είναι εκτός του να προκαλέσουν ζημίες στο κράτος και στο κεφάλαιο, να κάνουν γνωστό τοις πάσι και πρώτα απ' όλα στους ίδιους τους/τις καταπιεσμένους/ες ότι η συνέχιση της αδικίας εις βάρος τους δεν μπορεί να συνεχιστεί χωρίς την ανοχή που και οι ίδιοι δείχνουν.

Γίνεται λοιπόν εμφανής και η διαφοροποίηση με τις δυνάμεις του ρεφορμισμού, οι οποίες παγιδευμένες σε μια λογική απομονωμένων επιμέρους αγώνων στα στενά όρια του εκάστοτε πεδίου τους, ούτε μπορούν ούτε θέλουν να προσδώσουν στη δράση τους ευρύτερα χαρακτηριστικά που να αποσκοπούν σε μια συνολικότερη απελευθερωτική προοπτική. Έτσι παγιδεύονται σε έναν φαύλο κύκλο αγώνων καθαρά αιτηματικού και συντεχνιακού χαρακτήρα.

Εμείς όμως, δε σκοπεύουμε να αναλωθούμε σε αγώνες με προδιαγεγραμμένη πορεία, αλλά αντιθέτως ως αναρχικοί και αναρχικές θέτουμε οι ίδιοι και οι ίδιες το εύρος, τη διάρκεια και τα μέσα τους. Με αφορμή την επέτειο της Πρωτομαγιάς θέλουμε να πιάσουμε το νήμα των ταξικών και κοινωνικών αντιστάσεων, της αδιαμεσολάβητης αντίστασης στην κρατική-καπιταλιστική βαρβαρότητα, της οργανωμένης αναρχικής παρέμβασης στο κοινωνικό πεδίο, της εξέγερσης ενάντια στην εγκαθιδρυμένη ανισότητα, και του οράματος της κοινωνικής επανάστασης. Με την παρακαταθήκη των αγωνιζόμενων φοιτητών, αγροτών και εργατών ανά τα χρόνια στο οπλοστάσιο του, το κίνημα σήμερα θα πρέπει να συνεχίσει την οργανωμένη πάλη στο εδώ και το τώρα για έναν μελλοντικό κόσμο αλληλεγγύης, αυτοοργάνωσης και ισότητας, τον κόσμο της αναρχίας και του ελευθεριακού κομμουνισμού.

Όλοι/ες στα Προπύλαια την Τετάρτη 1 Μάη, στις 11:00

Πρωτοβουλία Αναρχικών Φοιτητών/-τριών Αθήνας

πηγή : email που λάβαμε στις 30 Απριλίου 15h

Στις σημερινές συνθήκες, που κατακτήσεις και δικαιώματα εξανεμίζονται, η συλλογική μνήμη επιστρέφει στη ματωμένη πρωτομαγιά του 1886, μέρα-σύμβολο στον αγώνα των εργαζομένων και του αγώνα για κοινωνική απελευθέρωση όλου του κόσμου, για δουλειά και ζωή με δικαιώματα. Η Πρωτομαγιά είναι μέρα απεργιακού αγώνα! Το Μάη του 1886, στο Σικάγο η εργατική τάξη έχυσε το αίμα της διεκδικώντας το 8ωρο και καλύτερες συνθήκες εργασίας. Αυτή τη μέρα τιμάμε τους εργατικούς-λαϊκούς αγώνες και τις εργατικές κατακτήσεις που κερδήθηκαν με σκληρούς, πολλές φορές αιματηρούς αγώνες. Είναι η μέρα-σύμβολο στον αγώνα για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.

Κοιτώντας πίσω στα τελευταία χρόνια, οι εργασιακές συνθήκες, και κατ΄ επέκταση η ζωή της εργατικής τάξης και της νεολαίας, συνεχώς χειροτερεύουν! Κεφάλαιο, κράτος και Κυβέρνηση προσπαθούν να μας πείσουν ότι αυτή είναι η «λιγότερο κακή» εκδοχή μπροστά στις ζημιές της κρίσης που βιώνουμε και πως «δεν υπάρχει εναλλακτική». Σπέρνουν ψέματα και τρόμο, φορτώνοντας στις δικές μας πλάτες τις, κάθε λογής, κρίσεις των τελευταίων χρόνων, τις οποίες, μάλιστα, αξιοποιούν κάθε φορά για την προώθηση των πιο αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων, των πιο αντιλαϊκών πολιτικών. Καθένας και καθεμία από εμάς βλέπει και βιώνει τη σφοδρή αντεργατική και αντιλαϊκή επίθεση σε εργασιακά - λαϊκά δικαιώματα και κεκτημένα, καθώς και στις δημοκρατικές μας ελευθερίες. Από τις αντιεκπαιδευτικές αναδιαρθρώσεις και την προσπάθεια ιδιωτικοποίησης των Πανεπιστήμιων, μέχρι και τα ξεχειλωμένα ωράρια, τις απλήρωτες εργατοώρες, τα χαμένα ένσημα, τους μισθούς πείνας, όλα φωνάζουν, κάθε μέρα, πως η ζωή μας δεν έχει καμία αξία μπροστά στα κέρδη τους.

Απαιτείται λαϊκή οργάνωση για ένα ισχυρό, πολιτικοποιημένο, ανασυγκροτημένο εργατικό, λαϊκό και νεολαιίστικο κίνημα ανατροπής που θα αντισταθεί στον αντεργατικό Αρμαγεδδώνα κυβέρνησης, εργοδοτών, Ε.Ε., θα επιβάλλει κατακτήσεις τώρα.

Απέναντι στη βαρβαρότητα του σύγχρονου καπιταλισμού η ελπίδα βρίσκεται στον ταξικό και διεθνιστικό αγώνα των εργαζομένων και όλου του λαού, για την ειρήνη των λαών και την ελευθερία, για την ήττα της πολεμικής εκστρατείας του κεφαλαίου. Στο αγώνα για μια κοινωνία όπου την οικονομία και την εξουσία θα έχουν στα χέρια τους οι παραγωγοί του πλούτου και όχι η μειοψηφία των ιδιοκτητών-καπιταλιστών. Για την χειραφέτηση των εργαζομένων.

πηγή : http://ydragogeio.gr/1st-may-24/ ?utm_source=r…

ΤΑΞΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ - Η 1η ΜΑΗ ΕΙΝΑΙ ΑΠΕΡΓΙΑ

Βρισκόμαστε σε μια περίοδο όπου η εργατική τάξη βιώνει την ολομέτωπη επίθεση από πλευράς κράτους και κεφαλαίου. Μια επίθεση που αποτυπώνεται σε όλα τα πεδία της καθημερινής μας ζωής. Η ακρίβεια και οι ασταμάτητες ανατιμήσεις των προϊόντων οδηγούν σε ένα συνεχιζόμενο γολγοθά ώστε να καλυφθούν οι βασικές βιοτικές ανάγκες. Παράλληλα, τα υπέρογκα ποσά που αναγκάζονται τα λαϊκά στρώματα να καταβάλλουν για την στέγασή τους αλλά και η απελευθέρωση των πλειστηριασμών α' κατοικίας μέσω βίαιων κατασταλτικών εξώσεων, οδηγούν σε συνθήκες εξαθλίωσης και περαιτέρω φτωχοποίησης. Αντίστοιχα, η ιδιωτικοποίηση της υγείας και της παιδείας, επιφέρουν τον αποκλεισμό της κοινωνικής βάσης από την πρόσβαση στις δημόσιες υπηρεσίες περίθαλψης και εκπαίδευσης. Επιπλέον σε διεθνές επίπεδο, η ολοένα και μεγαλύτερη εμπλοκή στις ιμπεριαλιστικές πολεμικές συρράξεις, με παραδείγματα την τακτική αποστολή όπλων στην Ουκρανία αλλά και η στήριξη του ελληνικού κράτους στη γενοκτονία των Παλαιστινίων που συντελείται εδώ και δεκαετίες από πλευράς Ισραήλ, καθιστούν τη χώρα συνένοχη στα εγκλήματα πολέμου που διαπράττει το σιωνιστικό δολοφονικό κράτους του Ισραήλ.

Ας δούμε όμως πιο συγκεκριμένα, τι επιφέρει η εργασιακή αναδιάρθρωση που συντελείται τα τελευταία χρόνια μέσω των νεοφιλελεύθερων πολιτικών είτε της τωρινής κυβέρνησης της ΝΔ είτε της προηγούμενης δήθεν αριστερής κρατικής διαχείρισης του ΣΥΡΙΖΑ.

Κατάργηση του 8ώρου

Oι αντεργατικές μεταρρυθμίσεις του νομοσχεδίου Χατζηδάκη το 2021, συμπεριλαμβάνουν την κατάργηση της θεσμοθέτησης του 8ωρου εργασίας, ένα από τα βασικότερα και νικηφόρα αιτήματα των εξεγερμένων εργατών του Σικάγο το 1886, με το σύνθημα «8ώρες δουλειά, 8ώρες ανάπαυση, 8 ώρες ύπνο».

Η κατάργηση λοιπόν του 8ωρου επέφερε και τη μετέπειτα νομιμοποίηση της 4ωρης εργασίας σε δεύτερο εργοδότη, ένα μέτρο που η προπαγάνδισή του έγινε μέσω διάφορων ανακοινώσεων στελεχών της κυβέρνησης επιδιώκοντας να πείσουν τους εργαζομένους ότι τους κάνουν και χάρη που νομιμοποιούν τη δεύτερη εργασία για να ανταπεξέλθουν στην οικομική δυσχέρεια που οι ίδιοι τους έχουν επιβάλλει.

Κατάργηση της κυριακάτικης αργίας

Μέσω του νομοσχεδίου για την προστασία του καταναλωτή, το Υπουργείο Ανάπτυξης σε πλήρη σύμπλευση και ακολουθώντας πιστά τις κατευθυντήριες γραμμές της Ε.Ε, επιτίθεται στα εργασιακά κεκτημένα, για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα του κεφάλαιου. Οι τοπικές αρχές λοιπόν, θα είναι αρμόδιες για την «προαιρετική» λειτουργία των καταστημάτων και εμπορικών τις Κυριακές, ένα μέτρο το οποίο εντείνει ακόμα περισσότερο την εκμετάλλευση των εμπορουπαλλήλων οδηγώντας τους στην πλήρη εξουθένωση.

Κατάργηση του ΣΕΠΕ (Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας)

Με την κατάργηση του ΣΕΠΕ, του μηχανισμού προστασίας των εργαζομένων το οποίο λειτουργούσε σαν μέσο πίεσης και διεκδίκησης των δικαιωμάτων τους, διευρύνεται ακόμα περισσότερο το πεδίο των εργοδοτικών αυθαιρεσιών που περιλαμβάνει παράνομη εργασία, μη καταβολή υπερωριών, δώρων, ελλιπή μέτρα προστασίας και πολλά άλλα που συνθέτουν την εργασιακή πραγματικότητα του σήμερα.

Νομιμοποίηση εξαήμερης εργασίας

Από 1/7/2024 ανοίγει ο δρόμος για την εξαήμερη εργασία σε επιχειρήσεις που λειτουργούν με εναλλασσόμενες βάρδιες και πλέον θα έχουν τη δυνατότητα να υποχρεώνουν νόμιμα τους εργαζομένους να απασχολούνται για 6η συνεχόμενη ημέρα, υπερβαίνοντας λοιπόν ,τις 40 ώρες εργασίας τη βδομάδα.

Ποινικοποίηση της απεργίας και της συνδικαλιστικής δράσης

Πώς θα μπορούσαν όμως να εφαρμοστούν όλα τα παραπάνω εάν δεν χτυπούσαν και την απεργία ως μέσο αγώνα και ουσιαστικής διεκδίκησης και υπεράσπισης των εργασιακών δικαιωμάτων. Μέσα από την επιβολή περιοριστικών όρων για την προκύρηξη απεργίας αλλά και τη δημιουργία συνδικαλιστικού μητρώου με σκοπό τη γνωστοποίηση των μελών συνδικαλιστών, επιχειρούν την ποινικοποίηση των σωματείων.

Εργατικές δολοφονίες

Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω είναι η αύξηση των εργατικών δολοφονιών που βαφτίζονται ατυχήματα στο βωμό της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Η συνεχής αυτή υποβάθμιση των συνθηκών εργασίας, τα ελλιπή μέτρα προστασίας, τα εξοντωτικά ωράρια και η εντατικοποίηση της εργασίας έχουν οδηγήσει τα τελευταία χρόνια σε τρομερή αύξηση των εργατικών ατυχημάτων με τα τραγικά νούμερα ρεκόρ των 179 νεκρών και 286 σοβαρά τραυματισμένων εργαζομένων μόνο το 2023 ενώ τον τελευταίο καιρό (Μάρτιος-Απρίλιος 2024) η τάξη μας μετράει 12 νεκρούς μέσα σε 23μέρες.

Για όλους λοιπόν,τους παραπάνω λόγους την 1η Μαίου απεργούμε. Από την πρωτομαγιά του Σικάγο, 138 χρόνια πίσω μέχρι τη φετινή Πρωτομαγιά, το μήνυμα της εξέγερσης είναι πάντα επίκαιρο. Η καθιέρωση του 8ωρου κερδήθηκε μέσα από αιματηρούς αγώνες και χρέος μας να διατηρήσουμε την ιστορική μνήμη ζωντανή και να τιμήσουμε τους χιλιάδες νεκρούς εργάτες που έχουν δολοφονηθεί στο βωμό του κεφαλαίου. Να υπερασπιστούμε την εργατική τάξη και να σταθούμε εμπόδιο στην καταπάτηση των εργασιακών μας δικαιωμάτων. Σε κάθε προσπάθεια απονοηματοδότησης της ταξικής πρωτομαγιάς, είτε με την καθιέρωση της αργίας είτε ακόμα και με τη μεταφορά της φέτος στις 7/5 λόγω θρησκευτικών εορτασμών, είμαστε εδώ να υπενθυμίζουμε ότι η Πρωτομαγιά δεν είναι ούτε εθνική ούτε κινητή γιορτή. Η 1η Μάη είναι μέρα απεργίας και αποτελεί σταθμό στην ιστορία του ταξικού αγώνα απέναντι στο κράτος και το κεφάλαιο. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι/ες στους αγώνες που ξεπηδούν από τα κάτω μέσα από τα σωματεία και την οργάνωση στους χώρους εργασίας, τις γειτονιές, τα σχολεία και τις σχολές, για να αντισταθούμε στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα.

ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΛΑΩΝ-ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ

Στηρίζουμε τα απεργιακά καλέσματα την Τετάρτη 1η Μάη 11.00 στα Προπύλαια

Αδράστεια

πηγή : http://athens.indymedia.org/post/1630182/

1η Μάη 1886- 1η Μάη 2024: Όλες και Όλοι στους δρόμους

1η Μάη 1886- 1η Μάη 2024, 8 ώρες δουλειά 8 ώρες ανάπαυση 8 ώρες αναψυχή

Όλες και Όλοι στους δρόμους

"Το κεφάλαιο αδιαφορεί για την υγεία ή τη διάρκεια της ζωής του εργάτη,εκτός αν είναι υπό τον εξαναγκασμό της κοινωνίας ." (Κ. Μαρξ)

Tην 1η Μάη του 1886 κηρύσσεται στο Σικάγο γενική απεργία με χιλιάδες εργάτριες και εργάτες στους δρόμους, διεκδικώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας, μέσα σε αυτές και το αίτημα για την καθιέρωση του 8ώρου. Από την αιματοβαμμένη εκείνη απεργία μέχρι σήμερα τα αιτήματα για την οκτάωρη εργασία, την 8ωρη ανάπαυση και την 8ωρη αναψυχή των εργαζομένων παραμένουν κεντρικά και επίκαιρα μέσα σε συνθήκες διαρκούς αλλοίωσης και κατάργησης βασικών εργασιακών κεκτημένων.

Βασικές ιστορικές εργατικές διεκδικήσεις έχουν χαθεί μέσω μιας σειράς νόμων που τα τελευταία έτη έχουν μετατρέψει την εργασιακή πραγματικότητασε μία αρένα αναλώσιμων και επισφαλών εργαζομένων. Με την καθιέρωση της παράτασης του εργάσιμου χρόνου από τις διαδοχικές πιέσεις του κεφαλαίου για περαιτέρω αφαίμαξη της εργατικής μας δύναμης βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μία προσπάθεια ολοκληρωτικής εξουθένωσης της τάξης μας, σωματικής και πνευματικής, που θα την καθιστά ικανή μόνο να αναπαράγει την εντατικοποιημένη αυτή μορφή εργασιακής σχέσης σε μία αέναη διαδικασία αύξησης λειτουργίας της παραγωγικής μηχανής. Η εντατικοποίηση της εργασίας ως αποτέλεσμα της διαρκούς υποτίμησης της αξίας που αυτή παράγει οδηγεί τελικά και στο μαρασμό της.

Στο σήμερα και με βάση τα παραπάνω η μετάφραση αυτής της εκμετάλλευσης έρχεται μέσα από τα ολοένα αυξανόμενα εργατικά ΄΄ατυχήματα΄΄ και την υποτίμηση της υγείας των εργαζομένων στερώντας τους τη δυνατότητα για μια αξιοπρεπή διαβίωση και καλύτερες συνθήκες εργασίας. Οι εργοδοτικέςδολοφονίες πληθαίνουν μέρα με τη μέρα, τα μέτρα προστασίας των εργαζομένων σε επικίνδυνους για την υγεία και την σωματική ακεραιότητα κλάδους είναι ανύπαρκτα, ενώ τις περισσότερες φορές ένας τραυματισμός εν ώρα εργασίας μεταφράζεται και σε πλήρη οικονομική απενεργοποίησή του, φέρνοντας τον αντιμέτωπο είτε με τα έξοδα της υγειονομικής του περίθαλψης είτε με την εξουθενωτική γραφειοκρατία και την εγκληματική υποστελέχωση και λειτουργία των δημόσιων δομών υγείας. Η συνάρτηση ζημίας κέρδους σχετικά με την ασφάλεια στους χώρους δουλειάς μπαίνει εμφατικά στον εργοδοτικό τρόπο σκέψης, προτιμώντας τις περισσότερες φορές να ρισκάρουν τον τραυματισμό ή και το θάνατο εργατών προς αποφυγή κάποιας ζημιογόνας ενέργειας όπως αυτή της διάθεσης έστω και ενός μικρού ποσοστού κεφαλαίου για την εξασφάλιση της ασφαλούς οργάνωσης και διεκπεραίωσης της εργασίας τους.

Παράλληλα, βιώνοντας μια βαθιά και δομική καπιταλιστική κρίση η οποία εκφράζεται και μέσω του πληθωρισμού και της κοινωνικής εξαθλίωσης πλέον μεγάλου κομματιού της εργατικής τάξης, βλέπουμε βασικά δικαιώματα όπως αυτά της υγείας, της παιδείας , της στέγασης να καταργούνται και ναπροσφέρονται ως θυσία στο βωμό της ιδιωτικοποίησης και των μη παραγωγικών επενδύσεων. Παρά τις προσπάθειες της κυβέρνησης ναπαρουσιάσει μια εικόνα ανάπτυξης και εξόδου από την μακροχρόνια πλέονύφεση που βιώνουμε η πραγματικότητα την διαψεύδει με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο. Η πενιχρή αύξηση του κατώτατου μισθού με επικοινωνιακούς όρους δεν είναι ικανή να καλύψει το χάσμα που δημιουργείο πληθωρισμός και τα απότοκά του. Η αγοραστική δύναμη του μισθού εξαϋλώνεται προσπαθώντας να καλύψει καθημερινές ανάγκες και διοχετεύεται άνισα σε είδη πρώτης ανάγκης, όπως ενοίκια και ιατρικά ή εκπαιδευτικά έξοδα. Το κυνήγι αύξησης των απολαβών μέσα από την προώθηση ενός μοντέλου απαξίωσης του ελεύθερου χρόνου και ανάπαυσης των εργαζομένων οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην ολοκληρωτική εξουθένωση αλλά και εξατομίκευση της εργατικής τάξης.

Οι πολιτικές ελαστικοποίησης που ακολουθούνται μέσω της καθιέρωσης της 6ήμερης εργασίας και της παράτασης του χρόνου εργασίας έως και τις 13 ώρες ημερησίως μέσω της αύξησης των υπερωριών, οι προσπάθειες για ποινικοποίηση της απεργίας και της συνδικαλιστικής δράσης των σωματείων και των εργαζομένων που τα απαρτίζουν μας φέρνουν αντιμέτωπους με καθήκοντα που επανανοηματοδοτούν στο σήμερα την ΄΄ιδέα του Σικάγο΄΄ που αναγνώριζε τα συνδικάτα ως μονάδες μάχης στην σύγκρουση απέναντι στον καπιταλισμό.

Οι εργαζόμενοι/ες άνεργοι/ες και η τάξη μας εν γένει βρίσκεται σε καθεστώς διαρκούς υποτίμησης. Η οργάνωσή μας και η ταξική αντεπίθεση απέναντι στις αντεργατικές μεταρρυθμίσεις πρέπει να αποτελέσουν σημείο αναφοράς στους μελλοντικούς αγώνες. Μέσα από απεργίες, εργατικούς αγώνες και αναβαθμισμένες δράσεις προλεταριακής αντίστασης και αντιβίας να σταθούμε ανάχωμα στην επιβεβλημένη δυστοπία που μας επιφυλάσσει το κεφάλαιο, στην απαξίωση των ζωών μας.

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ - ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΙΣ ΑΠΕΡΓΙΑΚΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ, ΤΗΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ

Στηρίζουμε τη συγκέντρωση του ΣΒΕΟΔ στο Υπουργείο Εργασίας (11:30) και το μπλοκ της Ανοιχτή συνέλευσης για την 1η Μάη (11:30, Χαυτεία)

Ταξική Αντεπίθεση (ομάδα αναρχικών και κομμουνιστ(ρι)ών)

πηγή : http://athens.indymedia.org/post/1630183/

Εργατική Πρωτομαγιά -1η Μάη 2024

Την Τετάρτη 1η Μάη 2024 απεργούμε ενάντια στους αντεργατικούς νόμους
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ - ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ - ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ

-Να καταργήσουμε στη πράξη όλους τους αντεργατικούς νόμους
-Να ανατρέψουμε τις εξοντωτικές πολιτικές της ακρίβειας και της φτωχοποίησης
-Δουλειά για όλα - δεν κάνουμε πίσω στα εργασιακά μας δικαιώματα
-Συμβάσεις αορίστου - αναγνώριση του πραγματικού καθεστώτος εργασίας μας
-Κατάργηση του μητρώου εργαζομένων σε ΜΚΟ
-Κοινοί αγώνες ντόπιων και μεταναστριών. Κανένα εργαζόμενο-καμία μετανάστρια μόνη. Iσα δικαιώματα για όλα
-Η Αλληλεγγύη ήταν, είναι και θα είναι το όπλο των εργαζομένων ενάντια στους πολέμους των αφεντικών

Αυτοοργανωμένοι, μαζικοί, εργατικοί αγώνες από τα κάτω για να υπερασπιστούμε τα συμφέροντα της τάξης μας. Δεν δίνουμε τίποτα, τα θέλουμε όλα!

Το ΣΒΕΜΚΟ καλεί όλα τα εργαζομένα σε ΜΚΟ, με όποιο καθεστώς και αν δουλεύουν, να συμμετάσχουν μαζικά στην πρωτομαγιάτικη απεργιακή πορεία.

Συγκέντρωση στις 11.00 στα Προπύλαια

ΣΒΕΜΚΟ

πηγή : https://svemko.espivblogs.net/?p=1811

1η Μάη 2024. Η εποχή των τεράτων να γίνει η εποχή των επαναστάσεων

1η Μάη 2024

Η εποχή των τεράτων να γίνει η εποχή των επαναστάσεων

Με την εργατική τάξη στο τιμόνι της κοινωνίας για Ειρήνη, Ζωή, Ελευθερία

Η 1η Μάη. Ημέρα απεργίας για το εργατικό κίνημα σε όλο τον κόσμο, σύμβολο του αγώνα για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και φτώχεια, για την εργατική και κοινωνική χειραφέτηση.

Τιμάμε τους νεκρούς μας. Τους νεκρούς του Σικάγο που πέσανε για το 8ωρο, της πρώτης πρωτομαγιάς στην Ελλάδα το 1924, του Μάη του 1936. Τιμάμε τους 200 ήρωες κομμουνιστές που εκτέλεσαν οι ναζί στην Καισαριανή την Πρωτομαγιά του 1944, φέτος συμπληρώνονται 80 χρόνια. Τιμάμε τους νεκρούς της προμελετημένης δολοφονίας στα Τέμπη, τους εκατοντάδες εργάτες που χάνουν κάθε χρόνο τη ζωή τους στους χώρους δουλειάς από εργοδοτικά εγκλήματα.

Ενάμιση αιώνα πίσω θέλουν να γυρίσουν τους εργαζόμενους η κυβέρνηση της ΝΔ και η ΕΕ με το νέο γύρο επίθεσης που προωθούν στην υπηρεσία του κεφαλαίου, κάνοντας ακόμα πιο επίκαιρο το μήνυμα της Εργατικής Πρωτομαγιάς!

Μπορεί το ιστορικό αίτημα του Σικάγο πριν από 140 περίπου χρόνια να ήταν τα «τρία 8» (8 ώρες δουλειά, 8 ώρες ανάπαυση και 8 ώρες για ζωή και όνειρο), ωστόσο η κυβέρνηση της ΝΔ, θέλει να θεσπίσει το… «6, 13, 72»: 6ήμερο συνεχούς εργασίας, 13 ώρες ημερήσια εργασία και δουλειά έως τα 72 έτη…

Οι πολεμικές συγκρούσεις γενικεύονται. Οι εξελίξεις στη Μ. Ανατολή με τη στρατηγική σύγκρουσης Ισραήλ - Ιράν, η συνεχιζόμενη σφαγή του Παλαιστινιακού λαού, η συνέχιση του πολέμου στην Ουκρανία, οι συγκρούσεις στην Ερυθρά θάλασσα, αποδεικνύουν πως τα πολεμικά μέτωπα πολλαπλασιάζονται και ο πόλεμος διεθνοποιείται επικίνδυνα. Η ελληνική κυβέρνηση έχει ενεργό ρόλο με την πλευρά του ΝΑΤΟ και του δυτικού κεφαλαίου-ιμπεριαλισμού, ενώ κορυφαίοι παράγοντές της Ε.Ε προετοιμάζουν τους λαούς για γενικευμένο πόλεμο.

H ΕΕ και οι κυβερνήσεις θέλουν να φέρουν από το 2025 ένα νέο «Πρόγραμμα Σταθερότητας», δηλαδή πρόγραμμα σκληρής και μόνιμης λιτότητας. Περίπου 10 δις ευρώ τον χρόνο (!) θα δίνουμε φόρο αίματος για την «μείωση» του χιλιοπληρωμένου χρέους.

Η Ε.Ε-Φρούριο του ρατσισμού και της ισλαμοφοβίας δολοφονεί στα χερσαία και τα θαλάσσια σύνορά της, θεσμοθετεί το νέο Σύμφωνο για το Άσυλο που θα φέρει νέα φρικιαστικά εγκλήματα όπως της Πύλου.

Αυτός ο κοινωνικός μεσαίωνας δεν μπορεί να είναι το μέλλον μας. Οι εργαζόμενοι/ες, η νεολαία βρίσκονται στους δρόμους και την 1η Μάη, θα απεργήσουν ξανά, διαμηνύοντας σε κυβέρνηση, ΕΕ, ΝΑΤΟ και κεφάλαιο ότι «δεν θα πεθάνουμε για τα κέρδη σας! Δε θα πολεμήσουμε για τα συμφέροντά σας!». Μας αξίζει μια άλλη ζωή!

Με ένα ισχυρό ανασυγκροτημένο εργατικό κίνημα απέναντι στις επιθέσεις του κεφαλαίου

Η εικόνα της παντοδυναμίας της κυβέρνησης της ΝΔ έχει σπάσει μέσα από τους αγώνες και τις απεργίες του προηγούμενου διαστήματος.

Με ανυπότακτους, κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες, με απεργίες και κίνημα ανατροπής μπορούμε να αλλάξουμε την κατάσταση, να τσακίσουμε την κυβέρνηση και την πολιτική της. Με αγώνες μαχητικούς, όχι για την «τιμή των όπλων», όπως οι πρόσφατοί αγώνες της νεολαίας ενάντια στα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Με συνδικάτα στα χέρια των εργαζομένων, ενάντια στον υποταγμένο συνδικαλισμό των ΓΣΕΕ-Α∆Ε∆Υ. Γιατί η απάντηση δεν θα έρθει από τη «θεσμική αντιπολίτευση» και τις «δημοκρατικές εναλλακτικές λύσεις» των ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, ΠΛΕΥΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ που δοκιμάστηκαν και οδήγησαν στην ήττα του κινήματος, αλλά από την δράση και τους αγώνες των «κάτω» και μια ισχυρή αντικαπιταλιστική αριστερά.

Μας γεμίζουν ελπίδα οι εικόνες των φοιτητών και του προσωπικού των πανεπιστημίων στις ΗΠΑ που παρά την καταστολή και τις συλλήψεις, τις απειλές με απολύσεις, πειθαρχικά, διαγραφές από τις διοικήσεις των πανεπιστημίων, συνεχίζουν πιο μαζικά να διαδηλώνουν για να σταματήσει το έγκλημα στην Παλαιστίνη, διαδίδοντας τα μηνύματα της ειρήνης και της αλληλεγγύης των λαών. Μας γεμίζουν ελπίδα οι εικόνες των φοιτητών αραβικής και εβραϊκής καταγωγής που διαδηλώνουν αδελφωμένοι.

Να δυναμώσουμε την Αριστερά της σύγκρουσης και της ανατροπής του καπιταλισμού

Παλεύουμε για:

• να σπάσουμε τη λιτότητα, να κερδίσουμε αυξήσεις πολύ πάνω από τον πληθωρισμό σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Για έλεγχο, διατίμηση στα είδη πρώτης ανάγκης, ενάντια στα «ουρανοκατέβατα» κέρδη του κεφαλαίου.
• Καμιά εμπλοκή στα ιμπεριαλιστικά εγκλήματα από την Γάζα μέχρι την Ουκρανία. Όχι στους εξοπλισμούς, έξω τώρα από το ΝΑΤΟ, να κλείσουν οι βάσεις, να γυρίσουν πίσω οι φρεγάτες! Δεν πολεμάμε για τις ΑΟΖ! Λευτεριά στην Παλαιστίνη από τον Ιορδάνη μέχρι τη Μεσόγειο!
• Κάτω τα χέρια από την Δημόσια και Δωρεάν Υγεία και την Παιδεία, μαζικές προσλήψεις και μονιμοποιήσεις των συμβασιούχων. Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις. Να περάσουν στο δημόσιο με κρατικοποίηση με εργατικό έλεγχο, χωρίς αποζημίωση οι μεγάλες επιχειρήσεις και οι τράπεζες.
• Παλεύουμε ενάντια στην περιβαλλοντική κρίση, και την κυβέρνηση που τσακίζει κάθε υπηρεσία πρόληψης και αντιμετώπισης. Στοπ στις εξορύξεις. Να αλλάξουμε το σύστημα όχι το κλίμα!
• Προστασία της μικρής και μεσαίας αγροτιάς, όχι στην Κοινή Αγροτική Πολιτική που ενισχύει τους μεγαλοαγρότες και τις επιχειρήσεις τροφίμων.
• Σύνορα ανοιχτά για την προσφυγιά, νομιμοποίηση όλων των μεταναστών. Φράζουμε το δρόμο στην ακροδεξιά και τους φασίστες με τη δύναμη του κινήματος που έβαλε τους ναζί της Χρυσής Αυγής στη φυλακή.
• Ενάντια στον σεξισμό, τις γυναικοκτονίες, παλεύουμε για δωρεάν κοινωνικές υπηρεσίες (παιδικοί σταθμοί, φροντίδα ηλικιωμένων), να φύγουν τα βάρη από τις πλάτες των γυναικών. Πλήρη δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙΑ+ ατόμων.

Το μέλλον μας δεν είναι ο καπιταλισμός!

Είναι η ανατροπή του συστήματος της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης, η επαναστατική αλλαγή του. Είναι η κοινωνία όπου την οικονομία και την εξουσία θα έχει στα χέρια της η εργατική τάξη, οι παραγωγοί του πλούτου, δηλαδή η κοινωνική πλειοψηφία και όχι μια χούφτα καπιταλιστών.

Γιατί για μια ακόμα φορά το ιστορικό δίλημμα είναι «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα». Απέναντι στη βαρβαρότητα του σύγχρονου καπιταλισμού η ελπίδα βρίσκεται στον ταξικό και διεθνιστικό αγώνα των εργαζομένων και όλου του λαού, για την ειρήνη των λαών, ενάντια στον ρατσισμό και την φασιστική απειλή, για την ήττα της πολεμικής εκστρατείας του κεφαλαίου, για την επανάσταση την κοινωνική απελευθέρωση και την εργατική χειραφέτηση.

ΜΕ ΤΗΝ ΜΑΧΟΜΕΝΗ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ!

• Ενισχύουμε τον πολιτικό αγώνα για την ανατροπή της πολιτικής του κεφαλαίου, της κυβέρνησης της ΝΔ, της ΕΕ, του ΝΑΤΟ.
• Παλεύουμε για εργατική-διεθνιστική ρήξη και αποδέσμευση από την ΕΕ. Τώρα όχι στο μέλλον. Παλεύουμε για μια Ευρώπη με τους λαούς στο τιμόνι της εξουσίας, πραγματικά ελεύθερη από την εκμετάλλευση, τον εθνικισμό, τον ρατσισμό και τον πόλεμο. Ευρώπη του σοσιαλισμού και του κομμουνισμού.
• Παλεύουμε για νίκες και κατακτήσεις σήμερα και για την συνολική επαναστατική ανατροπή αύριο. Για την σύγχρονη σοσιαλιστική και κομμουνιστική προοπτική.

ΖΗΤΩ Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

ΟΛΕΣ & ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΤΙΚΕΣ ΑΠΕΡΓΙΑΚΕΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΧΩΡΑ

Αθήνα, 11:00πμ στα Προπύλαια

Θεσσαλονίκη, 10:30 πμ στην Καμάρα

ΑΝΤΑΡΣΥΑ

πηγή : https://antarsya.gr/node/6787

1Η ΜΑΗ: ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ - ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ - ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ | ΚΟΚΚΙΝΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ - ΠΡΩΤΟΠΟΡΑ ΕΡΓΑΤΙΑ

Συμπληρώνονται 138 χρόνια από την στιγμή της πολιτικής και υλικής επικράτησης του 8ωρου ως κατάκτηση της εργατικής τάξης απέναντι στην κεφαλαιοκρατική τάξη που κρατάει τα μέσα παραγωγής στα χέρια της.

Το αίμα των εργατών του Σικάγου το 1886, άνοιξε τον κύκλο αίματος και αγώνα που στιγματίζει τις συγκεντρώσεις της Πρωτομαγιάς διεθνώς και εγχώρια.

Το αίμα του Σωτήρη Παρασκευαϊδη την Πρωτομαγιά του 1924, οι νεκροί καπνεργάτες της Πρωτομαγιάς του 1936 που γέννησαν την παλλαϊκή εξέγερση μετά την κηδεία τους και παρέδωσαν την Θεσσαλονίκη για 2 μέρες στα χέρια των εργατών και του λαού.

Η Πρωτομαγιά του '44 που βάφτηκε με το αίμα των κομμουνιστών της Καισαριανής, που δεν λύγισαν στιγμή μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα των ναζί, γνήσια τέκνα του αγώνα για Λευτεριά- Ανεξαρτησία- Λαοκρατία.

Το αίμα του Ισίδωρου Ισιδωρόπουλου στις 30 Απρίλη του 1976 σε αφισοκόλληση για την απαγορευμένη Πρωτομαγιά εκείνης της χρονιάς.

Οι αμέτρητες θυσίες της τάξης και του λαού μας, των κομμουνιστών και των αγωνιστών που έδωσαν στην Πρωτομαγιά το κόκκινο χρώμα σαν σπορά του νέου κόσμου που οραματιζόμαστε, μας καλούν για νέο αγώνα απέναντι στην συντριπτική επίθεση που βιώνει η εργατική τάξη και ο λαός μας.

Η φετινή πρωτομαγιά εντάσσεται μέσα σε μία περίοδο δομικής κρίσης του συστήματος, με τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ τόσο με επίκεντρο την Ουκρανία με αιχμή το Ναζιστικό Καθεστώς του Κιέβου όσο και με την γενοκτόνα δράση του Κράτους Τρομοκράτη του Ισραήλ απέναντι στην Παλαιστινιακή Αντίσταση να στιγματίζουν ολόκληρο τον πλανήτη.

Την ίδια στιγμή που τα νεολαϊίστικα λουλούδια ανθίζουν μέσα στην καρδιά του Αμερικανικού Ιμπεριαλιστικού κτήνους με τις δεκάδες καταλήψεις στα Πανεπιστήμια και οι λαϊκές αντιστάσεις σε Μέση Ανατολή, Ρωσία, Λατινική Αμερική κλιμακώνονται απέναντι στον νατοϊκό άξονα θανάτου.

Ολόκληρο το αστικό πολιτικό σύστημα, η κυβέρνηση και η νατοϊκή «αντιπολίτευση» υπογράφουν την πίστη τους στο δόγμα Ανήκομεν στην Δύση, ξετυλίγοντας μία τεράστια επίθεση απέναντι στις εργατικές- λαϊκές ανάγκες, στο δικαίωμα της απεργίας και της περιφρούρησης, στις δημοκρατικές-λαϊκές ελευθερίες. και η νατοϊκή κυβέρνηση (αυτοδύναμη ή συνεργασίας) που θα προκύψει θα βαθύνει το σύγχρονο σφαγείο απέναντι στον λαό μας.

Το ψωμί, η υγεία, η παιδεία, οι συγκοινωνίες, η λαϊκή στέγη, το ρεύμα, το νερό, οι λαϊκές ελευθερίες, η ειρήνη και η ανεξαρτησία απέναντι σε ΝΑΤΟ-ΕΕ, μπορούν να επιβληθούν μόνο μέσα από την συγκρότηση ενός πολιτικο-κοινωνικού Μετώπου σε αντιφασιστική-αντιιμπεριαλιστική-αντικυβερνητική κατεύθυνση που να συμβάλλει στην δημιουργία ενός πανεργατικού-παλλαϊκού κινήματος που να τσακίσει ολοκληρωτικά την πολιτική της υποτέλειας,της φτώχειας,της εξαθλίωσης,του πολέμου και του θανάτου που υπηρετούν τα αστικά πολιτικά Κόμματα και το Σύστημα τους.

Το σμίλεμα των δεσμών με τον εργαζόμενο λαό και την νεολαία, η ανασυγκρότηση της εργατικής τάξης σε τάξη για τον εαυτό της χέρι- χέρι με ανασυγκρότηση του επαναστατικού κομμουνιστικού υποκειμένου, περνάει μέσα από την ζωτική ανάγκη ενδυνάμωσης της κατεύθυνσης της Μαζικής Λαϊκής Αυτοάμυνας σαν μονόδρομο ταξικής επιβίωσης για την μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία.

Η φετινή Πρωτομαγιά πρέπει να αποκτήσει πανεργατικό-παλλαϊκό χαρακτήρα και να ξεφύγει από τον προεκλογικό χαρακτήρα και τις λογικές καταγραφής, απεργούμε, διαδηλώνουμε, με ψηλά τις κόκκινες σημαίες, αντιστεκόμαστε και διεκδικούμε, οξύνουμε την ταξική πάλη και πριμοδοτούμε την συνέχιση της αγωνιστικής ανάτασης του λαού.

Η εργατική τάξη δεν έχει τίποτα να χάσει παρά μόνο τις αλυσίδες της.

Κομμούνα, Οκτωβριανή Επανάσταση, Κινέζικη Επανάσταση, Κουβανική Επανάσταση, Βιετναμέζικη Επανάσταση, όλες οι μεγάλες εθνικοαπελευθερωτικές και αντι αποικιακές επαναστάσεις του 20ου αιώνα αποδεικνύουν πως υπάρχει ένας άλλος δρόμος, με την εργατική τάξη και τον λαό στην εξουσία, γιατί η μόνη ελπίδα βρίσκεται στην επαναστατική ανατροπή του συστήματος για Λευτεριά-Ανεξαρτησία-Σοσιαλισμό, αυτό είναι το πανανθρώπινο έπαθλο στο οποίο βρίσκονται τα όνειρά μας.

Συμμετέχουμε-Στηρίζουμε-Καλούμε σε πλατιά συμμετοχή στο Μπλοκ κομμουνιστικών και αντιφασιστικών-αντιιμπεριαλιστικών δυνάμεων, στις 11:00 στα Προπύλαια.

Στηρίζουμε το κάλεσμα της Α33 Ομάδα για την προώθηση του Ταξικού Αγώνα στον Βόλο [10:30 στην πλ. Ελευθερίας] και το κάλεσμα του Μέτωπο Λαϊκού Αγώνα «Κώστας Βιδάλης» στη Λάρισα [10:30 στην Κεντρική Πλατεία]

ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΟΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΑΤΑΠΙΕΣΜΕΝΩΝ ΕΘΝΩΝ ΕΝΩΘΕΙΤΕ

ΛΕΥΤΕΡΙΑ-ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ-ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ

ΚΟΚΚΙΝΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ-ΠΡΩΤΟΠΟΡΑ ΕΡΓΑΤΙΑ

ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΥΓΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ-ΕΙΡΗΝΗ-ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ

Λαϊκή Δράση - Ομάδα Κομμουνιστών/Αγωνιστών

πηγή : https://www.facebook.com/laikidrasi/

Τετάρτη 1 Μάη, ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ Πλατεία Κλαυθμώνος, στις 11π.μ.

Εργάτες ενωμένοι ποτέ νικημένοι

Ένας χρόνος από το ναυάγιο της Πύλου.

Ήταν έγκλημα, ήταν δολοφονία ο πνιγμός των 600 προσφύγων!

Να τιμωρηθεί η κυβέρνηση και η FRONTEX για το έγκλημα της Πύλου.

Stop στις ρατσιστικές επιθέσεις κατά μεταναστών εργατών

Νομιμοποίηση όλων των μεταναστών, χωρίς προϋποθέσεις, με κατάργηση των ρατσιστικών περιορισμών της τροπολογίας Καιρίδη.

Λευτεριά στην Παλαιστίνη!

Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ είναι απεργία ενάντια στην εκμετάλλευση των εργατών-τριών, τον ρατσισμό, τη φασιστική απειλή, τον σεξισμό και τον πόλεμο. Μέρα αλληλεγγύης στον λαό της Παλαιστίνης που αντιστέκεται στη γενοκτονία από το κράτος τρομοκράτη του Ισραήλ και κερδίζει τη συμπαράσταση των φοιτητών στα πανεπιστήμια της Αμερικής.

Είναι μέρα σύγκρουσης με ένα σύστημα και μια κυβέρνηση, που πριμοδοτεί τον ρατσισμό. Ενάντια στις πολιτικές των κλειστών συνόρων και των καταδιώξεων, που κόστισαν τη ζωή σε πάνω από 600 πρόσφυγες στην Πύλο και 27 στη Δαδιά. Στεκόμαστε στο πλευρό των θυμάτων, των επιζώντων και των οικογενειών τους που ζητάνε δικαιοσύνη. Η δικαίωση τους θα έρθει με την τιμωρία των δολοφόνων της κυβέρνησης και τη Frontex.

Ενάντια στην Ευρώπη-φρούριο, που με το πιο ρατσιστικό Σύμφωνο μετανάστευσης και Ασύλου στρώνει τον δρόμο στην άνοδο της ακροδεξιάς και των φασιστών στην Ευρώπη, ενώ πάνω από 20.000 είναι οι πνιγμένοι πρόσφυγες στη Μεσόγειο από το 2015 μέχρι σήμερα.

Πρέπει επιτέλους να βάλουμε τέλος στη φρίκη των δολοφονιών στα σύνορα! Οι πρόσφυγες, γυναίκες και παιδιά είναι καλοδεχούμενοι-ες. Τα ανοιχτά σύνορα για την προσφυγιά είναι η μόνη εγγύηση ότι δεν θα θρηνήσουμε άλλα θύματα στο βωμό της ρατσιστικής πολιτικής των κλειστών συνόρων της Ευρώπης-φρούριο.

Είναι μέρα ταξικού αγώνα και αλληλεγγύης για την ισότιμη ένταξη των μεταναστών εργατών στα συνδικάτα και την κοινωνία. Παλεύουμε για τη νομιμοποίηση όλων των μεταναστών χωρίς προϋποθέσεις και με κατάργηση των ρατσιστικών περιορισμών της τροπολογίας Καιρίδη. Δεν ανεχόμαστε τη μετατροπή χιλιάδων μεταναστών εργατών σε δούλους εξαρτημένους από τα γούστα των εργοδοτών και τη στοχοποίηση κάθε μετανάστη στον χώρο εργασίας, από την ώρα που λέει ότι οι άδειες παραμονής πλέον είναι εξαρτημένες από το αν έχεις συμβόλαιο εργασίας. Αυτή η στοχοποίηση ανοίγει τον δρόμο στα φασιστοειδή και γι αυτό έχουν πυκνώσει οι ρατσιστικές επιθέσεις σε βάρος εργατών μεταναστών, όπως στους χώρους των διανομέων και του ιματισμού, στα Πατησίων, την Άνοιξη και την Ν.Ιωνία.

Υψώνουμε τείχος αλληλεγγύης. Θα μας βρίσκουν πάντα μπροστά τους. Τα συνδικάτα και οι εργάτες ενωμένοι έχουν την δύναμη να παλέψουν και να νικήσουν τα αφεντικά και να τσακίσουν τους φασίστες.

Όλοι και όλες στην Εργατική Πρωτομαγιά , την Τετάρτη 1 Μάη, στην Πλατεία Κλαυθμώνος, στις 11 π.μ. και την Κυριακή 12 Μάη, στην συναυλία αλληλεγγύης στον ένα χρόνο από το ναυάγιο της Πύλου, στα Γήπεδα Μπάσκετ του Ρουφ, Πειραιώς 144.

ΚΕΕΡΦΑ

πηγή : https://www.facebook.com/keerfapage/?locale=e…

Απεργιακή Πρωτομαγιά! - Όλοι στις απεργιακές συγκεντρώσεις σε όλη την χώρα!

Η φετινή Πρωτομαγιά σημαδεύεται από την τεράστια αναδιανομή σε βάρος των εργαζομένων που κρύβεται πίσω από την ακρίβεια και την διαρκή ένταση των πολεμικών συγκρούσεων.

Διακοπή της συνεργασίας με το κράτος του Ισραήλ, άμεση απεμπλοκή από τα πολεμικά μέτωπα

Ο λαός της Παλαιστίνης βρίσκεται αντιμέτωπος με την Ισραηλινή γενοκτονία στην Γάζα και απειλείται η υπόσταση του, ενώ τα κράτη της "πολιτισμένης Δύσης" παρακολουθούν αμέριμνα. Ο κίνδυνος επέκτασης του πολέμου σε όλη την περιοχή μας, από τις τυχοδιωκτικές φιλοπόλεμες ενέργειας του κράτους τρομοκράτη του Ισραήλ, είναι υπαρκτός και πρέπει να σημάνει συναγερμό. Τυχόν πολεμική ανάφλεξη δεν έχει μόνο άμεσους κινδύνους για τον ελληνικό λαό από την εμπλοκή της χώρας στο πλευρό του Ισραήλ και των ΗΠΑ, αλλά και έμμεσους από ανατιμήσεις στα καύσιμα και στις τιμές όλων των προϊόντων λόγω αύξησης του μεταφορικού κόστους. Η διακοπή κάθε συνεργασίας με το κράτος του Ισραήλ και η αποχή κάθε ενέργεια στήριξης του είναι απαραίτητο προϋπόθεση για να επιτευχθεί η εκεχειρία. Αν δεν πάψει η ατιμωρησία της σιωνιστικής οντότητας και της φασιστικής κυβέρνησης Νετανιάχου υφίσταται πραγματικός κίνδυνος να δούμε έναν ολόκληρο λαό να εξαλείφεται στην Ράφα.

Το μέτωπο της Ουκρανίας συνεχίζει να είναι ενεργό, με τις χώρες του ΝΑΤΟ να συνεχίζουν να τροφοδοτούν την φωτιά του πολέμου με διαρκείς αποστολές όπλων στο φασιστικό καθεστώς Ζελενσκι. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη απειλεί να μας σύρει ακόμα πιο βαθιά σε αυτήν την σύγκρουση με αποστολές Patriot και S-300, με τον κίνδυνο να καταστούμε άμεσα εμπόλεμη χώρα με την Ρωσία. 2 χρόνια μετά την έναρξη της ανοιχτής πολεμικής αντιπαράθεσης και 10 χρόνια μετά το Αμερικανοκίνητο πραξικόπημα στην Ουκρανία είναι εμφανές ότι για ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ η ειρήνη δεν ήταν ποτέ επιθυμητή. Για αυτό εξάλλου αρνούνται την οποιαδήποτε διαπραγμάτευση και την προοπτική υπογραφή συνθηκών εκεχειρίας και νέων ειρηνευτικών συμφωνιών με την Ρωσία.

Δυστυχώς, στο εσωτερικό της χώρας, τα πραγματικά δεν είναι πολύ καλύτερα για τον λαό. Την τελευταία δεκαετία των Μνημονίων και της κρίσης ο κόσμος της εργασίας βρέθηκε αντιμέτωπος με ένα κατακλυσμιαίο πισωγύρισμα στα εργατικά δικαιώματα. Ο μισθός, ο χρόνος εργασίας, η θεσμική προστασία επέστρεψαν σε συνθήκες και μορφές πολλών προηγουμένως δεκαετιών πίσω.

Αγώνας για την προστασία του 8ωρου, ορίζοντας της πάλης η μείωση του εργάσιμου χρόνου

Σήμερα, έχει οικοδομηθεί στην χώρα ένα μοντέλο οικονομίας που βασίζεται στον χαμηλό μισθό και το ξεζούμισμα των εργαζομένων. Η κυβέρνηση ΝΔ έχει επιταχύνει της οικοδόμηση αυτού του μοντέλου και διαρκώς νομοθετεί προς αυτήν την κατεύθυνση: ξεχείλωμα του χρόνου εργασίας μέσα στην ημέρα αλλά και μέσα στην εβδομάδα, χτύπημα των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων για να διαπραγματεύεται ατομικά ο εργαζόμενος, διάλυση των ελεγκτών μηχανισμών για να κάνει η εργοδοσία ότι θέλει στους χώρους δουλειάς.

Αυτή η κατάσταση έρχεται σε απόλυτη αντίθεση με τις συνθήκες της εποχής. Σε διάφορες χώρες και διαφορετικούς κλάδους της οικονομίας η υπάρχουσα τεχνολογία έχει καταστήσει εφικτή την μείωση του εργατικού χρόνου. Επιστημονικές μελέτες, think tanks αλλά και εργοδοτικές ενώσεις του εξωτερικού, που καμιά σχέση δεν έχουν με τα εργατικά δικαιώματα, παραδέχονται ότι τα άλματα στην τεχνολογική πρόοδο και τις ψηφιακές τεχνολογίες καθιστούν εφικτή την μείωση του ωραρίου κάτω από το 8ωρο και των εργάσιμων ημερών σε λιγότερες από 5. Το 4ημερο, 6ωρο συνιστά τον πραγματικό ορίζοντα για την εργάσιμη μέρα και εβδομάδα, που ανταποκρίνεται πλήρως στα επίπεδα της επιστήμης και τεχνολογίας. Όσο κι αν προσπαθούν να πείσουν για το αντίθετο, το μόνο που καθιστά "μη ρεαλιστική" την μείωση του εργάσιμου χρόνου είναι η εξουσία του κεφαλαίου και η αχόρταγη διάθεση των καπιταλιστών για συσσώρευση πλούτου.

136 χρόνια μετά την Πρωτομαγιά του Σικάγου οι διεκδικήσεις της εργατικής τάξης και του κόσμου της δουλειάς πρέπει να έχουν στον ορίζοντα τους την αξιοποίηση της τεχνολογίας προς όφελος τους. Για μείωση του εργασιακού χρόνου, για μείωση της έντασης των ρυθμών εργασίας.

Σήμερα όμως βρισκόμαστε ενώπιον διαρκών κρατικών ρυθμίσεων που κινούνται σε τελείως αντίθετη κατεύθυνση, για να αυξηθεί η εκμετάλλευση των εργαζομένων, για να πολλαπλασιαστεί η κερδοφορία του κεφαλαίου.

Τα σχέδια της κυβέρνησης για κατάργηση της εργασιακής εβδομάδας των 5 ημερών και το ξεχείλωμα της στις 6, χωρίς ρεπό, έχει σοβαρούς κινδύνους να μετατραπεί στην πράξη σε περισσότερη δουλειά με τον ίδιο μισθό. Εξάλλου, ακόμα και η ρύθμιση της κυβέρνησης προβλέπει ψίχουλα για την αμοιβή της 6ης μέρας, ενώ ξέρουμε ότι η Επιθεώρηση Εργασίας έχει διαλυθεί και δεν πρόκειται να λειτουργήσει ως χαλινάρι στην εργοδοτική ασυδοσία. Οι ρυθμίσεις αυτές κινούνται εντός των πλαισίων των Οδηγιών της Ε.Ε. για την ρύθμιση του χρόνου εργασίας και αποδεικνύουν για άλλη μια φορά ότι η περίφημη "κοινωνική Ευρώπη" και η σύγκλιση μαζί της, είναι μια απάτη!

Άμεσα μέτρα για την ακρίβεια: αυξήσεις στους μισθούς, έλεγχος στις τιμές

Πέραν της έντασης της εκμετάλλευσης στους χώρους εργασίας, την τελευταία τριετία λαμβάνει χώρα μια τεράστια αναδιανομή πλούτου σε βάρος των εργαζομένων, δια της ακρίβειας και του πληθωρισμού. Είναι πλέον καταφανές ότι ο πληθωρισμός ούτε εισαγόμενος είναι, ούτε ευθύνεται για αυτόν η πανδημία, ούτε ο πόλεμος στην Ουκρανία. Εξάλλου πλέον και τα καπιταλιστικά think tanks, αλλά και η ΕΚΤ, μιλάνε για πληθωρισμό απληστίας, δηλαδή για υπέρμετρη αύξηση των τιμών από το κεφάλαιο, που αξιοποιεί την αναταραχή και την σύγχυση που προκλήθηκε από την αρχική άνοδο του πληθωρισμού.

Η κυβέρνηση όχι απλά δεν κάνει τίποτα, αλλά στην πραγματικότητα ενθαρρύνει την ασυδοσία του κεφαλαίου στον ορισμό κερδοσκοπικών τιμών, αφού περιμένει από την "ελεύθερη αγορά" να βρει λύση στο πρόβλημα. Δηλαδή, περιμένει από αυτούς που ορίζουν τις κερδοσκοπικές τιμές να αναμορφωθούν και να τις ρίξουν μόνοι τους.

Τα πλαφόν σε βασικά είδη λαϊκής κατανάλωσης και σε ρεύμα, νερό, ίντερνετ μπορούν να είναι συντριπτικό χτύπημα στην ασυδοσία του κεφαλαίου και των ολιγοπωλίων που ελέγχουν κάθε κλάδο της οικονομίας. Εξάλλου, ακόμα και με καπιταλιστικά κριτήρια, δεν υφίσταται κανένας ανταγωνισμός στην ελληνική οικονομία όταν 4-5 εταιρείες ελέγχουν μονοπωλιακά κάθε κλάδο και, ρητά ή σιωπηρά, ανεβάζουν ενιαία τις τιμές. Ο,τι γίνεται δηλαδή στις τράπεζες και στις χρεώσεις που αυξάνουν διαρκώς, ο,τι γίνεται με τους παρόχους ίντερνετ, ο,τι γίνεται με τις 4-5 αλυσίδες σούπερ μάρκετ που ελέγχουν την τροφοδοσία του λαού.

Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση, οι συνδικαλιστικές γραφειοκρατίες έχουν κηρύξει σιωπητήριο. Ενώ ο κόσμος της δουλειάς βράζει, γεγονός που φάνηκε στην μεγάλη απεργία για τα Τέμπη, οι απεργίες που κηρύσσονται δεν προτάσσουν συγκεκριμένες διεκδικήσεις και πλαίσιο πάλης, ενώ ορίζονται άναρχα και χωρίς σχεδιασμό διεξαγωγής πραγματικού αγώνα.

Απεργιακός σχεδιασμός με προοπτική και πλαίσιο αγώνα, όχι τουφεκιές στον αέρα!

Η ΓΣΕΕ συντεταγμένα και με σχέδιο υπονομεύει την δυνατότητα διεξαγωγής πανεργατικών πανελλαδικών απεργιών και την ανάπτυξη κοινού μετώπου σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, ενώ συντάσσεται ανοιχτά με την κυβέρνηση όταν λοιδορεί την μεγάλη απεργία για τα Τέμπη όπως η κυβέρνηση και ο Άδωνις. Μπορεί να βγάζει πύρινες ανακοινώσεις για τα ψίχουλα της αύξησης του κατώτατου μισθού, αλλά δεν κουνάει ούτε το μικρό της δαχτυλάκι για να οργανωθεί ο αγώνας των εργαζομένων για πραγματικές αυξήσεις και μέτρα εναντίον της ακρίβειας.

Η πλειοψηφία της ΑΔΕΔΥ αξιοποιεί αυτή την στάση της ΓΣΕΕ και κάνει ότι μπορεί από την πλευρά της για να υπονομεύσει ακόμα περισσότερο την ενότητα του συνδικαλιστικού κινήματος σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Η άρνηση να συμμετέχει στην απεργία στις 17 Απρίλη συνιστά πλέον απόδειξη ότι ΔΑΚΕ- ΠΑΣΚΕ παίζουν ανοιχτά υπονομευτικό ρόλο για τις διεκδικήσεις των εργαζομένων και κάνουν ότι μπορούν για να μην εκφράζεται η αγανάκτηση του λαού στον δρόμο, υπό τον φόβο ότι μπορεί να μετατραπεί σε ένα πραγματικό διεκδικητικό κίνημα! Από κοντά και οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίες και αυτές καταψήφισαν την συμμετοχή της ΑΔΕΔΥ στην απεργία της 17ης Απριλίου, διαμορφώνοντας πλέον κοινό μέτωπο με τον κυβερνητικό συνδικαλισμό!

Είναι αναγκαίο να τεθεί ξανά επί τάπητος ένα αγωνιστικό πλαίσιο διεκδικήσεων για να μπει φρένο στην αδιανόητη ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς και στην τεράστια αναδιανομή εισοδήματος προς τα πάνω, λόγω της ακρίβειας. Οι αγωνιστικές δυνάμεις του εργατικού κινήματος πρέπει να κινηθούν ενιαία προς αυτήν την κατεύθυνση και να χαράξουν πορεία αντίστροφη από την πολυδιάσπαση και τον κατακερματισμό. Η ανάπτυξη απεργιακών κινητοποιήσεων, που θα μπορούν να ξεκινούν κλαδικά, στην βάση των διεκδικήσεων κάθε κλάδου, και η κλιμάκωση τους σε γενικές απεργίες, με συγκεκριμένο πλαίσιο πάλης που θα ενώνει τον κόσμο της εργασίας, είναι πρωταρχική ανάγκη. Όμως δεν αρκεί για να αντιστραφεί η κατάσταση. Χρειάζεται πολύμορφος αγώνας που θα αξιοποιεί την απεργία αλλά δεν θα περιορίζεται σε αυτήν και θα μπορεί να απευθυνθεί στην μεγάλη μάζα του κόσμου της δουλειάς που δουλεύει σε μαύρους χώρους, με ακραία εργοδοτική τρομοκρατία και χωρίς σωματείο.

Οι αγώνες που γίνονται σε διάφορους κλάδους για υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων είναι ελπιδοφόροι και πρέπει να γενικευθούν. Η προστασία του χρόνου εργασίας, οι αυξήσεις που θα βάζουν φρένο στην μείωση του πραγματικού μισθού λόγω του πληθωρισμού, η κατοχύρωση του σωματείου και της ομοσπονδίας ως πραγματική συλλογικού εκπροσώπου των εργαζομένων μπορούν να είναι νίκες που θα αντιστρέψουν την κατάσταση και θα υψώσουν φραγμό στην ενίσχυση της εξουσίας και των κερδών του κεφαλαίου, τόσο στους χώρους δουλειάς, όσο και συνολικά στην χώρα.

Κάτω τα χέρια από το 5ημερο, 8ωρο
Αγώνας για μείωση του χρόνου εργασίας
Αυξήσεις στους μισθούς, επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων
Πλαφόν σε βασικά είδη λαϊκής κατανάλωσης και σε ρεύμα, νερό, ίντερνετ
Διακοπή τώρα της στρατιωτικής συνεργασίας με το Ισραήλ
Φρένο στην αποστολή όπλων στην Ουκρανία
Να γυρίσει πίσω η Φρεγάτα από την Ερυθρά Θάλασσα

Απεργιακή Πρωτομαγιά, Μεγάλη Τετάρτη 10.30
Προσυγκέντρωση Κινηματογράφος Άστορ (Σταδίου κ Παπαρρηγοπούλου)

ΜΑΧΗ

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΕΝΩΤΙΚΗ ΤΑΞΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

πηγή : https://www.nea-ergatiki-kinisi.gr/?p=3362

ΚΟΚΚΙΝΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ - ΠΡΩΤΟΠΟΡΑ ΕΡΓΑΤΙΑ!

ΠΑΛΛΑΪΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΦΤΩΧΕΙΑ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΠΟΛΕΜΟ!

ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΤΤΑ ΤΟΥ ΝΑΤΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΗ ΠΑΛΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ!

138 χρόνια μετά την εργατική εξέγερση του Σικάγο, 88 χρόνια μετά την ματωμένη Πρωτομαγιά της Θεσσαλονίκης, 80 χρόνια μετά τον ηρωϊκό θάνατο των 200 κομμουνιστών στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής, η Πρωτομαγιά παραμένει ένα αγκάθι στο ιμπεριαλιστικό- καπιταλιστικό σύστημα και στην βαρβαρότητα που σπέρνει απέναντι στην εργατική τάξη και τους λαούς διεθνώς!

Το 1886 η εργατική τάξη με αιχμή του 8ωρο δημιούργησε έναν νικηφόρο κίνημα που έγραψε ιστορία για δεκαετίες. Σήμερα η εργατική τάξη της χώρας μας και σε όλο τον κόσμο πρέπει να επιδιώξει την ανατροπή της επίθεσης του κεφαλαίου να σταματήσει ο κατήφορος ,να διεκδικήσει σταθερή δουλειά με μισθούς που να καλύπτουν τη σημερινές ανάγκες, κατάργηση των ελαστικών μορφών απασχόλησης, συλλογικές συμβάσεις εργασίας υποχρεωτικές για όλους και μείωση των ωρών εργασίας.

Ο αγώνας για την απόκρουση της αντιλαϊκής επίθεσης, ενάντια στη συρρίκνωση των μισθών της εργατικής τάξης, στη λαίλαπα της ακρίβειας, της υπονόμευσης του δημοσίου χαρακτήρα της υγείας, της παιδείας, των κοινωνικών αγαθών και συνολικά των εργασιακών, κοινωνικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων του λαού απαιτεί ένα ενωτικό κίνημα με μαζικότητα, αποφασιστικότητα και προσανατολισμό που θα στοχεύει στον κύριο εχθρό: την πολιτική του μεγάλου κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού.

Η κυβέρνηση και το αστικό πολιτικό σύστημα, τσακίζουν τις δημοκρατικές- λαϊκές ελευθερίες, τα εργατικά- λαϊκά δικαιώματα, σπέρνουν την φτώχεια και την εξαθλίωση, οι εργατικές δολοφονίες αυξάνονται δραματικά ενώ την ίδια στιγμή εμπλέκουν την χώρα και τον λαό στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ απέναντι στον λαό της Ρωσίας, του Ντονμπάς και στην ηρωϊκή αντίσταση του λαού της Παλαιστίνης που αντιμετωπίζεται με την γενοκτόνα δράση του Σιωνιστικού Κράτους Τρομοκράτη του Ισραήλ!

Απέναντι σε αυτή την κατάσταση, η εργατική τάξη, ο λαός και η νεολαία χρειάζονται σωματεία και συνδικάτα όπλα στα χέρια των εργαζομένων, δυνατές λαϊκές συνελεύσεις και Φοιτητικούς Συλλόγους για να αποκρούσουν την επίθεση της αστικής τάξης, της κυβέρνησης και του ιμπεριαλισμού.

Ως επιτακτική ανάγκη, ταυτόχρονα, προβάλλει και η οργάνωση και ενδυνάμωση ενός πολιτικού κινήματος που να στήσει ανάχωμα απέναντι στον κρατικό εκφασισμό, την τρομοκρατία κράτους- παρακράτους, την ιμπεριαλιστική λεηλασία και τον δολοφονικό άξονα πολέμου ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ και να παλέψει για την διαμόρφωση προϋποθέσεων για να ηττηθεί ο νατοϊκός άξονας και να υπάρξει άμεση απεμπλοκή από ΝΑΤΟ-ΕΕ, για να κλείσουν οι βάσεις θανάτου του ΝΑΤΟ.

Πολιτικές δυνάμεις, οργανώσεις του κομμουνιστικού και αντιφασιστικού-αντιιμπεριαλιστικού κινήματος, αγωνιστές και αγωνίστριες καλούμε σε κοινή κάθοδο και βηματισμό στην απεργιακή συγκέντρωση και διαδήλωση της Πρωτομαγιάς, στις 11:00 στα Προπύλαια, εργαζόμενους και εργαζόμενες, νέους και νέες, με σκοπό να δυναμώσουμε αυτή την πολιτική κατεύθυνση μέσα στις απεργιακές συγκεντρώσεις των σωματείων και των Συνδικάτων μας!

ΝΑ ΗΤΤΗΘΕΙ ΤΟ ΝΑΤΟ ΚΑΙ Ο ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΣ- ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΤΟΥ ΑΦΕΝΤΗΣ ΜΟΝΑΧΑ Ο ΛΑΟΣ

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ- ΝΙΚΗ ΣΤΑ ΟΠΛΑ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ

ΚΑΜΙΑ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΣΗ ΣΤΟ ΝΑΖΙΣΤΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΟΥ ΚΙΕΒΟΥ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ

ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ- ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΜΙΣΘΟ ΣΤΟ ΥΨΟΣ ΤΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ ΜΑΣ

ΚΚ Εργατικός Αγώνας

Σύλλογος διάδοσης μαρξιστικής σκέψης "Γ.Κορδάτος"

Πολιτικός Χώρος «Ηλέκτρα Αποστόλου»

Επαναστατική Ενοποίηση

Παρέμβαση

Πρωτοβουλία για την Ανασυγκρότηση του Κομμουνιστικού Κινήματος

Λαϊκή Δράση - Ομάδα Κομμουνιστών/Αγωνιστών

πηγή : https://www.facebook.com/p/Πολιτικός-Χώρος-Ηλ…

Κάλεσμα στην απεργιακή συγκέντρωση-πορεία της Πρωτομαγιάς

Κάλεσμα στην απεργιακή συγκέντρωση-πορεία της Πρωτομαγιάς, 11:00, Προπύλαια.

"8 ώρες δουλειά.

8 ώρες ξεκούραση.

8 ώρες για ό,τι θέλουμε."

Αυτό ήταν το σύνθημα που ενέπνευσε την απεργιακή διαδήλωση της 1ης Μάη του 1886 και τα γεγονότα που ακολούθησαν το βράδυ της 4η Μάη στην πλατεία Haymarket του Σικάγο. Έξι μήνες μετά, τέσσερις επιφανείς αναρχικοί ακτιβιστές και συνδικαλιστές εκτελούνται παραδειγματικά με συνοπτικές διαδικασίες και μια δική παρωδία - από αυτές που κάθε κράτος επιφυλάσσει για τους αγωνιστές της τάξης μας. Ακόμη και μπροστά στνο θάνατο ένας εκ των εκτελεσθέντων φωνάζει "Ζήτω η Αναρχία".

Αυτή είναι η πολιτική κληρονομιά του ματωμένου 8ώρου και της εργατικής Πρωτομαγιάς. Οι αξίες, οι αγώνες και οι θυσίες που κουβαλάει αυτή η μέρα δεν μπορούν να ανήκουν σε κανένα κράτος, κανένα κόμμα και κανέναν γραφειοκράτη για να αποφασίζουν τη μετάθεσή τους.

Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ

Καθώς βρισκόμαστε σε μια ιστορική συνθήκη, όπου βλέπουμε τα εργατικά δικαιώματα να εξανεμίζονται και να επιστρέφουμε σε εργασιακές συνθήκες του 19ου αιώνα, η εργατική Πρωτομαγιά είναι η απόδειξη πως το σημείο καμπής είναι πάντα η στιγμή που θα αποφασίσουμε να αγωνιστούμε. Κράτος και κεφάλαιο εδώ και δεκαετίες πουλάνε τις υποσχέσεις του 6ώρου, του τετραήμερου, της αυτοματοποίησης, του ''αξιοπρεπούς'' ελάχιστου βασικού εισοδήματος, μέχρι έρευνες επί ερευνών που υποστηρίζουν ότι η κοινωνική ευημερία μας περιμένει στη γωνία αν εμπιστευτούμε τον εκάστοτε πολιτικό ή δισεκατομμυριούχο.

Η πραγματικότητα τελικά όμως διαφέρει και τη βιώνουμε όλοι. 10ωρο ή 12ωρο, 6ήμερη εργασία, αύξηση των θανάτων εργατών, δύο παράλληλες δουλειές, η επισφάλεια της μαύρης εργασίας με μισά ένσημα, αυξανόμενη ακρίβεια παντού, στέρηση πρόσβασης σε βασικά κοινωνικά αγαθά, όπως η υγεία και η στέγαση. Και όλα αυτά για μισθούς πείνας που με το ζόρι μας εξασφαλίζουν ότι θα βγει ο μήνας. Κράτος και κεφάλαιο οικειοποιούνται τους αγώνες μας, ενώ συνεχίζουν καθημερινά να μας ξεζουμίζουν ολοένα και περισσότερο.

Μια ζωή με αξιοπρέπεια και ελευθερία μόνο μέσα από τους αγώνες και τις διεκδικήσεις μας μπορεί να κατακτηθεί. Η εργατική Πρωτομαγιά είναι η συνεχής υπενθύμιση πως κράτος και κεφάλαιο δεν θα δώσουν ποτέ τίποτα οικειοθελώς.

Για αυτό και η εργατική Πρωτομαγιά δεν είναι ημέρα γιορτής, αλλά ημέρα απεργίας. Είναι η ημέρα του πολιτικού εργαλείου που επιτρέπει στον εργάτη να σταθεί στα πόδια του ενάντια στην ισχύ του κεφαλαίου.

ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ

ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ, ΚΑΘΕ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΑΠΕΡΓΙΑ

Ρουβίκωνας

πηγή : https://rouvikonas.gr/archives/36256

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΣ 1ΗΣ ΜΑΙΟΥ

Ο 19ος αιώνας βρήκε την εργατική τάξη των καπιταλιστικών χωρών της Δύσης, να δουλεύει σε απάνθρωπες συνθήκες, με την εργάσιμη εβδομάδα να υπερβαίνει πολύ συχνά τις 12 ώρες ημερησίως, επί 6, αν όχι 7 ημέρες την εβδομάδα. Σε αυτό το πλαίσιο, η εργατική τάξη των ΗΠΑ οργανώθηκε και απαίτησε την καθιέρωση της 8ωρης ημερήσιας εργασίας. Η κλιμάκωση των αγώνων ξεκίνησε την 1η Μαΐου 1886, όταν και ξεκίνησε πολυήμερη πανεργατική απεργία στη χώρα, στην οποία εκατοντάδες χιλιάδες εργατών διαδήλωσαν για τα δικαιώματα τους, ενάντια στην αιμοβόρα καταστολή από το κράτος και στις φιλοαστικές ρατσιστικές/εθνικιστικές οργανώσεις, ενάντια σε απεργοσπαστικά τριτοβάθμια σωματεία. Το μαχητικό εργατικό κίνημα κατάφερε έτσι να μειωθεί η ημερήσια εργασία και να εδραιωθεί η κυριακάτικη αργία, παρά την απουσία σχετικών νομοθεσιών. Την 4η Μαΐου μετά από βομβιστική επίθεση συλλαμβάνονται 8 αναρχικοί αγωνιστές, πρωτεργάτες του κινήματος ως υπεύθυνοι. Μετά από δίκες παρωδία, στις 11 Νοεμβρίου του 1887 τέσσερις εξ αυτών εκτελούνται δια του απαγχονισμού, ένας αυτοκτονεί πριν την προδιαγεγραμμένη ημέρα εκτέλεσης. Οι δολοφονημένοι αυτοί σύντροφοι μας θυμίζουν πάντα τι σημαίνει πρωτομαγιά για το εργατικό κίνημα.

Το 2024 βρίσκει την εργατική τάξη με το κράτος να διαμελίζει μεθοδικά τα εν λόγω δικαιώματα της που τους προηγούμενους αιώνες κατακτήθηκαν μέσα από αγώνες και αίμα. Τους τελευταίους μήνες μάλιστα παρατηρούμε εργατικές δολοφονίες εβδομαδιαίως. Σε κάθε εργατική δολοφονία διακρίνεται η εγκληματική σύμπραξη κράτους και κεφαλαίου. Προκειμένου να γίνει η χώρα έφορο έδαφος για το ξένο και ελληνικό κεφάλαιο, το ελληνικό κράτος διατίθεται να παραβλέπει κάθε ασφαλιστική δικλείδα, κάθε πρόνοια για τον εργαζόμενο, πράγμα που προφανώς και εκμεταλλεύονται στο έπακρον μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις. Είναι ξεκάθαρο πως οι ζωές μας δεν αποτελούν τίποτα άλλο πέρα από ρίσκα και αριθμούς για την εργοδοσία. Τέλος, η επέλαση των ιδιωτικοποιήσεων δεν είναι ασυσχέτιστη με την εργασιακή πραγματικότητα που οι θάνατοι αυτοί δημιουργούν. Όχι μόνο κάθε φορά που ιδιωτικοποιείται ένα δημόσιο αγαθό, το κόστος για αυτό ανεβαίνει σημαντικά, αλλά απομακρύνεται κιόλας από την σφαίρα διεκδίκησης της τάξης μας.

Αξίζει να αναφερθούμε και στην ΓΣΕΕ. Ένα τριτοβάθμιο συνδικαλιστικό όργανο, που όχι μόνο καταλήγει να είναι όσο τον δυνατόν πιο αποξενωμένο από τον εργάτη, αλλά ταυτόχρονα λόγω της δυσκοιλιότητας του καταφέρνει να αποτελεί τροχοπέδη σε κάθε κίνημα, σε κάθε διεκδίκηση και σε κάθε προσπάθεια αγώνα. Ούσα πλήρως εναρμονισμένη με την κρατική γραμμή, δεν έχουμε καμία αυταπάτη για τον ρόλο της στην απεργία της 1ης Μάη. Πρόκειται μάλιστα και για συνυπεύθυνο της προσπάθειας να διαμορφωθεί η εργατική πρωτομαγιά ως μία «γιορτή» στις συνειδήσεις. Όση προσπάθεια και αν καταβάλλεται να μετατραπεί αυτή η ημέρα διεκδίκησης και μνήμης σε (κινητή) αργία, η πραγματικότητα της κατάργησης του οχτάωρου και του πενθήμερου, των εκατοντάδων εργατικών "ατυχημάτων", της κερδοσκοπίας πάνω στα βασικά αγαθά για την επιβίωση μας κτλ, διατηρεί τη διαύγεια μας, ότι μόνο μέσα από την συλλογική οργάνωση, διεκδίκηση και πάλη μπορούν να υλοποιηθούν τα προτάγματα μας για μια κοινωνία με ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, χωρίς εκμετάλλευση από άνθρωπο σε άνθρωπο.

Η αντίληψη μας είναι κοινή με την συνειδητοποίηση των αμερικανών εργατών του ύστερου 19ου αιώνα: Η βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης μας δεν θα επέλθει από τις κρατικές νομοθετήσεις, αλλά από την επιβολή των αναγκών των καταπιεζόμενων τάξεων από τα κάτω.

Στο Σικάγο έγινε η αρχή, στο δρόμο διεκδικούμε ο,τι μας αναλογεί.

Ολοι/ες/α στα Προπύλαια 11.00

Πρωτοβουλία για την ταξική και πολιτική ανασυγκρότηση

πηγή : https://www.facebook.com/people/Πρωτοβουλία-γ…