Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2012 στις 12.00
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΤΕΝΕΡΓΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΟΔΕΣΜΕΥΣΗ
ΗΣΥΧΙΑ ΤΑΞΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΝΟΙΚΟΚΥΡΑΙΟΙ ΕΘΝΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ
ΣΥΣΤΗΜΙΚΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
ΕΘΝΙΚΗ ΕΥΗΜΕΡΙΑ ΑΠΟΣΥΜΠΙΕΣΗ ΜΙΣΘΩΤΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΙΔΙΟΤΕΛΕΙΑ
Η κυριαρχία αναδιαρθρώνεται. Το καθεστώς, στην όψη ενός ενδεχόμενου κοινωνικού αναβρασμού που θα επιφέρει ταραχή στις τάξεις του συστήματος, όρισε την κυβέρνηση του τραπεζίτη Παπαδήμου, προβάλλοντάς τον σαν τον αριστοκράτη-αυθεντία που θα οδηγήσει στη σωτηρία της χώρας. Καλώντας σε εθνική ενότητα προσπαθεί να αποτρέψει κάθε συμπεριφορά εναντίωσης, που θα κλονίσει την υπάρχουσα κανονικότητα των εξουσιαστών και να αποκτήσει όλο και περισσότερους υποτακτικούς που θα διασφαλίσουν τη συντήρηση και τη διαιώνιση της καθεστηκυίας τάξης πραγμάτων, με σκοπό όχι μόνο τη διασφάλιση αυτή καθεαυτή, αλλά ευρύτερα την κοινωνική αποδοχή. Γιατί η εξουσία δε βασίζεται μόνο στις θεσμικές της δυνάμεις όπως: μπάτσοι, δικαστικό σώμα, νομοθεσία, εκπαιδευτικά και σωφρονιστικά ιδρύματα αλλά και στους ψηφοφόρους υποτελείς της. Γιατί σύμφωνα με τη δημοκρατία της αντιπροσώπευσης και της ''πολυφωνίας'' ο λαός αποφασίζει και το κράτος εκτελεί. Έτσι, ο λαός λειτουργεί ως άτυπος θεσμός της εξουσίας.
Η αποδιοργανωμένη μάζα, θολωμένη από τα φαντάσματα του χθες, είναι πρόθυμη να γίνει χειροκροτητής οποιασδήποτε κυβέρνησης, προκειμένου να αναζωπυρώσει κίβδηλες ελπίδες για το πολυπόθητο ιδιοτελές ευ ζην. Το ζήτημα δεν είναι συναίνεση ή χρεωκοπία αλλά μάχη ή υποταγή. Γιατί για κάθε αγωνιστή/αγωνίστρια δεν υφίσταται ειρήνη, όσο υφίσταται εξουσία. Κάθε εξεγερμένη ατομικότητα, που στηρίζεται στις επιθυμίες και διαθέσεις της για κατά μέτωπο σύγκρουση με το καθεστώς, δεν πρέπει να συμμορφώνεται από την εσωτερική καταστολή που ο φόβος και τα συμφέροντα επιτάσσουν. Το κάθε μειοψηφικό κομμάτι ως άτομα ή ομάδες, δεν πρέπει να συνυποτάσσεται από τις κοινωνικές συνθήκες και από ηθικές που περιορίζουν την ατομική σκέψη και δράση. Λες και δεν είμαστε αυτούσιοι αλλά προκαθορισμένα ρομπότ με συγκεκριμένο τρόπο και λειτουργία, κομμένα και ραμμένα στα μέτρα τους, με ημερομηνία λήξης με βάση την παραγωγικότητα μας.
Η μισθωτή εργασία , τα εργασιακά συμφέροντα και η σύνδεση χρόνου- χρήματος θέτουν τη ζωή μας μέσα στα καθορισμένα πλαίσια της νομιμότητας, που επιβάλλεται με διαρκή εποπτεία της εργασίας μας από τα αφεντικά (μη και δεν είμαστε κερδοφόροι για τις επιχειρήσεις τους!) και της ζωής μας από το κράτος, αποτρέποντας τελικά την άμισθη εθελούσια εργασία. Έτσι γκρεμίζονται οι προϋποθέσεις για μια αταξική, αυτοοργανωμένη κοινωνία, χωρίς ιεράρχηση και υλιστικές σχέσεις, που θα βασίζεται στην επικοινωνία και την ανιδιοτέλεια.
Κάθε συντονισμός από εξεγερμένα άτομα, μειοψηφίες και υποσύνολα στους χώρους που κινούνται μπορεί να δημιουργήσει διαδικασίες και συλλογικότητες, που θα στρέφονται έμπρακτα ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο και τους έμμισθους και άμισθους στρατιώτες τους και να γίνουν εκφραστές των συνειδήσεων τους. Κάθε δράση από άτομα με ριζοσπαστικά και αντικαθεστωτικά χαρακτηριστικά με κριτήριο τον πολύμορφο, αδιαμεσολάβητο, αντιεραρχικό, αντεθνικό αγώνα επιλογών και συνειδήσεων, γίνεται κομμάτι ενός ευρύτερου συνολικά αγώνα.
Δεν αγωνιζόμαστε με αφορμή την τωρινή κρίση του καπιταλιστικού συστήματος. Δεν χρειαζόμαστε αφορμή για μια ιστορία που επαναλαμβάνεται, εντείνοντας τους διαχωρισμούς μεταξύ του κοινωνικού συνόλου. Υπάρχει η αιτία. Αιτία είναι η ύπαρξη της εξουσίας και τα αποκυήματα της. Δε μας ενδιαφέρει αν είναι επιεικής ή αυταρχική, κοινωνικά αποδεκτή ή κοινωνικά εχθρική, ανθρωπιστική ή απάνθρωπη. Για μας η εξουσία είναι η κατάφωρη παραβίαση κάθε ελεύθερης έκφρασης. Αφαιρεί από τον άνθρωπο την αδιαμεσολάβητη δημιουργία και συμπεριφορά, μοιράζοντας άνισα τα εικονικά της προνόμια, με σκοπό να εξυπηρετήσει την ουσία της καθεαυτή. Κάθε έκφραση ιδιοτελούς τάσης δημιουργεί εξουσιαστικές δομές. Εξ ου και η εναντίωσή μας στη λογική της μάζας και των πράξεων για το ευρύτερο ''κοινωνικό και εθνικό καλό''. Όταν δεν υπάρχει στόχευση παρά μόνο εγωισμός και συνθηκολόγηση, επωφελείται το σύστημα και ξεπετάγονται νέες εξουσιαστικές σχέσεις.
Εξουσία δεν είναι μόνο το κράτος και οι μηχανισμοί του, αλλά κάθε απόπειρα καταστολής, καταπίεσης, εκμετάλλευσης και προσβολής του ατόμου στις καθημερινές ανθρώπινες σχέσεις. Από την ξενοφοβία του κάθε Ελληναρά , το δεσποτισμό στην εργασία που διαχέεται από μεγάλα και μικρά αφεντικά, την πατριαρχία και το σεξισμό για την επιβολή της αρρενωπότητας, τη λεηλασία της φύσης, τα σχολεία και τα πανεπιστήμια που δημιουργούν συστημικά καθίκια, μέχρι τη θρησκοληψία που περιορίζει τις επιθυμίες και κάθε τάση αμφισβήτησης. Η εξουσία έχει μολύνει κάθε πτυχή της ζωής μας.
ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ Ή ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ - ΔΙΑΛΕΞΕ ΠΛΕΥΡΑ
ΑΣ ΜΗ ΓΕΡΑΣΟΥΜΕ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΩΡΙΜΑΣΟΥΝ ΟΙ ΣΥΝΘΗΚΕΣ
Πορεία 4 Φεβρουαρίου 2012 12:00 Μοναστηράκι
ενάντια στο κράτος και κάθε του τσιράκι…
Κατάληψη Έπαυλης Κουβέλου
https://epavlikouvelou.squat.gr
πηγή : http://athens.indymedia.org/calendar/event.php?id=35534
Τον Μάη του 2010 υπογράφεται το μνημόνιο στήριξης ανάμεσα στο ελληνικό κράτος και την Τρόϊκα (ΕΕ - ΕΚΤ - ΔΝΤ) και ξεδιπλώνεται η σκληρότερη ταξική επίθεση που έχει εξαπολυθεί από την κυριαρχία απέναντι στο κοινωνικό σώμα τις τελευταίες δεκαετίες. Απολύσεις, μειώσεις μισθών και συντάξεων, διαρκής επιβολή νέων μέτρων, συρρίκνωση δικαιωμάτων και καταστολή είναι τα εργαλεία που χρησιμοποιούνται για τη διάλυση του κοινωνικού σχηματισμού όπως τον γνωρίζαμε. Με φόντο τη βαθύτερη ίσως συστημική κρίση, κράτος και κεφάλαιο αναζητούν σανίδα σωτηρίας, υποτιμώντας με ακόμη μεγαλύτερη ένταση την εργατική μας δύναμη και παγιώνοντας το μοντέλο του φτηνού, ανασφάλιστου, υπάκουου και ευέλικτου εργαζόμενου. Με αποτέλεσμα ολοένα και μεγαλύτερα κοινωνικά στρώματα να εξωθούνται βίαια στη φτώχεια και την εξαθλίωση.
Για να επιτευχθεί αυτή η διαδικασία, και αφού η μονοκομματική διαχείριση έχει απωλέσει κάθε διαπραγματευτική ισχύ εντός και εκτός συνόρων, η δημοκρατία διαστέλλει και κατοχυρώνει θεσμικά το καθεστώς έκτακτης ανάγκης μέσω της νέας συγκυβέρνησης με πρωθυπουργό έναν τραπεζίτη, έτσι ώστε να εφαρμόσει ταχύτατα, επιθετικά και χωρίς προσχήματα όλα εκείνα τα μέτρα που η καπιταλιστική μηχανή επιτάσσει. Σε αυτό το πλαίσιο συστρατεύονται οι ιδεολογικοί μηχανισμοί και τα ΜΜΕ, θέτοντας διαρκώς εκβιαστικά διλήμματα του τύπου «συναίνεση για την εθνική σωτηρία ή χρεοκοπία», «υπακοή ή καταστροφή», «ευρώ ή δραχμή». Με μόνο στόχο να διασπείρουν τον φόβο και τη σύγχυση, να επιβάλλουν την κοινωνική σιωπή και την υποταγή με τους πιο δυσμενείς όρους στις κρατικές επιταγές, επιχειρώντας να εμπεδωθεί ο μονόδρομος της καπιταλιστικής βαρβαρότητας και να εξοβελιστεί κάθε δυνατότητα κοινωνικής ανατροπής.
Απέναντι σε αυτή τη συνθήκη είναι ανάγκη να ξεπεράσουμε τις φοβίες και τους εκβιασμούς. Να μην δεχτούμε ούτε την επιστροφή στη μιζέρια που υπήρχε πριν την κρίση, ούτε και την εξαθλίωση που βιώνουμε τώρα και θα χειροτερέψει στο μέλλον. Να αγωνιστούμε συλλογικά, αυτοοργανωμένα και αλληλέγγυα απέναντι στο υπάρχον, δημιουργώντας και ενισχύοντας οριζόντιες αντιιεραρχικές και ακηδεμόνευτες εστίες αντίστασης στους χώρους εργασίας, εκπαίδευσης και στις γειτονιές, συγκρουόμενοι με το κράτος και τον καπιταλισμό. Να σταματήσουμε να μιλάμε τη γλώσσα της εξουσίας, να φανταστούμε και να θέσουμε οι ίδιοι/ες τα περιεχόμενα και τους όρους της ζωής που θέλουμε.
Να ξαναβάλουμε στα χείλη μας τη λέξη ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
Στις πραγματικές καθημερινές σχέσεις και όχι στη σφαίρα της ουτοπίας. Να καταστρέψουμε αυτό το σάπιο σύστημα που δομείται πάνω στην εξουσία, την εκμετάλλευση, την ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής και του κοινωνικού πλούτου, την ιεραρχία και τους κοινωνικούς αποκλεισμούς.
Για να οικοδομήσουμε μια αταξική κοινωνία ελευθερίας, ισότητας και αλληλεγγύης.
Κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά
ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ
ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΑΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΟΥΣ
ΚΑΜΙΑ ΥΠΟΤΑΓΗ ΣΤΟΥΣ ΕΚΒΙΑΣΜΟΥΣ ΤΟΥΣ
Απέναντι στις βάρβαρες συνθήκες εξαθλίωσης και φόβου που διαμορφώνει η επίθεση του κράτους και του κεφαλαίου στην κοινωνία, στον σύγχρονο ολοκληρωτισμό και το φασιστικό Καθεστώς Έκτακτης Ανάγκης καθώς και στις αυταπάτες εξωραϊσμού του συστήματος που καλλιεργεί η καθεστωτική Αριστερά, η μοναδική προοπτική για τους σύγχρονους πληβείους του παρακμασμένου και σε συνολική κρίση καπιταλιστικού κόσμου είναι οι αυτοοργανωμένοι, ριζοσπαστικοί και χειραφετημένοι αγώνες για την κοινωνική - ταξική αντεπίθεση και τη συνολική αμφισβήτηση του συστήματος. Είναι η κοινωνική επανάσταση που θα θέσει ως άμεσο στόχο την ανατροπή του κρατικού - καπιταλιστικού τρόπου οργάνωσης της κοινωνίας και τη διάλυση των εξουσιαστικών δομών καταπίεσης και εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, προχωρώντας στον συνολικό και ριζικό μετασχηματισμό της, στη βάση της οριζόντιας οργάνωσης κάθε πεδίου της κοινωνικής δραστηριότητας με αδιαπραγμάτευτες αρχές την ισότητα και την ελευθερία όλων.
Σε αυτήν την κατεύθυνση αγωνιζόμαστε ως αναρχικοί σε κάθε μέτωπο του κοινωνικού και ταξικού πολέμου, μαζί με όλους όσοι αγωνίζονται με αξιοπρέπεια «από τα κάτω». Υποστηρίζουμε και συγκροτούμε οριζόντιες συλλογικές δομές αυτοοργάνωσης και αγώνα στις γειτονιές, στους χώρους δουλειάς, στους εκπαιδευτικούς χώρους, στα πεδία της έκφρασης και δημιουργίας, στους τόπους λεηλασίας της φύσης, δημιουργώντας και συνθέτοντας κύτταρα της αυριανής κοινωνίας που θέλουμε.
Βαδίζουμε στους δρόμους που άνοιξαν άλλοι σύντροφοι στο μακρύ αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση και επιχειρούμε να ανιχνεύσουμε και να ανοίξουμε νέους. Προχωράμε σταθερά και ανυποχώρητα στην κατεύθυνση της σύγκρουσης με τον γερασμένο κόσμο της εξουσίας, της ανατροπής του και της οργάνωσης ενός κόσμου ελευθερίας, ισότητας, αλληλεγγύης και αρμονικής συμβίωσης με το φυσικό περιβάλλον.
ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΜΕΤΩΠΟ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ - ΠΟΡΕΙΑ
ΣΑΒΒΑΤΟ 4 ΦΛΕΒΑΡΗ 2012
ΠΛ. ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙΟΥ, 12μ.μ.
Αναρχική Συλλογικότητα «Κύκλος της Φωτιάς»
πηγή : http://athens.indymedia.org/calendar/event.php?id=35593
http://voidnetwork.blogspot.com/2012/01/4-2012.html
πηγή : http://athens.indymedia.org/calendar/event.php?id=35629
ΠΟΡΕΙΑ στις 4 Φεβρουαρίου & ΕΚΔΗΛΩΣΗ 3 Φεβρουαρίου για το "καθεστώς έκτακτης ανάγκης" στο ΡΕΣΑΛΤΟ
«ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ Ή ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ»
Η κυριαρχική επίθεση διευρύνεται και κλιμακώνεται. Τα πολιτικά και οικονομικά αφεντικά, έχοντας επιβάλει εδώ και δυο χρόνια ένα «καθεστώς έκτακτης ανάγκης», σπέρνουν ανθρώπινα συντρίμμια για να «ανοικοδομήσουν» την κοινωνία πάνω σε νέες βάσεις πιο πειθαρχικές, αποδοτικές και επωφελείς για τους ίδιους. Στόχος τους ο εξανδραποδισμός μας. Με «κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα» και συγκυβερνήσεις συστρατεύονται για την επιβολή της κοινωνικής σιωπής στα νέα μνημόνια υποδούλωσης και λεηλασίας που ετοιμάζουν. Με «κοινωνικούς διαλόγους» των «κοινωνικών εταίρων», καθημερινή εκφοβιστική και παραπλανητική προπαγάνδα από τα ΜΜΕ και διαρκή επίκληση της «τρόικας που απαιτεί» θέλουν να ξεγελάσουν τη συσσωρευμένη κοινωνική οργή.
ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΚΗΡΥΞΕΙ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΜΑΣ ΖΗΤΑΝΕ ΝΑ ΤΗΡΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ
Σύγκρουση και ρήξη με το κράτος, το κεφάλαιο, τους υπερεθνικούς μηχανισμούς κυριαρχίας. Όξυνση των ακηδεμόνευτων κοινωνικών-ταξικών αγώνων στους δρόμους, στις πλατείες, σε κάθε πεδίο της καθημερινής ζωής. Αυτοοργανωμένες κοινότητες αντίστασης και αλληλεγγύης παντού, στις γειτονιές, στους εργασιακούς και εκπαιδευτικούς χώρους, στις συνελεύσεις ανέργων. Αναχαίτιση των εκφυλιστικών φαινομένων κοινωνικού εκφασισμού που επιχειρούν να αναπτυχθούν στον αντίποδα της κοινωνικής ριζοσπαστικοποίησης. Καμία αυταπάτη για τις (σοσιαλδημοκρατικές ή αριστερές) προτάσεις καλλωπισμού και εξωραϊσμού του συστήματος εκμετάλλευσης και υποταγής. Καμία ψευδαίσθηση για τον ρόλο των εκλογών, των κομμάτων, της αντιπροσώπευσης, της ανάθεσης, των κοινοβουλευτικών «διεξόδων», των «εναλλακτικών λύσεων» και των «άλλων δρόμων». Ο πολιτισμός της υλικής, αξιακής, συναισθηματικής και πνευματικής φτώχειας δε βελτιώνεται, ανατρέπεται.
ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ
Στην προοπτική μιας αυτοοργανωμένης κοινωνίας κοινοκτημοσύνης, ελευθερίας, ισότητας, αλληλοβοήθειας. Χωρίς εξουσία και ταξική διαίρεση, χωρίς αφέντες και μισθωτούς σκλάβους, χωρίς αρχηγούς και υποτακτικούς, χωρίς ηγέτες και ακολουθητές, χωρίς ειδικούς και αδαείς, χωρίς ιεραρχία και διακρίσεις στη βάση του φύλου, της φυλής, του τόπου προέλευσης, της σεξουαλικής προτίμησης. Όλα για όλους, από τον καθένα σύμφωνα με τις δυνατότητές του, στον καθένα σύμφωνα με τις ανάγκες του.
Ακολουθεί το σχετικό κείμενο που μοιράζεται στις περιοχές μας
κάλεσμα :Ρεσάλτο
ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ
Διοργάνωση: ΑΝΑΡΧΙΚΕΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΕΣ, ΣΤΕΚΙΑ, ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΕΣ/ΟΙ
ΔΙΑΔΉΛΩΣΗ 4/2/2012 - ΠΛ. ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙΟΥ - 12 μ.μ.
ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ 4/2/2012
κάλεσμα : villa amalias
Διοργάνωση: Αναρχικοί για την Κοινωνική Απελευθέρωση
Αφίσσα κάλεσμα για την συγκέντρωση - πορεία 4/2/2012
Πορεία
Όταν ο Γιωργάκης Παπανδρέου δήλωνε στα μέσα του 2010 ότι η χώρα βρίσκεται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης εννοούσε ότι πρέπει να αλλάξουν όλα όσα γνωρίζαμε μέχρι τώρα για τον τρόπο με τον οποίο η Εξουσία παίρνει τις πολιτικές της αποφάσεις. Αυτό που ακολούθησε ήταν η εφαρμογή ενός οικτρού Μνημομίου χωρίς να το έχουν «διαβάσει» βουλευτές και υπουργοί, η ψήφιση διαδοχικών πολυνομοσχεδίων σε καθεστώς ωμών εκβιασμών χωρίς καμία κοινωνική συναίνεση, ένας Παπαδήμος, τραπεζίτης και μη εκλεγμένος από το λαό, ως πρωθυπουργός, και μια διαρκής λεηλασία κοινωνικών, πολιτικών και εργασιακών κεκτημένων με εμφανή ποιοτική και ποσοστική ενίσχυση των κατασταλτικών δυνάμεων.
Αν σκεφτεί κανείς ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα χωρίς καμία ουσιαστική παραγωγική βάση, μια χώρα χαμηλής θέσης στην κλίμακα των «εθνικών οικονομιών», είναι απορίας άξιον το παγκόσμιο ενδιαφέρον για το «πείραμα Ελλάδα». Κι όμως, υπάρχει ένας λόγος που δικαιολογεί το ενδιαφέρον των κυρίαρχων: είναι ο τρόπος με τον οποίο θα υποταχθεί μια ολόκληρη κοινωνία, θα συντριβούν οι αντιστάσεις των υποτελών τάξεων και θα εξανδραποδιστεί η συντριπτική πλειονότητα του πληθυσμού. Η κατάσταση λοιπόν έκτακτης ανάγκης δεν είναι παρά το πρόσχημα, εν μέσω κρίσης, για την ανεμπόδιστη λεηλασία των ζωών μας.
Αυτή όμως η στροφή της αστικής δημοκρατίας προς τον ολοκληρωτισμό, με τον ίδιο τρόπο που έχει συμβεί σε πολλές στιγμές του παρελθόντος από τη ναζιστική γερμανία του μεσοπολέμου μέχρι την Αργεντινή της περασμένης δεκαετίας, δεν μπορεί να νομιμοποιηθεί αν δεν εμφανιστούν στο πολιτικό προσκήνιο οι θιασώτες του ολοκληρωτισμού: από τον ΛΑΟΣ στα υπουργεία μέχρι την Χρυσή Αυγή στους δρόμους και τις γειτονιές. Ο κοινωνικός εκφασισμός θεσμίζεται, αποκτάει πρόσωπο και ηγείται κοινωνικών διεργασιών, κατευθύνει την κοινωνική οργή προς τους μετανάστες, τους «μειονοτικούς», τους διαφορετικούς. Αποπροσανατολίζει τα κοινωνικά αισθητήρια για να μείνουν στο απυρόβλητο οι κυρίαρχεις τάξεις. Οι φασίστες είναι ασπίδα των πλουσίων και ο κοινωνικός κανιβαλισμός ο πιο ακίνδυνος εμφύλιος για τα «χειμερινά ανάκτορα».
Την ίδια στιγμή από τις τηλεοράσεις έως τους διάφορους επιτηδευματίες της «αλληλεγγύης», την εκκλησία, τις «Μη Κυβερνητικές» Οργανώσεις και διάφορους άλλους «μαζικούς φορείς», προωθείται μια κοινωνική «αληλοβοήθεια» που σκόπιμα αφήνει αλώβητες τις αιτίες οι οποίες παράγουν την φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό και προτείνει την διαχείριση των συμπτωμάτων. Ψευτοανταλλακτικές οικονομίες, φιλανθρωπικά συσίτια, «κοινωνικά» παντοπωλεία φυτρώνουν παντού αντιμετωπίζοντας την κρίση σαν φυσικό φαινόμενο που θα περάσει «κάποια στιγμή» ματαιώνοντας τον αγώνα για το ξεπέρασμά της. Πρόκειται για ένα στείρο εναλλακτισμό που διορθώνει απλά τις αδυναμίες του κρατικού μηχανισμού, επιζητάει την αγαστή συμπληρωματικότητα με τους θεσμούς και πειθαρχεί στην πολιτική νομιμότητα.
Όμως, τίποτε δεν πρέπει να μας αποπροσανατολίζει από την αιτία όλων των δεινών που μας επιβάλλονται. Δεν πρόκειται για διεφθαρμένες κυβερνήσεις αλλά για την διαφθορά σε ό,τι επιζητά να μας εξουσιάσει. Δεν πρόκειται για ξεπουλημένα κόμματα αλλά για το ξεπούλημά μας σε ό,τι ζητάει να του αναθέσουμε τις τύχες μας. Δεν πρόκειται για προδομένη πατρίδα αλλά για την προδοσία που υπάρχει σε ό,τι μας διαχωρίζει από άλλους πολιτισμούς. Οι αντιστεκόμενοι βρίσκονται ήδη στους δρόμους χωρίς συνταγές, χωρίς αναθέσεις, χωρίς λάβαρα και αρχηγούς. Με μόνο ένα δρόμο: τον αγώνα για την ελευθερία, τον αγώνα για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση.
Το μεγάλο στοίχημα είναι να πυκνώνουν οι γραμμές των αντιστεκόμενων. Μετά όλα θα κερδηθούν… μαζί με την ίδια μας τη ζωή.
ΠΟΡΕΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΣΧΗΜΑΤΑ ΤΗΣ,
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΕΞΑΝΔΡΑΠΟΔΙΣΜΟ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ, ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ 4 ΦΛΕΒΑΡΗ 12ΜΜ
κάλεσμα : Κατάληψη ΣΙΝΙΑΛΟ
επικοινωνία : http://sinialo.espiv.net/
Demonstration / February 4th, 12pm
Recently, the EU/ECB/IMF Troika announced the new measures that the Greek State is bound to take: the abolition of 13th-14th salary, the spread of individual employment contracts, further cuts in salaries and pensions are only a few. This is the sequel to one of the fiercest classist attacks among those unleashed by the dominant powers in the past decades, starting with the signing of the bailout memorandum in May 2010.
With a deep systemic crisis in the spotlight, the Capital seeks salvation through violent social restructuring (through poll taxes, etc.), thus consolidating the model of cheap, flexible and obedient workforce. As a result, more and more social strata are forced into destitution and poverty, while those who are condemned to eat from garbage and sleep in the streets are constantly increasing.
Moreover, the appointment of the banker Lucas Papademos as prime minister, the cooperation of neoliberals and fascists (Nea Dimokratia, PA.SO.K, LA.O.S) in the government, the political prosecutions, the intensification of repression and social control, as well as the interweaving interests of ideological mechanisms and the mass media, highlight the attempt of the manipulators' mob to shield themselves at least politically, in view of their need for fast, unimpeded and effective implementation of all measures that the survival of the capitalist machine requires, thus dispelling any illusion of 'democracy'. And all this is imposed with the tolerance, if not the outright support of the regimented left, which is limited to grandiloquence and cultivates electoral illusions to the oppressed, preserving the parliamentary televised circus with its own salaried presence in it.
It is our duty not to remain a sum of unaffiliated individualities who meekly obey the plans of the State and the bosses; not to succumb to their cock-and-bull stories about 'salvation of the fatherland', 'debts that are weighing us down', neither to blackmailing dilemmas such as 'consent or bankruptcy', 'euro or drachma' that they use in order to maintain their dominion.
With self-organization in every workplace, in the streets and the neighbourhoods, struggling collectively in solidarity with one another, let our resistance become the seed for class and social liberation.
Faced with the blackmailing dilemma 'consent or bankruptcy' that the State and the bosses set, aiming at enforcing our obedience, we must oppose the real dilemma from below:
Capitalism or Revolution!
callout: Contra Info
contact: contrainfo@espiv.net
place: Monastiraki Square
Organized by: [anarchists/anti-authoritarians/libertarians]
ΠΟΡΕΙΑ ΣΑΒΒΑΤΟ 4ης ΦΛΕΒΑΡΗ 12.00 Μοναστηράκι
Δύο χρόνια τώρα ζούμε μια πρωτόγνωρη για την επιθετικότητά της πραγματικότητα. Μια ανελέητη συμπίεση των από κάτω, με καθημερινές απολύσεις, εκ περιτροπής εργασία (και προσεχώς κατάργηση 13ου και 14ου μισθού) στον ιδιωτικό τομέα, κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, εφεδρείες και δραματικές περικοπές μισθών στον δημόσιο τομέα, με μειώσεις στις συντάξεις, συρρίκνωση των όποιων προνοιακών υπηρεσιών, χαράτσια και νέα χαράτσια πάνω στα παλιά… Με τις ουρές στον ΟΑΕΔ να επιμηκύνονται και τους νεόπτωχους να πληθαίνουν απελπιστικά μέρα με τη μέρα… Πώς να περιγράψει κανείς αυτό που συμβαίνει σε λίγες γραμμές; Το αδιάκοπο σφυροκόπημα από νέα «μέτρα», έχει σοκάρει ακόμα και τους πιο ψύχραιμους. Η καπιταλιστική βαρβαρότητα ανασυντάσσεται και πιέζει τους από κάτω ακόμα πιο κάτω. Ζούμε, όπως μας υπενθυμίζουν συνέχεια, σε καθεστώς έκτακτης ανάγκης, υπό το πρόσχημα της «εθνικής σωτηρίας» κι άλλων τέτοιων ευφάνταστων. Και για να νομιμοποιηθεί το μακελειό, το λόγο παίρνουν οι γνωστοί χειραγωγικοί μηχανισμοί, τα κάθε λογής media, που αναμεταδίδουν τα «πολεμικά ανακοινωθέντα» ως αναπόδραστη πραγματικότητα, που έχουν αναλάβει σχεδόν εργολαβία τη δραματοποίηση της κτηνωδίας, ενσταλάζοντας χειρουργικά τη μεμψιμοιρία και την παθητικότητα. Και φυσικά, για να μπορεί να διεξάγεται απαρέγκλιτα αυτός ο πόλεμος των από πάνω προς όλους εμάς, επιστρατεύεται ένας ολόκληρος στρατός κατοχής: οι αστυνομικές δυνάμεις, σε καιρό που η ανεργία διογκώνεται, αυξάνονται για να περιφρουρήσουν τον κοινωνικό αναβρασμό, για να απομονώσουν τους διασαλευτές της κοινωνικής ειρήνης. Αδειάζουν τόνους χημικά, λυσσομανάνε πάνω στα σώματα των διαδηλωτών. Το δόγμα μηδενικής ανοχής γίνεται το νέο ευαγγέλιο, για τη σύνθλιψη της κοινωνικής οργής.
Πριν λίγους μήνες είχαμε και το διορισμό πρωθυπουργού-εκπρόσωπου του τραπεζιτικού κεφαλαίου και συγκυβέρνηση, που κανονίστηκε μέσα από ενδοσυστημικές διαδικασίες, ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ. Μια εύγλωττη συνύπαρξη αστικών και εθνικιστικών κομμάτων. Κι όλο αυτό, για να γίνει η περαιτέρω βρωμοδουλειά -να περάσουν το νέο πακέτο μνημονιακών αντικοινωνικών μέτρων, χωρίς πολλές πολλές κοινωνικές αντιστάσεις, και να προκηρύξουν εκλογές αργότερα για να πνίξουν την κοινωνική οργή μέσα από ψευδαισθήσεις για δημοκρατικά φούμαρα. Ταυτόχρονα, κάθε λογής αριστεροί τρίβουν τα χέρια τους και περιμένουν εναγωνίως να εισπράξουν την κοινωνική δυσφορία μεταφρασμένη σε «κόκκινες» ψήφους.
Απέναντι στον πόλεμο που μας έχουν κηρύξει, να μη μείνουμε αδρανείς και μόνοι. Να αντιτάξουμε τους ακηδεμόνευτους συλλογικούς αγώνες, τις ανοιχτές συνελεύσεις, την κοινωνική αντι-βία, τα εγχειρήματα που λειτουργούν με πυξίδα τα προτάγματα της αυτοοργάνωσης, αντιιεραρχικά, αντιεμπορευματικά, αδιαμεσολάβητα. Να μπλοκάρουμε τα σχέδια της κυριαρχίας με κινήσεις αντίθετης φοράς. Να κινήσουμε για τα πάντα, εδώ και τώρα.
Κανένας και καμία μόνοι στην κρίση, κανένας και καμία μόνοι ποτέ και πουθενά.
