Πέμπτη 4 Απριλίου 2024 στις 20.00
Συγκέντρωση για τη γυναικοκτονία έξω από το ΑΤ Αγ.Αναργύρων
ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ Η ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ ΟΠΛΙΖΟΥΝ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΩΝ
Το βράδυ της Δευτέρας, 1ης Απρίλη, μια γυναίκα δολοφονείται από το μαχαίρι του πρώην "συντρόφου" της έξω από το ΑΤ Αγίων Αναργύρων. Η 28χρονη είχε μόλις βγει από το αστυνομικό τμήμα της περιοχής, το οποίο είχε επισκεφτεί για να ζητήσει βοήθεια, φοβούμενη για το τι μπορεί να της συμβεί, καθώς ο γυναικοκτόνος, τον οποίο είχε καταγγείλει 2 χρόνια πριν για βιασμό και ξυλοδαρμό, γνώριζε πως την περίμενε έξω από το σπίτι της. Η αστυνομία την έδιωξε, λέγοντάς της να καλέσει την άμεση δράση σε περίπτωση που αντιμετωπίσει κάποιο πρόβλημα, όπως επίσης της αρνήθηκαν να τη μεταφέρουν με περιπολικό όταν τους το ζήτησε.
Η γυναικοκτονία αυτή έρχεται να προστεθεί σε μια μεγάλη λίστα με δολοφονίες γυναικών, συνεχών περιστατικών έμφυλης βίας. Έρχεται να προστεθεί σε μια συνεχιζόμενη συνθήκη εντεινόμενης βαρβαρότητας, όπου γυναίκες χάνουν τη ζωή τους από το χέρι του κακοποιητή τους, γιατί οι δράστες πρώτα γαλουχούνται και ύστερα οπλίζονται και καλύπτονται από ένα ολόκληρο σύστημα, αυτό του κράτους, του καπιταλισμού και της πατριαρχίας. Ένα σύστημα που σε κάθε πτυχή του αναπαράγει καθημερινά την καταπίεση κατά των γυναικών και ξεπλένει τα εγκλήματα που διαπράττονται σε βάρους τους. Η έμφυλη βία είναι συστημική βία και ως τέτοια αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της κρατικής και καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Από την προπαγάνδα που οξύνεται από το σύστημα στοχεύοντας στον έλεγχο του γυναικείου σώματος, ενάντια στο δικαίωμα των γυναικών στην έκτρωση, την επίταση της ταξικής εκμετάλλευσης, την εκμετάλλευση των γυναικών ως αναπαραγωγική μηχανή, τον εγκλεισμό σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, τις απειλές, τους βιασμούς και τις δολοφονίες προσφυγισσών στα χερσαία και υδάτινα σύνορα της Ευρώπης- Φρούριο, τη θεσμική συγκάλυψη βιαστών, παιδοβιαστών, κυκλωμάτων trafficking και γυναικοκτόνων, τις σεξιστικές και φασιστικές επιθέσεις σε λοακτι+ άτομα, τις σεξουαλικές παρενοχλήσεις και τους βιασμούς στα αστυνομικά τμήματα και μπλόκα μέχρι την βία των σωμάτων ασφαλείας απέναντι στις αγωνιζόμενες.
Απέναντι στο υποκριτικό ενδιαφέρον των θεσμών για την εξάλειψη της έμφυλης βίας και των διακρίσεων, στέκονται οι χιλιάδες γυναίκες που σπάνε τη σιωπή, που αρνούνται το ρόλο του θύµατος, που στέκονται αλληλέγγυες η µία δίπλα στην άλλη, που χτίζουν µέσα από την ατοµική και συλλογική τους εξέγερση την προοπτική ενός κόσµου πραγµατικής ισότητας και ελευθερίας. Ως αναρχικές και ως γυναίκες, οργανωνόμαστε και αγωνιζόμαστε μέχρι το γκρέμισμα του κόσμου της πατριαρχίας, του κράτους και του καπιταλισμού. Για να οικοδομήσουμε στα συντρίμμια του, τον κόσμο της κοινωνικής ισότητας, της αξιοπρέπειας, της ελευθερίας και της δικαιοσύνης, της αναρχίας και του ελευθεριακού κομμουνισμού.
ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ
ΓΙΑ ΤΗ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ
Ομάδα ενάντια στην πατριαρχία | Αναρχική Πολιτική Οργάνωση - Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων
Σε ένα κράτος με δυνατή καταστολή και αδύναμη ασφάλεια δολοφονείσαι έξω από το Α.Τ ενώ φωνάζεις για βοήθεια.
Δευτέρα 1 Απριλίου: Άλλη μία γυναικοκτονία, άλλη μία γυναίκα νεκρή από ένα χέρι που όπλισε η πατριαρχία ενώ οι αστυνομικές δυναμικές άπραγες και ανάλγητες παρακολουθούν το έγκλημα να συμβαίνει μπροστά στα μάτια τους, το ακούν να εκτυλίσσεται ενώ βρίσκονται σε κλίση με την 28χρονη Κυριακή που τους ζητάει βοήθεια για την προαναγγελθείσα δολοφονία της. Το μοτίβο γνωστό και οικείο πλέον, μια γυναίκα απευθύνεται στην αστυνομία, καταγγέλλει τον δράστη και ζητάει βοήθεια και εκείνοι της κλείνουν την πόρτα, της γυρίζουν την πλάτη, για να βρεθεί λίγο αργότερα, δολοφονημένη από τον άντρα που είχε καταγγείλει, για να βιώσει το έγκλημα που είχε δει να έρχεται και προσπάθησε απευθυνόμενη στα σώματα «ασφαλείας» να αποτρέψει. Και ακολουθεί ο μιντιακός συρφετός με εμφανίσεις εκπροσώπων τις αστυνομίας να σκυλεύουν την νεκρή ρίχνοντας για άλλη μια φορά τις ευθύνες πάνω της με λογικές του τύπου, το ότι ζήτησε περιπολικό να την συνοδεύσει σπίτι της δεν είναι αρκετό δείγμα ότι κινδυνεύει η ζωή της αφού δεν έκανε καταγγελία την δεδομένη στιγμή (ασχέτως που είχε κάνει στο παρελθόν), τον προκάλεσε επειδή έδειχνε ευτυχισμένη στα social media, ή στο μη αναστρέψιμο της κατάστασης ενισχύοντας το ψυχικό στίγμα, με δηλώσεις όπως ήταν τρελός και όσα άτομα και να υπήρχαν στο τμήμα, θα την εκτελούσε. Ενώ μετά την δημοσιοποίηση του περιστατικού και των αδικαιολόγητων συνθηκών υπό τις οποίες συνέβη βγαίνουν και άλλες καταγγελίες στο φως για απαράδεκτους χειρισμούς από τους αστυνομικούς του ΑΤ Αγίων Αναργύρων και η κυβέρνηση ξηλώνει έναν έναν τους εμπλεκόμενους στην μη διαχείριση μπας και μαζέψει τα ασυμμάζευτα.
Η αδιαφορία και η ανεπάρκεια των κρατικών θεσμών απέναντι σε εγκλήματα έμφυλης βίας γίνεται για άλλη μια φορά ξεκάθαρη, ενώ ο απαράδεκτος χειρισμός τους από περιστατικό σε περιστατικό όλο και κλιμακώνεται. Σε ένα κράτος - θέατρο παραλόγου όπου όσο η λίστα των θυμάτων μεγαλώνει, η αδιαφορία απέναντι στην έμφυλη βία και απαξίωση της μεγαλώνει, σε ένα κράτος που προφασιζόμενο την ασφάλεια επενδύει σε περιπολικά και προσλήψεις μπάτσων, σε ενίσχυση των σωμάτων «ασφαλείας» που όλως τυχαίως στέκονται αδύναμα όταν πρόκειται για την ασφάλειά όσων έχουν ανάγκη, αλλά πάντα εκεί και δυνατά όταν πρόκειται για την καταστολή απέναντι στις δίκαιες διεκδικήσεις μας, τις διαμαρτυρίες και τους συλλογικούς αγώνες ενάντια στην υποβάθμιση των ζωών μας, οφείλουμε να καταδείξουμε την εγκληματική προτεραιοποίησή του εναντία στην κοινωνία και να διεκδικήσουμε τον ζωτικό μας χώρο.
Όχι δεν ήταν η τρέλα που όπλισε το χέρι του δολοφόνου, ούτε η Κυριακή που τον προκάλεσε με την ευτυχία της μακριά του, δεν ήταν αναπόφευκτο το προδιαγεγραμμένο έγκλημα. Ήταν και είναι η πατριαρχία που δικαιολογεί την εξουσία της αρρενωπότητας πάνω στα κορμιά μας και απαξίωση της έμφυλης βίας που τους επιτρέπει να μας δολοφονούν, να μας βιάζουν και να μας κακοποιούν. Και απέναντι σε αυτά στεκόμαστε και διεκδικούμε με αλληλεγγύη και αντιιεραρχικούς συλλογικούς αγώνες το δικαίωμα να περπατάμε ελεύθερες και όχι γενναίες!
ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ - ΚΑΜIA ΑΛΛΗ ΔΟΛΟΦΟΝΗΜΕΝΗ!
Πέμπτη 4 Απριλίου 20:00 Καμάρα
Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος Σχολείο
Η Κυριακή είχε πάει στο ΑΤ Αγίων Αναργύρων για να ζητήσει βοήθεια, καθώς ο πρώην της -και τελικά γυναικοκτόνος-, τον οποίο είχε καταγγείλει στο παρελθόν για βιασμό και ξυλοδαρμό, βρισκόταν έξω από το σπίτι της και την περίμενε. Από το ΑΤ τη διώχνουν και την παραπέμπουν στην άμεση δράση. Με περίσσιο κυνισμό και ειρωνεία από την άμεση δράση αρνούνται να τη συνοδεύσει περιπολικό στο σπίτι της όταν τους το ζητάει με την εξοργιστική αιτιολογία ότι «το περιπολικό δεν είναι ταξί». Την ίδια στιγμή ο γυναικοκτόνος της επιτίθεται με μαχαίρι και τη δολοφονεί ακριβώς έξω από την είσοδο του ΑΤ.
Θα μπορούσαμε να πούμε πάρα πολλά πράγματα.
Για το πώς ο κάθε γυναικοκτόνος έχει συνεργούς του την πατριαρχία και την κρατική εξουσία.
Για το πώς ακόμα και μετά τον θάνατο της Κυριακής βρέθηκε ο Σφακιανάκης, ένα σκουπίδι και πρώην επικεφαλής της δίωξης ηλεκτρονικού εγκλήματος, να προχωρήσει σε αναίσχυντο victim blaming ρίχνοντας την ευθύνη στην Κυριακή και λέγοντας ότι οι αναρτήσεις της στα social media προκαλούσαν και άρα έπαιξαν ρόλο στο να δολοφονηθεί.
Για το πώς οι βαθιά πατριαρχικές αντιλήψεις που επικρατούν είναι αυτές που γεννούν την έμφυλη βία που κλιμακώνεται ως τη γυναικοκτονία. Για το πώς όλα χτίζονται από τα μικρά και καθημερινά του πώς θα έπρεπε να φερόμαστε, ντυνόμαστε, μιλάμε, για το πώς θεωρούμαστε κτήμα κάποιου άνδρα (πατέρα, συζύγου, συντρόφου).
Θα μπορούσαμε να πούμε πάρα πολλά για την υποκρισία του κράτους και των μηχανισμών του. Που σε κάθε ευκαιρία ξεπλένει (παιδο)βιαστές, μαστροπούς, γυναικοκτόνους με δηλώσεις υπουργών, μπάτσων-τηλεπερσόνων και ξεπουλημένων «δημοσιογράφων». Με εισαγγελείς που θεωρούν ότι ένα 12χρονο παιδί μπορεί να συναινέσει σε σεξουαλικές πράξεις. Με δικαστικούς που διώκουν θύματα trafficking. Με μπάτσους που δολοφονούν ρομά και μετανάστ(ρι)ες, που διώχνουν θύματα έμφυλης βίας από τα τμήματα και υπερηφανεύονται ότι κάνουν ό,τι μπορούν επειδή έφτιαξαν το panic button˙ .
Θα μπορούσαμε να πούμε πάρα πολλά για το ότι υπάρχει πληθώρα μπάτσων και περιπολικών που επιτίθεται σε όσα αντιστέκονται και αγωνίζονται αλλά όχι όταν δολοφονείται μια γυναίκα μπροστά από ένα ΑΤ. Πώς κάθε μήνα βλέπουμε να αγοράζονται κατά χιλιάδες τα περιπολικά και να γίνονται εκατοντάδες προσλήψεις μπάτσων, ενώ δεν υπάρχει καμία πρόνοια για ύπαρξη δομών που να προστατεύουν θύματα έμφυλης βίας πόσο μάλλον να δουλεύουν σε μία κατεύθυνση πρόληψής της.
Είναι αμέτρητα αυτά που θα μπορούσαμε να πούμε. Στην παρούσα φάση όμως δε μας έμεινε φωνή για λόγια. Πάγωσε στο λαιμό μας όταν ακούσαμε τις τελευταίες στιγμές της Κυριακής.
Η Κυριακή δεν μπέρδεψε το περιπολικό με ταξί. Εσείς μπερδεύεστε αν νομίζετε ότι τα σώματά μας σας ανήκουν.
Όταν η αδιαφορία γίνεται γυναικοκτονία, η θλίψη γίνεται οργή!
Καμία άλλη δολοφονημένη! Σκατά στους μπάτσους!
Στηρίζουμε τη συγκέντρωση ενάντια στις γυναικοκτονίες Πέμπτη 04/04 20.00 Καμάρα
Συλλογικότητα για τον ελευθεριακό φεμινισμό Rabbia Viola
https://rabbiaviola.blackblogs.org
Συγκέντρωση για τη γυναικοκτονία έξω από το ΑΤ Αγ.Αναργύρων
Το βράδυ της Δευτέρας 01/04, έξω από το ΑΤ Αγίων Αναργύρων, δολοφονείται η Κυριακή από τον πρώην "σύντροφό" της. Βρέθηκε στο ΑΤ, ζητώντας βοήθεια, καθώς γνώριζε ότι η ζωή της απειλούνταν από αυτόν και πως την περίμενε έξω από το σπίτι της. Στο παρελθόν είχε καταγγείλει τον ξυλοδαρμό και βιασμό της από τον 39χρονο δολοφόνο. Οι μπάτσοι την διώχνουν αδιαφορόντας, και ενώ εκείνη ζητάει να την μεταφέρουν με περιπολικό στο σπίτι της,την ώρα που βρίσκεται έξω από το ΑΤ, ο πρώην σύντροφός της την μαχαιρώνει θανάσιμα. Για άλλη μια φορά το κράτος που υπόσχεται ασφάλεια, νόμους και προστασία πολιτών αδυνατεί να ανταπεξέλθει σε οποιονδήποτε ρόλο του. Στα ΑΤ κολαστήρια, που μπάτσοι βιάζουν, δολοφονούν, προφανώς και οποιοσδήποτε έχει χώρο να σκοτώνει τη σύντροφό του. Αν δεν είναι οι μπάτσοι που θα τον συγκαλύψουν, τότε ποιος;
Το χέρι του δολοφόνου, το όπλισε η πατριαρχία. Το περιβάλλον μέσα στο οποίο άντρες νιώθουν άνετα να κακοποιούν ή και να σκοτώνουν θηλυκότητες καλλιεργείται καθημερινά, από την αδιαφορία των περαστικών για ένα παραβιαστικό περιστατικό σε μία γειτονιά, τις επιθέσεις σε άτομα που παρεκκλίνουν από την "κοινωνική νόρμα",την ασφυκτική ετεροκανονική (ελληνική)οικογενειακή ανατροφή, τις κοινωνικές παρέες μάτσο αντρών, τη συνεχή πίεση για απόδειξη της κυριαρχικής αρρενωπότητας μέσω της βίας, τη συνεχή υποτίμηση του βιώματος των θηλυκοτήτων στην πατριαρχία,μέχρι όταν βγαίνουν στα κανάλια Μπαλασκες για να τους δώσουν το "know how". Από τους βιασμούς μεταναστ(ρι)ών που συμβαίνουν στα σύνορα και τις παρενοχλήσεις στα κέντρα κράτησης μέχρι την ενοχοποίηση των θηλυκοτήτων λόγω του που κυκλοφορούν ή του τί φοράνε.
Η δημιουργία σχέσεων εμπιστοσύνης μεταξύ καταπιεσμένων (θηλυκοτήτων και μη), η ενίσχυση και η δημιουργία νέων δομών αλληλοβοήθειας στις γειτονιές, είναι επιλογές τις οποίες οφείλουμε να ενισχύσουμε. Η συνειδητοποίηση ότι η καταπίεση που ασκεί η πατριαρχία και το κράτος προωθούν η μία την άλλη, δείχνει ότι η διαμεσολάβηση που κάνει το κράτος και οι θεσμοί του, οδηγούν απλώς στην διαιώνιση του συστήματος καταπίεσης και εκμετάλλευσης.Το σπάσιμο της κοινωνικής απομόνωσης,η ενδυνάμωση και η αλληλεγγύη προς αυτά τα κοινωνικά κομμάτια που δέχονται την πατριαρχική βία (με τις γυναικοντονίες, ως αποκορύφωμα της πατριαρχικής επιβολής) πρέπει να αντιστραφεί μέσα στις γειτονιές από εμάς τις ίδιες/τους ίδιους/τα ίδια.
ΦΕΜΙΝΙΣΤΙΚΟΙ ΠΥΡΗΝΕΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ
ΔΕΝ ΗΤΑΝ Η ΚΑΚΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΤΡΑΓΩΔΙΑ
ΗΤΑΝ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΑ
ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ, ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΛΕΩΦΟΡΕΙΟ, ΟΠΟΙΟΣ ΑΠΛΩΝΕΙ ΧΕΡΙ, ΘΑ ΦΕΥΓΕΙ ΜΕ ΦΟΡΕΙΟ
Η ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ ΒΙΑΖΕΙ ΚΑΙ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ, ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΠΟΤΕ ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ
Ανάρες-Ομαδα δράσης & αλληλεγγύης