kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Κινητοποίηση για την 8η Μάρτη

8 ΜΑΡΤΗ

Με πέτρες στα χέρια στη ΓΑΖΑ, εξεγερμένες ιθαγενείς στην ΤΣΙΑΠΑΣ, χορεύοντας στα οδοφράγματα του ΙΡΑΝ, γκρεμίζοντας τα τείχη φυλακών και στρατοπέδων συγκέντρωσης, διασχίζοντας σύνορα με ένα μωρό στην αγκαλιά, σπάζοντας τη σιωπή απέναντι στην κρατική μαφία του trafficking, στις διαδηλώσεις αντιμέτωπες με τον αστυνομικό στρατό κατοχής, στους ταξικούς αγώνες, στις καταλήψεις σχολών και σχολείων, φτύνοντας κατάμουτρα παπάδες, φασίστες, αφεντικά, δικαστές, πολιτικούς, το σύστημα που γεννά και συγκαλύπτει βιασμούς και γυναικοκτονίες, που θέλει το σώμα μας μηχανή αναπαραγωγής κι εμπόρευμα, και τη ζωή μας αιχμάλωτη της Εξουσίας.

Είμαστε πολλές - δεν κάνουμε ησυχία

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΘΑ ΓΚΡΕΜΙΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ!

Ενάντια στις θεσμικές αυταπάτες και την αφομοίωση στον πολύχρωμο καπιταλισμό

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ

Αθήνα: Πλατεία Κλαυθμώνος, 12.30 | Σύνταγμα, 18.30

Θεσσαλονίκη: Καμάρα, 18.00

Ομάδα ενάντια στην πατριαρχία | Αναρχική Πολιτική Οργάνωση

Φεμινιστικά καφενεία στις 14 και 21 Μαρτίου στην κατάληψη πρώην ΠΙΚΠΑ / Όλες, όλα, όλοι στη διαδήλωση για την 8η Μάρτη

Όλες, όλα και όλοι στη διαδήλωση για την 8η Μάρτη στο Σύνταγμα στις 18:30

Φεμινιστικά καφενεία στην κατάληψη πρώην ΠΙΚΠΑ

Πέμπτη 14 Μαρτίου, στις 19:00: Εργαστήριο δημιουργίας φεμινιστικού στένσιλ. Φέρτε τις ακτινογραφίες, τα κοπίδια και το καλύτερό σας σύνθημα ενάντια στην πατριαρχία.

Πέμπτη 21 Μαρτίου, στις 19:00: Παρουσίαση του βιβλίου «Συνεντεύξεις με ριζοσπάστριες Παλαιστίνιες γυναίκες», από τις εκδόσεις Καμιονέτα.

Σε κάθε εκδήλωση συλλέγουμε τρόφιμα, είδη σωματικής υγιεινής, καθαριστικά για την Αυτοοργανωμένη Δομή Αλληλεγγύης "Ντουλάπι".

Αγώνας ενάντια σε πατριαρχία και καπιταλισμό για ισότητα, δικαιοσύνη, ελευθερία!

Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Πετραλώνων-Θησείου-Κουκακίου

κάθε Κυριακή 6µµ στην κατάληψη πρώην ΠΙΚΠΑ, Τιµοδήµου και Αντωνιάδου, Άνω Πετράλωνα

blog: askpthk.espivblogs.net - fb: Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Πετραλώνων Θησείου Κουκακίου

Ως γυναικεία Δομή Συ.Κα.Προ, ΚΑΛΟΥΜΕ 08/03, 13.00, πλατεία κλαυθμώνος & στηρίζουμε τα απογευματινά καλέσματα στο σύνταγμα

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ

JIN JIYAN AZADI

https://t.co/50D7x3ngoD (GREEK/ENGLISH/TURKISH)

πηγή : https://twitter.com/Prosfygika/status/1764769…

ΚΑΛΕΣΜΑΤΑ:

Αθήνα: 18:30, Σύνταγμα

Πάτρα: 18:00 πλ. Γεωργίου, στηρίζουμε τον μπλοκ της ανοιχτής συνέλευσης αγώνα για την 8η Μάρτη

Ξάνθη: 18:00, πλ. Αντίκα

Αλεξανδρούπολη: 18:00, Αναγνωστήριο

Από τους αιματηρούς αγώνες των εργατριών της υφαντουργίας το 1857, τη φωτιά στις κλειδωμένες εργάτριες της «trianglewaist» το 1908 στη Νέα Υόρκη… έως τους μαχητικούς αγώνες των εργατριών στην Πετρούπολη την ίδια μέρα το 1917…

Η 8η Μάρτη μας δείχνει πως η ελευθερία μας βρίσκεται στους αγώνες μας.

114 χρόνια μετά και παρά τις σκόπιμες προσπάθειες απονοηματοδότησης της συγκεκριμένης ημέρας, ως ημέρα «γιορτής» για τις γυναίκες, η ημέρα αυτή καθιερώνεται ως σύμβολο αγώνα και διεκδίκησης των γυναικών όλου του κόσμου. Τα αιτήματά τους, η αναγκαιότητα της γυναικείας χειραφέτησης και της κοινωνικής απελευθέρωσης, παραμένουν επίκαιρα.

Στους καιρούς των πολέμων, της φτώχειας, της εξαθλίωσης, της ανεργίας, της έξαρσης της έμφυλης βίας, των γυναικοκτονιών που επιχειρείται να γίνουν συνήθεια, της επιχειρούμενης συγκάλυψης των κυκλωμάτων trafficking, των βιαστών και παιδοβιαστών που δρουν ανενόχλητοι…

Στους καιρούς της άνευ προηγουμένου επίθεσης στον κόσμο της εργασίας, στους καιρούς των εξοντωτικών ωραρίων δουλειάς, της ελαστικής και μαύρης εργασίας, της εργοδοτικής αυθαιρεσίας, της μισθολογικής ανισότητας, των σεξουαλικών παρενοχλήσεων, της συρρίκνωσης της δωρεάν ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, της μη χορήγησης αδειών μητρότητας και ανατροφής, της έλλειψης παιδικών σταθμών με τις γυναίκες να κλείνονται σπίτι, το φόρτο του νοικοκυριού και των δουλειών του σπιτιού…

...Η θέση των γυναικών στον πατριαρχικό, καπιταλιστικό κόσμο παραμένει δυσμενής. Να την ανατρέψουμε.

Εμπρός γυναίκες, εργαζόμενες, άνεργες, μετανάστριες, μητέρες, φοιτήτριες, κρατούμενες!

Πίσω αφεντικά, βιαστές, γυναικοκτόνοι!

ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΗΣ 8ης ΜΑΡΤΗ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ, ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ & ΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ, ΣΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ, ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ, ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ

ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ

Συντρόφισσες από: Δυσήνιο Ίππο (Πάτρα), Ταξική Αντεπίθεση (Αθήνα), Πέλοτο (Ξάνθη), Συνέλευση Κατάληψης Παλιού Νεκροτομείου (Αλεξανδρούπολη)

πηγή : http://athens.indymedia.org/post/1629343/

8η Μάρτη 18:30 στο Σύνταγμα: Να συναντηθούμε στους δρόμους της γυναικείας και της ταξικής απελευθέρωσης

[Ταξική Αντεπίθεση] 8η Μάρτη: Να συναντηθούμε στους δρόμους της γυναικείας και της ταξικής απελευθέρωσης- Για τις νέες εφόδους στον ουρανό!

Το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα ξέσπασαν οι πρώτες μαζικές και μαχητικές απεργίες εργατριών, ως αποτέλεσμα της αυξανόμενης ένταξης των γυναικών στη μισθωτή εργασία, με όρους ακραίας υποτίμησης. Μια από τις κορυφαίες της πρώτης αυτής περιόδου της γυναικείας εργατικής ριζοσπαστικοποίησης, υπήρξε εκείνη των κλωστοϋφαντουργών της Νέας Υόρκης την 8η Μάρτη του 1857, με αιτήματα όπως δεκάωρο, ίσες αποδοχές και υγιεινές συνθήκες εργασίας, η οποία ήρθε αντιμέτωπη με την άγρια καταστολή του κράτους. Δύο περίπου αιώνες μετά, παρά τις επίμονες προσπάθειες του συστήματος να την ενσωματώσει ως μέρα γιορτής, διαστρεβλώνοντας τα νοήματά της, η 8η Μάρτη είναι ζωντανή ως μια διαρκής υπόμνηση: πως καπιταλισμός και γυναικεία απελευθέρωση είναι έννοιες εξ ορισμού ασύμβατες.

Ενώ ο καπιταλισμός περνά μια από τις πιο σοβαρές κρίσεις στην ιστορία του και με την πατριαρχία να παραμένει χαραγμένη στο dna του, στον καιρό των σκληρών αναδιαρθρώσεων, των ιμπεριαλιστικών πολέμων, της έξαρσης του φασισμού, της κρατικής καταστολής και της έμφυλης βίας, η 8η Μάρτη νοηματοδοτεί τον συνεχή αγώνα των γυναικών ανά τον κόσμο για ζωή, ελευθερία, αξιοπρέπεια.

Σήμερα, έπειτα μάλιστα από την ψήφιση του τελευταίου αντεργατικού νομοσχεδίου και την πλήρη αποσάθρωση των εργασιακών σχέσεων, η 8η Μάρτη είναι ο καθημερινός αγώνας ενάντια στην εκμετάλλευση της εργατικής μας δύναμης, στην επισφάλεια και την ανεργία, την ελαστική και τη μαύρη εργασία, το πετσόκομμα των μισθών μας, τις απολύσεις λόγω εγκυμοσύνης, τις σεξουαλικές παρενοχλήσεις, τις απλήρωτες υπερωρίες, για την προστασία της απεργίας και του 8ωρου, επαρκείς και ποιοτικές παροχές για τις εργαζόμενες μητέρες.

Είναι το τσάκισμα της πατριαρχικής βίας, των κακοποιητών, των βιαστών, των γυναικοκτόνων και των κυκλωμάτων trafficking. Είναι αγώνας ενάντια στο σύστημα που συντηρεί και θρέφει τη βία απέναντι στις γυναίκες και σε τρανς, απέναντι στο κράτος και το παρακράτος, την αστυνομία που βιάζει και κακοποιεί κρατούμενες, εμπλεκόμενη στα μαφιόζικα δίκτυα trafficking∙ στον σεξισμό των κυρίαρχων ΜΜΕ, στην αστική δικαιοσύνη που προστατεύει βιαστές και μαστροπούς και ταυτόχρονα, κρατά τόσες γυναίκες όμηρες των κακοποιητών τους, μέσω του νόμου περί συνεπιμέλειας.

Η 8η Μάρτη σήμερα, είναι η έμπρακτη και πολύμορφη αλληλεγγύη μας στις επιζώσες βιασμού και κυκλωμάτων trafficking. Στην Ε. την οποία οι εισαγγελικές αρχές έσυραν πρόσφατα κατηγορούμενη (!) σε δίκη έπειτα από μήνυση του ίδιου του μπάτσου μαστροπού Μπουγιούκου, πως δήθεν «εργαζόταν» χωρίς να έχει τα απαιτούμενα χαρτιά, τον καιρό που βρισκόταν αιχμάλωτη σπίτι του στην Ηλιούπολη, όπου τη βίαζε και την εξέδιδε. Στο ανήλικο κορίτσι από τον Κολωνό -θύμα ενός μεγάλου όπως έχει φανεί κυκλώματος trafficking της μαφίας και του παρακράτους, «υπάλληλος» του οποίου είναι ο νεοδημοκράτης Μίχος. Και οι δύο επιζώσες συνεχίζουν να βρίσκονται αντιμέτωπες, όχι μόνο με τα ανοιχτά τους τραύματα, αλλά και τη συνεχιζόμενη βία ενός ολόκληρου συστήματος που συνεχίζει να τις εκφοβίζει, να τις επανατραυματίζει, να τις ενοχοποιεί.

Η 8η Μάρτη είναι αγώνας να ορίζουμε τα σώματά μας. Για το δικαίωμα στην άμβλωση, ενάντια στον ακροδεξιό/εκκλησιαστικό οχετό περί κατάργησής της στο όνομα του «έθνους» και της «υπογεννητικότητας». Και την ίδια ώρα, είναι η αντίσταση στη μετατροπή της γυναικείας αναπαραγωγικής ικανότητας σε βιομηχανία κέρδους, μέσω της παρένθετης μητρότητας και του εμπορίου ωαρίων. Μιας βιομηχανίας που εν καιρώ κρίσης «ανθίζει» και πλέον νομιμοποιείται και επίσημα, εκμεταλλευόμενη ουσιαστικά την ανάγκη επιβίωσης χιλιάδων φτωχών γυναικών. Δεν ξεχνάμε την πρόσφατη υπόθεση κυκλώματος εμπορίας βρεφών που ήρθε στο φως το περασμένο καλοκαίρι, όπου πάνω από εκατό γυναίκες μετανάστριες από ανατολικές χώρες κρατούνταν έγκλειστες σε άθλιες συνθήκες σε σπίτια στα Χανιά, προκειμένου να γίνουν δότριες ωαρίων ή παρένθετες.

Ακόμη, 8η Μάρτη σημαίνει αγώνας αντιπολεμικός και διεθνιστικός, είναι η αλληλεγγύη στις αδελφές μας στην Παλαιστίνη και στον περήφανο παλαιστινιακό λαό, που μήνες τώρα πολεμά με το όπλο στο χέρι τον σιωνισμό και τον ιμπεριαλισμό. Η αλληλεγγύη στις προσφύγισσες που εγκαταλείπουν με τα παιδιά τους αγκαλιά τις εμπόλεμες ζώνες, για να έρθουν αντιμέτωπες με τη βία και το θάνατο στα ελληνικά σύνορα της «πολιτισμένης» Δύσης και τη φρίκη των στρατοπέδων συγκέντρωσης. Η αλληλεγγύη στις μετανάστριες συναδέλφισσες και γειτόνισσές μας, που λόγω ρατσισμού βιώνουν ακόμα μεγαλύτερη καταπίεση σε όλα τα πεδία των ζωών τους.

Η 8η Μάρτη μας καλεί να υπερασπιστούμε τη μνήμη των 57 νεκρών από το καπιταλιστικό/κρατικό έγκλημα στα Τέμπη. Να υπερασπιστούμε τις βασικές κοινωνικές μας ανάγκες, για υγεία, στέγαση, τροφή, παιδεία, απέναντι στην άνευ προηγουμένου επίθεση του κεφαλαίου και την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων. Απέναντι στην ένταση της κρατικής τρομοκρατίας και τις θανατοπολιτικές της νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης της ΝΔ, τις οποίες επιχειρεί να ξεπλύνει παρουσιαζόμενη ως δήθεν υπερασπίστρια των δικαιωμάτων της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, ενώ παραμένει ο κατεξοχήν ιστορικός φορέας του δόγματος πατρίς-θρησκεία-οικογένεια.

Η φετινή 8η Μάρτη τέλος, μέρα ψήφισης του εκπαιδευτικού νομοσχέδιου, δεν μπορεί παρά να νοηματοδοτείται επιπλέον από τον αγώνα του φοιτητικού κινήματος για δημόσια, δωρεάν παιδεία, ενάντια στα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Δεν μπορεί παρά να είναι (και) μέρα συνάντησης του φεμινιστικού και του φοιτητικού κινήματος.

Ενάντια σε πατριαρχία, κράτος και κεφάλαιο,
Να συναντηθούμε στον αγώνα για την ταξική και τη γυναικεία απελευθέρωση
Για τις δικές μας εφόδους στον ουρανό!

Την Παρασκευή 8 Μάρτη:

-Στηρίζουμε την απεργιακή συγκέντρωση στις 12.30 στην πλ. Κλαυθμώνος
-Καλούμε στην πορεία στις 18.30 στο Σύνταγμα

Ταξική Αντεπίθεση (ομάδα αναρχικών και κομμουνιστ(ρι)ών)

πηγή : https://efodos.net/2024/03/05/ταξική-αντεπίθε…

Κάλεσμα για ολα να βγουν στους δρόμους στις 8 Μαρτίου!

από Ζιζάνια

Κάλεσμα για ολα να βγουν στους δρόμους στις 8 Μαρτίου!Πλατεία Συντάγματος, 6:30μμ. Απεργούμε και βγαίνουμε στους δρόμους και αυτή την 8η Μαρτίου και κάθε 8η Μαρτίου ενάντια στην πατριαρχία.

Κάλεσμα για ολα να βγουν στους δρόμους στις 8 Μαρτίου!

Πλατεία Συντάγματος, 6:30μμ.

Απεργούμε και βγαίνουμε στους δρόμους και αυτή την 8η Μαρτίου και κάθε 8η Μαρτίου ενάντια στην πατριαρχία.

Οι ρίζες της 8ης Μαρτίου ξεκίνησαν από μια απεργία γυναικών που ζητούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας μετά από πυρκαγιά σε ένα εργοστάσιο. Πήρε αντιπολεμικό χαρακτήρα κατά τη διάρκεια του πρώτου παγκόσμιου πολέμου, μια απεργία που ζητούσε "ψωμί και ειρήνη". Έκτοτε έχει αναγνωριστεί από τον ΟΗΕ και έχει "εξυγιανθεί", έχει διεκδικηθεί από terfs και εταιρείες, αλλά εμείς θυμόμαστε τις ρίζες της ως διατομεακό αγώνα ενάντια στην εξουσία και την πατριαρχία, την διεκδικούμε ως κουηρ φεμινιστικό αγώνα για όλα μας. Συνεχίζουμε έναν αγώνα που απαιτεί τη συντριβή του κράτους, του καπιταλισμού και της πατριαρχίας ταυτόχρονα.

Απεργούμε και διαμαρτυρόμαστε ενάντια στους τρόπους με τους οποίους η πατριαρχία προσπαθεί να μας συντρίψει στη δουλειά μας, στους δρόμους, στις σχέσεις μας. Θρηνούμε και οργιζόμαστε για τις αδελφές που χάσαμε από γυναικοκτονία, για όλα όσα αντιμετωπίζουν τις βιαιοπραγίες της πατριαρχίας. Για την Ana, για τις γυναίκες στην Παλαιστίνη, για τις γυναίκες στις φυλακές, για τις γυναίκες στα κέντρα κράτησης, για εμάς που πρέπει τώρα να αγωνιστούμε χωρίς αυτές, για εκείνες των οποίων τα ονόματα δεν λέγονται δυνατά. Βγαίνουμε στους δρόμους μαζί, για να θυμίσουμε στις εαυτές μας και σε κάθε κακοποιό ότι είμαστε πιο δυνατά μαζί. Για να θυμίσουμε στα αφεντικά, στους πολεμοκάπηλους, στους κακοποιητές και στην εκκλησία ότι αντισταθήκαμε και συνεχίζουμε να αντιστεκόμαστε με τους δικούς μας όρους, ότι οι βιαιοπραγίες τους έχουν απαντηθεί και θα απαντιούνται πάντα.

Καλούμε όλους όσους έχουν πληγεί από την πατριαρχία να βρουν τις αδελφές και τις συντρόφισσές τους και να πάρουν πίσω τις γειτονιές τους, τους δρόμους και τα σπίτια τους. Οι φωτιές που θα βάλουμε θα φωτίσουν το δρόμο για το φωτεινότερο μέλλον μας.

Ζιζάνια

//////////

A call for everyone to go to the streets on the 8th of March!

Plateia Syntagma, 6:30pm.

We strike and take to the streets this 8th of March and every 8th of March against patriarchy.

The roots of the 8th of March started as a strike from women demanding better working conditions after a factory burnt down. It took on an anti-war character during the first world war, a strike that called for "bread and peace." It has since been recognized by the UN and santized, it has been claimed by terfs and companies, but we remember the roots as a intersectional struggle against authority and patriarchy, we take it on as a queer feminist struggle for all of us. We continue a fight that neccesitates the end of the state, capitalism and patriarchy equally.

We strike and we protest against the ways patriarchy tries to crush us in our work, on the streets, in our relationships. We mourn and we rage for the sisters we have lost to femicide, for everyone facing the violences of patriarchy. For Ana, for the women in Palestine, for the women in prisons, for women in detention centers, for us who must now fight without them, for those whose names are not said aloud. We take to the streets together, to remind ourselves and every haraser that we are stronger together. To remind the bosses and the war-mongers and abusers and the church that we have and continue to resist on our own terms, that their violences have been and will be answered.

We call for everyone who has been harmed by patriarchy to find their sisters and comrades and take back their nieghborhoods and streets and homes, the fires we set will light the way to our brighter futures.

Ζιζάνια

Κάλεσμα της Αυτενέργειας για τη ΦΕΜΙΝΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ 8 Μάρτη 2024

-Πλατεία Συντάγματος, Αθήνα στις 6.30μ.μ.-

ΠΡΟΣΟΧΗ: Η ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ ΒΛΑΠΤΕΙ ΣΟΒΑΡΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Η βία κατά των γυναικών αποτελεί μία κατάφωρη παραβίαση θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων· ένα σημάδι ντροπής για κάθε κοινωνία. Αποτελεί τη βαθιά έλλειψη σεβασμού προς το γυναικείο φύλο, αφού στις σύγχρονες πατριαρχικές κοινωνίες όπου ζούμε, αυτό το φύλο θεωρείται πρακτικά κατώτερο και στερούμενο αξιοπρέπειας και σεβασμού.

Στην έμφυλη βία δεν μπορούμε να παραβλέψουμε πως συμβάλλουν οι διαχρονικά κοινωνικά κατασκευασμένοι ρόλοι των φύλων (genders). Οι συμπεριφορές και οι πρακτικές, δηλαδή, που αποδίδουμε ως κοινωνία στους άνδρες και τις γυναίκες: όταν ένα μικρό κορίτσι μαθαίνει πως δεν μπορεί να κάνει τα ίδια πράγματα με τον αδερφό της με την «απλή» εξήγηση πως αυτή είναι κορίτσι και εκείνος αγόρι, όταν βλέπει τις γυναίκες να απεικονίζονται σε ταινίες και παραμύθια ανήμπορες, περιμένοντας έναν άντρα να τις σώσει, όταν γίνεται μία έφηβη που αναζητά τον εαυτό της και το μόνο που βλέπει σε διαδίκτυο και τηλεόραση είναι η σεξουαλικοποίηση του φύλου της, όταν κατακλύζεται από διαφημίσεις που δημιουργούνται σύμφωνα με τα πατριαρχικά πρότυπα, με στόχο να εκμεταλλευτούν τις ανασφάλειές της και να την ωθήσουν να αγοράσει προϊόντα για να τονίσει τα χαρακτηριστικά που εκείνοι θεωρούν τα πιο σημαντικά, όταν είναι αξιοπρόσεκτη μόνο για την ομορφιά της και ποτέ για τον χαρακτήρα, τη νοημοσύνη και τις απόψεις της, όταν αυτό το μικρό κορίτσι γίνεται μια γυναίκα που, όσο καλύτερη κι αν είναι από τον άντρα συνάδελφό της, συνεχίζει να αμείβεται λιγότερο από εκείνον, όταν γίνεται μια μητέρα που αναλαμβάνει εξ' ολοκλήρου την ανατροφή ενός παιδιού χωρίς την ισότιμη συμμετοχή του συζύγου της.

Αυτές είναι κοινωνικές κατασκευές που ορίζουν υποτίθεται το τι είναι «θηλυκό» και «αρσενικό» και εξαιτίας τους, κάθε άτομο που γεννιέται βιολογικά άνδρας ή γυναίκα (sex) αναμένεται να ακολουθεί συγκεκριμένα πρότυπα συμπεριφοράς, πρότυπα που λειτουργούν διαχωριστικά και απορρίπτουν την αρχή πως όλοι είμαστε άνθρωποι ίσοι ο ένας απέναντι στον άλλον.

Αλλά αφού όλα τα παραπάνω φτιάχτηκαν κοινωνικά, είμαστε όλες και όλοι εμείς που μπορούμε κοινωνικά και να τα καταργήσουμε!

Σε όλα τα παραπάνω που πρέπει να αντιμετωπίσει μια γυναίκα προστίθεται και η βία. Βία κατά των γυναικών είναι η σεξουαλική παρενόχληση στο λεωφορείο, στη δουλειά, στον δρόμο, η ενδοοικογενειακή βία, οι απειλές, ο ψυχολογικός πόλεμος, η λεκτική και η σωματική κακοποίηση, η εμπορία γυναικών, ο εργασιακός αποκλεισμός, ο εξαναγκαστικός γάμος νεαρών κοριτσιών, ο ακρωτηριασμός γεννητικών οργάνων, ο βιασμός, η ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΑ…

Στη χώρα μας μάλιστα, η καραντίνα στα πλαίσια της πανδημίας απογείωσε τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας, όπως υποδηλώνουν οι αυξανόμενες καταγγελίες για κακοποιήσεις γυναικών, ενώ η απαρχή του κινήματος Metoo με τη δημοσιοποίηση σεξουαλικών επιθέσεων και βίας που κυρίως υπέστησαν γυναίκες από άνδρες σε θέσεις εξουσίας, ΞΕΓΥΜΝΩΣΕ την αθλιότητα ολοκλήρου του εξουσιαστικού μοντέλου της πατριαρχίας.

Τα τελευταία χρόνια μάλιστα, έχει διαπραχθεί ένας απίστευτος αριθμός ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΩΝ. Γυναίκες που δολοφονήθηκαν μόνο και μόνο επειδή ήταν γυναίκες! Αν σκεφτούμε μάλιστα πως γνωρίζουμε μόνο για τις γυναικοκτονίες που έχουν ήδη δημοσιευτεί, ο αριθμός όλων των θυμάτων είναι πραγματικά πολύ μεγαλύτερος.

Παράλληλα, σε αντίθεση με έναν μερικό, καπιταλιστικού τύπου «φεμινισμό» που υπόσχεται δήθεν γυναικεία ισότητα, διατηρώντας όμως πλήρη ανισότητα σε όλη την υπόλοιπη λειτουργία της κοινωνίας, θεωρούμε πως η πατριαρχία ξεκινά, και ριζώνει εν τέλει, μέσα από ένα συνολικότερο σύστημα ανισότητας, κυριαρχίας και ιεραρχίας που είναι εμφανές σε όλες τις πτυχές της ζωής μας. Επομένως, η πατριαρχία αποτελεί δυστυχώς μία μόνο μορφή ιεραρχίας και για να εξαλειφθεί αποφασιστικά χρειάζεται να σκεφτούμε αντιιεραρχικά και φεμινιστικά σε ΟΛΟ το φάσμα των ανθρώπινων δραστηριοτήτων μας: στον τρόπο που λαμβάνονται οι πολιτικές αποφάσεις, στη σχέση μας με τη φύση, στις εργασιακές μας σχέσεις, παντού.

Σήμερα είναι απαραίτητο άνδρες και γυναίκες να αγωνιστούμε από κοινού κατά της πατριαρχίας, απορρίπτοντας οποιοδήποτε σύστημα βάζει τον έναν άνθρωπο πάνω από τον άλλον. Είναι αναγκαίο να εξαλείψουμε τη βία κατά των γυναικών, καταργώντας τους καταπιεστικούς ρόλους και τα κοινωνικά φύλα από τα οποία πηγάζει.

Σε αυτή μας την προσπάθεια δεν μπορούμε παρά να εμπνευστούμε από τη μεγαλύτερη φεμινιστική επανάσταση που συμβαίνει αυτή τη στιγμή στη Μέση Ανατολή, δηλαδή από το κουρδικό παράδειγμα της Ροζάβα (Αυτόνομη Διοίκηση της Βόρειας Συρίας). Στη Ροζάβα, μεταξύ άλλων, η ισότητα των φύλων μεταφράζεται, βάσει νόμου, στο ότι κάθε θεσμός έχει δύο επικεφαλής, έναν από κάθε φύλο, στο ότι υφίσταται απολύτως ίση αναλογία ανδρών-γυναικών σε όλα τα όργανα λήψης αποφάσεων. Ταυτόχρονα, η αλλαγή της πατριαρχικής νοοτροπίας, στην οποία αποσκοπεί η επανάσταση στη Ροζάβα, έχει διαμορφώσει μία νέα επιστημονική προσέγγιση, τη jineologî, την επιστήμη των γυναικών.

Μέσω της κοινωνικής αυτοθέσμισης και της άμεσης δημοκρατίας, όλοι και όλες μας μπορούμε να βάλουμε ένα τέλος στην πατριαρχία, αποφασίζοντας από κοινού για το πώς θα πορεύεται αυτή η κοινωνία και ΘΕΤΟΝΤΑΣ ΤΑ ΟΡΙΑ ΜΑΣ.

Εκκινώντας από την απόλυτη πολιτική ισότητα, μπορούμε να ελπίζουμε πως μια ισότιμη κοινωνία, που θα περιλαμβάνει τη γυναικεία απελευθερωση, μπορεί να γίνει πραγματικότητα.

Δεν είμαστε όλες εδώ, λείπουν οι δολοφονημένες…

ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΛΙΓΟΤΕΡΗ!

Καλούμε όλα τα άτομα να παλέψουμε από σήμερα ώστε να τεθούν οι φεμινιστικές διεκδικήσεις στο επίκεντρο του δημόσιου λόγου! Για μία κοινωνία δίχως έμφυλη βία, πατριαρχία και κυριαρχία!

«ΑΥΤΕΝΕΡΓΕΙΑ» - πολιτική συλλογικότητα

https://aftenergeia.gr/

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΗΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΗΣ 8ΗΣ ΜΑΡΤΗ - ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΕΞΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΙΕΣΗ

Κάθε 8η Μάρτη, όπως και τη φετινή βρισκόμαστε στους δρόμους. Δεν γιορτάζουμε, αλλά αγωνιζόμαστε. Αντιστεκόμαστε σε κάθε δομή και σχέση ιεραρχίας. Όλα μας ανεξαιρέτως αρνούμαστε την προσαρμογή στις αξίες της πατριαρχίας.

Αρνούμαστε την προσαρμογή στο ιδεολογικό πλέγμα ενός συνολικότερα καταπιεστικού και εκμεταλλευτικού συστήματος. Αρνούμαστε κάθε σχέση εξουσίας και συγκρουόμαστε με κάθε της έκφανση. Δεν περιμένουμε από νομοθετικές ρυθμίσεις και panic buttons την απελευθέρωσή μας. Την απαιτούμε μέσω των πολύμορφων αγώνων μας ενάντια σε κράτος και παρακράτος, ενάντια στο κεφάλαιο, στην επιβολή, τον περιορισμό της ελευθερίας μας, την καταστολή, τον φόβο. Αγωνιζόμαστε ενάντια σε κάθε είδους υποταγή στις διαπροσωπικές μας σχέσεις, στην εργασία μας, ενάντια στην βία κατά των γυναικών, στις γυναικοκτονίες. Μαχόμαστε για τις φυλακισμένες, τις κρατούμενες, τις φιμωμένες, τις κακοποιημένες, τις δολοφονημένες, τις φοβισμένες και τις οργισμένες, τις γυναίκες σε κάθε άκρη του κόσμου που καταπιέζονται από την πατριαρχία, στην Παλαιστίνη και στα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστριών και προσφυγισσών. Για κάθε μια από εμάς, διεκδικούμε έναν κόσμο δικαιοσύνης και ισότητας.

Για εμάς δεν μπορεί να υπάρξει φοιτητικό κίνημα το οποίο δεν θα συμπεριλαμβάνει και τον αγώνα ενάντια στις έμφυλες μορφές καταπίεσης και βίας που ανθίζουν μέσα και έξω στις σχολές μας. Αντίθετα με τις δυνάμεις που κατανοούν την κοινωνία μέσα από τον οικονομισμό, που αντιλαμβάνονται τους αγώνες μας ως αμιγώς ταξικούς, ή που θεωρούν ότι ο αγώνας ενάντια στην πατριαρχία είναι ένα δευτερεύον ζήτημα, όπως φαίνεται και από τα ενιαία «αγωνιστικά» πλαίσια που κατατέθηκαν στις γενικές συνελεύσεις των φοιτητικών συλλόγων, που δεν αναφέρουν καν τον όρο «πατριαρχία», εμείς πιστεύουμε ακράδαντα ότι το φοιτητικό κίνημα πρέπει να αγωνίζεται εξίσου ενάντια σε όλες τις μορφές καταπίεσης και εξουσίας. Δεν είναι δυνατόν ούτε να «ζυγίσουμε» τις καταπιέσεις μας, ούτε να αγνοήσουμε τις διακρίσεις που επιβάλλονται τόσο ταξικά όσο και κοινωνικά. Ένα φοιτητικό κίνημα που θα αγωνίζεται με οικονομίστικους όρους θα είναι ένα κίνημα το οποίο δεν αγωνίζεται για όλα μας. Ένα κίνημα που θα λαμβάνει υπόψιν μόνο τις ανάγκες κάποιων από εμάς, αγνοώντας την καταπίεση που δέχονται οι υπόλοιπες. Γι' αυτό αγωνιζόμαστε για ένα φοιτητικό κίνημα φεμινιστικό και αντιπατριαρχικό, συμπεριληπτικό και διαθεματικό. Γιατί δεν μπορεί να υπάρξει χειραφέτηση για κανένα από εμάς αν δεν υπάρξει χειραφέτηση για όλα. Και θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε προς αυτή την κατεύθυνση κόντρα στις συντεχνιακές οικονομίστικες αναλύσεις που θεωρούν ότι μόνη πηγή της καταπίεσής μας είναι οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής και η ταξική διάρθρωση της κοινωνίας μας.

Το φοιτητικό κίνημα οφείλει να αγκαλιάσει και να συνδεθεί με όλα τα κομμάτια της κοινωνίας που αγωνίζονται, με όλες τις καταπιεσμένες και τα καταπιεσμένα, προκείμενου να συγκρουστεί ολομέτωπα με την πατριαρχία, το κράτος, το κεφάλαιο και την εξουσιαστική βία κάθε είδους. Οτιδήποτε άλλο θα ήταν μια τεράστια ιδεολογική έκπτωση, την οποία εμείς δεν είμαστε καθόλου διατεθειμένες/οι να κάνουμε στο όνομα καμίας ενότητας. Δε θέλουμε ενότητα με όσους αγνοούν και μειώνουν τις πολλαπλές πηγές της καταπίεσής μας, ακυρώνουν τα βιώματά μας και θεωρούν τις έμφυλες διακρίσεις προσωπικό ζήτημα και όχι πεδίο συλλογικού αγώνα. Ο αγώνας ενάντια στην εξουσία είναι αγώνας ενάντια στην πατριαρχία και τον σεξισμό, και έναν τέτοιον αγώνα οφείλει να δίνει το φοιτητικό κίνημα παντού και πάντα.

ΟΛΕΣ/Α ΣΤΗΝ ΦΕΜΙΝΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ 8ΗΣ ΜΑΡΤΗ, 18:30, ΣΥΝΤΑΓΜΑ

Η ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ ΒΙΑΖΕΙ ΚΑΙ ΣΚΟΤΩΝΕΙ, ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΣΤΗ ΣΧΟΛΗ ΠΟΤΕ ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ!

Ελευθεριακό Σχήμα Παντείου

πηγή : https://www.facebook.com/people/Ελευθεριακό-Σ…

Απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΣΕΡΕΤΕ | Αθήνα | 05.03.24

H μάχη απέναντι στο κάτεργο των εργασιακών συνθηκών που μας ετοιμάζουν, στη διάλυση του δημόσιου χαρακτήρα του πανεπιστημίου και το κρεσέντο καταστολής είναι μονόδρομος. Μάχη που δε μπορεί παρά να συνενώνει το σύνολο των εργαζομένων εντός και εκτός των ιδρυμάτων με τους φοιτητές και να γίνει υπόθεση όλης της κοινωνίας. Πρέπει να χτίσουμε μέτωπο συμμαχίας και αλληλεγγύης με όλα τα εκμεταλλευόμενα κομμάτια εντός της πανεπιστημιακής κοινότητας αλλά και να συντονιστούμε με όλα τα σωματεία και τις συλλογικότητες που βλέπουν τη δυστοπία που ετοιμάζει για εμάς ο σύγχρονος καπιταλισμός. Η ακρίβεια, η εργασία χωρίς δικαιώματα, η πλήρης ιδιωτικοποίηση, η διάλυση της δημόσιας δωρεάν παιδείας και η μη πρόσβαση της κοινωνικής πλειοψηφίας σε δημόσια αγαθά είναι ο μαγικός συνδυασμός για την κερδοφορία και την κυριαρχία τους. Μόνο η αντεπίθεση του ταξικά ανασυγκροτημένου εργατικού κινήματος μπορεί να ανατρέψει τα σχέδια τους και να επιβάλλει τους δικούς μας όρους!

Το τελευταίο διάστημα, το ΣΕΡΕΤΕ επιδεικνύοντας ταχύτατα αντανακλαστικά προσπάθησε να συσπειρώσει τον κόσμο που εργάζεται στην έρευνα και τη διδασκαλία στην τριτοβάθμια εκπαίδευση από όποιο μετερίζι κι αν βρίσκεται ο καθένας. Οι στάσεις εργασίας και οι πανελλαδικές 24ωρες απεργίες καθώς και οι κινητοποιήσεις στα πανεκπαιδευτικά συλλαλητήρια έδειξαν ότι ο κόσμος της έρευνας, εμείς οι επισφαλώς εργαζόμενοι/ες που κρατάμε όρθιο ακόμη το δημόσιο πανεπιστήμιο και τα ερευνητικά κέντρα, δε θα σταματήσουμε να αγωνιζόμαστε μέχρι να μην αποσυρθεί το νομοσχέδιο. Είναι κάποιοι αγώνες που δε τους διαλέγουμε, αλλά μας διαλέγουν. Γι' αυτό θεωρούμε ότι η απεργιακή κλιμάκωση των προηγούμενων εβδομάδων ήταν εκείνος ο δρόμος που υπαγορεύει το καθήκον για δουλειά με αξιοπρέπεια και δικαιώματα. Στο πλαίσιο αυτό έγιναν σοβαρές προσπάθειες από όλο τον κόσμο του σωματείου αυτή τη φορά να λειτουργήσει η απεργιακή επιτροπή και να αναλάβει τα καθήκοντα υλοποίησης της απόφασης της προηγούμενης ΓΣ. Είναι πραγματικά ελπιδοφόρο ότι ο κόσμος του σωματείου βλέπει την ανάγκη για ενεργή εμπλοκή στις πολιτικές αποφάσεις των συνελεύσεων, αλλά και στη συλλογική υλοποίηση μέσω των ομάδων υλοποίησης.

Αγώνας για το πανεπιστήμιο και την έρευνα των αναγκών μας

Ο ανταγωνισμός που θα δημιουργήσει η ύπαρξη ιδιωτικών πανεπιστημίων - τα οποία είναι βέβαιο ότι θα λάβουν και αυτά κρατική χρηματοδότηση - θα οδηγήσει σε μεγαλύτερη μείωση του προϋπολογισμού των δημοσίων πανεπιστημίων. Σε αυτό το πλαίσιο θα διαμορφώνεται μια διαρκής ανάγκη τα δημόσια πανεπιστήμια να προσαρμόζονται ακόμα περισσότερο στις "ανάγκες της αγοράς" και της "επιχειρηματικότητας" ώστε να μπορούν να βρίσκουν τους αναγκαίους πόρους για να λειτουργούν. Επιπλέον, τα Ερευνητικά Κέντρα (ΕΚ) - πολλά από τα οποία λειτουργούν ήδη με όρους ιδιωτικού δικαίου - θα κληθούν στο μέλλον να έχουν συνεργασία με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, παράγοντας έρευνα κατ' εντολή των ιδιωτικών συμφερόντων.

Το σωματείο δίνει έναν αγώνα διαρκείας για να κατακτήσουμε ένα πανεπιστήμιο ελεύθερο και ανοιχτό στην κοινωνία και μια έρευνα βάσει των αναγκών μας. Ο κόσμος που αγωνίζεται στα πανεπιστήμια δέχεται ολομέτωπη επίθεση από διοικήσεις, κρατικούς θεσμούς και αφεντικά. Συνεχίζουμε να αντιστεκόμαστε στην επιχειρούμενη δημιουργία κερδοσκοπικών ιδιωτικών πανεπιστημίων και την ολοένα υποβάθμιση του δημόσιου, που εξυπηρετεί την ταχύτερη ανάπτυξη των ιδιωτικών ιδρυμάτων, αλλά και την υποτίμηση της εργασίας μας. Προκρίνουμε να συνεχιστεί η στήριξή μας στον κοινό αγώνα Φοιτητικών Συλλόγων και εργαζομένων με κλιμάκωση των δράσεων. Προτρέπουμε σε διακοπή της ερευνητικής και εκπαιδευτικής διαδικασίας και με κυλιόμενες απεργίες και στάσεις εργασίας, οργάνωση των δράσεων μέσα από απεργιακές επιτροπές, αποτελεσματική ενημέρωση των συναδέλφων για τις συλλογικές δράσεις, συντονισμό με τις καταλήψεις ΦΣ και συμμετοχή στις κινητοποιήσεις. Να μπλοκάρουμε συλλογικά και συντονισμένα την ιδιωτικοποίηση των ΑΕΙ.

Τα πραγματικά προβλήματα των ΑΕΙ, όπως και των ΕΚ, τα γνωρίζουν πολύ καλά όσοι και όσες εργάζονται ή φοιτούν σε αυτά! Οφείλονται στη συνεχή υποχρηματοδότηση, στην υποστελεχωση, στις απαρχαιωμένες υποδομές και όχι στην "έλλειψη ανταγωνισμού"! Οι εργαζόμενες και οι εργαζόμενοι στην έρευνα θα συνεχίσουμε να στεκόμαστε στην πρώτη γραμμή του αγώνα απέναντι στο κατάπτυστο αντισυνταγματικό νομοσχέδιο της Κυβέρνησης, δίπλα στους φοιτητές και τις φοιτήτριες, στο μαθητικό κίνημα, στο προοδευτικό κομμάτι της ακαδημαϊκής κοινότητας και στο σύνολο της μαχόμενης κοινωνίας.

Εφαρμογή της απόφασης αποχής/απεργίας από την τηλεκπαίδευση

Ο αγώνας υπεράσπισης του δημόσιου πανεπιστημίου υπονομεύεται τελευταία με επιβολή τηλεμαθημάτων και τηλεξεταστικών σε κατειλημμένες σχολές, ακυρώνοντας υπεροπτικά τις αποφάσεις των συλλογικών οργάνων και τις τοπικές αντιστάσεις. Το πρόβλημα της διαμεσολάβησης με ελεγχόμενα ψηφιακά μέσα, στα οποία δεν έχουμε τον παραμικρό λόγο, προσβάλλει ήδη τους συλλογικούς μας αγώνες. Πλατφόρμες και απομακρυσμένη διαχείριση απομονώνουν εργαζόμενες και φοιτητές, συμβάλλοντας στην απο-πολιτικοποίηση και την κοινωνική απομόνωση και εισάγεται ως νέος κατασταλτικός μηχανισμός. Στηρίζουμε τις πρωτοβουλίες των ΦΣ και εργαζομένων για αποχή και μπλοκάρισμα της επιβεβλημένης τηλεκπαίδευσης και προτρέπουμε σε πρωτοβουλίες που συλλογικοποιούν τις ατομικές αντιστάσεις των μελών μας με αποχή - απεργία στην τηλεκπαίδευση.

Στήριξη του διοικητικού υπαλλήλου ΕΚΠΑ στο ΚΛειΔΔι

Ενώ ο αγώνας για το δημόσιο πανεπιστήμιο εξελίσσεται, οι διοικήσεις επιτίθενται σε μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας που παλεύουν, προκειμένου να εκφοβίσουν και να ποινικοποιήσουν τη συνδικαλιστική δράση στους πανεπιστημιακούς χώρους. Δημιουργείται με αυτό τον τρόπο το νέο παράδειγμα πειθαρχημένου πανεπιστημίου, με ποινικές διώξεις αγωνιζόμενων, πειθαρχικά και αποζημιώσεις αστικού χαρακτήρα, όπως είδαμε πρόσφατα από τις διοικήσεις ιδρυμάτων της χώρας.

Ακραίο δείγμα αυτού αποτέλεσε η παραπομπή σε ΕΔΕ προς απόλυση, συμβασιούχου που συμμετείχε στη παρέμβαση εργαζομένων και ΦΣ στο Κέντρο Λειτουργίας και Διαχείρισης Δικτύων του ΕΚΠΑ (12/2), με σκοπό τον αποκλεισμό και διακοπή λειτουργίας του, ώστε να μην πραγματοποιηθούν οι τηλε- εξεταστικές. Αξίζει να τονιστεί ότι το καθεστώς επισφάλειας είναι εκείνο που καθιστά ευάλωτο τον επί 19 χρόνια συμβασιούχο, συνάδελφο και συνδικαλιστή. Οφείλουμε να διαχωρίζουμε τη θέση μας από συλλόγους που τάσσονται υπέρ της εργοδοσίας και αφήνουν εκτεθειμένα τα μέλη τους. Κανένα άτομο μόνο του απέναντι σε αφεντικά και διοικήσεις. Στηρίζουμε ρητά και συμμετέχουμε έμπρακτα στις δράσεις υπεράσπισης του συναδέλφου Δ. Αντωνίου.

ΙΚΥ - Καμία επιστροφή δεδουλευμένων

Το προηγούμενο διάστημα το Σωματείο ανέλαβε μια σειρά πρωτοβουλιών (συναντήσεις με αρμόδιους φορείς, κλαδική απεργία και παραστάσεις διαμαρτυρίας στο Υπ.Παιδείας) για να αντιμετωπιστεί η αδιανόητη κατάσταση σχετικά με τις υποτροφίες του ΙΚΥ. Παρά τις αλλεπάλληλες πιέσεις και προφορικές υποσχέσεις για επίλυση του ζητήματος, Υπουργείο και ΙΚΥ σε συνέργεια "νίπτουν τας χείρας" τους επικαλούμενοι νομικά κωλύματα και επιδεικνύοντας μια στάση αδιανόητης αναλγησίας. Αυτή τη στιγμή, περίπου 100 συνάδελφοι/ισσες μας οδηγούνται στην απόγνωση, εγκλωβισμένοι/ες στο τετράπτυχο του να πρέπει να ολοκληρώσουν την έρευνά τους όποτε οι ίδιοι τη θεωρήσουν ικανοποιητική, να πρέπει να καλύψουν τις (ενίοτε εξωφρενικές) απαιτήσεις που θέτουν οι εκάστοτε supervisors, να ισορροπήσουν την προσωπική τους ζωή και τις βιοτικές τους ανάγκες με τις εξευτελιστικές εργασιακές συνθήκες του κλάδου, και να ικανοποιήσουν τους εκβιασμούς ΙΚΥ/Υπουργείου ούτως ώστε να μη βρεθούν χρεωμένοι με σχεδόν 30.000 ευρώ προς το ελληνικό δημόσιο.

Πίσω από τα φανταχτερά αφηγήματα περί «αριστείας» και αντιμετώπισης του brain drain κρύβονται οι άθλιες εργασιακές σχέσεις, οι απειλές προς συναδέλφισσες να επιλέξουν «ανάμεσα στο διδακτορικό ή την εγκυμοσύνη» και οι εκβιασμοί επιστροφής δεδουλευμένων. Για εμάς είναι ξεκάθαρο ότι μόνο οι συλλογικές διεκδικήσεις μπορούν να έχουν αποτέλεσμα! Ο αντίπαλος οχυρώνεται πίσω από νόμους και ανισοβαρείς και καταχρηστικές συμβάσεις που εκμεταλλεύονται την ανάγκη που ο ίδιος δημιουργεί μέσω της έλλειψης ουσιαστικής χρηματοδότησης στην Έρευνα και την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, σε συνδυασμό με το συνεχώς αυξανόμενο κόστος διαβίωσης. Εμείς οχυρωνόμαστε-δυναμώνουμε το Σωματείο μας και αξιοποιώντας όλα τα διαθέσιμα μέσα (νομικά, πολιτικά κοκ) θα δώσουμε αυτή τη μάχη μέχρι τέλους!

8η Μάρτη - Καμία/κανένα μόνο

Τα περιστατικά έμφυλης βίας, γυναικοκτονιών, βιασμών και κακοποιήσεων έρχονται όλο και πιο συχνά στο φως της δημοσιότητας, επιβεβαιώνοντας πως οι γυναίκες και τα ΛΟΑΤΚΙ+ υποκείμενα αποτελούν μαζί με τις μετανάστριες τα πιο ευάλωτα κομμάτια της εργατικής τάξης, τα οποια βιώνουν την εκμετάλλευση και την καταπίεση σε πολλαπλά επίπεδα. Όχι μόνο μέσω των παρενοχλήσεων και των κακοποιητικών συμπεριφορών εντός και εκτός του χώρου εργασίας μας αλλά και μέσα από το εντεινόμενο καθεστώς στην εργασία, της ανεργίας και της επισφάλειας που επισφραγίζεται από χαμηλότερους μισθούς, λιγότερα δικαιώματα και την επί της ουσίας άνιση πρόσβαση στην εργασία. Δεν είναι τυχαίο ότι το ΙΚΥ δεν δίστασε να εκβιάσει συναδέλφισσές μας θέτωντας το ερώτημα "ή υποτροφία ή εγκυμοσύνη", καθώς οι υποτροφίες και οι συμβάσεις έργου αφήνουν τα συνάδελφα έκθετα στην ευχέρεια κάθε εργοδοσίας. Να βάλουμε τέρμα στις παρενοχλήσεις, την εργασιακή εκμετάλλευση και κάθε λογής εκφοβισμό! Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε πια τα θύματα να εγκλωβίζονται σε κακοποιητικό περιβάλλον ή να ωθούνται σε φυγή ενώ οι θύτες παραμένουν και δρουν ανενόχλητοι! Δε θα επιτρέψουμε πια να τους χαρίζουμε την εργατική μας δύναμη! Δε θα γίνουμε με τη βούλα ο κλάδος - όνειρο για τους εργοδότες, όπου η λέξη "δικαιώματα" αποτελεί παρελθόν! Για αυτό η φετινή 8η Μάρτη θα μας βρει στο δρόμο να βροντοφωνάζουμε μαζί με κάθε γυναίκα και ΛΟΑΤΚΙ+ άτομο ενάντια στην εκμετάλλευση και την έμφυλη βία, αλλά και καθημερινά στο πλάι κάθε συναδέλφισσας/ου που καταγγείλει περιστατικό. Ήρθε η ώρα που όλα τα θύματα θα μιλήσουν, όχι απλά γιατί βρήκαν το θάρρος, αλλά και την ατομική και συλλογική δύναμη. Το σωματείο μας, η αλληλεγγύη μεταξύ μας και ο αγώνας μέχρι τέλους θα μας δώσει τη δύναμη, θα μας δικαιώσει και θα μας προστατεύσει όλους, όλες και όλα!

Προγράμματα απόκτησης ακαδημαϊκής εμπειρίας (ΕΣΠΑ)

Αναφορικά με το διδακτικό έργο και το ΕΣΠΑ έχουμε ήδη συζητήσει ότι μολονότι καλύπτουμε επί της ουσίας πάγιες και διαρκείς ανάγκες διδασκαλίας, χρησιμοποιούμαστε από όλες τις κυβερνήσεις των τελευταίων ετών ως αναλώσιμοι για να καλύψουμε κενά την τελευταία στιγμή μη μπορώντας να εξασφαλίσουμε τα βασικά για τη διαβίωσή μας. Το "Απόκτηση Ακαδημαϊκής Διδακτικής Εμπειρίας" (ΕΣΠΑ) εν πολλοίς είναι ένα ακόμη πρόγραμμα (μαζί με τους ακαδημαϊκούς υποτρόφους, τους ΠΔ407 κ.α.) το οποίο ανακυκλώνει την επισφάλεια και την ανεργία. Πέραν του οτι άφησε ξεκρέμαστους εκατοντάδες συναδέλφους/ισσες κατά το προηγούμενο εξάμηνο, καθώς και τα ίδια τα ιδρύματα, για αυτό το εξάμηνο οι θέσεις και πάλι είναι αρκετά μειωμένες κάτι που για εμάς σχετίζεται με τον σχεδιασμό για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων και την - απαραίτητη-συνοδή απαξίωση των ΑΕΙ. Επιπλέον, οι όροι του προγράμματος μεταβάλλονταν κάθε χρόνο, ενώ παρατηρούνταν σημαντικές διαφορές στις συμβάσεις ακόμα και μεταξύ ιδρυμάτων (είδος συμβάσεων, ρυθμοί πληρωμών κ.α.). Για αυτούς τους λόγους, πέρα από το αίτημα για αύξηση των μόνιμων θέσεων στο πανεπιστήμιο, απαιτούμε ενιαίο μακρόπνοο σχεδιασμό και ενιαία υλοποίηση των προγραμμάτων στα ιδρύματα, έγκαιρη καταβολή των δεδουλευμένων, δυνατότητα υπογραφής σύμβασης ορισμένου χρόνου και συλλογική σύμβαση εργασίας που θα ρυθμίζει το σύνολο των εργασιακών μας δικαιωμάτων.

Με όπλο την απεργία - για αξιοπρεπείς όρους ζωής & εργασίας

Τόσο τα προβλήματα με το ΙΚΥ και οι έμφυλες διακρίσεις όσο και ευρύτερα οι ελαστικές συνθήκες εργασίας, είναι κομμάτια του ίδιου παζλ: Της εργασιακής επισφάλειας στον κλάδο μας. Μόνο μέσω της αναγνώρισης της εργασιακής μας ταυτότητας μπορούμε να καταπολεμήσουμε αυτού του είδους τα προβλήματα που αναδύονται διαρκώς. Η ενοποίηση των αγώνων που προκύπτουν στην πάλη για μια ΣΣΕ και πάνω στο τρίπτυχο "μισθός - ωράριο - ασφάλιση" είναι που μπορεί να μας διασφαλίσει τα αυτονόητα δικαιώματα μας και να μας επιτρέψει να μην ζούμε τη μέρα της μαρμότας κάθε φορά που λήγει η σύμβαση, τελειώνει το πρόγραμμα, μας ζητάνε να δουλέψουμε αμισθί.

Στις 28/2, ημέρα γενικής απεργίας, διαδηλώσαμε μαζί με τα πρωτοβάθμια σωματεία στα Χαυτεία, ως βήμα για τη διεκδίκηση αξιοπρεπών όρων, συνθηκών και αμοιβών στο ύψος των πραγματικών αναγκών που θα κατοχυρώνονται από μια Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΣΣΕ) και θα καλύπτει όλο το προσωπικό στην Έρευνα και την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Γνωρίζουμε πως η ΣΣΕ, δεν θα κερδηθεί σε μια μέρα. Εντάσσουμε την απεργία μας λοιπόν σ' ένα συνολικότερο πλαίσιο ανυπακοής και πίεσης της εργοδοσίας μας ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι τα projects θα πάνε πίσω, οι διαλέξεις δε θα αναπληρωθούν, θα χαθεί ένα deadline. Η διάλεξη και η έρευνα δε γίνονται χωρίς εμάς. Είμαστε απαραίτητες/οι για την ερευνητική και διδακτική διαδικασία των Πανεπιστημίων και Ερευνητικών Κέντρων. Σ' αυτή την προσπάθεια χρειαζόμαστε στο πλάι μας σωματεία και συλλόγους με αναφορά στο πιο πληττόμενο κομμάτι της έρευνας και της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Τα επιμέρους αιτήματα των σωματείων αυτών είναι στο χέρι μας να ενταχθούν σε ένα συνολικότερο πλαίσιο διεκδίκησης για έναν κλάδο που αμφισβητείται η ύπαρξη του, για να συντηρεί την ανακύκλωση χιλιάδων εργαζομένων που τους στερούνται στοιχειώδεις αξιώσεις για εργασιακή ασφάλεια.

Αποφασίζουμε:

• 24ωρη απεργία στις 8/3, ημέρα ψήφισης του νομοσχεδίου αλλά και ημέρα της γυναίκας. Συγκέντρωση με τους Φοιτητικούς Συλλόγους και Σωματεία στα Προπύλαια, 12:00 και στήριξη των φεμινιστικών κινητοποιήσεων της 8ης Μάρτη.
• Συμμετοχή στο απογευματινό συλλαλητήριο για την 8η Μάρτη μαζί με σωματεία, φεμινιστικές συλλογικότητες και φορείς, Σύνταγμα 19.00.
• Στήριξη και συμμετοχή των δράσεων/εκδηλώσεων/κινητοποιήσεων που οργανώνονται από τους ΦΣ και τους συντονισμούς τους στα πλαίσια κλιμάκωσης του αγώνα ενάντια στο νομοσχέδιο
• Παρεμβάσεις στήριξης των καταλήψεων εκ μέρους του Σωματείου σε Γενικές Συνελεύσεις των ΦΣ
• Συνέχιση της απεργίας-αποχής από τη διαδικτυακή διδακτική λειτουργία, τις διαδικτυακές εξεταστικές και επιτηρήσεις στις σχολές που τελούν υπό κατάληψη
• Συμμετοχή σε συντονισμούς σωματείων για την κλιμάκωση-σύνδεση των αγώνων μας
• Διοργανώνουμε σύσκεψη σωματείων του Κλάδου για την διεκδίκηση συμβάσεων εργασίας και αξιοπρεπών μισθών στην προοπτική σύναψης ΣΣΕ, τον συντονισμό ενάντια στις συνδικαλιστικές διώξεις, την εργοδοτική αυθαιρεσία.
• Επανεκκίνηση της λειτουργίας του παρατηρητηρίου εργοδοτικής αυθαιρεσίας και προετοιμασία οδηγού δικαιωμάτων & διεκδικήσεων.
• Κινητοποιούμαστε ενάντια στον εκβιασμό ΙΚΥ-Υπ. Παιδείας. Διοργάνωνουμε πανελλαδική καμπάνιας-ενημέρωσης του Σωματείου σχετικά με τη πάλη υπεράσπισης των εργασιακών μας δικαιωμάτων και των συναδέλφων/ισσων που θα κληθούν να επιστρέψουν τα δεδουλευμένα τους από το ΙΚΥ.
• Επικοινωνία του σωματείου με ομάδα δικηγόρων ώστε να υπάρχει ετοιμότητα να δοθούν νομικές μάχες από το σωματείο για το ζήτημα του ΙΚΥ.
• Νομική βοήθεια από την ομάδα δικηγόρων και ετοιμότητα για κινητοποιήσεις στο ΙΚΥ ή/και στο υπουργείο μόλις μας γνωστοποιηθεί περίπτωση όπου θα ζητηθούν δεδουλευμένα.
• Συγκέντρωση στο Υπουργείο Παιδείας την Πέμπτη 14/3, απαιτώντας δέσμευση για αλλαγή της ΚΥΑ και μη επιστροφή των δεδουλευμένων των υποτρόφων. Παράλληλα προχωράμε σε καμπάνια δημοσιοποίησης του ζητήματος.
• Στήριξη και συμμετοχή στις εκδηλώσεις επανοικειοποίησης του κάτω Πολυτεχνείου το επόμενο διάστημα, με πρώτη δράση το Σάββατο 9 Μαρτίου.
• Νέα ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ Σάββατο 30/3

πηγή : https://unionresearchers.wordpress.com/2024/0…