Σάββατο 24 Φεβρουαρίου 2024 στις 18.00
Συνέλευση υπεράσπισης Utopia AD
«Ένα χειμωνιάτικο βράδυ μέσα στην απέραντη πόλη, με κυρίεψε ένα είδος κοινωνικού τρόμου. Μου φαινόταν ότι χιλιάδες και χιλιάδες άνθρωποι που διάβαιναν χωρίς να γνωρίζονται, ένα αναρίθμητο πλήθος μοναχικών φαντασμάτων, δεν είχαν κανένα δεσμό μεταξύ τους. Και αναρωτιώμουν με ένα είδος απρόσωπου τρόμου πώς όλα αυτά τα πλάσματα δέχονταν την άνιση κοινωνική δομή. Δεν έβλεπα αλυσίδες στα χέρια και στα πόδια κι έλεγα: Εξ' αιτίας ποιάς μαγείας αυτά τα χιλιάδες δυστυχισμένα και στερημένα άτομα υποφέρουν αυτό που είναι; Η αλυσίδα ήταν στην καρδιά, η σκέψη ήταν δεμένη, οι μορφές της ζωής είχαν αποτυπωθεί μέσα στο μυαλό, η συνήθεια τις είχε στερεώσει. Το κοινωνικό σύστημα είχε πλάσει αυτούς τους ανθρώπους, ήταν μέσα τους, κατά κάποιον τρόπο είχε γίνει η ίδια τους η ουσία, δεν επαναστατούσαν εναντίον της πραγματικότητας, γιατί είχαν γίνει ένα με αυτήν.» (Ζαν Ζωρές)
Ήταν 7/2 όταν το Αναρχικό Στέκι Utopia A.D το οποίο έμπαινε στο 21ο χρόνο ζωής του εκκενώθηκε από την τεχνική υπηρεσία του Δ.Π.Θ, υπό την συνοδεία ασφαλιτών. Η ονείρωξη της πρυτανείας του Δ.Π.Θ, η οποία σφραγίστηκε με τις ευχές του κράτους, για μια αποστειρωμένη σχολή και κοινωνία από κάθε σπιθαμή αντίστασης, ολοκληρώνεται. Ο χώρος της παλιάς νομικής παραδίδεται πλέον στα χέρια της αρχής που αγόραζε ηλεκτρικά αυτοκίνητα για λογαριασμό του πανεπιστημίου μη έχοντας τρόπο να τα φορτίσει. Εκείνης που οργάνωσε την εκκένωση δύο καταλήψεων (5/2 Κατειλημμένη Νομική Σχολή), την αρπαγή 18 φοιτητ(ρι)ών, αλλά αρνείται μέχρι και τώρα να δηλώσει τον ρόλο που είχε στις παραπάνω επιχειρήσεις. Της ίδιας που συναίνεσε στην κλοπή από την τεχνική υπηρεσία του Δ.Π.Θ πληθώρας εκ των αντικειμένων που υπήρχαν στο Αναρχικό Στέκι Utopia A.D κατά την προηγούμενή του εκκένωση (2019). Μιας πρυτανικής αρχής που ενώ δεσμεύτηκε να παραδώσει άθικτα όλα από τα πράγματα της τωρινής εκκένωσης, έως και την Κυριακή 11/2, παραμένει άφαντη έως κι σήμερα.
Όπως φαίνεται όπου δεν φτάνουν τα ψέματα της πρυτανείας, φτάνουν τα γκλοπ της αστυνομίας ή και τα βρώμικα χέρια του τουρκικού προξενείου. Να σημειωθεί πως όλως τυχαίως η εκκένωση της κατάληψης διαδραματίστηκε μερικές ημέρες πριν την έναρξη του τριημέρου εκδηλώσεων αλληλεγγύης προς τους 11 τούρκους αγωνιστές στην Θράκη και συνοδεύτηκε με την σύλληψη 2 επιπλέον τούρκων αντιστασιακών, την ίδια ακριβώς ημέρα. Άλλωστε ουκ ολίγες φορές έχουμε στοχοποιηθεί για την έμπρακτη στήριξη μας προς τον αντιστεκόμενο λαό της Ροζάβα, από τa δημοσιογραφικά τσιράκια του τουρκικού κράτους.
Δεν είναι αρκετό να κρατάς τον κόσμο αιχμάλωτο με αλυσίδες και όπλα. Είναι πιο εύκολο να του τσακίζεις το μυαλό, χαρίζοντας του ψεύτικους βηματισμούς, ψεύτικες αναπνοές, ψεύτικη ζωή. Οι καταλήψεις είναι αναλήψεις ευθύνης για τις ζωές μας, που λεηλατούνται καθημερινά από τις κρίσεις που μας ποτίζει το δηλητήριο της εξουσίας. Οι καταλήψεις είμαστε εμείς και κανείς δεν μπορεί να μας εκκενώσει γιατί…
Δημιουργούμε κοινότητες όπου χτίζουμε άμεσες σχέσεις χωρίς την διαμεσολάβηση του χρήματος και της εξουσίας. Αποεμπορευματοποιούμε την ζωή μας γεμίζοντάς την με συντροφικότητα και αλληλεγγύη, προσπαθώντας να καταργήσουμε τους χωρικούς και χρονικούς περιορισμούς που μας επιβάλει η εξουσία. Πειραματιζόμαστε με μορφές ζωής ποιοτικά ανώτερες από την υπάρχουσα γιατί μοιραζόμαστε αυτά που κανείς δεν μπορεί να παράγει από μόνος του.
…είμαστε αυτά που επιθυμούμε, αυτά που δημιουργούμε. Είμαστε η ζωντανή άρνηση του κόσμου που πολεμάμε.
Οι μόνοι που βάδισαν ελεύθεροι σε αυτόν τον κόσμο είναι όσοι στάθηκαν εναντίον του. Δεν υπάρχει μελλοντικός παράδεισος, δεν υπάρχει μέλλον, παρά μόνο παρόν ας ζήσουμε! Η υποταγή είναι θάνατος. Η εξέγερση είναι η ζωή! Η δίψα μας για μια ζωή δίχως καταπίεση δεν πρόκειται να στερέψει όσα κτήρια κι εάν εκκενώσουν. Το πάθος μας για λευτεριά δεν χωράει στα κελιά που στριμώχνουν τα κορμιά μας.
Τις δομές και τις ιδέες μας τις υπερασπιζόμαστε.
Κράτος, μπάτσοι, πρυτανεία δεν έχετε κανέναν λόγο να κοιμάστε ήσυχοι.
Αναρχικό Στέκι Utopia A.D (Από το 2003 και συνεχίζουμε…)