kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Εκδήλωση/συζήτηση για το νέο ν/σ

Εκδήλωση/ συζήτηση με τη συμμετοχή μαθητών, καθηγητών και ερευνητών

Ιδιωτικά πανεπιστήμια: πώς αυτό μας επηρεάζει και πως απαντάμε

ΟΥΤΕ ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΑΕΙ
ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΉ ΑΝΑΔΙΆΡΘΡΩΣΗ

Το νέο νομοσχέδιο "ελεύθερο πανεπιστήμιο" που πρόκειται να κατατεθεί στοχεύει στην ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, μέσω της παράκαμψης του άρθρου 16, το οποίο προβλέπει η εκπαίδευση να είναι δημόσια και δωρεάν και απαγορεύει την ίδρυση πανεπιστημίων από ιδιώτες. Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο δεν έρχεται από το πουθενά καθώς αποτελεί φυσική συνέχεια της αναδιάρθρωσης που συντελείται τα τελευταία δεκάδες χρόνια στην εκπαίδευση που στόχο έχει την όξυνση των ταξικών φραγμών και την επιχειρηματικοποίηση των πανεπιστημίων. Ήδη από το λύκειο μέσω της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής (ΕΒΕ) χιλιάδες μαθητές αποκλείονται από την τριτοβάθμια εκπαίδευση, ενώ από την άλλη όσοι και όσες καταφέρουν να εισαχθούν σε κάποια σχολή έρχονται να αντιμετωπίσουν περαιτέρω ταξικούς φραγμούς στην καθημερινότητά τους. Από το εντατικοποιημένο πρόγραμμα σπουδών το όποιο ενισχύεται από την απειλή διαγραφής αν συμπληρωθούν τα ν+2 χρόνια και τον φόβο των πειθαρχικών που έφερε ο νόμος 4777, μέχρι το κόστος ζωής το οποίο μετακυλίεται στις πλάτες μας μέσω της ακρίβειας, των υψηλών ενοικίων και των υπέρογκων λογαριασμών. Δεν έχουμε πρόσβαση ούτε στα βασικά με τη φοιτητική μέριμνα να υποχρηματοδοτείται όλο και περισσότερο χρόνο με το χρόνο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η λέσχη στην οποία επικρατεί το τελευταίο χρόνο ένα καθεστώς ελέγχου το οποίο αποκλείει δεκάδες καταπιεσμένους από την ελεύθερη πρόσβαση στη σίτιση. Το συμπέρασμα όλων αυτών εν τέλει είναι πως ακόμα και τα δημόσια πανεπιστήμια δεν είναι καθόλου δωρεάν. Οι φοιτητές αντιμετωπίζονται ως φτηνό εργατικό δυναμικό και το πρόγραμμα σπουδών καθορίζεται με γνώμονα τις επιταγές της αγοράς. Σε όλα αυτά προστίθονται τα επί πληρωμή μεταπτυχιακά, η απλήρωτη ερευνητική εργασία, τα προγράμματα για το στρατό και των πόλεμο εναντίων των μεταναστών όπως και όλα όσα επιτάσσει το κεφάλαιο για να κερδοφορεί σε βάρος μας.
Το συμπέρασμα είναι ότι από τη μια υπάρχει μια χρόνια υποστελέγχωση και υποτίμηση των δημοσίων πανεπιστημίων και απο την άλλη στρώνεται το έδαφος για τα ιδιωτικά μέσω των οποίων η παραγωγή γνώσης θα είναι πλήρως προσαρμοσμένη στις ανάγκες της αγοράς. Τέλος, μέσα σε αυτά είναι δεδομένο ότι δε θα υπάρχει χώρος για πολιτικές δράσεις και συλλογικούς αγώνες. Δεν εξισώνουμε σε καμία περίπτωση την υποβάθμιση των δημοσίων πανεπιστημίων με την προσπάθεια ίδρυσης ιδιώτικων. Αναγνωρίζουμε ωστόσο πως όπως πρέπει να αγωνιστούμε ενάντια στην παράκαμψη του άρθρου 16, έτσι πρέπει να αντισταθούμε και να εμποδίσουμε την εφαρμογή του νόμου Κ-Χ. Να μην επιτρέψουμε τις διαγραφές και τα πειθαρχικά φοιτητών, τα ερευνητικά για στρατό και για το κεφάλαιο και να κάνουμε τους μπάτσους να αισθάνονται πίεση όποτε βρίσκονται γύρω ή μέσα στο άσυλο.
Το τελευταίο διάστημα ο αγώνας ενάντια στα ιδιωτικά πανεπιστήμια έχει μαζικοποιήσει τις γενικές συνελεύσεις και τους συλλόγους με το κράτος να προσπαθεί να επέμβει στέλνοντας σε πολλές γενικές συνελεύσεις τα τσιράκια της κυβέρνησης και τα εκκολαπτόμενα αφεντικά(ΔΑΠ) που προσπαθούν να αφομοιώσουν τον φόβο των φοιτητριών για την εξεταστικη και να τον καθοδηγήσουν. Παρ' όλα αυτά, το σχέδιο αυτό ηττήθηκε στην πράξη καθώς το δίπολο κατάληψη ή μη δεν υπάρχει στην πραγματικότητα καθώς όλες οι σχολές τελούν εδώ και μέρες υπό κατάληψη.

ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ
Όλα αυτά δεν θα μπορούσαν να διασφαλιστούν χωρίς την καταστολή όσων αντιδρούν στους σχεδιασμούς του κράτους και του κεφαλαίου. Ο νόμος 4777 επιχείρησε να επιβάλει την πανεπιστημιακή αστυνομία, βρίσκοντας απέναντι του τους αγωνιζόμενους φοιτητές, ενώ αμέτρητα είναι τα περιστατικά καταστολής και ξυλοδαρμού φοιτητών στο ΑΠΘ και όχι μόνο από την αστυνομία.
Οι τρόποι για να αντισταθούμε σε όλα αυτά δεν μπορεί παρά να αποφασιστούν από κοινού, σε οριζόντιες διαδικασίες βάσης, χωρίς κομματικές διαμεσολαβήσεις. Ένα από τα "όπλα" που διαθέτουμε είναι αυτό της κατάληψης, ώστε να παγώσει η εκπαιδευτική διαδικασία, όσο προετοιμάζεται το αντιδραστικό αυτό νομοσχέδιο. Είναι σημαντικό να καταφέρουμε να οργανωθούμε, με κέντρο αγωνα την ίδια μας τη σχολή και να βάλουμε τα θεμέλια ώστε να παγώσουμε την αντιδραστική αυτή μεταρρύθμιση, αλλά και τη διαρκή υποτίμηση των ζωών μας.

πηγή : email που λάβαμε στις 29 Ιανουαρίου 00h